Xαρμολύπη

Διαβάζω το ανακοινωθέν του πρόσφατου Eurogroup και σε πρώτη φάση έχω να δηλώσω τον θαυμασμό μου για τις λεκτικές διατυπώσεις του. Οχι μονο οι "συμβολικές" μετονομασίες πρόσωπων και πραγμάτων, αυτό ήταν εύκολο, όσο οι διατυπώσεις για το τι έχουμε μπροστά μας. Και μνημόνιο και όχι μνημόνιο, και τρόικα και όχι τρόικα, και αξιολόγηση, αλλά όχι η ίδια ακριβώς, και χρηματοπιστωτικός τομέας και κοινωνική δικαιοσύνη, και προθεσμίες και δεσμεύσεις εκατέρωθεν και έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα. Οσο να 'ναι χρειάζεται ενδελεχή μελέτη για να καταλάβεις που ακριβώς το πάει το πράγμα. Και αφού το μελετήσεις όμως και πάλι δεν μπορεις να πεις και πολλά διοτι στην ουσία ειναι απλά μια συμφωνία επι της οποιας συμφωνούμε οτι στο μέλλον θα συμφωνήσουμε.

Το καλο ειναι πως βγήκαν όλοι νικητές. Ο Σόιμπλες ρητά δηλώνει πως θα ειναι δύσκολο για την ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει το  νεο πρόγραμμα (θα ειναι), η κυβέρνηση ψιλοπανηγυρίζει και δηλώνει πως τα μνημόνια τελειωσανε (οντως), η αντιπολίτευση δηλώνει πως παλι μνημόνια θα έχουμε, αλλά με άλλο όνομα (σωστό επι της αρχής), η ΕΚΤ ειναι χαρούμενη, το ΔΝΤ επίσης, ο Γιούνκερ τραβάει τα βυζιά του από την χαρά του και μεις εχουμε μείνει παγωτά. "Και βγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι"....

(βεβαίως παντα μερικοι θα "γκρινιάζουν" και οπως ειναι το κείμενο και αυτοι θα έχουν δικιο. Πχ "Η κυβέρνηση υποκύπτει στις απαιτήσεις του ευρω-ιερατείου").

Στην ουσία ειναι ενα ευρωπαϊκο κείμενο, πιστο στις συνήθειες που καλλιεργούνται τόσα χρόνια που βγάζει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο και αφήνει τις καυτες πατάτες για τις καλένδες (και νωρίτερα: Δευτέρα ξεκινάνε τα ταρατατζούμ). Mια γρήγορη ανασκόπηση από το ΤΡΡ εδώ, και οι γνώμες ξένων δημοσιογράφων εδώ.

Γελοιογραφία από εδώ

Εχω πει επανειλημμένως πως εξ αρχής τα πράγματα ήταν δύσκολα να οριστούν, διοτι καλες οι κόκκινες γραμμές, αλλά κανεις στο Συριζα δεν ειχε προσδιορίσει τι σημαίνει "νικη" και τί "ήττα", μιας και κατέβαιναν με μια λογική τύπου "η κατάσταση ειναι σκατά, οποτε ότι αρπάξουμε, εκτος και αν τον αρπάξουμε οποτε πουτάνα όλα" οποτε είχα βάλει ένα εν πολλοίς αυθαίρετο πλαφόν εγώ (κλιτς).

Το πρόβλημα ειναι πως όχι μόνο η κυβέρνησε απέφυγε επιμελώς να ορίσει την νίκη και την ήττα αλλά και η αντιπολίτευση "κατέβηκε" στο διάλογο περι συμφωνίας με έναν τρόπο ελαφρώς αστείο. Είτε ο Σύριζα θα έριχνε την χώρα στα βράχια, οποτε είχαμε δίκιο, είτε θα έκανε κωλοτούμπα (οπότε πάλι είχαμε δίκιο), είτε....και τα δύο ταυτόχρονα οποτε τρέχα γύρευε. Οι βουλευτές του ΝΔΣΟΚ ειχαν πολύ γέλιο όταν μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας κατηγορούσαν αρχικά το Συριζα για ανεδαφικότητα και αδιαλλαξία και κατόπιν για κωλοτούμπα, ακόμα και μέρες πριν την συμφωνία, χωρίς δηλαδη να ξέρουν καν αν και πως θα συμφωνησουν και τί σκατά θα συμφωνηθεί. Και αυτοί όμως απέφυγαν να ορίσουν τι ήταν ρίξιμο στα βράχια (φαντάζομαι η μή συμφωνία) και τί η κωλοτούμπα μιας και έδειχναν να ορίζουν ως κωλοτούμπα την οποιαδήποτε συμφωνία. Ακόμα και πίπα να έπαιρνε ο Σόιμπλε του Βαρουφάκη, να δείτε που θα κατηγορούνταν ο Βαρουφάκης για ....υπερβολική οικειότητα κόντρα στις κομματικές γραμμές κτλ. Από ακραίοι κατήγοροι του προγράμματος συριζα σε ακραίους υποστηρικτές και τανάπαλιν.

Τι πήρε λοιπον τελικά η ελληνική κυβέρνηση, τί έδωσε και τι άφησε για αργότερα;

* Πήρε την και de jure κατάργηση της τρόικας, αλλά όχι την κατάργηση της έξωθεν αξιολόγησης η οποια θα γίνεται "πιο θεσμικά".

* Πήρε "κατα κάποιον τρόπο" τον διαχωρισμό Μνημονιου - δανειακής σύμβασης. Δεν πήρε αυτο που πραγματικά ήθελε δηλαδή ούτε το Μνημόνιο ούτε τα δανεικά του. Απο την άλλη θα ήταν κουφό να πάρουμε λεφτα/στήριξη/oτιδήποτε ανευ όρων, ειδικά στην παρούσα συγκυρία.

* Βασικό: πήρε την αναστολή των "ερχόμενων μέτρων" Χαρδούβελη, τα οποια ηταν αναμενόμενα επι του πρακτέου σε περίπτωση συνέχισης της ίδιας πολιτικής (ΝΔΣΟΚ). Αυτο ειναι απο τα σίγουρα θέματα που μπορεί κάποιος να αποκαλέσει νίκη. Οπως νίκη μπορεί να αποκαλέσει τον  μή ερχομό νεων μέτρων λιτότητας. Προφανώς ειναι πρόβλημα το ότι δεν κόβονται τα παλιά μέτρα λιτότητας μεχρι νεοτέρας, αλλά απο το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα.

* Βασικό επίσης: τα όποια νέα μέτρα/μεταρρυθμίσεις/you call it θα προέρχονται όλα απο την υφιστάμενη κυβέρνηση (και θα λαμβάνουν βεβαίως την άνωθεν έγκριση και αξιολόγηση), οποτε α) θα ξέρουμε ποιον να βρίζουμε και β) θεωρητικά η νέα κυβέρνηση μπορεί να κάνει ότι γουστάρει εντός των ορίων της υφιστάμενης πραγματικότητας:

"Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς."

 Το συμπερασμα ειναι πως οι ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, κτλ σου λένε με τρόπο πως αν θες να γίνεις αριστερός γίνε, αν θες να κάνεις κοινωνική πολιτική κάνε, αλλά όχι με τα δικά μας λεφτα, κάτι το οποιο ειναι λογικό μεν και ο Βαρουφάκης το αποδέχθηκε με ευχαρίστηση δε. Κάτι που σημαίνει πως η κυβέρνηση έχει με την καλή εννοια (;) το μαχαίρι στο λαιμό και ειναι αναγκασμένη να κάνει χοντρά κόλπα με φοροδιαφυγη/μαύρο χρήμα/διαφθορά/κτλ αν θέλει να εφαρμόσει την μεχρι τώρα διατυπωμένη πολιτική της.

* Βασικό μειονέκτημα ειναι πως αναγνωρίζει και το χρέος και την προσπάθεια βιώσιμοτητάς του. Κάτι τέτοιο καιτοι αναμενόμενο, δεν ξέρω αν "μπορεί να πουληθεί", αλλα να θυμόμαστε πως οι αναδιαρθρώσεις-επαναγορές χρέους κτλ ειναι σαν τους ...ανασχηματισμους. Δεν ανακοινώνονται. 

* Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, σε ένα μεγάλο μέρος, μπαίνει de facto στο ψυγείο για τουλάχιστον τέσσερις μήνες. Έτσι και αλλιώς κανεις δεν περίμενε πως υλοποιηθει άμεσα, αλλά αντε αυτο να το κοινωνήσεις στους επαναστάτες της φράξιας των παρανοϊκών (διακομματική φράξια για να μην παρεξηγούμαστε). Το ζητημα ειναι (και εδώ ειναι ο καυγας) να μπορεσει η κυβέρνηση να πατήσει ένα φρένο στον κοινωνικό κατήφορο ο οποιος γινόταν ολοένα και πιο ολισθηρός και σιγά σιγά να βάλει πρώτη και να εφαρμόσει την πολιτική της, αν μπορεί. Στην παρούσα φάση όλα παίρνουν τετράμηνη αναστολή μιας και η κυβέρνηση καλείται να αποδείξει πως μπορει να κυβερνήσει (!). Στην ουσία και πάλι η Ευρώπη δείχνει δυσπιστία στην Ελλάδα γενικότερα. Σου λέει δείξε μου πως μπορεις να υλοποιησεις πέντε πράγματα με ιδιους πόρους και χωρις (μεγάλο) μαχαίρι στο λαιμο και τα ξανακουβεντιάζουμε.

Τελος πάντων, το αστείο ειναι πως οι περισσότεροι ψηφοφόροι του Συριζα θα ειναι ευχαριστημένοι με όλα αυτά, παρόλο που ο επίσημος Σύριζα έχει κάθε λόγο να εμφανίζεται δυσαρεστημένος. Ο Συριζα δεν ψηφίστηκε "για το προγραμμα της Θεσσαλονίκης", παρόλο που ο ίδιος προασπίζεται το πρόγραμμα αυτό, αλλά "για να κάνει κάτι" . Και αυτό το θολο και περίεργο "κάτι" δειχνει να το ξεκινάει.

* Οι προηγούμενες κυβερνήσεις πλεον αντιμετωπίζονται ως περίπου ανίκανες και το ελληνικό παρελθόν κόστισε στην παρούσα κυβέρνηση. Προσέξτε διατύπωση:

Οι αρχές δεσμεύονται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα.

