Δημοψήφισμα και απολογισμός ΙΙ

Disclaimer: Ο γράφων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ και δεν έχει και ουδεμία όρεξη να γίνει οικονομολόγος. Από την άλλη μιας και πλεον οι οικονομολογοι δεν εχουν ιδέα τι τους γίνεται δικαούμεθα και μεις να ομιλούμε. Νομίζω;

Λογικά εδώ που φτάσαμε (ανεργία στον Θεό, απώλεια στο Χ.Α.Α πάνω απο 100δις σε 2 χρόνια, μόνιμη ανάγκη της χώρας για έξωθεν δανεικά, απώλεια εισοδημάτων ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως κτλ κτλ) το κούρεμα του χρέους που κατάφερε η κυβέρνηση Γερμανία είναι μια κάποια λύσις.

(α, προσοχή εδώ. Το ότι όλοι χάνουν εισοδήματα δεν σημαίνει πως όλοι χανουν γενικώς. Τα λεφτά που χάνει ο κάθε Αγγελόπουλος πχ είναι ένα αφηρημένο ποσό που ελάχιστα τον επηρεάζει προσωπικά και σε επίπεδο καθημερινότητας ή/και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Το ότι ο μισθωτός των 1000(;) ευρώ όμως πήγε στα 900, 800 700 και βλέπουμε του αλλάζει τον αδόξαστο)

Όχι ότι σωνόμαστε δηλαδής. Όταν στον χρόνο πάνω έχεις ΑΕΠ ~ 120 δις, έλλειμα 10-15% (δεν θα τα χαλάσουμε στα νούμερα) ήτοι ρυθμό αναδιπλασιασμού του χρέους την δεκαετία (και βγάλε) και με συνολικό χρέος ήδη γύρω στα 400 δις, το να το κάνεις.....300 δις δεν είναι εδώ που τα λέμε και το σώσιμο του αιώνα. Ούτε καν σώσιμο είναι δηλαδη. Το νούμερο πληρωμών που πρέπει να δώσει η χώρα στα επόμενο χρόνια είναι έτσι και αλλιώς γελοίο, ανεφάρμοστο.

(κλατς: "Άρα ακόμα κι αν πάρουμε ακραία σενάρια ουτοπικής επιστημονικής φαντασίας με κόκκινους γίγαντες και άσπρους νάνους, τα νούμερα όχι μόνο δεν βγαίνουν αλλά φτάνουν πάλι σε αστεία νούμερα. Διότι ναι μεν χρέος 300δις είναι καλύτερο από χρέος 400δις, συνεχίζει όμως να είναι ένα νούμερο που δεν μπορεί να λειτουργήσει.". 

Διαβάστε το όλο μιας και έχει καλή ανάλυση και κυρίως παράθεση των στοιχείων που δεν πολυφωνάζουσι τα κανάλια κτλ)

Πέρα από αυτό τί συνιστά γενικότερα το κούρεμα του χρέους; Πρώτα απ' όλα μια νίκη της πολιτικής (της Γερμανίας βασικά) έναντι των τραπεζών. Όσοι κλαίνε τώρα να θυμάστε πως κλαίνε για τις τράπεζες. Όχι πως θα χάσουν και πολλά οι τράπεζες δηλαδή (μην είμαστε και πλεονέκτες). Απλά  έτσι για αλλαγή δεν πέρασε το δικό τους.

