Kείμενο ανάρτησης για όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία της 1ης Ιουνίου 2008

Αντιγράφω από http://amaliasday.blogspot.com/ , ευπρόσδεκτες οι προτάσεις όλων, εδώ , εκεί και παραπέρα :)

(Σημ. Εννοείται πως ο καθένας μπορεί να αναρτήσει ότι ποστ θέλει σχετικά με το θέμα - αν επίσης το θέλει. Το παρόν είναι μια πρόταση)



25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.

Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.

01.06.08: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.

Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.

Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Οσο έτρεχε η συλλογή υπογραφών στο κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Αμαλία/Για την Υγεία», το δημόσιο ενδιαφέρον στράφηκε στις πυρκαγιές και τις επερχόμενες εκλογές. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Aκόμη και κάποιες υποσχετικές εξαγγελίες των ημερών, εξανεμίστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές.


«Η επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.» αποτελεί αυτή τη στιγμή ανέκδοτο, πέραν κομματικών στεγανών. Η δημόσια περίθαλψη βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πέρισυ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

* ελλείψεις κρεβατιών σε ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) που στοιχίζουν τη ζωή σε 3.000 συνανθρώπους μας το χρόνο,
* βρέφη και παιδιά που πεθαίνουν από ελλείψεις σε ασθενοφόρα,
* μεταγγίσεις αίματος που πραγματοποιούνται χωρίς παρουσία γιατρού ή/και ελέγχους,
* γιατροί που κρατούν κρεβάτια για «δικούς» τους ασθενείς στερώντας θέσεις από «λίστες» αναμονής,
* γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκούν (οι διαδικασίες π.χ. για προσλήψεις 6.000 νοσηλευτών και 4.500 γιατρών ακόμη εκκρεμούν, καθώς δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα κονδύλια στον προϋπολογισμό), με αποτέλεσμα το να καταδικάζονται οι ασθενείς σε ελλειπή φροντίδα και ο υπάρχον εξοπλισμός σε αχρηστία,
* πλήρη απουσία ουσιαστικού και αποτελεσματικού σχεδιασμού εφημεριών κι έτσι το φακελάκι να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ,
* τεράστια ελλείμματα στα νοσοκομεία που επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος χωρίς να υπάρχει έλεγχος των οικονομικών τους,
* σταδιακή «έξοδο» του ΙΚΑ από τον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης και την εκμετάλλευση των υφιστάμενων υποδομών των θεραπευτηρίων από ιδιώτες, να είναι πλέον γεγονός,

και δεν θα μας έφταναν μπλογκς ολόκληρα για να καταγράψουμε την αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ.


Οσοι συνεχίζουμε τη διαμαρτυρία φέτος, ένα χρόνο μετά, εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή, ούτε ανήκουμε σε κάποιο "κίνημα μπλόγκερς" (το οποίο δεν υφίσταται σαν έννοια, απλώς βόλεψε να ονομαστεί από τα μήντια έτσι). Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!

Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία. Να μην ζήσουν όσα έζησαν και ζουν ακόμη τόσοι άλλοι ασθενείς που καταταλαιπωρούνται στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.

Αυτός είναι ο τελικός σκοπός: να αλλάξει η νοοτροπία.

Κάτι που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την πρώτη ώρα που ταχθήκαμε σε αυτή την κίνηση. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών αποτύπωσε με διαφάνεια και σε ικανοποιητικό βαθμό (απ’ό,τι φάνηκε από το δημόσιο διάλογο στο μπλογκ «Για την Υγεία») τα ζητούμενα, αλλά παρ’όλ’αυτά δεν έφερε το αποτέλεσμα που ευχόμασταν.


Τι θα γίνει όμως, θα περιμένουμε να μπούμε πάλι σε προεκλογική περίοδο για να «τσούξει» η ανακίνηση του θέματος; Θα περιμένουμε να δημοσιοποιήσει πάλι κάποιος συνάνθρωπός μας τον πόνο του για να συγκινηθούμε; Θα αδρανούμε μέχρι να πεθάνει κάποιος δικός μας και μετά να καταγγείλουμε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις;

Αρκετά αδρανήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθεί αυτό το σύστημα. Ολοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Πόσο ακόμη θα το υπομένουμε και θα το ανατροφοδοτούμε με μια αποκοιμισμένη κοινωνική συνείδηση; Το πρόβλημα είναι καθημερινό, το ζούμε όλοι μας κάποια στιγμή και δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα για να κινητοποιηθούμε. Δεν είναι δυνατόν να σταθούμε αμέτοχοι μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως το δικαίωμα στην Υγεία.

Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Η ως τώρα πορεία της διαμαρτυρίας έδειξε ότι ο αρχικός ενθουσιασμός στην Ελλάδα ξεφουσκώνει γρήγορα και η κατάσταση μένει ως έχει. Το πιο εύκολο είναι να πούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό, να τα παρατήσουμε και να γυρίσουμε στο βόλεμα και τη λήθη.

