Debate και εντυπώσεις

Εκατσα και το είδα σαν τον μαλάκα.

(ερωτήσεις-απαντήσεις εδώ)

Πλανον γενικόν:

Ο Αλέξης σε αυτήν την εκλογικη διαδικασία ειναι εμφανώς ξενερωμένος. Χαμογελάει πιο δύσκολα, έχει διάφορα τικ, πιθανο δείγμα ανασφάλειας και είναι αποφασισμένος να υλοποιήσει το Μνημόνιο. Ομολογώ πως πολλές φορές οι απαντήσεις του ήταν αδύναμες, ειδικά στον απολογισμό του τι εγινε με την διαπραγμάτευση κτλ μάλλον διότι κωλωνε να πει στα ίσια πως ο Σαμαράς του έσκαβε το λάκκο (θυμόμαστε πως ο Σαμαράς ανεβηκε στας Βρυξέλλας για να θέσει θέμα δεδηλωμένης όταν δεν υπήρχε καν στον ορίζοντα) ενώ εκείνος έτρωγε σφαλιάρες εντός των Συνόδων κορυφής.

Κώλωσε να πει στα ισια πως το διακύβευμα και του Δημοψηφίσματος και της  διαπραγμάτευσης ήταν η ερώτηση αν ο λαός κάποιας μικρής χώρας έχει το δικαιωμα να βγάλει την κυβέρνηση που αυτός επιθυμεί κόντρα στις επιθυμίες των ταγών. Κώλωσε να πει πως πέρα απο την "τιμωρία" προτεσταντικού τύπου για τις οικονομικές ατασθαλίες μας, η χώρα αυτή τιμωρείται διότι τόλμησε να φέρει διανοηθεί την δική της "ελληνική" άνοιξη, και μάλλον κώλωσε διότι η υπεράσπιση της τωρινής του θέσης θα ήταν κάπως δύσκολο να κοινωνηθεί στο πόπολο, το οποιο ειναι λίγο μανιχαϊστικό και η "τακτική υποχώρηση" δεν του κάθεται καλά.

Ο Βαγγέλας ενώ ειναι αεράτος και εμφανώς το γουστάρει αυτό που κάνει, επαναλαμβάνει μονότονα τα ίδια και τα ίδια και μάλιστα άνευ ουσίας (δεν αναγνωρίζω τον Τσίπρα, ήσουν ο χειρότερος κτλ κτλ) με αποτέλεσμα η λογική απορία τι σκατά τον θες τον μή αναγνωρίσιμο να μένει να αιωρείται. Λάθος των συμβούλων του η μετωπική προσωπική επίθεση επί ενός ανθρώπου που α) ειναι ακόμα φάτσα και αγαπητός β) έχει αντέξει μετωπικές επιθέσεις και live και σε κλειστό χώρο από όλη την ηγεσία της Ευρώπης. Αμα εχεις φάει για μήνες 27 πρωθυπουργούς να σου φωνάζουν στην μάπα, οι γκρίνιες του Βαγγέλη σου φαίνονται νανούρισμα. Λάθος η υιοθέτηση της θέσης.... Μουρούτη ότι τον ....κονταίνουν και κυρίως λάθος η αδυναμία απάντησης σε (εύκολες) ερωτήσεις προκειμένου να προλάβει να την πει στον άλλο. Παραπέρα ειναι και αυτός αποφασισμένος να υλοποιήσει το Μνημόνιο.

Τοπ στιγμές: 

Αλέξης: Καλή απάντηση για τις Σκουριές τις επενδύσεις και τη νομιμότητα, για τους μετανάστες και

για τα διαβοητα 5 πραγματα που θελει να παλέψει για το Μνημόνιο, δίνει ένα πλάνο διεκδίκησης και χώρου για τον Συριζα να διαφοροποιηθεί πολιτικά από τους υπόλοιποι. Το τι γινότανε παλιά με το ΕΣΠΑ και τα βαουτσερ κτλ vs τι έκανε η δικιά του κυβέρνηση. Το ότι ο μεγαλος συνασπισμός οδηγεί στην θεσμική αναβάθμιση της ΧΑ αν αυτή βγει τρίτο κόμμα.

Βαγγέλης: Η υπερασπιση των θετικών της μεταπολίτευσης (σωστός, μην τα ισοπεδώνουμε όλα), το ξεμπλοκάρισμα των έργων (προφανως στην ανάγκη γειώνοντας και λιγο νομους και κανονισμούς, αλλά ιδεολογικά ήταν συνεπής) και προφανώς το δεν υπόσχομαι τίποτα για ότι έχει ήδη υπογραφεί, που ειναι μάλλον και το κεντρικό του σύνθημα σε αυτές τις εκλογές. Το συναινετικό προφίλ, παρόλη την αυτοαναίρεσή του, παραμυθιάζει μεσαιοχωρήτες.

Κακές στιγμές:

Αλέξης: Είπαμε, ξενερωμένος. Η αδυναμία καλής εξήγησης της ανακολουθίας του Συριζα, η οποια προφανώς απαιτεί και παραπάνω χρόνο και πιο περίπλοκα επιχειρήματα απο αυτά που α) μπορεί να απαντηθούν σε τόσο περιορισμένο χρόνο και β) κατανοεί εύκολα τα πόπολο. Το παραέκανε στην ομολογία λαθών, ακόμα και για λάθη που δεν έκανε*. Ήταν δύσκολο να κοινωνηθεί πως το ΟΧΙ δεν έγινε ΝΑΙ, αλλά ΟΧΙ....ακριβως, ήταν και είναι δύσκολο να εξηγηθούν οι (υπαρκτές, αλλά δεν ξέρω αν αρκουν για να αιτιολογήσουν πειστικά τη στροφή) διαφορές της πρότασης Γιούνκερ από το Μνημόνιο που υπογράφτηκε τελικά. Κακή απάντηση στην ερώτηση Βαγγέλα περί "τελειώματος" ενώ μπορούσε απλα να πει πως αναφερόταν σε θέμα νοοτροπίας.

Βαγγέλλας: Η πλακίτσα με το θέμα ύψους ήταν λαθος, off και unfair.  Η τακτική του επιτίθεμαι στον Τσίπρα συνεχως και ακόμα και σε ασχετες ερωτήσεις και πολλές φορές δεν απαντάω σε αυτό που με ρωτάνε. Η "κυρα- Τασία" ήταν κλείσιμο ματιού στους χρυσαυγίτες, όπως και η "άγνοια" γύρω από τον όρο λαθρομετανάστης. Η ανακολουθία πως "εμεις προειδοποιούσαμε για την εισοδο πολλών προσφύγων λογω του πολέμου" με το "ο συριζα φταίει για τους πρόσφυγες". Η πατάτα που πέταξε για τον Βέμπερ δείχνει πως είτε δεν είχε πάρει χαμπάρι τι έγινε, πράγμα πρακτικά αδύνατον, είτε ψευδόταν συνειδητά. Ηταν τελος πάντων εμφανές πως ήταν δασκαλεμένος όχι να απαντάει στις ερωτήσεις, αλλα στο να μετατρέπει τις ερωτήσεις σε επιθέσεις στην απερχόμενη κυβέρνηση, κάτι που είναι θεμιτό αλλά αφού εχεις απαντήσει στην ρημαδα την ερώτηση.

Bottom Line:

Δεν ξέρω αν αυτο το debate μπορούσε να κάνει κάποιον να αλλάξει γνώμη αλλά πιθανόν να πείσει κάποιον αναποφάσιστο να πάει προς τα εκεί που ήθελε έτσι και αλλιώς να πάει αλλά κώλωνε για διάφορους λόγους. 

---

* Πολλές φορές μια χώρα μπορεί να έχει επιλέξει την βέλτιστη δυνατή Στρατηγική και πάλι να ηττηθεί, θες από κακές συγκυρίες, θες γιατί το πρόβλημα που της τέθηκε είναι άλυτο. Δεν υπάρχει πχ στρατηγική οδός που να οδηγεί το .... Λουξεμβούργο σε στρατιωτική νίκη επί της Γερμανίας σε περίπτωση εμπόλεμης διαμάχης μεταξύ τους. Η στρατηγική Αλέξη και Βαρούφ ειχε πολλά θετικά στοιχεία τα οποια διέπονταν από τη  λογική. Λάθος τους ίσως που εκτίμησαν πως και οι υπόλοιποι ηγέτες θα σκέφτονταν με βάση την κοινή λογική. Στην παρούσα φάση, και με το Μνημόνιο 2 να είναι αυτό που είναι δεν υπήρχε καμία περίπτωση, καμία κυβέρνηση να εκπληρώσει τις οικονομικές υποχρεώσεις του 2015 και αυτός ήταν ο πυρήνας του σχεδίου της αριστερής παρένθεσης.

Eκτιμήσεις πριν τας εκλογάς

Θες που κινούμεθα με δευτέρα διοτι έχουμε και δουλειές, θες που οι εκλογές αυτές δεν με πολυψήνουν, όπως απ΄ότι φαίνεται και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, δεν προβλέπω να γράφω πολλά ποστ μεχρι τις εκλογες, οποτε ας αφήσουμε αλλη μια εκτίμηση για το μελλει γίγνεσθαι να βρίσκεται διοτι τις οίδε πότε θα ξαναγράψουμε.

Το παρον ποστ ειναι συνέχεια του προηγούμενου και προσπαθεί να ξεθολώσει το παρον πολιτικό τοπίο και να κάνει μια εκτίμηση για το τι θα λάβουν οι μονομάχοι αυτών των εκλογών και έχει  στόχο ο γραφων να το παίξει προφήτης αν βγει σωστό ή να σας βρίσει ρε αχρηστοι μαλάκες που δεν νογάτε ιτς απο πολιτική αν βγει λάθος.

Γενικές παρατηρήσεις:

- Υπό Κ.Σ. ο Συριζα έπρεπε να είναι πολιτικά κυριαρχος και να παίζει γύρω στο 35% με 40%, οχι γιατι ειναι τόσο καλός αλλά γιατί οι άλλοι ειναι νεκροί. Όταν όλο το πρωην απολιτικ και ακομματικ σκυλολόι που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και τέτοια είναι ελεύθερο και κόβει βόλτες απο το Ποτάμι μέχρι τον Λεβέντη και δεν το τσιμπάς παρόλο που εισαι και άφθαρτος και κομμα εξουσίας, μάλλον κάτι δεν πάει καλά με την κοινώνηση του μηνύματός σου. Και μην ακούσω για Λαφαζάνους και τέτοια. Ο Λαφαζάνος θα τσιμπήσει κάποιους πουρους και πουρομανείς αριστερούς τύπου ΝΑΡ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΑΑΤΩ 50 ευρώ στον χώρο σου και τέτοια (τα πρώτα 3 ειναι υπαρκτοι πολιτικοί σχηματισμοί οι οποιοι μαλλον έφυγαν απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), οι οποιοι συνήθως μαζεύονται τρεις και ο κουκος και κανουνε κέφι αναλύοντας την επεκείμενη πτώση του καπιταλισμου, αναγνωρίζοντας τις προφητικές ιδιοτητες του εκάστοτε γγ/αρχηγου/πολιτικής επιτροπής απο 17 ατομα και καταγγέλοντας το ΚΚΕ για δογματικότητα. Οσον αφορά την "εκλεξιμότητα" κτλ μάλλον καλό θα κάνει ο Λαφαζάνος (και η Ζωή) του Σύριζα που έφυγε (κατά την γνώμη μου ισχύει ακριβώς το αντιθετο με τον Βαρουφάκη με τον οποιο μπορει να συμφωνεις, μπορει να διαφωνείς, μπορεί και τα δύο, αλλά δεν μπορείς να πεις πως δεν ειναι "τραβηχτικό" πρόσωπο)

- Οι δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής μας δείχνουν ένα τοπίο ψιλοπαιδική χαρά με ένα εκατομμύριο κόμματα, παρακόμματα και αποκόμματα να διεκδικούν την είσοδο στην Βουλή. Λογικά αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τέλους, αλλά να δεις που όσο πλησιάζουν οι εκλογές τα ποσοστά των μικρών "κυβερνήσιμων" (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) μάλλον θα πέφτουν ενώ και η ΛΑΕ δεν νομίζω να ανέβει. Μυστήριο τι σκατά θα γίνει με τον Λεβέντη μιας και (στο μυαλό μου) η άνοδος του σηματοδοτεί την πτώση της ΧΑ. Αυτοι που οι εγκεφαλικές τους λειτουργίες (;) τους έδιναν σαν πόρισμα την ψήφο στην ΧΑ για να "ξεβρωμίσει ο τόπος" δεν ειναι δύσκολο να οδηγηθούν στο συμπέρασμα πως ο Λεβέντης ειναι ο αδικημένος προφήτης που το πολιτικό σύστημα αγνοούσε τόσο καιρό.

- Η κόπωση του εκλογικού σώματος ειναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Στις προηγούμενες εκλογές κυριαρχούσε το δίπολο ελπίδα-τρομοκρατία. Στις τωρινές έχουμε ξεπεράσει την ελπίδα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τρομάζει πια και πάμε μάλλον στο στάδιο της αποδοχής, μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον. Οπότε λογικά θα έχουμε μια συντηρητικοποιηση της ψήφου και η επανάσταση θα αφεθεί για τις καλένδες.

- Κόντρα στο προηγούμενο, ένα καλό μέρος του εκλογικού σώματος έχει ριζοσπαστικοποιηθεί για τα καλά, όπως φάνηκε και στο δημοψήφισμα. Το αθροιστικό ποσοστό των ΛΑΕ+Ανταρσυα+ΚΚΕ+ΣΥΡΙΖΑ θα ταβανιάσει (αυτό που λέμε κεντροαριστερά. Εκει μέσα, ακόμα και μέσα στον υπάρχοντα ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και διαφαίνεται αν όχι μια κοινωνική ριζοσπαστική πλειοψηφία, αλλά τουλάχιστον μια δυναμική μειοψηφία για την οποια το (μεταξύ μας) δεξιό παρελθόν πρέπει να ξεπεραστεί με δυναμικές μεθόδους. Το που θα κάτσει η μπίλια θα εξαρτηθεί απο τις επιδόσεις της επόμενης κυβέρνησης.