Όποιος μαλακοπίτουρας συγκρίνει τις δηλώσεις πασόκων προ κουρέματος ("διατί το κούρεμα είναι καταστροφή" και τέτοια) με τις αποφάσεις που ελήφθησαν και τους βγάζει μαλάκες είναι ελαφρώς για-τα-μπάζα και τούτο διότι:

• Σιγά μην ξέρουν τα πασόκια τι τους γίνεται (βασικόν)
• Οι αναφορές γινόντουσαν όταν στο τραπέζι έπεφτε η πρόταση για μονομερές κούρεμα και όχι εθελούσιο. Οι διαφορές είναι τεράστιες. Στο πρώτο βαράς επίσημα κανόνι σαν χώρα. Στο δεύτερο κάνεις διακανονισμό, στον οποίο όλοι προσπαθούν να περισώσουν λίγη από την χασούρα τους. (βασικότερον)

Η ερώτηξις είναι διατί δεν πήγαμε σε διακανονισμό μόνοι μας και έπρεπε να τα χώσουν χοντρά (με την έννοια της χριστοπαναγίας) οι Γερμανοί (που τελικά είναι πιο φίλοι μας από όλους τους άλλους μαζί) για να γίνει αυτό. Να μερικές υποψήφιες απαντήσεις:

• Δεν πήγε ποτέ το μυαλό του ΓΑΠ, του Παπακωνσταντίνου και του Βαγγέλα πως μπορεί να ζητήσουν από τις τράπεζες να χάσουν λεφτά. Ποτέ όμως.
• Εδώ κοτζαμάν Γερμανία και παραλίγο να τον πιει, εμείς που να φτουρήσουμε;
• Μερικά πράγματα είναι και θέμα ικανότητας χειρισμών και σε αυτούς δεν μπορώ να πω πως λάμπουμε τα τελευταία έτη.
• Δεν το είχαν σκεφτεί ακόμα. Αποδεδειγμένα πλέον ο ΓΑΠ σκέφτεται επίκαιρα με διαφορά φάσης ενός έως δύο ετών. Έπρεπε να βγει το 2007 και βγήκε το 2009 όταν και έκανε την εκστρατεία που ανταποκρινόταν στο...2007 (λεφτά υπάρχουν και τέτοια. Τότε όμως το φρούτο της ΝΔ δεν ήταν απλά ώριμο, αλλά είχε σαπίσει). Έπρεπε να ζητήσει δημοψήφισμα προ μνημονίου και το ζητάει τώρα. Έπρεπε να απολύσει κηφηναριό με το που ανέβηκε και ακόμα ....περιμένουμε. Ε που θα πάει, το 2012 (;!;) θα του πέρναγε από το μυαλο και το ...παζάρι που είναι ο πρώτος κανόνας της αγοράς.

Παμ' παρακάτω. Το ακόμα-πιο-νέο-μνημόνιο θα είναι πιο επαχθές λογικά από το προηγούμενο. Και λογικό είναι. Όταν ο άλλος στα χώνει και στα χώνει και στα χώνει και χαϊρι δεν βγαίνει αρχίζει και έχει απαιτήσεις επί του κουμάντου. Το αστείο είναι πως...μπορεί το να γίνουμε προτεκτοράτο να μας βγει σε καλό σε κάποιους τομείς. Εμ πως αλλιώς θα περιοριστούν τα κομματόσκυλα που έχει διορίσει η κάθε κυβέρνηση εδώ και τριάντα χρόνια;

(αυτη την εβδομάδα έμαθα πως το ποσοστό μουφα αναπηρικών επιδομάτων κυμαίνεται πέριξ του 40% του συνολικού που είναι γύρω στα 6 δις/έτος. Είπατε τίποτα; Και τι να πείτε αν θυμηθούμε πως η ιστορία με την εφεδρεία θα γλιτώσει περί τα 200 εκατομμυριάκια ανα έτος)

Ακομα παρακάτω. Η εθνική μας κυριαρχία είναι μια χαρά, ευχαρισθώ. Η είσοδος στην ΕΕ αφαίρεσε από όλες τις χώρες ποσοστό της εθνικής κυριαρχίας (μηπως δεν έχουμε νομοθετική ρήτρα πως οι ευρωνόμοι υπερτερούν των δικών μας; Δεν το ξέρατε ρε παιδιά ούτε αυτό;) και το έδωσε σε κεντρικό επίπεδο (χμμμμ κυρίως στην Γερμανία δηλαδής). Αν δεν το ξέρατε δεν πειράζει. Ούτε και λιγουρεύεται ο κάθε Νορβηγός να αγοράσει την Πάτρα ας πουμε (Νορβηγός και Πάτρα αποτελούν τυχαία παραδείγματα).