Οσο όμως υπάρχουν όλοι εκείνοι που γονατίζουν από το Ε.Σ.Υ, π.χ. οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, που περιμένουν στις ουρές του ΙΚΑ με τις ώρες, ή τα παιδιά που στοιβάζονται και τα «ξεπετάνε», συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης, εμείς που έχουμε φωνή, θα κάτσουμε στ’αυγά μας;

Δεν μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.


Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!

Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.

Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:

1. Ανεβάζουμε το κείμενο αυτό στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.

2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει και να παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.

3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:

«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο www.gopetition.com/online/12922 και προώθησε το σε όσους γνωρίζεις.»


Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία.

Συνεχίζουμε!

Η φωτο με την ουρά στις πληροφορίες νοσοκομείου είναι από Βήμα, με τα κίτρινα μεταλλικά κρεβάτια του ΠΙΚΠΑ από Tα Νέα, με το ματωμένο φακελάκι από kaltsovrako.

Τι να κάνουμε (Β.Ι. Λένιν)

Στο τέλος του κειμένου υπάρχει udpate.....και update του udate:)

Ένα χρόνο μετά το θάνατο της Αμαλίας και τίποτε δεν άλλαξε. Μια προσπάθεια που ξεκίνησε περίπου από αμηχανία και ανήμπορη οργή (και εννοείται ΟΧΙ από εμένα. Ούτε στο ελάχιστο), αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμο, γνωστούς και αγνώστους, φιλότιμους (σαν πολλούς) και τεμπέληδες (σαν εμένα), έγινε θέμα στα δελτία όλων των καναλιών για μερικές μέρες και αποτέλεσε ορόσημο για την έννοια blog για τον μέσο Έλληνα (ειδικά τους πολιτικούς). Η προσπάθεια αυτή, η πρωτοποριακή και πετυχημένη, κατέληξε σε μια τρύπα στο νερό μιας και το πιο ουσιαστικό μέρος της που ήταν η διατύπωση της διαμαρτυρίας σε κείμενο, η συλλογή υπογραφών και η παράδοσή τους σε φορείς εδώ και στην Ε.Ε απέτυχε πλήρως. Εκτός και αν οι 700+ υπογραφές θεωρούνται επιτυχία…..Τι να την κάνουμε την ταυτόχρονη δημοσίευση σε 1000, 2000, 1.000.000 blogs ενός κειμένου, το οποίο αύριο φεύγει και χάνεται; Ποιος θυμάται το εξώφυλλο της χθεσινής εφημερίδας; Που και με ποιο τρόπο διατυπώθηκε επίσημα το κλίμα δυσφορίας και η διαμαρτυρία μας; Ποιος νομίζετε πως νοιάζεται αν βγούν 10.000 νοματαίοι στους (ψηφιακούς και μή) δρόμους και διαδηλώσουν για κάτι; Πρώτη φορά θα είναι; Κάποια πράγματα χρειάζονται παρατεταμένη πίεση.

Έχω μιλήσει από τότε με διάφορους, είτε ως blogger (ιδιότητα πούτσες) είτε ως απλός και καθημερινός zaphod. Oι περισσότεροι θυμούνται την Αμαλία, θεωρούν πως καλώς πράξαμε και κάναμε το νταβαντούρι τότε και όταν τους δείχνω το petition και βλέπουν τον αριθμό υπογραφών οργίζονται – και με το δίκιο τους.

Η ερώτηση που προκύπτει είναι γιατί αυτή η ενθουσιώδης προσπάθεια, με αντικειμενικό στόχο το κοινό καλό (για την Υγεία ρε γαμώτο!) κατέληξε σε αποτυχία. Ορίστε μερικές υποψήφιες απαντήσεις (χωρίς να το παίζω ξερόλας, έτσι; Ερμηνείες δεκτές απ' όλους):