Παμε στο δια ταύτα (σε παρένθεση το % που έλαβαν τον Ιανουάριο):

(Update: το σκορ συνολικά δεν πολυέβγαινε οπότε αναθεώρησα λίγο τα ποσοστά, τίποτε δραματικό πάντως. Η λογική μου λέει πως ειναι πιο πιθανό να ανέβουν - αν χρειαστεί- οι μεγάλοι παρά οι μικροί)

ΣΥΡΙΖΑ (36,34%)

Κατά τη γνώμη μου θα πιάσει το 30% ίσως και παραπάνω και αυτά γράφονται τη στιγμή που καμία δημοσκόπηση δεν τον έχει πάνω απο 28,5% (με την πιο "αισιοδοξη" να ειναι αυτή). Ο κυριοτερος λόγος ειναι αυτός που έγραψα πιο πάνω. Δεν ειναι καλός ο ΣΥΡΙΖΑ, απεναντίας ειναι η πρώτη εκλογική διαμάχη που η καμπάνια του είναι τόσο άνευρη και θολή με την αιτία να μην ειναι μόνο η αποδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού απο τις μαζικές αποχωρήσεις της τελευταίας στιγμής αλλά και η ίδια η ξενέρα που φαίνεται να έχει φάει ο εναπομείνων ΣΥΡΙΖΑ απο τις εξελίξεις καθώς δείχνει 

α) πως αδυνατεί να δώσει ένα καθαρό στίγμα

β) πως εχει πέσει στην λούμπα που ειχε πέσει η ΝΔ με τα Ζάππεια καθώς η μετάλλαξη ειναι δύσκολο να διαχειριστεί. Και αν όλοι αναμέναμε την κωλοτούμπα Σαμαρα και μάλιστα όπως έγινε, δηλαδή άμεσα με την ανάληψη της εξουσίας, η αντίστοιχη Τσίπρα, έστω και με 7 μήνες ξύλου και σφαλιάρας, ξένισε πολλούς. Συνακόλουθα:

γ) Δείχνει να μην μπορεί να ξεπεράσει τις τύψεις και τις ενοχές για το Μνημόνιο 3, το οποιο μπορει να είναι απαραίτητο, μπορεί όμως και να μην ήταν, και αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ, μιας και ο χρόνος πίσω δεν γυρίζει και ω γέγονε γέγονε και αυτό δεν μπορεί να ξεκολλήσει απο το μυαλό του μέσου συριζαίου ο οποιος εχει και μια ιδεολογική προίκα και νιώθει και λίγο κοντά στην κοινωνία για να καταλαβαίνει πως έρχονται μέρες δύσκολες.

Στα συγκριτικά δαρβινικά πλεονεκτήματά του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τονίσουμε την ταχύτατη και αναγκαστική του μεταλλαγή σε κεντροαριστερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποιο μπορει να απωθεί τους νορμάλ ανθρώπους αλλά έλκει (με την μή....κομμουνιστικότητα του) τον "μεσαίο χώρο" ο οποιος, όπως έχει γραφτεί κατά κόρον στο παρόν blog, βγάζει παραδοσιακά κυβερνήσεις στο Ελλάντα. Ειδικότερα, η "μνημονιακή μετάλλαξη" του ΣΥΡΙΖΑ ελκει πλέον ακόμα και Ποταμίτες ψηφοφόρους μιας και με το εκλογικό σύστημα να ειναι αυτό που ειναι ειναι και αυτούς να ειναι αυτοί που ειναι, ειναι λογικό στο τέλος να προτιμήσουν μια σταθερή κυβερνητική, φιλοευρωπαϊκή, κεντροαριστερή, μη κομμουνιστογενή (έστω και φαντασιακά) εξουσία, από την προοπτική μιας αβέβαιης συμμαχίας, πέρα από τα όποια μειονεκτήματα του Ποταμιού που θα αναλύσουμε παρακάτω.

Και αυτόν τον απολιτικ αχταρμα μην περιμένετε να φανεί στα γκάλοπ. Θα δώσει το κουκί στον διαφαινόμενο νικητή και όσο τα γκάλοπ βγάζουνε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ τσίμα τσίμα θα κυμαίνεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές λοιπόν τα πράγματα θα αρχίσουν να φαίνονται και το σκορ του ΣΥΡΙΖΑς να ανεβαίνει.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 30-35%, ίσως και παραπάνω, αν πάρουν τα χαμπάρια τους.

ΝΔ (27,81%)

Ο Βαγγέλας σωστά το ξεκίνησε. Και καλά λαϊκό παιδί, "λαϊκό λεξιλόγιο", κεντροδεξιά, όχι ακρότητες. Μάλλον όμως στην ΝΔ τσιγκουνεύτηκαν και δεν άλλαξαν επικοινωνιολόγους παρόλη την αλλαγή ηγεσίας, είδαν τα κοχόνες του Βαγγέλη και νομίζουν πως πιάσανε τον παπά από τα αρχίδια και το παρακάνανε. Η πρόσφατη παντελής αποτυχία του πολιτικού κοχονισμού του Σαμαρά δεν φαίνεται να τους χτύπησε κανα καμπανάκι, καθώς η πτώση της ΝΔ χρεώθηκε από τους ταγούς της ΝΔ μάλλον αποκλειστικά στο απρόσωπο Μνημόνιο και όχι στα πρόσωπα που το έφεραν και το υλοποιησαν, ούτε και στην πολιτική τους στάση, δηλαδή στον τρόπο υλοποίησης. Ο Βαγγέλας δείχνει παγιδευμένος ανάμεσα στο τι θέλει να κάνει, στο τι του υπαγορεύεται να κάνει από το επικοινωνιακό staff του και στο τι βρήκε στην ΝΔ τώρα που την ανέλαβε, ήτοι μια δράκα ακροδεξιών, κληρονομιά της εποχής Σαμαρά, που έχουν καπελώσει το κόμμα. Όσους Καραμανλήδες και αν εμφανίσει ο Βαγγέλης γνωρίζει πως δεν μπορεί να ξηλώσει έτσι εύκολα τους Αδώνιδες και αυτοί του στερούν τις πολυπόθητες μεσαιοχωρήτικες ψήφους ενώ οι ίδιοι έχουν τον προσωπικό τους στρατό από γριές και (ακόμα και με σταυροδοσία)  αναγκαστικά βγαίνουνε πρώτοι στις λίστες, άσε που δίνουν βήμα στον κάθε Καμμένο να σε κράξει για ακροδεξιό (!). Πρόβλημα και μόνο πρόβλημα. Πιθανόν όμως η ΝΔ να ειναι ανεβασμένη σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές και αυτό οφείλεται στα εξής συγκριτικά (;) της πλεονεκτήματα:

α) η απωθητικότητα Σαμαρά ήταν προς το τέλος τεράστια. Και τον χαζό του χωριού να έβαζε αρχηγό η ΝΔ θα είχε καλύτερες επιδόσεις, οπότε ο Βαγγέλας ξεκινά αναγκαστικά με θετικό πρόσημο

β) όπως είπε και ένας φίλος "η ΝΔ ρε φίλε ειναι αρρώστια. Πρέζα". Κοινώς ο χοντρός πυρήνας των ψηφοφόρων της θα την ψηφίζει no matter what

γ) απόρροια του παραπάνω. Η ΝΔ ειναι κόμμα εξουσίας, με την έννοια πως η εξουσία ειναι στο DNA της. Η προοπτική επανόδου στην εξουσία θα συσπειρώσει αρκετούς.

Μειονεκτήματα: πως η πολιτική θέση του κοχονισμού έλκει τους ταλιμπαν αλλά οχι τους μεσαιοχωρήτες, πως η ΝΔ δεν έχει αλλάξει στην ουσία πρόσωπο και πως η μεταβολή του ΣΥΡΙΖΑ δίνει στους "κεντρώους/φιλοευρωπαίους/wannabe λαμόγια" και άλλο πολο έλξης. Στα συν πως η πολιτική της όπως εκφράζεται από τον κάθε Φορτσάκη, Άδωνη, Βορίδη  και τα λοιπά έλκει μόνο τους νοσταλγούς του Σαμαρά και της Χούντας και να δεις που οι δεύτεροι ειναι πλέον περισσότεροι από τους πρώτους.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 27-32% με το σκορ να ανεβαίνει σε συνθήκες πόλωσης τις οποίες - παραδόξως - δεν πολυβλέπω.

ΧΑ (6,28%)

Το 'πα και το ξαναλέω, λογικά θα πέσουν. Εχουν περάσει 3 εκλογές απ΄όταν μπήκαν στην Βουλή, ούτε "τα γάμησαν όλα", ούτε καθάρισε ο τόπος, ούτε καν ενα πογκρόμ δεν  τολμάνε να κάνουν πια μιας και ο πέλεκυς της δικαιοσύνης κρέμεται βαρύς πάνω απο τα κεφάλια τους. Ο λόγος τους ακόμα έλκει τους λουμπεν, αμόρφωτους, μαλάκες, φασίστες (πλεονασμος η προηγούμενη διατύπωση, όχι αστεία) αλλά λούμπεν έλκει και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, για τους μαλάκες υπάρχει ο Λεβέντης και το Ποτάμι, ενώ οι φασίστες μπορεί να συμπαθήσουν ξαφνικά τον Μεϊμαράκη, ποτέ δεν ξέρεις, χωρίς να αμελούμε πως πολλές φορές ο λόγος των Ποταμιτών και των Νεοδημοκρατών καταφεύγει σε ...περίεργες ατραπούς, ειδικά στο ζητημα των προσφύγων. Για μένα ο μεγαλύτερος ψηφοθηρικός κίνδυνος για την ΧΑ ειναι ο .... Λεβέντης μιας και καθώς προωθείται ανηλεώς ειναι πιθανόν να πάρει πολλές οργισμένες, χαβαλεδιάρικες ή "γαμησεταόλα" ψήφους.

Ακόμα και ο Κασιδιάρης δεν έλκει (δια της μεθόδου του κοχονικού σοκ) πια όσο άλλοτε μιας και η πολιτική θέση μαγκιά, κλανιά και εξάτμιση έχει αναγκαστικά ημερομηνία λήξης, ρωτήστε και τον Σαμαρά.

Τωρα θα μου πείτε, εσυ το λες Ζαφοντ, αν ανέβουν όμως; Ε αν ανέβουν ανέβηκαν, δεν θα ανέβουν μόνοι τους, κάποιοι μαλάκες θα τους ψηφίσουν και αυτοί που θα το κάνουν, και μάλιστα σε τέτοιοα περίοδο, γνωρίζουν πως ψηφίζουν ένα άλλο ΚΚΕ, με την έννοια της κυβερνησιμότητας. Ενώ το ΚΚΕ δεν θέλει να συγκυβερνήσει με κανέναν, και μάλλον δεν θέλει να κυβερνήσει γενικώς, ταυτόχρονα κανείς (;) δεν πρόκειται να δεχθεί να συγκυβερνήσει με την ΧΑ. Οπότε το σκορ της ΧΑ σε έδρες προστίθεται σε αυτό του ΚΚΕ όταν αφαιρούμε από τους 300 της Βουλής αυτούς που αποκλείεται να μπουν σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, και λόγω και της κόπωσης του εκλογικού σώματος που λέγαμε πιο πάνω, αυτό θα το σκεφτούν διπλά μερικοί ψηφοφόροι. Τελος πάντων το ταβάνι το βρήκαμε, η πτώση είναι πιθανή αλλά όχι και τεράστια.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4,5-7 %

Ποτάμι (6,05%)

Το Ποτάμι μάλλον γίνεται ρυάκι. Προβλέπεται στασιμότητα ίσως και πτώση σε μια εποχή που θεωρητικά το ευνοούσε καθως ο Συριζα συμβιβάστηκε και διασπάστηκε, η ΝΔ δεν άλλαξε, το ΠΑΣΟΚ παραπαίει και η ΧΑ δείχνει να ξεφουσκώνει. Αλλα, είπαμε. Ο Θεοδωράκης δεν πείθει παρόλο το σπρώξιμο, ιδεολογικά οι διαφορές του απο το ΝΔΣΟΚ αγνοούνται, σε επίπεδο προσώπων δεν έχει να δείξει και πολλά πράγματα (να τον χέσω τον Αλιβιζάτο αν τελικά βγεί ο Αμυράς, ο Ορφανός, η Λυμπεράκη, ο Ψαριανός και ο Λυκούδης) παρόλο (ξανά) το σπρώξιμο και τέλος πάντων αμα κάποιος δεν ειναι τέρμα δεξιός και θέλει παρόλα αυτά να ψηφίσει φιλομνημονιακά υπάρχουν άλλα διακόσια κόμματα να διαλέξει. Το Ποτάμι δεν έπεισε και σιγά σιγά χάνει και το λόγο ύπαρξης του, εκτός και αν αυτός γίνει πλέον - στεγνά - η προάσπιση των συμφερόντων κάποιων ολιγαρχών. Τέλος πάντων μην τα ξαναλέμε, τα είπε ο συνάδελφος:

"Μετά ο Τσίπρας έγινε μνημονιακός. Και κάπου εκεί τελείωσε ΙΜΟ και η χρησιμότητα του Ποταμιού. Όταν το πρώτο κόμμα αποφασίζει να περάσει το Ρουβίκωνα των μνημονίων, ποια η χρησιμότητα ενός σχήματος του 5-6%; Γιατί κάποιος να χρειάζεται μεσάζοντα για να προωθήσει τα συμφέροντά του όταν μπορεί να το κάνει απευθείας με τους κυβερνόντες; Δηλαδή, κατά την ψήφιση των προαπαιτουμένων και του μνημονίου αν έλειπε το Ποτάμι θα είχε συμβεί κάτι διαφορετικό; Δεν θα πέρναγαν από τη Βουλή; Υπό αυτή την έννοια σήμερα το Ποτάμι δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης και η μόνη ελπίδα του για να μην μετατραπεί σε νέα ΔΗΜΑΡ είναι ο ΣΥΡΙΖΑς να το έχει απόλυτη ανάγκη για να σχηματίσει κυβέρνηση. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει να συμβούν διάφορα και, όπως λέει και ο Μέρφι, όταν κάτι μπορεί να πάει στραβά θα πάει, ιδίως όταν είσαι πιεσμένος. Στην ουσία, το Ποτάμι πλέον απευθύνεται μόνο σε κάτι απογοητευμένους δεξιοπασόκους οι οποίοι θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑς τους έκλεψε την εξουσία και δε γουστάρουν να ψηφίσουν τα αυθεντικά τους κόμματα για λόγους που άπτονται της ψυχολογίας ή της μεταφυσικής. Πάντως, σίγουρα, δεν απευθύνεται σε κανέναν φιλομνημονιακό, καθώς αυτοί μια χαρά μπορούν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑς ή ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Λέτε να δούμε το Ποτάμι εξωκοινοβουλευτικό ακραίο κέντρο; "

Διαφοροποιηση στο πιο πάνω σκεπτικό θα ενσκύψει μόνο αν τελικά το Ποτάμι καταφέρει και κάνει την πολυπόθητη οικολογική αντικατάσταση που επιχειρεί στο εναπομείνον ΠΑΣΟΚ, αλλά το πράγμα ζορίζει μιας και τα πασόκια, έστω τα εναπομείναντα, είναι καιρό στο κουρμπέτι και δεν θα τα παρατήσουν έτσι εύκολα. Παρεμπιπτόντως είχε πλάκα στο debate η επίθεση Θεοδωράκη στο ΠΑΣΟΚ της Φώφης μιας και πήραν όλοι χαμπάρι πως πλέον ο στόχος του Θεοδωράκη είναι τα λιμά που έμειναν στο ΠΑΣΟΚ και όχι το να γίνει τρίτο κόμμα.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4% +- 1% εκτός δραματικού απροόπτου.

