- Έχουμε ξαναπεί και το ξαναλέμε: Κάθε κόμμα απευθύνεται σε όλο τον ελληνικό λαό, οπότε ακόμα και οι ψηφοφόροι της ΧΑ αποτελούν δυνητικά στόχο κάθε κόμματος.
- Οπότε ειναι θεμιτό η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ρε ακόμα και το ΚΚΕ και τα λοιπά να απευθύνονται και σε αυτούς τους ψηφοφόρους ζητώντας να τους ψηφίσουν. Μπορεί να ακούγεται παράλογο εν πρώτοις (και μεταξύ μας, είναι), αλλά είναι θεμιτό εντός του πλαισίου του πολιτεύματος και όλα τα σχετικά.
- Σε καμία περίπτωση αυτή η ...τεχνική λεπτομέρεια δεν αλλάζει αυτό που ειναι η ΧΑ: μια συμμορία ναζιστών δολοφόνων που μοναδική της πολιτική πρόταση συνιστούσε και συνιστά η βία προς το αλλότριο. Να είμαστε σαφείς. Το κόμμα ΧΑ ειναι ένα φασιστικό, ναζιστικό μόρφωμα-συμμορία, τα στελέχη του δεν ειναι μόνο επικίνδυνα σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο και πέραν τούτου ουδέν. Και προφανώς οι ψηφοφόροι του, αν μη τι άλλο επικροτούν και επιδοκιμάζουν αυτήν την "πολιτική" πρόταση, γιατί αλλιώς δεν θα τους ψήφιζαν. Ειδικά από την δολοφονία Φύσσα και μετά (που τους έμαθε από την καλή και από την ανάποδη και η κουτσή Μαρία) δεν υπάρχουν περιθώρια παρανοήσεων. Η ΧΑ και οι ψηφοφόροι της είναι φασίστες. Και δολοφόνοι. Ή έστω επικροτούν φασίστες και δολοφόνους. Τελεία και παύλα.
- Όταν λέμε λοιπόν πως ένα κόμμα δικαιούται να απευθύνεται και σε αυτό το κοινό προφανώς δεν λέμε να επικροτήσει την ας την πούμε ατζέντα της ΧΑ ή τις "πολιτικές" της "προτάσεις". Ακόμα και ένας φασίστας ψηφοφόρος όμως μπορεί (θεωρητικά) να αλλάξει γνώμη και να απο-φασιστοποιηθεί και εκεί έγκειται η θεωρητική θεμιτότητα της προσπάθειας προσέλκυσής του. Μέχρι εδώ δεκτόν, κυρίως σε θεωρητικό πλαίσιο.
- Η Σαμαρική ΝΔ μέσω Μπαλτάκων, Φαήλων, Αδώνιδων κτλ κτλ προσπάθησε να προσεγγίσει το φασιστικό κοινό της ΧΑ μετατοπιζόμενη η ίδια προς τα δεξιότερα (1). Δεν προσπάθησε δηλαδή να "αλλάξει μυαλά" στους φασίστες, αλλά να τους εγκολπώσει συνειδητά. Είναι βαρετό να παραθέσουμε παραδείγματα και να απαριθμήσουμε τις σχετικές κινήσεις αφενός διότι ειναι σχετικά φρέσκιες και τις θυμόμαστε όλοι και αφετέρου διότι δεν ειναι το θέμα του ποστ. Σαν πολιτική κίνηση δεν την λες και πρωτότυπη. Διαχρονικά τα αστικά κόμματα όταν απειλούνται από λαϊκές διεκδικήσεις ή απλά από την αριστερά (όπως πχ η ΝΔ του Σαμαρά) εναγκαλιάζονται με τους φασίστες προ του επικείμενου κόκκινου κινδύνου. Και κάθε μα κάθε φορά την πατάνε και μετά αυτοσιχτιρίζονται, αλλά άμα έρθει η γνώση έχει πετάξει το γρόσι. Έτσι λοιπόν και η Σαμαρική ΝΔ κατάφερε να κάνει την μαλακία της ΧΑ mainstream, να χάσει τους ενδιάμεσους ψηφοφόρους της και να μπετονάρει τους φασίστες στην 3η θέση στην Βουλή. Congrats και όλα τα σχετικά.
- Το θέμα μας όμως δεν ειναι η ΝΔ, της τα έχουμε σούρει σχετικά ουκ ολίγες φορές. Το θέμα μας ειναι οι μαλακίες που εκπέμπονται "τυχαία" (τάχα μου τάχα μου) από τον Συριζα προς ΧΑ μεριά είτε αυτές ειναι του Παρασκεύοπουλου είτε του Μπαλαούρα είτε τρέχα γύρευε ποιου φίτσουλα οι οποίοι πατάνε στη γνωστή τσιχλόφουσκα πως "δεν είναι δυνατόν 600.000(;) Έλληνες να είναι φασίστες" (2) και παρασύρονται από την ερμηνεία που δίνει οποιοσδήποτε πολιτικός αναλυτής (φτώχεια, αδιέξοδα κτλ κτλ) για να κάνουν την εξήγηση δικαιολογία. Στην ουσία έχουμε και πάλι μια προσπάθεια προσέγγισης των φασιστών ψηφοφόρων, όχι στο θεμιτό επίπεδο της πολιτικής προσπάθειας πειθούς αλλά στο εντελώς πρόστυχο επίπεδο "δεν μπορεί να είναι φασίστες, γιατί έτσι", το οποίο απλά τους χαϊδεύει τα αυτιά και προσπαθεί να τους πείσει πως τέλος πάντων είναι απλά "αντισυστημικοί" επειδή ψηφίζουν ΧΑ (3) και μην νομίζετε, και μεις αντισυστημικοί είμαστε.
Όχι αγαπητοί μου κύριοι. Είναι απόλυτα δυνατόν και 600.000 και ένα και δύο εκατομμύρια και όσοι θέλετε Έλληνες να είναι φασίστες. Αν έγιναν φασίστες λόγω φτώχειας, αδιεξόδων ή μαλακίας δεν τους κάνει ούτε λιγότερο φασίστες, ούτε λιγότερο επικίνδυνους. Η προσέγγιση μέσω "αντισυστημικότητας" που προσπαθείτε να κάνετε είναι απλά αυτό που ήταν και η αντίστοιχη της ΝΔ. Ελεεινή ψηφοθηρία που επιδεικνύει τεράστια άγνοια κινδύνου. Το τέρας δεν το πλησιάζεις με χάδια αλλά με καμουτσίκι. Και ένας σώφρων άνθρωπος δεν το πλησιάζει καθόλου.
- Παρένθεση: Πέφτουν πολλοί στην λούμπα να συγκρίνουν την ΝΔ ή τους ΑΝΕΛ με την ΧΑ. Κάνετε λάθος κύριοι. Μπορεί η ΝΔ να ειναι διαχρονικά γεμάτη φασισταριά (οι επιθέσεις παλαιότερα τραμπούκων σε καταλήψεις και η περίπτωση Καλαμπόκα αρκούν για να μας το θυμίσουν), όπως και οι ΑΝΕΛ άλλωστε, αλλά δεν ειναι φασιστικό κόμμα και σίγουρα δεν είναι ναζιστικό. Οι δε ΑΝΕΛ έχουν μόνο διακοσμητικές πολιτικές διαφορές με την κύρια ιδεολογία της ΝΔ, διαφορές που στον εξωτερικό παρατηρητή (εμένα ας πούμε) φαντάζουν ασήμαντες. Έχω ερωτηθεί αρκετές φορές αν ξέρω πόσους φασίστες έχουν μέσα οι ΑΝΕΛ. Ξέρω. Όσους (αναλογικά) έχει μέσα και η ΝΔ, ίσως και λιγότερους ελέω Άδωνη. Ούτε οι ΑΝΕΛ όμως, ούτε η ΝΔ, ούτε καν το ΛΑΟΣ (οριακά) ήταν ανοιχτά φασιστικά κόμματα, με οργανώσεις - συμμορίες και την βία σαν κυρίαρχο πολιτικό χαρακτηριστικό. Και μπορεί ενίοτε να παρεκτρεπόμεθα αποκαλώντας οι "από εδώ" τους "από κει" και τούμπαλιν φασίστες, γουρούνια, σαπούνια και όλα τα σχετικά, αλλά προφανώς κανείς δεν σκέφτεται στα σοβαρά (ελπίζω) να παραλληλίσει οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα με την ΧΑ.
- Το επιχείρημα λοιπόν του "δεν ειναι δυνατόν τόσοι να είναι φασίστες" κτλ κτλ ειναι έωλο από μόνο του. Αρχικά είναι και παραείναι δυνατόν, δεν θα μας ρωτήσουν κιόλας. Από την άλλη κανείς δεν νοιάστηκε πόσο τοις εκατό ναζί νιώθανε οι Γερμανοί (όσοι ήταν) που ψήφισαν τον Χίτλερ. Αν δηλαδή ο μέσος ναζιστής ψηφοφόρος ένιωθε 30% ή 100% ναζί αν ήταν πλανημένος ο κακόμοιρος ή απλώς μαλάκας. Στα αρχίδια μας. Αυτό που μετράει είναι ότι στην πλάτη τους ανέβηκε ο Αδολφούλης και έκανε μια ήπειρο (και βάλε) πουτάνα εκμεταλλευόμενος την μαλακία των αστικών κομμάτων που λέγαμε παραπάνω, και η βλακεία του ψηφοφόρου (ή των άλλων κομμάτων) ποτέ δεν ήταν ελαφρυντικό, παρά μόνο ίσως στις ταινίες. Και εκείνοι οι ψηφοφόροι, όπως και οι εδώ ψηφοφόροι της ΧΑ ήξεραν επακριβώς τι ψήφιζαν. Και οι αστοί που "ανέχθηκαν" και ενίσχυσαν τον Χίτλερ ήξεραν ακριβώς τι έκαναν (αν και άργησαν πολύ να καταλάβουν τις συνέπειες). Αν οι ψηφοφόροι της ΧΑ ήθελαν να ψηφίσουν "αντισυστημικά" και όχι φασιστικά ας ψήφιζαν ΚΚΕ, το κόμμα που de facto είναι υπέρ της αναδιανομής του πλούτου προς τους φτωχούς. Ας ψήφιζαν Ανταρσύα για την αλητεία. Ας ψήφιζαν Λεβέντη να χαβαλεδιάσουνε. Ας ψήφιζαν Πειρατές, το κατεξοχήν "αντι"-κόμμα. Όχι. Ψήφισαν φασίστες γιατί ειναι φασίστες. Αν τώρα κάποιο κόμμα μπορέσει να τους αποφασιστοποιήσει ατομικά (και προφανώς όχι συλλογικά. Η ΧΑ ως πολιτικός φορέας δεν εκδημοκρατίζεται όπως και ο.... Ολυμπιακός δεν παναθηναϊκοποιείται) καλώς και να το δούμε αν γίνεται, γιατί έχω τόνους επιφυλάξεων.