1. Πολλοί bloggers το είδαν σαν μέσο προβολής. Στο αρχικό blog οι admins αναγκάστηκαν να πετάξουν κόσμο έξω όταν ελάχιστα πριν την ώρα μηδέν έγραφε ο καθένας τα …απομνημονεύματά του, πιθανόν για να «τσιμπήσει» και λίγη από την τεράστια επισκεψιμότητα που είχε, πιθανόν επίσης και του μεγάλου και άδολου ενθουσιασμού. Γενικά δεν ήταν κακό να γράφουμε κάτι όλοι για το θέμα, αλλά γι αυτόν τον λόγο δεν έχουμε τα προσωπικά μας blogs; Πιθανόν κάποιοι να χολώθηκαν και με το δίκιο τους μιας και δεν πρέπει να τους εξήγησε κανένας πως και γιατί, άσε που διαγράφτηκαν διάφοροι δικαίως και αδίκως. Γενικώς στην αρχική αναμπουμπούλα έγιναν διάφορα χαζά κυρίως από υπέρμετρο ενθουσιασμό ή δυσπιστία.
2. Εδώ πρέπει να πω πως μέσα στον γενικό ενθουσιασμό ‘χρίστηκαν’ bloggers διάφοροι που δεν είχαν σχέση με το μέσο. Απλά ήθελαν να βοηθήσουν – και καλά έκαναν. Όμως πολλές φορές η άγνοια και ο ενθουσιασμός είναι κακός σύμβουλος. Τα blogs δεν είναι ούτε chat ούτε forum και έχουν τους δικούς τους κανόνες, των οποίων η μη τήρηση απωθεί τους επισκέπτες.
3. Διάφοροι, κομπλεξικοί και μή, πέσαν να μας φάνε. Όπως έγραψα και στην φάση που είχε γίνει τότε για τον Πολύδωρα, αν θες να κάνεις κάτι κάντο. Αν δεν θες μην το κάνεις. Γιατί όμως γκρινιάζεις, και μάλιστα χωρίς κάποια ιδιαίτερη αιτία, όταν οι άλλοι κάνουν κάτι; Αν διαφωνείς, ΚΑΝΕ κάτι εσύ, όπως νομίζεις καλύτερα. Αποκλειστικότητα δεν διεκδίκησε κανένας. Απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί του στυλ «ποιοι νομίζετε πως είστε», "δεν μας εκπροσωπείτε" κτλ έπιασαν τόπο μιας και ως λαός αρεσκόμεθα στο να γκρινιάζουμε. Η όλη διαδικασία έκανε τους bloggers που επέμειναν να ασχολούνται (φιλοτιμα και συνήθως ανώνυμα και είναι προς τιμήν τους) αμήχανους, τους έκανε να ντρέπονται που έκαναν κάτι στην μνήμη της κοπέλας που σημάδεψε την ελληνική blogoσφαιρα.
4. Κάποιοι ήθελαν να είναι τρόπον τινά ηγέτες, πράγμα παράλογο σε ένα κατεξοχήν άναρχο μέσο. Ευτυχώς τότε με έπιασε το summer mode και δεν μπήκα στην διαδικασία ούτε κατ ιδέαν, μιας και ο πειρασμός ήταν γενικώς μεγάλος.
5. Κάποιοι θεώρησαν πως η όλη κίνηση έπρεπε να είναι "μια και έξω" και πως θα ήταν άπρεπο να ασχοληθούμε παραπέρα
6. Η φύση της διαδικασίας, όπου μαζεύονται 700.000 νοματαίοι και λέει ο καθένας τα δικά του, μπέρδεψε πολλούς οι οποίοι νόμιζαν πως οι "bloggers" είναι κάποια συμπαγής και οργανωμένη ομάδα, σαν κόμμα ένα πράγμα.
   

Θα μου πείτε τώρα, ωραία και καλά όλα αυτά ρε μπαγλαμά, αλλά γιατί μας τα τσαμπουνάς με ένα χρόνο καθυστέρηση; Όρεξη έχουμε να σε ακούμε;

Σωστή ερώτηση και την απαντάω επανερχόμενος στην πρώτη πρόταση του ποστ. Ένα χρόνο μετά το θάνατο της Αμαλίας και τίποτε δεν άλλαξε.

• · Ενδιαφέρεται κανείς στο να συνεχιστεί, με νέους όρους αν χρειαστεί, αυτή η προσπάθεια; Πρέπει άραγε να γίνει κάτι τέτοιο;
  

• · Θα ενδιαφερόταν κανείς να υπογράψει το petition ή να το προωθήσει σε γνωστούς του;

• · Θα ήταν σωστό, πρέπον και έξυπνο να γεμίσουμε και πάλι τα e-mail των πολιτικών, σε Ελλάδα και εξωτερικό, με κείμενα διαμαρτυρίας;

• · Ενδιαφέρεται κανείς για ταυτόχρονη δημοσίευση την 1^η Ιουνίου πχ (επέτειο της αρχικής κινητοποίησης) ενός κειμένου διαμαρτυρίας ή απλή δήλωση έστω πως δεν ξεχάσαμε, εν αντιθέσει με μερικούς μερικούς;
  

• · Μήπως θα έπρεπε να γραφτεί κάτι την 25^η Μαίου που κλείνει ένας χρόνος από το θάνατο της Αμαλίας; (υπ’ όψιν πως μάλλον οι συγγενείς δεν θέλουν περαιτέρω ανακάτωμα και πρέπει να το σεβαστούμε)

· Εν τέλει το ζήτημα της δημόσιας και δωρεάν υγείας μας ενδιαφέρει καθόλου;

· Μάθαμε τίποτα από την υπόθεση της Αμαλίας ή θα πέφτουμε μονίμως από τα σύννεφα; Πρέπει να μπει το γαντοφορεμένο ιατρικό χεράκι και στην δική μας τσέπη (ενίοτε και στον κώλο μας) για να διαμαρτυρηθούμε;

Και τελικά: Αξίζει τον κόπο να γίνει μια ακόμα προσπάθεια για το θέμα της Αμαλίας ειδικά και της υγείας γενικότερα ναι ή όχι;

Αναμένω απαντήσεις….

