Περί εκλογών 2

Κατά πρώτον: Καλή χρονιά!!

Εισαγωγή:

 Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Έχει πολύ πλάκα πόσες προσωπικές κόντρες ξεκαθαρίζονται σε αυτές τις εκλογές και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Και μερικές δεν είναι μόνο καθαρά προσωπικές αλλά έχουν και χοντρά στοιχεία διαφορετικών πολιτικών οι οποίες αναμετριούνται.

Κατα δεύτερον:

Κάπου εδώ να ομολογήσω πως πρέπει να δώσω συγχαρητήρια στον ΣΥΡΙΖΑ για την χυλόπιτα που (φαίνεται να) έριξε στην ΔΗΜΑΡ. Πάντα τέτοια και τα μυαλά στο μίξερ!

Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό που είπα στο προηγούμενο ποστ, ότι δηλαδή η νέα κυβέρνηση θα έχει να πολεμήσει τις 137 πληγές του Φαραώ και μάλιστα από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης. Αν αυτή η κυβέρνηση ειναι του ΣΥΡΙΖΑ, το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν μερικοί πεμπτοφαλλαγίτες στις τάξεις της και, ας μην γελιόμαστε η αλλοπρόσαλλη ΔΗΜΑΡ του Φώτη το μόνο που δεν είχε ήταν σταθερότητα στις αποφάσεις της. Μπορει (;) σε μερικούς ο κυρ Φώτης να είναι συμπαθής (πολλά τα μυστήρια του σύμπαντος, ένα πάνω, ένα κάτω δεν έχει σημασία) αλλά γενικά δεν τον λές και φερέγγυο, και αν αυτός θεωρηθεί φερέγγυος δεν λες το ίδιο για το κόμμα - όμιλο στελεχών του. Και μπορεί στον μέσο αριστερό στελέχη όπως η Ρεπούση, ο Κακουλίδης και ο Πανούσης λχ να εμπνέουν κάποιο σεβασμό δεδομένου ότι έχουν αποδείξει πως αντέχουν στις κακουχίες και μπορούν να τηρήσουν μια κομματική γραμμή, αλλά οι διάφοροι Οικονόμοι, Παπαδόπουλοι, Μπίστηδες, Ψαριανοί, Λυκούδηδες κτλ κτλ το μόνο που κάνουν στον μέσο αριστερό είναι από την μία να του γυρίζουν τα άντερα και απο την άλλη να εμπνέουν φόβο. Εδώ είχε γίνει της πουτάνας με τη συγκυβέρνηση και αυτό για μερικές γ.γ. (θυμηθείτε την "συμφωνία των ποσοστών"), τί θα γίνει άραγες όταν στη ζυγαριά μπούνε μέσα υπουργεία;

Επαναλαμβάνω και ελπίζω να γίνω κατανοητός. Η επόμενη κυβέρνηση, ιδιαίτερα αν ειναι του ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί ισχυρότατες πιέσεις. Το μόνο που δεν χρειάζεται είναι μερικοί "συμπαθείς" και ακίνδυνοι αριστερούληδες της ντεμεκ αριστερας, πασόκους με πολιτικά. Και να θυμόμαστε πως η ΔΗΜΑΡ δεν ήταν ποτέ κόμμα με την κανονική έννοια του όρου. Δεν υπήρχε δομή, ώσμωση με την κοινωνία κτλ. Μόνο κάτι περιφερόμενα στελέχη - επαγγελματίες των οποίων ο διαχρονικός πόθος ήταν είναι και θα είναι η σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ (του 30-40%), απλά θα προτιμούσαν να το κάνουν ως επιβληθέντα στελέχη (Μπίστης) παρά μέσα από συμμετοχή στις διαδικασίες από την βάση. Τέτοιους σταρ η αριστερά δεν θέλει και δεν έχει ανάγκη. Εναν θα έφερνες, 30 θα έδιωχνε.