Οσους, ειδικά από την "δεξιά" μεριά, την πιο πουλημένη και ξενόδουλη διαχρονικά παράταξη του πολιτικού μας φάσματος, βλέπουν κινδύνους απώλειας εθνικής κυριαρχίας και τέτοια, τους αντιμετωπίζω με υποψία. Δεν είχε πρόβλημα η δεξιά με το σχέδιο Μάρσαλ, με την αποστολή στρατου δίκην εισβολής στην Κορέα, με τον πολυετή διχασμό μιας χώρας στα πλαισια του αντικομμουνιστικού "πολέμου", μέρος της δεν είχε πρόβλημα με την χούντα, και βρέθηκε "προ εκπλήξως" με την απώλεια της μισής σχεδόν Κύπρου, αλλά έχει με την οικονομική διαχείριση των χρημάτων που μας δίνουν; Μήπως απλά βλέπουν πως θα τους πάρουν την κουτάλα; Μήπως φοβούνται πως μελλοντικά δεν θα μπορούν να διορίσουν τα δικά τους παιδιά εκ νέου; Μήπως θα προτιμούσαν να δανείζονται απευθείας οι ίδιοι; Μήπως τελικά εν Ελλάδι η διαχείριση είναι πολλά λεφτά στην τσέπη;

(με την αριστερά δεν ασχολούμε καθολου επί του συγκεκριμένου θέματος. Λένε και αυτοί καμιά μαλακία να περάσει η ώρα). Α, και σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο η πώληση της Πάτρας σε κάποιον Νορβηγό δεν συνιστά "ξεπουλημα" ή "απώλεια κυριαρχίας" αλλά "αξιοποίηση" και "ιδιωτικοποίηση", ευχαρισθώ.

Ειδικά όποιος ανησυχεί για την εθνική μας κυριαρχία και παρόλαυτα θα προτιμούσε απευθείας διακρατικό δανεισμό από Ρωσία ή Κίνα (είναι της μόδας τώρα τελευταία), ε είναι πολύ μεγάλος...μπιιιιιπ. Αν ρε σεις οι οικονομικοί μας σύμμαχοι, που τους συμφέρει να πάμε καλά έχουν τέτοιες απαιτήσεις, ξέρετε τι θα μας ζητήσει ο κάθε Ρώσος και ο κάθε Κινέζος, που τα κράτη τους δεν αποτελούν κιόλας πρότυπο για μας όπως τα Ευρωπαϊκά;

Στα υπόλοιπα να μείνουμε λίγο στα ποστ του Δειμου (κλατς, κλιτς) και να θυμηθούμε πως αυτό που έχουμε δεν είναι εθνικός αλλά ταξικός πόλεμος και μάλιστα παγκόσμιος και σε αυτόν το μεγάλο κεφάλαιο δεν θα πειραχθεί αν χάσει πρόσκαιρα μέρος των κερδών του (εδώ κολλάει το "χάνουμε όλοι"). Κερδίζει μακροπρόθεσμα όταν εμείς γινόμαστε "πιο ανταγωνιστικοί", δηλαδή του στοιχίζουμε λιγότερο ή "όταν μικραίνει το κράτος", δηλαδή το φορολογούμε λιγότερο. Οι εθνικές γραμμές δεν ενδιαφέρουν το κεφάλαιο, ωχριούν μπροστά στις μπίζνες.

