Πρώτο ταμείο ταμείων

Είθισται κάθε τόσο μια διοίκηση να «κάνει  ταμείο», όχι με την οικονομικη έννοια, απλά να βλέπει που πατάει και που βρίσκεται, τι έκανε και τι πρέπει να κάνει. Όσον αφορά την παρούσα κυβέρνηση κάτι τέτοιο το βλέπω μαλλον δύσκολο στην παρούσα φάση διοτι αφενός οι άνθρωποι έτρεχαν τοσες μέρες με Ευρώπες, Πάκηδες και τα λοιπά και αφετέρου ειναι φανερό πως ακόμα μερικοί εκεί μέσα ψάχνουν να βρουν τα πατήματα τους, και κυρίως να βρουν τι στο καλό κληρονομιά τους άφησαν οι προηγούμενοι.

Αλλά δεν υπαρχει φόβος ανησυχίας. Κάνουν άλλοι ταμείο γι αυτούς, μιας και (πολύ λογικά) όλοι κάτι έχουν να πουν για την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση της χώρας. Αν δε σε αυτό συνυπολογίσουμε την θρυλούμενη και γκαλοπική αποδοχή που αυτή δείχνει να λαμβάνει από τον κόσμο, τότε το πράγμα γίνεται προφανώς πιο ενδιαφέρον. Η δικιά μου προσπάθεια έγκειται στην προσπάθεια κατηγοριοποιησης και ομαδοποιησης των ταμείων αυτών.

Το αστείο ειναι πως παρόλη την θετική (και κάπως αόριστη) αποδοχή της κυβέρνησης στον κόσμο, σχεδόν όλες οι κριτικές που βγαίνουν δείχνουν να είναι αρνητικές. Αυτό έχει κατ’ εμέ δυο ερμηνείες: είτε η κυβέρνηση ειναι τόσο καλή πια που κάποιοι νιώθουν να απειλούνται είτε πως οι προσδοκίες γι αυτήν την κυβέρνηση ήταν εξωπραγματικά υψηλές, και οπως έχω γράψει και προηγουμένως ήταν δύσκολο γι αυτην να κοινωνήσει τι θεωρεί ακριβώς «νίκη» μιας και εμφανιστηκε να  έχει περίπου απεριόριστες επιδιώξεις. Κοινώς ειναι πιθανόν η κυβέρνηση να εγκαλείται διοτι δεν έχουμε επιτεθεί στον Αρη ακόμα (μην το γελάτε, με τον Καμμένο συγκυβερνάμε, όλα ειναι πιθανά).

Ας τα δούμε λοιπον:

1. Οι «αναρχοαριστεροί»: Περιμένουν οποιαδήποτε κίνηση που δεν συνάδει με τον δικο τους ορισμό του « ήθους της αριστεράς» (χωρις να διαφωνώ δίνω πχ: Αμυγδαλέζα, Σκουριές, ΜΑΤ, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, συμμετοχή στον ....ΟΗΕ κτλ κτλ) για να καταδικάσουν συλλήβδην την κυβέρνηση, εσένα μαλάκα που τους ψήφισες, τους μπάτσοι και την ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο και να πετάξουν την ατάκα που κερδίζει τις γκόμενες: Τι Συριζα τι ΝΔ το ίδιο πράγμα. Κανει μια μαλακία ο Βαρουφάκης; Ειστε πληρωμένοι απο τη δεξιά. Ανοίγει το στόμα του ο Σταθάκης; Ειστε όλοι συλλήβδην μνημονιακά λαμόγια. Πήγε για χέσιμο ο Τσίπρας; Να εξεταστεί αν το έκανε για να έχουμε έλλειψη κωλόχαρτου για να δικαιωθεί η Βούλτεψη. Μου δίνουν την εντύπωση πως περίμεναν τόσα χρόνια να βγει κάποιος αριστερός στην εξουσία μόνο και μονο για να πουν «να ρε, και σεις μουνιά είστε». Καμία πίστωση χρόνου, καμία αίσθηση του πολιτικού γίγνεσθαι εσωτερικά και εξωτερικά, καμία συναίσθηση πως για να αλλάξουν κάποια πράγματα πρέπει πρώτα να νομοθετηθούν από την Βουλή (η οποια έπρεπε πριν απ΄όλα να βγάλει ΠτΔ, αλλιώς δεν είχε δικαίωμα να νομοθετήσει κάτι άλλο, α να θυμηθώ και την γκρίνια για τον Πάκη που βγήκε με την πρώτη διοτι έπρεπε και να νομοθετήσουμε γρήγορα και να βγάλουμε αριστερό πρόεδρο (με την Τρίτη ψηφοφορία) λες και ο πρόεδρος έχει κάποια εξουσία), και όχι να οριστούν από λαϊκά δικαστήρια και νομοθετικά σώματα επιπέδου γειτονιάς.  (Εχω την αίσθηση πως αν η κυβέρνηση καταργούσε τα ΜΑΤ, το στρατο, τα σύνορα και ότι άλλο «εξουσιαστικό» μπορείτε να φανταστείτε, πάλι θα γκρίνιαζαν διότι ...το έκανε πολύ απότομα και...απολυταρχικά. Ο χώρος τέτοιος είναι, μας αρέσει να γκρινιάζουμε.)