ΚΚΕ (5,47%)

Απο την μία επιμένω πως για λόγους λογικής θα πρέπει να πέσει, από την άλλη όμως:

α) ποιος την έχασε την λογική για να την βρούμε εμείς;

β) η καλή εμφάνιση του Κουτσούμπα στο debate και

γ) η συνέπεια στην παράνοια 

να δεις που μπορεί και να το ανεβάσουν. Εκεί ειναι και ο καυγάς με τους Λαφαζάνους με τους τελευταίους να θέλουν να το παίξουν ΚΚΕ light και το ΚΚΕ να θέλει να το παίξει γνησιότητα, αρρενωπότητα, σταθερότητα, ΚΚΕότητα και διαχρονικότητα.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4%-7%. Η μεγάλη απόκλιση έγκειται στο ότι δεν ξέρω πόσο έχει ξενερώσει οριστικά η βάση με τη στάση του ΚΚΕ στο δημοψήφισμα και τι θα παίξει τελικά με το αβέβαιο ποσοστό των Λαφαζάνων. Πρώτη φορά στα χρονικά το ποσοστό του ΚΚΕ δεν θεωρείται a priori μπετόν αρμέ και αυτό ειναι από μόνο του συγκινητικό. Αν είχε παίξει μπάλα στο δημοψήφισμα όπως η Ανταρσύα, δηλαδή πήγαινε στο ΟΧΙ μέχρι τέλους και κατόπιν έκραζε την κυβέρνηση για εμπαιγμό, τώρα θα μιλάγαμε για τρίτο κόμμα και διψήφιο ποσοστό. Τώρα....

ΑΝΕΛ (4,75%)

Συνήθως ο αδύναμος κυβερνητικός εταίρος την πατάει. Παρόλα αυτά πιστεύω πως τελικά ο Καμμένος θα τα καταφέρει και με την νεα ταξη πραγματων, τον αντιΣοϊμπλεισμό, το κράξιμο της ακροδεξιάς ΝΔ (!), το κυβερνητικό προφίλ και την σταθερότητα που επέδειξε σε αντίξοες συνθήκες αυτός και το κόμμα του, θα καταφέρει τελος πάντων να ξεπεράσει τον πολυπόθητο πήχη, αν και μάλλον όχι πολύ.

Πέρα από ψεκασμένους κτλ ειναι πρόβλημα πως το μόνο του στελεχος πρώτης γραμμής που τα πήγε αξιοσημείωτα καλά είναι η (ακόμα κούκλα) Κουντουρά στο Υπουργείο Τουρισμού, άντε και ο "εμπειρος" Κουικ ενώ η Χαϊκαλειάδα που συνεχίζεται αρχίζει και κουράζει, είτε ο Χαϊκάλης ειναι ένα λαμόγιο του κερατά είτε (ακόμα χειρότερα) ένας χαζούλης που την πατάει συνέχεια.

Το κύριο δαρβινικό του πλεονέκτημα ειναι πως μένει ο προφανής δεξιός κυβερνητικός εταίρος στην πολύ πιθανή περίπτωση που ο Συριζας βγει πρώτος, και αυτό ο Καμμένος το σπρώχνει με αξιοσημείωτη επιμονη. Αυτό εξηγεί και την διαλλακτικότητα του Βαγγέλα μέσα από το βρίσιμο, ο οποιος προσπαθεί να πείσει πως και αυτός, δεξιός όντας, μπορεί να συνεργαστεί με τον Σύριζα και όχι μόνο ο Καμμένος

Πρόβλεψη Ζάφοντ: Πάνω από 3%, ίσως και 4,5%

Δημοκρατική Συμπαράταξη aka ΠΑΣΟΚ (4,68%)

Καποιος αισιοδοξος θα πρόσθετε το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ μέσα, ίσως και του ΚΙΔΗΣΟ το οποίο απέχει απο αυτές τις εκλογές. Επιφυλάσσομαι μιας και δεν ξέρω αν και κατά πόσον το μένον ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι  όμοροι χώροι συνιστούν κόμματα που έχουν κοινωνικές αναφορές ή απλά αντιπροσωπεύουν εξωκοινωνικές ομάδες συμφερόντων, οι οποίες πλέον μπορεί ξαφνικά να διαλέξουν τον Σύριζα (βλ Μπόλαρης, Τζάκρη κτλ κτλ) ή το Ποτάμι ή ακόμα και τον Λεβέντη για τους πλέον ταλιμπάν από αυτούς. Η Φώφη ξέρει πως βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί γι αυτό και ο λόγος της πιάνεται κυρίως από το συναίσθημα. Συναισθάνομαι λοιπόν πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι και στην επόμενη Βουλή, αν και επιφυλάσσομαι για την μεθεπόμενη.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4%-8%. Προφανώς η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.

Ένωση Κεντρώων (1,79%)

 Το ότι εμφανίζεται συνέχεια στα γκάλοπ και ότι ο Λεβέντης στα γεράματα κερδίζει το πολυπόθητο στάτους σοβαρού και σοβαροφανούς πολιτικου προβληματίζει. Η εξήγηση είναι απλή:

" Προφανώς, φυσικά, τα δημοσκοπικά ποσοστά του Βασίλη Λεβέντη δεν οφείλονται στο ότι ο κόσμος ξαφνικά ανακάλυψε την ύπαρξη και τις αρετές του, αλλά στο γεγονός ότι το σύστημα έχει αρχίσει να ξεμένει από πυρομαχικά και όπλα και πλέον χρησιμοποιεί ό,τι του βρίσκεται πρόχειρο, προκειμένου να διοχετεύσει τη διογκούμενη δυσαρέσκεια σε “γνωστά” κανάλια. Από τις τελευταίες τηλεοπτικές του εμφανίσεις (όλο και πιο συχνές, παρακαλώ, και σε όλο και μεγαλύτερα δίκτυα…) μπορεί να συναχθεί αβίαστα ότι ο Πρόεδρος εντάσσεται με τα μπούνια στο μνημονιακό μπλοκ. Ο Βασίλης Λεβέντης στα μάτια μου θα μπορούσε άνετα να υποκαταστησει τον Γιώργο Καρατζαφέρη, στο λιγότερο λαϊκίστικο και ακροδεξιό του, ωστόσο ξεκάθαρα τάσσεται υπέρ των πολιτικών λιτότητας και των περιοριστικών μέτρων, κυρίως μέσα από μια πιο ηθικολογική ρητορική, τύπου αμαρτήσαμε-και-πρέπει-να-εξιλεωθούμε. "

Πρόβλεψη Ζάφοντ: Λιγότερο από 3%. Συγνώμη πρόεδρε αλλά δεν νομίζω πως θα αντέξεις την πίεση μέχρι τέλους, ούτε ότι το Μνημονιακό στρατόπεδο θα ξοδέψει τόσους ψήφους πια. Εκτός και αν πάρει τους "γαμώτο" ψήφους από την ΧΑ, οπότε καλώς να μπει στην Βουλή και να πέσει η ΧΑ μπας και ησυχάσουμε από αυτούς επιτέλους.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ (0,64%)

Όλα του γάμου δύσκολα, επήλθε και η διάσπαση. Στην ουσία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο μυαλό του πολύ κόσμου είναι κάτι σαν την ΛΑΕ, αλλά με λιγότερο προβεβλημένα στελέχη. Κράτησαν καθαρή και τίμια στάση στο δημοψήφισμα, αλλά όντες αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ δεν βλέπω να έχουν μέλλον ούτε και αυτή τη φορά.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 1% τοπς

ΛΑΕ (-)

Πλεονεκτήματα:

α) Τηρησαν θεωρητικά σταθερή ιδεολογικά στάση.

β) Ζωή Κωνσταντοπούλου

γ) Μοναδική αντιμνημονιακή, μή κομμουνιστική (;) αριστερά

δ) Με διαφορά τα πιο καλά διαφημιστικά σποτ, ιδίως για μας τους σουρεαλιστές. Ειδικά ο Λαπαβίτσας που κοροϊδεύει τον Θεοδωράκη ειναι όλα τα λεφτά.

Μειονεκτήματα:

α) η σταθερή στάση, αν κοσκινιστεί λιγάκι γίνεται θρύψαλα. Προγραμμα Θεσσαλονίκης, υπερ ευρώ μέχρι τον Ιούνιο (;), συμφωνία με τις Βαρουφάκειες διαπραγματεύσεις (που ήταν αυστηρά εντός ευρώ) και κυρίως η μή παραίτηση των Βουλευτών του από την Κ.Ο., το καταψηφίζω στηρίζοντας κτλ είναι αρκετά για να ξενερώσουν τους βαθιά ιδεολόγους και ίσως ελαφρά ψεκασμένους αριστερούς στους οποίους απευθύνονται μιας και η Ανταρσύα και το ΚΚΕ τήρησαν πιο καθαρές στάσεις. Το Αριστερό Ρεύμα τήρησε μια επαμφοτερίζουσα στάση, εν πολλοίς ακατανόητη με αποτέλεσμα να παραξενέψει πολλούς και να απομακρύνει περισσότερους. Προσδοκούν να εκπροσωπήσουν το 61% του δημοψηφίσματος, αλλά ακόμα και το 1/10 αυτού του ποσοστού θα είναι κατόρθωμα.

β) Ζωή Κωνσταντοπούλου

γ) ο Λαφαζάνος δεν κάνει για ηγέτης και μάλλον το ξέρει και ο ίδιος. Αν έβαζαν την Ζωή ή ακόμα καλύτερα τον Αλαβάνο θα ξεκίναγαν με καλύτερους όρους.

Πρόβλεψη Ζάφοντ: 3%-5%

Δια ταύτα: Όπως ίσως φαίνεται από το ποστ έχω βγάλει συμπέρασμα του τι θα ψηφίσω, αλλά σε αντίθεση με άλλες φορές δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με την επιλογή μου αυτή, οπότε δεν έχω και την απαιτούμενη διάθεση να το διατυμπανίσω. Ταύτα από μένα και καλή ψήφο!

Τωρα τι ψηφιζουμε;

Ελα ντε. Οπως μας τα κάνανε οι Συριζαίοι, ο γράφων δηλώνει ελαφρώς ξενερωμένος. ΟΧΙ για το Μνημόνιο 3, που όποιος είχε πέντε δράμια μυαλό το έβλεπε να έρχεται 7 χρόνια μακρυα, αλλά για τις κινήσεις του Μαξίμου το οποιο θες από το αγχος και το τρέξιμο, θες απο την εξουσιομανία του Αλεξάκη ψιλοαποξενώθηκε  από το κόμμα και έδινε την αίσθηση (βλ και παραίτηση Κορωνάκη) πως η μετατροπή του κόμματος σε Παπαντρεικό ΠΑΣΟΚ (του Αντρέα βεβαίως βεβαίως) ήταν ο πολιτικός στόχος που είχε κατά νου και όχι η διαπραγμάτευση ή η "καθαρότητα" της ιδεολογίας και άλλες τέτοιες πίπες. Τέλος πάντων, τούτων λεχθέντων ας πάμε να δούμε τους διεκδικητές της ψήφου μας.

* ΣΥΡΙΖΑ. Ή νέο ΠΑΣΟΚ ή ο Αλέξης θα μας σώσει. Εξακολουθεί να έχει το κυρίαρχο επιχείρημα πως δεν τον έχει διαβρώσει η εξουσία. Πέρα από γκρίνιες, το Μνημόνιο 3 έχει καλύτερους όρους δανείου από τα προηγούμενα, ενώ οι "μεταρρυθμιστικοί" όροι-προαπαιτούμενα ειναι τα ίδια σκατα με τα προηγούμενα, ενώ μερικοί μάλιστα είναι ...χρεωστούμενοι από το Μνημόνιο 1. Και πάλι όμως, οι όροι αυτοί έπρεπε να ειναι αναμενόμενοι μιας και το μεγαλύτερο λάθος της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ (που εδώ το είχαμε σχολιάσει πολλάκις) ήταν το μότο "αφού εμείς το ψηφίσαμε, οι άλλοι υποχρεούνται να το εφαρμόσουν" κάτι τουλάχιστον κουλό λες και οι υπόλοιπες 18 χώρες της ΕΕ δεν έχουν εκλογες, λαϊκιστές και κοινοβούλια. Το Μνημόνιο 3 είναι ήττα μεν, αλλά ακόμα και το χειρότερο του ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να είναι καλύτερο από το καλύτερο του ΝΔΣΟΚ. Δικαιούται προφανώς και αυτός με τη σειρά του να μας τα κάνει τσαρούχια με την διακυβέρνηση, όπως μας τα έκαναν οι προηγούμενοι τόσα χρόνια. Τώρα περί αριστεράς, και μάλιστα ριζοσπαστικής, θα σας γελάσω. Αν και από την άλλη πρέπει κάποτε η αριστερά να διαχωριστεί από την παροχολογία και την επιδοματική πολιτική - κληρονομιά καταπώς φαίνεται του Αντρέα. Η "ωρίμανση" του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον συνισταται στο γεγονός πως πήρε απόφαση πως τα Μνημόνια εχουν δέσει τη χώρα και:

α) η υλοποίηση τους ειναι μαλλον ο μοναδικός τρόπος παραμονής στην ΕΕ, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ το είχε κάνει σημαία άλλωστε

β) πρέπει να βγουν από την προεκλογική συζήτηση μιας και όποιος και να βγει θα τα εφαρμόσει καθότι η χώρα ειναι δεμένη χειροπόδαρα. 

Δεν το λέω επειδη με αρέσει, το λέω επειδή έτσι δείχνει το πράγμα.

Κυριότερο μειονέκτημα: Πως η παραδοχή της ΤΙΝΑς και του Μνημονίου αναγκαστηκά αφαιρεί το όποιο πολιτικό στίγμα. Το παρόν μειονέκτημα το έχουν προφανώς όλες οι φιλομνημονιακές δυνάμεις, αν και μεταξύ μας πάντα θα υπάρχουν διαφορές. Μπορεί να μην γουστάρουμε Πανούση, αλλά δεν θα προτιμήσουμε τον Δένδια κιόλας.

