ΑΝΕΛ ε;

* Δεν ξεχνάμε να διαβάζουμε το disclaimer στο τέλος του ποστ.

Επειδη δεν θέλω να υπάρχουν παρεξηγήσεις θα το πω απ΄την αρχη. Ο Καμμένος ειναι σκατά. Οι Καμμένοι ειναι σκατά. Οι ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ, αριστεροί (!) και δεξιοί, όσοι έχω γνωρίσει, ειναι μουρλοί με ένα λοφίο ίσαμε τέσσερα μέτρα. Δεν θα τους έκανα παρέα, όχι σε μπαρ, αλλά ούτε σε ασανσερ, και αν μπορούσα ούτε και στο ίδιο κτίριο. Ο ίδιος ο Καμμένος έχει ένα αρκετά ζουρλό παρελθόν, διανθισμένο με την κλασική δόση της μαλακίας της ελληνικής παραδοσιακής δεξιάς. Εχω γράψει και δεν το παίρνω πίσω, πως καλύτερα θα ήταν αν δεν έμπαινε στην Βουλή, μιας και τότε η αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πιο εύκολη (και με το υπολοιπο εκλογικό αποτελεσμα περίπου ως έχει, θα ήταν δεδομένη)

Αυτά είναι γνωστά και μένουν και όχι επειδή συγκυβερνάμε να νομίζουν μερικοί μερικοί πως αγαπηθήκαμε κιόλας. Δεν θα γίνουν οι Καμμένοι συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ όπως έγινε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτο θα έπρεπε να το έχουμε ήδη καταλάβει όλοι, άσε που ενδεχεται να μας σπάσουν τα πελέδια με το καλημέρα.

Επίσης να τελειώνουν οι ονειροφαντασίες μερικών. Μπορεί η (έξυπνη) προεκλογική εκστρατεία του Καμμένου να πόνταρε στο ότι θα ....κοντρολάρει τον και καλά άπειρο και αμαθή μικρό Αλέξη, αλλά όλοι γνωρίζουν πως ο σοβαρός και ταυτόχρονα σοβαροφανής πόλος της παρούσας κυβέρνησης ειναι οι Συριζαίοι και όχι οι ζουρλοί των ΑΝΕΛ. Οι συριζαίοι καλούνται να συμμαζεψουν και να εξωραϊσουν (μην σου πω και εξανθρωπίσουν)  ετούτα τα παρδαλά και όχι το ανάποδο.

Με δεδομένα τα παραπάνω προχωράμε. Με μια σημαντική διευκρίνηση: Ποια διαφορά νομίζετε πως έχουν οι ΑΝΕΛ από την σημερινή ΝΔ; Όχι μονο σε επίπεδο σημειολογίας αλλά σε βαθύ ιδεολογικό επίπεδο. Ποια η διαφορά του Καμμένου από τον Σαμαρά, του Κουικ από τον Αδωνη και το Βορίδη, της Κουντουρά από την Κεφαλογιάννη και οποιοδήποτε Καμμένου γενικώς (δεν τους ξέρω κιολας) από τον Πλεύρη, τον Ντινόπουλο, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη, τον Μουρούτη, τον Γιακουμάτο, την Παπακώστα, την Βούλτεψη και όλα τα άλλα φρούτα που μας κατσικώθηκαν στο σβέρκο και δεν ήθελαν να φύγουν ρε δεν πα να βούλιαζε η χώρα; Ασε που αν κάτσω να τους συγκρίνω έναν προς έναν θα προτιμούσα τους ΑΝΕΛ με άνεση. Κανένας ανελίστας (καλό ε;) δεν πρότεινε να πάρουμε τα όπλα αν η κυβέρνηση δεν ειναι της αρεσκείας μας. Κανένας ανελίστας δεν είπε πως δεν θα παραδώσει την εξουσία ποτέ, ποτε, ποτέ. Κανένας ανελίστας δεν πρότεινε να σφαγιαστεί η μεσαία τάξη φορολογικά και οποιου δεν του αρεσει το στυλ του......ξύδι. Κανένας ανελίστας δεν χαρακτήρισε προδότες έναν ολόκληρο ιδεολογικο χώρο (ΝΔ και ....κομμουνισταί)ή τουλάχιστον δεν το έκανε τα τελευταία χρόνια.