Όλοι αυτοί οι γυρολόγοι, οι επαγγελματίες της πολιτικής, οι καριερίστες ξερόλες (ακόμα γελάω με τον Μπίστη που αποκαλούσε τους ΑΝΕΛ ψεκασμενους Έλληνες ξεχνώντας πως ο πρώτος βουλευτής που έκανε σχετική ερώτηση στο κοινοβούλιο ήταν ο ....Φώτης Κουβέλης!!), οι πρόθυμοι του συμβιβασμού, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν θα ήταν να ψηφίσουν το Δημα για πρόεδρο και να παρακαλέσουν τον Σαμαρά για μερικές θέσεις ακόμα ή έστω να ικανοποιηθούν με την παράταση των θητειών τους μέχρι το τέλος της τετραετίας. Το ότι τους έπιασε πολιτική τάση αυτοκτονίας (ισως και όχι. Ίσως επέλεξαν την λιγότερο οδυνηρή επιλογή, βλ. παρακάτω) και καταψήφισαν τον Δημα έδινε την εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε συναλλαγή μαζί τους κάτω από το τραπέζι, κάτι για το οποίο οι γκρίνιες από κάτω προς τα πάνω ήταν περισσότερο από έντονες. Οι εξελίξεις δείχνουν να το διαψεύδουν γι αυτό και οι εκρήξεις μερικών οι οποίοι ήταν ως συνήθως προθυμότατοι να βοηθήσουν την "ρεαλιστική" κάργα φασιστική δράκα που μας έχει κάτσει στο σβέρκο.

(Μάλλον τελικά ο καθοριστικός παράγοντας πρέπει να ήταν η ηλικία του κυρ Φώτη ο οποίος πρέπει να έχει αρχίσει να σκέπτεται την υστεροφημία του.)

Από την άλλη δεν θέλω να τρελαινόμαστε με την ΔΗΜΑΡ και τις ξαφνικές δημοκρατικές-με-μέτρο τάσεις της. Ο ίδιος ο Τσίπρας δεν είχε εκλεγεί με σταυρό τότε που του ζάλιζαν τα αρχίδια; Ή είναι λογικό σε μερικούς να επιβάλει όρους το 0,5% στο 30% όπως ορθώς παραδέχεται και ο Πανούσης πως δεν στέκει; Ο Τσίπρας δεν τους κάνει τίποτα λιγότερο από αυτό το οποίο ο ίδιος πέρασε με επιτυχία παλαιότερα. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ το παίζει λαϊκο κίνημα, αυτές οι άνωθεν και εκτός κοινωνίας συμφωνίες αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξή του.

Μα θα μου πείτε οι ΔΗΜΑΡίτες σε πειράξανε; Εδώ έρχονται πασόκοι, ψεκασμένοι, και ο Μιχελογιαννάκης.

Ενα ένα και με τη σειρά. Κακώς, κάκιστα ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τον ηλίθιο Μιχελογιαννάκη. Κακώς, κάκιστα ο ηλίθιος Μιχελογιαννάκης ήταν στο ΠΑΣΟΚ αντί για κάποιο άσυλο. Κακώς, κάκιστα τον ψηφίζουν μερικοί. Αλλά θα μου πεις στην χώρα που ψηφίζεται ο Αδωνης τί περιμένεις; Οι ίδιοι διαμαρτυρόμενοι για τον Μιχελογιαννάκη δεν είπαν ποτέ πόσο στόκος ήταν η κυβερνητική εκπρόσωπος. Ο Μιχελογιαννάκης λοιπόν είναι βλαμμένος. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Αλλά, αν και πρώην πασόκος, δεν θυμάμαι να συνέπραξε σε κανένα μνημόνιο, δεν θυμάμαι να ζήτησε θέση στο επικρατείας και δεν θυμάμαι να έβαλε όρους τύπου "θα έρθω, αλλά θέλω αυτα", και από όσο ξέρω εκλέχτηκε με σταυρό. Το ότι ειναι χαζός δεν σημαίνει τίποτα. Εδώ ο ανοικτά κρετίνος, μισάνθρωπος, μισογύνης και εντελώς φασίστας στα γεράματα Πάγκαλος έκανε καριέρα σε τόσα υπουργεία. Ο Γιακουμάτος ακόμα εκλέγεται.Ο Ντινόπουλος, τώρα που μιλάμε, έχει υπουργείο, εκτος και αν παραιτήθηκε λόγω εκλογών.