- Για να τελειώνουμε: Κατανοητό πως δεν μπορείς εύκολα να κάνεις πολιτικούς λογαριασμούς χωρίς τους ΧΑτες αφού έχουν αιρετούς αντιπρόσωπους στην Βουλή και βάση νόμου πρέπει να μπαίνουν σε επιτροπές κτλ. Μπορείς όμως με άνεση να μην βγαίνεις μαζί τους ούτε σε φωτογραφία. Μπορείς να σνομπάρεις την ψήφο τους. Δεν είναι δύσκολο, το έκανε ο Δήμας που είπε πως αρνείται να βγει ΠτΔ με φασιστικές ψήφους. Αν ήμουν μέλος οποιασδήποτε κυβέρνησης δεν θα δεχόμουν να περάσει κανένας νόμος που χρειάστηκε ψήφους της ΧΑ για να περάσει. Και προφανώς δεν θα πήγαινα σε σχετικές πλειοψηφίες και τέτοιες πίπες. 151 ζητάει το Σύνταγμα; Θα ζητήσω και 'γω 151 ψήφους εκτός της ΧΑ. Σε κάθε περίπτωση. Διότι το χειρότερο με τους φασίστες είναι να πέσεις στην ανάγκη τους. Και προφανώς δεν θα δοκίμαζα με κανένα τρόπο να προσεταιριστώ φασιστικές ψήφους. Είπαμε, ένας ψηφοφόρος μπορεί και επιτρέπεται να αλλάξει γνώμη και μάλιστα πρέπει να προσπαθήσουμε να τον πείσουμε να το κάνει. Αλλά πώς να αλλάξει γνώμη όταν εσύ του λες πως δεν χρειάζεται να το κάνει διότι κατά βάθος δεν ειναι φασίστας;
Μάκη Μπαλαούρα, τα είχες νιώσει στο πετσί σου στην χούντα, και εσύ πρώτα από όλους θα έπρεπε να ξέρεις καλύτερα. Θα έπρεπε να ξέρεις πως η χούντα είχε αρκετή "λαϊκή" υποστήριξη από το ντόπιο φασιστικό στοιχείο γιατί αλλιώς δεν θα επιβίωνε για 7 χρόνια. Θα έπρεπε να ξέρεις πως αυτοί οι φασίστες δεν....στειρώθηκαν, ούτε εξατμίστηκαν. Θα έπρεπε να ξέρεις πως διαχρονικά όποιος πήγε να πάρει τους φασίστες με το καλό στο τέλος τράβαγε τα βυζιά του μέχρι να ξεχειλώσουν.
(1) Η ...κουλική ΝΔ μοιάζει να έχει πάθει έναν ντουβρουτζά μιξάροντας την φιλελευθερότητα και τον ακροδεξιό λόγο (σημαίες κτλ κτλ) αλλά στην ουσία κλείνει και αυτή το μάτι και σε αυτό το κοινό προσπαθώντας να το προσεγγίσει.
(2) "Ο κύριος λόγος της στάσης μου είναι ότι η βάση των ΑΝ.ΕΛ. όπως και της Χρυσής Αυγής είναι κυρίως δικοί μας άνθρωποι. Τσαντισμένοι κεντρώοι, δεξιοί, που απηύδησαν από την παρακμή και τη φτωχοποίηση, που δεν δέχτηκαν την υποτιθέμενη real politik της Ν.Δ. απέναντι στο Μνημόνιο. Ανθρωποι της διπλανής πόρτας, που θέλουν δυναμικότερη στάση στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, στα εθνικά θέματα. Υπάρχουν στις τάξεις τους ακόμη και προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ ή την Αριστερά, πατριώτες, που μπούχτισαν με την πολιτική ορθότητα του ΠΑΣΟΚ και της μηδενιστικής, λαθρολάγνας Αριστεράς. Η συντριπτική πλειονότητά τους δεν είναι εραστές της δραχμής ή του… δολαρίου ούτε ναζιστές." Φαήλολ Κρανιδιότοφ. Πηγή
(3) Να υπενθυμίσουμε τα αυτονόητα: Τα φασιστικά κόμματα δεν ειναι αντισυστημικα, δεν είναι αντικαπιταλιστικά. Οι φασίστες ήταν και θα είναι οι τραμπούκοι του συστήματος οι οποίοι όταν παίρνουν τα πάνω τους αυτονομούνται και γίνονται μάλλον υπερσυστημικοί παρά αντισυστημικοί. Η εμπειρία της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας νομίζω πως αρκεί να μας πείσει. Μην νομίζετε πως η ΧΑ έχει διαφορετικό λόγο από αυτόν του Χίτλερ πέρα από κάποιες διακοσμητικές λεπτομέρειες
Ομολογώ πως δεν ειμαι ο πλέον κατάλληλος για να κριτικάρω τα της αμερικής. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχω ζήσει εκεί ούτε για μία ώρα. Κάνουμε, πολλοί συνεχίζουν να κάνουν και θα συνεχίζουν και θα συνεχίζουν, το λάθος να θεωρούμε τις ΗΠΑ σαν μια "πιο πλούσια ΕΕ" κάτι που απλούστατα δεν περιγράφει την πραγματικότητα. Οι ΗΠΑ έχουν τεράστιες πολιτικές (πχ: διαβάστε αυτό. Είναι κάπως μονόπλευρο, αλλά στο φαντασιακό ζήτημα ειναι αρκετά μέσα) και πολιτισμικές διαφορές από την Ευρώπη, παρόλο που η πλειοψηφία των κατοίκων τους κατάγονται από εδώ. Όποιος έχει σόγια στην Αμερική το ξέρει ;)
Το λάθος όμως που κάνουν ακόμα και αυτοί που έχουν ζήσει στις ΗΠΑ είναι ότι θεωρούν (;) πως η εικόνα που λαμβάνουν είναι πειστική απεικόνιση του συνόλου. Πχ αν έχεις ζήσει στην Αθήνα ή στην Πάτρα, πάνω κάτω ξέρεις πως είναι συμπεριφορικά ο μέσος Έλληνας και μπορείς να φανταστείς την ζωή σε μια επαρχιακή πόλη, σε ένα νησί ή ένα χωριό. Μπορείς να κάνεις μια λελογισμένη αφαίρεση μέσων και πληθυσμού και να φτάσεις σε ένα συμπέρασμα το οποίο, κατά το μάλλον ή ήττον να είναι αληθές.
Υπάρχουν όμως όρια στην διαδικασία και έχουν να κάνουν από που ξεκινάς την αφαίρεση. Δεν υπάρχει τρόπος για κάποιον που έχει μείνει όλη την ζωή του στο Ψυχικό να φτάσει να καταλάβει τι στο καλό "γίνεται παραέξω". Τέτοιους τύπους πετυχαινεις κατά κανόνα (μόνο) στον στρατό (μέχρι να ενεργοποιηθεί το βύσμα και να σταματήσεις να τους πετυχαίνεις), μιας και στα πανεπιστήμια ειναι εξαφανισμένοι, είτε διότι πάνε κατευθείαν να γίνουν συμφοιτητές του Μητσοτάκη, είτε απλά δεν αλληλεπιδρούν με την πλέμπα. Τέλος πάντων όσους τέτοιους πέτυχα χρειάστηκε να τους κάνω (επιλοχίας γαρ) ακριβώς το ίδιο φροντιστήριο πραγματικότητας που έκανα σε βοσκούς, απόφοιτους δημοτικού, από τα όρη. Πως λέμε καλημέρα, καληνύχτα, γιατί πρέπει να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας, γιατί δεν πρέπει να χώνουμε τον άλλον, γιατί δεν μπορείς να πάρεις άδεια όποτε γουστάρεις, τέτοια. Σε κάνα δυο μάλιστα έκανα και φροντιστήριο περπατήματος διότι δεν το χαν με το όπλο (περπάτημα, όχι παρέλαση) με αποτέλεσμα να κάθεται όλη η διμοιρία δυο ώρες μέχρι ο "άριστος" συμπολεμιστής μας απο το Ψυχικό με τα 2 μάστερ και την επιχείρηση του μπαμπά να περιμένει, να μάθει το "αριστερο χέρι-δεξί πόδι, ένα δυο, α, ου"). Με αυτό το μίνι βιογραφικό απόσπασμα δεν θέλω κατ' ανάγκη να πω κάτι για την νοημοσύνη των "αποπάνω", αλλά να δείξω πως όταν οι καθημερινότητες απέχουν, η συνεννόηση ειναι δύσκολη (Μαρία Αντουανέτα και τέτοια).
Ένα άλλο παράδειγμα, που κάνει εμάς Μαρίες Αντουανέτες, είναι πως μας είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πως ειναι η ζωή, ή και να αλληλεπιδράσουμε αν τύχει και βρεθούμε εκεί, σε έναν "νομαδικό" (αν υπάρχουν ακόμα) καταυλισμό Ρομά, σε κανένα ξεχασμένο Πομακοχώρι ή στην .... Ικαρία. Οι περιπτώσεις αυτές όμως ,αν και ασυνήθιστες δεν είναι τόσο ακραίες όσο συμβαίνει να είναι οι αντίστοιχες αμερικάνικες, που όμως ισχύουν σε μεγαλύτερα ποσοστά πληθυσμού.
Οι ταινίες
Οι περισσότερες προβάλλουν μια λαμπερή, multi culti Αμερική, μια χώρα των ονείρων μας, ακόμα και σε ταινίες που "όλα πάνε στραβά". Είναι κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου και ως εικόνα είναι εν μέρη αληθής. Σε αυτές απεικονίζονται συνήθως κάτοικοι αστικών κέντρων ή έστω προαστίων που έχουν μια άλφα μόρφωση, μια βήτα συμπεριφορά και μια γάμμα εικόνα για τον κόσμο η οποία δεν απέχει καθόλου από την δικιά μας. Δεν σημαίνει πως συμφωνούμε πολιτικά (τι να συμφωνήσεις ρε, εδώ 3 Έλληνες κατά κανόνα έχουν συνολικά 5 πολιτικές απόψεις), σημαίνει όμως πως κάνουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα, τις ίδιες ώρες τις μέρας και με τον ίδιο περίπου τρόπο.
Οι αμερικάνοι στις ταινίες φοράνε τα ίδια ρούχα με μας, έχουν ίδια ή παρόμοια σπίτια, γκάτζετ και αυτοκίνητα, τρώνε φαγητά που τρώμε και μεις (με εξαίρεση το φυστικοβούτυρο-μπλιαξ), πίνουν καφέ και αλκοόλ, γαμάνε άμα βρίσκουν και υπάρχει συναίνεση, τέτοια.