* Τα εξωπραγματικά πλεονάσματα που είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση Σαμαρά γειώνονται. Εντελώς ομως. Αυτο κατάλαβα εγώ από αυτο:

 "Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους (σ. του Ζ. οπως θα έλεγε και ο Βαρουφάκης το χρέος δεν ειναι βιώσιμο, μπορούμε όμως να το βαφτίσουμε βιώσιμο), όπως όριζε το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012. Οι θεσμοί, σε ό,τι αφορά τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015. (σ. του Ζ.: κοινώς παπάρια. Οι "οικονομικές συνθήκες" σημαίνει πως ότι πλεονασμα και να βγει -αν βγει- θα βαφτιστεί επιτυχία)"

Μόνο αυτό το συμπέρασμα βγαίνει, πως δηλαδή αρκεί να υπάρχει "κάποιο" πρωτογενές πλεονασμα. Δηλαδή στην ουσία δεσμευομαστε να μην έχουμε πρωτογενές έλλειμα και να μπορει να εξυπηρετηθεί (με ένα εκατομμύριο κολπα όπως τα swaps και αλλα ακαταλαβίστικα να τρέχουν παράλληλα) το χρέος. Οποτε ξεχάστε τα 4,5% και 3% και 1,5% μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον. Μειονέκτημα του παραπάνω ειναι οτι υπογράφουμε ρητά και κατηγορηματικά ξανά πως το χρεος μας ειναι uber alles και αυτό, όντως θα ειναι πολύ δύσκολο να πουληθεί εσωτερικά.

* Προφανώς τα Μνημόνια δεν σκίστηκαν, η λιτότητα δεν τελείωσε, πως θα μπορούσε αλλωστε και η Ευρώπη δεν άλλαξε. Εγιναν όμως χοντρά βήματα. Η Μνημονιακή λογική πέθανε, όπως και το μπουκέτο μέτρων που ονομάζουμε Μνημόνιο. Απλα, οπως έλεγα και εδώ, απλα το γαμημένο πρόγραμμα πρέπει να τελειώσει για να ειναι έτοιμο για μελλοντική χρήση αλλου. Απλά θα τελειώσει με....flexibility. Δηλαδή μέτρα του αντικαθίσταται απο μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης τα οποια υποθέτουμε πως θα ειναι πιο στοχευμένα και αποτελεσματικά. Η λιτότητα δεν μπορούσε να τελειωσει με τίποτα είτε μεναμε στο ευρώ είτε φεύγαμε απο το ευρω, απο την ΕΕ και τον πλανήτη, πολύ απλα διοτι ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Η λιτοτητα ανακοπηκε (θαυμαστε με! νεος Βαρουφάκης έγινα) και αισιοδοξα μπορεί να αντιστραφει μελλοντικά. Σαν να λέμε πως πηγαίναμε σούμπιτοι στον γκρεμο και επιτέλους πατήσαμε χειρόφρενο. Όσον αφορά το πότε θα αναστρέψουμε πορεία, αυτό παραπέμπεται για μελλοντικές κουβέντες (ως συνήθως). Η Ευρώπη δεν άλλαξε, τουλάχιστον όμως σταμάτησε να μας αντιμετωπίζει σαν παρίες και καρπαζοεισπράκτορες. Κάτι ειναι και αυτό.

* Προφανώς η κυβέρνηση διατηρεί μεγάλο αριθμό βαθμών ελευθερίας στην εσωτερική άσκηση πολιτικής και μπορεί να παίξει μπάλα περισσότερο απο τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Υπάρχουν και μέτρα "εκπολιτισμού" πέρα από τα αυστηρά δημοσιονομικά, παρόλο που και στα δημοσιονομικά έχει κάποιον αέρα και ανοχή εξαντλώντας το flexibility που λέγαμε προηγουμένως

Last but not least. 

Αυτο που με εκνευριζει πραγματικα ειναι οι αντιδράσεις των προηγουμενων κυβερνώντων, όπως έγραψα και πιο πάνω άλλωστε. Η χρονική απόσταση ανάμεσα στο "Υπέγραψε, τελειωνε, παιζεις με το μέλλον της χώρας" μέχρι το "υπέγραψε ο μαλάκας ο κωλοτούμπας χαχα" ειναι ακριβώς 2 nanosec. Η απόσταση ανάμεσα στο "αυτά που λέτε δεν γίνονται" και όταν γίνουν "αυτα ειναι ίδια με τα δικά μας" ειναι ακόμα μικρότερη όπως και η γενικότερη λογικη η οποια συνοψίζεται στα διάφορα βήματα της αντιμετώπισης μιας καλής ιδέας (από τον Νόμο του Μέρφι, δεν θυμάμαι ποιον απ όλους):

** Αυτο δεν γίνεται  - ξέχνα το

** Αυτο γίνεται, αλλά δεν συμφέρει

και όταν τελικά γίνει:

** Από την αρχή έλεγα πως αυτό ειναι καλή ιδεα.

Α, να μην ξεχάσω: Αν βγαίναμε εκτός συμφωνίας, ευρω και πλανήτη προφανώς, καταφανώς και πασιφανώς θα έπρεπε να δουλεύουμε με πλεονάσματα (σκετα, οχι πρωτογενή) για τουλάχιστον μια δεκαετία. Αυτο νομίζω πως ειναι αυτονόητο πια. Να μου λετε την γνώμη σας τα συντρόφια, αλλά σε αυτό να είμαστε σύμφωνοι. Ναι;

Η συμφωνία που πήρε ο Συριζα δεν μας κάνει ευχαριστημένους, ειχα άλλωστε εκφράσει επιφυλάξεις για το αν θα μπορούσε να οριστεί κάτι που που θα μπορούσε να μας κάνει ευχαριστημένους, κάτι αναμενόμενο όταν κατεβαίνεις με "απεριόριστους" στόχους, δεν μπορεις να απολαύσεις τίποτα μέχρι να πάρεις τα πάντα, τα οποια ομως δεν τα παίρνεις ποτέ οποτε πάντα κάποιος θα γκρινιάζει.

Η συμφωνία λοιπον που πήρε ο Συριζα έχει χοντρά, μα πολύ χοντρά μειονεκτήματα. Ειναι σχετικά ετεροβαρής και αποτέλεσμα ωμών εκβιασμών σε βάρος της ελληνικής κυβέρνησης από το υπόλοιπο σύστημα. Ειναι αποτέλεσμα χοντρού συμβιβασμού ανάμεσα στις εκπεφρασμένες πολιτικές θέσεις της κυβέρνησης και τις υποχρεώσεις της χώρας αλλά και τις διαθέσεις των δανειστών - εταίρων. 

Κατηγορείται ο Συριζα πως πάτησε πάνω στα επιτεύγματα της προηγούμενης κυβέρνησης για να πάρει αυτα που πήρε. Κατηγορείται πως δεν πήρε και τίποτε ιδιαίτερο. Κατηγορείται πως τα έκανε σκατά λόγω χρονοτριβών.

Ας τα δουμε λίγο:

* Επιτεύγματα ΝΔΣΟΚ: Το οτι "υπάρχει" κάποιο πρωτογενές πλεονασμα δεν ειναι επίτευγμα. Ειναι αναγνώριση πραγματικότητας. Το ότι το χρέος πήγε στο 180% του ΑΕΠ γιατί δεν το θυμούνται ως.... επίτευγμα; Την ανεργία που ειναι στο Θεό, αυτο δεν ειναι επίτευγμα της απερχόμενης  κυβέρνησης; Η καταστροφή του 25% του ΑΕΠ σε πέντε χρόνια; Ο Συριζα παρέλαβε μια πραγματικότητα που ειναι σκατα. Το πρωτογενές πλεονασμα από μόνο του, δεν είναι επίτευγμα, ειναι κοροϊδία διοτι διέλυσε την κοινωνία για να γίνει. Γι αυτό και λέμε πως η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε το 2012. Εκτοτε ο Σαμαρας και η ΝΔ μας έδεσαν χεροπόδαρα. Τα πράγματα ως υφιστάμενη κατάσταση ειναι πολύ χειρότερα φέτος απ΄ότι ήταν πριν 3 χρόνια, απ όπου και να τα πιάσεις. Να σας χέσω λοιπον τα επιτεύγματα ρε βόδια

* Δεν πήρε τίποτα ιδιαιτερο: Πήρε πάντως πολύ περισσότερα από αυτα που πηρε το ΝΔΣΟΚ, για την ακρίβεια πηρε την ομολογία πως η πολιτική του ΝΔΣΟΚ ήταν αποτυχημένη, πως η ΤΙΝΑ ήταν μια φενάκη. Πήρε το ότι τα μέτρα του ΝΔΣΟΚ που ερχοντουσαν δεν έρχονται, και αρκετά θα αναιρεθουν και μάλιστα κατόπιν συμφωνίας με τους εταίρους. Το είχα γράψει και το ξαναγράφω: Στην παρούσα φάση το χειρότερο του Συριζα ειναι το καλύτερο του ΝΔΣΟΚ
Παρεμπιπτόντως να το θέσω ξανά και εμφατικά να τελειώνουμε. Δεν ειναι το ίδιο πρόγραμμα. Δεν ξέρω αν ειναι καλύτερο ή χειρότερο, αλλά δεν ειναι το ίδιο. Αν ήταν το ίδιο δεν θα ήταν απαραίτητο να περάσει ξανά απο 19 κοινοβούλια.

* Ο Συριζα τα έκανε σκατά λογω χρονοτριβών. Μπα, χάθηκαν σίγουρα κάποια λεφτα, καθυστερήσανε καποια δημόσια έσοδα, αλλά καμία δραματική αλλαγή δεν έγινε, κανένα (ιδιαίτερο) bank run (οπως αυτο που ειχε αποσιωπήσει η Σπυράκη ας πουμε), κανενας πανικός στα super markets. Απλα έγινε αυτο που γίνεται σε καταστάσεις αβεβαιοτητας: ο κοσμος (και ο χρηματοπιστωτικός) αντιδρούσε  υπερβολικά σε κάθε ερέθισμα, αν και οι αντιδράσεις ήταν πολύ πιο ήπιες απ΄ότι πριν 3 χρόνια πχ. Μαλλον απλά ο μέσος Έλληνας κουράστηκε να φοβάται.

Και μερικά Bonus από τα χτεσινά

* Η Ελλάδα ανέβασε Ευρωπαϊκό status και αυτο δεν ειναι λίγο. Κάποια στερεοτυπα δείχνουν να υποχωρούν, κάποιες πολιτικές δείχνουν πλεον να μην είναι μονοδρομος.

* Kοτζαμάν Euorogroup ξεβρακώθηκε μιας και 17 ΥπΟικ περίμεναν υπομονετικά να τελειώσει ο Σόιμπλε με τον Βαρουφάκη και να πάρουν το πράσινο φως απο τον Γερμανό. Η ξεφτίλα της ξεφτίλας. Τόσο ξεφτίλα και ξεβράκωμα που ίσως ειναι για καλό τελικά. 

* Βonus by Ermippos:

"Και, επιπλεον, ολοι διακωμωδουν την διαψευση των προεκλογικων υποσχεσεων του Συριζα, ξεχνωντας ομως να μιλησουν και για την παταγωδη διαψευση της βασικης στρατηγικης απειλης της ΝΔ. Συμφωνα με την οποια μολις βγει ο Συριζα η χωρα θα γυρισει αυτοματως και με συνοπτικες διαδικασιες στην εποχη των σπηλαιων, θα βγει απο το ευρω, θα εκδιωχθει απο την Ε.Ε., θα μιλαει ρωσικα, κινεζικα, θα πεσει ο ουρανος να την πλακωσει και διαφορα αλλα φοβερα, τρομερα και οπωσδηποτε ευτραπελα."

Ώδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν Πάκην*

Λοιπον, αυτη ειναι η φάτσα του επόμενου Πρόεδρου της Δημοκρατίας.

Τολμώ να πω πως σαν φάτσα ειναι συμπαθητικότερη του Αβραμόπουλου. Προφανως ΔΕΝ είμαι ευχαριστημένος με την επιλογή Τσίπρα, αν και του αναγνωρίζω ελαφρυντικά. Για την ακρίβεια αρχικά είχα (παρα) τρομάξει. Οι διαδοχικές μου σκέψεις ήταν αυτές:

Εκει που κοιμομουνα με αναμμενη την tv ακουω ενα "τον Προκόπη τον Παυλόπουλο" και πετάγομαι έντρομος
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

Ειλικρινά δεν βρίσκω κανένα αρνητικό γ τον Πάκη γ ΠτΔ. Από την άλλη δεν βρίσκω και κανένα θετικό. Για την ακρίβεια δυσκολεύομαι να βρω κατι
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

Το οτι ο Πακης ειναι οριακα πιο συμπαθής απο τον Αβραμό δεν νμζ να σημαίνει πως ειναι και σκέτο συμπαθής πάντως
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

....και τελικά....

Α ρε Αβραμόπουλε τι όνειρο να έβλεπες χτες το βράδυ...
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

Τελος πάντων ομως. Ας προσπαθήσουμε να μαντέψουμε τι γινότανε μέσα στο μυαλό του Τσίπρα αλλά και του Λαφαζάνη, ο οποιος να μην βγάζει την ουρίτσα του απέξω γιατί θα του την κόψω.

Τελος πάντων, ας αρχίσουμε απο τα βασικά:

Γιατί "έπρεπε" να βγει δεξιος πρόεδρος:

1. Διοτι θα έδινε ένα μήνυμα "ενότητας" προς τα έξω αλλά κυρίως προς τα μέσα. Δεν είναι μυστικό πως αρκετοι στην ΝΔ ονειρεύονται να καταρρεύσει η χώρα (κατά πρώτον) και συνεκδοχικά η κυβέρνηση (κατά δεύτερον) οπότε να επανέλθουν σαν σωτήρες μας και να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους της κοινωνικής και οικονομικής διάλυσης με αυτούς από πάνω ως ταγούς και ηγέτες. Ενας "μετριοπαθούλης" δεξιος θεωρητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα αν σεβόταν στοιχειωδώς το ρόλο του, όπως έκανε ο θείος Καραμανλής στα γεράματα ας πούμε.

2. Η νέα Βουλή ΔΕΝ μπορεί να νομοθετήσει πριν βγάλει νέο ΠτΔ. Στην πρώτη εκλογή χρειάζονται 181 ψήφοι, στην επόμενοι 151 και στην τελευταία όσοι να 'ναι με 5 εργάσιμες (;) να μεσολαβούν ανάμεσα στις διαδοχικές εκλογές. Πολύ απλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ειχε τους ψήφους για να βγάλει όποιον γουστάρει με την πρώτη, αλλά και να τους είχε δεν θα το έπαιζε λόγω του νο 1. Πολύ απλά δεν είχαμε την πολυτέλεια η Βουλή να ξύνει τα παπάρια της επί 15μερον (τουλάχιστον) ενώ υπάρχουν νομοι που πρέπει να ψηφιστούν και περιμένουν, ενώ ήδη χάσαμε σχεδόν ένα μήνα από τις εκλογές με τα ευρωτρεξίματα, τα οποια εχουν και συνέχεια. Συμπέρασμα: ο ΠτΔ έπρεπε πάσει θυσία να βγει με την πρώτη ψηφοφορία, οπότε απαιτούνταν οι ψήφοι της ΝΔ, άσε που μπορεί να τους δημιουργούσε και κανα ψυχολογικό.

3. Το καλό που εχουν οι δεξιοι ειναι πως δεν ειναι τόσο ιδεολογικά στρατόπεδα όσο...."τζακικά" και κολακεύοντας ένα τέτοιο τζάκι ηρεμείς από δαύτους. Η καρέκλα τους νοιάζει πιο πολύ απο την πολιτική και στην ουσία την πολιτική την έχουν δει ως ένα παιχνίδι στο οποιο μαζεύεις προσωπικούς πόντους (να ετοιμάζεται η Λεωφόρος Πάκη Παυλόπουλου παρακαλώ). Ετσι και αλλιως....τους πάει ο ρόλος του ΠτΔ, και ειδικά τα....καθήκοντα του. Μακάρι να είχαμε πάντα δεξιό ΠτΔ και αριστερό ΠΘ

4. Πιο έντονη ανάγνωση του νο 1. Είναι πολύ πιθανό να πάμε σε χοντρά ντράβαλα με τους Ευρωπαίοι και ο Συριζας δεν θα φτάνει, το δε ΚΚΕ δεν ειναι αξιοπιστο (να δεις που αν σκάσει πρόταση για Έξοδο από ΕΕ θα ...την καταψηφίσει με το πρόσχημα του ανέτοιμου κρατους, οτι δεν ειναι γνήσια θεληση του Συριζα αλλά εξαναγκασμός κτλ κτλ), αλλά και πάλι δεν φτάνει, οι ΠΑΣΟΚοι δεν υπολογίζονται, το Ποτάμι ειναι παντελώς αφερέγγυο αλλά και μικρό και φρέσκο (κλατς εδώ για μια ενδιαφέρουσα σύγκριση Πάκη και του ΠΑΣΟΚοποταμίτη Αλιβιζάτου), οποτε μας μένει το κομμάτι της δεξιάς που δεν είναι τελείως χίτικο για να δώσει κάποια εξτρα νομιμοποιηση στην κυβέρνηση. 

Βλέπω μια κυβέρνηση «Εθνικής Αμύνης», που θα απαιτεί και την συναίνεση των Καραμανλικών, σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων. ►►
— Αντί-Νοικοκύρης ® (@The_Broken_Loop) February 17, 2015

Σαν τέτοιοι προκρίνονται οι Καραμανλικοί κυρίως διότι ειναι αφενός πολυπληθείς, αφετέρου εχουν μια διάρκεια και κυρίως επειδή είναι σχετικά υπάκοοι στον "Μεγάλο", με τους φιλελεύθερους Μητσοτακικούς να πλασάρονται σαν δεύτεροι παρόλο που έχουν το βάρος της διαρκούς υπεράσπισης του Μνημονίου

5. Ο Καμμένος ειναι μουρλός. Οταν προτείνει την Ντόρα για ΠτΔ η οποια ήταν Μνημονιακή πριν γίνει ο Σαμαράς, ενώ ο Καμμένος έφυγε οταν ο Σαμαράς το έπαιξε Μνημόνιο, ε δεν μενουν και πολλά να πεις. Πολύ απλα έπρεπε να του δώσει κάτι, πριν ρίξει πάλι καμια άκυρη πιστολιά. Όσο πιο πολύ συμβολικό και λιγότερο ουσιαστικό, τόσο το καλύτερο. Και μεγαλύτερος συμβολισμός άνευ ουσίας από το πρόσωπο του ΠτΔ δεν υπάρχει.

6. Α, κάπου διάβασα πως ο ΠτΔ δεν θα έπρεπε να ειναι πολιτικό πρόσωπο. Ειδικά σε αυτές τις συνθήκες διαφωνώ οριζόντια κάθετα και διαγώνια. Χρειάζεται έμπειρο πρόσωπο από πολιτικές καταστάσεις, διοτι αυτα που ενδεχομένως να έρθουν να ειναι και πρωτόγνωρα και δύσκολα, οπότε ακόμα και ο "συμβολικός" ΠτΔ πρέπει να είναι γνώστης πραγμάτων και καταστάσεων - από μέσα.

Γιατί δεν έπαιξε Αβραμόπουλος:

1. Πρωτ΄απ΄όλα να το ξεκαθαρίσουμε: Ο Αβραμόπουλος ήταν αθλια επιλογή για τη θέση. Καγκουρας, ψώνιο, αυτός έφτιαξε τον Σαμαρά στις κομματικές εκλογές στην ΝΔ, άσε που αν κοροϊδευαμε τα ....χλιδάτα γούστα του πριν, τώρα θα έπρεπε να έχουμε εξατάχυτο φτυάρι μεγατόνων για να προλάβουμε. Το μοναδικό προσόν του Αβραμόπουλου ειναι οι καλοί του τρόποι σε προσωπικό επίπεδο. Ασε που σε επίπεδο σκανδάλων ακόμα έχουν μείνει στην Ιστορία οι ματσαράγκες του στην Υγεία.

2. Ο μόνος λόγος που θα έπαιζε Αβραμόπουλος ήταν προφανέστατα για να "φαμε" τη θέση ενός επιτρόπου και να βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ όποιον γούσταρε και να μπει στο μάτι του Γιουνκερ. Τι ειναι ο Γιούνκερ ομως; Στην παρουσα φάση ειναι ο μοναδικός δεξιος στην ΕΕ ο οποιος αποτελεί σαφή "σύμμαχο" των ελληνικών θέσεων, όχι προφανώς γιατί ειναι "φίλος του Σαμαρά" (θου κύριε) ή φιλέλληνας (αμάν πια, πόσες φορές θα πούμε πως η πολιτική δεν εκφράζεται με βλαχομπαρόκ όρους;), αλλά διοτι ειναι προσηλωμένος ευρωπαίος φεντεραλιστής και αυτες οι ταρζανιές των Ραχοειδών, με απειλές εξόδου χωρών από την ΕΕ του χαλάνε τη μανέστρα. Δεν είναι τυχαίο που το ντραφτ Μοσκοβισί προήλθε από την Κομισιον του Γιουνκερ αλλά κάηκε στο Eurogroup. Λογικά εδώ έπεσε συναλλαγή. Ο Τσίπρας αφήνει στον Γιούνκερ έναν επίτροπο της αρεσκείας του σαν αντάλλαγμα για την όποια παρούσα ή μελλοντική υποστήριξη, ξέροντας ομως πως ο Γιουνκερ θα τα έκανε αυτά έτσι και αλλιώς (κοινως δεν παίζει το χαρτί να "μας την κάνει ο Γιουνκερ").

3. Κανεις αριστερός δεν βρέθηκε που να μπορει να πει καλή κουβέντα για τον Αβραμόπουλο. Όλοι εξέταζαν το αν μας συμφέρει τόσο να πάρουμε μια θέση επιτρόπου και μόνο αυτό.