(για να ερχόμαστε και στο δημοψήφισμα σιγά σιγά)

Με τις εκλογές του 2009 ο ΓΑΠ και το ΠΑΣΟΚ απέκτησαν το όνειρο κάθε πολιτικού ανδρός και χώρου. Λευκή επιταγή να "τα αλλάξουν όλα", να κάνουν ότι θέλουν δηλαδής, να πραγματοποιήσουν τα πιο μύχια τους όνειρα για μια χρηστή διακυβέρνηση και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Δεν ήταν το εκλογικό ποσοστό που τους το έδωσε αυτό, αλλά η απόλυτη ξεφτίλα στην οποία έπεσε η κυβέρνηση Καραμανλή-ΝΔ πρίν αυτοφουνταριστεί.

Και τί εγινε;

Μετά τις γνωστες παλινωδίες (τιτανικός, περίστροφο κτλ) που μας έκαναν διεθνώς ρόμπα και άρχισαν να σκαρφαλώνουν τα spreads και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, και τα έχετε μάθει πια (http://aeisixtir.blogspot.com/2010/04/to-or-not-to.html), υπογράφτηκε μνημόνιο δανεισμου-συνεργασίας-οικονομικής εξυγίανσης. Απο το μνημόνιο είδατε και μάθατε το δανεισμό και τους φόροι. Περι συνεργασίας και οικονομικής εξυγίανσης βράστα.

Βασικά τότε έπρεπε η κυβέρνηση να το πάει σε δημοψήφισμα. Με αυτες τις επιλογές πάνω κάτω:

α) Φουντάρισμα, δηλ μονομερές κούρεμα, αρνηση πληρωμών κτλ επί του ολικού τότε χρέους.  Μειονέκτημα πως πρέπει να σταματήσουμε επι τόπου να έχουμε ελλείματα ήτοι: απολύσεις Δ.Υ., περικοπές, φορολογία, δεσμευση λογαριασμών

β) Μνημονιο. Τα ξέρετε.

Το ζήταγε, αν θυμάμαι καλά, η αριστερά τότες, αλλά ήταν βλέπεις "γραφικοί". Η αριστερά επίσης είχε προτείνει και το "λαϊκό ομόλογο" (μια ενδιαφέρουσα ιδέα κατ εμέ) αλλα.....

Το αστείο είναι πως η υπογραφή του μνημονίου (ή του μεσοπρόθεσμου) δεν έλυσε κανένα πρόβλημα από αυτά που υποτίθεται πως θα έλυνε. Δεν μειώθηκε υπερβολικά το έλλειμα, δεν βγηκαμε στις αγορές, δεν μειώθηκε η σπατάλη, δεν βελτιώθηκε η διοίκηση. Τι έγινε εκτός από φορομπήξιμο; Οι τράπεζες έβγαλαν κάποια λεφτα μιας και ενδιάμεσα αποπληρώθηκαν κάποια ομολογά τους από τα διακρατικά δάνεια. Αντιθέτως τα ....κακά μιας χρεοκοπίας μας ήρθαν και μας ξαναήρθαν.

Και πάλι όμως η κυβέρνηση είχε πολιτικό κεφάλαιο να ξοδέψει το οποίο και το ....καταξόδεψε όχι νοικοκυρεύοντας τα δικά μας αλλά τιθέμενη αντιμέτωπη με όλη την κοινωνία.

Από την αρχή το είδαμε το ανέκδοτο. Όταν το επίδομα "έγκαιρης προσέλευσης", "πλυσιματος χεριων" κτλ μπηκαν στην ίδια μοίρα με το...οικογενειακό είδαμε πως αποκλειόταν η κυβέρνηση αυτή να τεθεί αντιμέτωπη ακόμα και με τα μικρολαμογια που είχαν κατά καιρούς βολευτεί από όλες τις κυβερνήσεις. Δεν μπόρεσε ποτέ να κόψει τον ομφάλιο λώρο της μικρής διαπλοκής, μικρής διότι η πελατεία ήταν ο "μέσος πολίτης" με αντάλλαγμα την ψήφο του (φαναστείτε δηλαδή με την μεγάλη...).Προτίμησε να κόψει το ...ίδιο ποσοστό από δικαίους και αδίκους. Μα γαμώτο αυτός που έπαιρνε ξυνόμενος 5 χιλιάρικα δεν θα σκάσει αν του κόψεις το 25%. Αυτός που έπαιρνε ομως 900 ευρώ αντιμετώπισε οξύτατο πρόβλημα επιβίωσης.

