Οξυγόνο μεν, αντιδράσεις δε

Δεν νομίζω πως μεχρι στιγμης η κυβέρνηση έχει καταφέρει κάτι ιδιαίτερο, με την εξαίρεση του ξηλώματος του ΤΑΙΠΕΔ. Στα υπόλοιπα μένουμε στις (σημαντικες μεν αλλά....) κινήσεις συμβολισμού και στην ταχύτητα με την οποια δειχνει να συγκροτείται. Τα υπόλοιπα, με τους Ευρωπαίους κτλ ειναι ακόμα πολύ νωρίς για να κριθούν, αν και ομολογουμένως ο Βαρουφάκης εξελίσσεται στον νέο sex star της Ελλάδας, κάτι που σίγουρα βγάζει το γέλιο του.

Και για πρώτη φορα στη ιστορία όλες οι γυναίκες της χώρας ξέρουν ποιον εχουμε υπουργό οικονομικών. Αναστενάζει το κράτος
— Anna Pata (@AnnaPat89) January 29, 2015

Αρχικά ήθελα να γράψω μόνο πως η νέα κυβέρνηση δείχνει να φέρνει φρέσκο οξυγόνο στην Ελλάδα. Και μόνο η σημειολογία φτάνει. Πέντε χρόνια ο κλασικός, ο μαλάκας, ο Έλληνας εχει εκπαιδευτεί στο να τρομοκρατείται και να αντιδρα συντηρητικά και υστερικά. Εχουμε φτασει σε κοινωνικό low, στο οποίο συμπαγεις κοινωνικές ομάδες κανιβαλίζονται ενώ παραλληλα το μέσο και μεσαιο εισόδημα ροκανίζεται συστηματικά προς όφελος μερικών, ελαχίστων μεγαλοκαρχαριών. Και η παρηγοριά του μαλάκα ειναι το "σκάσε διοτι θα μπορούσαμε να σου κάνουμε χειρότερα". Και παρολα αυτά οι απερχομενοι κυβερνώντες, επενδύοντας στο φόβο κατάφεραν να πείσουν (κυρίως τις γριές) και να πάρουν ένα ποσοστό γύρω στο 32%, κάτι που αποκλείεται να αντιστοιχει στο ποσοστό των ωφελημένων απο αυτη τη διακυβέρνηση. Συμπερασματικά, ΝΔΣΟΚ ψήφισαν είτε οι "άρρωστοι", είτε οι μεγαλοκαρχαρίες που λέγαμε προηγουμένως, είτε το πόπολο που εχει εθιστεί στην τρομοκρατία και ζητάει και άλλο.

Με το που ξεκίνησε η νέα κυβέρνηση λοιπόν, ο στόχος ηταν προφανής. Να τινάξουμε πέρα το φόβο. Μόνο και μονο η εκπαραθύρωση των Βενιζέλου, Λοβέρδου, Βορίδη, Ντινόπουλου, Βούλτεψη, Γεωργιάδη και Σαμαρά και η αντικατάστασή τους με φρέσκιες φάτσες, που δεν εχουν αποκοπεί από την κοινωνία και έχουν (ακομα;) ένα ίσιο παϊδι πάνω τους, ε, όσο να 'ναι ήταν μια βελτίωση. Παρά τις γκρίνιες μερικών πως οι Καμμένοι ειναι.....καμένοι, λες και δεν το ξέραμε. Το πρόβλημα ήταν πως, όπως έχω γράψει και παλαιότερα, η νέα κυβέρνηση ήταν καταδικασμένη να βάλλεται απ΄όλους και από την πρώτη μέρα, οπότε τα πυρά ξεκίνησαν από νωρίς. 

Αστειες ήταν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα και αναμενόμενες στο εξωτερικό. Δηλαδή:

* Στο εξωτερικό γενικώς αρχίσανε οι προειδοποιητικές βολές, κάτι αναμενόμενο, όπως και οι πρώτες πιστολιές από το ΣΥΡΙΖΑ

* Στο εσωτερικό τα πράγματα ήταν μικτά. 

** Η ΝΔ εμεινε στην αντιπολίτευση που έκανε στην τότε αντιπολίτευση, οπότε αρχισε τα οτι ο Τσιπρας ειναι του Σατανά κτλ, λογικό μιας και έχουν αρκετη ομφαλοσκήπηση να κάνουν για τα του οίκου τους. Περασαν 2-3 μέρες μέχρι να πάρουν τα ίσια τους, και πάλι ομως....

** Το ΚΚΕ αναμενόμενα παραμένει εκτός πλανήτη και πραγματικότητας.

Δεν ξερω τι λετε εσεις, εγω παντως γουσταρω ανακοινωσεις ΚΚΕ. Ρε και πολεμο να κυρητταμε στην ΕΕ, θα ελεγε πως ο Συριζας συμβιβαζεται
— zaphod b (@aeisixtir) January 30, 2015

Το ΚΚΕ απο τη Δευτερα εχει βγαλει πιο πολλες ανκοινωσεις για τον Τσιπρα απ'οσες εβγαλε συνολικα τρια χρονια για τον Σαμαρα..
— Street Dog (@ChrisXas) January 30, 2015

** Το ΠΑΣΟΚ τα ίδια με μια δόση κινδυνολογίας, όπως και οι Ποταμίτες οι οποίοι ακόμα ψάχνουν να βρουν την πρόταση τους για να την καταθέσουν

Ετσι κύλησαν οι πρώτες μέρες και ήδη νιώθαμε καλύτερα. Κάγκελα φεύγουν, προειδοποιητικές βολές από και προς την ΕΕ ρίχνονται, αυτοκίνητα χοντρών πουλιώνται, υπάρχει ρε παιδι μου μια θετική κινητικότητα.

Και έρχεται ο Ντάισελμπλουμ. Ναι, ο ίδιος Ντάισελμπλουμ που η ....Καθημερινή (παλιότερα) σνομπάρει και θεωρεί περίπου άχρηστο. Και του είπε, και του είπε ο άλλος και του απάντησε και τον άφησε παγωτο και άλλα τέτοια χαριτωμένα και περίπου ανούσια. Ετσι και αλλιως η διαπραγμάτευση τώρα ξεκινά, και ειναι κοινός τόπος πως το πρόγραμμα στο οποιο μπήκε η Ελλάδα, μπορεί να φαινόταν το καλύτερο (για μερικούς) τότε, αλλά ήταν σίγουρα ένα κακό πρόγραμα, το οποίο περίπου παρέβλεπε την πραγματικότητα για να βγάλει τους στόχους του, με τον ίδιο τρόπο που μερικοί θέλουν να βγάλουν απο την μύγα ξύγκι. Εκτος και αν ο στόχος του προγράμματος δεν ηταν η επιτυχία του, αλλά η αποτυχία του και ταυτόχρονα η ισοπέδωση της μεσαίας και κατώτερης τάξης, η προλεταριοποίηση του συνολου του ελληνικου πληθυσμού, αλλά τότε θα πρέπει να μιλήσουμε με άλλους όρους και στην παρούσα φάση το προσπερνάμε.

Αυτο που πρέπει να εμπεδώσουμε είναι πως το ελληνικο πρόβλημα δεν ειναι απεξω. Είτε έτσι είτε αλλιώς με τους ξένοι θα τα βρούμε, είμαστε αμφότεροι αναγκασμένοι από τις συνθήκες, άσε που κανείς δεν έχει όρεξη για χοντρά ντράβαλα εν μέσω τόσης ανασφάλειας και πολέμων πολύ κοντά στην Ευρώπη για να αγνοηθούν. Το πρόβλημα ειναι πως οι εγχώριοι μεγαλοκαρχαρίες που λέγαμε προηγουμένως, οι Έλληνες ολιγάρχες (που αναφέρει και ο Σουλτς), αυτοι οι οποίοι κονομάνε από την κρίση αλλά και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και δυστυχώς τα φερέφωνά τους συνεχίζουν να ακούγονται δυνατότερα απ΄ όλους, μιας και - πλην ιντερνετ- εχουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης πληροφόρησης. Αυτοι που μας τρομοκρατούσαν τόσο καιρό συνεχίζουν να μας τρομοκρατούν. Γιατί ξέρουν πως ο τρόμος μας ειναι η τροφή τους. Γιατί ξέρουν πως χάριν στον τρόμο μας κάποιοι κέρδιζαν.

Συμφώνησαν Σαμαράς-Βενιζέλος για Εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Φεύγουν για Βερολίνο αναμένοντας την αντίπαλη αντιπροσωπία από την Ελλάδα
— antistachef (@antistachef) January 26, 2015

Οταν έρχεται ο κάθε Ντάισελμπλουμ και ο κάθε Σουλτς και βλέπεις τον κάθε Αδωνη και τον καθε Μπάμπη, να ....πανηγυρίζει που έκανε (;) τα μούτρα κρέας του κάθε Ελληνα υπουργού, βλέπεις που τελειωνει ο "πατριωτισμός" του καθενος τους. Στην τσεπη του, ή για την ακρίβεια στην τσέπη του κάθε ολιγαρχη τον οποίο γλύφει. Θα μπορούσα να γράψω διάφορα παραδείγματα, αλλά δεν ειναι της ώρας. 

Φήμες που λένε ότι ο Αδωνις έχει ξαπλώσει μπροστά απ το αεροπλάνο που μεταφέρει τον Νταισεμπλουν, παρακαλώντας τον να μη φύγει εξετάζονται..
— ₯ Νότιο αρκούδι (@notiameria) January 30, 2015

Θα μείνω σε αυτό το ποστάρισμα ενός υποψήφιου Βουλευτή και στελεχους του Ποταμιού

το οποιο ειναι ενδεικτικό νοοτροπίας και δείχνει πολύ εύγλωττα γιατί το Ποτάμι δεν θεωρήθηκε ποτέ δόκιμος σύμμαχος για τον ΣΥΡΙΖΑ, και δικαίως.

Α, να πω την κακία μου. Ο Λιαρόπουλος μπαινοβγαίνει σε αργομισθες δημόσιες (ή σχεδόν δημόσιες) θέσεις από το ....1975! Και αυτός, ναι ρε αυτός το παίζει διαφωτιστής έναντι στον ...."φουστανελά" Βαρουφάκη που έχει γυρίσει τα μισά πανεπιστήμια του πλανήτη διδάσκοντας οικονομικά.

Τελος πάντων, τι να κάνεις που οι εποχες ειναι ζόρικες και δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές. Οταν με το καλό πάμε, αυτό το στάτους θα το κάνω σημαία.

Παραπέρα, συνιστώ ψυχραιμία. Μπορει να ειναι δύσκολο να καταπιουν μερικοι πως η κυβέρνηση δεν έκανε την κωλοτούμπα που ανέμεναν (ετσι και αλλιως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ειναι και η πεμπτουσία του ριζοσπαστισμου, ευρω-κεντροδεξιό θα μπορούσες να το πεις), ή πως η δουλειά των υπουργών δεν ειναι να υπογράφουν άκριτα ότι τους βάζουν στο χέρι, ή πως η διαπραγμάτευση προϋποθέτει διαφωνία ή ακόμα πως σημασία στην πολιτική έχει το τι κάνεις και όχι το τι λες. Ενδιαφέροντες καιροί μας περιμένουν, δεν θα βαρεθούμε, αυτό ειναι σίγουρο. Η ερώτηση ειναι, ακόμα και στα χειρότερα της παρούσας κυβέρνησης, αν θυμόμαστε την εναλλακτική στην οποία θα μας έστελνε (νομοτελειακά και με υπογραφές) η ΝΔ.

Μαλακία του #varoufakisέπρεπε να πάμε άλλα 5 χρόνια με μνημόνιο,να φθάσει το χρέος στο 250% του ΑΕΠ,η ανεργία στο 40% κ να τα πουλήσουμε όλα
— podhlatas (@podhlatas) January 30, 2015

 Τα πράγματα δεν ειναι εύκολα, αλλα it aint over till its over, για την ακρίβεια μόλις αρχίσαμε, αν και -για να πω την κακία μου - ίσως να ειναι ήδη πολύ αργά και να έχουμε περάσει το point of no return προς την χαοτική χρεοκοπία. Η ευκαιρία της Ελλάδας μπορεί όντως να χάθηκε το 2012 μιας και έκτοτε το ΝΔΣΟΚ μας έδεσε χεροπόδαρα.

ΑΝΕΛ ε;

* Δεν ξεχνάμε να διαβάζουμε το disclaimer στο τέλος του ποστ.

Επειδη δεν θέλω να υπάρχουν παρεξηγήσεις θα το πω απ΄την αρχη. Ο Καμμένος ειναι σκατά. Οι Καμμένοι ειναι σκατά. Οι ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ, αριστεροί (!) και δεξιοί, όσοι έχω γνωρίσει, ειναι μουρλοί με ένα λοφίο ίσαμε τέσσερα μέτρα. Δεν θα τους έκανα παρέα, όχι σε μπαρ, αλλά ούτε σε ασανσερ, και αν μπορούσα ούτε και στο ίδιο κτίριο. Ο ίδιος ο Καμμένος έχει ένα αρκετά ζουρλό παρελθόν, διανθισμένο με την κλασική δόση της μαλακίας της ελληνικής παραδοσιακής δεξιάς. Εχω γράψει και δεν το παίρνω πίσω, πως καλύτερα θα ήταν αν δεν έμπαινε στην Βουλή, μιας και τότε η αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πιο εύκολη (και με το υπολοιπο εκλογικό αποτελεσμα περίπου ως έχει, θα ήταν δεδομένη)

Αυτά είναι γνωστά και μένουν και όχι επειδή συγκυβερνάμε να νομίζουν μερικοί μερικοί πως αγαπηθήκαμε κιόλας. Δεν θα γίνουν οι Καμμένοι συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ όπως έγινε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτο θα έπρεπε να το έχουμε ήδη καταλάβει όλοι, άσε που ενδεχεται να μας σπάσουν τα πελέδια με το καλημέρα.

Επίσης να τελειώνουν οι ονειροφαντασίες μερικών. Μπορεί η (έξυπνη) προεκλογική εκστρατεία του Καμμένου να πόνταρε στο ότι θα ....κοντρολάρει τον και καλά άπειρο και αμαθή μικρό Αλέξη, αλλά όλοι γνωρίζουν πως ο σοβαρός και ταυτόχρονα σοβαροφανής πόλος της παρούσας κυβέρνησης ειναι οι Συριζαίοι και όχι οι ζουρλοί των ΑΝΕΛ. Οι συριζαίοι καλούνται να συμμαζεψουν και να εξωραϊσουν (μην σου πω και εξανθρωπίσουν)  ετούτα τα παρδαλά και όχι το ανάποδο.