Υ.Γ. 1 : Δισκλέιμερ (ας εξηγήσουμε τα αυτονόητα!):

Επειδή ΔΕΝ γουστάρω να με βρίζει ο καθένας, και ειδικά σε ένα ομαδικό blog του οποίου η φύση και ο σκοπός σε αναγκάζουν να είσαι ως μέλος ή/και διαχειριστής ευγενικός και διακριτικός και δεν συμμαζεύεται δηλώνω στο παρόν blog πως:

• · Δεν βρίσκεται πίσω μου κανένα κόμμα, συγγραφέας, δημοσιογράφος ή τραγουδιστής

• · Δεν με ενδιαφέρει να ηγηθώ καμίας ομάδας, τουλάχιστον δεν με ενδιαφέρει καθόλου να το κάνω δικτυακώς και για τα προσεχή 1-2 χρόνια τουλάχιστον (για να μην πω δεκαετία). Ο τίτλος του θρησκευτικού ηγέτη μου φτάνει και μου περισσεύει. Θα τα κονομήσουμε από εκεί εν καιρώ τω δέοντι.
  

• · Δεν θέλω να φτιάξω δικό μου κόμμα

• · Δεν έχω καμία όρεξη για εκστρατείες γενικώς. Μία έκανα για την Ευαρα και πήγε άπατη!

• · Δεν με ενδιαφέρει η προσωπική μου προβολή ούτε στο ελάχιστο. Βασικά με ενδιαφέρει, αλλά να γίνεται με τρόπο που σέβεται την όποια δεοντολογία έχω στο κεφάλι μου τελοσπάντων. Στο aeisixtir έχουμε επίπεδο ρε ταραμάδες! Ένας από τους λόγους (εκτός από το άγριο εργασιακό σεξ) που έχουμε αραιώσει το γράψιμο (και τις επισκέψεις σε άλλα blogs) είναι πως «κατά λάθος» ανεβήκαμε ψηλά στην λίστα του sync (λόγω της συνεχούς αναδημοσιεύσεως του κειμένου των free bloggers για τα blogs λόγω του press-gr που είχε και το url μας). Αισθανθήκαμε αμφότεροι άβολα με το θέμα μιας και απλούστατα τα links αυτά δεν τα νιώθαμε "δικά μας"… Αυτός είναι και ο λόγος που στα blogoπαίχνιδα πλέον συμμετέχουμε μεν, διότι είμαστε ευγενικοί και μερικά είναι ωραία αλλά πια σπανίως έως ποτέ δεν ανακατευθύνουμε την πρόσκληση.

• · Αν βαρεθώ, κάποια στιγμή στο μέλλον ΔΕΝ θα ξανακάνω, αυτό ή κάτι αντίστοιχο, έτσι για «να βρισκόμαστε» και να τεστάρουμε δυνάμεις. Δεν μου αρέσει «να βγάζω κόσμο στον δρόμο» για το χαβαλέ μου ή για να νιώσω χρήσιμος. Όταν οι ανάγκες καλούν μπορεί κάλλιστα να ξετρυπώσουν 200.000 άλλοι που να μπουν μπροστά στην οποιαδήποτε διαδικασία. Οι κατά συνήθεια σωτήρες με απωθούν. Έτσι και αλλιώς και στην ιστορία που έγινε τότε δεν μπήκα μπροστά, και ούτε μας ενδιαφέρει ως aeisixtir (είμαστε και 2 πλέον) να μπούμε τώρα.
  

• · Δεν με ενδιαφέρει να βγάλω γκόμενα από το blogging. Είμαι της άμεσης προσσέγγισης διότι είμαι και παραμένω και γαμώ τους γκόμενοι – ρωτήστε και τον estarian. O δε humma είναι εξίσου χαριτωμένος και ωραίος αν και με λιγότερα μαλλιά :Ρ

• · Και εννοείται πως ΔΕΝ θα κοιτάξω να εκμεταλλευτώ την φάση για ιδιον όφελος μιας και στα καπάκια θα πάω διακοπές και μην τον είδατε τον Παναή και να πάτε να κουρεύεστε.