Υπήρχαν ομάδες πολιτών που τα έβγαζαν "τζαμπα" τοσα χρόνια. Είτε αυτοί ήταν στον δημόσιο (εφοριακοί, κλητήρες, υπάλληλοι βουλής κτλ) είτε στον ιδιωτικό τομεα (φοροδιαφυγη uber alles, κλειστα επαγγέλματα). Αντι για να χτυπήσει στοχευμένα αυτούς η επιλογή της κυβέρνησης ήταν να χτυπήσει τους πάντες, πολλές φορές εξασφαλίζοντας ασυλία στους χαϊδεμένους (γιατί τί ειναι το όριο 25% μείωσης στους υψηλόμισθους; τι είναι η κατάργηση ΟΛΩΝ των επιδομάτων; τι είναι η περαίωση; το χαράτσι στα ακίνητα;). Κάπως έτσι αποξενώθηκε πλήρως από την κοινωνία. Τα όποια σωστά μέτρα ήρθαν είτε πολύ αργά (πχ)  είτε εφαρμόστηκαν λάθος (εφεδρεία)

Με τουτα και με κείνα, οι Γερμανοί...μας....έσωσαν. Λέμε τώρα. Και κατόπιν ζητά δημοψήφισμα για το τρίτο σχέδιο στη σειρά, το οποίο έχει υπογράψει ήδη! Τώρα το ζητάς ρε φιλαράκι; Καλά κρασιά!!

Ε, ναι ρε παιδιά, εδώ που φτάσαμε, μπορεί και να ψήφιζα υπέρ! Αλλά, αν έχετε το Θεό σας, είναι δυνατόν να εμπιστευτείς πια τούτους δώ; Να το πάρουν και σαν μπράβο δηλαδή; Οποιος έχει κοχόνες το βάζει στο λαο το πράγμα στην αρχή. Όχι όταν δει πως τα έκανε σκατά ζητάει από άλλους να πληρώσουν την λέζα. Και χωρίς δυνατότητα β' επιλογής. Ας υποθέσουμε (τι να υποθέσουμε, το θεωρώ βέβαιο) δηλαδής πως ο ενδοξος ΕΛ λαός ψηφίζει όχι. Μετά τι; Θα ακούσουμε προταση βήτα ή μετά το ΠΑΣΟΚ-Μνημόνιο το χάος; Και τι μαλακισμένη ερώτηση θα έχουμε;

• Συμφωνείτε με αυτο που ήδη υπέγραψα πως θα τηρήσουμε ναι ή όχι;
• Θελετε να σας σφάξουμε με μαχαίρι ή με κονσερβοκούτι;
• Η κόρη σου την θες πουτάνα σε μπουρδέλο ή στο δρόμο; Γιατί το ότι θα γίνει πουτάνα το θεωρούμε βέβαιον. 