Τολμώ λοιπον να πω πως παρότι δεξιοτεροι και πιο μουρλοί (σε μ.ο. ψηφοφόρων) της ΝΔ, οι ΑΝΕΛ εχουν δείξει περισσότερο σεβασμό στη Δημοκρατία και στο Σύνταγμα από την ΝΔ που τους γάμησε τα μάτια. Δεν φταίω εγώ αν η Καραμανλική και η Μητσοτακική (φιλελευθερη) μερίδα της ΝΔ εξαϋλώθηκε ή υποτάχθηκε στους φασίστες του Σαμαρά και ακόμα και τώρα, μετά μια μεγάλη ήττα, ακόμα το σκέφτονται αν θα τον σουτάρουν ή όχι.

Θα μου πείτε όμως, ποιος σου πρότεινε ρε χαμένε να τα βρεις με την υστερω την ΝΔ, ειδικά μετά την πρόσφατη αποδοκιμασία της στις κάλπες; Προφανώς κανένας. Απλα προσπαθώ να δείξω πως το κομμάτι της διακυβέρνησης που ανήκει στην (ακρο)δεξιά πιθανόν να συνιστα μια ποιοτική βελτίωση. Ετσι και αλλιώς μπορεί σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος να μετατοπίστηκε αριστερά αλλά και η καθαρόαιμη δεξιά δεν έχασε, το κέντρο ειναι που κομματιάστηκε. Λογικό ήταν λοιπόν να απαιτηθεί μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση η οποία θεωρητικά τουλάχιστον θα εκπροσωπούσε περισσότερους. Μπορει ο μέσος συριζαίος να γυρνάει τα άντερα στους δεξιοι αλλά ο μέσος ανελίστας είναι ο κολλέγας τους στο καφενείο.

Με το αποτέλεσμα των εκλογών να ειναι αυτό που ειναι, με τον εκλογικό νόμο να ειναι αυτός που είναι και με τις συνθήκες να ειναι αυτές που ειναι, ήταν προφανες πως ο Συριζα έπρεπε να κάνει κυβέρνηση άμεσα ή να πάμε σε 2ες εκλογές μετά τον κύκλο των διερευνητικών εντολών (θα έπαιρνε μια διερευνητική και η ΧΑ στον ....Κορυδαλλό) και καθυστέρηση τουλάχιστον ενός μήνα μέχρι να γίνουν και πάλι εκλογές και προφανώς χωρίς την ασφάλεια πως αυτες θα έβγαζαν αυτοδύναμη κυβέρνηση και με τα προβληματα να τρέχουν. Αλλά ακόμα και αν έβγαζαν ειναι πολύ πιθανό μια μονοκομματική κυβέρνηση να μην έφτανε για να χειριστεί τα πάντα και να έχει την απαιτούμενη νομιμοποιηση, οποτε θα επιστρέφαμε στα ίδια. 

Έπρεπε λοιπον να σχηματιστεί κυβέρνηση και αυτό το ήξεραν όλοι. Η γνώμη μου ακόμα και πριν τις εκλογές ήταν:

* Best case scenario: Αυτοδυναμία συριζα

* Σε περίπτωση μή αυτοδυναμίας: Συγκυβέρνηση με ΚΚΕ και αν δεν θέλει, τότε με ΑΝΕΛ. 

** Πως εφτασα σε αυτό το συμπέρασμα; μα οδηγούμενος από την εις άτοπον επαγωγή. Οταν έχεις φτάσει να διεκδικείς την κυβέρνηση με σημαία σου το ότι η συνολική αντίληψη της πολιτικής των "άλλων" (με μια λέξη και για συντομια: αυτο που λέμε "μνημονιακή" πολιτική) ειναι λανθασμένη, αντιδημοκρατική και "εθνικά" επιζήμια, δεν μπορείς να τους δώσεις χέρι συνεργασίας, εκτός και αν αποδοκιμαστεί η ίδια η ηγεσία τους (που στα αστικά κόμματα, τα πρόσωπα σημαίνουν πολιτικές επιλογές πιο πολύ απ΄ότι στα αριστερά. Πχ στο ΚΚΕ η πολιτική καθορίζεται ασχέτως προσώπου γγ ή βουλευτών, ή μάλλον επιλέγεται ο γγ που θα ακολουθησει την αποφασισμένη πολιτική. Στα αστικά κόμματα το πρόσωπο καθορίζει την πολιτική. Στο σύριζα τα πράγματα ειναι .....χμμμμ μικτά). Οποτε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚιΔηΣο-ΛΑΟΣ κόβονται από τα αποδυτήρια εκτός και αν υπέγραφαν καμια δήλωση υποταγής ή κάτι αντιστοιχο.

