Ειδικά επί των γενικών

Χαθήκαμε ρε παιδια!

Τι να κανεις που εχουμε λυσσάξει στην δουλειά, έτσι και αλλιώς ποσοι δουλεύουμε (ακόμα) σ' αυτη τη χώρα; Δεν ειναι καιροι για αστογιαυριο αν το βρεις σήμερα, έτσι δεν ειναι; 

Τελος παντων ας δουμε μαζι μια συνέντευξη που μου άρεσε και σχολιάζοντας θα πουμε και τα υπολοιπα.. Γιατι πέρα απο πρετεντεριες, οικονομικές αναλύσεις κτλ καλό ειναι να κουβεντιάζουμε και λίγο με τους πολιτικους επιστημονες γενικά. Περαν των ερωτήσεων προς τον Ηλία Νικολακόπουλο, τονισμοι και σχόλια δικά μου - και μάλλον θα το τραβήξουμε μακρυα μιας και γίνεται της πουτάνας!

Συνέντευξη για την εφημερίδα Εποχή. Την συνέντευξη πήρε ο (καθόλου τυχαίος) Μάκης Μπαλαούρας

Η κυ­βερ­νη­τι­κή κρί­ση που ε­ξε­λίσ­σε­ται ε­νό­ψει της ψή­φι­σης στη βου­λή του νέ­ου σκλη­ρού πα­κέ­του μέ­τρων, α­φή­νει α­νοι­χτά ό­λα τα εν­δε­χό­με­να στην πο­λι­τι­κή σκη­νή και στην κοι­νω­νία. Ποιες διερ­γα­σίες συ­ντε­λού­νται και ποιες δια­γρά­φο­νται; Ποιες εί­ναι οι προο­πτι­κές της Αρι­στε­ράς σ’ αυ­τό το πε­ρι­βάλ­λο­ν;

Η κυ­βέρ­νη­ση με­τρά­ει μό­λις 130 μέ­ρες και βλέ­που­με ό­τι βρί­σκε­ται σε ε­σω­τε­ρι­κή κρί­ση. Ταυτό­χρο­να η πο­λι­τι­κή της δεν γί­νε­ται α­πο­δε­κτή α­πό τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νίας. Πώς ε­ξη­γεί­ται αυ­τό;

Η κυ­βέρ­νη­ση έ­σερ­νε ε­πί μή­νες τη λή­ψη δη­μο­σιο­νο­μι­κών μέ­τρων, ε­νώ κου­βε­ντιά­ζο­νταν σε τη­λε­ο­πτι­κά πα­ρά­θυ­ρα που τρο­μο­κρα­τού­σαν τον κό­σμο. Από την άλ­λη, προ­φα­νώς κά­τω α­πό πιέ­σεις, παίρ­νει ό­χι μό­νο τα δη­μο­σιο­νο­μι­κά μέ­τρα τα ο­ποία εί­ναι βέ­βαιο ό­τι θα προ­κα­λέ­σουν τε­ρά­στια ύ­φε­ση, αλ­λά βά­ζει μέ­σα στο ί­διο πα­κέ­το ερ­γα­σια­κά και ο­τι­δή­πο­τε άλ­λο προ­κύ­ψει. Θεω­ρώ ό­τι το ε­πι­κοι­νω­νια­κό παι­χνί­δι το έ­χουν ή­δη χά­σει. Από την άλ­λη με­ριά, στους υ­πό­λοι­πους το­μείς, δεν βλέ­πω να έ­χει υ­πάρ­ξει το ό­ποιο κυ­βερ­νη­τι­κό έρ­γο. Ού­τε οι υ­πουρ­γοί του ΠΑ­ΣΟΚ και της ΔΗ­ΜΑΡ φαί­νε­ται να έ­χουν πε­τύ­χει ση­μα­ντι­κά πράγ­μα­τα. Πι­θα­νό­τα­τα έ­χουν α­ντι­στα­θεί λί­γο στις α­πο­λύ­σεις δη­μο­σίων υ­παλ­λή­λων και έ­χουν προ­τεί­νει κά­τι ε­ναλ­λα­κτι­κό, αλ­λά ό­λα αυ­τά εί­ναι μι­κρής εμ­βέ­λειας. Εί­ναι μια κυ­βέρ­νη­ση η ο­ποία δυ­σκο­λεύε­ται να πα­ρου­σιά­σει το ο­ποιο­δή­πο­τε έρ­γο. Αντ’ αυ­τού, εμ­φα­νί­ζο­νται διά­φο­ρες πρα­κτι­κές που θυ­μί­ζουν την πιο πα­ρα­δο­σια­κή δε­ξιά, με πρό­σφα­τα τα πα­ρα­δείγ­μα­τα της στά­σης της έ­να­ντι των δη­μο­σιο­γρά­φων αλ­λά και μια σει­ρά άλ­λες ε­νέρ­γειες α­ντεκ­δί­κη­σης. Ακό­μα και το σχή­μα που εί­χε αρ­χι­κώς συμ­φω­νη­θεί στις το­πο­θε­τή­σεις στε­λε­χών, δη­λα­δή 5 η ΝΔ, 3 το ΠΑ­ΣΟ­Κ, 2 η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, πραγ­μα­τι­κά θυ­μί­ζει το πιο πα­λαιάς κο­πής πε­λα­τεια­κό κρά­τος.

Ντροπής πράγματα στην κυριολεξία. Πέρα από τα μνημόνια και τις τρόικες κτλ ειναι αληθές πως το "κυβερνητικό έργο" παρουσιάζει χειρότερη εικόνα και από τις χειρότερες μέρες Καραμανλή jr. Και ο γιαλός ήταν στραβός από την αρχή. Όταν σε εποχές πείνας, μνημονίου κτλ ο κυριοτερος "νεωτερισμός" και η πρωτη "προεκλογική εξαγγελία" που υλοποιείς ειναι το Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ (σαν υπαρξη, λειτουργια και ...σημασιολογία) Υπουργειο Μακεδονίας Θράκης, ε τότε το καλάθι μικραίνει απότομα. Οι προεκλογικές ακροδεξιές ρητορείες μπας και δεν μας πάρουν ψήφους οι ΧΑυγιτες απλα έκαναν mainstream την πιο φασίζουσα ιδεοληψία η οποία έρχεται τωρα και σκάει στα κεφάλια μας. Οι ηλιθιότητες περί δύο άκρων και όλα τα παρεμφερή το μονο που κάνουν ειναι να νομιμοποιούν την πολιτικάντική (και καλά) εγκληματικότητα. Τα ίδια σκατά έγιναν και στην Γερμανία στο Μεσοπόλεμο, αλλά μερικοί μυαλό δεν βάζουν και δεν ξέρουν και ιστορία. Καλά, για το Σαμαρά το ότι ειναι άσχετος στην ευρωπαϊκή (και όχι μόνο) ιστορία το έχουμε εμπεδώσει και παλαιότερα. Η δε πρακτική του ποσοστιαίου διορισμού στελεχών είναι απλά αυτό που πάντα ήταν. Γκρουεζικη και εμετική. Τωρα πως αυτοι οι εμετικοί τύποι αυτοπλασάρονται ως εκσυχρονιστές και ευρωπαιστές ένας Σουβλακέας το ξέρει. 