Με δεδομένα τα παραπάνω προχωράμε. Με μια σημαντική διευκρίνηση: Ποια διαφορά νομίζετε πως έχουν οι ΑΝΕΛ από την σημερινή ΝΔ; Όχι μονο σε επίπεδο σημειολογίας αλλά σε βαθύ ιδεολογικό επίπεδο. Ποια η διαφορά του Καμμένου από τον Σαμαρά, του Κουικ από τον Αδωνη και το Βορίδη, της Κουντουρά από την Κεφαλογιάννη και οποιοδήποτε Καμμένου γενικώς (δεν τους ξέρω κιολας) από τον Πλεύρη, τον Ντινόπουλο, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη, τον Μουρούτη, τον Γιακουμάτο, την Παπακώστα, την Βούλτεψη και όλα τα άλλα φρούτα που μας κατσικώθηκαν στο σβέρκο και δεν ήθελαν να φύγουν ρε δεν πα να βούλιαζε η χώρα; Ασε που αν κάτσω να τους συγκρίνω έναν προς έναν θα προτιμούσα τους ΑΝΕΛ με άνεση. Κανένας ανελίστας (καλό ε;) δεν πρότεινε να πάρουμε τα όπλα αν η κυβέρνηση δεν ειναι της αρεσκείας μας. Κανένας ανελίστας δεν είπε πως δεν θα παραδώσει την εξουσία ποτέ, ποτε, ποτέ. Κανένας ανελίστας δεν πρότεινε να σφαγιαστεί η μεσαία τάξη φορολογικά και οποιου δεν του αρεσει το στυλ του......ξύδι. Κανένας ανελίστας δεν χαρακτήρισε προδότες έναν ολόκληρο ιδεολογικο χώρο (ΝΔ και ....κομμουνισταί)ή τουλάχιστον δεν το έκανε τα τελευταία χρόνια.

Τολμώ λοιπον να πω πως παρότι δεξιοτεροι και πιο μουρλοί (σε μ.ο. ψηφοφόρων) της ΝΔ, οι ΑΝΕΛ εχουν δείξει περισσότερο σεβασμό στη Δημοκρατία και στο Σύνταγμα από την ΝΔ που τους γάμησε τα μάτια. Δεν φταίω εγώ αν η Καραμανλική και η Μητσοτακική (φιλελευθερη) μερίδα της ΝΔ εξαϋλώθηκε ή υποτάχθηκε στους φασίστες του Σαμαρά και ακόμα και τώρα, μετά μια μεγάλη ήττα, ακόμα το σκέφτονται αν θα τον σουτάρουν ή όχι.

Θα μου πείτε όμως, ποιος σου πρότεινε ρε χαμένε να τα βρεις με την υστερω την ΝΔ, ειδικά μετά την πρόσφατη αποδοκιμασία της στις κάλπες; Προφανώς κανένας. Απλα προσπαθώ να δείξω πως το κομμάτι της διακυβέρνησης που ανήκει στην (ακρο)δεξιά πιθανόν να συνιστα μια ποιοτική βελτίωση. Ετσι και αλλιώς μπορεί σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος να μετατοπίστηκε αριστερά αλλά και η καθαρόαιμη δεξιά δεν έχασε, το κέντρο ειναι που κομματιάστηκε. Λογικό ήταν λοιπόν να απαιτηθεί μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση η οποία θεωρητικά τουλάχιστον θα εκπροσωπούσε περισσότερους. Μπορει ο μέσος συριζαίος να γυρνάει τα άντερα στους δεξιοι αλλά ο μέσος ανελίστας είναι ο κολλέγας τους στο καφενείο.

Με το αποτέλεσμα των εκλογών να ειναι αυτό που ειναι, με τον εκλογικό νόμο να ειναι αυτός που είναι και με τις συνθήκες να ειναι αυτές που ειναι, ήταν προφανες πως ο Συριζα έπρεπε να κάνει κυβέρνηση άμεσα ή να πάμε σε 2ες εκλογές μετά τον κύκλο των διερευνητικών εντολών (θα έπαιρνε μια διερευνητική και η ΧΑ στον ....Κορυδαλλό) και καθυστέρηση τουλάχιστον ενός μήνα μέχρι να γίνουν και πάλι εκλογές και προφανώς χωρίς την ασφάλεια πως αυτες θα έβγαζαν αυτοδύναμη κυβέρνηση και με τα προβληματα να τρέχουν. Αλλά ακόμα και αν έβγαζαν ειναι πολύ πιθανό μια μονοκομματική κυβέρνηση να μην έφτανε για να χειριστεί τα πάντα και να έχει την απαιτούμενη νομιμοποιηση, οποτε θα επιστρέφαμε στα ίδια. 

Έπρεπε λοιπον να σχηματιστεί κυβέρνηση και αυτό το ήξεραν όλοι. Η γνώμη μου ακόμα και πριν τις εκλογές ήταν:

* Best case scenario: Αυτοδυναμία συριζα

* Σε περίπτωση μή αυτοδυναμίας: Συγκυβέρνηση με ΚΚΕ και αν δεν θέλει, τότε με ΑΝΕΛ. 

** Πως εφτασα σε αυτό το συμπέρασμα; μα οδηγούμενος από την εις άτοπον επαγωγή. Οταν έχεις φτάσει να διεκδικείς την κυβέρνηση με σημαία σου το ότι η συνολική αντίληψη της πολιτικής των "άλλων" (με μια λέξη και για συντομια: αυτο που λέμε "μνημονιακή" πολιτική) ειναι λανθασμένη, αντιδημοκρατική και "εθνικά" επιζήμια, δεν μπορείς να τους δώσεις χέρι συνεργασίας, εκτός και αν αποδοκιμαστεί η ίδια η ηγεσία τους (που στα αστικά κόμματα, τα πρόσωπα σημαίνουν πολιτικές επιλογές πιο πολύ απ΄ότι στα αριστερά. Πχ στο ΚΚΕ η πολιτική καθορίζεται ασχέτως προσώπου γγ ή βουλευτών, ή μάλλον επιλέγεται ο γγ που θα ακολουθησει την αποφασισμένη πολιτική. Στα αστικά κόμματα το πρόσωπο καθορίζει την πολιτική. Στο σύριζα τα πράγματα ειναι .....χμμμμ μικτά). Οποτε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚιΔηΣο-ΛΑΟΣ κόβονται από τα αποδυτήρια εκτός και αν υπέγραφαν καμια δήλωση υποταγής ή κάτι αντιστοιχο.

** Το ΚΚΕ έχει λυσσάξει πως δεν θέλει, σε πείσμα των ψηφοφόρων του. Μην σας γελάει το ποσοστό του, το πήρε επειδή οι κουκουέδες κατάλαβαν πως "δεν χρειάζεται" να ψηφίσουν συριζα σε αυτες τις εκλογές μιας και έδειχνε να βγαίνει σούμπιτος. Η ηγεσία του κομματος έπαιξε με τη φωτιά και κέρδισε. Μπορεί να το παίζει δικαιωμένη, αλλά τη ζώνουν και τα φίδια.

** Εκτός από τους ΑΝΕΛ έμεναν λοιπον το ΠΟΤΑΜΙ και η ΧΑ. Προφανώς κανεις δεν ασχολείται με τους ναζί, οπότε έμεινε το Ποτάμι vs ΑΝΕΛ. Στην παρούσα φαση αφήνουμε το αριστερόμετρο, και θυμόμαστε πως τους συριζαίους δεν τους ψήφισαν μονο αριστεροί, άσε που και το ποτάμι μόνο αριστερά δεν το λες. Οποτε έπρεπε να διαλέξουμε έναν από τους δύο ή και τους δύο με τον έναν να κάνει την ΔΗΜΑΡ (δηλ την γκόμενα που έρχεται όταν δεν την έχεις ανάγκη και φεύγει όταν πάλι δεν την έχεις ανάγκη) ανάλογα με τις συνθήκες

** Οπότε ερχόμαστε στο τι προτιμάμε, τι βολεύει δηλαδή. Εμένα οι πιο πολλοί φίλοι μου ψηφισαν Ποτάμι, το ξέρω και απολογούμαι γι αυτο. Ειναι όμως πιο κοσμικοι, πιο καθημερινοί, πιο χαλαροί, χωρίς πολλα λοφία και θα τους έκανα παρέα στο μπαρ ευχαρίστως ειδικά σε σχέση με τους ανελίστες που έχουν το χάρισμα να σε κάνουν να τινάζεσαι ανήσυχος συνέχεια. Το θέμα ομως ειναι πως δεν διαλέξαμε παρέα για να τα πιουμε αλλά για να διώξουμε μια πολιτική κόντρα σε ένα κατεστημένο που θα εναντιώνεται και σε μια ευρώπη που δεν θέλει. Η νεα κυβέρνηση θα βάλλεται πανταχόθεν και συνεχώς και απαιτούνται γερες δόσεις στενοκεφαλιάς και αντοχής για να περάσει πέντε πράγματα.

** Οπότε εδώ ειναι ο καυγας. Ο συριζα εχει δεσμευθεί πως θα κόψει το μνημονιο. Ποιο άλλο κόμμα το έχει κανει επίσης; Οι ΑΝΕΛ και το ΚΚΕ. Κανενα Ποτάμι ποτε και πουθενά. Αντιθέτως, στην πρώτη ελάχιστη πίεση που του ασκήθηκε ο Θεοδωράκης ομολόγησε πως δεν εχει την διάθεση να το παίξει και πολύ μαγκας στο εξωτερικο. Ναι μεν εθνική Ελλάδος, ναι μεν να τα δούμε, αλλα....

οπότε δεν ήταν να τους έχεις και πολύ εμπιστοσύνη, σωστά; Το χειρότερο που θα μπορούσε να περιμένει η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα ήταν να φύγει ένα μέρος της κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης καταγγέλοντας την υπόλοιπη κυβέρνηση πως "παιζει με τη φωτιά" κετς. Εντωμεταξύ με Ψαριανο - Λυκούδη μέσα ως αριστερό πόλο, αυτούς δηλαδή που έφυγαν απο τον ΣΥΡΙΖΑ, μπήκαν στην κυβέρνηση ΝΔΣΟΚ, έφυγαν απο την ΔΗΜΑΡ όταν αυτη άρχισε να σκέφτεται να προσεγγίσει το ΣΥΡΙΖΑ, πήγαν στο αντισυριζικο ΠΟΤΑΜΙ για να κόψουν τον επελαύνοντα ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά αρχισαν να ζητούν συνεργασία με τον ..ΣΥΡΙΖΑ,  ε δεν τους λες και αξιοπιστους. Όπως λέει και ο τσολιάς: "Γρηγόρη μου; Σε ποιο κόμμα εισαι σήμερα; Εχει μερικα κομματάκια ακόμα να πάμε, προλαβαίνεις" (link, πηγαίνετε στο 1:35 ). Και αυτοί ειναι η αριστερή και μειοψηφούσα πτέρυγα των Ποταμιτών.  Η δεξιά πτέρυγα με Λυμπεράκη κτλ ειναι μνημονιακότερη των μνημονιακών και ίσως και να θεωρεί την flat φορολόγηση από το πρώτο ευρώ ....light μέτρο. Οποτε, στο βασικό διακύβευμα, που ειναι η ακολουθητέα πολιτική σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ και την τρόικα, η διαφωνία θα ήταν αναμενόμενη και άμεση. Τι να το κάνω λοιπον που ειναι καλα παιδιά με τα σακίδιά τους, τα ποδήλατά τους και τα όλα τους, όταν θα είχαμε διαφωνία στο βασικότερο διακύβευμα από την πρώτη μέρα;

** Στην παρούσα φάση λοιπον το ζήτημα ηταν η σταθερότητα και, ας μου επιτραπεί η έκφραση, η μονολιθικότητα. Οι ΑΝΕΛ απέδειξαν πως, όσοι έμειναν, είναι μπετον αρμε και ξέρουμε πως, επειδη η εξουσία έλκει τους δεξιους, έχουν μονο να κερδίσουν αν μείνουν σε αυτην την κυβέρνηση. Οταν μια κυβέρνηση πάει καλα, τα κυβερνητικά κομματα ισχυροποιούνται απορροφώντας ψηφοφόρους από τους όμορους χώρους. Ο στοχος των ΑΝΕΛ ειναι προφανώς να γίνουν η νέα και πιο σοβαρη ΝΔ (ενω εξωκυβερνητικά θα γινόντουσαν το νεο ΛΑΟΣ), κάτι που τους βολεύει να γίνει εντός κυβέρνησης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ίδια λογική, μπορεί να φάει απο κέντρο και απο αριστερά (και απο Ποτάμι), οπότε η συμβίωση βασίζεται στο αμοιβαίο συμφέρον και όχι τόσο στην συμφωνία αρχών και ιδεών, πέρα προφανώς απο την αποφασιστικότητα να διαγράψουν το μνημονιακο ελληνικό παρελθόν.

** Παραπέρα, μην γελιόμαστε. Με 149 έδρες και όλους τους άλλους χαμηλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα καθορίζει την πολιτική και αυτός θα χρεωθεί τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες. Οι ΑΝΕΛ ειναι διακοσμητικός εταίρος. Αν τύχει και φύγουν όλο και κάποιος θα βρεθεί να δώσει εμπιστοσύνη ή ανοχή για να μην πάμε σε εκλογές. Και αν πάμε σε εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ ριγμένο, ε θα πάρει αυτοδυναμία, μην γελιόμαστε. Γι αυτό και οι ΑΝΕΛ πήραν συμβολικά στην σημασία τους υπουργεία (εκτος και αν γίνει πόλεμος τέτοιο ειναι το Αμυνας, ενώ πηραν και το Τουρισμού) τα οποια όμως δεν εμπίπτουν και δεν καθορίζουν την οικονομική ή αναπτυξιακή πολιτική. Γενικώς το υπουργείο Αμυνας θεωρείται τιμητική απόσυρση για έμπειρα στελέχη ή δελφίνους (πχ Αβραμό, Βενιζέλος, Άκης, Δένδιας), άσε που οι δεξιοι γκαβλώνουν με τις στολές, τι να κάνουμε.