** Το ΚΚΕ έχει λυσσάξει πως δεν θέλει, σε πείσμα των ψηφοφόρων του. Μην σας γελάει το ποσοστό του, το πήρε επειδή οι κουκουέδες κατάλαβαν πως "δεν χρειάζεται" να ψηφίσουν συριζα σε αυτες τις εκλογές μιας και έδειχνε να βγαίνει σούμπιτος. Η ηγεσία του κομματος έπαιξε με τη φωτιά και κέρδισε. Μπορεί να το παίζει δικαιωμένη, αλλά τη ζώνουν και τα φίδια.

** Εκτός από τους ΑΝΕΛ έμεναν λοιπον το ΠΟΤΑΜΙ και η ΧΑ. Προφανώς κανεις δεν ασχολείται με τους ναζί, οπότε έμεινε το Ποτάμι vs ΑΝΕΛ. Στην παρούσα φαση αφήνουμε το αριστερόμετρο, και θυμόμαστε πως τους συριζαίους δεν τους ψήφισαν μονο αριστεροί, άσε που και το ποτάμι μόνο αριστερά δεν το λες. Οποτε έπρεπε να διαλέξουμε έναν από τους δύο ή και τους δύο με τον έναν να κάνει την ΔΗΜΑΡ (δηλ την γκόμενα που έρχεται όταν δεν την έχεις ανάγκη και φεύγει όταν πάλι δεν την έχεις ανάγκη) ανάλογα με τις συνθήκες

** Οπότε ερχόμαστε στο τι προτιμάμε, τι βολεύει δηλαδή. Εμένα οι πιο πολλοί φίλοι μου ψηφισαν Ποτάμι, το ξέρω και απολογούμαι γι αυτο. Ειναι όμως πιο κοσμικοι, πιο καθημερινοί, πιο χαλαροί, χωρίς πολλα λοφία και θα τους έκανα παρέα στο μπαρ ευχαρίστως ειδικά σε σχέση με τους ανελίστες που έχουν το χάρισμα να σε κάνουν να τινάζεσαι ανήσυχος συνέχεια. Το θέμα ομως ειναι πως δεν διαλέξαμε παρέα για να τα πιουμε αλλά για να διώξουμε μια πολιτική κόντρα σε ένα κατεστημένο που θα εναντιώνεται και σε μια ευρώπη που δεν θέλει. Η νεα κυβέρνηση θα βάλλεται πανταχόθεν και συνεχώς και απαιτούνται γερες δόσεις στενοκεφαλιάς και αντοχής για να περάσει πέντε πράγματα.

** Οπότε εδώ ειναι ο καυγας. Ο συριζα εχει δεσμευθεί πως θα κόψει το μνημονιο. Ποιο άλλο κόμμα το έχει κανει επίσης; Οι ΑΝΕΛ και το ΚΚΕ. Κανενα Ποτάμι ποτε και πουθενά. Αντιθέτως, στην πρώτη ελάχιστη πίεση που του ασκήθηκε ο Θεοδωράκης ομολόγησε πως δεν εχει την διάθεση να το παίξει και πολύ μαγκας στο εξωτερικο. Ναι μεν εθνική Ελλάδος, ναι μεν να τα δούμε, αλλα....

οπότε δεν ήταν να τους έχεις και πολύ εμπιστοσύνη, σωστά; Το χειρότερο που θα μπορούσε να περιμένει η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα ήταν να φύγει ένα μέρος της κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης καταγγέλοντας την υπόλοιπη κυβέρνηση πως "παιζει με τη φωτιά" κετς. Εντωμεταξύ με Ψαριανο - Λυκούδη μέσα ως αριστερό πόλο, αυτούς δηλαδή που έφυγαν απο τον ΣΥΡΙΖΑ, μπήκαν στην κυβέρνηση ΝΔΣΟΚ, έφυγαν απο την ΔΗΜΑΡ όταν αυτη άρχισε να σκέφτεται να προσεγγίσει το ΣΥΡΙΖΑ, πήγαν στο αντισυριζικο ΠΟΤΑΜΙ για να κόψουν τον επελαύνοντα ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά αρχισαν να ζητούν συνεργασία με τον ..ΣΥΡΙΖΑ,  ε δεν τους λες και αξιοπιστους. Όπως λέει και ο τσολιάς: "Γρηγόρη μου; Σε ποιο κόμμα εισαι σήμερα; Εχει μερικα κομματάκια ακόμα να πάμε, προλαβαίνεις" (link, πηγαίνετε στο 1:35 ). Και αυτοί ειναι η αριστερή και μειοψηφούσα πτέρυγα των Ποταμιτών.  Η δεξιά πτέρυγα με Λυμπεράκη κτλ ειναι μνημονιακότερη των μνημονιακών και ίσως και να θεωρεί την flat φορολόγηση από το πρώτο ευρώ ....light μέτρο. Οποτε, στο βασικό διακύβευμα, που ειναι η ακολουθητέα πολιτική σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ και την τρόικα, η διαφωνία θα ήταν αναμενόμενη και άμεση. Τι να το κάνω λοιπον που ειναι καλα παιδιά με τα σακίδιά τους, τα ποδήλατά τους και τα όλα τους, όταν θα είχαμε διαφωνία στο βασικότερο διακύβευμα από την πρώτη μέρα;