Υπάρχουν βεβαίως ταινίες και σίριαλ που δείχνουν μιαν άλλη Αμερική, είτε μέσα σε αστικά κέντρα (The Wire) είτε μέσα σε παρατημένες συνοικίες που συνυπάρχουν οι παράγκες με τα τροχόσπιτα (The Brave, Killer Joe κτλ) αλλά καταλαβαίνετε πως δεν απολαμβάνουν την αναγνώριση ενός τυχαίου blockbuster. Η δε πραγματικότητα που δείχνουν θεωρείται από τους θεατές περισσότερο άσκηση ύφους παρά .... πραγματική.
Το κακό είναι πως αυτή η "άλλη" Αμερική είναι υπάρχουσα, υπήρξε εξ' αρχήςκαι σιγά σιγά μεγαλώνει. Και δεν είναι υπάρχουσα με την έννοια που ήταν υπάρχουσα η Ελλάδα του Αγγελόπουλου ας πούμε που μας έδειξε (και κυρίως στο εξωτερικό) πως η Ελλάδα δεν ειναι μόνο λιγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου αλλά μια κοινωνία με αρκετά εσωτερικά προβλήματα. Όχι. Όταν αναφερόμαστε στην Αμερική καλό ειναι να σκεφτόμαστε πως έχουμε αρκετές παράλληλες κοινωνίες που δεν πολυεφάπτονται μεταξύ τους και είναι δύσκολο μένοντας στην μια μεριά έστω και να υποψιαστείς πως υπάρχει η άλλη.
Όταν σου λείπουν τα αναλυτικά εργαλεία όμως....
Βασικά, όταν δεν σου λείπουν αλλά κάνει τζιζ να τα χρησιμοποιήσεις.
Εξηγούμαι: Οι ΗΠΑ είναι μια βαθιά διχασμένη χώρα, σε ταξικό επίπεδο και όχι μόνο.
- Υπάρχουν οι πιο πλούσιοι κάτοικοι των πόλεων και οι πολύ πιο φτωχοί της επαρχίας. Προφανώς εντός κάθε περιοχής υπάρχει διαστρωμάτωση, αλλά οι μέσοι όροι είναι κάπως έτσι.
- Υπάρχουν οι φυλετικές διαφορές και στις πόλεις και στην επαρχία. Και ενώ παλιότερα τα σκήπτρα της φυλετικής βίας τα κρατούσε η επαρχία με την ΚΚΚ και τα λοιπά, αυτή (η φυλετική-ρατσιστική βία) έχει μετακομίσει προς κέντρα.
- Υπάρχει το πρόβλημα της ανεργίας το οποίο προφανώς οξύνει τα πράγματα. Μην το γελάτε. Εκεί όταν η ανεργία πλησιάζει το 10% η κοινωνία τραντάζεται συθέμελα διότι κατά κανόνα λείπουν οι αποσβεστικοί μηχανισμοί του κράτους πρόνοιας ή των ισχυρών οικογενειακών δεσμών (σε βαθμό ασφυξίας) που έχουμε εδώ. Και η ανεργία και η ανέχεια στις ΗΠΑ μοιράζεται ανισομερώς γεωγραφικά και φυλετικά.
- Υπάρχουν βεβαίως και οι διαφορές παλιών και νέων, γηγενών και μεταναστών αλλά, νομίζω, πως σε μια χώρα που α) ειναι τεράστια σε πληθυσμό και έκταση και β) είναι μια χώρα μεταναστών, αυτό ειναι το μικρότερο από τα προβλήματα τους και το μεταναστευτικό τους θέμα μπορεί να αναχθεί σε ταξικούς όρους
Tέλος πάντων υπάρχει μεγάλη οικονομική/ταξική ανισότητα στα States, αλλά πως σκατά να την αντιμετωπίσεις όταν δεν μπορείς καν να την αποκαλέσεις με το όνομά της;
Το πρόβλημα λοιπόν, όταν αναδεικνύεται ο Τραμπ και ο κάθε Τραμπ είναι η ανισότητα, η ταξικότητα του συστήματος, το άνοιγμα της ψαλίδας και άλλα συνώνυμα. Έκατσα και έκανα μια μικρή ερευνίτσα στο δίκτυο για το ποιες είναι οι πολιτικές θέσεις του Τραμπ, πέρα από τα μουνιά, τα βυζιά, τα τείχη, την μετανάστευση, τις περούκες και την καφρίλα. Για μένα οι κύριοι άξονες ήταν οι εξής δύο:
α) Bring them back home. Τον κλασικό δηλαδή απομονωτισμό των ρεπουμπλικάνων που ειναι συνήθως λιγότερο ιμπεριαλιστές από τους δημοκρατικούς, όχι τόσο γιατί ειναι καλά παιδιά (το αντίθετο θα έλεγα), όσο γιατί δεν ξέρουν γεωγραφία. Θυμίζω πως ο Μπους ο Β' είχε εκλεγεί με κύριο άξονα της εξωτερικής πολιτικής το ότι αρκετά ασχοληθήκαμε με τους απέξω, ας δούμε τα δικά μας. Εντάξει, δεν πήγε και πολύ καλά το πλάνο, αλλά ο ρεπουμπλικάνικος κόσμος τέτοια γουστάρει.
β) Επαναβιομηχάνιση των ΗΠΑ. Δασμοί στις εισαγωγές αν χρειαστεί.
Πετάχτε ότι άλλο έχετε ακούσει. Εδώ ειναι το ζουμί. Ούτε τα μουνιά, ούτε οι μετανάστες, ούτε τα τείχη ειναι πολιτικές προτάσεις, παρά μόνο για τα ούγκανα, και τα ούγκανα, όπως είδαμε και δω, είναι μια φωνακλάδικη μειοψηφία αλλά πολύ σπάνια και για ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορούν να δώσουν διαστάσεις κοινωνικής πλειοψηφίας και μόνο αν σπρωχτούν από κατάλληλα κέντρα.
Το α) ζήτημα ο μέσος αμερικάνος (μάλλον) δεν το βλέπει τόσο πως τα χρήματα (και το ανθρώπινο δυναμικό) που θα σπαταλούνταν "έξω" θα μπορούσαν ίσως να αξιοποιηθούν καλύτερα εντός, όσο πως αν μειωθούν οι εξωτερικές υποχρεώσεις των ΗΠΑ, τότε θα μειωθούν οι φόροι του, άρα και ο ίδιος θα ζει πιο άνετα.
Το, βασικότερο, θέμα της επιστροφής των ΗΠΑ στην πρωτογενή-δευτερογενή παραγωγή (άσχετα αν αυτό μπορεί να γίνει ή όχι) δίνει μια ελπίδα στις εξαθλιωμένες πληθυσμιακές ομάδες της αμερικάνικης ενδοχώρας. Και αυτές ψήφισαν μαζικά Τραμπ κόντρα στο θέλω των (μικρο) αστών οι οποίοι, ας μην γελιόμαστε, ποτέ δεν ερωτεύτηκαν καμία Χίλαρι Κλίντον αλλά έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία.
Αν νομίζουμε πως εδώ η κοινωνία ειναι διχασμένη, τότε μάλλον δεν ξέρουμε τίποτα:
Προσοχή στον ψυχισμό του πράγματος: Ενώ ο μέσος οπαδός του Τραμπ ειναι φτωχότερος από τον μέσο οπαδό της Κλίντον, παρ' όλα αυτά ειναι κατά των κοινωνικών επιδομάτων ή την αύξηση του βασικού μισθού από τα οποία θα είναι ο κυριότερος ωφελημένος. Κάτι αδιανόητο για τα ευρωπαϊκά πολιτικά πράγματα. Ο μέσος τραμπικός οπαδός προτιμά να μειωθούν οι φόροι στις επιχειρήσεις (θεωρητικά για να προσλάβουν κόσμο) παρά να επιδοτηθεί ο ίδιος προσωπικά.
Στις επόμενες εικόνες βλέπουμε πως πήγε η ψήφος στις Πολιτείες. Πάνω κάτω η ίδια εικόνα επαναλαμβάνεται σε κάθε εκλογή με μερικές πολιτείες να αλλάζουν χέρια (οριακά) και έτσι να διαμορφώνεται ο τελικός νικητής.
Eικόνα από εδώ. Θυμίζουμε πως κόκκινοι ειναι οι ρεπουμπλικάνοι και μπλε οι δημοκρατικοί (!). Τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα είναι στις μπλε πολιτείες, ενώ ακόμα και σε αυτές, συχνότατα μπλε ειναι οι πόλεις και κόκκινη η επαρχία:
πχ:
Το Ιλινόις που φαίνεται συνολικά μπλε ως Πολιτεία, πρακτικά έχει μπλε τις περιοχές κοντά στο Σικάγο και το υπόλοιπο είναι κόκκινο. Οι νότιες μπλε περιοχές είναι κοντά σε αστικά κέντρα διπλανών Πολιτειών (πηγή)
Τώρα αν εδώ μένουν ή όχι, θα σας γελάσω.
Ήττα της πολιτικής ορθότητας;
Λέγεται γενικώς πως η νίκη Τραμπ ήταν μια ήττα της πολιτικής ορθότητας και πως πολλοί ψήφισαν τον Ντόναλντ από αντίδραση και μας έχετε πρήξει με τους αφροαμερικανους-όχι-νέγρους, με τους παράτυπους μετανάστες και μας καταπιέζετε με αυτά κτλ κτλ.
Αρχίδια μάντολες. Ξαναθυμίζω πως εκεί δεν ειναι εδω. Οι αμερικάνοι δεν ψηφίζουν μαζικά και καθολικά. Εκεί πρέπει να σε πείσει κάποιος για να πας στην κάλπη και δεν πας από συνήθεια όπως κάνουμε πολλοί εδώ. Και αν νομίζετε πως το ότι ο κάποιος ειναι καραγκιόζης, τότε αυτό και μόνο αυτό αρκεί για να τον κάνει να αποκτήσει ρεύμα, τότε κάνετε λάθος. Οι εκλογές στην Αμερική είναι αρκετά πιο ενεργητικές για τον μέσο ψηφοφόρο απ΄ότι εδώ με την έννοια ότι βασίζονται και στην εθελοντική εργασία, στις δωρεές και στο κυνήγι γνωστών κτλ. Αν κάποιος δεν πειστεί από τον υποψήφιο του κόμματός του, σπανίως πάει στο απέναντι κόμμα, σπανίως ψηφίζει αρνητικά δηλαδή. Συνήθως απλά δεν πάει να ψηφίσει.