** Πιθανότατα θα κερδίσουν και μερικές αποφάσεις γοήτρου και άνευ πρωταρχικής σημασίας όπως πχ το....μή κατέβασμα εικόνων απο δημόσια κτίρια, τη μή λήψη απόφασης (;) για σύμφωνο συμβίωσης μεαξύ ομοφυλων ατόμων και άλλα τέτοια που ειναι μεν δείγματα πολιτικού πολιτισμού και πρέπει να ειναι στα θέλω κάθε σοβαρής διακυβέρνησης, αλλά ας μου επιτραπει να πω, πως αυτή την στιγμή καιγεται ο κώλος μας και δεν θα κρίνουν αυτά το μέλλον της χώρας. Έτσι οι αριστεροί του σύριζα θα πουν πως δεν τα έκαναν όχι γιατί φοβήθηκαν το πολιτικο κόστος, αλλά σεβάστηκαν την συμφωνία με τον κυβερνητικο εταίρο, ενώ και ο Καμμένος θα γοητεύσει τις γριές του Σαμαρά, ενώ παράλληλα θα αφήνει το ΣΥΡΙΖΑ να παίζει μπάλα στο οικονομικό πεδίο λέγοντας πως σέβεται την πλειοψηφία. Με αυτήν την έννοια ο Καμμένος ειναι αναγκαίο  .....κακό μιας και θα χρεωθεί μετά χαράς οποιαδήποτε συντηρητική πολιτική που διατηρείται. Βεβαίως αυτό θα ειναι καλό για τον ίδιο και όχι για τους άλλους, αλλά μιας και αναγκαζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει, τουλάχιστον  καταφέρνει έτσι να μην ξενερώσει τους δικούς του.

Μένει λοιπον σαν κατακλείδα  το σχόλιο για τους ΑΝΕΛ που είχα γράψει μετά τις εκλογές:

"Λογικά ειναι ο αναμενόμενος κυβερνητικός εταιρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατι ειναι ο πλεον εύκολα διαχειρισιμος. Με 2-3 γενικές γραμματείες και ένα υπουργείο (πχ αυτο της ...Γεωργίας ή όπως θα λέγεται (σημερινή σ. του Ζ: Τελικά ούτε καν αυτό δεν πήραν. Η υποψία μου δε, ειναι πως ο Καμμένος ήθελε το Ναυτιλίας αλλά του το έκοψαν νωρίς)) οι Καμμένοι θα ειναι ευτυχέστατοι, θα υπερψηφίζουν τα πάντα και θα βάλουν βετο για τις εικόνες στα δημόσια κτίρια κάτι που θα επιτρέψει στον Τσίπρα να βγει από την κοσμική λούμπα με τους δικους του (εγω θελω, δεν με αφήνει ο Καμμένος, αστον τον μαλάκα, με τέτοια θα ασχολούμαστε τώρα;) ενώ ο Καμμένος θα το παίξει θεματοφύλακας των παραδόσεων (ειδικά των ανούσιων) κετς, κάτι που θα αφαιρέσει από το Σαμαρά την ποδηγεσία στο είδος. Win win η κατάσταση που λέτε. Ασε που οι ψεκασμένοι έχουν αποδείξει πως έχουν μιαν άγνοια κινδύνου αν τους κουρδίσεις κατάλληλα. Βεβαίως θα ρίξουμε χοντρά βρωμόγελα με τους κυβερνητικοί βουλευτες, αλλά αυτό πια μας έχει γίνει συνήθεια."

Ταυτα και μένω. Προφανώς δεν μου αρέσει που ειναι οι ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση αλλά τους προτιμώ απο την απερχόμενη ΝΔ, ενώ τρέμω το (θολο) Ποτάμι λόγω των πολιτικών του θέσεων που είναι πολύ περισσότερο κοντά στην ρητορεία της ΝΔ στα βασικά οικονομικά ζητήματα και αποτελούν ακόλουθους της TINA. Το ζήτημα ειναι η κυβέρνηση και η χώρα να βγάλουν το εξάμηνο χωρίς να σφαχτούμε μεταξύ μας. Η επιλογή των ΑΝΕΛ ειναι αηδής αλλά παραμένει η ασφαλέστερη. Αν και, για να πω την κακία μου, ήδη οι ΑΝΕΛ έχουν δώσει χοντρά μαθήματα ανεκτικότητας και διαλλακτικότητας σε όλους, με την ανοχή που έδειξαν με την παρουσία τους στον πολιτικό όρκο των συναδέλφων τους και την κοινοβουλευτική εμπιστοσύνη που έδωσαν στον δηλωμένο άθεο Τσίπρα, κάτι που ορισμένοι άλλοι δεν θα έκαναν ποτέ, ποτέ, ποτέ.

* Disclaimer: Δεν ειμαι ο ....Τσίπρας, δεν ειμαι υψηλα ιστάμενος, δεν έχω πρόσβαση στην ηγεσία του Συριζα ή αλλαχού. Το παρόν blog δεν ειναι καν πολιτικό blog, αλλά σκέτο blog, ασχετα αν μερικές φορές μπριζώνομαι με μερικά θέματα λίγο παραπάνω απο το κανονικό. Αυτα που  γράφω ειναι οι γνώμες μου και οι εκτιμήσεις μου οι οποίες βασίζονται στο παλιό καλό σύστημα ακου-ρώτα-μάθε και πέραν τουτου ουδέν. Ταύτα και μένω και ευχαρισθώ.

Κινήσεις μπαλέτου

Το είχα πει πως ο Συριζας θα έπαιρνε 35%+.

Το έβλεπες στον κοσμο. Και αν απουσίαζαν οι νοικοκυρές και τα παππούδια (ή αν έστω αν ο Θεοδωράκης μίλαγε λιγότερο μιας και θα ξεφούσκωνε λιγότερο) θα γελάγαμε πολύ με το σκορ της ΝΔ.

Πέρα από τις πολιτικές, στις οποίες η ΝΔ όχι μονο είχε ξεσκίσει το Σύνταγμα αλλά επίσης είχε καταδικάσει μερος της κοινωνίας σε απόγνωση,  πράγμα που σε ένα φυσιολογικό κόσμο σημαίνει πως θα έπρεπε να πέσει γαμώ την πουτάνα  μου γαμώ, υπήρχαν και μερικές κινήσεις εντός της προεκλογικής εκστρατείας που έδειξαν από νωρίς τι θα γινόταν.

ΝΔ. Με διαφορά η χειρότερη προεκλογική εκστρατεία όλων των εποχών. Τρομολαγνεία, παπαρολογία και κυρίως ασύστολα ψεύδη και απειλές. Η υπεύθυνη δύναμη έγινε ψηφοθηρική πολιτική ταξιμάτων, η κυβερνητική ηρεμία ανέκδοτο, οι ικανότητες προβλεψης του άμεσου μέλλοντος απο τον Σαμαρά έγιναν ανέκδοτο επίσης και οι πολιτικές προτάσεις εκφυλίστηκαν σε ένα όργιο φημων, δαιμονοποιησης του ΣΥΡΙΖΑ, χαλκευσης δηλώσεων και υστερικής αντίδρασης μην τυχόν και χάσουμε την καρέκλα. Η ολοφάνερη αδυναμία του κάθε Αδωνη και κάθε Σαμαρίσκου να καταλάβει τον παλμό της κοινωνίας και τον βαθμό απελπισίας που την έχουν ρίξει ήταν πλέον εκκωφαντική. Ο Αντώνης πλέον μετράει τα κουκιά και χαίρεται που δεν πολυέπεσε σαν ποσοστό (δηλαδη ναι μεν έφαγα το ξύλο της αρκούδας, αλλά έριξα και κανα δυο ψιλές) αλλά η αλήθεια ειναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που τον ψήφισαν το έκαναν βρίζοντας - και χοντρά. Αν σταυρωθει, παλουκωθει, εξοβελισθει ο Σαμαρας τότε η ΝΔ έχει θεωρητικές ελπίδες επανόδου, αλλιώς θα φυλλορροεί σταδιακά.

 Ας δούμε λίγο τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές

* Ο Αδωνης που δεν θα δώσει την εξουσία στους αριστερους. Ποτε. Ποτέ. ΠΟΤΕ. Α, κοιτα να δεις, την έδωσε

* Ο Άδωνης πάλι, με το τρενάκι του

* Ο Ντινόπουλος με το ....φουσκωμένο λογαριασμό για τα ψηφοδέλτια. Ε, τωρα σιγα, τι ενάμισι εκατομμύριο, τι πενήντα. Από την τσέπη του τα βγάζει για να τον νοιάζει πόσα ειναι;

* Ο Σύριζα κατηγορήθηκε ακόμα και για την ....κακοκαιρία

* Ο Βορίδης και τα όπλα που θα πάρει. Αναμένωμεν με αγωνία το αντάρτικο που θα ξεκινήσει από το Κωλονάκι.

Υφος και αισθητική 21ης Απριλίου 1967

* Τεράστιο, κολοσιαίο, εθνικά επιζήμιο, και πολιτικά ολέθριο σφάλμα η επαναφορά του Grexit από επίσημα κυβερνητικά χείλη. Και μπορεί ο Αδωνης να ψηφίστηκε από τις γριές του, αλλά αυτό ας πούμε

Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε αυτό το τουι pic.twitter.com/ZBicVtxfml
— dim_itris (@dim70) January 22, 2015

ξέσκισε την Νέα Δημοκρατία συνολικά. Το παρόν χρησιμοποιείται ενδεικτικά, μιας σχεδόν όλοι από την ΝΔ έπαιξαν αυτό το χαρτί.

* Το τεράστιο, μη εξηγήσιμο επικοινωνιακό αυτογκολ του Σαμαρά που δεν πήγε σε ανοικτές συνεντεύξεις, δεν πήγε σε ντιμπέιτ, δεν πήγε καν σε μια βόλτα στην αγορά, εκτός από μια και μοναδική φορα που πήγε και άκουσε τα εξ αμάξης. Η απουσία του από διαδραστικά δρώμενα ήταν τόσο εκκωφαντική που μερικοι άρχισαν να αναρωτιούνται αν το κάνει επίτηδες ή έστω αν έχει κάποιο πρόβλημα ψυχολογικού τύπου και δεν μπορεί να διαχειριστεί το αυξημένο αγχος.

* Η Βουλτεψη. Κάθε φορά που έλεγε Βενεζουέλα, Αργεντινή και που θα βρείτε τα λεφτά, με αυτή τη φωνή κακιασμένης, θεούσας κυράτσας, ο ΣΥΡΙΖΑ τσίμπαγε μισή μονάδα προς τα πάνω. Στις ιδεοληψίες της ΝΔ, ο μέσος ψηφοφόρος μπορεί να ειναι κάπως έτσι, ενώ στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει ούτε καν για το μέσο ψηφοφόρο της ίδιας της ΝΔ.

* "Θα βρέξει λεφτά". Αυτο και μόνο πρέπει να τρόμαξε όλους όσοι έλεγαν τόσο καιρό πως δεν ειναι καιροί για σπατάλες και πως ο Σαμαράς τουλάχιστον κάνει οικονομία και χρηστή (λέμε τώρα.....για δεξιους μιλάμε, μην έχετε απαιτήσεις) διαχείριση. Ο άνθρωπος ειπε το νέο "Τσοβόλα δώστα όλα" και περίμενε έτσι να βγει. Οι περισσότερες εξαγγελίες Σαμαρά ήταν κόντρα στον προϋπολογισμό που ο ίδιος είχε ψηφίσει δυο μήνες πριν.

Εν τέλει με όλα αυτά ο κόσμος πείστηκε πως οι άνθρωποι ειναι όχι μόνο καθάρματα, κομπλεξικοί και εξουσιολάγνοι, αλλά κυρίως πως ειναι τελείως ασόβαροι και τελικά επικίνδυνοι. Οπότε οι συντηρητικοί νοικοκυραίοι που κρίνουν συνήθως το νικητή πήγαν σούμπιτοι ΣΥΡΙΖΑ μπας και φύγει ο ζουρλός. Οι γριές και οι νοικοκυρές του μείνανε, το ακροατήριο και το πελατολόγιο του Αδωνη δηλαδή.
* Πάλι ο Σαμαράς. Όλο εγώ και εγώ και εγώ. Η αντίληψη πως το κράτος ειναι το τσιφλίκι του και ο ίδιος ο γαμιάς της γειτονιάς. Αλλά ακόμα και αυτό, που παλαιά ερέθιζε σεξουαλικά το μέσο δεξιο ψηφοφόρο, πλέον απωθεί και μάλιστα άσχημα.

* Ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ έδειξε σημάδια κατάρρευσης. Ενδεικτικό ειναι πως η ΧΑ αλλά ακόμα και το ΠΑΣΟΚ ειχαν γενικώς πολυ περισσότερους αντιπροσώπους σε εκλογικά τμήματα απ΄ότι η ΝΔ, των οποιων οι περισσότεροι βουλευτες εκαναν προσωπική εκστρατεία κόντρα στους συνυποψήφιους τους (εξ΄ου και οι φωτογραφίες από επισκέψεις σε σπίτια που βλέπαμε συνέχεια), διοτι αισθανόμενοι την επερχόμενη εκλογική λαίλαπα κοιταζαν πως να σώσουν το τομάρι τους και αδιαφορούσαν για το κόμμα.

Το μόνο άσχημο ειναι που δεν είχαμε ακόμα μια βδομάδα προεκλογικής περιόδου, θα βλέπατε το ποσοστό της ΝΔ και θα τρίβατε τα μάτια σας. Ισως μάλιστα ο Καμμένος να ...έπιανε διψήφιο!

ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, οκ οι της ΝΔ εκαναν μαλακίες, αυτη τη φορά ομως γιατί τις πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ τις χαμένες ψήφους;

Γιατί απλουστατα ήταν ο πιο πειστικός στο να περάσει πως θα έκανε κάτι (ότι και αν ήταν αυτό) διαφορετικό. Η αισθηση πως δεν αντέχουμε άλλα 4 χρόνια Σαμαρά ήταν διαχυτη στην κοινωνία, ακομα και σε βέρους νεοδημοκράτες.

* Οπότε το ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλά να πείσει πως δεν ειναι βρυκολακες, ζόμπι της αποκάλυψης και ανθρωποφάγοι διότι η υπερβολική δαιμονοποιηση του από την ΝΔ είχε μπαφιάσει τον κόσμο. Κάτι αρκετά εύκολο να το αναιρέσεις, ειδικά αν έχεις το προγουλάκι του καλοπαιδίστα Τσίπρα για μόστρα ο οποιος έδινε συνέντευξη ακόμα και σε περιπτερά αμα του το ζήταγε και το έπαιζε άνετος και χαλαρός οπουδήποτε. Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να δείξουν πως μπορουν, ακόμα και αν ηττηθούν σε κάθε διαπραγμάτευση στο εξωτερικό, να κάνουν αλλαγή πολιτικής στο εσωτερικό χωρις κατ΄ανάγκη να βρεξει λεφτά.