** Στην παρούσα φάση λοιπον το ζήτημα ηταν η σταθερότητα και, ας μου επιτραπεί η έκφραση, η μονολιθικότητα. Οι ΑΝΕΛ απέδειξαν πως, όσοι έμειναν, είναι μπετον αρμε και ξέρουμε πως, επειδη η εξουσία έλκει τους δεξιους, έχουν μονο να κερδίσουν αν μείνουν σε αυτην την κυβέρνηση. Οταν μια κυβέρνηση πάει καλα, τα κυβερνητικά κομματα ισχυροποιούνται απορροφώντας ψηφοφόρους από τους όμορους χώρους. Ο στοχος των ΑΝΕΛ ειναι προφανώς να γίνουν η νέα και πιο σοβαρη ΝΔ (ενω εξωκυβερνητικά θα γινόντουσαν το νεο ΛΑΟΣ), κάτι που τους βολεύει να γίνει εντός κυβέρνησης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ίδια λογική, μπορεί να φάει απο κέντρο και απο αριστερά (και απο Ποτάμι), οπότε η συμβίωση βασίζεται στο αμοιβαίο συμφέρον και όχι τόσο στην συμφωνία αρχών και ιδεών, πέρα προφανώς απο την αποφασιστικότητα να διαγράψουν το μνημονιακο ελληνικό παρελθόν.

** Παραπέρα, μην γελιόμαστε. Με 149 έδρες και όλους τους άλλους χαμηλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα καθορίζει την πολιτική και αυτός θα χρεωθεί τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες. Οι ΑΝΕΛ ειναι διακοσμητικός εταίρος. Αν τύχει και φύγουν όλο και κάποιος θα βρεθεί να δώσει εμπιστοσύνη ή ανοχή για να μην πάμε σε εκλογές. Και αν πάμε σε εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ ριγμένο, ε θα πάρει αυτοδυναμία, μην γελιόμαστε. Γι αυτό και οι ΑΝΕΛ πήραν συμβολικά στην σημασία τους υπουργεία (εκτος και αν γίνει πόλεμος τέτοιο ειναι το Αμυνας, ενώ πηραν και το Τουρισμού) τα οποια όμως δεν εμπίπτουν και δεν καθορίζουν την οικονομική ή αναπτυξιακή πολιτική. Γενικώς το υπουργείο Αμυνας θεωρείται τιμητική απόσυρση για έμπειρα στελέχη ή δελφίνους (πχ Αβραμό, Βενιζέλος, Άκης, Δένδιας), άσε που οι δεξιοι γκαβλώνουν με τις στολές, τι να κάνουμε.

** Πιθανότατα θα κερδίσουν και μερικές αποφάσεις γοήτρου και άνευ πρωταρχικής σημασίας όπως πχ το....μή κατέβασμα εικόνων απο δημόσια κτίρια, τη μή λήψη απόφασης (;) για σύμφωνο συμβίωσης μεαξύ ομοφυλων ατόμων και άλλα τέτοια που ειναι μεν δείγματα πολιτικού πολιτισμού και πρέπει να ειναι στα θέλω κάθε σοβαρής διακυβέρνησης, αλλά ας μου επιτραπει να πω, πως αυτή την στιγμή καιγεται ο κώλος μας και δεν θα κρίνουν αυτά το μέλλον της χώρας. Έτσι οι αριστεροί του σύριζα θα πουν πως δεν τα έκαναν όχι γιατί φοβήθηκαν το πολιτικο κόστος, αλλά σεβάστηκαν την συμφωνία με τον κυβερνητικο εταίρο, ενώ και ο Καμμένος θα γοητεύσει τις γριές του Σαμαρά, ενώ παράλληλα θα αφήνει το ΣΥΡΙΖΑ να παίζει μπάλα στο οικονομικό πεδίο λέγοντας πως σέβεται την πλειοψηφία. Με αυτήν την έννοια ο Καμμένος ειναι αναγκαίο  .....κακό μιας και θα χρεωθεί μετά χαράς οποιαδήποτε συντηρητική πολιτική που διατηρείται. Βεβαίως αυτό θα ειναι καλό για τον ίδιο και όχι για τους άλλους, αλλά μιας και αναγκαζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει, τουλάχιστον  καταφέρνει έτσι να μην ξενερώσει τους δικούς του.