Πα­ρό­λα αυ­τά, φαί­νε­ται ό­τι α­πό τους τρεις ε­ταί­ρους η ΝΔ κρα­τά­ει πε­ρισ­σό­τε­ρο.

Εί­ναι κα­τά τη γνώ­μη μου μάλ­λον α­να­με­νό­με­νο να κρα­τά­ει α­κό­μη, του­λά­χι­στον μέ­χρι να αι­σθαν­θεί ο κό­σμος τα πραγ­μα­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα των μέ­τρων. Όταν θα τα νοιώ­σει ο κό­σμος στην τσέ­πη του α­πό τις γιορ­τές και με­τά, δεν ξέ­ρω τι θα γί­νει. Μην ξε­χνάς ό­τι το πρώ­το μνη­μό­νιο τον Μάιο του 2010 το ΠΑ­ΣΟΚ άρ­χι­σε να το πλη­ρώ­νει α­πό την ά­νοι­ξη του 2011. Μέ­χρι τό­τε και δη­μο­σκο­πι­κά κρα­τού­σε και στις αυ­το­διοι­κη­τι­κές ε­κλο­γές ε­πι­κρά­τη­σε. Η κα­τη­φό­ρα, ε­ξαι­ρε­τι­κά α­πό­το­μη, αρ­χί­ζει 10 μή­νες με­τά το πρώ­το μνη­μό­νιο. Βέ­βαια, τώ­ρα δεν θα πε­ρι­μέ­νου­με 10 μή­νες, διό­τι ή­δη η χώ­ρα και ο κό­σμος βρί­σκε­ται σε α­πό­γνω­ση. Αλλά, πά­ντως, πρώ­τα θα ε­φαρ­μο­στούν τα μέ­τρα και με­τά θα δού­με τις πραγ­μα­τι­κές ε­πι­πτώ­σεις.

Το μόνο που μένει να σχολιάσει κάποιος ειναι η ηλιθιότητα και η κουτοπονηριά του Έλληνα πολιτικού και πολίτη γενικά. Δεν το θεωρώ "μυστικό" πως οι ΠΑΣΟΚοι που εφαρμοσαν το Μνημονιο Ι γενικά θεωρούσαν πως θα το εφαρμόσουν οπως.....εφάρμοσαν τοσες και τοσες κοινοτικές οδηγίες (πχ χωματερες, πρασινη ενεργεια, χωρισμος κρατους - εκκλησίας κτλ) δηλαδή στα κουτουρου και τους πιάσαμε κώτσους τους κουτόφραγκους. Ο δε πολίτης που ΔΕΝ αντιλαμβάνεται πως θα του βάλουν το παλούκι στον κώλο μέχρι να του το βάλουν ειναι ακριβώς της ιδίας κοπής . Ελα καλε, νταξει το ψηφίσανε, αλλα εμείς έχουμε έναν κουμπάρο που έχει ένα θείο που ειναι ανιψιος της στελεχάρας.

Το ΠΑ­ΣΟ­Κ, ό­μως ή­δη κα­ταρ­ρέει…

Οι άλ­λοι δύο ε­ταί­ροι της κυ­βέρ­νη­σης δεν πλη­ρώ­νουν τό­σο τα μέ­τρα, τα ο­ποία έ­τσι και αλ­λιώς ό­λοι τα πε­ρι­μέ­νουν. Το ΠΑ­ΣΟΚ πλη­ρώ­νει την ε­σω­τε­ρι­κή του κρί­ση. Εί­ναι έ­να κόμ­μα το ο­ποίο εί­χε μά­θει στην ήτ­τα του να συ­γκε­ντρώ­νει σχε­δόν το 40% της ψή­φου, 38% εί­ναι το μί­νι­μουμ. Πέ­φτο­ντας ξαφ­νι­κά στο 12%, ση­μαί­νει ό­τι δεν υ­πάρ­χει (το καλό νέο της ημέρας). Και μά­λι­στα έ­να γε­ρα­σμέ­νο 12%, το ο­ποίο α­πλώς πα­ρα­δο­σια­κά ψή­φι­σε μέ­χρι και τον Ιού­νιο ΠΑ­ΣΟΚ. Ση­μαί­νει ό­τι κομ­μα­τι­κός ορ­γα­νι­σμός δεν υ­πάρ­χει. Υπάρ­χει κά­ποιο στε­λε­χι­κό δυ­να­μι­κό, το ο­ποίο ό­μως αλ­λη­λοϋπο­νο­μεύε­ται. Εκεί­νο που μου έ­χει κά­νει ε­ντύ­πω­ση, κά­τι που δεν φαί­νε­ται, εί­ναι ό­τι υ­πάρ­χουν ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις σε κά­ποιους συν­δι­κα­λι­στι­κούς ή άλ­λους χώ­ρους. Αλλά αυ­τό δεν εί­ναι το κομ­μα­τι­κό ΠΑ­ΣΟΚ. Εί­ναι οι χώ­ροι που δη­μιουρ­γή­θη­καν, οι σχέ­σεις που οι­κο­δο­μή­θη­καν, οι ο­ρι­ζό­ντιες δια­συν­δέ­σεις που στή­θη­καν, οι ο­ποίες αυ­τή τη στιγ­μή βρί­σκο­νται πε­ρί­που ορ­φα­νές. Δεν έ­χουν πο­λι­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση, αλ­λά με­τα­ξύ τους έ­χουν αλ­λη­λεγ­γύη.

Λό­γω πε­λα­τεια­κών δε­σμών…

Ναι, αλ­λά αυ­τό δεν μπο­ρεί να το κρα­τή­σει το ΠΑ­ΣΟΚ. Ού­τε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπο­ρεί να το ε­γκολ­πω­θεί ό­λο, διό­τι πρώ­τον υ­πάρ­χει και υ­γιές κομ­μά­τι, υ­πάρ­χει και κα­θό­λου υ­γιές κομ­μά­τι. Άρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και α­πέ­να­ντι σε αυ­τόν τον κό­σμο των μι­κρο­με­σαίων στε­λε­χών σε κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους, εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νος να έ­χει μια πο­λύ αμ­φί­θυ­μη α­ντι­με­τώ­πι­ση. Αλλά, για να γυ­ρί­σω στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ως κόμ­μα σχε­δόν έ­χει κλεί­σει τον κύ­κλο του.