2. Οι ΚουΚουΕδες. Το ότι είναι εμφανές πως θα προτιμούσαν κυβέρνηση ΝΔΣΟΚ απο κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή οτιδήποτε πιο λιγότερο φιλικό προς την υφιστάμενη παγκόσμια καπιταλιστική ορθοδοξία τέλος πάντων ειναι κραυγαλέο. Το τί Πλαστήρας τί Παπαγος ήταν λάθος και τότε είναι λάθος και τώρα, ειδικά και ιδιαίτερα την στιγμή που το κόμμα δεν δείχνει καμία ιδιαίτερη διάθεση να μπει στην πρωτοπορία καποιου (ομολογουμένως μη υπαρκτού) λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της υφιστάμενης καπιταλιστικής μεθοδολογίας που καταπιέζει τον θεσμό της Κολχόζνικης ιδιοκτησίας με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας σεκταρισμός και πάει ο άνθρωπος έπεσε στο πηγάδι και πολύ καλος ήτανε και τέτοιος άλλος δεν υπήρξε ποτές και θεος σχωρέστον. 

3. Παλιοι συριζαίοι. Ξαφνικά γεμίσαμε παλιούς συριζαίους. Είναι τόσοι πολλοι οι παλιοι συριζαίοι που γέμισα με απορία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν κυβέρνηση τα τελευταία 200 χρόνια αμα ειναι τόσοι πολλοί οι παλιοι συριζαίοι; Οι παλιοι συριζαίοι, ή πουρίστες αριστεροί, ή αριστεροαυτόνομοι ή ακόμα και φίλοι του Ρούντι του τάρανδου έχουν βγάλει το αριστερόμετρο και μετράνε. Ειναι το Ροζ Μνημόνιο αρκετά αριστερό ή πρέπει να κρεμάσουμε τον Βαρουφάκη; Το ότι ο Τσίπρας δεν μένει σε αντίσκηνο ειναι πρέπον σε σχέση με την αριστερή ιδεολογία; Μήπως η απάντηση ειναι να βγούμε εκτός ευρώ μπας και τότε θα μπορούμε να κόβουμε όσο χρήμα γουστάρουμε και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι; (τα έχω ακούσει αυτά από πρώτο χέρι - και αντε μετά να τους εξηγήσεις πως τα λεφτά δεν τρώγονται J). Επαναλαμβάνω. Για μερικούς η ευρωέξοδος συνιστά την τέλεια λύση. Όταν τους ρωτάς αν ειναι έτοιμοι για δελτίο στα καύσιμα, φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, πληθωρισμό και τελικά έλλειψη στα είδη διατροφής (όλα αυτά για το πρώτο εξάμηνο) συν το μπονους της κήρυξης (οικονομικού) πολέμου πρακτικά σε όλη την Ευρώπη (και τον πλανήτη αν γειώσουμε και το ΔΝΤ)  η συνηθισμένη τους απάντηση δεν ειναι αυτή του ΚΚΕ, δηλαδή αποκλειστικά κατανάλωση από την εγχωρια παραγωγή, οικονομικό κλεισιμο συνόρων, Κουβανοποιηση κτλ, η οποια έχει μια συνεκτικότητα. Οχι. Η συνηθισμένη τους απάντηση ειναι να σε κατηγορούν σαν κινδυνολάγνο και πως κάνεις λανθασμένες εκτιμήσεις. Εδώ με τόση λαϊκή αποδοχή και πάλι είχαμε εκροές κεφαλαίων, φανταστείτε πόσο δυσεύρετο θα ήταν το χρήμα σε ένα grexit. Υπ΄όψιν: ο γράφων δεν ειναι αναγκαστικά κατά του  grexit, έχω ξαναγράψει πως αν το παρακάνουν σε...αλληλεγγύη οι εταίροι μας ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά, αλλά: (α) αμφιβάλλω κατά ποσο ειναι εφικτό, (β) δεν υποτιμώ τις (βραχυπρόθεσμες) συνέπειες εσωτερικά και εξωτερικά ενώ αμφιβάλλω αν πολλοί υποστηρικτές του grexit τις έχουν συνειδητοποιήσει και (γ) αυτό πρέπει να γίνει έχοντας καβατζώσει τουλάχιστον 6 μήνες ....τροφής, ρεύματος, και καυσίμων για να αρχίσει να τσουλάει ενδιάμεσα η ντόπια παραγωγή και να γίνει και σε ..ελαφρύ χειμώνα και με το καλοκαίρι σχετικά κοντά (ιδεατά κοντά ή λίγο μετά τα χριστούγεννα φαντάζομαι που ξεκινάν οι κρατήσεις πολλών από το εξωτερικό για θερινές διακοπές), έτσι ώστε να πάρει η οικονομία ένα γρήγορο τουριστικό boost. Στους παλιους συριζαίους με το αριστερόμετρο συγκαταλέγεται και ο Μανώλης ο Γλέζος ενώ δεν συγκαταλέγεται ο Μίκης ο Θεοδωράκης ο οποιος πλέον πρέπει να αναγορευτει σε επίτημο πρόεδρο των ΑΝΕΛ (τουλάχιστον). Τελος πάντων απο μερικούς (οντως) παλιους συριζαίους που ξέρω εγώ οι αντιδράσεις ειναι ένα μίγμα υπομονής, πικρίας που δεν έγιναν  βουλευτές, υπουργοί ή έστω γ.