* Η αποδαιμονοποίηση ηταν και το νόημα του τελευταίου ποστ στο ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίναγε λέγοντας τι ....ώρα θα ανατείλει ο ήλιος την Δευτέρα. Η ιδεα ειναι κλεμένη από το λόγο ενός αυστραλού πολιτικού, αλλά δεν παει στο καλό, έπιασε.

* Το κακό ειναι πως η ΝΔ το παρακαψε στην κινδυνολογία με αποτέλεσμα το τρολάρισμα των συριζαίων, να συναντάει υπερβολικές αντιδράσεις (μάθαμε τα στοιχεία υποψηφίων ή "μελων" του Συριζα που δεν τους είχε ξανακούσει το πανελλήνιο στην αγωνιώδη προσπάθεια της μουρουτιέρας να βγάλει .....θησαυρό), και τελικά ο κόσμος να πάθει overdose κινδυνολογίας και να γκρινιάζει τελικά όχι για τον σύριζα, αλλά για τον γκάβακα που τους έσπαγε κάθε τόσο τα κοχόνες και με την Σπυράκη που έκανε σαν την κακιά πεθερά του μικρού και αθώου Αλέξη.

* Η κίνηση ματ, που ξεκίνησε τον εκλογικό θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμφίβολα το ξέσκισμα του Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ. Ακόμα και οι ΚΚΕδες χάρηκαν (αλλά στα κρυφα και μεταξύ μας). Με μια κίνηση ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε πως δεν έχει διάθεση να γίνει ΠΑΣΟΚ ή κολυμπήθρα του Σιλωάμ, και πως κάποια ολισθήματα δεν συγχωρούνται μόνο και μόνο για τα κουκια (και ο κόσμος σύγκρινε με τα ατελειωτε πηγαινελα και μπες βγες των διάφορων γυρολόγων όπως των Ιατριδη, Οικονομου, Τατσοπουλου, Μπιστη, Κακλαμάνη, Φλωρίδη, Ψαριανού κτλ κτλ) και καταλάβαινε πως ενώ αλλού όλα γίνονται για το "μασάω", ξαφνικά ο Συριζα έδιωχνε τη "σοβαρη" ΔΗΜΑΡ για κάτι καινούριο.... για λόγους ....αρχών! Εκει ομολογώ πως το ψιλλιάστηκα πως θα πάει ψηλά. Οταν βλέπεις την Καθημερινή και τον Ζέρβα να παραπονιούνται για την κίνηση αυτή, εκει σιγουρεύεσαι πως ο Τσίπρας (μπορει και κατά λάθος) χτύπησε φλέβα χρυσού.

* Η εισροή μεγαλοπασόκων που αναμενόταν από όλους παραπέμφθηκε στις καλένδες (με την σιχαμένη εξαίρεση της Τζάκρη) με αποτέλεσμα εκεί που ο κάθε Πορτοσάλτες γκρίνιαζε πως το παλαιο ΠΑΣΟΚ πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ, το γύρισε και άρχισε να λέει πως ο ΣΥΡΙΖΑ ειχε ακόμα τα ψηφοδέλτια του 4% κάτι το οποιο όμως τελικά κοινωνήθηκε στον κόσμο πως οι συριζαίοι δεν πουλήθηκαν - ή τουλάχιστον όχι ακόμα. Επική η σχετική αποστροφή Παπαδημούλη: "Μας κατηγορούσατε ότι έχουμε βάλει όλο το ΠΑΣΟΚ μέσα. Τώρα πια μας κατηγορείτε πως δεν το βάλαμε. Αποφασίστε επιτέλους" (ή καπως έτσι, δεν ειμαι και γραμματέας του)
* Παπαδημουλης 2: "Που θα βρείτε τα λεφτά; Θα τα πάρουμε από εσάς κα Σαράφογλου"

* Το μόνο που είχε να κάνει ο Τσίπρας από εκεί και μετά ήταν να προσέξει να μην προγκήξει κανέναν. Γι αυτό εμφανίστηκε καλοπαιδίστας με όλους και με όλα, χωρίς να τάζει κάτι παραπάνω και να εμμένει στο πρόγραμμα που είχε εξαγγείλει από την Θεσσαλονίκη. Ακου πράγματα ρε, προεκλογική περίοδος και να μην τάζει παραπάνω (μην μπερδεύεστε με την ρητορική της ΝΔ πως ο ΣΥΡΙΖΑ έταζε στους πάντες τα πάντα. Όλοι οι συριζαίοι παντού έλεγαν μονότονα συνέχεια τις ίδιες λέξεις: "Προγραμμα Θεσσαλονίκης"). Αντιθέτως προτίμησε να ξενερώσει πολλούς απο λίγο (αθεους, πουρους αριστερους, άτομα με όχι κοινο σεξουαλικό προσανατολισμό), αλλά κανέναν θανάσιμα, με στόχο να κερδίσει και τις γριές μιας και ήξερε πως έτσι και αλλιώς οι άθεοι, οι γενικώς αριστεροί κτλ δεν θα έβρισκαν αλλού καταφύγιο

* Πλάκα πλάκα, είτε ανεδαφικό το πεις, είτε υπεραισιοδοξο, είτε ρεαλιστικό είτε οπορτουνίστικο ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβασε επίσημο τυπωμένο πρόγραμμα, και μαλιστα καιρό πριν τις εκλογές. Για τη ΝΔ επιφυλάσσομαι, εγώ μόνο ατομικά φυλλάδια υποψηφίων βουλευτών είδα.

ΧΑ. Πετροχειλος. Αυτό.

Ποτάμι. Αθλια εκστρατεια. Να το παίζει παραπονεμένος από τα ΜΜΕ ο Θεοδωράκης ε δεν το θέλει ούτε ο Θεός, ούτε ο διάολος. Η "νεα αριστερα" που ξεκίνησε να φάει το ΣΥΡΙΖΑ, ξέσκισε το ΠΑΣΟΚ και τελικά πήρε όλο τον πράσινο και φιλελεύθερο κατιμά έχανε κάθε φορά που ο αρχηγός της άνοιγε το στόμα του. Τόσα χρόνια στην τηλεόραση πήγαν στράφι. Εμ η πολιτική δεν ειναι να ρωτάς ερωτήσεις με ...νόημα και να κουνάς πάνω κάτω το κεφάλι όλο κατανόηση όταν ο άλλος σου πετάει την παπαριά του. Το μίγμα αμοραλιστών ντεμεκ αριστερων, τυχοδιωκτων πασοκων, ψεκασμένων φιλελευθερων, λαλημένων φιλοσόφων της πλάκας και διαρκώς αποχωρούντων μελών που κατήγγειλαν το κόμμα και τις απολυταρχικές τάσεις της ηγεσίας, κατάφερε μεν να πλασαριστεί σε καλή θέση, δυσανάλογα μικρή όμως αν της αντιπαραβάλλεις με την υπερπροβολή που είχαν ή και την αναγνωρισιμότητα των προσώπων - κραχτών τους. Το πρόβλημα τους ήταν πως στην αγωνία τους να βγουν, και να πάρουν και κυβερνητικά πόστα, έμειναν τελικά χωρίς κάποιο διακριτό στίγμα.

ΚΚΕ. Αμα θελήσει το ΚΚΕ να ασκήσει πολιτική θα κουβεντιάσουμε. Παραπέρα, γι αυτό που ήθελε το έπαιξε καλά, αν και ο μέσος αριστερός, ακόμα και ο κομμουνιστής, εκνευρίζεται όταν του εξισώνουν την κυβέρνηση της ακροδεξιάς που τον γαμάει με την αντιπολίτευση που θέλει να κόψει το γαμήσι και επειγόντως. Τι να πεις, τέλος πάντων. Τουλάχιστον το ΚΚΕ είχε παλμο, οργάνωση, ρυθμο και άτομα με όρεξη για τρέξιμο σε επίπεδο βάσης. Μπορει πολιτικά να έχουν χάσει το μπούσουλα, αλλά οργανωτικά παραμένουν κορυφαίοι στην Ελλάδα. Καλη ομάδα, με παίχτες εργάτες αλλά με χάλια προπονητή ενώ πλέον ακόμα και ο Τσουκαλάς της (λέγε με Λιάνα) απωθεί.

ΑΝΕΛ. Απολαυστικο το σποτ - ωδή στην παιδεραστία (αμαν πια οι μεσόκοποι που θωπεύουν πιτσιρίκια), αλλά κυρίως το σποτ με τις μαντινάδες που πέρναγε το απλό, κατανοητό και  αισιόδοξο (!!!) μήνυμα του. Βεβαιως η γενικότερη αισθητική ήταν καρακιτσαριό του κερατά, κάτι που ο μέσος Ελλην δεξιος μπορεί να θεωρεί και σικ. Πάντως ήταν κλάσεις ανώτερη εκστρατεία απο την μίξη κλαψομουνίασης, ψέματος και τρομοκρατίας της ΝΔ. Τις πιο πολλές αναποφάσιστες νοικοκυρές τις πήρε ο Καμμένος και καθάρισε καθώς η απόφαση του να το παίξει θεσμικός και να στηρίξει οποιαδήποτε αντιμνημονιακή κυβέρνηση, κοινωνήθηκε με επιτυχία. Προτάσσοντας "εθνικές αναγκες" ο Καμμένος θα συγκυβερνούσε ακόμα και με το ΚΚΕ (αν αυτο ήθελε) αλλά ποτέ με την ΝΔ. Αυτή η σταθερότητα, παρά τις απώλειες και το μέτριο (ευφημισμος) ανθρωπινο δυναμικό, αρκούσε για να τον φέρει πάνω από το ΠΑΣΟΚ, όπως τελικά αποδείχθηκε. Τωρα πως θα συνυπάρξουν οι Καμμένοι με το Συριζα αλλά και μεταξύ τους, μένει να φανεί. Στην παρούσα φάση ο Καμμένος το παίζει (καθως προείπε κτλ κτλ) εγγυητης της εθνικής ενότητας, μοναδική υπεύθυνη δεξια δύναμη (θου Κύριε) η οποία λειτουργεί θεσμικά και αναμένει πως με την παγίωση του σε κυβερνητικό πόστο θα αφαιμάξει όσους ψηφοφόρους μπορεί απο τον Σαμαρά. Ειδικά και ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις Ιατρίδη και Μαρκόπουλου, ε , όσο να πεις το χάρηκα. Τώρα θα μου πεις πως θα φάμε τον Νικολόπουλο στην μάπα. Ε θα τον φάμε, χειρότερος από τον Άδωνη αποκλείεται να είναι. Νομίζω. Εκτός και αν πάρει υπουργείο, οπότε θα αρχίσουμε το χορό των χριστοπαναγιών από νωρίς.

ΠΑΣΟΚ. Τελικά ΠΑΣΟΚ; Τελικά πήραν τα παπαρια μας και ο Βενιζέλος, στο σπίτι του, πήρε λιγότερους ψήφους από τον Λεβέντη. Η υπευθυνη δυναμη, ο εθνικός εταίρος θα μείνει χωρίς εξουσία για πολλά πολλά χρόνια, κάτι το οποιο ενδέχεται να ρίξει τη λιμπιντο των ωραίων γυναικών που πλαισιώνουν τον πρόεδρο.

ΚιΔηΣΟ. Τι να πεις κανεις. Ολοι συμφωνούν πως ο Βενιζέλος έσκαβε το λάκκο του Παπανδρέου για χρόνια. Αυτό όμως δεν μπορεσε ποτέ να κολλήσει με τις καταγγελίες περί ριξίματος ή με την κατοπινή συμπεριφορά του Γιωργου που υπερψήφιζε τα πάντα και δεν έλεγε κουβέντα.

ΤΕΛΕΙΑ. Και παύλα, Αποστόλη εισαι γκάβλα. Εφτιαξε ένα σποτ της κακιας ώρας, είπε πέντε ποταμίσιες γενικότητες και έφερε βόλτα την ακόμα ωραία φάτσα του στα κανάλια. Εκει που πήγαινες να τον κοροϊδέψεις θυμόσουνα και πως όλοι οι άλλοι γενικότητες λένε, ποταμίσιες ή μή, μάθαινες πως η Στυλίδα είναι (ή έχει γίνει λόγω Αποστόλη;) μια κούκλα και έλεγες γιατί να μην έχει δηλαδή δικαίωμα και ο Αποστόλης στο να μας πρήζει τα αυτιά; Και πήγαινες και του το ριχνες βγάζοντας την υποψήφια υπουργό πολιτισμού πρώτη σε ψήφους. Το έγραψα και στο προηγούμενο. Για κόμμα χωρίς στελέχη, χωρίς υπερβολική προβολή και χωρίς λεφτά, μια χαρά τα πήγε, δεδομένης και της συγκυρίας η οποία γενικά δεν βοηθούσε τα νέα και μικρά κόμματα.

Οι υπόλοιποι δεν έκαναν κάτι εντυπωσιακό ή χαρακτηριστικό σαν διαφημιστική εκστρατεία που να μετέβαλλε το αναμενόμενο αποτέλεσμα έτσι ή άλλιώς, οπότε και πήραν τα αναμενόμενα. Μια μόνο εξαίρεση: Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως τα καταφερε ο Λεβέντης, μιας και τα βιντεάκια του ειναι στο δίκτυο 100 χρόνια τώρα. Δεν έχω ιδέα τί έκανε την διαφορά σε αυτές τις εκλογές.

Bad loser

Κομπλεξικος και παπάρας

Oταν ο πολιτικος πολιτισμός ...."δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα", ότι και να πει κανεις περισσεύει. 

Το γεγονός πως δεν άφησαν ούτε.....κωλόχαρτο στο Μαξίμου (ιδέα της Βούλτεψη;), το γεγονός πως ο Αντώνης δεν αντέχει ούτε να φανεί κύριος έτσι, για τα μάτια του κόσμου, το γεγονός πως η κομπλεξική κακίστρω, εκπροσωπος του ντεμεκ "φιλοευρωπαϊκού" κόμματος  Σπυράκη "εκραξε" τον Τσιπρα επειδή δεν ....ορκιστηκε σαν τους μουλάδες του Ιραν, απλά ειναι διακοσμητικές λεπτομέρειες οι οποίες θα βρουν τον δρόμο τους στη χλευη και στα ανέκδοτα που θα λέμε στα επόμενα χρόνια.