Κοινώς ένα κουλουβάχατο ειναι αναμενόμενο. Ο κινδυνος πασοκοποίησης του σύριζα (αλλα κυρίως της Δημαρ) ειναι τεράστιος (αντι για αριστεροποιησης του πρωην πασοκικου και οψίμως αγανακτισμένου ακροατηριου που πηγαινοέρχεται μεταξύ συριζα, νδ και δημαρ μπας και βρει άκρη. Μεχρι στιγμής ο Συριζα έχει (ορθότατα) αποταχθεί το σατανά, δηλαδή την είσοδο καθαρών μνημονιακών ή συνδικαλιστών καρριέρας πασοκικών στελεχών και προσπαθεί συνεχώς να "εκπαιδεύσει" τα νέα μέλη ή φίλους, κάτι το καθόλου εύκολο ή προφανές.

Υπάρ­χει και ο Λο­βέρ­δος, ο ο­ποίος λέει να συ­γκρο­τή­σου­με τον σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό χώ­ρο και ο Χρυ­σο­χοϊδης που λέει πά­με να φτιά­ξου­με τη με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.

Στο ΠΑ­ΣΟ­Κ, ε­πει­δή εί­ναι σε τε­ρά­στια κρί­ση, υ­πάρ­χουν τρεις ε­πι­λο­γές. Η μια που προω­θεί ο Βε­νι­ζέ­λος, μάλ­λον α­νε­πι­τυ­χώς, εί­ναι να α­να­συ­γκρο­τη­θεί το ΠΑ­ΣΟ­Κ, δια­τη­ρού­με­νο στο 12%, και με­τά βλέ­που­με. Η δεύ­τε­ρη που ε­ξέ­φρα­σε κά­ποια στιγ­μή ο Λο­βέρ­δος, ή­ταν έ­να και­νούρ­γιο κόμ­μα, αλ­λά δεν περ­πα­τά­ει, δεν έ­χει χώ­ρο ύ­παρ­ξης. Η τρί­τη ε­πι­λο­γή εί­ναι η με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη με τη ΝΔ, ό­πως έ­κα­νε ο Πα­πά­γος το 1951-52. Έχω την αί­σθη­ση ό­τι ο­δη­γού­νται σε η­γε­τι­κή σύ­γκρου­ση με­τα­ξύ Βε­νι­ζέ­λου και Λο­βέρ­δου. Ακρι­βώς ε­πει­δή ο Χρυ­σο­χοϊδης δεν φαί­νε­ται να έ­χει ελ­πί­δα σε μια τέ­τοια σύ­γκρου­ση η­γε­τών, α­ντι­προ­τεί­νει την με­γά­λη πα­τριω­τι­κή ευ­ρω­παϊκή πα­ρά­τα­ξη.

Οπως και σε πολλούς χώρους και σε πολλά μέρη το κυρίαρχο χαρακτηριστικό παραμένει η προσωπική επιβίωση και όχι η ιδεολογία, η παραγωγή πολιτικής ή έστω η χώρα ρε αδερφε. Αλλα αυτο ειδικά και ιδιαιτερα στο ΠΑΣΟΚ (και στην ΝΔ) δεν μας ξενίζει και τόσο.

Η ΔΗ­ΜΑΡ σε πο­λι­τι­κή δί­νη

Η «υ­πεύ­θυ­νη α­ρι­στε­ρά», η ΔΗ­ΜΑ­Ρ, βρί­σκε­ται στο ε­πί­κε­ντρο της κρί­σης.

Άλλη εί­ναι η ΔΗ­ΜΑΡ του Μαΐου του 2012, άλ­λη του Ιου­νίου και άλ­λη η ση­με­ρι­νή. Εννοώ σε ε­πί­πε­δο ψη­φο­φό­ρου. Του Μαΐου ή­ταν σα­φώς έ­να κόμ­μα προ­ερ­χό­με­νο α­πό τον ευ­ρύ­τε­ρο χώ­ρο της Αρι­στε­ράς. Τον Ιού­νιο έ­χα­σε πε­ρί­που μιά­μι­ση πο­σο­στιαία μο­νά­δα α­πό α­ρι­στε­ρά, που πή­γε στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και κέρ­δι­σε πε­ρί­που 1,5% α­πό τα δε­ξιά, που ε­ξε­τί­μη­σε τη στά­ση του Κου­βέ­λη. Το κέ­ντρο βά­ρους του ε­κλο­γι­κού σώ­μα­τος εί­χε πά­ει λί­γο δε­ξιό­τε­ρα (με την ευθύνη γι αυτό να μοιράζεται κατ' εμέ σε Σαμαρά, ΜΜΕ αλλά και ΠΑΣΟΚ - Δημαρ) και με αυ­τή την έν­νοια η συμ­με­το­χή στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση δεν ερ­χό­ταν σε α­ντί­θε­ση με το ε­κλο­γι­κό του σώ­μα. Σή­με­ρα, έ­να κομ­μά­τι α­πό τους ψη­φο­φό­ρους του Ιου­νίου, πιο α­ρι­στε­ρό­στρο­φο, την έ­χουν ε­γκα­τα­λεί­ψει. Όμως δη­μο­σκο­πι­κά ε­πι­βιώ­νει πε­ρί­που στο ί­διο ε­πί­πε­δο συλ­λέ­γο­ντας ναυα­γούς του ΠΑ­ΣΟΚ. (θυμηθείτε αυτό που έγραψα νωρίτερα. Ενα χοντρο ποσοστό πασόκων δεν άλλαξαν "ιδεολογία" και τρόπους. Απλα ψάχνουν νέο όχημα. Οποιος τους πάρει θα μεγαλώσει εκλογικά αλλά θα τα κάνει μετά μαντάρα αν τους κάνει τα χατίρια). Εάν το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα πε­τύ­χαι­νε, τό­τε η ΔΗ­ΜΑΡ ό­ντως θα ή­ταν αυ­τή η ο­ποία θα μπο­ρού­σε να καρ­πω­θεί τον κε­ντρο­α­ρι­στε­ρό χώ­ρο της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με πο­λύ κα­λύ­τε­ρες προο­πτι­κές α­πό το ΠΑ­ΣΟΚ. Δεν εί­μαι βέ­βαιος ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει το κυ­βερ­νη­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα ού­τε ό­τι θα πε­τύ­χει η ΔΗ­ΜΑΡ να εκ­φρά­σει αυ­τό το χώ­ρο. Ού­τε το ΠΑ­ΣΟΚ μπο­ρεί, ό­πως εί­ναι αυ­τή τη στιγ­μή, να α­να­κάμ­ψει. Η κρί­ση θα εκ­φρα­στεί στον πιο α­δύ­να­μο κρί­κο και αυ­τή τη στιγ­μή ε­νώ ή­ταν το ΠΑ­ΣΟΚ ο πιο α­δύ­να­μος κρί­κος, φαί­νε­ται ό­τι και η ΔΗ­ΜΑΡ μπαί­νει σε αυ­τή τη δί­νη.

