Οχι αλλο σωσιμο, ευχαρισθω

Ή που θα πανηγυρίζουν ή που θα είναι για τα πανηγύρια.

Λοιπον.

Προχωρημένα εργατολογικά μαθηματικά:

Εχουμε: 14 μισθοι.

Αν κόψουμε τους δύο και αφήσουμε τα πάντα όλα ανέπαφα έχομεν:
14-2=12 μισθοι. Ποσοστο μειωσης:

14-12/14=(100-85,7)%=14,3% Οριζόντια και σε όλους με βάση το ετήσιο εισόδημα, μιας και οι μισθοι εχουν αναφορα στον κατώτατο και το ταμείο ανεργίας αναφέρεται και αυτό εκεί.


Αν τώρα δεν κόψουμε τελείως κανέναν μισθό αλλά προχωρήσουμε σε "περικοπή" όλων των μισθών κατά 20%  ή αλλιώς:

20 * 14 /100 = 2,8 μισθούς


Ερωτώ λοιπόν. Τι ακριβώς έσωσαν ο Σαμαράς, ο Μπένι και οι λοιποί;
(δεν βρίσκω και το πλάνο ρε γμτ. Φανταστείτε τον Αυλωνίτη στο "Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός" να λέει στον Ρίζο "σ' εσωσα. Ιδρωκόπησα, αλλά σε έσωσα")

Υ.Γ. Καπου πήρε το αυτί μου πως μπορεί να ισχύσουν τελικά μόνο για τους "νέους". Αφου δεν τους στέλνουμε σε κανένα στρατόπεδο συγκεντρωσης ακόμα, πάλι καλά.
Y.Γ.2. Μεχρι προχτες λεγασι πως "η φοροδοτική ικανοτητα των πολιτών εχει εξαντληθει". Φανταζομαι διοτι δεν εχουν αλλα λεφτα, οχι διότι ας πούμε δεν...έχουν άλλη διάθεση, έτσι; Αν τους κοψεις το 20% ρε μπαγλαμά πως θα πληρώσουν τους φόρους τους;
Υ.Γ.3. Καταλαβαίνω την λογική του αποπληθωρισμού. Δεν καταλαβαίνω πως θα γίνει όμως όταν τα εισιτήρια, διόδια, ρεύμα, τέλη κυκλοφορίας, καύσιμα, ΦΠΑ ανεβαίνουν. Μαλλον δεν τα σκαμπάζω καλά τα μαθηματικά ε;
Υ.Γ.4: Χμμμ:

"Μια σειρά μελετών έχει αποδείξει δύο πράγματα: 1. Πράγματι το μη μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερο σε σχέση με το αντίστοιχο μη μισθολογικό κόστος άλλων ευρωπαϊκών κρατών. 2. Το μη μισθολογικό κόστος δεν προκύπτει μόνο από τις ασφαλιστικές εισφορές αλλά και από άλλες πρόσθετες εισφορές οι οποίες επιβαρύνουν τον εκάστοτε εργοδότη, γεγονός το οποίο αποκρύπτεται επιμελώς. Με μία πρόχειρη εκτίμηση, διαπιστώνω ότι σε μερικές περιπτώσεις η επιβάρυνση από διάφορους άλλους παραπληρωματικούς παράγοντες ανέρχεται έως και στο 58% του μισθού. Οφείλει να γίνεται η διάκριση ανάμεσα στο μη μισθολογικό κόστος από τις ασφαλιστικές εισφορές και στο μη μισθολογικό κόστος από άλλες παραμέτρους. Δεδομένου, άλλωστε, ότι οι μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές θα οδηγήσουν σε περαιτέρω συρρίκνωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, οι όποιες μειώσεις θα πρέπει να αφορούν τη δεύτερη κατηγορία. Έχουν καταγραφεί από πολλούς οργανισμούς άλλα 53 παράγοντες οι οποίοι επιβαρύνουν το κόστος, ανάμεσα στους οποίους η οργάνωση - λειτουργία, το είδος της παραγωγικής δραστηριότητας (αν για παράδειγμα είναι επιδοτούμενη) κ.ά. Προσωπικά, δεν κατανοώ γιατί ξεκινάμε από τα επώδυνα και υφεσιακά μέτρα, αφήνοντας ‘απείραχτους’  τους υπόλοιπους παράγοντες οι οποίοι διαμορφώνουν το υψηλό κόστος σε μια επιχείρηση."

Υ.Γ.5. Μα καλά, δεν απαγορεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία η νομοθετική ρύθμιση των μισθών του ιδιωτικού τομέα από το κράτος, ερήμην των "κοινωνικών εταιρων"; Που πηγε ο αγαπημενος μας φιλελευθερισμος;