γ. ρε αδερφέ και παπαρολογίας για να περνά η ώρα. Τα έχει και αυτά ο χώρος. Στην αριστερά μας αρέσει να παπαρολογούμε/αναλύουμε/κουβεντιάζουμε/διαφωνούμε με τις ώρες. Τόσα πτυχία, τόσα βιβλία, τόσες τάσεις, τόσες συγκεντρώσεις και πορείες, τόσες γκόμενες στα πανεπιστήμια (και χωρίς ταγάρι) δεν μπορούνε να πάνε χαμένα επειδή μερικοί μαλάκες έγιναν κυβέρνηση. Το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω. Ηταν πολύ όμορφο, ασφαλές και βολικό να εισαι σε ένα αριστερό κόμμα του 4%. Μιλάγαμε με όσους γουστάραμε και αν γουστάραμε, σιχτιρίζαμε την ανάλγητη εξουσία, το παίζαμε διαννοούμενοι και έτσι (τα παλιά στελέχη του σύριζα έχουν σαφώς μεγαλύτερο αριθμό πτυχίων κατά Μ.Ο. απ΄όλα τα κόμματα, οπως και οι «παλιοι» ψηφοφόροι του σε σχέση με τους ψηφοφόρους άλλων κομμάτων), δεν ασχολούμασταν με τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ (εκει να δείτε σνομπάρισμα σε τοπικό επίπεδο), καταγγέλαμε την κυβερνητική αναλγησία και τον καπιταλισμό, ήμασταν περίπου ανέγγιχτοι σε επίπεδο διαφθοράς, κυρίως διοτι κανεις δεν ενδιαφερόταν να μας ...διαφθείρει και τελικά ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. Βγάζαμε με το ζόρι καμια 15αρια βουλευτές, οι οποίοι περίπου αναγκαστικά ήταν καλοί ή σχετικά καλοί (ο Στρατούλης πάντα θα εξαιρείται από το παρον blog σε οποιαδήποτε καλή κουβέντα για τον Συριζα) και τέλος πάντων υπήρχε ένας αέρας χαλαρότητας, καλώς εννοούμενου ελιτισμού και περιφρόνησης για την εξουσία, αλλά, ας μην κρυβόμαστε, και για το λαό (μέχρι το 2012 κατά κανόνα οι κλαδικές οργανώσεις ή νεολαίες του Συριζα απλα δεν υπήρχαν. Το κόμμα ήθελε συνήθως μακρά και μοναχική «πορεία» μέχρι να φτάσεις σε αυτό), το λουμπεν προλεταριάτο και όλα τα σχετικά. Μια χαρά ήμασταν με τις συζητησάρες μας (ολομέλεια 2-3 άτομα), τις αποψάρες μας, την ηθικάρα μας, και τα σέα και τα μέα μας. Κάναμε νομαρχιακή σύσκεψη, μαζευοντουσαν 7 ατομα, καταγγέλαμε τον πόλεμο στο Ιρακ, την πείνα στην Αφρική και τον μαλάκα το δήμαρχο, ο πόλεμος στο Ιράκ συνεχιζόταν, στην Αφρική πεινάγανε και πάλι και ο δήμαρχος παρέμενε μαλάκας, αλλά εμεις είχαμε εγγράψει έναν αστερίσκο «αντίστασης», βγαίναμε ικανοποιημένοι για τσίπουρο και εντυπωσιάζαμε αγωνιστικά και την γκόμενα αμα λάχει να ‘ούμε. Εβγαινε ο άλλος και ζήταγε ψήφισμα να καταδικάσουμε την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις...κεραίες κινητής τηλεφωνίας, το παράνομο κυνηγι μπεκάτσας και την δισκοπάθεια του κυρ Μήτσου και το έπαιζε καθοδήγηση που θα οδηγούσε «μακροπρόθεσμα» την χώρα στον σοσιαλισμό μέσω κολλεκτιβοποιημένων παραγωγικών μονάδων και όλα τα σχετικά. Αντε να σε δω μάγκα μου όμως τώρα που αναγκάζεσαι και να κυβερνήσεις, και «ανάλγητος»  εξουσιαστής να γίνεις, και να μην μπορεις να ταζεις στους πάντες στα πάντα, και φόρους και προστίματα να είσαι αναγκασμένος να βάλεις, και καταστολή να χρησιμοποιήσεις, και να υπάρχουν δυσαρεστημένοι με την πολιτική σου, και υποχωρήσεις να κάνεις, και με τους πασόκους (μπρρρρ) να συζητάς και να ζητάς και λεφτά από τους ευρωπαίοι και κυρίως να σε δω να προσπαθείς να κολλεκτιβοποιήσεις μερικές παραγωγικές μονάδες. 