Μεχρι να μπει η Δημαρ στη δίνη (που θα μπει διοτι ειναι το πλέον αρχηγικό και πρωσοποπαγές κόμμα χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική τοποθέτηση, κάτι που είναι πραγματικό κατόρθωμα στην θολούρα που ειναι η πολιτική μας σκηνή την τρέχουσα στιγμή ειδικά αν στην πίστα υπάρχει η ΝΔ_Σαμαράς) μένω στην εντυπωσιακής καθαρότητας διαπίστωση του ολοφάνερου. Ολοι πάνε να φάνε το πασοκ, το καλύτερο στοίχημα για τη δημαρ (οχι κατ ανάγκη για τη χώρα) ειναι να μετατραπεί στην νέα "έντιμη" σοσιαλδημοκρατία. 

Αυ­τά που εί­πες στην αρ­χή για κυ­βέρ­νη­ση πα­λαιάς δε­ξιάς δεν έ­χουν α­ντί­κτυ­πο στους φι­λε­λεύ­θε­ρους της ΔΗ­ΜΑ­Ρ;

Προ­φα­νώς. Η δυ­σα­νε­ξία που δεί­χνει η ΔΗ­ΜΑΡ στην κυ­βερ­νη­τι­κή της συμ­με­το­χή την τε­λευ­ταία ε­βδο­μά­δα, έ­χει να κά­νει α­κρι­βώς ό­χι μό­νο με τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ρύθ­μι­ση, αλ­λά με το ό­τι αι­σθά­νε­ται ε­γκλω­βι­σμέ­νη σε μια δε­ξιά κυ­βέρ­νη­ση. Δεν ή­ταν μα­θη­μέ­νοι, ε­κτός ε­λα­χί­στων πε­ρι­πτώ­σεων, σε ό­λο αυ­τό το ε­ξου­σια­στι­κό α­λι­σβε­ρί­σι.

Μακάρι να έχει δίκιο ο άνθρωπος αλλά μερικοι δημαρίτες σου δίνουν την εντύπωση πως θα πούλαγαν και τη μανα τους για μια καρέκλα, ενώ στο μεταξύ ο κυρ Φώτης έχει βαλθεί να μας τρελάνει:

"

Η Δευτέρα που μας πέρασε θα γραφτεί στην ιστορία για την αποκάλυψη ενός κρυφού ταλέντου. Ας δούμε τι κατόρθωσε μέσα σε μια μόλις ημέρα ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης:

1. Ανάγκασε τον υπουργό του κ. Ρουπακιώτη να εγκρίνει τα μέτρα που η ΔΗΜΑΡ δεν θα ψηφίσει στη Βουλή.

1. Κατόπιν είπε στους βουλευτές του να μην ψηφίσουν τα μέτρα που ο υπουργός του ενέκρινε, αλλά να κοιμούνται ήσυχοι γιατί τα μέτρα θα ψηφίστουν — από τους βουλευτές-κορόιδα των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων που θα φορτωθούν και το ανάλογο πολιτικό κόστος, ενώ η ΔΗΜΑΡ θα παριστάνει την αριστερή “παρθένα”.

1. Επίσης, είπε στους βουλευτές του να κοιμούνται ακόμα πιο ήσυχοι — για τις πολύτιμες καρεκλίτσες τους — γιατί η ΔΗΜΑΡ θα παραμείνει στην κυβέρνηση ψηφίζοντας τον προϋπολογισμό, που θα εφαρμόσει τα μέτρα που η ΔΗΜΑΡ δεν ψήφισε στη Βουλή, ενώ ο υπουργός της ΔΗΜΑΡ, κλπ κλπ…

Τόση αποθέωση της μικροπολιτικής, του οπορτουνισμού, της πολιτικής απάτης, της αναξιοπρέπειας και της ξεφτίλας, του πατάω-σε-δύο-βάρκες και του σας-κοροϊδεύω-στα-μούτρα-γιατί-σας-θεωρώ-κρετίνους είχαμε καιρό να δούμε. Ο ΓΑΠ που λάνσαρε αυτό το μοντελάκι για πολύ καιρό είναι σίγουρα κατώτερος του κυρ-Φώτη. Ενώ θα συμφωνήσουμε επιτέλους και με όσους ενοχλούνται από τον χαρακτηρισμό “Καρατζαφέρης της Αριστεράς” για τον κυρ-Φώτη· έχουν δίκιο, είναι προσβλητικός για τον Καρατζαφέρη, που είχε τουλάχιστον την αξιοπρέπεια να φύγει από την κυβέρνηση όταν “διαφώνησε” με τα μέτρα και τα καταψήφισε.

"