Όσοι εστιάζουν στην έλλειψη πολιτικής ορθότητας του Τραμπ και το κάνουν κύριο στοιχείο της πολιτικής εκστρατείας του: - είτε ειναι εκ του πονηρού ορμώμενοι (αφου θέλω να πω αράπηηηηηης, αφήστε με. Αφήστε με να πώ σκατόπουστας, σκυλάραπας, τζιβιτζιλού, κιτρινιάρης αφήστε με να ....εκφραστώ, πείτε μου και μπράβο γιατί αλλιώς θα.... ψηφίσω ΧΑ και θα χω και δίκιο),
Το είπα σε προπροηγούμενο ποστ και το ξαναλέω. Η εκστρατεία κατά του Τραμπ ήταν μαλακισμένη. Ο άνθρωπος είχε ένα εκατομμύριο κουλά σε πολιτικό επίπεδο (φασισμός, ρατσισμός, αμορφωσιά, ασχετοσύνη) και οι μαλάκες οι δημοκρατικοί και τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με το αν χουφτώνει ή όχι γκόμενες, αν βάφει το μαλλί πολύ ή λίγο και αν είπε την λέξη μουνί ή όχι. Ξαναλέω λοιπόν: "Ναι ήταν καφρίλα και μαλακία του και ότι θέλετε, αλλά ειλικρινά, αυτό σας πειραξε στον Τραμπ;"
Γιατί δεν ρώτησαν τον Τραμπ αν πιστεύει στα σοβαρά πχ ότι η ιστορία με τον Αδαμ και την Εύα είναι ρεαλιστικό αφήγημα;
Γιατί δεν ρώτησαν τον Τραμπ αν ξέρει το όνομα του Πρωθυπουργού της Ινδίας, του Κινέζου Πρόεδρου/Αρχηγού/ΓΓ/πως το λένε και τα λοιπά; (ο Μπους ο Β είχε γίνει ρόμπα έτσι. Θα μου πεις βγήκε, αλλά σίγουρα δεν βοηθήθηκε και άλλες οι εποχές τότε)
Γιατί δεν τον ρώτησαν αν πιστεύει πως οι Μεξικάνοι, οι μουσουλμάνοι, οι ομοφυλόφιλοι κτλ ειναι υπάνθρωποι;
Αναγκαστικά, ότι και να απαντούσε όλο και κάτι θα του έκοβε. Όχι όμως. Απ'ότι ειδαμε εδώ (και γι αυτό και μόνο μπορεί να κάνω λάθος) η αντιτραμπική εκστρατεία βασίστηκε στο ότι πιάνει τις γκόμενες από το μουνί (λες και έπρεπε να τις πιάνει από το τσουλούφι), στο ότι είχε χουφτώσει μερικούς κώλους πριν 1200 χρόνια και πως ότι η Χίλαρι έχει και αυτή μουνί, μα την Παναγία.
Με αυτήν την έννοια, ναι, η νίκη του Τραμπ ήταν μια ήττα της πολιτικής ορθότητας διότι όταν ένας καραγκιόζης μιλά περισσότερο πολιτικά από εσένα (έστω και στο θυμικό) το πρόβλημά σου δεν ειναι ότι ειναι καραγκιόζης. Είναι ότι εσύ δεν έχεις να προτείνεις τίποτα (διαβάζουμε τέκη εδώ). Η πολιτική ορθότητα ειναι καλή όταν ντύνει αυτό που έχεις να πεις, όχι όταν γίνεται το κύριο πρόταγμα.
Ρεζουμέ:
Ο δισεκατομμυριούχος Τραμπ ήταν μεν υποψήφιος με το κόμμα που διαχρονικά έχει ισχυρότερους δεσμούς με τις ελίτ (μην μας το παίζουν κομμούνια όμως οι δημοκρατικοί) και κυριότερα με τα ρατσιστικά, wasp, θρησκομανή ρεύματα που ενυπάρχουν στο σύστημα των ΗΠΑ. Αυτοί είναι κατά κανόνα και έτσι και αλλιώς οι ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικάνων, με το ίδιο σκεπτικό που μπορούμε να πούμε πως εδώ οι χριστιανοταλιμπάν, εθνικοβαρεμένοι και φιλοχουντικοί έβρισκαν συνήθως στοργική φωλιά στην ΝΔ. Παρόλα αυτά ο λόγος και η πολιτική (;) θέση του Τραμπ τελικά ξέφυγαν των στάνταρ του χώρου γι αυτό και το κόμμα του πρακτικά δεν τον στήριξε στις εκλογές. Ο δε Τραμπ δεν ειναι και κανάς ιδεολόγος του πράγματος. Απλά πήρε το χρίσμα από τους Ρεπουμπλικάνους διότι στους Δημοκρατικούς δεν έπαιζε διαθέσιμη θέση. Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να πάει εκεί (όπως ήταν παλιότερα άλλωστε).
Ο λόγος του απευθύνθηκε σε ανθρώπους που δεν υπολογίζονταν ή θεωρούσαν πως δεν υπολογίζονταν από το ρημάδι το establishment. Καιτοι φραγκάτος ο ίδιος, οι πολιτικές του θέσεις απηχούσαν δεδομένα ταξικά προβλήματα, που έχουν ισχυροποιηθεί τα τελευταία χρόνια μιας και η TINA εφαρμοζόμενη και στις ΗΠΑ όξυνε τα ήδη υπαρκτά κοινωνικά/ταξικά τους προβλήματα (2). Η δε Χίλαρι Κλίντον είχε πολλά να πει για το πόσο γυναίκα είναι, για το ότι οι μαύροι ειναι άνθρωποι και τέτοια τύπου miss universe, παγκόσμια ειρήνη (και no-fly-zone όπου γουστάρουμε) και έτσι, αλλά στο ρεζουμέ του τι θα γίνει με την ανεργία των μετρίως ως καθόλου μορφωμένων αμερικάνων δεν είχε να προτείνει και πολλά, αλλά μία από τα ίδια. Ναι, πιθανόν η ΚΚΚ να πάρει τα πάνω της με τον Τραμπ, αλλά αυτό δεν έκαιγε το μυαλό του μέσου αμερικάνου τόσο όσο η προοπτική της ανόδου της ανεργίας για άλλα τέσσερα χρόνια.
-Εμβόλιμον: Φασισμός-
Είναι πρόβλημα. Οι Δημοκρατικοί είχαν την ευκαιρία Σάντερς (όχι ότι ειναι κανένας θαυματοποιός ή άγιος, αλλά δεν ειναι και Κλίντον), η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πιο-αριστερή-συνέχεια-του-Ομπάμα και τον γείωσαν. Προτίμησαν μια στρατόκαβλη, κληρονομικώ δικαίω υποψήφια, με διάφορα κουσούρια τύπου διαπλοκής στην καμπούρα και χωρίς καμία αξιοζήλευτη επιτυχία στους ένα εκατομμύριο δημόσιους φορείς και αξιώματα απ' όπου πέρασε. Ο Σάντερς θα μπορούσε δυνητικά να κερδίσει από το κοινό που ψήφισε Τραμπ ή πιο ρεαλιστικά να μπριζώσει περισσότερους δημοκρατικούς να ψηφίσουν. Φόβισε την ηγεσία του κόμματος ο αριστερός υποψήφιος και επιλέχθηκε ο "φασίστας light" με τα αεροπλάνα, τα drones, τα τζιχάντια και τον σύζυγο που έλεγε τον Σαντάμ, Σέινταμ μπας και πείσει το πόπολο. Ο μέσος καταναλωτής όμως δεν προτιμάει τα light προϊόντα όμως. Αμα ειναι να έχουμε γκαβλέα Πρόεδρα γιατί να μην είναι και γκαβλέας σκέτο; Προβληματισμός: Το ίδιο έπαθε η ΝΔ με την ΧΑ. Για χρόνια και χρόνια η ΧΑ ήταν ασήμαντη δύναμη και η ΝΔ το καταφύγιο της πλειοψηφίας των ακραίων συντηρητικών ψηφοφόρων, ακόμα και όταν ξήλωνε τους εκπροσώπους τους από τα όργανα όταν το παράκαναν. Η ολίσθηση της ΝΔ σε πιο ακραίες απόψεις επί Σαμαρά (για να κόψει ψήφους από την ΧΑ) λειτούργησε ανάποδα: ο λόγος της ΧΑ έγινε mainstream, και μεγάλο μέρος του κοινού τους ψήφισε απενοχοποιημένα. Η ΧΑ παγιώνεται κοντα στο 10% και η ΝΔ θυμάται τα παλιά της ποσοστά και κλαίει. Θα μου πεις ήταν αποτυχημένη κυβέρνηση. Ναι, ήταν, αλλά οι περισσότερες απώλειές της είναι προς μια κατεύθυνση, πράγμα που κάτι σημαίνει.
Τώρα τι γίνεται;
Δεν έχω ιδέα. Σίγουρα το κόλπο εγκόλπωσης του (λούμπεν και όχι μόνο) προλεταριάτου η "κόντρα" με το κεφάλαιο και το παραδοσιακό κομματικό κατεστημένο και τελικά η συμφωνία με το Μεγάλο Κεφάλαιο (για "εθνικούς λόγους") είναι κόλπο που έχει ξαναφορεθεί (Χίτλερ). Από την άλλη οι αμερικάνοι και τον Ρούσβελτ δικτάτορα τον έλεγαν, οπότε go figure. Ο Ομπάμιας είχε εκλεγεί με σύνθημα την "Αλλαγή" και τελικά δεν πολυτσούλησε. Δεν νομίζω να ειναι εύκολο να τσουλήσει ο Δονάλδιος.
Ένα πολιτισμικό πισωγύρισμα σίγουρα αναμένεται με τα ούγκανα που μοιραία θα αναλάβουν τα πόστα-κομπόστα. Η εξωτερική πολιτική των αμερικάνων δύσκολο το βλέπω να αλλάξει για λόγους ρεαλισμού, ίσως απλά ο Ντόναλντ να μην επιλέξει την μετωπική σύγκρουση με την Ρωσία. Παραπέρα δεν προβλέπω και πολλές αλλαγές. Και ο Ομπάμα πήγε να φύγει από το Ιράκ και το αποτέλεσμα ήταν η ISIS, για τέτοια είμαστε τώρα;
Στο οικονομικό ειναι ο καυγάς, εκεί θα κριθεί ο νέος πρόεδρας, αν και μεταξύ μας χλωμό τον βλέπω.... όχι τόσο γιατί ειναι τόσο κακός ο ίδιος (που είναι), όσο διότι πιθανόν το πρόβλημα να μην λύνεται, ή έστω να μην λύνεται παρά μόνο από έναν αντίστοιχο Αμερικάνο Τσάβες ή Κάστρο και τέτοιος δεν βλέπω να μας βγαίνει ο Ντόναλντ, ρε ούτε με σφαίρες (ουπς!)