Δεν παρέδωσε στον Τσίπρα ο Σαμαράς

Υ.Γ. Δεν το βγάζει κανείς από το μυαλό μου πως οι κεντροδεξιοι της Ευρώπης είχαν απηυδήσει με τους κομπλεξικους, φασίστες, βλαχοδήμαρχους του Σαμαρά και πως ο Τσίπρας ίσως να ειναι πολύ πιο καλοδεχούμενος απ΄ότι φαντάζονται μερικοί, πέρα από τις αυτονόητες πολιτικές διαφορές

Υ.Γ2. και update. Μην ξεχάσουμε και την γυφτιά Κουτσούμπα που τον κάλεσε να μιλήσουν ο πρώτος Ευρωπαίος αριστερός πρωθυπουργος εδώ και 100 χρονια, ο οποιος μάλιστα είχε και τις "ευλογιες" αδερφων Κ. Κομμάτων (πχ της Σλοβενίας) και σνόμπαρε να πάει μην τύχει και τον ακουμπήσει και μείνει έγκυος σε καναν ρεφορμισμό

Ελαβον....;

Κουφαι οι εκλογαί, κουφό το εκλογικό σώμα, κούφανε και μας και ησυχάσαμε. Ας παμε στα γρήγορα σε μια αναλυση του τι πηρανε, πως το πηρανε (κατα τη γνώμη του γράφοντος) ποιο το πολιτικο μελλον τους και τι στο διάολο κάνουμε παρακάτω. Διπλα σε κάθε συνδυασμο θα υπάρχει το σκορ κάθε συνδυασμου και σε παρένθεση το σκορ που πήραν στις προηγούμενες εκλογές, και εδώ η προφητεία μου, το πρωί της Κυριακής. Θα προσπαθήσω να πω μια κουβέντα για κάθε κομμα που έβγαλε σκορ πάνω από το δικό μου εκλογικό όριο του 1%, αν και για μερικούς θα κάνω μιαν εξαίρεση :)

ΣΥΡΙΖΑ 36,34% (26,89). Πολλά θα γραφτούν για μια από τις πιο ιστορικές εκλογικές νίκες πανευρωπαϊκά. Και ας μην έχει αυτοδυναμία και ας μην εχει μεγάλο ποοσοστό. Εδω η ΝΔ με ενα τριαντάρι και μας τα έκανε κουδούνια για δυομιση χρόνια. Αν και δεν ειναι το σκορ πρόβλημα καθώς ο Συριζα θα επιδιώξει ανοχή ή/και στήριξη από οποιονδηποτε πλην ΧΑ-ΝΔΣΟΚων. Και να δείτε που θα πάρει ούκ ολιγα δίνοντας ελάχιστα, μιας και όλοι τρέμουν τις δευτερες εκλογές εκτός από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η ΝΔ διαλύεται, το ΠΑΣΟΚ αποσυντίθεται, το ΚΚΕ φοβάται, η ΧΑ το ίδιο (μιας και ειχε πολλές διαρροές προς ΝΔ) και το Ποτάμι ζαλίστηκε και δεν ξέρει αν κερδισε ή αν έχασε. Αλλά αυτό αφήνεται για μελλοντικό ποστ. Θα του δώσουν κώλο λοιπον κριτική στήριξη αρκετοί, είτε κόμματα, είτε μεμονωμένοι βουλευτες. Το γαμώτο ήταν που δεν είχαμε άλλη μια εβδομάδα προεκλογική εκστρατεία, διότι με το ρυθμό που φυλλορροούσε η ΝΔ, οι 160 έδρες για το ΣΥΡΙΖΑ και το 40% δεν ήταν μακρυά.

Το ότι μεγάλο κομμάτι των ψήφων δεν ειναι αριστεροι, το ότι δεν θα έχει την παντοκρατορία (τυποις) που είχε ο ΓΑΠ και ο Σαμαράς δεν ειναι κακα, αντιθέτως. Η μεγαλομανία και η "λευκή επιταγή" των προηγούμενων μας έφερε εδώ, οπότε ένας συνεργατικός (αλλά αποφασισμένος) ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά να κερδίσει. Ειδικά όταν έχει σκορ που είναι μεγαλύτερο απο το τρέχον άθροισμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ειδικότερα όταν μαζι με το ΚΚΕ φτιαχνουν, αν χρειαστει να γίνει μανούρα, μια κυβέρνηση μπετόν.

Ταυτα και μένω. Ενδιαφέρουσες μέρες ειναι μπροστά μας.

Όσον αφορά το μέλλον και τον πόλεμο από παντού που μοιραία θα δεχθεί η νέα κυβέρνηση δεν είμαι και τόσο ανήσυχος. Είναι μεγάλο πλεονέκτημα η φάτσα του Τσίπρα που, όπως λέει και ο αδερφός μου, τον βλέπεις και δεν τον φοβάσαι και όταν στην έχει φορέσει κοιτάς γύρω σου όλο απορία. Ρωτήστε τον Αλαβάνο και τον Κουβέλη να σας πουν σχετικά. Αν νομίζετε πως η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίοι ειναι δύσκολη μάλλον δεν έχετε συμμετάσχει σε διαβουλεύσεις και συνέδρια αριστερών κομμάτων.

Αφηστε που οι παρελθούσες διαπραγματεύσεις ηταν μεταξύ φιλων. Παπαδήμος, Στουρνάρας, Γκίκας κτλ ήταν από την ίδια θερμοκοιτίδα με τους ΔΝΤες, τον Σόιμπλε και όλους αυτους. Λογικά έβρισκαν τα επιβαλλόμενα μέτρα και καθόλου υπερβολικά. Δραγασάκης, Λαπαβίτσας, Σταθάκης, Βαρουφάκης, Μηλιος, Λαφαζάνης μπορεί να έχουν διαφορές αλλά συμφωνουν σε ένα πράγμα: πως όλα τα προηγούμενα πρέπει να ακυρωθουν. Και έχουν και μια μαούνα παγκοσμίως αναγνωρισμένους οικονομολόγους να τους αβαντάρουν.

Περί νέου ΠΑΣΟΚ (και άλλες μαλακίες): Θα πω μονο το εξής: Ειδατε ποσο συγκρατημένες ήταν οι αντιδράσεις των Συριζαίων μετά από 5 χρόνια ασύστολης παραβιασης των νομων, του Συνταγματος και της λογικής από την απελθούσα κυβέρνηση. Αν το σκορ ηταν ανάποδα ακόμα θα ακούγαμε μπαλωθιές και θα βλέπαμε περιφορές φερετρων με το σημα του Συριζα ανα την επικράτεια. Αυτο σημαίνει πως ο κόσμος ειναι μεν μαγκωμένος, αλλά απο την άλλη καταλαβαίνει σιγά σιγά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ειναι ακριβώς ΠΑΣΟΚ.

ΝΔ 27,81% (29,66). Και πολλά πήραν και το ξέρουν. Με τα κανάλια να τους αβαντάρουν ασύστολα, με τους Ευρωπαίους επίσης, με τις εφημερίδες να κινδυνολογούν, με απίστευτο λαϊκιστικο τάξιμο χρήματος από κυβερνητικά στόματα (να δω ποιος θα απολογηθεί για το "θα βρεξει λεφτα" και πότε), με απευθείας αφαίμαξη ψήφων από τη ΧΑ η ΝΔ έχασε και έχασε χοντρά. Αποτέλεσμα μιας κάκιστης διακυβέρνησης η οποία ήταν αποκομμένη από την κοινωνία και μιας εκλογικής εκστρατείας που πόνταρε στη σιγουριά πως ο μέσος ψηφοφόρος είναι ένας χέστης ηλίθιος. Το ότι δεν έχασε παραπάνω, ασφαλώς οφείλεται περισσότερο στον Πορτοσάλτε και στο SKAI παρά στις δικιές τους δηλώσεις και πρακτικές. Αυτη η στηριξη ομως αναμενεται να έχει πρόβλημα. Πως στο καλο θα κανει τόσο τεράστια κωλοτούμπα ο κάθε Πορτοσάλτες και ο κάθε Πάσχος εκεί που σκίζονταν πως δεν πρέπει να γίνονται συχνές εκλογές και θα ζητήσει να αλλάξει η φρέσκια κυβέρνηση; Πως να το παίξουν μάγκες όταν ο ΣΥΡΙΖΑς θα τους κρατάει από τα κοχόνες με τις τηλεοπτικές άδειες; (που θα τις πληρώσετε ρε γαμημένοι)

Παρόλαυτα το πρόβλημα της ΝΔ δεν ειναι που έχασε. Ειναι που δεν έχασε αρκετα. Είχα πει πως μια ήττα με σκορ 20% θα ήταν σωτήρια για τη ΝΔ αλλά και τη χώρα, μιας και θα έδειχνε πως η νεοφασιστική της αντίληψη χρεοκόπησε, δεν μπορεί να βγάλει κυβέρνηση και πως μια " Συρρίκνωση της ΝΔ. Θα έδειχνε πως η νεα δεξια (Ποτάμι) ηρθε και ειναι ετοιμη, πως οι ακροδεξιές πρακτικές δεν αρκούν για να κυβερνήσεις και εντέλει θα έστελνε τους ΣαμαροΦαηλο ΜουρουτηδοΛαζαριδηδες σπίτια τους. Θα είχαμε δηλαδή ένα θετικό άδειασμα στελεχών στην δεξιά. Αν κατόπιν η ΝΔ αποφάσιζε να γίνει σοβαρο και ευρωπαϊκο κομμα θα μπορούσε να ελπισει σε comeback. Ενα ποσοστο γύρω στο 30% χωρίς όμως προοπτική εξουσίας και με εναν Θεοδωράκη πεινασμένο να το παίζει νέος και καθαρός θα οδηγούσε σε σταδιακή διάλυση της ΝΔ, όπως έγινε με το ΠΑΣΟΚ στο πιο απότομο. Ισως ένα ποσοστό γύρω στο 20% να τους έκανε καλό αν αλλαζαν αρχηγο, πολιτική και μυαλά με πιο δύσκολο το τελευταίο."

Ο αιώνια φιλαρχος και εγωπαθής Σαμαρας δεν δείχνει να καταλαβαίνει πως το παιχνίδι το έχει χάσει, εκτος και αν μας την πέσουν οι ξένοι και τιμήσει την παράδοση του πολιτικού χώρου του προδίδοντας την χώρα την κρίσιμη στιγμή. Ελπίδα μέσω κανονικών εκλογών δεν δείχνει να έχει και αυτό γιατί η ΝΔ δεν έχει πλέον ευήκοα ώτα στις παραγωγικές τάξεις και ηλικίες. Οι μισοί και πλέον ψηφοφόροι της είναι υπεργηροι, νοικοκυρές και ο Πορτοσάλτε. Οσο ο καιρός περνάει οι αριθμοι της θα φθίνουν καθώς η κομμονιστοφαγία δεν έχει να πεί τίποτε σε κόσμο που πεινάει εξαιτίας της σήμερα, εδώ και τώρα. Όσο περνάει ο καιρός και οι γέροι πεθαίνουν το ποσοστό αυτής της ΝΔ θα μειώνεται, άσε που οι γριές μπορει να ερωτευτούν τις ΡΙΖΕΣ και να γελάμε.

Άσε που η συγκατοίκηση στην αντιπολίτευση με τη ΧΑ έχει να μας χαρίσει πολύ γέλιο, ειδικά όταν οι ομιλίες των βουλευτών των δυο κομμάτων θα έχουν παρεμφερεις θέσεις. Σαν κυβέρνηση ο Σαμαράς κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ όποτε τύχαινε να καταψηφίσει κάτι μαζί με την ΧΑ. Να σε δώ τώρα μάγκα μου.

ΧΑ 6,28% (6,92). Πολλές αναγνώσεις έχει το σκορ της. Μάθαμε επιτέλους, πέραν πάσης αμφιβολίας πια, πόσοι ειναι οι τέρμα φασίστες σε αυτή τη χώρα. Η ίδια δείχνει μια (εικονική) σταθερότητα η οποία τίθεται εν αμφιβόλω όμως: Ενδιάμεσα το σκορ της ήταν ήδη πολύ ψηλότερο (ισως διψήφιο) το οποίο όμως λεηλάτησε ο Σαμαράς με την ακροδεξιά ρητορική του και τον κομμουνιστοφόβο που κυκλοφορούσε και τρόμαξε τους νοικοκυραίους της πούτσας. Οι ίδιοι οι ΧΑτες θα καμαρώνουν πως άντεξαν αλλά η υποψία μου ειναι πως το ταβάνι τους το βρήκαμε και πως το ταβάνι αυτό θα χαμηλώνει συνέχεια, ειδικά αν πέσει καμιά βαριά καταδίκη.

Είμαι περίεργος αν εκείνος ο νομικός (συνταγματολόγος;) που πρότεινε να βγάλουμε εκτός....συστηματος τη ΧΑ ακολουθώντας την οδο του αποκλεισμού τους μεσω συμφωνίας κυρίων των υπολοίπων θα το προτείνει και τώρα. Αν δηλαδή θα προτείνει στην ουσία οι 149 έδρες του Συριζα να ειναι αυτοδυναμία απο μόνες τους διοτι θα μετρησουν επί των 283 εδρων που πιάνουν όλοι πλην των ΧΑτων. Κάτι μου λέει πως όχι.

ΠΟΤΑΜΙ 6% (-): Ο Θεοδωράκης είχε πει πως θα παραιτούνταν αν δεν έπαιρνε διψήφιο στις ευρωεκλογές. Δεν πήρε. Δεν παραιτήθηκε. Ειχε πει πως θα έφευγε αν δεν έβγαινε τρίτο κόμμα. Δεν πήρε καθώς έχασε από τους φασίστες. Παρόλαυτα κανείς δεν νομίζει πως θα φύγει και όλοι, μα όλοι περιμένουμε επιτέλους τις Δευτεριάτικες προτάσεις του, να γελάσουμε και λίγο ρε αδερφε. Κατα τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ξεφούσκωσε πέραν του αναμενόμενου μιας και ακόμα και η ροη ΝΔτων ψηφοφόρων ανακόπηκε μιας και όλοι κατάλαβαν πως ο Θεοδωράκης δεν ειναι κατι νέο, αντιθέτως ειναι κάτι πολύ πολύ παλιό.

Παραπέρα αναμένωμεν. Αν πάρει τα χαμπάρια του και το παιξει επιτέλους σοβαρή κεντροδεξιά (δεν θα γίνει, αλλά λέμε τώρα) θα φάει χοντρό κομμάτι από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αν επιμείνει Μπομπολικά και αστυνομοχωροφυλακικά τότε σταδιακά θα εξαερωθει. Μεγάλο πλήγμα για τη δημοκρατία, τη χώρα, τον πολιτισμό και το σύμπαν γενικότερα, η επανεκλογή Λυκούδη.