Η Χρυ­σή Αυ­γή διεκ­δι­κεί ρό­λο στη δε­ξιά

Η Χρυ­σή Αυ­γή φαί­νε­ται ό­τι ε­κτι­νάσ­σε­ται …

Έχει α­νο­δι­κή τά­ση. Το ε­πί­πε­δο του 10% δεί­χνει να το έ­χει αγ­γί­ξει ή να το έ­χει ξε­πε­ρά­σει. Δεν έ­χει βέ­βαια στα­θε­ρο­ποιη­μέ­νο α­κρο­α­τή­ριο. Τα κέρ­δη δεν εί­ναι α­κό­μη πα­γιω­μέ­να. Προέρ­χο­νται κα­τά το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος α­πό το χώ­ρο της ΝΔ. Η ΧΑ πλέ­ον έ­χει α­πό ό,τι φαί­νε­ται, τη στρα­τη­γι­κή να α­πο­κτή­σει και σα­φές ι­δε­ο­λο­γι­κό σή­μα ε­ντός του ευ­ρύ­τε­ρου χώ­ρου της δε­ξιάς. Δεν εί­ναι το α­πλώς α­ντι­συ­στη­μι­κό κόμ­μα να­ζι­στι­κής χροιάς (εδω διαφωνώ καθετα, διαγώνια και οριζόντια. Στρατηγική μπορεί να έχει. Προς το παρον παραμένουν τραμπούκοι του κερατά, κοινοί εγκληματίες οι περισσότεροι, αμόρφωτοι μετόβλακες οι ρέστοι, οι οποίοι ήταν τυχεροί από τις ΠΑΣΟΚοΝεοΔημοκρατικες μουμουετζίδικες αβάντες που πήραν, μπροστά στο φόβο "να μας κυβερνήσουν τα κουμμούνια". Το ότι ένα σημαντικό μέρος της Ελληνικής κοινωνίας ήταν και είναι φασισταριό του κερατά το οποίο όταν νιώθει μικρό κρύβεται στην ΝΔ (και στο ΠΑΣΟΚ) και όταν νιώθει δυνατό προσπαθεί να αυτονομηθεί θεωρείται από τον γράφοντα δεδομένο. Παραπέρα θα δείτε πως και ο Νικολακόπουλος ασπάζεται αυτήν την άποψη) Εντάσ­σε­ται στο χώ­ρο της δε­ξιάς, της πιο πα­ρα­δο­σια­κής, δεν εί­ναι μό­νο στό­χος οι με­τα­νά­στες, εί­ναι και οι α­ρι­στε­ροί (δεν καταλαβαίνω γιατί αυτο ειναι προβλημα-χαρακτηριστικό της παραδοσιακής δεξιάς. Και στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης οι πολιτικοι κρατούμενοι ήταν ουκ ολιγοι) . Σα­φώς, το σύν­θη­μα “τι­μή στους χί­τες και τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες” που φω­νά­ζα­νε στον Με­λι­γα­λά, δεί­χνει ό­τι το­πο­θε­τεί­ται στον α­ντί­πο­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ΚΚΕ, αλ­λά κυ­ρίως του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. (παντως το ΚΚΕ αντιδρά πιο συντεταγμένα). Εάν, ε­πο­μέ­νως, η κυ­βέρ­νη­ση αρ­χί­ζει να φυλ­λο­ρο­εί, αυ­τό θα τρο­φο­δο­τεί την ΧΑ. (αναμενόμενο. Αφου η όλη ατζέντα εκτρέπεται συνεχώς δεξιότερα, αν αποτύχει μια κυβέρνηση με συγκεκριμμένα παραδοσιακά δεξιά χαρακτηριστικά, τότε το φασιστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ειναι πιθανό να προσπαθήσει να παίξει μπάλα μόνο του) Η ΧΑ φαί­νε­ται ε­πι­πλέ­ον ό­τι έ­χει υιο­θε­τή­σει έ­ναν α­κτι­βι­σμό που εί­ναι στα ό­ρια της νο­μι­μό­τη­τας. (Νικολακόπουλε εδώ πιάνεσαι αδιάβαστος!!!!)  Παί­ζει ε­ντυ­πω­σια­κά με την ο­ρια­κή πρό­κλη­ση. Και κερ­δί­ζει στον κό­σμο στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται. Ένα φαι­νό­με­νο εκ­φα­σι­σμού δεν α­ντι­με­τω­πί­ζε­ται διοι­κη­τι­κά. Πο­λι­τι­κά, ε­πί­σης, εί­ναι δύ­σκο­λο να α­ντι­με­τω­πι­στεί, για­τί ο κό­σμος στον ο­ποίο α­πευ­θύ­νε­ται η ΧΑ δεν α­κούει ε­σέ­να, δεν πρό­κει­ται να α­κού­σει κα­νέ­ναν α­ρι­στε­ρό ή φι­λε­λεύ­θε­ρο. Αυ­τή εί­ναι η με­γά­λη δυ­σκο­λία.

Όμως, η ΧΑ έ­χει ει­σχω­ρή­σει στα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα ε­μπρά­κτως. Φτιά­χνει, π.χ., κοι­νω­νι­κό πα­ντο­πω­λείο, γρα­φεία ευ­ρέ­σεως ερ­γα­σίας… (το ξέρει ο φίλτατος Μάκης αλλά δεν του πάει να το προχωρήσει; Δύσκολο ειναι; Ρε 18 ευρώ μεροκάματο; Προσεχώς νοικιάζονται σκλάβοι! Α, αλήθεια τελικά τα παιδιά του ...Μπαρμπαρούση είναι Έλληνες ή όχι; :Ρ)

Σε αυ­τή τη φά­ση, τώ­ρα που έ­χει ι­σχυ­ρο­ποιη­θεί, διεκ­δι­κεί ση­μα­ντι­κό ρό­λο στην ευ­ρύ­τε­ρη οι­κο­γέ­νεια της δε­ξιάς. Η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά, η ΝΔ α­πό το 1974 και με­τά, ό­πως εί­χε συμ­βεί και με την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δε­ξιά την πε­ρίο­δο α­πό το 1950 έως το 1967 που εί­χε εν­σω­μα­τώ­σει ό­λο το βα­θύ χυ­λό της α­κρο­δε­ξιάς, αυ­τό εί­χε μέ­σα της τα α­κρο­δε­ξιά ι­δε­ο­λο­γή­μα­τα και α­πλώς δεν έ­βγαι­νε στον πο­λι­τι­κό λό­γο της. (εμ έτσι είναι. Ενα καλο έκαναν σίγουρα οι Μητσοτάκης - Καραμανλής jr. Εδιωξαν πολύ από αυτον τον κατιμά και απέδειξαν πως  ΔΕΝ τον χρειάζονται για να κυβερνήσου, φτιάχνοντας ειδικά ο Καραμανλής την ελκυστική θεωρία του "μεσαίου χώρου". Το ότι όμως καθολικά η ελληνική δεξιά ήταν ανίκανη να κυβερνήσει δεν το υποψιαζόταν ούτε ο (επίσης ανίκανος να κυβερνήσει) Καραμανλής! Τωρα με το Σαμαρά ο χίτικος λόγος ξαναγίνεται mainstream, αλλά τώρα νιώθει αρκετά δυνατός για να αυτονομηθεί, πιο δυνατός απ΄ότι ένιωθε επί Καρατζαφέρη πχ) Τώ­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί να α­πο­σπά­σει έ­να κομ­μά­τι του κό­σμου, να α­πε­νο­χο­ποιή­σει αυ­τόν τον φα­σί­ζο­ντα πο­λι­τι­κό λό­γο και να μπο­ρεί ο άλ­λος, που τα έ­λε­γε αυ­τά στο κα­φε­νείο αλ­λά δεν τα έ­λε­γε πιο έ­ξω και ψή­φι­ζε κα­νο­νι­κά ΝΔ, να ψη­φί­σει ΧΑ, για­τί τα ί­δια λέει. Συμ­φω­νώ για την α­νά­γκη πα­ρου­σίας και α­ντι­πα­ρά­θε­σης στο κοι­νω­νι­κό ε­πί­πε­δο, στο πο­λι­τι­κό τη βρί­σκω πιο δύ­σκο­λο.