Υ.Γ.1: Έχει πολύ πλάκα η προσπάθεια ταύτισης του Τραμπ με τον Τσίπρα από ορισμένους χαριτωμένους, "αντικειμενικούς" τύπους
Ξεχνούν όμως πως η βάση των ψηφοφόρων του Τραμπ είναι :
- Θρησκόληπτοι
- Αμόρφωτοι. Όχι αμόρφωτοι χαχα αμόρφωτοι, αλλά αμόρφωτοι τύπου αναλφάβητοι, τι σχήμα έχει ο πλανήτης, Αδάμ και Εύα και τέτοια.
- Αγρότες και επαρχιώτες γενικώς (καθώς είδαμε και στο κυρίως ποστ)
- Ακραία συντηρητικοί και
- Ρατσιστές
(το ότι μπορούμε να δούμε τα προβλήματά τους με ταξικό πρόσημο/ερμηνεία, δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία τους αυτομάτως γίνονται συμπαθητικοί τύποι, σωστά;)
- κτλ κτλ
Ακόμα θυμόμαστε τα δημογραφικά των εδώ εκλογών και ξέρουμε πως αν κάνουμε αντίστοιχη ανάλυση, το πιο πάνω κοινό (αμόρφωτοι, αγρότες, επαρχιώτες, συντηρητικοί και θρησκόληπτοι) παραμένει το προνομιακό της Νέας Δημοκρατίας !
(θυμίζω πως το ίδιο είχαμε πει και στο δημοψήφισμα για το brexit. Μέχρι στιγμής δηλαδής η ΤΙΝΑ ξηλώνεται, όπου ξηλώνεται, από τα δεξιά. Μοναδική της αριστερή κόντρα ήταν ο Σύριζα και οι Ποδέμος, δηλαδή πλέον οι Ποδέμος μόνοι τους)
Βεβαίως εμείς δεν είμαστε τόσο ηλίθιοι, ούτε θα ασχοληθούμε με τις βλακείες ενός τύπου που, όντως θα ψήφιζε Τραμπ και με τα δυο χέρια και δεν ήταν αστείο της στιγμής. Είναι προφανές απλά πως το αμερικάνικο παράδειγμα, δεν κολλάει στο ελληνικό, πέρα από το αυτονόητο που είπε πρώτος ο Τέκης ο Προφήτης πως η ΤΙΝΑ ψοφάει και έχουν βαλθεί οι παγκόσμιοι μετωπολογικάριοι όποιον το διαπιστώνει ή απλά τολμήσει να διαφωνήσει με αυτήν να τον βάζουν μαζί με όλους τους άλλους διαφωνούντες, όλους στο ίδιο βαρέλι του "λαϊκιστή", ελαφρώς τρελού και χαριτωμένα γραφικού. Η ομοιότητα που έχουν ο Τραμπ και ο Τσίπρας είναι μόνο πως νίκησαν την παρούσα αφήγηση στο μέχρι πρότινος προνομιακό της πεδίο, αυτό των εκλογών. Ο Τσίπρας μάλιστα το έκανε 3 φορές μέχρι τώρα.
Ξεχνούν την απόλυτη πολιτική ταύτιση (σε βαθμό επικινδυνότητας) του Συριζα, αλλά και των ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού (!) με τους Δημοκρατικούς του Μπιλ και του Ομπάμια.
Αν θέλετε με το ζόρι να βάλετε αναλογίες με την ελληνική πραγματικότητα τότε ο Τραμπ θα ήταν ιδεολογικά κάτι ανάμεσα στον Σαμαρά, στον Φαήλο και στον Μιχαλολιάκο με εμφάνιση Πατούλη, ρητορική Γεωργιάδη, λεφτά Μητσοτάκη και πρόγραμμα μισό ΑΝΕΛ και μισό ΚΚΕ (πουτάνα όλα!) (3)
Update: Φανταστείτε εκλογές με τους ψηφοφόρους των μεγάλων αστικών κέντρων (Αθήνα, Θεσ/κη, Πάτρα, Ηράκλειο) να απέχουν. Η ΝΔ θα έβγαζε 50% και βάλε. Αβάδιστα.
Aκούστε τον Γεωργιάδη (και παλιότερα τον Σαμαρά) να μιλάνε και συγκρίνετε με τον Τραμπ. Μάλλον ο Ντόναλντ τους βγαίνει από ....αριστερά... Τέλος Update Υ.Γ.2: Επειδή το βλέπω να έρχεται σαν ερώτηση. Εγώ θα ψήφιζα την Τζιλ Στάιν, ακόμα και αν υποψήφιος των Δημοκρατικών ήταν ο Σάντερς. Σε περίπτωση που ήμουν αναγκασμένος να επιλέξω μεταξύ Ρεπουμπλικανων και Δημοκρατικών θα ψήφιζα σε κάθε περίπτωση τους δεύτερους αλλά εγώ δεν είμαι αμόρφωτος, ρατσιστής, θρησκόληπτος αγρότης, έτσι δεν είναι;
Σημειώσεις:
(1) Για όσους βαριούνται το ρεζουμέ ειναι:
6. Υπάρχει πλέον ισχυρή ταξική και πολιτισμική αντίθεση στις ΗΠΑ μεταξύ Πόλεων (cities, όχι towns) και Επαρχίας
5. Στερεότυπα δεν υπάρχουν μόνο στις πόλεις για τον βλάχο, redneck, αιμομίκτη και σαπιοδόντη χωριάτη αλλά και στην επαρχία για τους άσχετους, άσπιτους (χωρίς δική τους γη, μένουν στο νοίκι κτλ), dealers κτλ κάτοικους των πόλεων
4. Οι οποίοι φέρνουν και κακές συνήθειες που αλλοιώνουν τον πολιτισμό "μας"
3. Η φτωχοποίηση στις επαρχίες βαράει κόκκινα. Η μαζική εξαθλίωση σε πολλά μέρη ειναι κανόνας. Αν νομίζατε πως η ΕΣΣΔ είχε κοινωνικά προβλήματα λίγο πριν διαλυθεί, τότε δεν έχετε δει τίποτα.
2. Υπάρχει η αίσθηση πως η mainstream θέση είναι ότι όταν είσαι μαύρος και φτωχός φταίει το σύστημα, ενώ όταν είσαι λευκός και φτωχός φταις εσύ, κάτι που προφανώς εκνευρίζει τους φτωχούς λευκούς
1.
"But Trump is objectively a piece of shit!" you say. "He insults people, he objectifies women, and cheats whenever possible! And he's not an everyman; he's a smarmy, arrogant billionaire!"
Wait, are you talking about Donald Trump, or this guy ?
Ο Τραμπ με στολή;
(2) Ναι μεν ο μέσος αμερικάνος και δη Ρεπουμπλικάνος σκέφτεται σαν την Λυμπεράκη (τύπου "οι φτωχοί είναι φτωχοί γιατί κάνουν λάθος επιλογές", δηλαδή φταίνε οι ίδιοι), αλλά κάτι τέτοιο το λες όταν η ακραία φτώχεια ειναι αμελητέα στατιστικά. Όταν η ανεργία γίνεται διψήφια και η φτώχεια ξεπερνά το 20%, ενώ το επόμενο 30%-50% την βγάζει δεν την βγάζει, εκεί δεν παίζει το you didnt make it, αλλά το something is wrong deep inside the system.
(3) Ενώ η Χίλαρι θα ήταν πασοκοσυριζαία Φώφη με επικοινωνιακό στυλάκι Αλέξη, ανάλυση Ποταμιού και πρόγραμμα ένα από τα έτοιμα :D
Για τον Πάκη, είχα κατανοήσει την αναγκαιότητα. Για τον Αρσένη δεν ασχολήθηκα διότι δεν περπάτησε ποτέ έτσι και αλλιώς και θεωρήθηκε "στιγμιαίο λάθος". Αλλά τον Πολύδωρα; Τον Πολύδωρα; Τον Βύρωνα τον Πολύδωρα; Ποιος ηλίθιος, τερματικά βλαμένος, πολιτικά ανόητος και τρομακτικά αμνήμων θα πρότεινε τον Πολύδωρα για οτιδήποτε εκτός από παράδειγμα προς αποφυγήν;
Η .... ας την πούμε λογική της επιλογής Βύρωνα μπορεί να είναι μόνο ένα κράμα από τα εξής:
- "Καραμανλικός"
- Τσακωμένος με την ΝΔ
=>
τους διαιρούμε ενώ τους αναγκάζουμε να εκτεθούν και νια νια νια
Πολιτική σκέψη νηπίου (Καμμένε, εσυ;). Χωρίς καμία αναγκαιότητα να σε πιέζει και σίγουρα καμία αναγκαιότητα δεν πιέζει την ΝΔ να επαναφέρει ένα από αυτά που άφησε ο Ηρώδης και μάλιστα σε θέση ισχύος. Ποιος θα είναι άραγε ο επόμενος; Ο Λιάπης; Θα έπρεπε τουλάχιστον να βάλουν είτε κάποιον σχετικό με το αντικείμενο, είτε ένα πρόσωπο που να είναι ρε παιδί μου κάπως νορμάλ (θες από ΝΔ για λόγους συναίνεσης; Ορίστε: Μαριέττα Γιαννάκου) και όχι μια de facto υποψηφιότητα αχρήστου σε ένα πόστο στο οποίο, και με το ντόρο που έχει γίνει, όσο να ναι το ποιόν του προσώπου θα μέτραγε παραπάνω.
Ερασιτεχνισμός, πολιτικαντισμός (δεν μπορώ να το πω ούτε καν μικροπολιτική) της πούτσας, μαλακία στο τετράγωνο, εν τέλει ΔΙΑΦΩΝΩ, πως να το πω ρε παιδιά;
Εξόδιον: Όταν σε ξεφτυλίζει ο Άδωνης χωρίς να κουραστεί. 0-3 από τα αποδυτήρια.
Υ.Γ.1: Δεν έχει να κάνει με δεξιά και αριστερά το παρον. Ο Βύρωνας ήταν ένας αποτυχημένος υπουργός, ένας αποτυχημένος Πρόεδρος της Βουλής και ένας αποτυχημένος βουλευτής. Ιδεολογικά ειναι πιο κοντά στον ....Παττακό παρά στον Σύριζα. Το τι θα έκανε τις (αρκετά ευρείες) εξουσίες του ΕΣΡ δεν μπορώ καν να τολμήσω να υποθέσω. Αν ο Σύριζα θέλει να διώξει το παλιό φέρνοντας το παλιότερο, τότε congrats.
Υ.Γ.2: Όλες οι κυβερνήσεις του (νορμάλ) κόσμου, όταν ειναι να προτείνουν έναν τύπο για μια θέση ξεσκονίζουν το βιογραφικό του, ενίοτε ακόμα και τις "προσωπικές" του στιγμές για να δουν αν υπάρχει κάτι που θα τους εκθέσει ή θα λειτουργήσει γενικώς αποτρεπτικά για την υποψηφιότητα. Και τούτοι δω βάλανε τον υπουργό του στρατηγού ανέμου, της ζαρτινιέρας και των προαγωγών των ζαρτινιεριστών και των γαλάζιων παιδιών. Σημειολογικα γάμα τα με μεγάλα γράμματα.