Σαφέστατα ΔΕΝ λέω πως κάποιος τα έκανε αυτά, λέω πως σκεφτόμαστε εμείς, και επίσης πολλά από τα παραπάνω μας τα σούρανε πέρυσι διάφοροι διαφόρων διαφορετικοί, ΟΚ;

ΠΡΟΚΑΛΩ λοιπόν όποιον έχει τα κοχόνες και το παίζει μάγκας να έρθει εδώ να με διαψεύσει ή να ρωτήσει με ποιο δικαίωμα μιλάω για την Αμαλία, ή / και να μου πει πως έχω «ιδιοτελή» συμφέροντα !

Υ.Γ. 2 : Νευριάστε μαζί μας.....

....και μπράβο στον φίλτατο Θανάση για την ερώτησή του....

Υ.Γ. 3: Διακριτική υπενθύμιση. Μην νομίσει κανείς πως η όλη διαδικασία έγινε για την Αμαλία και μόνο. Για μας έγινε και τα άλλα είναι πίπες. Ας φέρει κάποιος τον εαυτό του στην θέση της και αν δεν τα πάρει στο κρανίο να με φτύσει στην μάπα!


Update
Διαβάστε και το ποστ του polsemannen και της Αφροδίτης περί του θέματος. Πολύ σωστά ο φίλος polse θίγει το θέμα της νοοτροπίας. Ας μην ξεχνάμε πως ο τελικός σκοπός αυτός είναι και όχι το αν θα πετύχει η petition η όχι. Το ζήτημα είναι να αλλάξουμε, έστω και λίγο νοοτροπία. Όλοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Όλοι "αναμένουμε" τον καλοθελητή γιατρό που θα μας τα ζητήσει. Πολλοί μάλιστα τα σκάνε στους γιατρούς με το ζόρι (και όμως ναι, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις). Διαβάστε και τον πάντα καυστικό ΠρεζαTV, στο οποίο και διάβασα το εξής καταπληκτικό σχόλιο: "Οι Bloggers δεν θα ξεχάσουν ποτέ την Αμαλία. Απλώς δεν το φωνάζουν δυνατά για να μην ξυπνήσουν το ...Κράτος."

....το κακό είναι πως μέχρι στιγμής ο ανώνυμος που το έγραψε έχει δίκιο...


Έγινε και το μνημόσυνο της Αμαλίας... διαβάστε και το ποστ-αναδημοσίευση του Γιώργου Κρόγια από την Ελευθεροτυπία.


Update του update...

Προτείνω ο διάλογος να μεταφερθεί εδώ (βλ σχόλια), όπου και υπάρχει και ένα κείμενο υποψήφιο προς μελλοντική ανάρτηση....για να μιλάμε επί του πρακτέου και όχι γενικά...
Αν πάλι κάποιος θέλει πριβέ διαδικασίες, εδώ είμαστε αναρχοαυτόνομο μαγαζί και δεν χανόμαστε.......:)


ΥΓ του ΥΓ και βάλε..:)

Διαβάστε και το σχετικό ποστ της Αθηνάς που είχε δεν είχε με συγκίνησε ...ξανά:)

ΕΛευθερία τύπου;

Αναδημοσιεύω από anze-ta
Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως τόσο "αμερικάνικη" συμπεριφορά δεν περίμενα από τα δικά μας (και λέω δικά μας, διότι μιλάμε για κρατικά) ΜΜΕ.....:(


Με επίσημο δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΕΡΤ σήμερα, Δευτέρα 12-5, ανακοινώνει τη λήξη της συνεργασίας της με την εκπομπή. Αναλυτικά η ΕΡΤ αναφέρει:

«Έπειτα από συνάντηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ κ. Χρήστου Παναγόπουλου και του Γενικού Διευθυντή Τηλεόρασης, κ. Δημητρίου Γόντικα με τον δημοσιογράφο κ. Στέλιο Κούλογλου, ανακοινώθηκε στον κ. Κούλογλου ότι δεν θα συνεχιστούν στην επόμενη τηλεοπτική σεζόν οι εκπομπές "Θεματική Βραδιά" και "Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα".

Η ΕΡΤ ευχαριστεί τον κ. Κούλογλου για τη συνεργασία του.»
Στη συνάντηση ο κ. Παναγόπουλος είπε στον κ. Κούλογλου ότι η συνεργασία με την εκπομπή δε θα συνεχιστεί επειδή απλά… «δεν του αρέσει».
Το παρασκήνιο της ανακοίνωσης αυτής εξηγεί καλύτερα η επιστολή που προηγήθηκε και εστάλη από τον Στέλιο Κούλογλου προς το γενικό διευθυντή της ΕΡΤ:

ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ- ΕΡΤ
Kύριε Γόντικα,
Εδώ και ένα μήνα περίπου μάταια προσπαθώ να εξασφαλίσω μια επιστολή από την ΕΡΤ, ώστε να βγάλω δημοσιογραφική βίζα για την Κίνα. Μόλις χθες με ειδοποιήσατε μέσω του κ. Αναστασόπουλου ότι η διοίκηση δεν θέλει να προβάλω εκπομπή για την Κίνα. Για το ντοκιμαντέρ «Από τον Μάο στους Ολυμπιακούς Αγώνες» έχουν γίνει ήδη όλες οι προετοιμασίες (εισιτήρια, διαμονή και εταιρεία παραγωγής στο Πεκίνο), έχει συλλεχθεί αρχειακό υλικό καθώς έχουν γίνει ήδη συνεντεύξεις, όπως με την βιογράφο του Μάο. Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχουν «πολιτικοί λόγοι» για την άρνηση σας, θέλω να ελπίζω ότι πρόκειται για παρεξήγηση και σας ζητάω να με διευκολύνετε, γιατί χωρίς δημοσιογραφική βίζα η έρευνα στην Κίνα γίνεται δυσκολότερη.

Εν τω μεταξύ από διάφορες πηγές μέσα στην ΕΡΤ μαθαίνω ότι η εταιρεία δεν θα ανανεώσει την συνεργασία μαζί μου για την ερχόμενη τηλεοπτική χρονιά. Αυτό μου προκαλεί έκπληξη καθώς είναι γενικώς αποδεκτό ότι και οι δύο εκπομπές που παρουσιάζω δεν υστερούν σε ποιότητα των υπόλοιπων του σταθμού. Από οικονομικής πλευράς είναι αποδοτικές λόγω των πολλών διαφημίσεων (έφτασα να έχω φέτος 16 λεπτά διαφημιστικά σποτ μέσα σε μια ώρα), ενώ και από πλευράς θεαματικότητας (5% Μέσος όρος το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα και 4.1% η Θεματική Βραδιά, φέτος) ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο της ΕΤ-1.
Ως αιτία για τη διακοπή της συνεργασίας αναφέρεται το περιεχόμενο των εκπομπών μου και ειδικότερα το γεγονός ότι προγραμμάτισα την προβολή της έρευνας για την γενιά των 700 ευρώ και την ακρίβεια, παρότι η διοίκηση μου ζήτησε να την ματαιώσω. Επειδή σε εκπομπές όπως αυτές που παρουσιάζω ο προγραμματισμός (ταξίδια, ντοκιμαντέρ κλπ) ξεκινάει από τον Ιούνιο θα ήθελα να με ενημερώσετε το συντομότερο δυνατόν αν θα συνεχισθεί ή όχι η συνεργασία μας.
9-5-2008 Μετά τιμής, Στέλιος Κούλογλου.
-----------------------------------------
Η ανακοίνωση του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα στην ιστοσελίδα της εκπομπής.
Για να εκφράσετε την άποψη σας, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ΡΧΣ: http://www.rwf.gr/

Δεν πειράζει ρε μάγκες της ΕΤ-1,

Τι να τον κάνουμε τον Κούλογλου;

Βάλτε κανένα παρατρεχάμενο να χορεύει τσιφτετέλι και να πετάει γαρδένιες και πάρτε για αυτού του είδους τη πληροφόρηση και τα ωραία μας λεφτά, με την βία των τιμολογίων της ΔΕΗ!!!

Ελεος δηλαδή, ούτε μια σοβαρη εκπομπή δεν μπορείτε να ανεχτείτε???????????

Ιστορίες αλλιώτικες..

....και ναρκωτικά. Διάβασα με ενδιαφέρον το τελευταίο άρθρο της Αθηνας. Δεν διαφωνώ καθόλου με την λογική της , αυτό που δεν είδε όμως κανένας από τους επικριτές ή υποστηρικτές της είναι η γενικότερη, νομίζω, πολιτική του πράγματος.

Παραδοχές:

• Κάποιοι άνθρωποι θέλουν, για διάφορους xyz λόγους να την "ακούσουν". Θυμάμαι έναν πιτσιρικά που είχα πετύχει κάποτε, που είχε ταυτοχρόνως πάρει χάπια, είχε κάνει 2-3 μπαφους και έπινε και μαυροδάφνες (όταν τον πήγαμε με το ζόρι στο νοσοκομείο ήταν περίπου πράσινος). Πολλές φορές δε, κάνουν εντελώς χαζά πράγματα (βενζίνες, κόλλες, ντεπόν (!) και άλλα ζαβά).
• Όλοι μας έχουμε την τάση να εξαρτιώμαστε από κάποια πράγματα, τα οποία μπορεί να είναι λίγο, πολύ επικίνδυνα. Εύκολα παραδείγματα το τσιγάρο, το αλκοόλ, η κόκα κόλα, ο τζόγος, η τηλεόραση και το blogging :) Τα πάντα μπορεί να είναι επικίνδυνα όταν υπάρχει υπερβολή.
  