Ο τα­ξι­κός και η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις δη­μο­σκο­πή­σεις ξε­περ­νά­ει τη ΝΔ, ε­νώ στην πα­ρά­στα­ση νί­κης έ­χει εμ­φα­νή κυ­ριαρ­χία. Οι κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χίες του ποιες εί­ναι;

Με ό­ποιον και να κου­βε­ντιά­σεις, εί­τε ο­πα­δό εί­τε και α­ντί­πα­λο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­λοι πε­ρι­μέ­νουν ό­τι έρ­χε­ται η ώ­ρα του. Η πα­ρά­στα­ση νί­κης δεί­χνει μια ε­μπε­δω­μέ­νη ει­κό­να στην κοι­νω­νία, η ο­ποία βα­σί­ζε­ται, κα­τά τη γνώ­μη μου, και στις πο­λύ κα­λές εμ­φα­νί­σεις Τσί­πρα. Λέει ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι η δύ­να­μη του μέλ­λο­ντος. Η δυ­να­μι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­πως εκ­φρά­στη­κε το Μάιο και α­κό­μα ε­ντο­νό­τε­ρα τον Ιού­νιο, ή­ταν έ­νας τα­ξι­κός και έ­νας η­λι­κια­κός δι­χα­σμός της κοι­νω­νίας. Οι ε­κλο­γές του Ιου­νίου ή­ταν οι πιο τα­ξι­κά πο­λω­μέ­νες ε­κλο­γές α­πό τη με­τα­πο­λί­τευ­ση και για πρώ­τη φο­ρά, τό­σο τον Μάιο ό­σο και τον Ιού­νιο, εί­χα­με έ­ναν η­λι­κια­κό δι­χα­σμό πρω­το­φα­νή για τα ελ­λη­νι­κά δε­δο­μέ­να. Εί­ναι σαν να εί­χα­με δύο Ελλά­δες, μια ά­νω των 50 και μια κά­τω των 50, οι ο­ποίες δεν ε­πι­κοι­νω­νού­σαν με­τα­ξύ τους. Αυ­τό το φαι­νό­με­νο νο­μί­ζω ό­τι ε­ξα­κο­λου­θεί να ι­σχύει. Πρό­κει­ται για έ­ναν ελ­πι­δο­φό­ρο για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δι­χα­σμό, αλ­λά και ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­πι­κίν­δυ­νο για την κοι­νω­νία. Στις ε­πό­με­νες ε­κλο­γές θα έ­χου­με α­κό­μη με­γα­λύ­τε­ρη με­γέ­θυν­ση. Αν α­κού­σει κα­νείς πώς μι­λά­νε οι πλού­σιοι, ας πού­με, για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι αν γί­νει κυ­βέρ­νη­ση ε­μείς θα φύ­γου­με α­πό την Ελλά­δα κλπ θα κα­τα­λά­βει. Αυ­τό το πά­θος δεν το έ­χω ξα­να­δεί πριν ού­τε για τον Α. Πα­παν­δρέ­ου το 1981 που εί­χε φτια­χτεί μια μυ­θο­λο­γία. Τέ­τοιο χά­σμα δεν έ­χω ξα­να­δεί.

1. Αναγκαστικά συμφωνεί κανείς. Η όλη μπουρδολογία τύπου θα γίνουμε Κούβα, θα τρωμε με το δελτίο, θα γίνει bank run, θα καταστραφούμε αν βγει ο Συριζα και τέτοια, το μόνο που έκανε ήταν να διχάσει την ελληνική κοινωνια, να δώσει τροφή στους φασίστες και τελικά να γυρίσει ως μπούμερανγκ στους κυβερνώντες μιας και η αναμενόμενη αποτυχία τους οδηγεί την κοινωνία και την πολιτική ολοένα σε πιο επικίνδυνες θέσεις. Τα πάντα ειναι ικανοί να δεχτούν και να κάνουν, αρκεί να μην έρθει ο Σύριζα διότι τότε μάλλον ο πλανήτης θα εκραγεί. Και πάνω σε αυτήν την ρητορική χτίζονται και θεμελιώνονται πολιτικές όχι "δημοσιονομικής εξυγίανσης" αλλά κοινωνικής διάλυσης. Και αν πει κανείς και κάτι ο Κεδίκογλας θα τον βγάλει μέλος του λόμπι της δραχμής. Τέτοιο ξεφτίλικο πολίτικό λόγο έχω να δω από την εποχή του Μπους jr! Tο ακόμα χειρότερο ειναι πως κινδυνολογώντας συνέχεια το μόνο που κάνουν ειναι να πείθουν τους εξωτερικούς παράγοντες (επενδυτες με ή χωρίς εισαγωγικα, δανειστες, τρόικα κτλ) πως το εν Ελλάδι περιβάλλον ειναι επικίνδυνο, αυτοί να μαζεύονται έντρομοι και αυτό μετά απλά να επιβεβαιώνεται πως πάμε κατά διαόλου ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Και μετά να σου λένε να λες και ευχαριστώ γιατί αν ειχε βγει ο Σύριζας θα ήταν χειρότερα!2. Κοντρα στις Παπαχελαδικές ανοησίες το είχαμε πει και παλαιότερα. ΝΔΣΟΚ ψήφισαν οι γέροι, οι αμόρφωτοι, οι "επάγγελμα οικιακά" και οι βολεμένοι. Οι δημιουργικές/παραγωγικές ηλικίες και εργασίες ψήφισαν Συριζα και Δημαρ, αρκετοί μάλιστα πήγαν και στον Καμένο!! (κλατς, κλιτς) 

Από πού αν­τλεί δυ­νά­μεις ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πώς μπο­ρεί να αν­τλή­σει πε­ρισ­σό­τε­ρες;