* ΝΔ. Ή Βαγγέλας και co. Δεν το κρύβω πως μετά τον κουτσαβακισμό, την αναλγησία, το μάγκικο ύφος του ανθρώπου που μεγάλωσε μέσα στα πούπουλα και το παίζει λαϊκός με λέξεις από το λεξικό-της-βλαχιάς (θρασίμια, ε θρασίμια), την υπερπροβολή του κάθε φασίστα (Άαααααδωνηηηη!!) κτλ κτλ που είχε η ΝΔ του φτου-σκατά-και-όξω-από-την-πόρτα Αντώνη Σαμαρά, η επάνοδος της ΝΔ σε πιο γήινες και ανθρώπινες νόρμες της (παλαιάς κοπής βεβαίως βεβαίως) κεντροδεξιάς που φαίνεται να εφαρμόζει ο Βαγγέλας ειναι πιο ελκυστική. Ο Βαγγέλης μιλάει με τρόπο....ιδιάζοντα, αλλά φαίνεται πως αυτός ειναι, δεν έχει κάνει πρόβες για να τα πει, έτσι τα νιώθει, έτσι του βγαίνουν, άσε που με το που βγήκε οι διάφοροι Αδώνηδες δείχνουν να ψιλοαποσύρονται ενώ ο λόγος του κόμματος προσομοιάζει στον πιο νορμάλ λόγο της εποχής του Καραμανλή του Β. Ως άνθρωπος χαιρετίζω την μεταλλαγή, αλλά δεν παύει να μου θυμίζει την παροιμία με τον Μανωλιό που άλλαξε τα ρούχα του. Αν δεν ξηλώσεις μερικούς κε Βαγγέλα το 27% δεν το περνάς, ούτε πρώτο κόμμα γίνεσαι, ότι κι αν λένε τα γκάλοπ.

Τώρα πως γίνεται με αυτές τις απόψεις για τα θρησκευτικά, το χωρισμό εκκλησίας - κράτους, το σύμφωνο συμβίωσης, την απόκτηση υπηκοότητας από μετανάστες, το γάμο ομοφυλοφιλων κτλ να μας το παίζει η ΝΔ ευρωπαϊκό κόμμα, κανείς δεν το 'βρε και δεν το ΄πε ακόμα.

* ΧΑ. Να δείτε που θα πέσουν. Όλοι φοβούνται πως η ΧΑ θα ανέβει, εγώ πιστεύω πως το ταβάνι της το έπιασε τον Γενάρη. Λόγος φασιστικός, διχαστικός, κομπλεξικός και αμόρφωτος. Κατάλληλος για όσους έχουν τα πιο πάνω χαρακτηριστικά και παράλληλα προτιμάνε να καεί η χώρα από το να κάνουμε δουλειά με οποιονδήποτε τρόπο τέλος πάντων. Θεωρώντας πως το εκλογικό σώμα έχει κάνει το αγροτικό του σε ψήφο "να τα γαμήσουμε όλα" (και καλά), και με τα δικαστήρια να εκκρεμούν τείνω στο πιο πάνω διατυπωθέν συμπέρασμα. Η ΧΑ ταβάνιασε. Ελπίζω να μην βγω λάθος.

* Ποτάμι. Όσο μιλάει ο Θεοδωράκης, τόσο χάνει ψήφους. Οι υποψήφιοί του παραμένουν εκνευριστικότατοι. Όταν δεν μιλάνε τόσο γενικόλογα που κουράζουν ακόμα και τις θείτσες, τους βγαίνει ένα ακροδεξιό πράγμα (μα ειναι δυνατόν σε ερώτηση για τους πρόσφυγες η απάντηση να είναι "τα σύνορα πρέπει να φυλάσονται"; ή η υιοθέτηση της ηλίθιας επιχειρηματολογίας της ΝΔ πως για τους πρόσφυγες (παγκοσμίως;) φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ;) το οποίο τρομάζει και κάνει τους φυσιολογικούς ανθρώπους να τινάζονται. Στα κοινωνικά - εργασιακά σου δίνουν την εντύπωση πως ο ωμός κοινωνικος δαρβινισμός, κάτι σε στυλ Ραντ, ειναι το κρυφό τους όνειρο. Τέλος πάντων, το ΄πα και το ξαναλέω, αυτοί πάνε να κάνουν οικολογική αντικατάσταση στο (Βενιζελικό) ΠΑΣΟΚ, τώρα εμάς αυτό γιατί να μας νοιάζει; Μοναδικό τους μειονέκτημα η προφανής ακαταλληλότητα του ηγέτη τους. Αν κάνουν μεταγραφή τον Βαγγέλα τον Βενιζέλο το ξανακουβεντιάζουμε

* ΚΚΕ. Αν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο και το σύμπαν σου επιστρέφει τη συμπεριφορά σου και άλλες τέτοιες Κοελιές, δεν πρέπει απλά να πέσουν, πρέπει να καταβαραθρωθούν. Μοναδική ελπίδα μπας και πάρουν κάποτε τα χαμπάρια τους. Η συμπεριφορά τους στο δημοψήφισμα ήταν παντελως ξεκούδουνη (και το παίζουν και δικαιωμένοι τρομάρα τους), έξω από το λαό και το κίνημα, οι δε προτάσεις τους για το τι δέον πράττειν που ζωγραφίζουν μια χώρα μπροστά στην οποια η Βόρειος Κορέα είναι όαση κοσμοπολιτισμού, και μάλιστα φροντίζουν οι προτάσεις να ειναι διατυπωμένες με τρόπο άγαρμπο, ελλιπή και τέλος πάντων....όχι πειστικό, μην τρελαθεί κανα 20% και μας ψηφίσει κατά λάθος και μετά τρέχουμε. Δίνουν την εντύπωση πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανείσοδος στη Βουλή με σκορ γύρω στο 5% και η διατήρηση των δυνάμεων του κινήματος μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες. Οι συνθήκες μπορεί να ωριμάσουν, εμείς πάλι ποτέ.

* ΑΝΕΛ. Αν και αριστερός και σχετικά φυσιολογικος γενικώς, ετούτοι οι δεξιοι λαλημένοι ειναι η μεγάλη μου συμπάθεια. Και ο λόγος είναι απλός: Ποτέ κανένας πολιτικός χώρος δεν μίσησε κάποιον με τέτοια συνέπεια, διάρκεια και επιμονή όσο οι ΑΝΕΛ τον Σαμαρά. Στα θετικά του γεγονότος πως σαν κόμμα απέδειξαν, και μάλιστα σε αντίξοες συνθήκες, πως μπορούν να κρατήσουν μια γραμμή και να μην γίνουν σκορποχώρι σαν μερικούς μερικούς. Τώρα τα υπόλοιπα καμένα του Καμμένου με τα ελικόπτερα, τα στρατιωτικά τζάκετ, την νέα τάξη πραγματων κτλ απωθούν προφανώς τον σοβαρό κόσμο, αλλά κανείς δεν είπε πως οι ψηφοφόροι τους ειναι σοβαροί. Σαν χώρος και σαν στάση όμως (αν δεν πολυζουμάρεις στη ρητορική και στην ιδεολογία) δείχνουν μια σοβαρότητα. Τώρα έπεσαν και αυτοί στην λούμπα Μνημόνιο-από-αντίμνημόνιο η οποια αντικειμενικά υπερασπίζεται δύσκολα, ειδικά από κινήσεις που είχαν σαν συνδετικό κρίκο το αντιμνημόνιο και μόνο αυτό, αλλά τι να τους κάνω εγώ; Ας έβαζαν λιγότερους σιωνιστες, νέες τάξεις πραγματων και άλλα τέτοια στο λόγο τους. Με τούτα και με κείνα είναι ένα ερωτηματικό το αν θα μπουν στην Βουλή, ειδικά τώρα που ο Μεϊμαράκης δείχνει να κηρύσσει πανστρατιά, και που το κόμμα μπήκε και αυτό στον μνημονιακό δρόμο ο οποιος αποδεδειγμένα πλέον καταστρέφει κόμματα με ρυθμό πολυβόλου.

* ΠΑΣΟΚ. Ο μόνος λόγος που θα τους ήθελα στην Βουλή είναι μπας και αποπληρώσουν κανα χρέος  τους διότι αλλιώς το μαγαζί πάει για διάλυση και τα χρέη για φέσι. Το ΠΑΣΟΚ πλέον ειναι ένας πολιτικός χώρος με στελέχη αλλά χωρίς λαϊκή βάση και ψηφοφόρους. Η νέα πρόεδρος δεν ειναι και κανα τέρας ευφυιας, ο προηγούμενος ειναι απλά μισητός και η κατάρα του κληρονομήθηκε απο το οχι-και-τόσο-άσπιλο κόμμα. Το ότι θα συμπράξει με τον ανθρωποδιώχτη που λέγεται ΔΗΜΑΡ δεν ξέρω αν  του δίνει κανα παραπάνω πόντο αν και δεν το νομίζω.

Στα του Καίσαρος τω Καίσαρι να ομολογήσω πως το ΠΑΣΟΚ θυσιάστηκε και θυσιάζεται σαν αποδιοπομπαίος τράγος για όλες τις συλλογικές μας αμαρτίες. Θα στενοχωριόμουνα, αλλά όποτε ανοίγω τηλεόραση και βλέπω τον Λοβέρδο μου περνάει.

* ΛΑΕ. Κουκου-κουκου-Ε το κόμμα σου ΛΑΕ. Ενώ έχουν χίλια καντάρια δίκιο για τις μαλακίες του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, για την μετατροπή του κόμματος σε νέο ΠΑΣΟΚ, για την Μνημονιακή μετάλλαξη και τα λοιπά, εμένα δεν μου εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη. Πρώτα απ΄όλα υπερασπίζονται το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το οποιο είχαν καταψηφίσει (και το οποιο αν θυμάμαι καλα, προέβλεπε πόρους από την μνημονιακή δανειακη σύμβαση την οποια αρνούνται). Κατά δεύτερον δείχνουν να έχουν το πρόβλημα που είχε η ΔΗΜΑΡ, έχουν δηλαδή στελέχη, και μάλιστα πολλά⁺, αλλά αγνοείται η ύπαρξη βάσης. Και κατά τρίτον δείχνουν να θέλουν να κληρονομήσουν τις αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ με την ύπαρξη πολλών κομμάτων μέσα στο κόμμα, ευκαιρία δηλαδή να κάνει ο κάθε πολιτικάντης το κομμάτι του και όχι να συντελεστούν διεργασίες από κάτω προς τα πάνω. Θα γεμίσουν με αρχηγίσκους, στελεχάκια, φορείς και συνιστώσες των οποιων η αναφορά στην βάση θα είναι περίπου μηδενική και στην ουσία θα δίνεται βήμα στον κάθε απιθανοαπίθανο να πει τα δικά του. Η δε κυρίαρχη ιδεολογία τους, πέραν της δραχμής και τα λοιπά, δείχνει να είναι η παροχολογία και οι διορισμοί.

Στο πολιτικό δια ταύτα δείχνουν να κυμαίνονται μεταξύ του "παλαιού" σύριζα, ο οποιος συνετρίβει πολύ πειστικά από την πραγματικότητα και του ΚΚΕ το οποιο αγνοεί την πραγματικότητα. Καλό για δον κιχώτες, πολέμιους του καπιταλισμού και οπαδούς της παγκόσμιας ειρήνης. Παραπέρα....

* Ενωση Κεντρώων - Βασίλης Λεβέντης. Εντάξει, κάνατε τον χαβαλέ σας στο facebook, αλλά αν δω τον Λεβέντη στην Βουλή θα σας κόψω την καλημέρα. Εκτός και αν πάρει τους χαβαλέ και "δεν γαμιέται" ψήφους από την ΧΑ, οπότε είναι αναγκαστικά προτιμότερος.

* Ανταρσύα. Αν κατέβουν αυτόνομοι θα ανεβάσουν ποσοστά μιας και παραμένουν οι συνεπέστεροι όλων. Λιγότερο εξωγήινοι (;) απο το ΚΚΕ, με συνεπή στάση, που εκφράστηκε και στο δημοψήφισμα, μέσα στο κίνημα και όχι απέξω. Δυστυχώς δεν νομίζω τα ποσοστά τους να ανέβουν τόσο που να τους βάλουν στην Βουλή. Αν τώρα συμπράξουν με τους Λαφαζάνους, δεν ξέρω αν θα τους βγει (και των Λαφαζάνων) σε καλό.
Μειονέκτημα πως ο μέσος Ανταρσύας είναι και αυτός ελαφρώς λαλημένος όσον αφορά το περιζήτητο πλέον τι δέον πράττειν που θα έλεγε και ο σύντροφος Βλαντιμιρ Ιλιτς Λένιν.


* Πειρατές - Οικολόγοι - ΕΕΚ και λοιπές συμπαθείς δημοκρατικές δυνάμεις. Μόλις μάθουμε τι θα κάνουν σε αυτές τις εκλογές θα σχολιάσουμε καταλλήλως.

* ΚΙΔΗΣΟ. Δεν ασχολούμαι και δεν ξέρω αν ασχολείται και κανένας. :Ρ

---

+ Εδω να πω πως οι ΛΑΕ εμφανίζονται προς το τέλος παρότι ειναι τρίτη κοινοβουλευτικη δύναμη μιας και α) η σειρά εμφάνισης σχετίζεται ως συνήθως με το τελευταίο εκλογικό σκορ και β) αμφιβάλλω για το μέγεθος της απήχησης που έχουν στην κοινωνία

Περί δικαίου.....

Ο Τσίπρας παραιτήθηκε και ζήτησε εκ νέου εκλογές και νέα λαϊκή εντολή. Οσο να 'ναι, δεν έχει άδικο μιας και με 118 βουλευτές της συμπολίτευσης να στηρίζουν την καίρια απόφαση της κυβέρνησης (Μνημόνιο 3), πλέον ούτε καν κυβέρνηση μειοψηφίας με ανοχή των υπολοίπων δεν μπορεί να ισχυριστεί πως έχει. Έχει δίκιο λοιπόν που παραιτείται και πάει σε εκλογές. Εδώ ο Μητσοτάκης το '92 είχε παραιτηθεί με περισσότερους βουλευτές όταν ο Σαμαράς το έπαιξε ηγέτης.