Το πιο δημοφιλές ποστ του blog ειναι αναμφίβολα το "Οι απατΕώνες του κΕρατά και ο Γκιόλβας", που προσπαθεί να αναδείξει πολλά από τα παραμύθια που μας πετάνε οι οπαδοί του εν λόγω "μαγικού" επιστήμονα.
Ακόμα και τώρα, 6 χρόνια μετά, παραμένει από τα πιο συχνά επισκεπτόμενα posts του blog κάτι που δεν το λες τυχαίο. Η δικιά μου ερμηνεία είναι πως ακόμα ο κόσμος τρωει το παραμύθι του Γκιόλβα και ψάχνει να βρει τα πάντα σχετικά με αυτον στο δίκτυο.
Υπενθυμίζω τα τελικά συμπεράσματα του ποστ:
- Ο Γκιόλβας υπήρξε. Παραπέρα το χάος:
- Το Μπέβατρο ειναι μουφα, ειναι επιταχυντής ιόντων και όχι υπερόπλο
- Ο Γκιόλβας παραποιούσε παντού την ιστορία και πάντα υπέρ διδακτορικών καθεστώτων (σε Ελλάδα και Αργεντινή)
- Η ιστορία με το αντιαεροπορικό Άρτεμις ειναι μουφα, καθότι το Άρτεμις υπήρξε και κατασκευαστηκε και στην Ελλάδα αν θυμαμαι καλά.
- Οι Αιθιοπικοι σιδηρόδρομοι που ....έφτιαξε ο Γκιόλβας υπήρχαν και λειτουργούσαν απο το 1937 (υπ΄όψιν πως ο Γκιόλβας λέγεται ότι γεννήθηκε το 1920) ενώ ξεκίνησαν να κατασκευάζονται το 1911
- Η συνάντησή του με τον Αϊνστάιν, η υπογραφή του Αϊνστάιν στην πατέντα του Γκιόλβα κτλ ειναι τόσο χοντρές μούφες που ειναι να τα χάνεις
- Η γνωριμία του με τον Τέσλα ειναι 99% μούφα
- Γενικά ο τύπος παπαρολογούσε ασύστολα με Ελ, Βριλ, ηλεκτρονια που είναι ψυχές, φάρμακα για τον καρκίνο που κρύβουν οι εταιρείες, εξωγήινους που είναι Έλληνες και Έλληνες που ειναι εξωγήινοι, τον Αϊνστάιν που δεν ηξερε φυσική και τον Καραθεοδωρη που του κλέψανε τη θεωρία της σχετικότητας οι Εβραίοι (!), γενικώς κακούς Εβραίους κτλ κτλ
Δεν είχα ασχοληθεί και είχα ζητήσει βοήθεια για
- Τα πτυχία και
- Τις πατέντες του Γκιόλβα
Όπως και για το όλο ιστορικό πλαίσιο της βιογραφίας του μιας και οι "πιστοί" του μας τα έχουν κάνει μαλλιά-κουβάρια τοποθετώντας άτομα σε μέρη και χρονολογίες που δεν κολλάνε μεταξύ τους (πχ ο Γκιόλβας ισχυρίζεται πως γνώρισε τον Τέσλα και μάλιστα "του εδωσε" κιόλας πολλά, κάτι τουλάχιστον περίεργο μιας και η τελευταία πατέντα του Τέσλα χρονολογείται το 1928 ενώ ο ίδιος ο Τέσλα πέθανε το 1943 όταν ο Γκιόλβας ήταν μόλις 23 χρονών. πχ2 Ο Γκιόλβας ισχυρίστηκε πως εν έτη 1937 (;) βρήκε τον Αϊνστάιν να εργάζεται στο γραφείο ευρεσιτεχνιών στην Ελβετία από το οποίο είχε παραιτηθεί το 1909)
Τελος πάντων, ομολογουμένως δεν χρειαζόμασταν και άλλα στοιχεία για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως μας δούλευαν κατάμουτρα, αλλά ότι βρίσκεται καλό ειναι να δημοσιεύεται.
Και εδώ ήρθε ο φίλος Χαλιμάς, που ασχολήθηκε ελαφρώς.
Μια από τις λοιπές ιστορίες που διακινούσε ο ίδιος ο Γκιόλβας γύρω από τον εαυτό του ήταν ότι σπούδασε στην Ιταλία :" Οσον αφορά στη μηχανολογία, σπούδασα και πήρα το πτυχίο μου στην Πάδοβα της Ιταλίας. " (πηγή: http://www.kostakis.gr/pent_all.html)
Ε, η Πάδοβα δεν ειναι και στον Άρη, οπότε μπορούσα οποιοσδήποτε να ρωτήσει το εκεί πανεπιστήμιο αν υπήρξε απόφοιτος ή έστω εγγεγραμμένος φοιτητής με τέτοιο όνομα. Το έκανε λοιπόν ο φίλτατος.
Την συνέχεια φαντάζομαι την ...φαντάζεστε
Καλά, μεταξύ μας, δεν μπορώ να πω πως έπεσα και από τα σύννεφα
Υ.Γ. Η φωτογραφία μπήκε και στο αρχικό ποστ, σε update. Η μοναδική παρατήρηση που έχω να κάνω είναι πως εγώ θα ρώταγα για εισακτέους στο πανεπιστήμιο από το 1935 (όταν ο Γκιόλβας ήταν 15 ετών) και όχι από το 1938 (όταν ο Γκιόλβας ήταν 18). Από την άλλη δεν μπορώ να πω πως περιμένω να αλλάξει κάτι, αλλά αν γίνει κανα ... θαύμα και βρεθεί ο φοιτητής Γκιόλβας στο πανεπιστήμιο της Παδοβα, εδω θα είμαστε να το γράψουμε. Όχι πως θα αλλάξει και τίποτα σε σχέση με τα Μπεβατρα, τις χούντες, τις φωτοδέσμες πλάσματος και τους εξωγήινοι, σωστά;
Βασικό προαπαιτούμενο: Ο νεκρός δεν δεδικαίωται (δείτε και αυτό). Το πρόβλημα με τα λιβελογραφήματα κατά του Γαλαξιάρχη δεν είναι τόσο ότι πέθανε ο άνθρωπος και οι κότες βγήκαν να τον κράξουν αλλά ότι:
- για να κάνουν αυτό παραποιησαν συστηματικά τα γεγονότα φτάνοντας σε δολοφονία χαρακτήρα
- εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά το ζήτημα και
- δεν σεβάστηκαν τον πόνο των οικείων του. Θα μπορουσαν ρε αδερφέ να περιμένουν μερικές μέρες, δεν θα τους χάλαγε η μανέστρα.
Εξηγούμαι:
Ο συνονόματος Γαλαξιάρχης ήταν παλιά φορουμάς. Μετά σχολιαστής του tvxs (από τότε άρχισαν να μας μπερδεύουν). Μετά(;) blogger. Μετά και οψίμως τουιτεράς. Δεν ανακάλυψε το νετ πρόπερσι σαν μερικούς μερικούς. Τα τελευταία χρόνια έχει γράψει τόνους και τόνους κειμένων. Πχ:
Εργολάβοι συνειδήσεων (υπότιτλος: "Γ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟ ΣΤΟΝ AΛΑΦΟΥΖΙΣΜΟ", μάλλον καταλαβαίνετε το περιεχόμενο)
Έχει επίσης γράψει/RTρει 149000 τουιτς τα τελευταία 6 χρόνια. Μιλάμε για λοιπόν συνολικά για τεράστιο όγκο κειμενου το οποίο ανάλογα με το μέσο ήταν αναλυτικο, οξύθυμο, υβριστικο κτλ κτλ.
Από το σημείο αυτό, και στο σημείο να επιλέγονται μέσω cherry picking αυτά
και μόνο αυτά η απόσταση είναι τεράστια. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί αποκαλύφθηκε πως ο Γαλαξιάρχης από το Φθινόπωρο του 2015 δούλευε ως μετακλητός για την κυβέρνηση. Λες και όλοι οι άλλοι που γραφουν στο νετ το κάνουν για την ψυχη της μάνας τους. (Ο γράφων κόντρα στις κατηγορίες και στις διαδόσεις, παραμένει ερασιτέχνης, και παρεμπιπτόντως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να του τα χώσει. άρα δηλώνει ερασιτέχνης εκ του ασφαλούς). Λες και δεν είχε γνωστή παρουσία στα media μια δεκαετία και βάλε. Λες και ο Πορτοσάλτε, ο Μανδραβέλης, ο Κύρτσος, ο Πετρουλάκης, η Σπυράκη έγραφαν δωρεάν και για την ψυχή της μάνας τους. Λες και η Κοσιώνη, ο Καμπουράκης, ο Πρετεντέρης, η Χούκλη, η Σαράφογλου, ο Παπαδημητρίου και όλα τα άλλα τα φυντάνια έλεγαν την αντικειμενική (θεμουσχωραμε) τους άποψη μακρυά από συμφέροντα και την τσέπη του αφεντικού.
Η ερώτηση ήταν και παραμένει, όχι αν παίρνεις λεφτά για να γράφεις, αλλά τι σκατά γράφεις. Αν γράφεις ανακρίβειες και μυθεύματα τότε είσαι άξιος χλεύης. Αν αποκρύπτεις/παραποιείς την πραγματικότητα όπως έκαναν κατ' ομολογία τους η Σπυράκη και ο Πρετεντέρης τότε είσαι ένα καθήκι και μισό. Αν κανιβαλίζεις ξεσκίζοντας την πραγματικότητα ή και απειλείς όπως έκανε και κάνει η ομάδα αλήθειας - ομάδα Μουρούτη τότε είσαι επικίνδυνος περισσότερο από τους προηγούμενους.
Όλοι λοιπόν ασχολήθηκαν με την (σχετικά πρόσφατη) παρουσία του Γαλαξιάρχη στο τουίτερ. Πάνε τα blogs, πάει το tvxs, πάει το ραδιοφωνο πάνε όλα. Έμειναν τα τουίτς. Και όχι όλα. Διότι σε ένα μέσο που η αγένεια ειναι must, το κράξιμο κανόνας και ο ΨΟΦΟΣ το καλημέρα σας είναι εύκολο να βρεις υβριστικά κείμενα και με αυτά να καπελώσεις μια ολόκληρη και διαρκή δικτυακή παρουσία. Και ως γνήσιος γκεμπελάκος να πιαστείς από τον πρόσφατο, μα τελείως πρόσφατο διορισμό του και να βγάλεις το μαγικό συμπέρασμα: ο Σύριζα τον πλήρωνε 10 χρόνια για να βρίζει (είπαμε και ξαναλέμε πως ο Γαλαξιάρχης έγραφε τουλάχιστον 10 χρόνια και τα κείμενα του ήταν κατά κανόνα μεστά νοημάτων και όχι υβριστικά).