Γιατί Πάκης;

Ελα ντε. Σε πρώτη ανάγνωση ο Πάκης ειναι από αδιάφορος έως κακή επιλογή. Δεν θα μπορούσε να ειναι κάποιος άλλος; Πιθανόν ναι. Αλλά κάντε στον εαυτό σας το εξής τεστ (αφου συμφωνήσετε με τις παραδοχές του γιατί έπρεπε να βγει δεξιος ΠτΔ):

Γρηγορη ασκηση: Πειτε 3 ΝΔτες που θα προτιμουσατε αντι για τον Πακη. Το δοκιμασα και δεν μου εβγαινε
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

Αρα η λίστα μας ξεκινάει εύκολα:

1. Δεν υπάρχει άλλος. Το να βγεις την σήμερον ημέρα απόμαχο ή σχεδόν απόμαχο πολιτικό, μέσα από την ΝΔ και κατα προτίμηση την Καραμανλική πτέρυγα που να μην έχει καεί προσωπικά με σκάνδαλα (μιλάμε σκανδαλα τυπου Βουλγαράκη, όχι τα γνωστά περί διορισμών του Πακη), να έχει κάποιο στοιχειώδες iq επιπέδου γλάστρας, να μην είναι σφόδρα αντιπαθητικός ή και τελείως χίτης, ε πρέπει να ψάχνεις με το μικροσκόπιο:

Εγώ κατάφερα να βρω 2 καλύτερους ή σχετικά καλύτερους από τον Πάκη. Την Μαριέττα Γιαννάκου και τον πατήρ Βαρβιτσιώτη. Δεν ξέρω αν τους προτάθηκε ή όχι, και δεν ξέρω αν οι διαφορές τους από τον Πάκη ειναι πια τόσο μεγάλες που να αξίζει τον κόπο να τις κουβεντιάσουμε, ασε που ο πατήρ Βαρβιτσιώτης έχει έναν γιο που δεν τον λες και μάλαμα.

2. Ο Πάκης ειναι κάτι σαν τον Λιάπη χωρίς την προσωπική ξεφτίλα του τελευταίου. Κοινώς ειναι Καραμανλικότερος του Καραμανλή, οποτε θεωρητικά έχουμε ξανά έναν Καραμανλη ΠτΔ, το οποιο στο γενικότερο θυμικό θεωρείται καλο, ειδικά μετά τις άθλιες προεδρίες του Κάρολου "ΠΝΠ" Παπούλια. 

3. Το βασικότερο: οι Καραμανλικοι και οι Καραμανλήδες μπορει να εχουν 500 στραβά, αλλά απο την μεταπολίτευση και δώθε λειτουργούν πάντα αυστηρά θεσμικά, εντός νόμων και κράτους, κάτι για το οποίο δεν μπορείς να βάλεις το χέρι σου στην φωτιά για τους Σαμαρικούς και τις παρενθέσεις τους και τους Βοριδικούς και τα κινήματά τους. Ο Κωστάκης ο Καραμανλής δεν θα έκανε ποτέ δεκτούς στην ΝΔ (και σίγουρα όχι στα υψηλά κλιμάκια) κάποιους σαν τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη, τον Πλεύρη, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη και τον Μπαλτάκο. Οποτε στην ουσία ο Τσίπρας δίνει μια χείρα βοήθειας στον Κωστάκη και στους δικούς του, να ξαναπάρουν το κόμμα τους πίσω, καθώς τους προσφέρει μια θέση θεσμική που όλοι οι ΝΔτες σέβονται (ενώ οι αριστεροί την έχουν περίπου χεσμένη) και λογικά παίρνει σαν αντάλλαγμα την (και πάλι αυτονόητη, τα ίδια θα έκαναν έτσι και αλλιως) αρνητική στάση τους απέναντι στις ταρζανιές Σαμαρά . Προφανώς ο Σαμαράς μακροπρόθεσμα ειναι πιο βολικός αντίπαλος (η ΝΔ δεν θα ξαναέχει ποτέ πάνω από 25% με τον Αντώνη), αλλά βραχυπρόθεσμα η φυσική του παρουσία και μόνο κάνει κακό και στην κυβέρνηση αλλά και στην χώρα (βλ. ανακοίνωση ΕΛΚ αλλά και .....όλο τον πολιτικό βίο του Αντωνάκη).

4. Και τελευταιο: Γενικά ο Πακης θεωρείται μια μετριοπαθής κεντροδεξια φυσιογνωμία. Στα καλά του ότι ήταν αντίθετος στο Μνημόνιο (όσο μπορούσε να ειναι ένας δεξιος που δεν ήθελε να φύγει απο το Κόμμα του), φώναζε για τις αντισυνταγματικές κυβερνητικές πρακτικές (χωρις βεβαίως να ..."φυγει απο το μαντρί" αλλά...είπαμε) όπως και η ....χαρακτηριστική του "μή δράση" στα συγχρονα Δεκεμβριανά όπου και δεν ενέδωσε στις φωνές που ήθελαν ...στρατιωτική επέμβαση και λουτρό αίματος προκειμένου να καθησυχαστούν οι  φωνάσκοντες νοικοκυραίοι. Μπορει τότε σε μερικούς να φάνηκε ξενέρωτος και ...αδρανής, αλλά το σίγουρο ειναι πως αν τοτε άκουγε τις οργίλες φωνές κάποιων περίεργων σήμερα οι Έλληνες θα ήταν πολύ περισσότερο διχασμένοι απ΄ότι ειναι ήδη.

Κατακλείδα: Δεν ειμαι ευχαριστημένος απο την επιλογή Πακη, δεν θα ήμουν ευχαριστημένος έτσι και αλλιώς από οποιαδήποτε επιλογή "της Δεξιάς". Αλλά αναγνωρίζω την πολιτική αναγκαιότητα και θυμάμαι πως ο ΠτΔ δεν έχει καμία μα καμία εξουσία. Ευτυχώς. Οποτε δεν εχω και ιδιαίτερο πρόβλημα, απλά αναρωτιέμαι αν ο Αλέξης παρακάνει τον καλοπαιδίστα και μάλιστα σε ανθρώπους που δεν πρόκειται να τον του δώσουν credit έτσι και αλλιως:

Αλέξη ελπίζω να σου βγει όμως διοτι στν παρούσα φάση δν έχουμε ούτε αριστερο επίτροπο,ούτε αριστερό ΠτΔ κ η διαπραγμάτευση εχει πορεια ακομα
— zaphod b (@aeisixtir) February 17, 2015

Ταυτα και μένω

Υ.Γ.: Προφανώς το γέλιο που ρίξαμε με την ...αστραπιαία δράση του Πάκη στο γνωστό επεισόδιο με τον Κασιδιάρη δεν το έχουμε ξεχάσει, αλλά από την άλλη κανείς ΠτΔ δεν ....πολυκουνιέται έτσι και αλλιώς, σωστά;

---

* Εναλλακτικοί τίτλοι:
- Πακηστάν
- Πάκης ξεκινημα νέοι αγώνες (από σχολιο του διον εδώ)
- Χαμπέμους Πάκης
- Πακ-μαν
- Καλύτερα Προκόπης παρά Ξεφτέρης
- Pakis Romana
- Εχεις Πακέτο
(Update)
- Προκοπίκος Απίκος
- Προκόψαμε
- Ο προεδρος που δεν ήθελε κανένας

Πουτάνα όλα (;)

Χτες είχαμε δυο σημαντικά γεγονότα τα οποια μάλλον οδηγούν τα πράγματα στα άκρα. Το ένα ήταν η ακομψη, άκαιρη, ανόητη και αυθαίρετη στάση των εταίρων από τους οποίους οι Γερμανοί λιγο ή πολύ φερονται (οι θετικές "περικοκλάδες" με τις οποιες στολίζει τον Βαρουφάκη ο Βαξεβάνης, είναι υπερβολικές, αλλά αυτό ειναι άνευ σημασίας) να ζήτησαν την αποπομπή Βαρουφάκη, ενω παράλληλα ο Σόιμπλε δήλωσε πως η ελληνική κυβέρνηση, των εταίρων του, ας μην το ξεχνάμε, ειναι ανεύθυνη και πως λυπάται τον ελληνικό λαό που την εξέλεξε.

Η νορμαλ ελληνική αντίδραση θα έπρεπε να ήταν σε πρώτη φαση μια θύελλα οργισμένων ανακοινώσεων από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, στα πλαίσια τουλάχιστον της αναγνώρισής τους πως η Ελλάδα ειναι κυρίαρχο κράτος και πως αυτες οι παρεμβάσεις (τύπου Πιουριφόι) δεν γίνονται ανεκτές. Εκτος και αν η κυβέρνηση έλεγε πως ο Βαρουφάκης κάνει προσωπική πολιτική και δεν την εκπροσωπεί (πως έκανε ο Σαμαράς επι Μητσοτάκη; Ετσι ακριβώς) οποτε και θα έπρεπε να ξηλωθεί πάραυτα. Αντιθέτως η κυβέρνηση κάλυψε τον Βαρουφάκη, άρα ο ΥπΟικ εχει την νομιμοποιηση που πρέπει, οπότε τα περί ωμής παρέμβασης μένουν. Οσο για τις ανακοινώσεις των κομμάτων; Οσο τις είδατε εσείς τόσο τις είδαμε και μεις.

Αν σε αυτό προστεθεί η κατάπτυστη ανακοινωση του ΕΛΚ την οποια συνυπέγραψε ο Σαμαράς, μην σου πω πως την έγραψε κιόλας, τα πράγματα δείχνουν να χοντραίνουν απο μεριάς μερικών Ελλήνων και η παρουσία πέμπτης φάλαγγας στο εσωτερικό, αν και όχι πολύ ισχυρή ακόμα, ειναι τελικά όχι μόνο απλα πιθανή αλλά παρούσα.

Παμ' παρακάτω. Χτες εγινε ενα eurogroup για το οποιο όλοι κράταγαν μικρο καλάθι. Η τελική ανακοινωση Ντάισελμπλουμ ήταν περίπου ή μας παίρνει πίπα η Ελλάδα ή τα χωρίζουμε τα τσανάκια μας και κόφτε το λαιμό σας. Απ΄όσο κατάλαβα μάλιστα η Ελλάδα βρεθηκε μόνη (ή "μονη") στο τραπέζι μιας και δέχθηκε πυρ ομαδόν ακόμα και απο τους υποτιθέμενους συμμάχους της. Πολύ καλό στήσιμο ομολογουμένως, ιδιαιτερα οταν πλέον κατηγορηθήκαμε για ανεδαφικότητα και αδιαλλαξία

"«Εναπόκειται στους ίδιους αν θα τη ζητήσουν» είπε ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ.Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ δήλωσε ότι «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κοινό έδαφος για τη δημιουργία νέου προγράμματος», προσθέτοντας ότι «οι υπουργοί του Eurogroup αισθάνθηκαν ελαφρά αίσθηση απογοήτευσης για την έλλειψη σαφήνειας από την Αθήνα». «Ο καλύτερος τρόπος να προχωρήσουμε είναι η επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος. Χρειάζεται κατηγορηματική δέσμευση από την Ελλάδα» πρόσθεσε ο Ντεϊσελμπλούμ και συνέχισε λέγοντας ότι «το επόμενο βήμα πρέπει να προέρχεται από τις ελληνικές Αρχές για να ζητήσουν παράταση. Εχουμε αυτή την εβδομάδα και αυτό είναι».Ο Ντεϊσελμπλούμ κατέληξε λέγοντας ότι «αν η Αθήνα ζητήσει παράταση θα μπορούσαμε να έχουμε μια άλλη συνεδρίαση του Eurogroup την Παρασκευή» και προειδοποίησε ότι «θα πρέπει να υπάρξουν δεσμεύσεις από την Ελλάδα ότι θα ολοκληρώσει αυτό το πρόγραμμα».... 