• Οποιαδήποτε ουσία έχει ένα (θεωρητικό) ασφαλές όριο - παραπέρα μπορεί να τραγουδάς στα κινέζικα - ακόμα και η καφεϊνη. Όποιος δεν το πιστεύει ας πιει δέκα φραπέδες μονοκοπανιά.
  
• Με αυτή την λογική το πρόβλημα είναι πρωταρχικά στο κεφάλι του καθενός και δευτερεύοντως στην ουσία την ίδια
• Κάποιες πάλι ουσίες είναι τόσο ισχυρές από τις οποίες σπανίως "σώνεσαι". (και εδώ διαφωνούμε Αθηνά. Το αλκοολ σπανίως δρα τόσο "αντικοινωνικα" όσο η πρέζα)

Ποιος είναι ο λόγος όμως που κάποιες ουσίες είναι παράνομες και κάποιες όχι; Ποιος είναι λόγος που κάποιες ουσίες είναι νόμιμες σε κάποιες χώρες και παράνομες αλλού; Είναι όλες οι επικίνδυνες ουσίες παράνομες και όλες οι ακίνδυνες νόμιμες;


Οι απαντήσεις είναι ελαφρώς μπερδεμένες. Το τσιγάρο πχ, μπορεί σαν "ατομική μερίδα" να είναι πιο ακίνδυνο από τον παλιό καλό μπάφο, αλλά ποιος καπνιστής καπνίζει 1-2 κανονικά τσιγάρα την ημέρα; Οι απαντήσεις που δίνονται με την στατιστική ενίοτε είναι και λίγο μούφα. Το 100% όσων αναπνέουν πεθαίνει, τί θα κάνουμε δηλαδή θα κόψουμε την αναπνοή; Πόσοι από τους καρκίνους (όχι του πνεύμονα, γενικώς) σχετίζονται με το κάπνισμα; Γιατί αυτό δεν είναι παράνομο αλλά αντιθέτως νόμιμο (αν και με κάποιους περιορισμούς) και αγρίως φορολογούμενο;

Δεν βγαινει από το μυαλό μου η ιδέα πως όλα γίνονται για τα φράγκα. Π.χ. είναι παράνομο να παίξεις Κουμκαν στο σπίτι σου αλλά είναι νομιμότατο να χάσεις το ίδιο το σπίτι σου παίζοντας σε καζινο ή σε κρατικό τζόγο τύπου ΚΙΝΟ, LOTTO, PROTO και τα λοιπά. Το τσιγάρο είναι νόμιμο και φορολογείται άγρια. ΤΟ αλκοόλ επίσης. Οι παράνομες ουσίες ΔΕΝ φορολογούνται, οι βιομηχανίες "νόμιμων" ναρκωτικών φυλάνε τα κέρδη τους και ο υπόκοσμος της παρανομίας ανθεί.

Γιατί στην Ελλάδα το χασίς είναι παράνομο και στην Ολλανδία νόμιμο, αν και υπό όρους;
Γιατί διάφοροι καρκινοπαθείς στο τελευταίο στάδιο να μην μπορούν να πάρουν ηρωίνη, η οποία και είναι ισχυρότατο παυσίπονο;


Το κράτος, λογικά, επιλέγει με διάφορα κριτήρια τι θεωρεί παράνομο και τι όχι. Το κανονικό τσιγάρο είναι σούπερ-ντούπερ επικίνδυνο αλλά νόμιμο. Το χασίς είναι παράνομο, αλλά , μην πέσετε από τα σύννεφα, οι (περιστασιακοί έστω) χρήστες του είναι μείζονα μειοψηφία στην Ελλάδα - για να μην πω πλειοψηφία.


Ποιό είναι το κριτήριο; Η επικινδυνότητα για την υγεία; Η εξάρτηση; Η διασάλευση του κοινωνικού ιστού; Λογικά το τελευταίο. Τα πρεζάκια είναι αντικοινωνικοί παράγοντες όπως αποδείχτηκε περίτρανα και τώρα τελευταία. ΑΝ όμως μπορούσαν να έχουν free δόσεις από το κράτος - σαν ασθενής που τους χορηγείται φάρμακο- θα ήταν το ίδιο επικίνδυνοι για την υπόλοιπη κοινωνία;