Με αυ­τό το σχή­μα και αν­τλεί δυ­νά­μεις α­πό ό­σους πλήτ­το­νται α­πό την οι­κο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή. Όσοι δεν πά­νε στη ΧΑ στρέ­φο­νται προς τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. (σαφές δείγμα του πόσο απολιτικ εχουν γίνει τα πράγματα γενικώς) Και προ­φα­νώς δεν υ­πάρ­χει σύ­γκρι­ση ποιος εί­ναι ελ­κυ­στι­κό­τε­ρος. Η ΧΑ εί­ναι ελ­κυ­στι­κή μό­νο για τα συ­γκε­κρι­μέ­να στρώ­μα­τα που εί­πα­με προ­η­γου­μέ­νως. (αυτο δεν θα κουραστώ να το τονίζω. Στο προυπάρχον φασίζον κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και σε όσους αμόρφωτους και απελπισμένους τα πογκρόμ φαινονται καλή ιδέα)  Αυ­τό που πε­ρι­μέ­νει κα­νείς α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι μια πε­ρισ­σό­τε­ρο ε­νιαία εμ­φά­νι­ση, χω­ρίς τις κα­κο­φω­νίες τις ο­ποίες α­κό­μα έ­χει. Εί­ναι ση­μα­ντι­κό για τον κό­σμο. Άλλο πράγ­μα εί­ναι έ­να δη­μο­κρα­τι­κά ορ­γα­νω­μέ­νο κόμ­μα που έ­χει τις τά­σεις του αλ­λά έ­χει ε­νιαία γραμ­μή, και άλ­λο πράγ­μα εί­ναι να βγαί­νει ο κα­θέ­νας και να λέει άλ­λα πράγ­μα­τα α­πό αυ­τά που εί­πε ο προ­η­γού­με­νος. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πέ­τυ­χε τη με­γά­λη νί­κη τον Μάιο, διό­τι πή­ρε την α­πό­φα­ση να μι­λή­σει για κυ­βέρ­νη­ση της α­ρι­στε­ράς και ε­πι­βρα­βεύ­τη­κε με 27%. Δεν θα έ­λε­γα ό­τι τον Ιού­νιο εί­χε κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα, αλ­λά για πρώ­τη φο­ρά εί­χε αρ­χί­σει να δια­τυ­πώ­νει κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα. Αυ­τό φαί­νε­ται να προ­χω­ρά­ει και να γί­νε­ται πιο σα­φές, πιο συ­γκε­κρι­μέ­νο. Εί­ναι ό­μως το α­πα­ραί­τη­το στοι­χείο για να πεί­σεις αυ­τόν που σή­με­ρα δεν εί­ναι α­κό­μη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­τι μπο­ρεί να σε ε­μπι­στευ­τεί. Και πα­ρά την πρόο­δο που έ­χει γί­νει, δεν μπο­ρώ να πω ό­τι αυ­τό υ­πάρ­χει.

Από την άλλη και η ΝΔ που είχε πρόγραμμα πριν τις εκλογές δεν μπορώ να πω πως το υλοποιεί, σωστά;

Η α­ντί­δρα­ση του συ­στή­μα­τος

Τι γί­νε­ται με το σύ­στη­μα; Πώς θα α­ντι­με­τω­πί­σει την εν­δε­χό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Φο­βι­κά, αυ­ταρ­χι­κά; Θα προ­σπα­θή­σει να τον εν­σω­μα­τώ­σει;

Για να τον εν­σω­μα­τώ­σει εί­ναι α­κό­μα πο­λύ νω­ρίς. Και δεν νο­μί­ζω ό­τι θα το προ­σπα­θή­σει. Πι­θα­νόν να προ­σπα­θή­σει λί­γο να α­πα­λύ­νει την α­ντι­πα­ρά­θε­ση. Μια εκ­δο­χή α­ντί­δρα­σης εί­ναι η με­γά­λη ευ­ρω­παϊκή πα­τριω­τι­κή πα­ρά­τα­ξη, την ο­ποία ευαγ­γε­λί­ζε­ται ο Χρυ­σο­χοί­δης, εν­δε­χο­μέ­νως και ο Σα­μα­ράς. Με την ελ­πί­δα ό­τι φο­βί­ζο­ντας θα κερ­δί­σεις. Αυ­τή η εκ­δο­χή έ­χει δύο μειο­νε­κτή­μα­τα. Το έ­να εί­ναι ό­τι δεν εί­ναι σί­γου­ρο πως εί­ναι νι­κη­φό­ρα συμ­μα­χία. Μπο­ρεί και να χά­σει. Κι αν χά­σει έ­τσι, κα­ταρ­ρέει. Και το ό­τι μπο­ρεί να χά­σει, έ­χει να κά­νει και με την αυ­το­νό­μη­ση της λαι­κής δε­ξιάς και την ά­νο­δο της ΧΑ. Εάν τους εί­χε και αυ­τούς εν­σω­μα­τώ­σει, θα εί­χε πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες. Επει­δή ό­μως αυ­τοί εύ­χο­νται την κα­τάρ­ρευ­ση της ΝΔ ή αυ­τής της «φι­λο­ευ­ρω­παϊκής» πα­ρά­τα­ξης για να την υ­πο­κα­τα­στή­σουν και να γί­νουν το με­γά­λο κόμ­μα, προ­φα­νώς δεν θα τους κά­νουν το χα­τή­ρι. Προσοχή: Ο κυρ Ηλίας τονίζει πως αν το ΝΔΣΟΚ έπαιρνε τη ΧΑ θα είχε και μεγάλο κομμάτι της πίτας, ικανο για να πάρει τις εκλογές και να δώσει και ποσοστό νομιμοποίησης. Επίσης σαν να υπονοεί πως το δοκίμασαν και απλα έφαγαν πορτα απο την ΧΑ. Ετσι για να δουμε ποσο πολύ αντιμάχονται μερικοί το φασισμό.

Ένα δεύ­τε­ρο μειο­νέ­κτη­μα εί­ναι ό­τι έ­χουν μπλο­κα­ρι­στεί α­πό τον ε­κλο­γι­κό νό­μο. Εκεί­νη η η­λί­θια διά­τα­ξη που α­πα­γο­ρεύει να δο­θεί το πριμ στους συ­να­σπι­σμούς κομ­μά­των, αυ­τή τη στιγ­μή λει­τουρ­γεί ε­να­ντίον μιας πο­λι­τι­κής σύ­μπρα­ξης ΝΔ και ΠΑ­ΣΟ­Κ, στην ο­ποία θα μπο­ρού­σε να μπει α­κό­μη και η ΔΗ­ΜΑΡ μέ­σα, αν ή­ταν έ­να μέ­τω­πο ό­που ο κα­θέ­νας εί­ναι αυ­τό­νο­μος και α­νε­ξάρ­τη­τος. Για να αλ­λά­ξει αυ­τή η ρύθ­μι­ση, θέ­λει 200 βου­λευ­τές. Δεν νο­μί­ζω ό­τι θα κά­τσει κα­νείς να τους κά­νει τη χά­ρη. (ειναι απίστευτο αλλά τελικα ούτε ο Εκλογικος Νόμος που οι ίδιοι έφτιαξαν δεν μπορεί να τους σώσει! Η μή πρόβλεψη bonus για τους συνασπισμούς κομμάτων έγινε για να τη "φάει" ο Σύριζας αλλά τώρα τραβάνε τα βυζιά τους!)  Το να ε­νω­θούν σε έ­να κόμ­μα α­πο­κλείει τη ΔΗ­ΜΑ­Ρ, ά­ρα πε­ριο­ρι­ζό­μα­στε στη ΝΔ και στο ΠΑ­ΣΟΚ. Έχει πρό­βλη­μα η ε­νο­ποίη­ση, ό­σο υ­πο­βαθ­μι­σμέ­να και να εί­ναι τα brand name ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ. Έτσι και αλ­λιώς υ­πάρ­χει θέ­μα ε­κλο­γι­κού νό­μου. Με το κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νο κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα που υ­πάρ­χει, το μό­νο ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα που θα μπο­ρού­σε να α­πο­φορ­τί­σει την κα­τά­στα­ση, εί­ναι μια α­να­λο­γι­κή.