....και τέτοια;

Αυτα τα γενικά περι δημοψηφίσματος. Το οποίο να θυμόμαστε καλό είναι να γίνεται γενικώς. Όσοι φρύαξαν που θα γίνει δημοψήφισμα μάλλον σκέφτονται πιο πολύ με τις μετοχές τους στο ΧΑΑ, ή πως τελος πάντων τι θέλουμε και ρωτάμε τους πολίτες γι αυτά, παρά πως τους έπιασε ο πόνος περί πολιτικής και τέτοια. Αυτό που υποβόσκει είναι πως ο λαός είναι πολύ μαλάκας ρε αδερφάκι μου για να ρωτηθεί γι αυτά τα περισπούδαστα. Είδαμε και τους γνώστες (μην γελάτε ρε) τι καλά που τα κατάφεραν. Είναι δεδομένο πως ο χρόνος δεν είναι ο κατάλληλος αλλά έχω την υποψία πως τα ίδια θα έλεγε ο κάθε Άδωνις σε κάθε περίπτωση, εκτός και αν το είχε σίγουρο, όπως πχ το κόλπο με τις ταυτότητες κτλ κτλ. Εδώ όμως δεν υπάρχει σιγουριά σε κανένα αποτέλεσμα. Ο καθε ΛΑΟΣ και η καθε ΝΔ μπορεί να λαϊκίζει ασύστολα πηγαίνοντας και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα αλλά εμπρός ενός διλήμματος πρέπει να πάρουν θέση. Ο ΛΑΟΣ γιατί στήριξε το Μνημονιο Ι και η ΝΔ διοτι η προτεινόμενη λαϊκίστικη πολιτική της είναι Μνημόνιο light (τι ακριβώς είναι η επαναδιαπραγματευση; Και αν σας πουνε όχι, μετά τί;). Η αριστερά θεωρώ δεδομένο πως θα είναι αρνητική μένοντας στις πάγιες θέσεις τις, οι οποίες πλάκα πλάκα δικαιώνονται.

Παρεμπιπτόντως, επειδή ο ΓΑΠ είναι της ίδιας σχολής με τους υπόλοιπους πολιτικάντηδες της χώρας, γιατί έχει αρχίσει και μου τριβελίζει το μυαλό η ιδέα πως επιχειρεί ηρωική έξοδο αλά Καραμανλή; (με δεδομένο το όχι).

Ενα δημοψήφισμα ΔΕΝ είναι ψηφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Είναι η άποψη του λαού για μια ερώτηση που του ΚΑΝΕΙ η κυβέρνηση. Οι έχοντες κοχόνες ακούνε το λαό και προχωρούν  με αυτό, άσχετα του τι έλεγαν προηγουμένως. Αν όμως η κυβέρνηση σκοπεύει και πάλι να εκβιάσει, όπως στις Δημοτικές Εκλογές, όπου έλεγε πως ή μου κανετε τη χάρη ή με χάνετε, να δείτε που πολλοί αυτήν την φορά θα του πουν πολύ ευχαρίστως.

Λοιπόν δημοψήφισμα. Ζητάμε αναλυτική παρουσίαση θέσεων για το ναι και το όχι, ενδελεχής ενημέρωση των πολιτών με το ζόρι (πχ αποστολή σχετικού πακέτου σε κάθε χώρο που παίρνει λογαριασμό της ΔΕΗ, εχει γραφτεί και αλλού πως μια αύξηση ΜΚ κάνουν οι ΑΕ και τρεχουν να ενημερώσουν τους μετόχους, πόσο μάλλον μια αποφαση που θα μας επηρεάσει όλους για τα επόμενα 10-20 χρόνια τουλάχιστον) και δέσμευση της κυβέρνησης πως θα συνεχίσει να κυβερνά με αυτό για οδηγό (btw είμαι υπερ των εκλογών στην παρούσα φάση γενικώς αλλά όχι ως αποτέλεσμα εκβιασμού. Ελεύθεροι άνθρωποι είναι οι βουλετες ας τον ρίξουν ΘΕΣΜΙΚΑ δια της αρνησεως ψήφου εμπιστοσύνης)

Α, μην το ξεχάσω στο κλείσιμο. Η απαίτηση για "κυβέρνηση εθνικής ενότητας από τεχνοκράτες" είναι κάργα αντιδημοκρατικό μιμίδιο. Οποιος έχει τα κοχόνες κυβερνά. Αλλιώς παραιτείται και πάμε σε εκλογές.