Από την άλλη ο Λαφαζάνης σου λέει πως ποτέ κανένας ΣΥΡΙΖΑ δεν βγήκε ως μνημονιακό κόμμα, το αντίθετο μάλιστα, οπότε δίκιο έχει που έριξε την κυβέρνηση, όσο και αν το παίζει ναι μεν αλλά. Άσε που η συγκρότηση νέας Κ.Ο. μας γλιτωσε από την κατάντια να πάρει διερευνητική εντολή ο Μιχαλολιάκος. Η μαλακία του Λαφαζάνη ειναι πως κώλωνε τόσο καιρό να 

α) παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ή 

β) να ανεξαρτητοποιηθεί/φύγει από το ΣΥΡΙΖΑ και είχαμε το υβρίδιο στηρίζω-καταψηφίζω, κάτι το οποιο μπορει να ειναι θεωρητικά ΟΚ, αλλά όχι ρε παιδιά όταν μιλάμε για κυρίαρχες και βασικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Εμεις οι κακοί λέγαμε τότε πως ο Λαφαζάνης κονομάει την βουλευτική αποζημίωση με τις πλάτες του ΝΔΣΟΚ που υπερψηφίζουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης που δεν στηρίζουν, αυτής που ο ίδιος στηρίζει καταψηφίζοντας (!).

Ο Μεϊμαράκης πήρε τη διερευνητική εντολή και σου λέει έλα δω ρε Αλέξη, αφού και οι δύο Μνημόνιο παίζουμε πλέον, γιατί να μην φτιάξουμε μια κυβέρνηση επί αυτής της βάσης; Δίκιο έχει και μην λέμε μαλακίες, και όσο να 'ναι, για τα πρόσωπα σου λέει θα τα βρούμε.

Και σου λένε και οι άλλοι αφού το πρόγραμμά σου πλέον ειναι δεδομένο (Μνημόνιο) τι σκατά τις θες τις εκλογες; Μονο και μόνο για να λύσεις το εσωτερικό σου πρόβλημα; Αφου η πολιτική, λόγω Μνημονίου ουσιαστικά θα υπαγορεύεται, γιατί τόσος ντόρος; Επειδή κωλώνεις να ξηλώσεις την Ζωίτσα; Επειδή ντρέπεσαι να ζητήσεις στήριξη από το ΝΔΣΟΚ; Είναι εμφανές πως η παρούσα Βουλή έχει Μνημονιακή πλειοψηφία η οποια δυνητικά μπορούσε να γίνει κυβερνητική. Σωστό αυτό και ειδικά οι αιτιάσεις πως οι εκλογές πάνε σε βιαστικό μοντέλο για δύο κυρίως λόγους:

α) για να μην προλάβει να κάνει τα κουμάντα του ο Λαφαζάνης

β) για να γίνουν πριν σκάσουν τα διορθωτικά ραβασάκια λόγω Μνημονίου

Από την άλλη όμως, σου λέει ο Αλέξης πως εγώ δεν έχω κανένα λόγο να συνεργαστώ με αυτούς οι οποίοι μας έφεραν εδώ. Διότι εν πολλοίς πολλά κουμάντα που έκανα ήμουν αναγκασμένος να τα κάνω από τις συνθήκες για τις οποίες δεν έχω καμία ευθύνη. Δίκιο έχει και αυτός όσο να πεις. Και από την άλλη σου λέει με άλλα βγήκα, άλλα αναγκάστηκα να κάνω, οπότε ειναι επιβεβλημένο να ζητήσω νέα λαϊκή εντολή μιας και το Μνημόνιο 3 αντικειμενικά ξεπερνά την προηγούμενη. Όπως να το δεις και δω δίκιο έχει.

Από την άλλη ο Τσίπρας δικαιούται να κοροϊδεύει την περιφορά της διερευνητικής εντολής από Μεϊμαράκη-Λαφαζάνη, μιας και ειναι δεδομένο πως με δεδομένη την δικιά του άρνηση δεν βγαίνει κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή με καμία Παναγία. Δεν έχει δίκιο ομως ο Λαφαζάνης να κάνει ότι έκανε ο Τσίπρας το 2012 ή ο Μεϊμαράκης να...απολαύσει θεσμικά την διαδικασία; Βεβαίως και έχουνε και δεν θέλω ιστορίες.

Δικιο έχει όμως και η Φώφη που λέει πως πρέπει να γίνουν γρήγορα εκλογές διότι η πολιτική αβεβαιότητα ειναι το χειρότερο σενάριο στις παρούσες συνθήκες. Από την στιγμή λοιπόν που η κυβέρνηση παραιτήθηκε και κανένα σοβαρό σενάριο δεν βγάζει κυβέρνηση το πλεον λογικό θα ήταν να τρέξει η διαδικασία προς τις εκλογές όσο γίνεται πιο γρήγορα.

Όμως....δεν έχει δίκιο δηλαδή η Ζωή που στηλιτεύει την οριακά συνταγματική σπουδή της κυβέρνησης; Ή δεν έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ για την .....Ζωή, διοτι καλή ειναι, χρυσή ειναι, αλλά μας τα έκανε τσουρέκια πλέον; Η μήπως δεν έχει δίκιο ο Πάκης να διαμαρτύρεται μιας και ό,τι και να λέμε ο ΠτΔ και το Συνταγμα το νογάει και τελος πάντων δεν έχει και καμια ιδιαίτερη εξουσία επί ρεαλιστικής βάσης, οπότε γιατί τον πρήζουμε τζάμπα;

Να βάλουμε εδώ και το δίκιο που έχει το ΚΚΕ από .....κεκτημένη ταχύτητα το οποιο δικαιώνεται ως  διαχρονικός μάντης κακών μιας και την "μνημονιακή μετάλλαξη" του ΣΥΡΙΖΑ την είχε προφητεύσει πριν καν το διανοηθεί ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και ο ίδιος ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ έχει τα δίκια του μιας και σου λέει για κάτσε ρε, ομολογουμένως έκανα την πλέον σκληρή διαπραγμάτευση με το (ευρωπαϊκό) μέλλον της Ελλάδας να είναι στο τραπέζι, έκανα ότι γινόταν, η κατάσταση ειναι (στις παρούσες συνθήκες) ΤΙΝΑ, οπότε μην μου κάνετε μαθήματα αριστεράς οι ΚΚΕδες και οι Λαφαζαναίοι διότι δεν το έχετε δει το παπαρόζουμο.

Ναι, του απαντάνε οι υπόλοιποι, αλλά κάνατε ΓΤΠ διαπραγματευση, δεν είχατε σχέδιο Β (το αστείο ειναι οτι οι μισοί τον κατηγορούν πως είχε), δεν είσασταν προετοιμασμένοι για τα χειρότερα, οποτε μην το παίζετε και μάγκες. Σωστό και αυτό, όπως και να 'χει.

Τελος πάντων είναι μια ευχάριστη στιγμή να συμφωνώ εν μέρει με όλους, ή σχεδόν όλους οπότε το αφήνω εδώ προς το παρόν και βλέπουμε

2 cents

Αν κάτι έγινε κατανοητό αυτούς τους έξι μήνες είναι ότι τελικά χαλάρωση της λιτότητας και παραμονή στο ευρώ από αυτήν την κυβέρνηση και σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να γίνει.

Απεναντίας αυτή η ΕΕ ήταν έτοιμη να στείλει αυτήν την χώρα και αυτην την κυβέρνηση από ΄κει που 'ρθε. Ίσως μάλιστα, τελειως θεωρητικά, μια πιο δεξιά κυβερνηση θα μπορούσε να ελπίζει σε καλύτερη αντιμετώπιση από αυτήν την ακροδεξιά και μισαλλόδοξη Ε.Ε. Το τελείως θεωρητικό του πράγματος έγκειται στο γεγονός ότι δεν είδαμε καμία ένδειξη χαλάρωσης απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά, απεναντίας από ένα σημείο και μετά "αφέθηκε" τελείως μόνη της για να μην στιγματίσει η αποτυχία της το υπόλοιπο ΕΛΚ, ενω η κυβέρνηση Τσίπρα, θες με τις κινήσεις της, θες επειδή δεν την γουστάρανε, θες επειδή μερικοί εκεί πέρα είχαν πάρει τις αποφάσεις τους (που ειναι το πιο πιθανό) είχε την πλέον εχθρική αντιμετώπιση παρόλο που ήταν η πλέον αμέτοχη στην ευθύνη για το πως φτάσαμε έως εδω και η πλέον πιθανή να λύσει το πρόβλημα αν της δινόταν χρόνος και ευχέρεια κινήσεων, κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Ακόμα και ο πλέον κακόπιστος οφείλει να ομολογήσει ότι κυβέρνηση Τσίπρα εξάντλησε όλα τα καλοπροαίρετα όρια διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε. Μάθαμε βεβαιως ότι υπήρχαν και άλλα όρια να δοκιμαστούν, αλλά αυτά δεν ήταν πλέον καλοπροαίρετα (βλέπε τις προτάσεις Βαρουφάκη αμέσως μετά το κλείσιμο των τραπεζών. Δεν υπάρχει όμως εγγύηση ότι αυτά τα μέτρα που ήταν καθαρά επιθετικά, καίτοι λογικά σύμφωνα με τον γράφοντα, ότι είτε θα είχαν καλύτερο αποτέλεσμα, είτε θα εξασφάλιζαν μακροπρόθεσμα την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, είτε οτιδήποτε άλλο. Ήταν κινήσεις που θα έκανε διακυβέρνηση η οποία θα ξεκίναγε διαδικασίες ρήξης. Αν θα γινότανε ρήξη ή όχι αυτό είναι άλλο καπέλο αλλά ήταν καθαρά κινήσεις ρήξης, κόντρα επίθεση στην επίθεση της ΕΚΤ και μοιραία θα μας έβαζαν πιο πιθανά στην έξοδο αυξάνοντας τις πιθανότητές της. Ηταν (κατ εμε) κινήσεις που έπρεπε να έχουν γίνει πολύ νωρίτερα, και όχι στο παραπέντε, ήταν κινήσεις που θα ανταπέδιδαν την πίεση στους ευρωπαίους, κάτι το οποιο προφανώς ο Τσίπρας δίσταζε πλέον να κάνει μιας και είχε πάρει χαμπάρι πως πλέον τα πράγματα ήταν οριακά. Τελικά έγινε σαφές πως το δημοψήφισμα τον ισχυροποιησε και τον έκανε το μοναδικό αξιόπιστο στο εξωτερικό παίχτη στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας και μόνο αυτό. Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν το αποτελεσμα της συμφωνίας θα ηταν διαφορετικά άν στο δημοψήφισμα ψηφιζαμε ΝΑΙ, τελικά η γνώμη μου ειναι πως.... όχι). Το αποτέλεσμα της προτεινόμενης συμφωνίας είχε προαποφασιστεί στο μεγαλύτερο ποσοστό του. Ο Τσίπρας προσπάθησε να το γλιτώσει και απέτυχε. Και είπαμε, για κάποιον που θέλει να μείνει στο ευρώ, εντός της ΕΕ και όχι ως ... "πειρατής" η επιβαλλόμενη λιτότητα αποδείχθηκε μονόδρομος.

Μια στάση εδώ. Όταν στο μέλλον στέλνουμε κάποιον για διαπραγμάτευση καλο ειναι να ξέρουμε τι σκατά θέλουμε:

εικόνα από εδώ

Ηταν λάθος (τελικά) του Σύριζα να ελπίζει σε μιαν άλλη Ευρώπη. Παρόλο που λογικά ο Σύριζα είχε δίκιο, η πραγματικότητα τον διέψευσε σκληρά.

Ήταν λάθος του Σύριζα να επενδύσει όπως και ο Σαμαράς νωρίτερα στην αντιμνημονιακή ρητορεία χωρίς να την συνδυάσει με την πλέον πιθανή της κατάληξη: πως είμαστε έτοιμοι, και με οργανωμένο σχέδιο, να αποχωρήσουμε απο την ΕΕ αν κρίνουμε πως δεν ειναι προς το συμφέρον μας πια. Το λάθος αυτό του Σύριζα προβλέπω να το πληρώνουμε για αρκετά χρόνια ακόμα. Έπεσε θύμα της μαλακίας του, αλλά και της προπαγάνδας των πολιτικών του αντιπάλων που έχουν βρει ιδεολογικό αποκούμπι σε ένα νόμισμα, γιατι με αυτό κρύβουν τα δικά τους ιδεολογικά κενά.

- αλήτης ο Βαρουφ,δεν είχε σχεδιο -αλήτης ο Βαρουφ,είχε σχέδιο εξόδου Έρχεται & το -αλήτης ο Βαρουφ,ηταν σε συνεννόηση για έξοδο με Σοιμπλε

— Stefanos (@Stefanossp) July 14, 2015

Ήταν προφανώς λάθος του Σύριζα να αφεθεί ο Τσίπρας να αλωνίζει στο πολιτικό και ιδεολογικό πεδίο μόνος του, επειδή "τράβαγε" καθώς όλοι οι άλλοι "υψηλα ιστάμενοι" είναι λιγότερο .... τηλεοπτικοί.

Ήταν λάθος που ακόμα και στα ζόρικα συνεχίστηκε η πολιτική καλού παιδιού προς την ΕΕ αντί να αρχίσουν να εξετάζονται επιθετικές κινήσεις όπως τα Capital Controls όσο οι τράπεζες είχαν ακόμα χρήμα μέσα, η έκδοση IOUs και η ιδιοποίηση της ΤτΕ απο το Ελληνικό κράτος, κινήσεις όμως που, το ξαναπα, θα μας έβαζαν σε τροχιά ρήξης. Το τελευταίο λάθος έχει ελαφρυντικά όμως. ΟΚ εγώ ήμουνα υπερ, εσύ ομως;

Το αθροιστικό βάρος των λαθών αυτών λογικά και αναμενόμενα θα συνθλίψει τον Σύριζα. Τα λάθη πληρώνονται και ο ποιών αυτά οφείλει να πληρώσει το τίμημα.

Μια στάση εδώ
Ειναι εύκολοι οι αφορισμοί. Μπορει ο Τσίπρας να ήταν λίγος, μπορεί να είχε πονηρό σχέδιο στο μυαλό, μπορει να έκανε λάθη, μπορεί να ήθελε Μνημόνιο εξαρχης και να το έπαιζε ιστορία. Μπορεί χίλια πράγματα.
Καταλαβαίνω όμως την θέση ενος ανθρώπου που εκβιάζεται και στον εκβιασμό πάνω πέφτουν 10 εκατομμύρια ζωές. Εγώ είχα εκπεφρασμένη θέση αλλά ήμουν υπεύθυνος μόνο για τον εαυτό μου, την οικογενειά μου και την περιουσία μου. Το πρόσθετο βάρος θα με έκανε προφανώς περισσότερο "δειλο" και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το αντέξω. Δεν ειναι όλοι οι άνθρωποι αναίσθητα γομάρια σαν τον Σαμαρά μερικούς μερικούς. Η χυδαιότης δε μερικών που το παίζουν ζορό και έτσι και μάλιστα εκ του ασφαλούς ειναι εκνευριστική. Ετσι ειναι παιδια, ή ολοι να κερδίσουμε ή όλοι να πεθάνετε.