Η ιδέα φαντάζομαι ήταν  να υπονομευτεί η ελληνική κυβέρνηση από έξω και να πέσει στα γρήγορα από μεσα καθώς το σενάριο της αριστερής παρένθεσης θα έπαιρνε μπρος. Ετσι μονο μπορώ να ερμηνεύσω την ανακοινωση του ΕΛΚ, τη συμπεριφορά Σαμαρά και τα τηλέφωνα σε Βενιζέλο - Θεοδωράκη, τις συντονισμένες κραυγες πανικού στα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ αλλά και το ίδιο  το κείμενο που δόθηκε για υπογραφή στο Βαρουφάκη το οποιο ήταν πολύ χειρότερο για τις ελληνικές θέσεις από το σημείο που είχαμε φτάσει την προηγούμενη εβδομάδα (!), κάτι που μόνο ως αποτέλεσμα διαβούλευσης και διαπραγμάτευσης δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις. 

Kαι κάπου εκεί που...αρχίσαμε να τουιτάρουμε το ...Πουτάνα όλα σε παραλλαγές σκάει ο Βαρουφάκης και πετάει την βόμβα. Σε άλλο κείμενο είχα συμφωνήσει (απο κομισιον), άλλο κείμενο μου έδωσαν να υπογράψω (απο eurogroup).

Και έγινε της πουτάνας! Ο Μοσκοβισί το διέψευσε πως υπήρχε τέτοιο draft, o "εγκριτος" και "έγκυρος" Spiegel έλεγε πως ο Βαρουφάκης λέει μαλακίες,

και εδώ, σε δυο κανάλια ταυτόχρονα (που έβλεπα εγώ, δηλ Mega και Ανατροπή και Σκάι και enikos) οι αντιπρόσωποι της ΝΔ που δεν ήταν σε καμία συνάντηση, διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους πως δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο draft, πως ο Βαρουφάκης ψευδόταν δηλαδή σε παγκόσμια μεταδοση, κάτι αρκετά χοντρό, που αν ίσχυε θα έπρεπε να του κοστίσει τουλάχιστον το υπουργικό του κεφάλι. Και εκει που παραλίγο να τους πιστέψουμε ...έσκασε το ρημαδοντραφτ. Σε δυο εκδόσεις. Και έγινε της πουτάνας!!

Πέρα από τις ευδιάκριτες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα κείμενα (μονο κάποιος που δεν νογάει από αγγλικά, πολιτική ή και τα δύο δεν τις βρίσκει), το σημαντικότερο στοιχείο των draft ειναι η ίδια η ύπαρξη τους που ακυρώνει την συμπεριφορά των ευρωπαίων. Και αυτό διότι:

* Υπάρχει κείμενο απο ευρωπαϊκό θεσμο με το οποιο η Ελλάδα συμφωνει, αρα δεν είναι αδιάλλακτη, και στο κείμενο υπάρχουν χοντρές υποχωρήσεις των ελληνικών θέσεων

* Η ίδια η διάψευση της υπάρξεως του draft και κατόπιν η εμφάνισή του δείχνουν πως τελικά μάλλον απλά την είχανε στημένη του Βαρουφάκη. Μπλα μπλα μέχρι να περάσει ο καιρός και ultimatum στο παρά πέντε με ένα κείμενο που δεν ήταν δυνατό να υπογραφεί. Αρα το eurogroup επιδίωξε συστηματικα τη ρήξη με την Ελλάδα. Επιγραμματικά:

-Αυτές είναι οι προτάσεις -Ωραία υπογράφουμε -Ωπ τότε το αποσύρω. Νια νια νια νια.
— adiasistos (@adiasistos) February 16, 2015

ΣΥΡΙΖΑ: Μας αλλάξανε το κείμενο. ΝΔ: Πως το καταλάβατε; ΣΥΡΙΖΑ: Το διαβάσαμε.
— Του ₯ Τουίτερ ο γιός (@GiorgioCFP) February 16, 2015

Μεχρι να καταλαβει το φιλελευθερατο κ τα πασοκια τι σημαινει πολιτικά η εμφανιση του draft θα εχουμε αλλαξει αιωνα
— zaphod b (@aeisixtir) February 16, 2015

(Συντομο χρονικό των συμβαινοντων εδώ)

Και ερχόμαστε στις αντιδράσεις που ακολούθησαν την ενσκηψη του ντραφτ. Οι εκπρόσωποι της ΝΔ (που έβλεπα ταυτόχρονα) το κατάλαβαν με διαφορά φάσης. Ενώ ο Καραγκούνης έλεγε πως ενταξει μωρε, υπάρχει αλλά τα ίδια έλεγε με το κείμενο Ντάισελμπλουμ, ο Αδωνης ταυτόχρονα έλεγε πως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο και πως ο Βαρουφάκης μας μπαρουφιάζει. Μιλάμε ήμουνα στο τουίτα και είχα ψοφήσει στα γέλια:

χαχαχαχααχα ο Αδωνης εχει μεινει στο οτι το χαρτι Μοσκοβισι δεν υπάρχει ενώ εχει βουηξει το ιντερνετ!! cc @AdonisGeorgiadi
— zaphod b (@aeisixtir) February 16, 2015

Τελος πάντων, όταν όλοι έμαθαν πως υπάρχει το ρημαδοντράφτ, όλοι ρε, μα όλοι λύσσαξαν πως μα δεν έχει σημασία, μα ίδιο είναι, μα οι λεξεις δεν μετράνε (!), μα έτσι, μα αλλιως, κάτι που με κάνει να ανησυχώ για το iq των ημεδαπών δεξιοι. Ρε μαλάκες αμα ήτουνε ίδιο γιατί δεν του το δίνανε να το υπογράψει να τελειώνουμε; Γιατί του έδωσαν κάτι άλλο; Και αν τελος παντων δεν έχει σημασία, γιατί δεν του το δίνουν τώρα να το υπογράψει; Τότε θα ειναι υποχρεωμένος να το κάνει αλλιώς θα φαινόταν ο ίδιος ανακόλουθος. Γιατί δεν του το δίνουν λοιπον; Γιατί δεν ειναι το ίδιο ρε ζώα αμόρφωτα! Αν οι διαφορές των δυο κειμένων "δεν έχουν σημασία" τότε γιατί δεν το παίζει το eurogroup γαλαντόμο και να πει, να πάρε ρε μαλάκα το κείμενο που γουστάρεις, το ίδιο ειναι ρε παράξενε κομπλεξικέ που κολλάς στα ασήμαντα;

Τιμητική εξαιρεση: Ο Spiegel ο οποιος παραδέχτηκε πως έκανε λάθος.

I stand corrected MT @paulmasonnews: @SpiegelPeter @pierremoscovici pic.twitter.com/Rz9LJyAOJ3
— Peter Spiegel (@SpiegelPeter) February 16, 2015

(διαφορές κειμένων στα αγγλικά εδώ, στα ελληνικά εδώ)

Το συμπερασμα μου ειναι πως το ΕΛΚ δηλ η Μέρκελ, ο Σαμαράς, ο Ραχόι (update 18/02: Ο κατά Μέισον και κοινή λογική μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας) κτλ θέλουν να ξηλώσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το συντομότερο δυνατόν και εκβιάζουν καταστάσεις. Οι "θεσμοι" (κομισιον, ΕΚΤ, ΔΝΤ) θέλουν να τα βρουν με τους αριστεροί, ακόμα και ο δεξιοτατος αλλά πανω απ΄όλα ευρωπαίος Γιουνκερ ( "Γιατί δικός σου Επίτροπος; Αυτός είναι ο δικός μου Επίτροπος" (sic. Απαντηση στην Μέρκελ για ενημέρωση επιτρόπων της Γερμανίας), και κάπου εδώ αναμένεται να γίνει της πουτάνας.

Τι διαφαίνεται; Στην παρούσα φάση το σενάριο που σέρνω τόσες μέρες, πως δηλαδή θα τα βρουν στο παρα-και-πέντε δεν είχα υπολογίσει τόσο την άγνοια κινδύνου μερικών (η οποια γενικώς υπήρχε στο τραπέζι βλ εδώ), την τάση τους δηλαδή να επιλέγουν αυτοκτονικές μακροπρόθεσμα επιλογές για πρόσκαιρους λόγους αυτοπαραμύθας. Στην παρούσα φάση, αυτή φαίνεται να ειναι η "γερμανική" (ΕΛΚική;) τακτική η οποια δειχνει κάθε διάθεση να σφαγιάσει την Ελλάδα, την ΕΕ και ότι προκύψει, προκειμένου να μην χάσει ...πόντους ηγεμονίας. Μένω στο αρχικό μου σενάριο, κυρίως διοτι η εναλλακτική παραείναι ηλίθια, ακόμα και για τα δεδομένα μιας χώρας που μας έσυρε σε παγκοσμιο πόλεμο δύο φορές, αλλά πλέον του δίνω λιγότερους πόντους. Ανα πασα ώρα και στιγμή πάντως, μπορεί να επανέλθει "το ίδιο" κείμενο Μοσκοβισι, να το υπογράψουμε και να τελειώνουμε και να δούμε τι στο καλό θα πάρει ο Σύριζας τελικά ή αν θα περάσει η άποψη πως δεν πρέπει να πάρει ούτε κάτι για την τιμή των όπλων και αναγκαστικά θα πάμε για φρέσκα διότι τόση εταιρική αλληλεγγύη και δημοκρατικότητα δεν αντέχεται

2 cents ή πως ο zaphod δικαιωνεται

Μεχρις στιγμης παμε καλα.

Γιατι παμε καλα; Μα γιατί εχουμε κυβερνηση κοντα 20 μερες με κομμουνια και Καμμενους (το όλον: καμένα κουμμούνια) και ζουμε ακομα. Ενταξει, εγιναν σεισμοι, λιμοι, καταποντισμοί και πλημμυρες (βασικά μόνο πλημμύρες), αλλα αυτα ειναι αναμενόμενα. Η δευτέρα παρουσία δεν ήρθε, κωλοχαρτα υπάρχουν και από ευρω έχουμε όσα είχαμε, δηλαδή όχι και πολλά

Προφανώς η διαπραγματευση ειναι στο λεπτό στάδιο αναμεσα στο "πουτάνα όλα" και στο "τα βρήκαμε", με κάθετο άξονα αυτόν που έχει στο ένα ακρο την κωλοτούμπα και στο άλλο το "αυτα δεν γίνονται" του Σαμαρά, στον οποιο άξονα, να δεις που ότι και να γίνει θα #φταίει_ο_σύριζα. Αλλά μιας και ειμαστε συνηθισμένοι πλέον μετά από 5 χρόνια τρομοκρατιας και ασκήσεων υπομονης (οι ευρωεκλογες, οι γερμανικες εκλογες, οι ιταλικες εκλογες, οι εκλογες γενικως, ο καιρός, όλα παντα καπως ερχονταν για να μας πουν υπομονη μεχρι να τελειωσει και αυτο και τοτε ξανακουβεντιαζουμε. Και μεχρι να τελειώσει αυτό ξεκίναγε το άλλο και δώσ'του να 'χει), δεν μας πειράζει να καθίσουμε λίγο ακόμα σε αναμμένα κάρβουνα, πόσο μάλλον που τώρα έχουμε ...και παρέα και μάλιστα εκλεκτή μιας και στην παρούσα φάση τσιγαρίζεται όλη η ΕΕ για πάρτη μας.