Μένει λοιπον σαν κατακλείδα  το σχόλιο για τους ΑΝΕΛ που είχα γράψει μετά τις εκλογές:

"Λογικά ειναι ο αναμενόμενος κυβερνητικός εταιρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατι ειναι ο πλεον εύκολα διαχειρισιμος. Με 2-3 γενικές γραμματείες και ένα υπουργείο (πχ αυτο της ...Γεωργίας ή όπως θα λέγεται (σημερινή σ. του Ζ: Τελικά ούτε καν αυτό δεν πήραν. Η υποψία μου δε, ειναι πως ο Καμμένος ήθελε το Ναυτιλίας αλλά του το έκοψαν νωρίς)) οι Καμμένοι θα ειναι ευτυχέστατοι, θα υπερψηφίζουν τα πάντα και θα βάλουν βετο για τις εικόνες στα δημόσια κτίρια κάτι που θα επιτρέψει στον Τσίπρα να βγει από την κοσμική λούμπα με τους δικους του (εγω θελω, δεν με αφήνει ο Καμμένος, αστον τον μαλάκα, με τέτοια θα ασχολούμαστε τώρα;) ενώ ο Καμμένος θα το παίξει θεματοφύλακας των παραδόσεων (ειδικά των ανούσιων) κετς, κάτι που θα αφαιρέσει από το Σαμαρά την ποδηγεσία στο είδος. Win win η κατάσταση που λέτε. Ασε που οι ψεκασμένοι έχουν αποδείξει πως έχουν μιαν άγνοια κινδύνου αν τους κουρδίσεις κατάλληλα. Βεβαίως θα ρίξουμε χοντρά βρωμόγελα με τους κυβερνητικοί βουλευτες, αλλά αυτό πια μας έχει γίνει συνήθεια."

Ταυτα και μένω. Προφανώς δεν μου αρέσει που ειναι οι ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση αλλά τους προτιμώ απο την απερχόμενη ΝΔ, ενώ τρέμω το (θολο) Ποτάμι λόγω των πολιτικών του θέσεων που είναι πολύ περισσότερο κοντά στην ρητορεία της ΝΔ στα βασικά οικονομικά ζητήματα και αποτελούν ακόλουθους της TINA. Το ζήτημα ειναι η κυβέρνηση και η χώρα να βγάλουν το εξάμηνο χωρίς να σφαχτούμε μεταξύ μας. Η επιλογή των ΑΝΕΛ ειναι αηδής αλλά παραμένει η ασφαλέστερη. Αν και, για να πω την κακία μου, ήδη οι ΑΝΕΛ έχουν δώσει χοντρά μαθήματα ανεκτικότητας και διαλλακτικότητας σε όλους, με την ανοχή που έδειξαν με την παρουσία τους στον πολιτικό όρκο των συναδέλφων τους και την κοινοβουλευτική εμπιστοσύνη που έδωσαν στον δηλωμένο άθεο Τσίπρα, κάτι που ορισμένοι άλλοι δεν θα έκαναν ποτέ, ποτέ, ποτέ.

* Disclaimer: Δεν ειμαι ο ....Τσίπρας, δεν ειμαι υψηλα ιστάμενος, δεν έχω πρόσβαση στην ηγεσία του Συριζα ή αλλαχού. Το παρόν blog δεν ειναι καν πολιτικό blog, αλλά σκέτο blog, ασχετα αν μερικές φορές μπριζώνομαι με μερικά θέματα λίγο παραπάνω απο το κανονικό. Αυτα που  γράφω ειναι οι γνώμες μου και οι εκτιμήσεις μου οι οποίες βασίζονται στο παλιό καλό σύστημα ακου-ρώτα-μάθε και πέραν τουτου ουδέν. Ταύτα και μένω και ευχαρισθώ.