Συνεχίζουμε

Όταν κάθε φορά (εκλογές, ευρωεκλογές, ξαναεκλογές και Δημοψήφισμα) ο Σύριζα βγαίνει και ζητάει Εντολή για Διαπραγμάτευση Εντός Ευρώ (ΕΔΕΕ), συνεχώς και μετά μανίας, κόντρα μάλιστα σε όσους λένε πως η πολιτική του οδηγεί άτακτα εκτός ευρώ, και αφού αυτό που μας έφερε ειναι το αποτέλεσμα της ΕΔΕΕ, τότε πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του και να το στηρίξει. Κανείς δεν είπε πως η ΕΔΕΕ θα είχε καλύτερα αποτελέσματα από τα προηγούμενα μνημόνια έτσι δεν είναι; Πηγε λοιπον ο Τσίπρας και κατάφερε αυτά που κατάφερε. Ας αναγνωρίσουμε το αποτέλεσμα, διοτι σε μερικά ματς ρεβάνς δεν υπάρχουν. Δεν βγήκε η Βραζιλία να ζητήσει ρεβάνς από την Γερμανία για την ντροπιαστική της περσινή ήττα. Εγινε, έγραψε και άντε να το ξεγράψεις. Περιμένεις την επόμενη συνάντηση και την επόμενη συγκυρία για να ξαναδοκιμάσεις. Δεν μπορείς όμως να το κάνεις όντας διαλυμένος σε κομμάτια ή σταματώντας να ασχολείσαι με το άθλημα. Και αν ο Συριζα απέτυχε και αν διαλυθεί δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να δοκιμάσει ο επόμενος, αναγνωρίζοντας όμως τα λάθη του Σύριζα και μην προσπαθώντας να τα ξανακάνει.

Το κυριότερο λάθος ήταν καθαρά πολιτικό και μάλιστα εκεί που πιστεύαμε όλοι ότι ο Σύριζα είχε δίκιο. Ο Τσίπρας πήγε να διαπραγματευτεί κατά το τυπικό, ως ίσος μεταξύ ίσων. Και τον διέλυσαν. Αν δεν το βλέπαμε δεν θα το πιστεύαμε οπότε ειναι καλό για μας που ο Αλέξης το τράβηξε μέχρι εκεί.

Πρέπει ίσως να αντιληφθούμε ότι τελικά η Ελλάδα ήταν και παραμένει μια υποτελής πολιτεία της οποίας μεγάλο μέρος της εθνικής κυριαρχίας και του νομικού συστήματος υποκειται σε ασφυκτικό εξωτερικό έλεγχο και η ασφυξία μεγαλώνει όσο η Ελλάδα αδυνατεί να εκπληρώσει αυτά που υπέγραψε μιας και οι (δημοκρατικά εκλεγμένοι ας μην το ξεχνάμε) αρχηγοι των άλλων κρατών δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εξηγήσουν στους λαούς τους που χάνονται τα λεφτά που ρίχνονται στην Ελλάδα.

Παράξενο είναι ότι αυτή η υποτέλεια συνάδει θεωρητικά με την θέληση του ελληνικού λαού καθώς είναι τίμημα της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, την οποια, θεωρητικα τουλάχιστον, ο ελληνικός λαός θεωρεί, σε μεγάλη πλειοψηφία του, αδιαπραγμάτευτη.

Κακά τα ψέμματα, όσο η πλειοψηφία των πολιτών που στήριξαν τον Συριζα και τα άλλα κόμματα (πλην Λακεδαιμονίων ΚΚΕ και ΧΑ για διαφορετικούς λόγους, btw πως σας φαινεται τώρα κύριοι του ΚΚΕ που το παίζατε και έξυπνοι στο Δημοψήφισμα, που συμπλέετε με την ΧΑ; Καλά; Πάντα καλα!) εξακολουθεί να προτιμά το ευρώ και την ΕΕ από τον δρόμο της ρήξης, οι βουλευτές πρέπει να ξεγράψουν προγράμματα, συμφωνίες και τα λοιπά και να δώσουν στο λαό την Ευρώπη σε όλο της το μεγαλείο.

Ισως να πρέπει μάλιστα ο Συριζα να απολογηθεί κιολας(!) στα άλλα κόμματα για τις διάφορες κατηγορίες που εκτόξευαν άκριτα διάφορα στελέχη του, μερικά εκ των οποιων ακόμα έχουν την πεποίθηση πως αφού το ψηφίσαμε εμείς η Σουηδία λχ υποχρεούται να μας δανείσει. Αστειότητες.

Το σημαντικό ειναι να  καταλάβουμε τα εξής:

* Η Ελλάδα βρίσκεται υπό υποτέλεια. Όχι από τώρα, από το 2010. Απλά τώρα, θες το φιλότιμο των αριστερών, θες η διαπραγμάτευση που τράβηξε σε μάκρος, το πράγμα έχει φανεί σε όλο τον πλανήτη, κάτι που αναμένεται να είναι προς το συμφέρον μας μακροπρόθεσμα. Αν δεν θέλουμε το Μνημόνιο 4 να το υπογράψει η ....Ανταρσύα, πρέπει κάποτε να πάρουμε τα χαμπάρια μας.

* Μέρος των Μνημονίων ήταν και είναι σωστό και εύλογο. Μαντεψτε: το μεγαλύτερο μέρος αυτού του μερους δεν υλοποιήθηκε ποτέ για να μην στεναχωρηθούν τα πελατάκια μερικών.

* Η συνολική ανάλυση Βαρουφάκη για το ότι ΔΕΝ πρεπει να παίρνουμε άλλα δάνεια, πως το σύστημα δεν βγαίνει και πως η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπησει (με διάφορους τρόπους) εντος ευρώ παραμένει η πιο λογικη. Αντε όμως να πείσεις τον κάθε Βέμπερ γι αυτό.

* Η συμφωνία αυτή ΔΕΝ λύνει το πρόβλημα και δεν καθιστά το χρέος βιώσιμο. Μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον. (Btw να το πουμε: ηταν πιο ευκολο να λυθεί με άλλο τρόπο το πρόβλημα το 2010, λιγοτερο εύκολο το 2012, πολύ δύσκολο το 2014 και πρακτικά αδύνατο σήμερα)

* Στο σημείο που φτάσαμε το πρόβλημα του χαοτικού grexit θα μας οδηγούσε σε καταστάσεις failed state. Κατανοώ πως μερικοί δυσκολεύονται να το κατανοήσουν, αλλα δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω. Μια έξοδος (από τώρα και μέχρι τις 20 Ιουλίου ας πούμε) θα οδηγούσε σε τέτοιο χάος που τα καζίκια των Μνημονίων θα μας φαινονταν παιδική χαρά. Θα μου πεις πως και τι να εξηγήσεις σε αυτόν:

Προς ευρωλάγνους: τα συναλλαγματικά αποθέματα για να περάσουμε στη δραχμή συγκεντρώνονται απο τα ευρω σε κυκλοφορία & τουριστικό συνάλλαγμα.

— Leonidas Vatikiotis (@LeonidasV) July 15, 2015

* Απο το status της υποτέλειας φεύγεις μόνο με τέσσερις(θεωτηρικά) τρόπους:

- Με την επιτυχή ολοκλήρωση, έστω μερικώς, του όποιου προγράμματος, δηλαδή α) την επίτευξη σταθερών πλεονασμάτων και β) την επάρκεια σε τροφή και ενέργεια που σου επιτρέπουν είτε να συνεχίσεις εντος της ΕΕ είτε να φύγεις. Μειονέκτημα οι κοινωνικές επιπτώσεις των προγραμμάτων αλλά και το πολλές φορές ανέφικτο των στόχων τους. Κοινώς έχουμε πέσει σε άσχημη λουμπα. (δρόμος Β από εδώ). Πρεπει να καταλάβουμε πως όσο δεν βγαίνουμε μόνοι μας (ακομα απέχουμε απο αυτο) κάθε σκέψη για ρήξη θα πρέπει να ενέχει ως πιθανότερη συνέπεια το χαος.

- Με ....επανάσταση ή χαοτικό grexit το οποιο μόνο στα πλαισια της φαντασίας μας φτιάχνει οποια κοινωνια εχει ο καθεις στο κεφάλι του. Κοινωνία της 10ετίας του 1980, αταξική κομμουνιστική, failed state, νεοφεουδαρχία με το failed state να ειναι προφανώς φαβορί στον πραγματικό κόσμο.

- Με ελεγχόμενο ή χρονοπεριορισμένο grexit, που το πρότεινε ο Σόιμπλε, κάτι το οποιο μας κάνει να ανησυχούμε. Στην ουσία θα μας χάριζε καμια 50αρια δις (ψίχουλα) μέχρι να βρούμε χρόνο να τυπώσουμε δικό μας νομισμα, να το κυκλοφορήσουμε και η Παναγιά μαζί μας. Αν σας ακούγεται κάτι σαν το σχέδιο Λαφαζάνη, τι να σας πω, και μένα. Βολφγκανγκ σύντροφε!

- Με ρήξη ελεγχόμενη μεν, που ξεκινά από το εσωτερικό δε. Αγνωστο αν ο κόσμος το θέλει, μιας και τώρα αρχιζει να συνειδητοποιεί τι παίζει (δρόμος Α από εδώ)

Τι προτείνω

Εγώ πρότεινα τον δρόμο Α. Ρήξη, που ξεκινά απο το εσωτερικό, με ένα κόμμα αρραγές και την κοινωνία μαζί. Το κόμμα όμως δεν ειναι αρραγές και η κοινωνία δεν ειναι καθόλου σίγουρο πως θα είναι μαζί. Τα "τσαβικά απαιτούμενα ποσοστά" δεν έχουν σε καμία περίπτωση επιβεβαιωθεί γιατί κανείς δεν τολμά (ακομα) να θέσει το ερώτημα της ρήξης σε όλη του την ολότητα. Οι δε καβάτζες μας δείχνουν να έχουν σωθεί ένεκα η καλοπαιδίστικη διαπραγμάτευση. Αλλά ακόμα και αν υπήρχαν αυτές οι συνθήκες το ερώτημα επιτυχίας παραμένει αβέβαιο μιας και δεν είμαι καθόλου σιγουρος πως η βασική μου επιφύλαξη έχει αρθεί.

Ο γραφων γέρνει (σήμερα) προς τα εδώ, με μοναδικό ερωτηματικό την ικανότητα, όχι μονο του Συριζα, αλλα του ελληνικού πολιτικού συστήματος συνολικά να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα.

Αρα μας μένει ο δρόμος της αποδοχής του καθεστώτος υποτέλειας και το τι θα κάνουμε με αυτόν, δηλαδή ο δρόμος Β. 

(Ποιος μας εβαλε σε υποτέλεια; Ο ΓΑΠ. Ποιος εδωσε το έναυσμα; Ο Καραμανλης. Οι ευθυνες των υπολοιπων ειναι προφανώς μικρότερες και πρέπει να το καταλάβουμε, όσο και αν ο Σαμαράς μας γυρίζει τ΄άντερα)

Τι προτεινω λοιπον; Περα από αυτα που έγραψα στο προηγούμενο ποστ (10 φορές το έχω λινκάρει, δείτε το) πως πρέπει να κάνει ο Σύριζα, δηλ:

-Μπετονάρισμα κυβερνητικής πλειοψηφίας+

-Σαφή περιγραφή του τι ειναι το grexit, πέρα απο σαμαρειους αφορισμούς.

-Περιχαράκωση από την αντιπολίτευση και συνεχής καταγγελία των αποτυχιών της στην υλοποιηση των προηγούμενων μνημονίων αλλά και στην ενίσχυση του καθεστώτος διαφθοράς που παρέλαβε

-Προσπάθεια επιβολής "οσης αριστεράς γίνεται" σε αυτές τις δεδομένες και επιβαλλόμενες απ' έξω συνθήκες

η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα πρέπει να συμφωνήσουν τα εξης:

- Πως αφού τα απαιτούμενα μέτρα δίνονται σε μια υποτελή πολιτεία από επικυριάρχους, να αναγνωριστει ρητά πως η ψήφισή τους κατά κυριολεξία και κατά παραγγελία είναι καθήκον όλων και ταυτόχρονα παραδοχή της υποτέλειας. Όλων όσων θέλουν την παραμονή στην ΕΕ τουλάχιστον. Η απαίτηση διαχωρισμού της νομοθεσίας Μνημονιακών νόμων, από άλλων έπρεπε να έχει γίνει από το 2010 και να απαιτούνται κάθε φορά οι 180 ψήφοι της αυξημένης πλειοψηφίας. Οπως καταλαβαίνετε απαιτώ από το Σύριζα αλλά και απο το υπόλοιπο "φιλοευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα" να αυτοεξευτελιστεί.  Ξέρετε, στα τέσσερα. Γιατι αμα μας πρήζεις με την ΤΙΝΑ σου, δείξε μου πόσο ΤΙΝΑκος είσαι. Και απαιτώ επίσης ο Σύριζα σε αυτό να είναι αρραγής. Όπως αρραγής ήταν όταν μας έλεγε για ΕΔΕΕ, πως αλλαζουμε την Ευρώπη, πως η ελπιδα ερχεται και όλα τα σχετικά. Τον πιστεψαμε, το προσπαθήσαμε, το φάγαμε οπισθίως. Ε, το να γίνει τώρα ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης οι αποδιοπομπαίοι τράγοι για μια εκφρασμένη και στηριγμένη από όλους πολιτική θέση, μου φαίνεται ατιμία. Και αν "υπηρχε σχέδιο" και μας γελάσανε και τέτοια θα ήθελα να δω αποδείξεις του σχεδίου αυτού. Αν μας γελάσανε, καλα να πάθουμε, και ο γελασμένος ειναι συνυπεύθυνος, διότι η γελασμένη ψήφος παραμένει ψήφος.

- Να αρχίσει επιτέλους να σπάει το ταμπού της εξόδου, τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής και να αρχίσουν μερικοί εγκέφαλοι να παράγουν συνεκτικά πλάνα.