Ομολογώ πως δεν ξενύχτησα για να μαθω τις αποφάσεις του χτεσινου eurogroup μιας και τις ειχα μαντεψει απο νωρίς ("Πως λοιπον θα γίνουν τα αντιθετα συμφέροντα κοινα; Με τυπικό ευρωπαϊκό τρόπο.Περιμένοντας μέχρι το παρόν να γίνει μέλλον."). Η πιο ασφαλής πρόβλεψη ήταν πως δεν θα υπήρχε καμία απόφαση, κυρίως γιατί δεν υπήρχε λόγος για απόφαση. Πιστοι στο .....θεσμικο τους ρολο οι γραφειοκράτες σε Ελλάδα και ΕΕ θα κουβέντιαζαν για το ποτε θα ξανακουβεντιάσουν, μην τους λέμε και άχρηστους. Θα ηταν παράλογο να γίνει κάτι άλλωστε στην παρούσα φάση, οπότε η μη αποφαση, η μή ανακοινωση και τα λοιπά και τα λοιπά ήταν αρκετά αναμενόμενα πράγματα. 

Απλα είχαν το γελιο οι βιαστικές ανακοινώσεις καναλιών και site (το πιο αστειο πχ εδώ) πως "παει, έγινε (επιτέλους) η κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ", τα βρηκανε και τέτοια.

Γιατι ομως παμε καλα; Θα μπορούσε κάποιος να πει πως πάμε (πολύ) άσχημα:

1. Δεν υπάρχει συμφωνία και η χώρα ειναι στον αέρα

2. Τα χρονοδιαγράμματα επείγουν

3. Δεν υπάρχουν και πολλές σύμμαχες χώρες, υπουργοί, κανάλια και λαοί. Η χώρα ειναι διπλωματικά απομονωμένη

4. Αμα γίνει μαλακία εμείς θα την λουστουμε πιο πολύ απ΄όλους

5. Δεν πειθουμε

6. Οι αποδόσεις των ομολόγων, το χρηματιστήριο κτλ κτλ

7. Ο Σύριζα δεν ξέρει τι θέλει

Ας τα δούμε ένα ένα περιληπτικά:

1. Υπάρχει συμφωνία (δυστυχώς) και λέγεται Μνημόνιο. Το πρόβλημα ειναι πως α) δεν βγαίνει και β) δεν θέλουμε να την τηρήσουμε. Οποτε μην σκάτε. Το χειρότερο του ΣΥΡΙΖΑ ειναι πιθανον το καλύτερο της ΝΔ. Μα θα μου πεις θέλεις το Μνημόνιο; Οχι, αλλά αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει στο αντιληπτό μου σύμπαν.  Για το οτι ειμαστε στον αέρα, ουδέν καινόν. Η χωρα ειναι στον αέρα συνέχεια εδώ και χρόνια. Εξαρτιόμαστε απόλυτα από τις δόσεις του δανείου, οι οποίες μονίμως καθυστερούν διοτι ...είπαμε. Μια οι γερμανικες εκλογες, μια οι ευρωεκλογες, μία οι καθυστερήσεις της κυβέρνησης. Γενικώς αυτά τα πέντε χρόνια από ανασφαλεια πάμε καλά, οπότε nothing new to see here, move along

2. Βλ. το 1. Πάντα τα χρονοδιαγράμματα επείγουν και πάντα (αυτη ειναι και η μαγκιά της πολιτικής) βγαίνουν λαγοί από το καπέλο οι οποιοι τα σπρώχνουν λιιιιγο παραπέρα. Αυτο που κράτησα εγώ από το eurogroup ειναι και το σημαντικότερο : το κλίμα "ειμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα", το οποιο κοινωνήθηκε προς τα έξω, το οποιο σημαίνει πως ακόμα στην παρούσα φάση τα πράγματα πάνε ομαλά και όλοι ζητάνε χρόνο, κυριως για να έχουν την δικαιολογία να πουλήσουν στους ψηφοφόρους τους την όποια νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα εξαντλητικών διαπραγματεύσεων και όχι ως αποτελεσμα εκβιασμού, τσαμπουκά ή υποτέλειας

3. Δεν υπάρχουν, αλλα ποιος χέστηκε. Στο πλαίσιο που η πολιτική καθορίζεται (που καθορίζεται) από το (αμοιβαίο) συμφέρον και όχι απο τις προσωπικές συμπαθειες αρκεί να πείσεις τους απρόθυμους πως αυτα που λες τους συμφέρουν (το οποιο προσπαθουν να κάνουν και αυτοι σε μας).  Θυμίζω πως η διπλωματική απομόνωση ειναι προτιμότερη από την υποταγή σε μια μή συμφέρουσα συμφωνία, χωρίς να θεωρώ πάντως πως η Ελλάδα ειναι απομονωμένη, απλά το παραθέτω σαν γενική άποψη. Σε αυτό θα επανέλθω αργότερα.

4. Ναι. Σωστο αυτο. Και αυτο ειναι ουσιαστικά το μόνο (αν και πανίσχυρο) όπλο που έχει η "άλλη" πλευρα στο τραπέζι, το οποιο ομως δεν το λες και πειστικό με λογικά κριτήρια. Κοινως το κάντε ότι λέμε γιατί αλλιώς θα πεθάνετε δεν πολυπουλάει για ένδειξη κοινοτικής αλληλεγγύης.

5. Ποιον; Εγώ βλέπω πως πείθουμε, το "αντίπαλο" στρατόπεδο σπανίως μιλά για πειθώ, ζητά απλά τήρηση των συμφωνηθέντων, το οποίο μπορει να είναι "εντιμο" δεν ειναι ομως "λογικό" επιχείρημα.

6. Όσο ειμαστε εκτός αγορών οι αποδόσεις των ομολόγων μας ειναι αδιάφορες. Το χρηματιστήριο δεν ειναι σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, και σίγουρα όχι καινοφανή χαμηλά, απλά ανεβοκατεβαίνει συνεχώς ανάλογα με τα τρολαρίσματα Βαρουφάκη και ευρωπαίων (ρε πουστη, αν ειχα λεφτα να ρίξω, πιστεύω πως θα τα έβγαζα χοντρά αυτές τις μέρες), κάτι που δείχνει πως:

α) και η πολιτική μπορει να κάνει κουμάντο στις αγορές και 

β) οι "επενδυτες" βρισκονται σε παροξυσμό και αντιδρούν υπερβολικά. Η οποιαδήποτε συμφωνια θα τους ανακουφίσει, ρε δεν πα να ειναι και το....κομμουνιστικό μανιφέστο :)

7. Αυτό ειναι καλό ειναι και κακό. Καλό εναι το ότι ξέρει τι δεν θέλει, κακό ειναι πως δεν μπορεί να βάλει ένα όριο επιτυχίας, σαν αυτά που εχω λυσσάξει να γράφω στα τελευταία ποστ, καθώς ειναι αναγκασμένος να κατεβαίνει με μαξιμαλιστική φρασεολογία. Προφανώς θα πανηγυρίσει για ότι πάρει, αλλά στα μουλωχτά, όπως και στα μουλωχτά θα πέσουν οι χριστοπαναγίες για ότι δεν πάρει (ενδοσυριζικά πάντα). 

Υπάρχουν πολλές τέτοιες προτάσεις οι οποίες στην παρούσα φάση έχουν στερεοτυπικά την ίδια απάντηση: δεν έχουμε μπροστά μας κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαμε τόσο καιρό, απλά τώρα γίνεται προσπάθεια χοντρής αλλαγής του status quo. Αυτο δεν σημαίνει πως ντε και καλά θα αλλάξει κάτι όμως.

Στην ουσία, από πρακτικής άποψης, εδώ και 20 μέρες δεν έχει γίνει τίποτε μη αναστρεψιμο και σίγουρα τίποτε ιδιαίτερο γενικώς. Παρόλα αυτά η ελληνική άποψη έχει μερικές νίκες στα σημεία. Μετρήστε.

1. De facto κατάργηση της τρόικας. Αν αληθεύει πως το euroworking group στελνει δικους του υπαλλήλους για να ελέγξουν τους ισχυρισμούς Βαρουφάκη (που ...."ξέχασε" να τους excelαρει λες και ειναι πρωτοετής φοιτητής), στην ουσία σημαίνει πως πλέον η τρόικα δεν υπάρχει πια και αντικαθίσταται από πιο πολιτικό προσωπικό. Ο Σόιμπλε μπορεί να κάνει το χιουμοράκι του, αλλά ξέρει πως δεν ειναι ολες οι επιτροπές το ίδιο.

2. Εκει που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε στο φούρνο το email του Γκίκα και το ετοίμαζε για μετεκλογικό σερβίρισμα, η κουβέντα έχει φύγει από αυτό και έχει πάει σε άλλα πράγματα, τελείως αντίθετα. Στην χειρότερη το περιεχόμενο του email κοβεται και πάμε ως έχουμε. Στην παρούσα ξεφτιλισμένη κατάστασή μας ως χώρα, ακόμα και αυτό θεωρείται νίκη.

3, Περα από τις άτεγκτες ρητορείες των Γερμανών κτλ το βασικό ειναι πως ξαναμπήκαν στην διαδικασία της κουβέντας τόσες κυβερνήσεις. Ξανά. Αυτο και μόνο του ειναι νίκη. Οσο τραβάνε οι διαβουλεύσεις, τόσο πιο δύσκολο θα ειναι για κάθε κυβέρνηση, ακόμα και την ελληνική, να αιτιολογήσει μιαν αποτυχία συμφωνίας. Όσο οι συζητήσεις τραβάνε σε μάκρος, τόσο το καλύτερο για τις ελληνικές θεσεις. Διοτι απο την μία θα πρέπει να βρεθεί συμφωνία μονο και μόνο για να δικαιολογηθουν οι ....υπουργικές εργατοώρες (Τι σας πληρώνουμε ρε;), και απο την άλλη το τράβηγμα των συζητήσεων δίνει την πολυπόθητη νομιμοποιηση. Τι διάλο, για να συζητάνε τοσο καιρό, θα υπάρχει κάτι το οποιο θα αξίζει τον κόπο της συζήτησης. 

4. Το ΔΝΤ τρολάρει τους Ευρωπαίους και μας δίνει τα ευσημα. Κοινώς οι πόντοι εξωτερικής νομιμοποιησης, πως δηλ. οι Έλληνες δεν τρελάθηκαν ξαφνικά, αλλά έχουν τα δίκια τους, μαζεύονται. Δύσκολα μεν, αλλά μαζεύονται.