Η Ευ­ρώ­πη πώς θα α­ντι­δρά­σει;

Η Ευ­ρω­πη έ­χει α­πο­δεί­ξει μέ­χρι στιγ­μής ό­τι εί­ναι α­νί­κα­νη να α­ντι­με­τω­πί­σει τις κρί­σεις με ο­ρα­μα­τι­κό τρό­πο. Μό­νο δια­χεί­ρι­ση μέ­ρα με τη μέ­ρα κά­νει. Και αυ­τό το ο­ρα­μα­τι­κά μη­δέν ση­μαί­νει διά­χυ­ση του ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού στην Ευ­ρώ­πη συ­νο­λι­κά. Με αυ­τή την έν­νοια θεω­ρώ ό­τι εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νη η η­γε­σία της Ευ­ρώ­πης να κά­νει κά­τι του­λά­χι­στον μέ­χρι το τέ­λος του 2013. Πι­στεύω ό­τι έ­χουν πά­ρει την α­πό­φα­ση ό­τι θα κρα­τή­σουν την Ελλά­δα ε­ντός του ευ­ρώ, ά­ρα ε­φαρ­μό­ζουν τις ι­δε­ο­λη­ψίες τους μέ­χρι ε­κεί που τους παίρ­νει. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα δεν εί­ναι η Ελλά­δα πλέ­ον. Το βα­σι­κό πρό­βλη­μα εί­ναι η Ευ­ρώ­πη. Η Ελλά­δα εί­ναι το μο­ντέ­λο του τι πε­ρι­μέ­νει τους υ­πό­λοι­πους σε μια Ευ­ρώ­πη ό­πως την ο­ρα­μα­τί­ζο­νται. Σί­γου­ρα ό­μως και σε αυ­τό το μο­ντέ­λο κά­ποιες εκ­πτώ­σεις θα κά­νουν. Νο­μί­ζω ό­τι το ο­ρό­ση­μο θα εί­ναι οι γερ­μα­νι­κές ε­κλο­γές.

Κυβέρνηση της αριστεράς και ΣΥΡΙΖΑ

Θα πρέπει να επιμείνει στη γραμμή του ο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση της Αριστεράς;

Δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτε άλλο παρά μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Το θέμα είναι ότι για αυτή τη κυβέρνηση της αριστεράς δεν αρκεί ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Άρα, θα πρέπει σε αυτή την κυβέρνηση της Αριστεράς να υπάρχει χώρος και για τη σοσιαλδημοκρατία.

Ναι αλλα το ΚΚΕ δεν θέλει και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν την ...θέλω εγώ! Κοινώς ελπίζουμε να επιζήσει ως η νέα σοσιαλδημοκρατία η Δημάρ, αλλά με Ψαριανό και Κουβέλη τα πράγματα είναι θολά γαμώ το κερατό μου γαμώ.

Με πολιτική ηγεμονία της Αριστεράς.

Εκλογικά η ηγεμονία βρίσκεται. Ακόμα και αν αθροίζαμε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, πήραν 18,5%. Από εκεί και πέρα, αφού έχεις την αριθμητική ηγεμονία, έχεις και την πολιτική. Είναι δεδομένο ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα είναι υπό την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται αλλιώς.

Υπάρχουν φωνές που λένε, να ανοιχτούμε να βάλουμε νερό στο κρασί μας, μη φοβηθεί ο κόσμος

Αισθάνομαι ότι υπάρχουν δύο αντιρρήσεις. Η μια να μη νοθεύσουμε το κρασί μας, να είμαστε πρώτα κινηματικοί αριστεροί και μετά κυβερνητικοί. Η άλλη, αφού θα έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς, ας νοθεύσουμε αρκετά το κρασί για να μπορέσουν να συμπράξουν και άλλες δυνάμεις (κοινώς παπαροποιήματα. Πριν την πηδήξεις την γκόμενα δεν σχεδιάζεις....εγγόνια! Καλά τους τα λέει αμέσως μετά ο Νικολακόπουλος) . Θεωρώ εξαιρετικά πρόωρη αυτή τη κουβέντα. Πριν φτάσουμε στο σημείο που να μπορεί να υλοποιηθεί μια κυβέρνηση της αριστεράς, το να θέλουμε να κατοχυρώσουμε την αριστερή ορθοδοξία είναι μια μάχη οπισθοφυλακής. Η βιασύνη να είμαστε όσο πιο κυβερνητικοί γίνεται σε μια φάση που δεν υπάρχουν άλλοι σύμμαχοι, είναι και αυτό άνευ σημασίας. Όταν θα υπάρξει ενδεχόμενο αριστερής κυβέρνησης, τότε προφανώς θα δεις τι συμμαχίες θα κάνεις. Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν πρώτος τον Ιούνιο, δεν θα έπρεπε να συμμαχήσει με κάποιους για να κάνει κυβέρνηση; Άρα δεν θα έπρεπε να νερώσει το κρασί του τότε; Θα έπρεπε. Θα ήταν υποχρεωμένος. Κατά τη γνώμη μου τον Ιούνιο δεν ήταν ώριμος. Ο κόσμος ήταν ώριμος. Ο κόσμος το ήθελε αυτό το πράγμα και για αυτό και ανέβασε τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο ψηλά. Οι συσχετισμοί δύναμης τον Ιούνιο δεν ήταν αυτοί που θα επέτρεπαν μια λειτουργική κυβέρνηση της αριστεράς. Ας περιμένουμε.

Οι πολίτες τώρα δεν βγαίνουν, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται, στους δρόμους

Βγαίνω στους δρόμους επειδή κάτι περιμένω. Εγώ περιμένω να βγούνε στους δρόμους, όταν τα μέτρα θα υλοποιούνται. Τότε περιμένω την κοινωνική δυναμική. Προς το παρόν, νομίζω ότι όλοι είναι σε αναμονή. Το ίδιο έγινε και στην προηγούμενη φάση. Ένας χρόνος πέρασε πολιτικά από τα μέτρα Παπανδρέου και μετά άρχισε ο κόσμος να κινείται.

Εδώ πάλι πίανεται (σχετικά) αδιάβαστος. Προχτές, στην ψήφιση του Μνημονίου ΙΙΙ είχε 100 000 κόσμο  απέξω (τουλάχιστον). Εντάξει δεν γίνεται και επανασταση μιας και ο κόσμος θες με την φάση στη Marfin, θες με τα χρυσαυγόπουλα, θες με τους μπαχαλους, θες με τα ΜΜΕ, φοβάται. Αλλά να δούμε.....