-Οποτε είτε το πρόγραμμα ολοκληρώνεται επιτυχώς σε δόκιμο χρόνο και γινόμαστε ξανά κανονικό κράτος, είτε επιτέλους ο Έλληνας σιχαίνεται το ευρώ και αυτήν την Ευρώπη και αρχίζουμε πλέον να εξετάζουμε το θέμα της ρήξης σαν κοινωνική πλειοψηφία που απαιτεί πλέον πράγματα γνωρίζοντας όμως και τις συνέπειες των απαιτήσεών της. Και αν ο (μνημονιακός πλέον ε;) Σύριζα βουλιάξει και χαθεί, είναι μικρό το τιμημα μπροστά στην χειραφέτηση ενός έθνους. Αν τώρα καταφέρει και ολοκληρώσει επιτυχώς το Μνημόνιο (!), ε ας γίνει ο Αλέξης ο νέος Αντρέας και ας κυβερνά 200 χρόνια. Χαλάλι του.

Αν ο Σύριζα φανεί τώρα μικρός και διασπαστεί, και πάμε σε grexit ή πιο πιθανά σε ακόμα χειρότερη συμφωνία και σε συγκυβέρνηση με τους Ποταμίτες και τους ΝΔ επειδή μερικοί μπερδεύουν την τσουτσούνα τους με την πραγματικότητα, να το θυμάστε εκει έξω: μπορείτε να κερδίσετε μερικούς ποντους συμπάθειας σε μερικούς ψεκασμένους ψηφοφόρους αλλά μετά από μερικούς μήνες ο κόσμος και τελικά η ιστορία δεν θα σας συγχωρήσει ποτέ.

Τα καλά νέα:

-Η Συμφωνία αποκελείεται να μείνει ως έχει. Ο μεγαλύτερος γνώστης σε αυτα τα πράγματα ειναι το ΔΝΤ και όσο λέει πως αυτό το πράγμα δεν ειναι βιώσιμο, κανείς δεν θα βάλει τα λεφτά του μεσα. Οποτε ενδέχεται η συμφωνία θες σήμερα, θες αύριο να αλλάξει. Καλό ομως ειναι να μην υπάρχει τότε καμία αιτίαση ενάντια στην Ελληνική κυβέρνηση. Ας έχουμε μια κυβέρνηση που θα υλοποιεί ότι υπογράφει, έτσι για αλλαγή, για να δούμε πως είναι.

- Για να υποκύψει ο Τσίπρας χρειαστηκε να τον ξεφτυλίσει ολη η Ευρώπη, στην ουσία εξευτελίζοντας τον εαυτό της. Σε κανένα, πλην των κομπλεξικων ελλήνων μετωπολογικάριων της πούτσας, δεν άρεσε το θέαμα του βαλλόμενου πανταχόθεν Έλληνα πρωθυπουργού ή η επιβολή όρων που μόνο χυδαίους θα μπορούσες να τους πεις. Οι καιροί πιθανως να αλλάξουν (εκλογές στην Ισπανία, Δημοψήφισμα στην Αγγλία, η Ιταλία πνίγεται) και όταν αλλάξουν, θα αλλάξουν και για μας.

Βραβείο ωμής παραδοχής της χυδαιότητας που αντιμετώπισε ο Τσίπρας και της αλληλεγγύης των εταίρων μας

Σας πήραμε χαμπάρι

- Ακόμα και αυτό το πρόγραμμα έχει κάποιους καλύτερους όρους από το Μνημονιο 2 μιας και, θεωρητικά τουλάχιστον, εξασφαλίζει σταθερότητα για 3 χρόνια. Καμια σοβαρή δουλειά δεν μπορεί να γίνει σε καθεστώς αβεβαιότητας. Γι αυτό και μόνο ο Ευκλείδης αξίζει τα συγχαρητήριά μας. Μικρή παρηγοριά, αλλά καθόλου ασήμαντη.
- Το κολπο δεν ήταν ποτέ η επιβολή Μνημονιών. Αν ήθελες ΕΕ θα είχες Μνημόνιο πάει και τελείωσε, απλά εμείς αργήσαμε να το καταλάβουμε. Το κολπο ήταν να πέσει μια κυβέρνηση που τους χαλάει το image, γιατί ακόμα και εντός Μνημονίου μπορείς να παίξεις μπάλα+.

- Η αποφαση στο Δημοψήφισμα ήταν και εντυπωσιακή και γενναία και κυρίως ταξική. Ας ηττήθηκε η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τα θηρία, κάτι όχι και περίεργο. Όταν το 60% πάει κόντρα σε μια μαούνα κόμματα και φορείς και μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας, τότε τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Ας είναι η κυβέρνηση πλεον κόντρα (;) στο λαό. Ο λαος έχει δηλωμένη θέση, δεν ψήφισε ο ίδιος την υποταγή του και δικαιούται νομιμότατα να αλλάξει κυβέρνηση αν θεωρήσει πως γελάστηκε ή πως η εντολή του δεν υλοποιήθηκε.

- Πάλι για το Δημοψήφισμα: Η ξεφτίλα της ΓΣΕΕ, των καναλιών, της ΠΑΣΕΓΕΣ και τα λοιπά θα είναι ένα χρήσιμο μάθημα για όλους μας. Να δω μαρή ΓΣΕΕ με τι αρχίδια θα τολμήσεις να κάνεις απεργία κόντρα στα Μνημονιακά μέτρα που ζήτησες. Καιρός ειναι ο συνδικαλισμός να φύγει από τα γραφεία επαγγελματιών παλαιοπασόκων και να επιστρεψει στον φυσικό του τόπο, στον τόπο εργασίας.

Επιμύθιο
Αυτό το ποστ γράφτηκε πριν ξεκινήσει η σχετική ψηφοφορία στην Βουλή, σχετικά άταχτα και με οίστρο. Ακούω πως ο Τσίπρας έθεσε (πολύ λογικά) θέμα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Μπορεί να μπλοφάρει, μπορεί και όχι, αλλά ακόμα αντιπρόταση πέραν του ΚΚΕοειδούς ΟΧΙ δεν έχω ακούσει

---

+ Ακόμα και τώρα περιμένω από τον σ. Λαφαζάνη που διαφωνεί με την επάρατη ΤΙΝΑ να μας δώσει ένα πλαισιο-πρόταση για το πως θα γίνει η έξοδος, σε τι χρονοδιάγραμμα περίπου και κυρίως τι θα τρώμε και τι ρεύμα θα καίμε μέχρι να ισορροπήσει το πράγμα. Αν δεν το παρουσιάσει μέχρι την ψηφοφορία (είχε 10 μέρες από την Δευτέρα μετά το δημοψήφισμα. Και τίποτα να μην είχε σκεφτεί πριν, παρόλο που το προπαγανδίζει τόσα χρόνια, κάτι θα έβγαζε. Εγώ θα είχα γράψει μισό βιβλίο) τότε καλειται να βγάλει το σκασμό και να κάνει την πάπια αναλαμβάνοντας και αυτός την συνευθύνη του για την πολιτική του Σύριζα μεχρι τώρα. Καλο ειναι να κάνουμε τους τζάμπα μαγκες, αλλά ακομα καλύτερο να αποδεχόμαστε τις συνέπειες των πράξεων ή των μή πράξεών μας. Αν δε, υπάρχει κάποιος ρομαντικός ακόμα που επιμένει πως γίνεται να έχουμε ευρώ χωρίς λιτότητα και χωρίς Μνημόνια καλείται να εξηγήσει πως στο διάολο γίνεται αυτό. Σε αυτό το στρατόπεδο ήμουν και εγώ και αποδέχομαι και το λάθος μου και τις συνέπειες του.

To νου σας ρεμάλια

Παμε για σεντοναρα στρατηγικου τυπου.

Λαμβανοντας υπόψη:

1. Τα αποτελεσματα του Δημοψηφίσματος, του οποιου το ανομολόγητο ερώτημα ήταν αν θέλουμε να ρίξουμε την κυβέρνηση ή οχι,

2. Την οξυτατη ταξική χροιά που απέκτησε το ΝΑΙ και το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα,

3. Τον πανικό που κατέλαβε κυβέρνηση και συνολικα το πολιτικό σύστημα μόλις πήραν χαμπάρι πως το ενδεχόμενο ενός grexit ειναι υπαρκτό και οι ταρζανιές ενθεν κακείθεν ενδέχεται να μην πιάνουν,

4. Την παντελή αποτυχία των προηγούμενων Μνημονίων, όχι μονο επειδη είχαν λάθος μέτρα, αλλά και επειδή πολλά απο αυτά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, με εξαίρεση τις "ισοδύναμες" οριζόντιες περικοπές,

5. Την διαφαινόμενη αποτυχία (;) της στρατηγικής του Σύριζα, κατ΄ομολογίαν τουλάχιστον του πρωθυπουργού, και την άτακτη υποχώρησή του, λογω του πανικού που λέγαμε στο νο3,

6. Την παρόλα αυτα επιτυχία της στρατηγικής Σύριζα να αναδείξει ως ευρωπαϊκό το ελληνικό πρόβλημα και να κοινωνήσει πετυχημένα τις αστοχίες των προηγούμενων (και πιθανώς των ερχόμενων) προγραμμάτων/Μνημονίων,

7. Την χαρά με την οποια περιμένουν οι ταξικοί εχθροί (βλ νο2) να συνταχθούν με την "κακια" κυβέρνηση, και να την καλωσορίσουν στους κόλπους της "λογικής", μπαίνοντας παράλληλα στην κυβερνητική πλειοψηφία και γαμώντας πατόκορφα την κοινωνική πλειοψηφία που στηρίζει (;) την κυβέρνηση, μέσω φινλανδοποιησης του Σύριζα,

8. Την μπουρδελοποιηση της ΕΕ, την εκφρασμένη θέληση οργανων της για ανατροπές νομίμων κυβερνήσεων εντός των κόλπων της, την άνοδο της ακροδεξιάς και ηλίθιας αντίληψης που εκπροσώπησε άξια ο Βέμπερ, την ηθελημένη προσπάθεια μετατροπής χωρών - εταίρων σε προτεκτοράτα ή/και failed states,

9. Την συνάθροιση ΝΔΣΟΚ,Ποταμιού στην ταξικά "απέναντι" όχθη, την νομιμοποιηση που τους έδωσε το ΚΚΕ κόντρα στην κυβέρνηση, αλλά και την υποταγή της ΝΔ (τελικά) στον Σύριζα μετά το Δημοψήφισμα και το ξήλωμα Σαμαρά,

10. Την οριακή κατάσταση στην οποια βρίσκεται (;) το ελληνικό τραπεζικό σύστημα,

11. Την κριση μεγαλομανίας που έχει πιάσει μερικούς στην Γερμανία και κυρίως,

12. Την εικόνα μπουρδέλου που παρουσίασε η κυβερνητική πλειοψηφία στην ψηφοφορία στηριξης της πρότασης Τσίπρα - Τσακαλώτου (η οποια προφανώς και συνιστά στρατηγική υποχώρηση, κωλοτούμπα και όλα τα σχετικά, αλλά ρε φίλε είστε κόμμα, δεν είστε παιδική χαρά):

Εχω να πω πως ως πολίτες, αριστερά, κυβέρνηση και χώρα έχουμε μπροστά μας δύο δρόμους, ακραία αντίθετους. Κατά τη γνώμη μου οποιαδήποτε ενδιαμεση κατάσταση θα επιφέρει πτώση της κυβέρνησης, μπαχαλοποιηση της πολιτικής ζωής, άνοδο της πιο ακραίας μορφης της ΝΔ, δηλαδή της Σαμαρικής-Γεωργιαδικής, αναβαθμιση του Ποταμιού σε σοβαρό πολιτικό παίχτη και παντοτινό εταίρο κάθε κυβέρνησης και οξύτατες ταξικές διαμάχες οι οποιες δεν εχω ιδέα που θα οδηγήσουν. Α, και άτακτο grexit.

(παρενθεση. Οι γραμμές αυτές γράφονται εν μέσω διαβουλεύσεων οι οποιες δεν ξερω που θα οδηγήσουν. Το γενικό κλιμα ομως είναι γάμησέ τα)

Ποιοι ειναι αυτοί; Λίγη υπομονη και έρχονται.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση πρέπει τώρα, σήμερα, χτες μην σου πω να παρουσιάσει μια λίστα μέτρων που θα πρέπει να παρθούν άμεσα σε περίπτωση που πάμε για grexit. Προφανως αυτό δεν θα γίνει μεσα σε μια μέρα (θα χρειαστούν μήνες με Capital Controls, εκδοση ενδιαμέσως IOUs κτλ), αλλά οι συνέπειες θα φανούν άμεσα. Αν ο Σύριζας με τους 300 οικονομολόγους δεν μπορεί να παράξει μια τέτοια λιστα, ας ξεκινήσει πχ από εδώ. O κοσμος πρέπει έστω και κουτσά, έστω και καθυστερημένα, να πάρει μια εικόνα για το τι ειναι η άλλη επιλογή (παρένθεση νο 2. Ο γράφων, φανατικος ευρωπαϊστής και ευρωπαίος μέχρι μεδούλι, αρχιζει και θεωρεί πως εδώ που φτάσαμε και με αυτήν την ΕΕ που μπλέξαμε, το grexit ισως να ειναι πιο συμφέρον, διοτι θα ειναι κυρίως προσκαιρα ζόρικο, αντί για το πηγάδι χωρίς πάτο στο οποιο δείχνουμε να οδηγούμαστε για λόγους καθαρά εξουσιαστικούς/μικροπολιτικούς)

Σε κάθε περίπτωση ο Σύριζα δεν πρέπει να ταυτιστεί με τους ΝΔΣΟΚ-Ποτάμι. Πέρα από Μνημόνια κτλ η ξεφτίλα του να χρειαστεί να περάσει νόμους με ψήφους της αντιπολίτευσης (άλλο αν θα τους απαιτήσει και θα τους πάρει. Το ζήτημα ειναι να μην πέσεις στην ανάγκη τους) δεν θα παλεύεται με τίποτα. Πως θα τα βάλεις με τους ολιγάρχες και τα τοιαυτα φίλε Αλέξη αν εχεις ανάγκη αυτους που ξεφώνιζες ως αντιπροσώπους τους για να περάσεις έναν νόμο; Η δε συγκυβέρνηση με οποιονδήποτε από αυτούς ειναι μονόδρομος προς την καταστροφή.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους πως αριστερή πολιτική δεν ειναι οι διορισμοί ούτε η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Το εχω γραψει πολλές φορές. Αμα ήτανε να είμαστε αριστεροί μονο με πολλά λεφτα (άλλων), τότε θα ήταν εύκολο και θα ήταν αριστεροί όλοι. Αριστερός εισαι είτε με πολύ χρήμα είτε χωρίς. Αλλιώς εισαι Αντρέας.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να καταλάβουμε πως πολλά από τα μέτρα των Μνημονιων και σωστά ήταν και πρεπει να γίνουν και κακώς καθυστέρησαν.