4. Καινούργιοι συριζαίοι. Είναι κυρίως δύο λογιών. Η μια κατηγορία ειναι οι ενθουσιώδεις ακόλουθοι του Ηγέτη Αλέξη του αλεξικέραυνου του διαρκώς ερχόμενου, αενάως αλάνθαστου και προφητικού παντογνώστη. Νομίζω πως τα σχόλια περιττεύουν μιας και αυτή η κατηγορία θα ήταν καλύτερα να συχνάζει περισσότερο στις εκκλησίες παρά στην πολιτική μιας και η πολιτική τους άποψη ειναι θρησκευτικού τύπου. Ξεκινησαν τα κανάλια την παπαρολογία πως ο Αλέξης αντιγράφει τον Αντρέα (ελαχιστα αληθές. Οποιοσδήποτε ηγέτης θα ήθελε να έχει το αλάθητο και την λατρεία που απολάμβανε για χρόνια ο Αντρέας. Κάτι τέτοιο ελάχιστα συμβαίνει με τον Τσίπρα, παρόλο που ο ίδιος δεν ειναι μαλάκας και το εκμεταλεύεται όταν και όσο το βρίσκει), το άκουσαν μερικοί και τσίμπησαν και έγιναν αλεξικοί από αντρεϊκοί. Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λειτουργεί όπως το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτά γι αυτούς ειναι λεπτομέρειες. Η άλλη κατηγορία ειναι οι συριζαίοι τύπου «ειμαστε πιο αριστεροί από εσάς», οι οποίοι ήρθαν στον Συριζα για να γκρινιάξουν σχετικά με την δεξιά του στροφή. Αυτό που αγνοούν (και αυτή ειναι η διαφορά τους με την κατηγορία 1 ας πούμε) ειναι πως οι ίδιοι ειναι η δεξιά στροφή του συριζα. Φάτσες σαν τον Μητρόπουλο πχ δεν θα είχαν θέση σε ένα νορμάλ ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα, και βλέπεις τώρα την φάτσα αυτή να το παίζει αριστερότερος του αριστερού της κατηγορίας 3, που μπορεί μεν να τον δουλεύουμε διαχρονικά, αλλά έχει φάει πέτρινα χρόνια, ψόγους από αριστερά αλλά και δεξιά του, καθώς και προσωπική ταλαιπωρία χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος για να γίνει αυτή η μουτσούνα βουλευτής και να το παίζει και στέλεχος. Ισα μωρά χαμούρα μη σκίσεις κανα καλτσόν. Η μαλακία ειναι πως ο Συριζα πίστεψε πως σας είχε ανάγκη για να βγει και τώρα την είδατε και μάγκες.