Αλλά πολλές φορές επιμένω πως εξαρτάται από τον άνθρωπο. Μπορεί την ίδια συμπεριφορά να είχα και εγώ αν το κάπνισμα ήταν παράνομο. Δεν έχω πέσει στην εξάρτηση (σύνδρομο στέρησης κτλ) από το τσιγάρο και δεν ξέρω, καθώς μπορώ να το βρώ εύκολα. Στην ίδια λογική αν το αλκοόλ (που με αρέσει τα μάλα) ήταν παράνομο δεν θα είχαμε χειρότερα προβληματα; Νομίζω πως η εποχή της ποτοαπαγόρευσης στο Αμέρικα μας έχει δείξει τι γινεται. Αν κάποια ουσία, που είναι δημοφιλής, γίνει παράνομη τότε ανθεί η ...παρανομία, δεν περιορίζονται οι χρήστες. Ο πατέρας μου μου είχε πει να θυμάμαι (και το κάνω) πως ο χρήστης θα την πάρει την δόση του ρε δε πα να γίνει της πουτάνας. Επιλογή σου είναι πως θα την πάρει και τι μέσα θα χρησιμοποιήσει. Αν πχ δεν του δώσεις ένα δίευρο στο δρόμο μπορεί να καταφύγει στην ληστεία. Αν μπορούσε να την βρει φθηνα και μέσω συνταγής, μπορεί να είχαμε κάποια μείωση της εγκληματικότητας και σίγουρα μείωση του παράνομου εμπορίου.

Και μην ακούσω πως τα ναρκωτικά σκοτώνουν. Το ξέρουμε.
Το τσιγάρο σκοτώνει
Το αλκοόλ σκοτώνει
Το κρέας σκοτώνει
Οι διοξίνες σκοτώνουν
Όλα σκοτώνουν. Εγώ όμως
α) Δεν θέλω να με σκοτώσει κανένα τρελαμένο πρεζάκι
β) Επιλέγω να σκοτώνομαι με αλκοόλ και τσιγάρο. Μαλακία ίσως αλλά είναι η δικιά μου μαλακία.

Το να κάνεις κάτι παράνομο, απ' ότι φαίνεται τουλάχιστον, αποδομεί τον κοινωνικό ιστό και κάνει τους ασθενείς (χρήστες) παρίες και όχι εν δυνάμει έστω πολίτες.


Επίσης το τσουβάλιασμα πραγμάτων είναι κακό. Δεν είναι ίδια η νοοτροπία του μπαφίστα με το πρεζόνι. Ούτε η συμπεριφορά τους. Με τίποτε και δεν το συζητάω.

Άρα αν σαν κοινωνία είμαστε ανώριμοι να δεχτούμε την πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης, τουλάχιστον ας δοκιμάσουμε να βάλουμε κατηγορίες που θα έχουν σχέση με:
α) Εξάρτηση δυνητικά που επιφέρει μια ουσία στον χρήστη
β) Πιθανότητα καταστροφικών συνεπειών μακροχρόνιας χρήσης. Προσοχή όμως διότι τότε το τσιγάτο θα βγει πιθανότατα παράνομο!



Υ.Γ. Μου το είπε γνωστός μου, γεωπόνος. Το ξέρετε πως τα καπνά (για τσιγάρο) πρέπει να ξεραθούν πρώτα, σωστά; Ο παραδοσιακός τρόπος είναι να τα απλώνεις στον ήλιο. Η διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα, μπορεί να χρειαστεί βδομάδες. Ξέρετε πως τα ξεραίνουν οι καπνοβιομηχανίες; Τα ραντίζουν με γραμοξον!

Βούρ!

Αντιγράφω από το http://lastdrive.tk/

May 9 2008 10:00pm &
May 10 2008 10:00pm

Gagarin 205, Live Music Space Athens



May 24 2008 10:00pm
Principal, Thessaloniki



Τι να πω παραπέρα για τους Drive...όσοι ήταν παρόντες πέρυσι θυμούνται :)
Ελπίζω να προλάβω να πάω σε ένα από τα δύο live στο Gagarin....

Χαθήκαμε ρε παιδιά!

Αλλά τι να κάνεις, οι υποχρεώσεις τρέχουν. Δεν προλαβαίνω να γράψω τπτ και σπανίως προλαβαίνω να δω τα blogs που με ενδιαφέρουν. Που να πιάσει και καλοκαίρι.....

Ελπίζω να περάσατε καλά ούλοι και να τιμήσατε τον Σουβλακέα τον Μέγιστο δεόντως.

.......

Αν θυμάστε προ μηνώνε είχα ανεβάσει στο γιουτούμπι το επικό αριστούργημα του Χάρρυτα του Κλυνν με τον Ελεγειακό τίτλο Λαϊστέρα (δια να πήξω το Humma που έλεγε πως δεν υπάρχει σε video. Που να μάθει πως υπάρχει και σε δυο εκδόσεις, θα του έρθει εγκεφαλικό:Ρ)


Στα σχόλια του βίδεο είχα ρωτήσει πιθανούς θεατές για το αν ξέρουν τους στίχοι. Ο Yiorikas τους ήξερε και τους έβαλε στα σχόλια... και ήρθε ο pancyber ο τρισμέγιστος να τους βάλει στο video! Το οποίο και σας το χαρίζω να σας κάνει παρέα όσο εγώ κάνω τον αγχωμένο-γιάπη-που-ετοιμάζεται-για-διακοπές!!!!


Απολαύστε νόημα!!!