Σε κάθε περίπτωση οι γλυκούληδες αριστερούληδες τελείωσαν. Εισαγγελείς, προστίματα, φορολόγηση, κράξιμο του ΝΔΣΟΚ σε όλους τους τόνους, κόψιμο δημοσίου χρήματος σε κόμματα, ΜΜΕ, συνταξιούχους της πούτσας, ΜΚΟ και τα λοιπά, κυνηγητό φοροδιαφυγής και ελίτ γενικώς, ειδικώς, ορισμένως και αορίστως θα πέσουν χοντρά και ταχύτατα. Και οποιος δεν γουστάρει, τον πούλο.

Δρόμος Α. Ρήξη

Με τη λίστα μέτρων-grexit που λέγαμε πιο πάνω σαν σημαία, κόντρα στην λίστα μέτρων που ζητά η ΕΕ, και με σύνθημα το όχι στην επιβολή, την ετεροδικία που μας επιβάλλεται, το "ουαι τοις ηττημένοις" που απαιτούν μερικοί εκεί πέρα, τα γνωστά περι εθνικής υπερηφάνειας και τα τοιαύτα, ο Τσίπρας δηλώνει πως δεν μπορεί να το στηρίξει αυτό το Μνημονιακό πράγμα και απαιτεί το ίδιο απο κυβερνητική πλειοψηφία και αντιπολίτευση, με όπλο του την παλαιοτερη γκρινια της αντιπολίτευσης για διάφορα επιμέρους μέτρα, αλλά και την ανικανότητά της να υλοποιήσει τα προηγούμενα 2 Μνημόνια (το τι θα κάνει η αντιπολίτευση μας αφήνει αδιάφορους). Τα μέτρα που θα απαιτηθουν βραχυπρόθεσμα θα ειναι πολύ χοντρότερα από αυτά του Μνημονίου, αλλά μπορεί μια ικανή (;) και αποφασισμένη (διαβάστε το λινκ) κυβέρνηση να κάνει παπάδες, ειδικά όταν έχει(;) την στήριξη του απλού λαού ο οποιος αισθάνεται (;) πως θίγεται απο το σνομπάρισμα που έφαγε η θέση του στο Δημοψήφισμα (τα ερωτηματικά μπαινουν διοτι, ενώ ο γραφων εχει χαμπαριάσει πως χοντρό μερος του κόσμου έχει ριζοσπαστικοποιηθεί, δεν έχει χαμπαριάσει όμως αν αυτό το ποσοστό μπορεί να δώσει τα απαιτούμενα τσαβικά ποσοστά που χρειάζονται για να περάσει η δύσκολη πρώτη διετία)

Αν η κυβέρνηση καταφέρει να παλατζάρει γρήγορα το πράγμα (τουρισμος, εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, γεωργία και ο Λαφαζάνης ειναι στα συν) και καταφέρει να δώσει μια στοιχειώδη (μνημονιακου τυπου) σοβαρότητα στο κράτος χωρις να περικόψει τον κοινωνικό χαρακτήρα του (υγεία, παιδεία, ελαχιστο εγγυημένο επίπεδο διαβίωσης) τότε μπορεί να χαλαρώσει και να κάτσει στην γωνιά να απολαύσει το αναμενόμενο και ερχόμενο χαοτικό τέλος στο οποίο οδηγείται η ΕΕ λόγω της μαλακίας που έχει βαρέσει την Γερμανία (και όχι μόνο) κατακέφαλα. Το πλεονέκτημα του σεναρίου ειναι οτι μπορει να κόψει όλα τα ηλίθια μνημονιακά φορομπηχτικά μέτρα που κόβουν την όρεξη σε επενδυτές και να γεμίσουμε πετροδολλάρια από το πουθενά ή έστω να πάρει το ντόπιο κεφάλαιο τα χαμπάρια του και να γεμίσουμε ελληνικές βιομηχανίες μέσα σε έναν χρόνο.

Ο γραφων γέρνει (σήμερα) προς τα εδώ, με μοναδικό ερωτηματικό την ικανότητα, όχι μονο του Συριζα, αλλα του ελληνικού πολιτικού συστήματος συνολικά να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα.

Στο σενάριο αυτό η κυβερνητική πλειοψηφία μασάει σίδερα, ποινες, φυλακίσεις και εξεταστικές πέφτουν σαν πολυβόλο, η χώρα περνά μια πολύ ζόρικη περίοδο ανασφάλειας, δελτίου στο ρεύμα, ελλείψεως αγαθών που θεωρούνταν ευκόλως προσβάσιμα κτλ και στο τέλος ανακάμπτει σαν Νότια Ισλανδία και σε πολύ πιο ευνοϊκό (κλιματικά, τουριστικά, γεωργικά, γεωπολιτικά) περιβάλλον. 

Προφανώς δάνεια σε ΕΕ, ESM, ΕΚΤ κτλ κουρεύονται είτε μονομερώς είτε κατόπιν διμερών συμφωνιών (αφου πλεον ειμαστε εκτος ΕΖ, μπορούμε να συνδιαλλαγούμε με την κάθε χώρα/θεσμό ξεχωριστά, ειδικά στην περίπτωση χωρών οι οποιες θα προτιμήσουν λογικά να πάρουν κανα φράγκο απο το να φάνε φέσι, διοτι και αυτοί θα πρέπει να εξηγήσουν την χασούρα στους ψηφοφόρους τους, ειδικά μετά την χτεσινή εικόνα που ακόμα και το κόψιμο του ποδιού του Τσακαλώτου δεν θα ήταν αρκετό για μερικούς ταλιμπανέζους στο eurogroup)

Προφανώς η πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ και της Ρωσίας (!!!) γίνεται όσο το δυνατόν πιο σφιχτή. Οι μεγαλοι και σοβαροί παίχτες (ΗΠΑ-Ρωσία) δεν εξετάζουν το κόμμα που είναι στην κυβέρνηση του κράτους-συμμάχου (ευφημισμος ε;) τους, αλλα το αν εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Οι μαλάκες παίχτες ακούνε τον κάθε Βέμπερ και τον κάθε Σαμαρά.

Προφανώς δεν θα ειμαστε πλεον στο Δουβλίνο ΙΙ και στέλνουμε καραβιές μετανάστες στην Ιταλία, έτσι για το yolo και για να απολαύσουμε τον Ρέντσι να ρίχνει χριστοπαναγίες στον Βέμπερ.

Δρόμος Β. Ευρώ και Ευρώπη.

Ξανά ο Τσίπρας παρουσιάζει τη λίστα του grexit και την συγκρίνει με αυτήν της ΕΕ. Κρίνει πως το ευρώ ειναι uber alles και κάνει κάτι που δεν έκανε ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο ΓΑΠ, ούτε καν ο Παπαδήμος. Το παίρνει πάνω του το Μνημόνιο και το κάνει δικό του. Απαιτεί και παίρνει κεφάλια και παραιτήσεις διαφωνούντων (θυμηθείτε τις υπογραφές των υποψηφίων του Συριζα), φτιαχνει κυβερνητική πλειοψηφία μπετόν αρμέ και απαιτεί εξτρά τους ψήφους της αντιπολίτευσης σαν δείγμα υποταγής*. Απαιτει δηλαδή αυξημένη πλειοψηφία 180 εδρών τουλάχιστον στην Ψηφοφορία επί της αρχής (και οχι μόνο), χωρίς να υπολογίζει την ΧΑ σε καμία περίπτωση, αλλιώς δηλώνει αδυναμία και πάμε στον Δρόμο Α ο οποιος εξηγείται περιληπτικά.

 Στην συνέχεια δηλώνει πως το Μνημόνιο μας επιβλήθηκε λογω της μαλακίας των προηγούμενων αλλά και των δικών του λαθών, δηλωνει πως η χώρα εχει απωλέσει την εθνική της κυριαρχία και μεχρι να την ανακτήσει δεν μπορεί να ακολουθήσει το δικο του πρόγραμμα, ζητά αυστηρά δύο έως τρία χρόνια ακόμα υπομονή και μετά γαμεί την μάνα σε ότι τολμά να κινηθεί. Είπαμε, σε κάθε περίπτωση θα παίξουν εισαγγελείς, διώξεις, φυλακίσεις προηγούμενων κυβερνώντων και όχι μόνο.

Παράλληλα προσπαθεί εντός του ασφυκτικού πλαισιου ετεροδικίας που επιβάλλεται να εφαρμόσει όση αριστερά μπορεί. Το Μνημόνιο δεν σου απαγορεύει πχ να φορολογήσεις την εκκλησία. Δεν σου απαγορεύει να εκκοσμικεύσεις το κράτος. Δεν σου απαγορεύει να ανεβάσεις την εισπραξιμότητα του ΦΠΑ απο το ~60% στον πανευρωπαϊκο μέσο όρο του 80% και βάλε. Δεν σου απαγορεύει να κλείσεις άκυρες και άχρηστες δομές. Δεν σου απαγορεύει να μειώσεις παροχές σε κόμματα, σε ΜΜΕ κτλ κτλ. Και κυρίως δεν σου απαγορεύει τα παραπάνω λεφτά που θα βγάλεις με αυτές τις πολιτικές να τα κάνεις κοινωνικές παροχές. Να βελτιώσεις το σύστημα υγείας. Να ανεβάσεις τις κατώτατες συντάξεις. Να μπει το κράτος ως μέτοχος (που εισπράττει μέρισμα) σε επιχειρήσεις που έχουν θέμα ρευστότητας. Και κυρίως με κάθε τρόπο και κάθε κόστος υλοποιεί πλήρως το Πρόγραμμα και είτε αυτό βγει είτε δεν βγει δηλώνει το 2018 πως έκανε τα πάντα όλα και απαιτεί πλέον να ξυπνήσουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι και να τον απαλλάξουν από τις συνέπειες των δικών τους (πλεον) λαθών.

Αυτα τα δυο σενάρια μπορούν να οδηγήσουν σε συνεκτικές λύσεις και να μας βγάλουν κάποτε απο το τούνελ. Βγάζουν την κυβέρνηση απο το πρόβλημα ταύτισης με τα αποκεί λαμόγια, περιθωριοποιούν για διαφορετικούς λόγους το ΚΚΕ και την ΧΑ (ειδικά αν η κυβέρνηση παράξει έργο γρήγορα) και της διατηρούν το ηθικό πλεονέκτημα του οτι εμεις δεν τακιμιάσαμε με την ολιγαρχία.

Κατ΄εμέ κάθε άλλο σενάριο (συγκυβέρνηση με Ποτάμι ή ΝΔΣΟΚ, σπάσιμο του Συριζα σε "αριστερου-αντιμνημονιακου" και "δεξιου-μνημονιακου", εκλογές πριν ξεκαθαρίσει η κατάσταση με την ΕΕ, διερευνητικές εντολές, συνέχιση της κυβερνητικής πολιτικής νιαουρισμάτων ως έχει) θα είναι καταστροφικό. Έχω την αίσθηση πως ο Γκυ Φερχοφσταντ, με τις παραινέσεις του περι του πως θέλει να μεινει στην Ιστορία, επηρέασε τον Τσίπρα παραπάνω απ΄ ότι και ο ίδιος περίμενε, γιατί τον βλέπω κομμάτια μεν, αποφασισμένο δε. Πολύς κόσμος έχει δαγκώσει τα σίδερα εδώ και καιρό. Όταν βλέπεις γριες να γιουχάρουν τον Άνθιμο, πρεπει να χαμπαριάσεις δυο-τρία πράγματα. Ο ίδιος εχει την λαϊκή εκτίμηση που είχε μόνο ο Αντρέας εως το 1985. Ο Σύριζα διατηρεί το "ηθικό πλεονέκτημα" (μην το γελάτε. Με αυτο ο Καραμανλής κέρδισε 2 εκλογές μην κάνοντας τίποτα). Αν όχι αυτός ποιος;
Αν δεν μπορει, αν δεν το 'χει, τότε καλύτερα να παραιτηθει γρήγορα και να πει κόψτε το λαιμό σας. Αλλά αυτό πλέον θα ειναι ριψασπιδισμός και η Ιστορία δύσκολα θα το συγχωρέσει (ακους Λαφαζάνη;). Οπως δεν νομίζω να συγχωρέσει το ΚΚΕ για τη στάση του στο δημοψήφισμα**.

---

* Μην ακουσω μαλακιες για δημοκρατιες και τέτοια. Απο που και ως που ηταν δημοκρατική η συμπεριφορά του κάθε Λαφαζάνη; Στα αριστερά κόμματα είθισται να ακολοθούμε την γραμμή της πλειοψηφίας ή αν διαφωνούμε να πηγαίνουμε στην Βάση. Ποια Βάση συμβουλεύτηκε ο Λαφαζάνης; Την παρέα του στο καφενείο; Ακομα  και στελέχη του Αριστερού Ρεύματος έμειναν παγωτά με το ΠΑΡΩΝ ή ΑΠΩΝ μερικών εκεί μέσα.
Γιατί δεν παραιτήθηκε ο Λαφαζάνης (που είχε δικιο τότε) όταν ο Σύριζα πήρε την απόφαση ευρώ uber alles; Γιατί ειναι ακόμα υπουργός;

ΟΚ, το προγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν περπατάει και δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Η παραδοχή του Συριζα ότι έσφαλλε πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. Η χλεύη που θα υποστεί επίσης. Δεν θα ειναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος, θυμηθείτε τα Ζάππεια. Ενα σοβαρό κόμμα μπορεί να το αντιπαρέλθει αυτό, αν μπορεί να παράξει έργο σε αυτες τις συνθήκες. Η ερώτηση ειναι τώρα τι κάνουμε, όχι τι θέλουμε να γίνει σε ένα ιδεατό σύμπαν το οποιο λίγο διαφέρει από αυτό του ΚΚΕ, και μεταξύ μας και η βάση των ψηφοφόρων σου ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ.


** Ο γραφων προτρέπει τους αντιΕΕ, αντιευρώ κτλ αριστερους να φύγουν τρέχοντας απο το ΚΚΕ και να ψηφίσουν το πιο τίμιο κόμμα σε αυτον τον χώρο, την Ανταρσύα. Γραφικοι μπορεί, μουρλοί ίσως, αλλά δεν είπανε  ποτέ "ασε Μάκη μου, θα τον αναλάβω εγώ" και όταν το οποιο κίνημα τους χρειάστηκε ήταν εκεί, μέσα στο κίνημα και όχι κόντρα σε αυτό. Ευχαριστώ.