ΚΚΕ 5,47% (4,5). Σε ένα παράλληλο σύμπαν η δήλωση Κουτσούμπα στις αρχές Ιανουαρίου θα μπορούσε να ηταν: "Το πλήγμα που δέχθηκαν τα λαϊκά στρώματα από τις ανάλγητες πολιτικές του ΝΔΣΟΚ και της ΕΕ ήταν σαρωτικό. Καλούμε τους πολίτες να μας στηρίξουν για να σώσουμε όσα μπορούμε από αυτα που έμειναν και να πάρουμε πίσω όσα γίνεται από αυτά που χάθηκαν. Ζητάμε την ευθύνη της συμμετοχής στην διακυβέρνηση για να στρέψουμε την εφαρμοζόμενη πολιτική όσο πιο αριστερά γίνεται στις υπάρχουσες συνθήκες. Μπορεί να μην μπορέσουμε να κάνουμε όσα θέλουμε αλλά να είστε σίγουροι πως θα κάνουμε όσα μπορούμε μαζί με το λαό και τον εργαζόμενο". Το αποτέλεσμα θα ήταν πως το ΚΚΕ θα ήταν τρίτο κόμμα με διψήφιο ποσοστό και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πάλι πρώτος. Μια κυβέρνηση συνεργασίας της καθαρόαιμης αριστεράς θα τρόμαζε τον κόσμο όλο. Είτε εντος είτε εκτος ΕΕ η κυβέρνηση συνεργασίας της αριστεράς θα ξεκίναγε θριαμβευτικά (τι να λέμε τώρα, όταν στο σύγχρονο ΚΚΕ ακόμα και το ΕΑΜ θεωρείται περίπου....λάθος;). Ειδικά αν έπαιρναν επιτέλους χαμπάρι πως ο κόσμος θέλει τις αλλαγές λάου λάου και όχι θεαματικά και απότομα. Θες ρε Κουτσούμπα να βγούμε εκτός Ευρώπης; Φτιάξε πρώτα ενα γαμημένο μοντέλο που να λειτουργεί (Πελετίδη ακουουουουους;;) και εδώ ειμαστε να το κουβεντιάσουμε.

Σε αυτό το σύμπαν το ΚΚΕ χαίρεται που αύξησε το ποσοστό του και τρέμει τις δευτερες εκλογές, διότι ξέρει πως αν χρειαστεί αριστερές ψήφους ο ΣΥΡΙΖΑ για να τσιμπήσει τις έδρες που του λείπουνε, ε θα του τις πάρει και εύκολα. Και οταν το ΚΚΕ βρεθει εκτός Βουλής ο σ. Κουτσούμπας θα χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο διοτι του την φόρεσαν οι ρεφόρμες. Το ότι άντεξε το ποσοστό του οφείλεται απλούστατα στο ότι οι ΚΚΕδες διαβάζουν και αυτοί τα γκάλοπ και είδαν πως ο ΣΥΡΙΖΑς δεν τους έχει ανάγκη για να βγει πρώτος. Αν όμως δουν τον κίνδυνο Σαμαρά να επανέρχεται τότε ......

Το ότι πήραν λιγότερο από τους παραπαίοντες φασίστες, το ότι πήραν λιγότερο απο τον "καραγκιόζη με το Σακίδιο και χωρίς ιδεολογία", το ότι ο (προερχόμενος απο το ΚΚΕ, σωστα;) Γκλετσος χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στελέχη και χωρίς λεφτά πήρε και γαμώ τα ποσοστά, το ότι η φασιστική νοοτροπία της κυβέρνησης δεν οδήγησε το ...τιμημένο σε υψηλότατο σκορ δεν δείχνει να προβληματίζει τον σ. Κουτσούμπα. Στόχος ήταν να μπει στην Βουλή και να μην τον έχει ανάγκη ο Συριζας. Οπότε όλα καλά. Δεν ειναι ο γυαλός στραβός σύντροφε!

ΑΝΕΛ 4,75% (7,51). Από τους θριαμβευτες των εκλογών. Χωρίς τα μισά στελέχη, με απώλειες από τη ΝΔ, με κινδυνολογια και σνομπάρισμα από τα ΜΜΕ, αποκλεισμένος απο την Βουλή σε σχεδόν όλα τα γκάλοπ, ο Καμμένος τα κατάφερε, μπηκε στην Βουλή και προβάρει υπουργικό κοστούμι. Με μια πανέξυπνη εκλογική εκστρατεία (ειδικά με τις μαντινάδες ακόμα γελάω), η οποία είχε να περάσει μόνο ένα μήνυμα: ο Σαμαρας ειναι σκατα, ο Τσίπρας ειναι μοιραίο να έρθει, βάλτε με μεσα να ....συνδράμω και γω, το οποίο και πέρασε, μην μείνει η δεξιά εκτός εξουσίας και πάθει κανα κοκομπλόκο. Η ΚΟ του ειναι λογικά πλέον μπετόν αρμέ μιας και άντεξε τόσες αποχωρήσεις, διασπάσεις, εξαγορές (μην γελάτε ρε), ενώ κράτησε σταθερή αντιμνημονιακή στάση σε όλες τις περιπτώσεις αψηφώντας τον πολιτικό κίνδυνο.

Λογικά ειναι ο αναμενόμενος κυβερνητικός εταιρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατι ειναι ο πλεον εύκολα διαχειρισιμος. Με 2-3 γενικές γραμματείες και ένα υπουργείο (πχ αυτο της ...Γεωργίας ή όπως θα λέγεται) οι Καμμένοι θα ειναι ευτυχέστατοι, θα υπερψηφίζουν τα πάντα και θα βάλουν βετο για τις εικόνες στα δημόσια κτίρια κάτι που θα επιτρέψει στον Τσίπρα να βγει από την κοσμική λούμπα με τους δικους του (εγω θελω, δεν με αφήνει ο Καμμένος, αστον τον μαλάκα, με τέτοια θα ασχολούμαστε τώρα;) ενώ ο Καμμένος θα το παίξει θεματοφύλακας των παραδόσεων (ειδικά των ανούσιων) κετς, κάτι που θα αφαιρέσει από το Σαμαρά την ποδηγεσία στο είδος. Win win η κατάσταση που λέτε. Ασε που οι ψεκασμένοι έχουν αποδείξει πως έχουν μιαν άγνοια κινδύνου αν τους κουρδίσεις κατάλληλα. Βεβαίως θα ρίξουμε χοντρά βρωμόγελα με τους κυβερνητικοί βουλευτες, αλλά αυτό πια μας έχει γίνει συνήθεια.

ΠΑΣΟΚ 4,68% (12,28). Το πρόβλημα δεν ειναι το σκορ. Το πρόβλημα ειναι πως ακόμα και μαζί με το ΚιΔηΣΟ και πάλι παίρνουν λιγότερα από το 2012. Το κόμμα παραπαίει, τα χρεη συσσωρεύονται και ο συγκολλητικός ιστός της εξουσίας αποτελεί πλέον παρελθόν και δεν αναμένεται να επιστρέψει για πολλά πολλά χρόνια. Τελευταίος και καταιδρωμένος ο Βαγγέλας, κόντρα στα γκάλοπ και κόντρα στις ευχες/παρακαλετά του περί τρίτου κόμματος, έχει αποτύχει και μάλιστα χοντρά. Ο Βενιζέλος θα κοιτάξει να την κάνει, αλλά να δεις που κανείς δεν θα θέλει να πάρει τη θέση του.  Ιστορικό γεγονός πως στην έδρα του Βενιζέλου η Ενωση Κεντρώων πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ. Το εγραψα και το ξαναγράφω. Η διάλυση αυτού του κόμματος θα σημάνει την αρχή μιας εθνικής πολιτικής κάθαρσης. Το ότι τα μισά "αστερια" του μενουν εκτος Βουλής ειναι θετικό από μόνο του, όπως ισχύει αντίστοιχα για τα μαγικά πουλέν της ΝΔ (βλ. εδώ).

ΚιΔηΣο 2,46% (-). Και πολλά πήραν. Καθε φορά που άνοιγε το στόμα του ο Γιώργος ή ο Καρχιμάκης έχαναν μία μονάδα. Τουλάχιστον διέλυσαν το ΠΑΣΟΚ και αυτό πιστώνεται στα θετικά τους. Αστειος και θλιβερός ταυτόχρονα ο Γιωργος ειχε το θράσος να βάζει κοκκινες γραμμές στον Συριζα για ενδεχόμενη συνεργασία την ίδια ώρα που στο ΠΑΣΟΚ ακουγόντουσαν χριστοπαναγίες σε Σολ Ματζόρε. Αντε γεια!

Ενωση Κεντρώων 1,79% (0,28). Θριαμβευτής και ο Λεβέντης. Σε ενα πιο νορμαλ και αναλογικό σύστημα θα ήταν εντός Βουλής. Ελπιζουμε να μην είναι εκτος κρατικής επιδότησης μιας και ο ίδιος νιώθει ως δικαιωμένος προφήτης, κατι που βεβαιως μας αφήνει αδιάφορους πολιτικά αλλά όχι σουρεαλιστικά

Τελεια 1,77% (-). Επισης νικητης, εκει στο μικρόκοσμο του 1 με 2 %. Μεγαλο πολιτικό bonus πως ο ίδιος δεν ήταν καν υποψήφιος διοτι ήθελε ετσι και αλλιώς να εξαντλήσει την Δημαρχια που του έδωσαν οι πολίτες κτλ κτλ. Παραπέρα για κόμμα που δεν ειχε προγραμμα, στελεχη, πολιτικές θέσεις, προβολή και χρήματα μια χαρά τα πήγε. Βεβαίως, αν σφίξουν τα γάλατα κανεις δεν ξέρει τι θα γίνει, έτσι δεν ειναι;

ΛΑΟΣ 1,03% (1,58). Ισχυουν τα ίδια που ισχυουν και για τη ΝΔ. Ακομα και οι πιο κορακοζώητοι ψηφοφόροι κάποτε πεθαίνουν. Ο λόγος ύπαρξης του κομματος εχει παρέλθει μιας και ιδεολογικά έχει απορροφηθεί απο την ΝΔ και έμειναν να τον ψηφίζουν οι γριες απο συνήθεια.

Τελος;

Όχι!

Πράσινοι - ΔΗΜΑΡ 0,49% (6,25). Και πολλά πήραν. Μερικές φορές, ρε μερικές φορές, μερικές φορές το Σύμπαν σου δίνει ακριβώς αυτό που αξίζεις (η Κοελιά της ημέρας). 

Top 10

Καπου το παρακουράσαμε σε αυτές τις εκλογές, αλλα τι να κάνεις που οι πολιτικές εξελίξεις με μπριζώνουν. Λεω να σταματήσω το tag Εκλογές 2015 με ένα προσωπικό τοπ 10 στιγμων της απελθούσης (και ελπίζουμε ποτέ ξανα επανακάμπτουσας) κυβέρνησης. Θα προσπαθήσω να αποφύγω λαϊκιστικές, ξενοφοβικές, μισαλλόδοξες, αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές δηλώσεις και θα μπω μόνο σε ζητήματα πολιτικής. Προφανώς ειναι δύσκολο να διαλέξεις από μια κυβέρνηση που έχει να επιδείξει τέτοιο έργο

αλλά θα κάνουμε την καρδιά μας πέτρα και θα δούμε τι θα βγει.

10. Το κλεισιμο της ΕΡΤ. Δεν ήταν μυστικό πως η ΕΡΤ ήταν παραμάγαζο της κυβέρνησης - διαχρονικά. Ακόμα και έτσι όμως ήταν πολλές φορές καλύτερη από πολλά ιδιωτικά κανάλια και προσπαθούσε να τηρήσει κάποια δεοντολογία, κάτι που πολλές φορές τα ιδιωτικά κανάλια δεν έκαναν. Για την κυβέρνηση Σαμαρά αυτό δεν ήταν αρκετό, καθώς ήθελε να υπαγορεύει τα πάντα, και αυτό φάνηκε από τις πιέσεις που ασκήθηκαν στην μετέπειτα "ορθολογιστική" ΝΕΡΙΤ και στις συνεχόμενες παραιτήσεις μελών του εποπτικού συμβουλίου της. Α, το να κλεινει την ΕΡΤ ο εκει εκκινήσας την λαμπρη (!) δημοσιογραφική του καρριέρα Κεδίκογλου, ο οποίος σπούδασε με χρήματα της ΕΡΤ στο εξωτερικό και κατόπιν έγινε..... μπραβίσιμος το λες και ειρωνεία.

Το ότι η ΕΡΤ έκλεισε ενώ ήταν κερδοφόρα, το ότι χάθηκαν κέρδη από τις μεταδόσεις αγώνων που ήταν στο πρόγραμμα, το ότι η ΝΕΡΙΤ ΔΕΝ ειναι κερδοφόρα, το ότι ακόμα εκκρεμεί η έκδοση του νόμου που την κλείνει(!) κτλ δείχνουν πως απλά η κυβέρνηση ήθελε να κάνει επίδειξη τσαμπουκά και όχι πολιτική, λες και το κράτος ειναι το χωράφι της. Στο παρόν παρατίθεται μόνο σαν δήλωση της αντιληψης της κυβέρνησης για την άσκηση εξουσίας και την τήρηση των νόμων.