Πάει αυτό. Τώρα για πασόκους κτλ ειναι απλο. Πέρα από τις αρχικές προσχωρήσεις ΠΑΣΟΚων που δεν συμφωνήσανε σε κανένα μνημόνιο (Μητρόπουλος, Σακοράφα, Κουρουπλής) δεν έχει πάρει το μάτι μου τίποτε άλλο. Αντιθέτως, πάμπολλοι πασόκοι - στελεχάρες αυτοπροτείνονται διαρκώς για βουλευτές, περιφερειάρχες και τα λοιπά και παίρνουν μονίμως τον πούλο. Δεν θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει κανα δυο περιφέρειες ακόμα αν τους έπαιρνε; Προφανως και θα μπορούσε, απλά επιλέχτηκε ένας πιο μεσαίος δρόμος και εκεί που δοκιμάστηκε η λύση Βουδούρη, κόντρα στο τοπικό αίσθημα, πήρε τον πέουλον. Τώρα για ψεκασμένους κτλ ισχύει πιθανόν, ότι και για τους ΔΗΜΑΡιτες - πασόκους. Οποιος θέλει να τηρήσει τα του συνεδρίου (την εκφρασμένη δηλαδή πολιτική βούληση του κόμματος και όχι το θέλω του κάθε καραγκιόζη), ας κατέβει να  ζητήσει σταυρό, αν περάσει πρώτα από τις νομαρχιακές, κάτι αρκετά δύσκολο. Οι αριστήνδην θέσεις στο επικρατείας ειναι του κόμματος και όχι του κάθε ζήτουλα.

Εκτος και αν το πρόβλημα ειναι ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ειναι (κατά κύριο λόγο) πρώην πασόκοι. Αλλά δεν το κατάλαβα ούτε αυτό. Δηλαδή όταν οι πρώην πασόκοι ήταν απλοί πασόκοι αυτό δεν ήταν πρόβλημα; Γιατί κανείς δεν κατακεραύνωνε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ πως ήταν γεμάτο πασόκους; Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου να δεις πόσο % πασόκους έχει. Τίγκα ειναι. Εκτος και αν νομίζετε πως ο Κουρουπλής ήταν ο γίγαντας της διαπλοκής και ο Βαγγέλης ειναι η αθώα περιστερά. Νόμιζα πως όταν κάνουμε εκλογές τα κόμματα ζητάνε την ψήφο όλων των ελλήνων και πως οι πασοκικές ψήφοι ανήκουν στο σύνολο και όχι στο ΠΑΣΟΚ or death. 

Τέλος πάντων το παρατράβηξα. Το συμπέρασμα ειναι πως οι Κουβελικοί την πάτησαν. Μερικές φορές εισπράττει κανείς αυτό που του αξίζει και αυτή ήταν μία από αυτές. Παραλίγο ο ΣΥΡΙΖΑ και η μη ΚΚΕ αριστερά γενικώς να εξαφανιζόταν από το χάρτη χάρη στις δράσεις και την φιλοδοξία μερικών από την ομάδα που αργότερα έγινε η ΔΗΜΑΡ. Και αυτό ούτε ξεχνιέται εύκολα, ούτε μπορεί κάποιος να τους ξαναδώσει έτσι απλά εμπιστοσύνη. Το ο ότι ο Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν την πάτησαν δίνοντας υποσχεσεις (που θα τις ξέχεζε η βάση) και πως ο Φώτης "αφεθηκε να νομίζει" ότι θα έβρισκε φιλόξενο σπίτι μετά το αποτυχημένο πείραμα της μνημονιακής aka κυβερνώσας αριστεράς για να τον πιει μετά δίνει αρκετά μπόνους στον Αλέξη ο οποίος έδειξε στιγμές πραγματικής πολιτικής ευφυιας. Δεν ξέρω αν αυτή η ευφυια βγάζει κυβέρνηση αλλά αν βγάλει, τουλάχιστον δεν θα είναι ναρκοθετημένη εκ των έσω.

Σε παλαιότερο ποστ είχα παρομοιάσει τον Τσίπρα με τον Robb Stark, ο οποίος είναι πλεον γνωστό πως πιάστηκε κώτσος, και μάλιστα χοντρά και μοιραία. Ευτυχώς οι πολιτικοί ελιγμοί του ΣΥΡΙΖΑ αυτοί την φορά ήταν ανάλογοι της ευφυιας ενός Varys ή ενός Tywin κάτι το ευχαριστο σαν αλλαγή.