5. Βαρουφίτσες. Απολιτίκ όρος. Δεν μιλάω για τις γκόμενες και το σεξαπιλ του Βαρουφάκη(κάποιες εκεί έξω να κοιτάξετε τα ψυχολογικά σας), μιλάω για όλες αυτές τις μαλακίες που διαβάζουμε/βλέπουμε/ακούμε οι οποίες υποκαθιστούν την πολιτική. Τι φόρεσε, τι δεν φόρεσε, τι είπε, τι του είπε, τι του απάντησε όταν του είπε αυτο που του είπε και άλλες μαλακίες οι οποίες μας θυμίζουν περισσότερο κουτσομπολίστικα «lifestyle» περιοδικά παρά πολιτικές αναλύσεις.

6. Πασόκοι. Τα εχουμε ξαναπεί. Ο Πασοκισμός ειναι διάχυτος στην ελληνική κοινωνία, οι πασόκοι ανήκουν αυτοδίκαια σε όλα τα κόμματα και ο πασοκισμός καλά κρατεί και ας ψοφάει η ιστορική του πηγή. Διότι η πηγή και αν ψοφάει, η νοοτροπία έχει ωσθμωθεί πια στην κοινωνία. Ο πασόκος θα κάνει αγώνα ενάντια στην εξουσία όταν θίγονται τα συμφέροντα του, πασπαλίζοντας τον μάλιστα με το «κατάλληλο» λεξιλόγιο, και αγώνα ενάντια σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία όταν ο ίδιος γίνει «συμφέρον» και εξουσία. Ο πασόκος ειναι ο μετρ του μεσου, της πλαγίας οδού, του δεν βαριέσαι αδερφέ, και της τυφλής υπεράσπισης του χεριού που τον ταϊζει (βλ. Λήμμα πασοκόγαυρος σχετικά). Οσο λοιπον δεν τον ταϊζεις ή ακόμα χειρότερα του απειλείς πως θα του πάρεις το φαϊ από το στόμα, τόσο θα γκρινιάζει. Ας υποθέσουμε λ.χ. πως ένας τυχαίος  πασόκος δουλεύει σε ένα αφεντικό που χρωστάει της Μιχαλούς αλλά και στο κράτος το οποίο αρχίζει και ζητάει κάποια λεφτά. 