5. Η εσωτερική νομιμοποιηση δειχνει να επιτυγχάνεται, πράγμα δύσκολο γενικά. Την νομιμοποιηση που δεν ειχε ο ΓΑΠ (παρόλη την τρελή προπαγάνδα) οταν εφερε το Μνημόνιο, που δεν είχε ο Παπαδήμος όταν ....άλλαζε το Μνημόνιο και σίγουρα δεν είχε ο Σαμαράς οταν συνέχιζε το Μνημόνιο, ο Συριζα την έχει χωρίς να κάνει τίποτα, με πέντε κινήσεις καθαρά συμβολικές. Οχι μονο υπάρχει εσωτερική νομιμοποιηση, αλλά σε μεγάλο μέρος του κόσμου, ακόμα και η ενδεχόμενη κωλοτούμπα έχει ήδη δικαιολογηθει στο πεδίο του τι να κάνουν τα παιδιά, οι προηγούμενοι τα γάμησαν όλα, οποτε η κυβέρνηση δείχνει να έχει μεγάλο πολτικό κεφάλαιο για ξόδεμα. Το βασικό βεβαίως δεν ειναι η ....δικαιολόγηση της κυβέρνησης, ειναι το ότι δείχνει να εμπεδώνεται στην ΕΕ πως ο Συριζα ηρθε για να μεινει, πως η ΝΔ του Σαμαρά έχει πεθάνει, πως δηλαδή δεν δείχνει να υπάρχει ισχυρή πέμπτη φάλαγγα στο εσωτερικό που να μπορεί να υπονομεύσει πετυχημένα την κυβέρνηση. 

6. Η κοινοποιηση του ελληνικού ζητήματος  και συνεχής κουβέντα γι αυτό που γίνεται στο εξωτερικό, μόνο καλό κάνει, στα πλαίσια πάντα της εξωτερικής νομιμοποίησης. Ετσι και αλλιως οσο μιλάει ο κάθε Βαρουφάκης τόσο δείχνει να σπάει το στερεότυπο του τζαμπατζή, τεμπέλη Έλληνα. Το ζήτημα ειναι όχι τοσο να πείσουμε τους ξένους υπουργούς αλλά τους ξένους ψηφοφόρους των ξένων υπουργών.

Που μπορεί να σκοντάψει το πράγμα; 

Προφανώς οι εχθροι των συριζικών σχεδίων δεν ειναι αυτοί που φαίνονται, δηλαδή δεν ειναι (τόσο) οι Γερμανοί. Οι αντίπαλοι ειναι είτε οι Έλληνες προηγούμενοι κυβερνώντες είτε οι νεοφώτιστοι ευρωπαίοι (ως εχοντες το αγχος του νεοφώτιστου νιώθουν πως θέλουν να αποδείξουν πράγματα) είτε αυτοί που περασαν το Μνημόνιο ήδη. Διοτι το πρόβλημα του να δείξεις πως υπάρχει άλλη πολιτική ειναι ότι σκάβεις το λάκκο αυτών που εφάρμοσαν την προηγούμενη. Και ο καθε Σόιμπλε και ο κάθε Σουλτς μπορει να πει πως εγώ χέστηκα, εμενα μου ζητήσανε αλληλεγγύη και έδωσα λεφτα, τι άλλο να κάνω, δικες τους αποφάσεις ήταν, ο Ραχόι και ο Σαμαράς όμως δεν μπορούν να πουλήσουν παρά μόνο την ΤΙΝΑ.
(update 18/02. Μαζί μου συμφωνεί και ο Πολ Μέισον, αυτός που έβγαλε στην φόρα το ντραφτ Μοσκοβισί που "δεν υπήρχε")

Αν λοιπόν καεί η ΤΙΝΑ, καίγεται ο Ραχόι και ο Σαμαράς, όπως και η κεντροδεξιά σε Ελλάδα και Ισπανία και μάλιστα για χρόνια. Το προβλημα λοιπόν ειναι οι Ελληνες "Μνημονιακοί" και οι ευρωπαίοι ομόλογοί τους. Μπορεί να φαίνεται πως στην Ελλάδα το πράγμα έχει κατασταλάξει αντιμνημονιακά, αλλά σε Ισπανία και Πορτογαλία δεν ειναι καθόλου έτσι. Το μεγαλύτερο ζήτημα λοιπον που καλείται να ξεπεράσει η ελληνική πλευρα ειναι να δείξει, αν δείξει, πως το ελληνικό ζήτημα ειναι διαφορετικό απο το Ισπανικό, και αυτό να το κάνει χωρίς να ξενερώσει τους ερχόμενους Podemos οι οποιοι ειναι μεν οι φυσικοί τους σύμμαχοι, αλλά αργουν ακόμα να έρθουν στα πράματα.

Στην παρούσα φάση λοιπον, ο σύριζα πρεπει να μπετοναριστεί εσωτερικά, να απομυθοποιήσει την ΣαμαροΤΙΝΑ (και μαλλον θα ακολουθηθει η οδος αποδειξης ανικανοτητας, διαφθοράς και σπατάλης δημοσιου χρήματος απο τους προηγούμενους) και να παίξει κατενάντσιο εξωτερικά μιας και όσο ο χρόνος κυλάει, παραδόξως τα πράγματα δείχνουν να τον συμφέρουν. Εκτός και αν χρεοκοπήσουμε οριστικά, αλλά αυτό αν ειναι να γίνει θα γίνει έτσι και αλλιώς μιας και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ενδέχεται να μην έχει λύση, τουλάχιστον σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, και τότε δεν θα...δικαιώθω βεβαίως, αλλά αυτό θα ειναι το μικρότερο από τα προβλήματά μας.

75% thrash. Ανάλυση

75% thrash. 

Tοσο περίπου ήταν οι Metalicca στο ...and justice for all σύμφωνα με φίλους τις εποχές που ήμασταν μαθητες και ενθουσιώδεις μεταλάδες. Θα μου πεις πως στο διάολο έβγαινε αυτο το σκορ; Η ένα συγκροτημα έπαιζε thrash ή δεν έπαιζε. Και όμως φίλτατε, είχε βγάλει ο άλλος το thrashoμετρο και το έβαζε δίπλα στα ηχεία, συνέκρινε με τα πρώτα στανταρ του ήχου, όπως αυτος τα θεωρούσε και έβγαζε το πιο πάνω έγκυρο, αντικειμενικο αποτελεσμα για το σκορ. Το αν το όλο επιχείρημα ήταν για τον πούτσο καβάλα και προκαλούσε ένα γέλιο, ε αυτό ειναι άλλο καπέλο ρε αδερφε.

Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Δεν υπάρχει 67% Μνημόνιο. Το ίδιο το μνημόνιο ήταν take it or leave it, καθως οι προτάσεις του είχαν μια (υποτιθέμενη) εσωτερική συνεκτικότητα. Δεν μπορείς αμα εισαι άρρωστος να λες θα κάνω το 67% της αγωγής και θα γίνω κατά 67% καλύτερα. Γι αυτό άλλωστε και ψηφίστηκαν όλα τα μετρα του Μνημονίου μαζι, σε εναν νόμο,  με ένα άρθρο. Προφανώς, κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορούσε να διαφωνήσει με το 100% του Μνημονίου. Αλλά το περίεργο είναι πως μερικοί συμφώνησαν και περασαν το 100%. Επαναλαμβάνω όμως, αν ακύρωνες έστω και το 1% ακύρωνες το Μνημόνιο ως είχε. 

Αρα αμα ο άλλος λέει πως το 67%-70% του Μνημονίου το θέλουμε, λέει στην ουσία πως ΔΕΝ θέλουμε το Μνημόνιο, θέλουμε άλλο πρόγραμμα. Αλλά το λέει στα....ευρωπαϊκά διότι έτσι τσινάει λιγότερο (;) ο απέναντι συζητητής.

Κατανοώ την ανάγκη μερικών να εκφράζονται με νούμερα, και εγω ειμαι υπέρ της ποσοτικοποιησης αλλά όταν μιλάμε για πραγματικά πράγματα, διοτι μερικές συναρτήσεις ειναι λογικές και όχι αριθμητικές. Πχ μια γκόμενα ή τη γουστάρεις λιγο-πολύ-κάμποσο ή δεν την γουστάρεις. Ποτέ δεν άκουσα κανενα να λέει πως γουστάρει μια γκόμενα κατά 62,3%. Ή αν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος δεν τον έχω γνωρίσει.

Το Μνημόνιο είναι δίτιμη συνάρτηση, το έχεις ή δεν το έχεις. Δεν μπορείς να έχεις λοιπον Μνημόνιο 67%. Μπορεις να έχεις άλλο προγραμμα, με ένα ποσοστό των μέτρων του να ειναι ιδιο με το 67% του προηγούμενου προγράμματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχεις το 67% του προηγούμενου προγράμματος. Καταλαβαίνω πως κάπου εδώ μερικοί θα σκοντάψετε, η ανθρωπινη λογική ειναι γραμμική του κερατά αλλά δεν πειράζει. Δεν λέω πως καλα λεει ο Βαρουφάκης και έχει δίκιο, λέω πως μια μεζονέτα και ένα δυάρι έχουν 70% κοινά υλικά, άσε που μια Ferrari έχει περισσότερα από 67% κοινά μόρια με μια Τoyota.

Τωρα, προφανως ο Συριζα ετοιμάζεται για χοντρες κυβιστήσεις, κάτι αναμενόμενο διοτι απλα δεν γίνεται να πάρει ότι θέλει, όχι γιατι έχει άδικο ή γιατί αν ειναι ανεφάρμοστο, αλλά γιατί δεν θέλουν οι "απεξω" να το παρει, για δικούς τους λόγους. Αλλο αυτο ομως και άλλο να λεμε πως και ο Βαρουφάκης Μνημονιακός ειναι.

Το ζήτημα δεν ειναι τι θέλουμε, δεν είναι τι προτείνουμε, δεν ειναι τι εξαγγείλουμε. 

Ειναι τί μπορούμε να πάρουμε και τι μπορούμε να κάνουμε. Εκεί θα κριθεί και ο καυγάς. Προφανώς ο Συριζας το έχει πάρει αμέτι μουχαμέτι να πάρει κάτι παραπάνω από αυτά που πήρε (ή δεν πηρε) η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτό δεν σημαίνει ομως πως από αύριο θα ζούμε με χρυσά κουτάλια. Εχω περιγράψει τον άξονα ο οποιος κατ' εμέ θεωρείται επιτυχημένος εδώ και εδώ, οποτε δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι.