9. Η περίπτωση Λιάπη. Οκ ο Ι-άννης Λιάπησ-ε δεν ήταν στέλεχος αυτής της κυβερνήσης. Η νοοτροπία του όμως ειναι απλά ενδεικτική της γενικότερης νεοδημοκρατικής αντίληψης περί κράτους μιας και ο Λιάπησ-ε είναι από τους πλεον παραδοσιακούς εκπροσώπους του είδους. Δεν πληρώνω φράγκο στο δημόσιο ταμείο που να με βαρανε δέκα νοματαίοι. Νυν υπερ πάντων η τσέπη μας. Και αν μου την πούνε κιολας θίγομαι διοτι δεν με αφήνουν να ξεκουραστώ. Η συνεχιζόμενη αντίληψη πως το κράτος ειναι το χωράφι του παππού μας. Ο Λιάπης ήταν η πιο τρανταχτή περίπτωση, αλλά δεν ειναι ο μόνος. Όταν φρεσκια υπουργός διορίζει στο δημόσιο το μισό της σόι, ε όσο να 'ναι, το λες και φεουδαρχική αντίληψη της εξουσίας. Προφανώς ούτε αυτή είναι η μόνη, αλλά δεν εχει νόημα να κάνουμε το ποστ σεντονάρα. Τα ξέρετε και τα βλέπετε. Θα πετάξω για τέλος μόνο πως ο Αδωνης Γεωργιάδης πήγε (για ψώνια;) στην Αμερική με δημόσια έξοδα και πρόσχημα την πρόσκλησή του από ένα κλαμπ φοιτητών του Χαρβαρντ 

8. Η ύπαρξη της ομάδας Μουρούτη, ομάδας αλήθειας, η οποία πληρωνόταν από την ΝΔ (ίσως και από κρατικό χρήμα όπως ο ηγέτης της) και μοναδικό στόχο είχε την επιλεκτική απομόνωση αποσπασμάτων πολιτικών αντιπάλων από δηλώσεις τους στα ΜΜΕ και κατόπιν την δολοφονία χαρακτήρα τους μέσω υπερβολικής και ενορχηστρωμένης αντίδρασης στις παραποιημένες δηλώσεις. Χαρακτηριστική η περιπτωση Διαμαντόπουλου και της δηλώσεως περι γουναραδίκων, αλλά και όλη η αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση που άσκησε η ΝΔ τα τελευταία 2 χρόνια. Ο Γκέμπελς θα ήταν περήφανος για τα πνευματικά του τέκνα

7. Τα συνεχόμενα και εκτός Μνημονίου δώρα σε ολιγάρχες. Το πρόσφατο δώρο στα ΜΜΕ. Η αποζημίωση στους εργολάβους που νέμονται τα διόδια. Οι λεόντιες συμβάσεις για τη διαχείριση απορριμάτων τις οποίες πολλές τοπικές κοινωνίες (αλλά και οι Δούρου ως η ...μοναδική συριζαία περιφερειάρχης) καταπολεμούν όσο γίνεται. Η αστυνομική προστασία (sic) που παρέχεται δωρεάν στην Ελληνικος Χρυσός. Η πώληση του κερδοφόρου ΟΠΑΠ σε εξευτελιστική τιμή. Το ξεπούλημα φιλέτων από το ΤΑΙΠΕΔ. Το χάρισμα χρεών του Μεγάρου Μουσικής. Η μη διεξαγωγή πλειοδοτικού διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές συχνότητες. Το χάρισμα των προστίμων του Mall. Να συνεχίσω;

6. Η συστηματική κατακρεούργηση της μέσης και κατώτερης τάξης. Η φορολόγηση των επαγγελματιών από το πρώτο ευρώ, η προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος, το τέλος (επιτηδεύματος).....επειδή ζεις και όλα αυτά σε περίοδο κρίσης και ύφεσης. Το καθένα από αυτά αρκούσε για να δυναμιτίσει την βάση της ελληνικής οικονομίας: τον μικρομεσαίο επιχειρηματία. Και του έπεσαν όλα μαζί. Και έχει το θράσος η κυβέρνηση να διατείνεται πως κόπτεται υπερ του επιχειρείν. Ίσως, αν ο επιχειρηματίας λεγεται Μπόμπολας, αλλά εσύ φίλε αναγνώστη δεν λέγεσαι έτσι και η φιλελεύθερη οικονομία δεν ειναι για σένα. Αν σε αυτά προστεθεί η επιβαλλόμενη από πάνω μείωση μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα το συμπέρασμα ειναι ασφαλές. Η παρούσα κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τον μικρομεσαίο και το εισόδημα του, μάλλον αντίθετα δείχνει να θέλει να μειώσει όσο γίνεται το εισόδημά του και η διαφορά μοιραία να πάει σε τρίτους. Η αύξηση του ΑΕΠ θα γίνει μεσω μεγαθηρίων που λίγα θα αποφέρουν στην κοινωνία και απλα τα κέρδη τους θα πανε βόλτα στην Ελβετία και αλλαχού. Τι να την κάνω την (φουσκωμένη) αύξηση τουριστών αν οι τουρίστες πάνε σε μεγαθήρια στα οποία οι εργαζόμενοι απασχολούνται με μισθούς πείνας (και συνθήκες τρομοκρατίας) και τα κέρδη δεν επιστρέφονται στην κοινωνία αλλά πάνε σε λογαριασμούς μεγαλοκαρχαριών; Η παρούσα κινδυνολογία της κυβέρνηση πως ο (επερχομενος) σύριζα θα καταφορολογήσει την μεσαία τάξη αντιμετωπίζεται σκωπτικά ακόμα και από τους πλέον δεξιους. Ενδεικτικη ρήση δεξιου, δεξιοτατου φίλου:" Δεν καταλαβα ρεσε. Με το νέο φορολογικό νόμο της ΝΔ πληρωνω 3 χιλιάρικα παραπάνω φόρο κάθε χρόνο από πέρισι και με μειωμένα έσοδα. Θα με πειράξει δηλαδή αν ο σύριζα δανειστεί ένα χιλιάρικο απο τις καταθέσεις μου; Εδώ οι άλλοι μου τα παίρνουν και περισσότερα και αγύριστα"

5.  Η δαιμονοποιηση κάθε συλλογικής δράσης, η τακτικότατη επιστράτευση των απεργών η οποία ακολουθύσε κατά κανόνα την συνεχόμενη συκοφάντηση τους στα ΜΜΕ, η βίαιη καταστολή σε κάθε διαδήλωση. Η εγκαθίδρυση από την μία ενός κλίματος φόβου για όποιον θεωρεί πως τα δικαιώματά του θίγονται και από την άλλη του αισθήματος της ματαιότητας μιας και η αντίδραση των πολιτών θεωρείται a priori πως δεν θα ακουστεί από την εξουσία.

4. H συντηρητικότητα και η θρησκοληψία που μας έπεσαν στο κεφάλι (και) από τη νέα διακυβέρνηση. Εν έτει 2015 κουβεντιάζουμε για το ποσο καλες ειναι οι εικονες στα δημόσια κτίρια, στελέχη της ΝΔ θυμούνται πως ο Τσίπρας δεν εχει βαφτίσει τα παιδιά του (ειναι και αστεφάνωτος τς τς τς), ο Σαμαράς λέει πως οι ελληνες ειναι "πιστοί", ο Γεωργιάδης εγκαλεί την Δούρου που δεν πήγε στην εκκλησία εν μέσω ....θεομηνίας, οι τραμπούκοι της ΧΑ αφήνονται να....τραμπουκίζουν θεατρικές παραστάσεις.

3. Οι εκλεκτικές συγγένειες με την ΧΑ. Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να ειναι αυτή που συνέλαβε την ΧΑ, αλλά δεν ξεχνάμε τις υπόγειες συνομιλίες - συνεννοήσεις ΧΑ-ΝΔ μέσω Μπαλτάκου, ούτε και τις "εντολές" που καταγγέλεται πως έδινε ο Πρωθυπουργός στην ανεξάρητη υποτίθεται ελληνική δικαιοσύνη. Ούτε και ότι μέχρι να σκεφτεί ο Δένδιας το αυτονόητο η κατάσταση ειχε φτάσει στο απροχώρητο με τα τάγματα εφόδου της ΧΑ πολλές φορές να δρουν με live κάλυψη από τα κανάλια και να μην τρέχει κάστανο. 

Το ότι η ΝΔ του Σαμαρά έχει γεμίσει με χουντοθρεμμένους και απόγονους χουντικών δεν το λες και σύμπτωση.

2. Η απαξίωση δημοκρατικών θεσμών και η ανευθυνότητα με την έννοια της αυτοαμνήστευσης. Καμία εξεταστική δεν προχώρησε καθώς η "δικαιοσύνη" και η "αλήθεια" έπεσαν θύματα της ανάγκης συμπόρευσης της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Οι διαδοχικοί ευτράπελοι χειρισμοί στην διαπραγμάτευση, αλλά και στην πώληση δημόσιας περιουσίας συνοδεύονταν από νόμους που αμνήστευαν προκαταβολικά (!) τους μετέχοντες στις διαδικασίες. Ακόμα όμως και όταν γινόταν δυνατό να στοιχειοθετηθούν αδικήματα, το ίδιο το σύστημα προστατευε τους δυνάμει παρανομήσαντες. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εδώ, καταγγέλει πως "Στη Βουλήδιαβιβάστηκαν, μόνο αυτή την περίοδο,   πάνω από 100 δικογραφίες που αφορούσαν υπουργούς και πρώην υπουργούς και πρωθυπουργούς" οι οποίες δεν έτρεξαν επειδή η ίδια η κυβέρνηση προσπαθούσε να τις κάνει να μην τρέξουν.

1. Last But not Least. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Με αρνητικό ρεκορ παρουσιών στην Βουλή, αρνητικό ρεκόρ σύγκλισης Υπουργικών Συμβουλίων, αρνητικό ρεκόρ απαντήσεων σε ερωτήσεις βουλευτών και αρχηγών κομμάτων, αρνητικό ρεκορ συγκλισεως συμβουλιου πολιτικών αρχηγών, ρεκόρ νομων με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, δηλαδή παρακάμψεως της Βουλής, λόγο μισαλλόδοξο και συχνά ρατσιστικό, υβριστής και επανειλημμένα ψεύτης ο Σαμαράς δίκαια κερδίζει το βραβείο του χειρότερου πρωθυπουργου μεταπολιτευτικά και αν όχι αυτό, τότε σίγουρα το βραβείο του πλεον αντιδημοκράτη πρωθυπουργού.

Με τούτα και με κείνα κλείνω. Ο γραφων έχει κάνει γνωστό τι θα ψηφίσει γενικώς. Δεν σας προτείνω με το ζόρι να ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά σας παρακαλώ πριν πάτε στην κάλπη να σκεφτείτε τι θα έκανε αυτή η κυβέρνηση με αυτόν τον πρωθυπουργό αν από μαλακία σας τους δίνατε την εξουσία για άλλα τέσσερα χρόνια. Ψηφίστε λοιπόν ότι γουστάρετε εκτός απο ΝΔ και ΧΑ

3 Στρατοπεδα

Του ξέφυγε μια φορά του Σαμαρα, του άρεσε και έκτοτε το επαναλαμβάνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ειναι πολιτικά απομονωμένος. Είναι όμως έτσι;

Παραδοσιακά οι Έλληνες έχουμε μια τάση σε διπολικές πρακτικες, εθνικους διχασμούς και τέτοια. Ειναι η πρώτη φορά που οι Ελληνες παρουσιάζονται ....τριπολικοί και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό οξύτητας και ξεκατινιάσματος των αντίπαλων στρατοπέδων.

Το λάθος του Σαμαρά ειναι πως το παρατόνισε, κάτι που δείχνει μάλλον απόγνωση. 

Στρατόπεδο νο 1:

Στην ουσία ο Σαμαράς αναγνώρισε αυτό που ήδη ξέραμε, πως δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι ειναι από το ίδιο βαρέλι και πρεσβεύουν την ίδια πολιτική. Με αποχρώσεις βεβαίως, αλλά την ίδια πολιτική. Ενω η ΝΔ εμφανίζεται ως η πιο ακραιφνής μνημονιακή πλευρα, οι άλλοι δύο αποτελούν ρεζέρβες της οι οποιες υπάρχουν για να περιορίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενη συγκυβέρνηση μαζί του και όχι για να αλλάξει κάτι αν βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ. Επιβιώνουν σαν ρεζέρβες απορρόφησης της δυσαρέσκειας μην τύχει και αυτή πάει αριστερότερα. Το ότι το σχέδιο δεν δείχνει να πετυχαίνει, δεν σημαίνει πως το ΠΑΣΟΚ λχ έχει ουσιαστικές πολιτικές διαφορές από την ΝΔ. Και επειδή η αποτυχία αυτή έγινε κατανοητή σου λέει ο Αντώνης, ότι είτε ψηφίσεις εμάς είτε αυτούς τους δύο το ίδιο θα ειναι, ψήφισε λοιπον εμας για...να μην βγουν πρώτο κόμμα οι άλλοι. Ο ΓΑΠ αποτελεί ένα εναλλακτικό ΠΑΣΟΚ με τις διαφορές τους να ειναι πιο πολύ προσωπικές παρά ουσίας, όπως και οι διαφορές του ΛΑΟΣ με την ΝΔ. Οπότε έχουμε 5 κόμματα που είναι το εξής ένα: ΝΔ με παραλλαγές. Εδώ, δεν θα διστάσω να βάλω και τη ΧΑ, παρόλες τις ρητορείες τις ηγεσίας της μιας και μπροστα στο φόβο να βγουνε οι κομμουνισταί, το αντιμνημονιακό μένος υποχωρεί, άσε που όλοι ξέρουμε πια πως η ΧΑ ειναι κόμμα του (πολύ) μεγάλου κεφαλαίου.

Πιο πολλοί ψηφοφόροι της αντιμνημονιακής και αντισυστημικής ΧΑ πάνε στην παραπαίουσα ΝΔ παρά στον αντιμνημονιακό Συριζα ή αλλού. Κλεμμένο απο εδώ.

Σε αυτό την ομάδα θα έβαζα παλαιότερα και την ΔΗΜΑΡ, αλλά τώρα κανείς δεν ξέρει τι ειναι, τι ζητάει και ποιος θα την ψηφίσει - και πάω και στοίχημα πως ούτε οι ίδιοι ξέρουν.