Φωτογραφία άσχετη με το κείμενο

Μπορείτε αραγες να φανταστείτε τις αντιδράσεις του πασόκου αυτού;

7. Παπαδαριο και θείτσες. Αντε βγάλε εσύ άκρη.  Οι μισοί παπάδες βρίζουν τα άθεα κομμούνια ως γνήσιοι χίτες ακροδεξιοι, οι άλλοι μισοί «χαίρονται» εθνικιστικά με τον και καλά κυβερνητικό τσαμπουκά ως γνήσιοι χίτες ακροδεξιοι που γλύφουν των κώλο της εξουσίας. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με χίτες ακροδεξιους, παρακαλαω τον Σουβλακέα να δώσει φώτιση και κοχόνες στον Τσίπρα και να φορολογήσει την εκκλησία και το παπαδαριο, ή έστω να σταματήσει να τους πληρώνει τους μισθους. Χλωμό το βλέπω και το ξέρω, αλλα.......

8. Νεοδημοκράτες και λοιπές νεοδημοκρατικές δυνάμεις. Πολλές κατηγορίες εδώ. Οι Καραμανλικοί ας πούμε, χάρηκαν με τον Πάκη ενώ κατά τα άλλα μιμούνται τον μεγάλο ηγέτη παίζοντας με τις τάπες των βαρελιών και περιμένοντας υπομονετικά το ουίσκι τους να ωριμάσει. Ενδιάμεσα σκεφτονται ενδιαφέροντες τρόπους θανάτωσης του Σαμαρά, αλλά χωρις να κουραστούν αν γίνεται οι ίδιοι, διοτι ο χώρος «των ευπατρίδων της πολιτικής» δεν ειναι για πολύ κάματο, στην παρούσα φάση λοιπόν προκρίνεται η λύση του πετάγματος μπανανόφλουδων σε τυχαίες διευθύνσεις με την ελπίδα να πατήσει μια απο αυτές και ο τρισκατάρατος Μεσσήνιος. Οι νοεδημοκράτες Μητσοτακικοί – φιλελεύθεροι ειναι κάπως πιο δραστήριο είδος και νιώθουν να παγιδεύονται ανάμεσα στον (φτου, κατάρα, μαγάρα και ξουτ) Σαμαρά και στην προάσπιση και της δικής τους συμμετοχής στην προηγούμενη κυβέρνηση, και στην ανακούφισή τους για τις συμφωνίες του Σύριζα με τους ευρωπαίοι. Δεν ανήκει σε αυτούς η πατέντα «ή κωλοτούμπα ή πορεία στα βράχια» για-οτι-και-αν-κανει-ο-Συριζα αλλά των επόμενων αν και οι ίδιοι οι μητσοτακικοί την χρησιμοποιούν και αυτοί περίπου αναγκαστικά. Και φτάνουμε στην τελευταία κατηγορία: Οι Σαμαρικοί. Χειρότερη νοοτροπία από τους παπάδες, μεγαλύτερη ανικανότητα και απο τους Καραμανλικούς, περισσότερη πατριδοκαπηλία απο την ΧΑ και στο τέλος και άμα χρειαστεί περισσότερο πούλημα κόμματος, κυβέρνησης και χώρας απ΄όσο περιμέναμε ακόμα και εμείς οι απαισιοδοξοι. Ακόμα να διαψευστεί η (καθόλου έγκυρη πάντως) εφημερίδα Δημοκρατία για την αναφορά της πως την κατάπτυστη ανακοινωση του ΕΛΚ την έγραψε ο σύμβουλος Σαμαρά Χρύσανθος Λαζαρίδης. Δίνουν (διαχρονικά εδώ που τα λέμε) την εντύπωση πως δεν θα είχαν πρόβλημα να πέσει το ΑΕΠ κατά ακόμα 40%, να πουλάμε μωρά για τα όργανά τους, να δώσουμε στους ξένους την ...Κρήτη και στους τουρίστες τις κόρες μας, να φυλακίζονται ανθρωποι για χρόνια χωρίς δίκη και χωρίς κατηγορίες, να καθιερωθεί και νόμιμα η εργασία με αμοιβή μόνο το ...φαγητό και τον ύπνο (η δουλοπαροικία δηλαδή), να ξεσκιστεί το κράτος τελος πάντων, αρκεί να είναι οι ίδιοι στην εξουσία.