Ποιανού ρε γαμημένοι (ουπς!) τα τουίτς/FB statuses είναι όλα και συνολικά αμέμπτου και τα λοιπά ηθικής; Είναι δυνατόν ένας νορμάλ άνθρωπος να μην έχει παρεκτραπεί ποτέ; Θέλετε να δούμε μερικά; (πλάνα αρχείου)
Καλα, η Σιδέρη δεν ειναι και νορμάλ, κουβέντα να γίνεται
Κοινοβουλευτικόν Διάλλειμα
Συνεχίζουμε!
Η διακίνηση hoaxes δεν συνιστά πρόβλημα
ουπς!
Έχουμε δικαίωμα να είμαστε ξενόφοβοι;
Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, μας εξηγεί.
Κι εμείς, εκστασιασμένοι, κάνουμε εμετό! pic.twitter.com/CbmfeJIfcQ
Θα μπορούσα προφανώς να βρω πολλά τέτοια καλούδια, αλλά βαριέμαι και δεν το κάνω. Ο Μουρούτης μόνος του θα μπορούσε να γεμίσει τόμους.
Το ότι ο Γαλαξιάρχης πληρώθηκε για όσο πληρώθηκε για να γράφει αυτά που γράφει δεν ειναι a priori μεμπτό. Μεμπτό θα ήταν αν έγραφε μαλακίες. Δεν ξερουμε καν αν πληρωνότανε για να γράφει στο τουίτερ, δεν ξέρουμε καν το αντικείμενο εργασίας του. Εικάζει ο μουρουτο-όχλος πως πληρωνότανε για να τουιτάρει διότι αυτοί αυτό κάνουν. Και αυτοί που το παίζουν ξερόλες και μάγκες γιατί λησμονουν πως για δικούς του λόγους (;) το τελευταίο εξάμηνο δεν έχει γράψει χριστό; Τσάμπα πληρωνότανε δηλαδής; Μήπως τον πλήρωναν για να μήν γράφει; (Ο γράφων δηλώνει προθυμότατος να κλείσει το ακάουντ και να μην ξαναγράψει τίποτα ως Ζάφοντ για 1000 ευρώ το μήνα. Μόνο ηλιθιοι ερωτεύονται/ταυτίζονται με την περσόνα τους)
Η αλήθεια ειναι ότι ο Γαλαξιάρχης συνονόματος ενόχλησε μερικούς. Και επειδή ξέρανε πως δεν μπορούσαν να του βγουν στα ίσια για αυτά που έγραφε, πιάστηκαν από υβρεολογίες και μερικά blocks, λες και το μισό ελληνικό τουίτερ δεν έχει blockαρει το άλλο μισό (πάλι ο γράφων αποτελει εξαίρεση καθώς δεν θυμάμαι να έχω μπλοκάρει κανέναν. Αν κάποιος έφαγε χ στις εποχές που ήμουνα "νέος" και μάθαινα το μέσο καλείται να μου το πει για να τον ξεμπλοκάρω)
Βεβαίως στο σύμπαν μερικών "όλοι" οι αριστεροί τα παίρνουμε, "όλοι" είμαστε στρατός και "όλοι" είμαστε σύμμαχοι, καθώς μερικοί πάλι κρίνουν εξ' ιδίων τα αλλότρια.
Ο αριστερός εμφύλιος είναι χρήσιμος διότι επιτρέπει να λέγονται αλήθειες...όταν χάσουν την εξουσία να δείτε...: https://t.co/C2sgpAzRbx
Δεν είμαστε στρατός λοιπόν (ίσως αυτή να είναι και η ....αδυναμία "μας") ούτε παίρνουμε ορντινο απο πάνω (προφανώς πάλι ο γράφων μιλάει για την πάρτη του. Τουιτεράδες προσωπικά ξέρω 2 όλους και όλους, εκ των οποίων "φίρμα" ειναι ένας), ούτε περιμένουμε με το πληκτρολόγιο παραπόδα για να κράξουμε τον εκάστοτε "αντίπαλο'. Αυτά ανήκουν κυρίως στην σφαίρα της φαντασίας ορισμένων. Από την άλλη όμως, όταν βλέπεις τέτοιες παπαριές
δεν είναι και δύσκολο ούτε να απαντήσεις, ούτε οι απαντήσεις να είναι κάπως ....συντονισμένες.
Όταν σου έχουν τελειώσει τα ληγμένα ναρκωτικά και χάπια, κι έχεις αρχίσει να καπνίζεις τσιμεντόσκονη αναμειγμένη με υγρά μπαταρίας ναπουμε pic.twitter.com/9MNkYuXn69
Κατά πιτσιρικου
Τον πιτσιρίκο επίσης τον διάβαζα αρκετά και ενίοτε τον διαβάζω. Μου θύμιζε τους λαλημένος τυπους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έγραφα γ αυτούς εδώ. Το ότι και αυτός πιάστηκε από μια αρχιδιά για να κάψει έναν άθαφτο ακόμα άνθρωπο ξεπερνάει πολλές του παρελθοντικές παπαριές, όχι για το άθαφτο του ανθρωπου (τα είπαμε), αλλά για το ίδιο το πιτσιρικικό στυλάκι που υιοθέτησε αβίαστα τις παπαρολογίες της μουρουτιέρας για να βγει ο ίδιος "αποπάνω" σε μια κόντρα την οποία ούτε ξεραμε, ούτε και μας πολυένοιαζε στην τελική. Στο τέλος τέλος μόνο ένα πράγμα μπορεί να πει κανείς....
Κατά Πετρουλάκη, Καλύβα, Δοξιάδη
Η επιλεκτική τους ευαισθησία και ....δημοκρατικότητα μας έχει τσαταλιάσει. Τόσα χρόνια on line μόνο μια περίπτωση επαγγελματικής ομάδας που πολιτικολογεί (τρόπος του λέγειν) μέσω τουίτερ είναι γνωστή. Προφανώς είναι η ομάδα Αλήθειας του Μουρούτη η οποία έχει μια δουλειά και μόνο. Να παραποιεί/διαμορφώνει κατάλληλα λεγόμενα και γραφόμενα "αντιπάλων" για να δημιουργεί, μέσω της ακριτης διάδοσης της μαλακίας της από πρόθυμα κορόιδα, πολιτικές καταστάσεις. Η δράση της έχει τσεκαριστεί πειστικότατα εδώ (χαριτωμένα τεμάχια εδώ, εδώ, εδώ, εδώ (για το λεξιλόγιο του @GVeltsi κανείς Πετρουλάκης δεν ασχολήθηκε ποτέ) και εδώ.). Στην μουρουτιέρα και στο κάψιμο που είχε φάει σε κάποιο στάδιο αναφέρθηκα και γω στο "Κάηκε η μουρουτιέρα" ποστ μου.
Προσοχή! Δεν λέμε πως τα άλλα κόμματα δεν έχουν υπαλληλους που ασχολούνται με το δίκτυο - έμμισθους ή άμισθους. Όλοι έχουν. Τα περισσότερα ακαουντ (για να πω το ανώδυνο) πολιτικών τα χειρίζονται συνεργάτες τους - ακόμα και του Τσίπρα. Κακώς, κάκιστα κατ' εμέ, αλλά το κάνουν. Κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτόν του έχει μια ομάδα που είναι με τα μούτρα στο νετ, όχι τόσο για να χειραγωγούν (αυτά ειναι ευσεβείς πόθοι σε ένα κατ' εξοχήν άναρχο μέσο) αλλά για να προλαβαίνουν τουλάχιστον την πληροφορία.
Αυτό που λέω όμως είναι ότι η κατεξοχήν ομάδα που
"ο χαρακτήρας του στο twίtter ήταν χολερικός λαϊκιστής, εχθροπαθής και βίαιος, συχνά βρόμικος και χυδαίος, με ασίγαστο μίσος για αυτούς που θεωρούσε εχθρούς του. Ότι στοχοποιούσε πολιτικούς και δημοσιογράφους και άνοιγε βιτριολικές προσωπικές βεντέτες με τους εχθρούς του, όταν δε τού τέλειωναν τα πολιτικά το έριχνε στα φτηνά σεξουαλικά." (κλατς. Πετρουλάκης για Γαλαξιάρχη)
ήταν και είναι (γιατί εξακολουθεί να είναι ενεργή. Η ΝΔ μπορεί να μην έχει λεφτά γενικώς αλλά μάλλον έχει ειδικώς) η Ομάδα Αλήθειας της ΝΔ. Για την οποία και προφανώς ισχύει ότι:
"Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις ψυχολογίας για να αντιληφθεί κανείς πως οι βούρκοι αποτελούν ιδανικούς βιότοπους για την εμφάνιση και δράση διαταραγμένων προσωπικοτήτων. Οταν μπορείς να κράξεις, να συκοφαντήσεις ή να εκφοβίσεις τον οποιοδήποτε χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο ή κόστος θα το πράξεις, καθώς η ζωή σου δεν έχει να σου προσφέρει κάτι πιο ουσιαστικό. Πρόκειται για κλασική περίπτωση συναισθηματικής αναπηρίας: τα «τρολ», όπως αποκαλούνται οι κουκουλοφόροι του Διαδικτύου, είναι κυρίως νεαροί άνδρες που ηδονίζονται από το δηλητήριό τους, βιώνοντας μια στιγμιαία αίσθηση και συνάμα αυταπάτη ισχύος και αυταξίας." (κλατς. Καλυβας για τον Γαλαξιάρχη. Ο οποίος χωρίς ντροπή συνεχίζει:)
"Αν στην Αμερική ενδύονται κυρίως τις λευκές κουκούλες της Κου Κλουξ Κλαν, στη χώρα μας τοποθετούνται ιδίως στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές.
......
Το τρίτο επίπεδο αφορά τη χρήση δικτύων τρολ από οργανώσεις και κόμματα για την επίτευξη πολιτικών στόχων, κυρίως διαμέσου της στοχοποίησης των αντιπάλων τους. Αυτό ακριβώς έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από πολύ νωρίς και με σημαντική επιτυχία. Καθοδηγώντας μια μεγάλη ομάδα διαδικτυακών κουκουλοφόρων, καλλιέργησε συστηματικά το μίσος και στοχοποίησε τους αντιπάλους του με χυδαίο τρόπο.