Ηθικό δίδαγμα: Πρέπει να το καταλάβουμε. Ο τόπος δεν έχει ανάγκη άλλους αναντικατάστατους, χρησιμους επιβληθέντες εκ των άνω γυρολόγους, αλλά πολιτικούς που έχουν επαφή με την κοινωνία και προέρχονται από αυτήν. 

Κατά τρίτον: 

 Δεν μπορεί κανείς να μην σχολιάσει το κάζο που έπαθε ο Αντώνιος Σαμαρεύς ο τρισυπόστατος και οι συν αυτώ σε σχέση με την εκλογή ΠτΔ που την θεωρούσε και βέβαιη - τρομάρα του. Αν ψάχνουμε την αιτία που δεν εκλέχτηκε ΠτΔ πρέπει να δούμε όλη την πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση τα τελευταία 2,5 χρονια η οποία έκαψε όλες τις γέφυρες γύρω της (στο ίδιο παλαιότερο ποστ είχα παρομοιάσει τον Αντώνη με την Cersei: "Εξαιρετικές ικανότητες στο άρπαγμα της καρέκλας. Πολύ χαμηλές στην διατήρηση της εξουσίας. Χαοτικές κινήσεις που διώχνουν τρομαγμένους τους φίλους και τους οπαδούς", κάτι απόλυτα πετυχημένο μέχρι τώρα τουλάχιστον, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τα ποσοστά της ΝΔ που παρέλαβε και αυτά που πασχίζει να φτάσει). Τους ΧΑτες τους έκαψε με τον Μπαλτάκο και την βλακεία του, παρά το φλερτ του Φαήλου. Την ΔΗΜΑΡ την έκαψε μιας και τότε "δεν την είχε ανάγκη", απεναντίας ο Μπαλτάκος το είχε πει περίπου στα ίσια πως μην μας παραζορίζετε γιατί αμα λάχει εκεί είναι η ΧΑ. Τους Καμμένους τους νόμιζε πελάτες αλλά την πάτησε και τελικά άρχισε να τάζει ...τί αλήθεια; Παράταση της θητείας; Υπουργοποίηση όποιου ψήφιζε τον Δήμα; Πέρα από τους αναμενόμενους να μασήσουν, ελάχιστοι άλλοι μάσησαν διότι και το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της τετραετίας δεν ήταν σίγουρο, αλλά και οι πιθανότητες επανεκλογής με μια παραπαίουσα ΝΔ και ένα καταβαραθρωμένο ΠΑΣΟΚ ελάχιστες. (να δω ρε *** Οικονόμου τι θα κάνετε εκεί που πήγατε). Το αποτέλεσμα ήταν πως η συγκυβέρνηση πήγε στην εκλογή ΠτΔ έχοντας αρπαχτεί με όλους τους πολιτικούς χώρους και μόνο από κάποιους Ψαριανούς (εντίμως δηλώσαντες εξαρχής την θέση τους) και Μίκες (ατίμως πουλήσαντες μούρην, καταψηφίζοντες, μετά ψηφίζοντες και κατόπιν ποιούντας την νήσσαν) περίμεναν χαϊρι, μόνο που αυτοί δεν έφταναν.

Το κόλπο γκροσο από τους Καμμένους έγινε με τον Χαϊκάλη. Πέρα από τον αν είχε βάλει ο Σαμαράς ή όχι τον Αποστολόπουλο να του τα χώσει, κανείς δεν περίμενε ο Χαϊκάλης να πάει και στον Καμμένο και στον εισαγγελέα. Το ότι ο εισαγγελέας "δεν είδε τίποτα", αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χαϊκάλης τα πήρε και σίγουρα δεν σημαίνει πως οι υπόλοιποι ΑΝΕΛ δεν τα ψιλοέκαναν πάνω τους. Πλεον ακόμα και αν υπήρχαν "ανήθικες προτάσεις" ή ακόμα και απλες διαθέσεις διαφοροποίησης θα έπεφταν στο κενο. Οι μοναδικές ελπίδες του Σαμαρά πλέον ήταν οι ΔΗΜΑΡίτες και οι ΧΑτες. Τους ΔΗΜΑΡίτες τους καθάρισε ο ΣΥΡΙΖΑ (τα είπαμε πιο πάνω) αν και δεν νομίζω πως είναι όλοι τόσο πουλημένα κορμιά όσο θα ήθελε ο Σαμαράς. Απλά ο Σαμαράς ήταν βέβαιος πως η εξουσία του Φωτη πάνω στο κόμμα δεν ήταν στέρεη και μπορούσε να ελπίσει σε μερικές πασοκικές αποσκιρτήσεις. Το μειονέκτημα ήταν πως το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ήταν μια αηδία και μισή, ζήτημα ειναι αν θα έβγαζε 10 - 15 έδρες (και ποιος να πρωτοβγει;), το Ποτάμι ήταν και είναι κάργα αντιαριστερό (οπότε ποιος να τους ψηφίσει;), οπότε η ΔΗΜΑΡ κατάλαβε πως μόνο άμα έκανε το γκομενάκι του σύριζα είχαν οι δικοί της πιθανότητες πολιτικής επιβίωσης (και πάλι μιλάμε για στελέχη, διότι από κόμμα βράστα). Οπότε ειναι απόλυτα πιθανό η ΔΗΜΑΡ του 0,6% να επέλεξε την λιγότερη άσχημη απο τις διαθέσιμες λύσεις.