9. Καμένοι. Οι καμένοι ειναι δύο λογιών. Ειναι οι ...Καμμένοι και οι καμένοι (προσοχή στα «μ»). Παντου συνομωσίες, παντου προδότες, παντου Βριλ, Γκριλ, Ελ, Καλ-Ελ και άλλοι τέτοιοι....υπαρκτοί οι οποίοι κτλ κτλ. Δεν ασχολούμαι με τους καμένους, και ελπίζω να μην χρειαστεί να ασχοληθούμε με τους Καμμένους διότι τότε ζήτω που καήκαμε.

10. Οι Ποταμίτες. Ειναι μάλλον ικανοποιημένοι με την κυβέρνηση αρκεί να μην πειράξει τον Μπομπολα. Θα ψηφίσουν οποιαδήποτε μή εχθρική προς τον Μπομπολα μεταρρύθμιση. Οι ποταμίτες ειναι περίεργη φάρα.  Θα ήθελαν ας πουμε στις προγραμματικές δηλώσεις να ψηφίσουν υπερ, ψήφισαν κατά και μετά ο Θεοδωράκης είπε στον Τσίπρα πως αν χρειαστεί βουλευτες για να περάσει κανα νομοσχέδιο (απο αυτά ας πουμε που είπε Οχι το Ποτάμι στις προγραμματικές) μπορεί να υπολογίζει στους Ποταμίτες βουλευτές. Ουάου. Πάντως, όταν τελειώσουν τα αστεία με τον Μπομπολα (χεχεχε) ειναι πιθανοτατα οι επόμενοι σύμμαχοι της κυβέρνησης αν και όταν ο Καμμένος το κάψει τελειως.

11.   Λοιποί φιλελεύθεροι. Γενικά ειναι ευχαριστημένοι με την παρούσα κυβέρνηση αρκει να κόψει κάτι απο το δημόσιο και να το πουλήσει. Ηταν ευχαριστημένοι και απο την προηγούμενη κυβέρνηση στα μέρη της διακυβέρνησης που έκοβε απο το δημόσιο και τα πουλούσε. Γενικώς θα ειναι ευχαριστημένοι όσο περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες ρε δεν πα να είναι και για τα φάρμακα της γιαγιάς τους.

12.   Ο Τζήμερος. Ο Τζήμερος δεν μετράει στους λοιπούς φιλελεύθεροι διοτι ειναι φιλελεχαζός και όχι φιλελεύθερος. Οποτε μένει ως μια κατηγορία μόνος του, ένας πραγματικός Αλέφαντος πασοκόγαυρος της πολιτικής.

Θα μου πειτε, εσύ ρε χαμένε εισαι ευχαριστημένος απο την παρούσα κυβέρνηση; Θα απαντουσα μάλλον ναι, αλλά με χοντρούς αστερίσκους*. Ετσι και αλλιως έχουμε μάθει τα τελευταία χρονια (ειδικά και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) να έχουμε τον πήχη πολύ χαμηλά. Ετσι και εγώ λοιπόν δεν είχα ιδιαίτερες απαιτήσεις. Πιθανώς αν δεν είχε μεσολαβήσει το κύμα ΓΑΠ-Παπαδήμου-Σαμαρά (μετά από τον ανεκδιήγητο τεμπελχανά τον Κώστα τον Χασμώμενο) να είχα πιο υψηλές απαιτήσεις, αλλά στην παρούσα φάση ειμαι χαρούμενος που ανοίγω την τηλεόραση και δεν βλέπω κάτω από την φάτσα του Βορίδη το «Υπουργός Υγείας» ή το Υπουργός γενικά κάτω από τις φάτσες του Αδωνη, του Λοβέρδου, της Βούλτεψη και του Ντινόπουλου. Ειμαι λάθος και το ξέρω, αλλά ειναι ανθρώπινο. Θεωρώ πως στην παρούσα χρονική στιγμή πάμε να ξαναβρούμε τα αυτονόητα. Σιγά σιγά όσο περνάει ο καιρός θα ανεβαίνουν και οι απαιτήσεις, αλλά στην παρούσα φάση το ζητούμενο ειναι να λειτουργούμε σαν νορμάλ κράτος και κοινωνία (οχι σαν ορθολογικό κράτος, αυτό ειναι για αργότερα, άλλωστε ποτε δεν ειχαμε ορθολογικό κράτος, αλλά ρε γμτ πέντε πράγματα τα θεωρούσαμε αυτονόητα). Ειναι ενδεικτικό πως αν δει κανεις τα προγράμματα του Συριζα θα δει μια διαρκή «έκπτωση» των θεσεων του με βάση το προαναφερθέν αριστερομετρο. Αυτο μερικοί το εξέλαβαν ως απόπειρα συμβιβασμού. Κάτι τέτοιο όμως ειναι μονο εν μέρη αληθές, μιας και ο Σύριζα δεν ειχε (οπως αποδειχθηκε) ανάγκη πολλών εκπτώσεων για να γίνει κυβέρνηση. Ο Σαμαράς τα είχε κάνει τόσο σκατά που ο Συριζα βγήκε περίπου με την λογική του ώριμου (τι ώριμου, λέγε σάπιου καλύτερα) φρούτου. Η υπόλοιπη αλήθεια ειναι πως η πραγματικότητα γύρω μας άλλαξε βιαια. Στις τελευταίες εκλογές αρχισαν να βγαίνουν τα προτάγματα της...Γαλλικής Επανάστασης (Ελευθερια, Ισοτητα κτλ) το πράγμα δεν βρωμάει συμβιβασμό. Απλά βρωμάει έτσι σκέτο, διότι ως χώρα έχουμε πέσει πλέον τόσο χαμηλά που οι διακηρύξεις των Γάλλων του 1789 μας φαίνονται ξαφνικά επίκαιρες και ριζοσπαστικές.