Το τέταρτο και τελικό στάδιο του φαινομένου είναι η χρήση των δικτύων αυτών από τον κρατικό μηχανισμό. Πρόκειται για πρακτική που έχουν επιλέξει αρκετά αυταρχικά καθεστώτα νέας κοπής, που για διάφορους λόγους προτιμούν την έμμεση από την άμεση καταστολή, προκρίνουν δηλαδή την παρακρατική δράση. Το βασικό όπλο που διαθέτουν τα καθεστώτα αυτά είναι οικονομικό και χαρακτηρίζεται από την ανάδυση του έμμισθου τρολ. Για να παραφράσω μια γνωστή ατάκα, τότε είναι που η χολέρα γίνεται καριέρα. Στις περιπτώσεις αυτές το λιντσάρισμα μετατρέπεται σε οργανωμένο πογκρόμ. "
Για την Ομάδα Αλήθειας, που τσεκατισμένα πληρωνόταν από την ΝΔ (και πιθανότατα από το Μαξίμου) για να κάνει αυτό ακριβώς που κατηγορεί ο Καλύβας, ούτε ο ίδιος, ούτε ο Πετρουλάκης, ούτε ο Δοξιάδης άκουσαν ποτέ τίποτα.
Με μεγάλη τόλμη, όπως πάντα--κι ίσως τώρα ακόμη περισσότερη--ο Andreas Petroulakis μιλάει για τον ῾Γαλαξιάρχη῾.... https://t.co/HTOP6fyol8
Υπερ Γεωργιάδη
Μπορει να του έχω σούρει πολλά. Μπορεί ο ίδιος να έχει στρατό πληρωμένων ακόλουθων στο τουίτα (κανένας Καλύβας δεν ασχολείται με αυτά ε; :Ρ), αλλά παραμένει εκ των ελαχιστων πολιτικών που γράφει ο ίδιος τα κειμενά του, είναι ο ίδιος που χειρίζεται τους λογαριασμούς του και δεν μπλοκάρει παρά μόνο σπάνια.
Ποτε δεν μπορούσα να καταλάβω τα μαζικά μπλοκαρίσματα που κάνουν κατά κύριο λόγο τα στελέχη της ΝΔ και οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ. Οι περισσότεροι ΝΔτες και δημ/φοι του ΣΚΑΙ (με την εξαίρεση του Μανδραβέλη, του οποίου επίσης έχω σουρει ουκ ολίγα) με έχουν μπλοκάρει χωρίς ποτέ να τους απευθύνω τον λόγο. Ακόμα και ο ίδιος ο ΣΚΑΙ, ο ενημερωτικός φορέας δηλαδή(!).
H ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι δεν θέλουν να ασχοληθούν με υβριστες. Αυτό ίσως να ισχύει για πρόσωπα όπως ο Πορτοσάλτε λχ, αν και δεν θυμάμαι ποτέ να βρίζω σκαιότατα όπως τουλάχιστον συχνά υβρίζομαι. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Στην προσπάθεια για δημιουργία "πιστού στρατού" το να βλέπει ο εκάστοτε Ζαφοντ τις μαλακίες και τις ανακρίβειες που γράφεις και να τις ξεμπροστιάζει ως τέτοιες ενέχει τον κίνδυνο να χάσεις την αξιοπιστία σου ακόμα και στον "πιστό στρατό" σου. Και επειδή είναι κάπως δύσκολο να κλείσεις έναν λογαριασμό που δεν σου επιτίθεται προσωπικά, καταφεύγεις στην λύση να του δυσκολέψεις όσο γίνεται την πρόσβαση στην πληροφορία την οποία ο ίδιος διακινείς, κυρίως για να προφυλαχτείς από το να γίνεις ρόμπα. Δημοκρατικο και έξυπνο, δεν βρίσκετε; (Σημείωσις: πιθανόν την ίδια "στρατηγική" να ακολουθεί η Αυγή και ο Σύριζα. Δεν το ξέρω όμως διότι δεν έχω υπάρξει θύμα της καιτοι τους έχω κράξει αρκετές φορές. Το παρον εδάφιο είναι - αναγκαστικά- προσωπικό)
Γι αυτό σας λέω Άδωνης και πάλι Άδωνης, ο οποίος δεν διστάζει τουλάχιστον να εκτίθεται στην κριτική και στο δούλεμα.
Υπερ Τσίπρα
Τα είχαμε πει και στα περι αριστείας. Ο Τσίπρας τελείωσε κανονικό σχολείο, έκανε παρέα με κανονικούς ανθρώπους, έδωσε κανονικές πανελλήνιες εξετάσεις, πέρασε σε κανονικό πανεπιστήμιο (ΕΜΠ) και έκανε κανονικό μεταπτυχιακό. Δεν ήμουν βεβαίως και μπροστα, αυτά γράφει το βιογραφικό του, αυτά λέω. Ως τέτοιος λοιπον σαν λυκειοπαις ήταν μέσα στις καταλήψεις που πήγαιναν κόντρα στον παρανοϊκό νόμο του Κοντογιαννόπουλου τότε. Υπερ των καταλήψεων δεν ήταν μόνο το ΚΚΕ, ο (ανύπαρκτος κυριολεκτικά τότε) ΣΥΡΙΖΑ, ή οι αναρχικοί. Σιγά τα λάχανα. Όλοι ήταν. Και ήταν και εκλεγμένος αντιπρόσωπος των μαθητών, κάτι που μάλλον οι "αριστοι" δεν θα έβλεπαν ούτε στον ύπνο τους. Αλλά αυτό έχει λίγη σημασία. Πλην ΝΔ όλη η κοινωνία είχε ξεσηκωθεί ενάντια στον νόμο-έκτρωμα Κοντογιαννόπουλου και ειδικά τα πασόκια (που έψαχναν ευκαιρία να ξανάρθουν στα πράγματα) είχαν λυσσάξει. Η ΝΔ απάντησε συστημικά ή "αυθόρμητα" με επιθέσεις τραμπούκων και παρακρατικών στα σχολεία. Και εδώ που μένω έγιναν τέτοιες, πιθανότατα αυθόρμητες από τους παλιούς καλούς τραμπούκους οι οποίοι δεν περίμεναν οδηγίες από κανένα κέντρο (υποθέτω) για να κάνουν ντου, απλά εξεγέρθησαν ως "αγανακτισμένοι πολίτες" όπως κάνουν κάθε φορά οι δεξιοι στην παραμικρή υποψία πως θα τους παρουν την (φρέσκια και νεοαποκτημένη μετά από 9 χρόνια πείνας) κουτάλα.
Και βγήκαν, αυτό, την αντίσταση δηλαδή σε έναν παρανοϊκο νόμο, να του την προσάψουν ποιοι; τα πασόκια και προφανώς ο Κούλης σε μια ....μουρουτική προσπάθεια να ταυτίσει όλες τις καταλήψεις, όλους του μπαχαλάκηδες και όλον τον ...Τσίπρα σε μια ενιαία και αδιατάραχτη οντότητα.
Ε όχι λοιπον Κυριάκο μου. Η τότε συμμετοχή στις αντιδράσεις στον Νομο Κοντογιαννόπουλου δεν αποτελει ντροπή. Αντιθέτως η κάλυψη των δυνάμει δολοφόνων παρακρατικών που έκαναν ντου στις καταλήψεις αποτελεί, ειδικά όταν αυτοί οι δυνάμει γίνονται τελικά δολοφόνοι.
Υπερ Τραμπ
Μην σε ξενίζει φίλε αναγνώστη. Ο Τραμπ ειναι ένας ακροδεξιός, παρανοϊκός και επικίνδυνος πολιτικός. Μόνο μαλάκες, επικίνδυνοι ή τελείως ηλίθιοι "θα τον ψήφιζαν και με τα δύο χέρια" (ουπς!) και αυτό δεν αλλάζει ότι και αν πούμε παρακάτω.
Αλλά
Ειναι γνωστό πως πλεον ένας πολιτικός πρέπει να ζει σε μια γυάλα (θυμηθείτε και την ιστορία του Σακελλαρίδη).
Ειναι γνωστό πως πλέον η κινησιολογία, οι εκφράσεις, ο τρόπος εκφοράς, το ντύσιμο κτλ επιβλέπονται αυστηρά και παρόλαυτά επιτιμούνται συχνότατα είτε υπάρχει θέμα (Πατούλης) είτε όχι (Μπαζιάνα).
Αλλά όταν έχεις έναν Τραμπ απέναντι και κάνεις σημαία σου την συμμετοχή του (με ένα ποτήρι σαμπάνια και ντυμένος) σε μια ταινία του playboy πριν 100 χρόνια, τί είπε για μια κωλάρα (;) και για μια μοντέλα, τότε φίλτατε έχεις χάσει την μπάλα. Ένας τύπος που θα έχει δυνητικά στην κατοχή του το μεγάλο κόκκινο κουμπί για τα επόμενα χρόνια καλό θα ήταν να αξιολογηθεί για την ικανότητα χειρισμού καταστάσεων, την πολιτική οξυδέρκεια και την γενικότερη πολιτικολογία του και όχι για το τι έκανε σε έναν διαγωνισμό μοντέλων λχ. Ναι ήταν καφρίλα και μαλακία του και ότι θέλετε, αλλά ειλικρινά, αυτό σας πειραξε στον Τραμπ; Η εκστρατεία κατά του Τραμπ αναδεικνύει πλέον φανερά αυτό που ισχύει λίγο ή πολύ στις ΗΠΑ και σιγά σιγά γιγαντώνεται και εδώ. Πως η πολιτική διαμάχη παίρνει πλέον διαστάσεις και κανόνες reality show και πως τα πολιτικά επιχειρήματα περνάνε στην απέξω, ίσως γιατι πλεον οι πολιτικές όλες ειναι ΤΙΝΑ, ίσως γιατί οι ψηφοφόροι ειναι ντουγάνια, ίσως και τα δύο, ίσως κάτι άλλο.
Υπερ Φίλη
Προφανώς ο Συριζα ξεφτιλίστηκε με την ιστορία με το παπαδαριό. Ασχέτως αν κέρδισε ή έχασε (ακόμα δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει το "παλια βιβλία-νεο πρόγραμμα") και μόνο το ότι έκατσε ο ΠΘ στο ίδιο τραπέζι με τα τραγιά του αφαιρεί πόντους κοσμικότητας. Προς τιμήν του ο Φίλης έδωσε τη μάχη μόνος ή σχεδόν μόνος όπως είχε κάνει και η Γιαννάκου παλιότερα. Οι συγκρίσεις με την στάση πολύ λιγότερο αριστερών ακόμα παλιότερα είναι αναπόφευκτες ((νοσταλγία) Τότε το 2000, Σημίτης: Όχι διάλογος με την Εκκλησία για τις ταυτότητες αν και λησμονεί ο Ροϊδης πως τότε ο Σημίτης είχε δώσει χοντρά λεφτά κάτω από το τραπέζι στην Εκκλησία Α.Ε., αλλά τέλος πάντων)
Υστερικόγραφον.
Χαριτωμένο, αλλά ....να το πούμε. Μπορεί υποψήφιοι για μαλάκες της εβδομάδας να ήταν πολλοί, αλλά μερικοί παραμένουν φαβορί και μόνο που αναπνέουν