Στην ουσία ο Σαμαράς προσπαθεί να συγκεντρώσει όλες τις δεξιές/κεντροδεξιές ψήφους, εξαφανίζοντας τα όμορα του κόμματα, και περίπου ταυτόσημα ιδεολογικά, στην προσπάθειά του να μην χάσει την εξουσία. Η βασική του εκλογική λεία παραμένουν οι ακροδεξιοι με τους κεντρώους/κεντροδεξιούς να καλούνται να τον ψηφίσουν λόγω του φόβου των άλλων. Το πρόβλημα όμως ειναι προφανώς ο ίδιος και η ΝΔ η οποια το μονο "θετικό" που έχει πλέον ειναι η "σταθερότητα" της,  σε τέτοιο βαθμό που την λες και αναλγησία.  Σου λέει λοιπον αμα γουστάρετε μια απο τα ίδια μην κοροϊδευετε τους εαυτους σας με ημιμετρα, εγώ ειμαι εδώ. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος όμως να του γυρίσει μπούμερανγκ αυτή η λογική μιας και ποτέ δεν ξέρεις πότε ο μέσος δεξιος θα τον σιχαθεί τον Σαμαρά και θα ψηφίσει την νέα δεξιά του Ποτάμη, ειδικά αν πειστεί πως ο Σαμαράς δεν σώνεται με τίποτα. Διοτι αμα Ποτάμι-ΝΔ δεν έχουν διαφορές, και αν ο Συριζα βγει σίγουρα πρώτος τότε γιατί ο μέσος δεξιός να ψηφίσει Σαμαρα; Α;

Στρατόπεδο νο 2:

Στο αντιευρωπαϊκο, αντιοτιδήποτε μέτωπο κυρίαρχη θέση έχει το ΚΚΕ και τα εξωκοινοβουλευτικά αριστερά κόμματα (Ανταρσύα, ΜΛΚΚΚΕΚΚΕμλ) ακολουθούν. Οι οπαδοί τους δεν ειναι πολλοί, αλλά δείχνουν αρκετά πείσμωνες και μπετοναρισμένοι, οποτε δικαιούνται μια ξεχωριστή αναφορά από την μία διότι έχουν ένα σταθερο κομμάτι της κοινωνίας μαζί τους και από την άλλη η εμμονή τους να περιχαρακώνονται είτε όταν είναι στην Βουλή είτε όταν είναι εκτός, τους φέρνει νομοτελειακά στην θέση του τρίτου, και μεταξύ μας πολύ πιο πολιτικοποιημένου, πολιτικού πόλου της χώρας ο οποίος στην παρούσα φάση επιτίθεται με ίδιους όρους στους άλλους δύο πόλους.

Στρατόπεδο νο 3:

Όλοι οι υπόλοιποι έχουν μπουκάρει στο ΣΥΡΙΖΑ ο οποιος ψαχνεται να δει αν βγαινει. Δεν ειναι λοιπον η πολιτική απομόνωση του ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα, είναι πως οι διαφορες αντιμνημονιακές ομαδες έχουν συνασπιστεί κάτω από μία ομπρέλα, ενώ στο μνημονιακό/συντηρητικό στρατόπεδο οι διαφορες συνιστώσες που το αποτελούν έχουν σπάσει σε ομάδες συμφερόντων προσπαθώντας η κάθε μία να προάγει τα προσωπικά της συμφέροντα και όχι τις όποιες ιδεολογικές διαφορές (που είτε δεν υπάρχουν είτε είναι καθαρά διακοσμητικές). Κοινώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ειναι απομονωμένος, είναι η συλλογική έκφραση ενός γερού κομματιού της κοινωνίας το οποίο αντιπαρατίθεται στα άλλα δύο.

Αρα;

Η "απομόνωση" του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργήσει θετικά είτε αρνητικά γι αυτόν. Αναλογα αν ο κοσμος αποφασίσει δηλάδή αν θέλει να συνεχιστεί η υφιστάμενη πολιτική ή όχι. Αν ειναι υπέρ της συνέχισης η ψήφος του θα διασπαστεί σε 5-6 κομμάτια, και ειδικά αν πειστεί πως η ΝΔ δεν βγαινει πρώτο κόμμα με τίποτα  και τον πιάσει το ψυχοπονιάρικο για τον καϋμένο τον ΓΑΠ ας πουμε, ενώ αν αποφασίσει πως απαιτείται αλλαγή στροφής τώρα θα πάει σούμπιτος κατά σύριζα μεριά μιας και δεν δείχνουν να υπάρχουν άλλες επιλογές. Η μοναδική άλλη αντιμνημονιακή και όχι ΚΚΕδικη δύναμη άξια λόγου ειναι οι ΑΝΕΛ οι οποίοι παραδόξως δείχνουν να χάνουν το τρένο μιας και τα αντιαριστερά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων τους δείχνουν να υπερτερούν του αντισαμαρικού μένους, οποτε μοιραία οι ΑΝΕΛ αποσυντίθενται. Και μην ακούσω πως γι αυτο φταίει η έλλειψη σοβαρότητας του κόμματος, μιας και το κομματικό επίπεδο πλεον ειναι γενικώς ιδιαίτερα χαμηλό, αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε και τον Ντινόπουλο ή έστω τη Βούλτεψη.

Όσοι επιμένουν πως όποιος και να βγει απο τους δύο βασικούς μονομάχους το ίδιο λάθος θα ειναι, ε θα το ρίξουν ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ δια ιδεολογικούς λόγους, αλλά αυτοί δείχνουν να ειναι η μειοψηφία οι οποίοι απλά θα μετρηθούν για να ξέρουν πόσοι ειναι και (δυστυχώς) δεν δείχνουν να έχουν την διάθεση να επηρεάσουν τις εξελίξεις σε κυβερνητικό επίπεδο είτε έτσι είτε αλλιως ακολουθώντας το παλαιότερο μοντέλο του τι Πλαστήρας, τι Παπάγος.

Κατι που ξέχασα..

Να αφήσω εδώ.

Ενώ βεβαίως οι διακρατικες σχέσεις διαπνέονται από άκρατο ορθολογισμο, δεν ειναι παράλογο να δεις μερικές κάργα ανορθολογικές επιλογές να ακολουθούνται από κράτη και ηγεσίες οι οποιες παρασύρθηκαν απο την ίδια την συνθηματολογια τους σε ολέθρια γι αυτες αποτελέσματα. Μερικά τρανταχτά πχ

* Η επίθεση της Ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ πριν η πρώτη "τελειώσει" με την Ευρώπη και την Βρετανία. Γενικά θεωρείται από τις μεγαλύτερες στρατηγικές γκάφες όλων των εποχών.

(εις οιωνός άριστος: Μην προελαύνετε προς Μόσχα, όπως έλεγε και κάποιος άλλος)

* Η υπερβολική πίστη της φασιστικής Ιταλίας στο "εμψυχο" των στρατιωτικών της δυνάμεων και στην περι αυτου προπαγάνδα. Αρκούσε η επίθεση σε ένα, και πολύ μικρότερο θεωρητικά σε ισχύ, ευρωπαϊκό κράτος (Ελλάδα) για να φάει τα μούτρα της.

* Η όψιμη μανία των αμερικάνων να "μεταλαμπαδεύσουν" στρατιωτικά την δημοκρατία δημιούργησε πολλαπλάσια γι αυτούς προβλήματα απ΄όσα έλυσε. Και ναι μεν μερικοί βγάζουν φράγκα από αυτό, έτσι και αλλιώς πάντα μερικοί θα βγάζουν φράγκα απ οτιδήποτε, αλλά το πιο ισχυρό κράτος του κόσμου παραπαίει από αποτυχία σε αποτυχία, κάτι που οπωσδήποτε δεν ειναι προς το συμφέρον του, ούτε του ίδιου, ούτε των πολιτών του αλλά ούτε και της ηγετικής του ελίτ.

* Η μανία των Ελλήνων να φτάσουν "στην κοκκινη Μηλια" το 21-22. Αφήστε αυτά τα περι προδοτων συμμαχων και τις αλλες πιπες που σας μάθανε στο σχολείο. Πως στο καλό την ειχανε δει τότε οι κυβερνώντες; Οτι ειναι οι νέοι Μεγαλαλέκοι; Με τι προσόντα;

* Η αυτοκαταστροφική μανία που μας έβαλε τότε όλους ο Σαμαράς σχετικά με την ονομασία της FYROM, όχι μόνο έδωσε τροφή στην εκκλησία και στα ούγκανα, όχι μονο εριξε μια εκλεγμένη κυβέρνηση, όχι μονο δεσμευσε την εξωτερική μας πολιτική για χρόνια (καπου εδώ να θυμηθούμε και το σχετικό φιάσκο του εμπαργκο) αλλά κυριαρχεί ακόμα στο προσκήνιο και μας πρήζει τα παπάρια. Το αποτελεσμα; Διπλωματική απομόνωση της χώρας και κυριαρχίας των ημίτρελων αντίστοιχων του Σαμαρά στην γείτονα. Καταστροφή του ίδιου του πολιτικού Σαμαρά. Το ότι ο Σαμαράς επέστρεψε σαν ζόμπι δεν οφείλεται στους καλους χειρισμούς του ιδίου αλλά στην βλακεία του Καραμανλή που τον ξαναφερε. Να δεις που αν γραψει ποτέ ειλικρινές βιβλίο ο Κώστας, αυτό θα βρίσκεται πρώτο πρώτο στη λίστα με τα μεγάλα λάθη

* Η υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες αλλα εχω την υποψία πως το υπογράψαμε απο συνήθεια, όπως τις περισσότερες ευρωπαϊκες συμβάσεις (γι αυτο μετά στα ευρωπαϊκά δικαστήρια τρώμε ως κράτος τις καταδίκες με το τσουβάλι) και με την σκεψη πως θα το τηρησουμε όπως τον κανονισμο για τις χωματερες ας πούμε ή το νόμο για το καπνισμα. Το σοκ και δεος της ελληνικης πολιτικής ελιτ, όταν ανακαλυψε πως οι γείτονες ευρωπαίοι τηρούν το Δουβλίνο ΙΙ και μας επιστρέφουν καραβιές με μετανάστες χωρίς χαρτιά, πρέπει να ήταν τεράστιο

Το προβλημα προκύπτει λοιπον όταν ένας παίκτης ο οποιος λειτουργεί σε ορθολογικο περιβάλλον κάνει ανορθολογικές επιλογές, για διάφορους λόγους (πχ). Τότε τιμωρείται από τις ίδιες τις συνθήκες.

Για μένα πάντως οι κυρίαρχοι λόγοι δεν ειναι τόσο της αδυναμίας κατανόησης του περιβάλλοντος αλλά η εισαγωγή ανορθολογικών παραγόντων στην εξίσωση. Τέτοιοι μπορει να ειναι πχ η έλλειψη μεσοπρόθεσμου σχεδίου, η αυτοπαγίδευση στην ιδία συνθηματολογία, ο φόβος "μην δείξουμε αδύναμοι", ή η προβολή ορθολογικών μεν κριτηρίων αλλά ήσσονος σημασίας, δηλαδή δεν μπορούμε να γαμήσουμε την χώρα για να μην χάσει 10 ευρώ παραπάνω ο κάθε Μπόμπολας.

Δηλαδή μια επιλογή μπορεί να ειναι ορθολογική (δηλ προς το αμεσο και έμμεσο συμφέρον) μιας χώρας, αλλά να μην κρίνεται ως τέτοια διοτι βλάπτει τα συμφέροντα μιας ισχυρής υποομάδας η οποία θεωρεί ότι θίγεται (πχ ο Αδωνης και "δεν θα αφησω τα λεφτα μου στον Βαρεμενο", ο διαχρονικός φόβος των πλουσίων προς την λέξη σεισάχθεια από τον Σολωνα και δώθε). Το οτι η τελικώς προκριθείσα ανορθολογική επιλογή δειχνει πως θα οδηγήσει τελικά και στην καταστροφή των ίδιων των προσκαίρως οφελημμένων, δεν δείχνει να τους απασχολεί. Μπορεί να ειμαστε στον Τιτανικό αλλά σημασία έχει να έχεις καμπίνα, όχι να μην βουλιάξει το γαμημένο το καράβι.

Ενα αυτο. Παμ΄παρακάτω.

Το ζήτημα σε μια διαπραγμάτευση ειναι να δείξεις τα κοινά συμφέροντα των δυο μερών και να τα φέρεις στο προσκήνιο υποβαθμίζοντας τις διαφορές. Αυτά συμβαίνουν στις συμφωνίες που ειναι προς αμοιβαίο όφελος, αρα και πιθανότερο να διαρκέσουν παραπάνω. Οταν μια συμφωνία ειναι ετεροβαρής, κατά κανόνα ειναι είτε ασφυκτική και οδηγει την μία χώρα σε κατάρρευση είτε αναθεωρείται συνεχώς όταν ο απο κάτω σηκώσει κεφάλι έστω και ελάχιστα.

Η διαπραγμάτευση λοιπον, και ειδικά η διακρατική, δεν ειναι παζάρι, όπως νομίζει ο κάγκουρας με το σακίδια αλλά αναζήτηση κοινών στόχων (στην καλύτερη) ή επιβολή όρων απο το δυνατό μέρος στο αδύνατο (στην χειρότερη). 

Τι γίνεται όμως όταν τα δυο πιο πάνω κουντράνε; Τι γίνεται λοιπον όταν υπάρχει μεν κοινο συμφέρον αλλά η προηγούμενη επιχειρηματολογία το αντικούει, ή οι "φίλοι μας" θίγονται ή οι αντίπαλοι κερδίζουν πόντους ή χάνουμε εμεις πόντους; Πόσο πιθανό ειναι να κερδίσει ο μακροπρόθεσμος στόχος κοινού συμφέροντος τον βραχυπρόθεσμο στόχο προσωπικού ή φίλιου κερδους; Και μάλιστα σε μια Ευρώπη που τεινει να κάνει παράδοση το πολιτικό γινάτι κόντρα στις συνθήκες αλλά και στο ίδιο το κέρδος της;

Για να το απλοποιήσω σε δύο απλά ζητήματα. Το χρεος της Ελλάδας ειναι μη βιώσιμο. Το χρεος των ευρωπαϊκων χωρων ειναι προβληματικό. Το χρεος γενικά ειναι γαμησέ τα. Οι μετανάστες εισέρχονται στην Ευρώπη, λόγω των πολέμων που κανει ή ενισχύει εξοπλίζοντας τους αντιπάλους ή συμμετέχει η ίδια η Ευρώπη. Αυτα ειναι κοινα προβλήματα σε μια οικονομία με κοινό νόμισμα και κοινή (θεωρητικά) πολιτική. Εκει ειδικά υπάρχουν προφανως κοινα συμφέροντα. Τι θα γινει ομως αν αυτα τα συμφέροντα που θα αναδείξει ο Σόιμπλε πχ αντιτίθενται στο προγραμμα του Συριζα; Τι θα γίνει αν τα συμφέροντα που θα αναδείξει οΣΥΡΙΖΑ αντιτίθενται στις δηλώσεις του ίδιου του Σόιμπλε; Τι θα γίνει αν απο τα συμφέροντα αυτά θιγεται κάποιος Μπόμπολας;

Και μην συγκρίνετε με Σαμαρά και Ζάππεια. Ο Σαμαράς δεν άλλαξε γνωμη λογω του ενσκύψαντος κοινού συμφέροντος. Σας έπιασε μαλάκες τότε με τα Ζάππεια και κατόπιν υπέγραψε ότι του έβαλαν μπροστά του μάλιστα μετά μανίας, υποκύπτοντας στα συμφέροντα των Μπομπολων εσωτερικού και εξωτερικού.