Τελος πάντων θα πω κάτι τελευταίο για να μείνει. Το παρόν ξεκίνησα να το γράφω μέρες πριν δημοσιευτεί, οποτε μοιραία με πρόλαβε ο Τσίπρας, αλλά ας το πούμε και μεις. Να θυμόμαστε πως παρόλους του Καμμένους η παρούσα κυβέρνηση ειναι ως επί το πλείστον αριστερή. Γκρίνιες, συζητήσεις και μανούρες της αρέσουν, στο DNA της ειναι η κουβέντα, και η σύνθεση μέσα από τις αντιθέσεις. Να παραπονιέστε λοιπόν συνεχώς και αδιαλείπτως στην κυβέρνηση όταν κάνει μαλακίες, ειναι πολύ πιθανό να σας ακούσει. Οχι όμως όταν το πρωτιστο και μέγιστο πολιτικό σας μέλημα ειναι η αλλαγή της στροφορμής του πλανήτη, η άμεση ερημοποίηση του Ατλαντικού, η κήρυξη πολέμου στις ΗΠΑ, η κατάλυση του πολιτεύματος, η κατάργηση του στρατού, η κατάργηση των συνόρων, η απαλλοτρίωση εντός εικοσι τεσσάρων ωρών όλων των μέσων παραγωγής, η μονομερής άρνηση πληρωμής διακρατικού χρέους, η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και η –νικηφόρα- εισβολή στην Τουρκία. Σεβαστά ως προσωπικοί πολιτικοί στόχοι, αλλά κοιτα να δεις ρε παιδί μου, δεν νομίζω αφ’ ενός να έχουν πολιτικό ρεύμα και αφ’ ετέρου, και μετ’ επιφύλαξης, δεν νομίζω να γίνονται (ή τουλάχιστον να γίνονται και να υπάρχει περίπτωση τα «πράγματα» να βελτιωθούν κατόπιν) σε αυτό το χωροχρονικό συνεχές.

---

* Ενδεικτικά αναφέρονται η πολιτική επιδομάτων που φάνηκε να «σκάει» ξανά ξεκινώντας από την ΔΕΗ καθώς και η αποφυγή επικύρωσης της συμφωνίας με την ΕΕ κτλ απο την Βουλή (αν και στο 2^ο υπάρχουν καλά επιχειρήματα κατά της ανάγκης επικύρωσης από την Βουλή, μιας και ειναι ενα γενικόλογο κείμενο, που ειναι «τσοντα» σε παλια συμβαση. Κατ’ εμε ομως παρόλα τα νομικά ελαφρυντικά, κανείς δεν είπε πως είναι νομικά απαραίτητο άλλωστε, έπρεπε και να έρθει και να απαιτηθούν 180 ψήφοι.)