Update
Διαβάστε και αυτό, με το οποίο συμφωνώ σε μεγάλο μέρος.
Ενδεικτικά:

"Προτού αρχίσουν τα σχόλια, να πω ότι δεν θεωρώ ότι ο George ανακοίνωσε το δημοψήφισμα από δημοκρατική ευαισθησία: όποιος το ισχυριστεί αυτό, λέει πούτσες μπλε καραμελέ μαλακίες. Ο προφανής στόχος του είναι να στριμώξει την αντιπολίτευση και να την υποχρεώσει, είτε να αποδεχθεί τη νέα δανειακή σύμβαση, είτε να πει ξεκάθαρα ότι δεν τη θέλει και να καταθέσει την εναλλακτική της. Διότι, καλέ μου αναγνώστη, αν υπάρχει ένα προϊόν που στην Ελλάδα κυκλοφορεί εν αφθονία (κρίμα που δεν είναι εξαγώγιμο...), αυτό είναι η υποκρισία: εκτός του ΚΚΕ που εξ αρχής τάχθηκε υπέρ της μονομερούς στάσης πληρωμων και της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε., ουδείς άλλος μας έχει πει τι ακριβώς υποστηρίζει.

 Η ΝΔ συνεχίζει ακόμα και σήμερα να μιλά για -γενικώς και αορίστως-επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου (ποιου; του πρώτου; του δεύτερου; του εξηκοστού τρίτου;). Ο ΛΑΟΣ ζητά να μείνουμε στο ευρώ, αλλά να δανειζόμαστε από την Ρωσία. Ο ΣΥΡΙΖΑς λέει μια έτσι - μια στουπέτσι. Οι "αγανακτισμένοι" απλώς αγανακτούν (και καλά κάνουν). Ωστόσο, ουδείς προσέφερε μια εναλλακτική η οποία α)να δίνει διέξοδο στην κρίση, β)να λαμβάνει υπ' όψιν τη συγκυρία και τις συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη και παγκοσμίως και γ)να μην κάνει τα πράγματα χειρότερα απ' όσο ήδη είναι. Φράσεις τύπου "να εκδοθούν ευρωομόλογα" ή "να παρέμβει ουσιωδώς η ΕΚΤ" είναι πολύ ορέες, αλλά επί του παρόντος μη εφαρμόσιμες."

Update II
Σοβαρός, σοβαρότατος αντίλογος:
"
 Αλλά, πως να το κάνουμε, για να κάνεις ένα δημοψήφισμα:
πρέπει ο λαός σου να έχει την κατάλληλη παιδεία.
(....) (σ του z: Δυστυχώς ορθόν)
πρέπει να υπάρχει ένα πραγματικό και ουσιαστικό ερώτημα.
(...) (σ του z: Δυστυχώς ορθότερον)
πρέπει να ενεργείς καλή τη πίστει και όχι να (εμ)παίζεις εν ου παικτοίς. Καλώς η κακώς, σ’αυτή την περιπέτεια (προπέτεια; ) που λέγεται Ευρώπη, είμαστε όλοι μαζί. Πώς θα φαινόταν στην κυβέρνηση και στους Έλληνες αν, μετά την Σύνοδο Κορυφής, η Μέρκελ έκανε δημοψήφισμα για την έγκριση του ποσοστού της Γερμανίας στην έκτη δόση του δανείου της Ελλάδας; Τώρα, μια τέτοια ενέργεια, νομιμοποιήθηκε για το μέλλον. Η “προσφυγή-στη-λαική-κυριαρχία-όταν-μας-βολεύει” είναι ένα παιχνίδι που μπορούν να το παίξουν όλοι – και πολύ καλύτερα.  (σ του z: Ο αντίλογος που λέγαμε. Σαν επιχείρημα, ομολογώ ότι στέκει)
"