Οπότε καιόμενης και της ΔΗΜΑΡ έμενε η ΧΑ να σώσει τον Δήμα, ο οποίος δεν φάνηκε και τόσο ενθουσιασμένος με την ιδέα. Δεν ξέρω, ίσως να πειθόταν η ΧΑ με κατάλληλα ανταλλάγματα (στο δικό μου σενάριο έπαιζε ως ύστατη λύση). Πως και γιατί να πειστεί όμως όταν ο Κυριακος ********** μια μέρα πριν την τρίτη εκλογή είπε πως αμα ψηφίσουν οι ΧΑτες τον Δήμα ο ίδιος θα ψηφίσει παρών και μάλιστα πως "δεν θα είναι ο μόνος". Πως και γιατί να συμπράξει η ΧΑ, όταν ο ίδιος ο Δήμας είπε κάτι που ο Σαμαράς δεν θα έλεγε ποτέ, πως δηλαδή "δεν θα δεχθεί" να γίνει ΠτΔ με χιτλερικές ψήφους; Με τούτα και με κείνα κάηκε ακόμα και αυτό το σενάριο (χωρις να ξέρουμε αν θα υλοποιούνταν ετσι και αλλιώς) και μου χάλασε και την πολιτική μανέστρα που είχα φτιάξει. Φαντάζεστε σενάριο να ψήφιζε ΠτΔ η ΧΑ και να καταψήφιζαν μερικοί στην ΝΔ; Καλά από την μία οι ΧΑτες θα σφάζονταν μεταξύ τους, αλλα και η ίδια η ΝΔ θα διαλυόταν.

Είπαμε, στην πολιτική η εκδίκηση μπορεί να αργήσει. Δεν ξέρω πως και γιατί αλλά πιστεύω πως κάποιος γέρος απόμαχος πολιτικός, γελάει σαρδόνια, ενώ χαλαρώνει και περιμένει τις μετεκλογικές εξελίξεις στην Νέα Δημοκρατία για να μπορέσει να αναπαυτεί επιτέλους.

Κατά τέταρτον:

Προφανώς ο ΓΑΠ επηδήχτει σφόδρα από τον Βενιζέλο και τους συν αυτώ. Και ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει. Ο ίδιος έχει αποδείξει πως παρόλο πως απο πολιτική δεν πολυνογάει, παρόλα αυτά είναι μανούλα στο στήσιμο κομμάτων και μηχανισμών, οπότε απλά περιμένει τον Βενιζέλο στην γωνία. Ο ίδιος έκανε την κίνηση ματ, να το παίξει υπεράνω στον Αντωνάκη (παραιτήσου ρε, εγώ όταν χρειάστηκε αυτό έκανα), έχει το άλλοθι της  ανιδιοτέλειας λοιπόν, τον λένε και Παπανδρέου. Αμα το πάρει απόφαση και κάνει κανα κόμμα θα δείτε τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στην Ν. Ελλάδα, ίσως και αλλαχού, να μηδενίζονται. Εκεί να δείτε πόσο θα το χαρεί ο Γιώργος αν ο Βαγγέλης δεν βγει βουλευτής - λέμε τώρα. Πλάκα θα έχει επίσης αν ευοδωθεί η φημολογούμενη συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ. Εκεί να δείτε γέλια γενικώς και ειδικώς.