Προβλέπω πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ να θυσιάζει το θέμα του χρέους πρόσκαιρα* προκειμένου να πάρει αυτά. Αν το θυσιάσει αλλά πάρει αφεση...τόκων για 1-2 χρόνια έχει καλώς. Αν όμως συνεχίσει την τακτική του αέναου έντοκου δανεισμού για να πληρώνει τόκους, τότε θα τον σαπίσουμε στο κράξιμο καθώς εκεί θα έχει σημάνει υποχώρηση σε ποσοστό... τουλάχιστον 71%

* Το "πρόσκαιρα" σημαίνει πως μοιραία το θέμα του χρέους πανευρωπαϊκά θα σκάσει, δεν παίζει αλλιώς, οποτε δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε συνέχεια το λαγό. Αν οι Γερμανοί το παίζουν.... Κινέζοι τώρα, δεν θα το κάνουν αν πιθανώς βγουν οι Podemos στην Ισπανία. Ετσι και αλλιώς παιζοντας κατενάντσιο οι Έλληνες πήραμε το ..Euro το 2004, οπότε παλιά μου τέχνη κόσκινο

Να θυμήσω πως κανενας δεν έχει απαντήσει πειστικά στο πως θεωρείται ένα χρέος σε ποσοστό 180% του ΑΕΠ βιώσιμο σε πρόγραμμα λιτότητας και εν καιρώ ύφεσης. Μπορούν οι ...βόρειοι να κρύβονται κάτω απο το χαλί όσο καιρό θέλουν, αλλά το πρόβλημα θα παραμένει - και θα σκάσει και αλλού.

Και άλλα ποσοστά

Είναι εύκολο να πεις πως θα ανεβάσω το μισθό τόσο τοις εκατό, θα ανεβάσω τον συντελεστή φορολογίας του τάδε τόσο τοις εκατό και τα λοιπά. Ειναι μια λογιστική πράξη, σε ένα καθορισμένο σύνολο, με περιορισμένη (κάπως) αβεβαιότητα (αν και στη φορολογία πετρελαίου η πραγματικοτητα διέλυσε τους υπολογισμούς). Οταν ομως τα αθροίζεις όλα και λες θα έχω πρωτογενές πλεόνασμα (πχ) της τάξεως του 4,5% τότε γελάνε και οι πέτρες μιας και οι επιμέρους αθροιζόμενες αβεβαιότητες κάνουν την προβλεψη χαοτική. Εδώ η οικονομία και η αγορά τρέμουν σαν καρότσι με ζελέ στον χωματόδρομο και ο άλλος κάνει πρόβλεψη έτους και μάλιστα στο πρώτο δεκαδικό. Το ότι το πρωτογενές πλεονασμα του 2014 δείχνει (;) να κάθεται στο 1,5% ειναι ενδεικτικό (απόκλιση 67% απο το στόχο του 4,5%. Τυχαίο; δεν νομίζω...) του τι γίνεται. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑς ξεκινάει να λέει πως θα πάει με πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% εννοεί (και το ξέρουν μάλλον όλοι) πως πάμε να το βγάλουμε πρωτογενως ισοσκελισμένο αν ειμαστε τυχεροί (α, ξέρουμε πως "πρωτογενές πλεόνασμα" σημαίνει έλλειμα ε;)

Τα νουμερα στην ΕΕ εχουν καταλήξει να ειναι κάτι για το οποιο μας αρέσει να μιλάμε, παρόλο που κανεις δεν τα τηρεί, αλλά όλοι θέλουν να συμφωνουν πως ειναι ωραία, και προς Θεού μην τα χαλάτε, 19 κυβερνήσεις ειναι αυτές και άντε να ξαναβγάλουν άκρη. Η ασφυκτικη πιεση της τρόικα και η κακή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων μας έφεραν σε αυτο το λούκι, όταν προκρίθηκαν τα (κακως υπολογισμένα έτσι και αλλιώς) νούμερα σε σχέση με την κοινωνία αλλά και την πολιτική και θεωρήθηκαν uber alles.

Και μην νομίζετε  πως ειμαστε και τίποτα πρωτότυποι. Ολοι κανουν τις πολιτικές τους, και οταν τα νούμερα πέφτουν έξω, τότε δανείζονται είτε απο τις αγορές είτε από τον ....αέρα.  Οταν ολος ο δυτικος κόσμος βουλιάζει στο κρατικό χρέος, τότε μιλάμε για μοντέλο πολιτικής το οποιο ακολουθούν ολοι. Το ότι σε μας εσκασε πρώτο ειναι λογικό, μιας και δεν ειμαστε και καμια δυνατή οικονομία έτσι και αλλιως και ειχαμε και καραμπινάτες πρωτογενείς παθογένειες, όπως το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα :)

Οι Συριζαίοι μιλάνε πολύ.

Ο Καμμένος να δεις. Κατι τέτοιο ομως ειναι στρατηγικά (;) αναμενόμενο. Πριν κάτσεις στο τραπέζι τρολάρεις, το ίδιο μας κάνουν και οι Γερμανοί άλλωστε "τριζοντας" μας τα δόντια, παρόλο που ήδη η Ελλάδα έχει "νικες' στα σημεία (οπως την de facto καταργηση της τροικα ή το γεγονός πως και οι Γερμανοί δέχονται πως πρέπει να ξανακουβεντιάσουμε). Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑς έχει ...ανοίξει ένα μπουκέτο προτάσεων/παραλλαγών/τρολαρίσματος μόνο και μόνο για να δείξει πως δεν ειναι αυτός το αδιάλλακτο μέλος της συζήτησης. Το ότι πολλές από αυτές αντιτίθενται η μία στην άλλη ή ειναι ανεδαφικές ειναι εύλογο. Σημασία έχει τι (και αν) θα συμφωνηθεί στο τέλος, ενδιαμεσα μαλακιζόμαστε. Και ειδικά με έναν τακτικιστή του κερατά σαν τον Τσίπρα στο τιμόνι και έναν μάγο των πρωτότυπων λεκτικών διατυπώσεων Βαρουφάκη στο τραπέζι, το αποτελεσμα μπορεί να είναι από ένα Μνημόνιο ίδιο  με τα προηγούμενα μεχρι μια συμφωνία που θα μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Εχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω πως οι ομιλίες Βαρουφάκη - Τσίπρα απευθύνονται στο εξωτερικό και όχι στο εσωτερικό (όπως κάνει πχ ο Καμμένος) και ο στόχος ειναι μονότονα ο ίδιος. Δεν ειμαστε τρελοι, δεν ειμαστε χαραμοφάηδες, δεν ειμαστε αντιευρωπαίοι. Ο στόχος ειναι να κατέβει στο τραπέζι έχοντας ενημερώσει τους ευρωπαίους πολιτες για το τι παίζει εδώ, μιας και γενικώς αμφιβάλλουμε για την αντικειμενικότητα της γνώμης και ενημέρωσής τους. Η μετατροπή του Βαρουφάκη σε sex symbol ήταν ένα βήμα προς αυτον τον σκοπό, κάτι που ο ίδιος προφανώς σιχαίνεται :Ρ.

Ο Καμμένος κάτι είπε για τους Ρώσοι, τους Αμερικάνοι και τους Κινέζοι.

Επι ζητημάτων πολιτικής ο Καμμένος παίζει το ρόλο Μπαλτάκου αυτής της κυβέρνησης. Όχι ως ακροδεξιος λογος, αλλά γενικά, βλ. εδώ σχετικά: "ο λόγος Μπαλτάκου μπορεί και πρέπει να αγνοηθεί σαν πολιτική σκέψη". Μην γελιόμαστε. Αν χρειαστεί προφανώς και μπορούν να βρουν οι Κινέζοι ή οι Ρώσοι μερικα δις σε κανα συρτάρι και να μας τα δώσουν, αλλά για ποιον λόγο να νομίσει κάποιος πως θα το κάνουν από την καλή τους την καρδιά; Για ποιο λόγο νομίζετε, όσοι το νομίζετε, πως οι όροι δεν θα είναι τρισχειρότεροι; Οχι κύριοι. Η καλύτερη δυνατή λύση του προβλήματος θα ειναι ευρωπαϊκη ή ..αναρχοαυτόνομη. Αλλο τώρα αν μπορεις σαν χώρα να κάνεις τα τσαλιμάκια σου, ή να δώσεις κανα παραπάνω ...ροδάκινο στους Ρώσοι ή κανα λιμάνι στα κομμούνια. Μέχρι εκεί όμως.

Looking at the crystal ball

Είχα επιφοίτηση!

Λοιπον, το θέμα έχει ως εξής:

(πλαισιο πραγματικότητας: εδώ και εδώ. "Λεξιλόγιο των ημερών" εδώ. Αν διαφωνείτε με τις παραδοχές αυτές, τοτε δαφωνείστε από τώρα με αυτά που ακολουθούν)

Data Dump:

* Η τρόικα έχει τελειώσει, με την μορφή που την ξέρουμε ή και γενικώς. Αυτό δεν αλλάζει και γεια σας. Ο Σόιμπλε της έβαλε ταφόπλακα χτες. Μπορει ο όρος να μείνει στο ψυγείο για κάποιες βδομάδες ακόμα, αλλά αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε. Πολλοί μάλιστα παίκτες στο εξωτερικό, του Γιουνκερ προεξάρχοντος, τραβάνε τα βυζιά τους από τη χαρά τους και αφήνουν τον Άδωνη να κλαίει μόνος.

* Το Μνημόνιο δεν έχει τελειώσει. Ακόμα. Το Μνημόνιο τελειώνει στις 28/2. Και εδώ ειναι ο καυγάς (βλ παρακάτω)

* Στην Ευρώπη και αλλαχού έχει τελικά  εμπεδωθεί η πεποίθηση πως η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν ανίκανη, καταστροφική και επικίνδυνη. Κανείς δεν θέλει να συνδέσει, πλεον, το όνομα του με αυτήν και αυτό μάλλον προερχεται από τις Βαρουφάκειες κινήσεις που απομυθοποιησαν το success story εν ριπή οφθαλμού, αν και απο επίπεδο γνώσης στους επαΐοντες, αυτο είχε ήδη γίνει κατανοητό, απλα έλειπε η κοινοποιησή του στις ευρωπαϊκές μάζες.

* Η Ελλάδα εξακολουθεί να χρωστάει του Χριστού τα μάτια και αυτό αναμένεται δύσκολα να αλλάξει μιας και θα είχε σαν συνέπεια πολλά ντραβαλα ενδοευρωπαϊκης φύσεως. Αλλά στην παρούσα φάση, δεν ειναι το χρέος το πρόβλημα. Οι τόκοι ειναι!

* Το πρόβλημα ειναι πως ενω στην Ελλάδα η κυβέρνηση πούλησε πως το μνημόνιο ήταν καταστροφή (που ήταν), η γερμανική και αλλες κυβερνήσεις πούλησαν πως το μνημόνιο ήταν σωτηρία (που ήταν, αλλα για τις τράπεζες). Οποτε εχουμε εδώ αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποια δεν μπορούν να κοινωνηθούν εύκολα στο πόπολο, ή έστω οι διαφοροποιήσεις των ακολουθούμενων πολιτικών, διοτι τότε θα ειναι έμμεση παραδοχή ανικανότητας από την μια ή την άλλη μερια. Και το μόνο που δεν αντέχει ενας πολιτκός ειναι να παραδεχθεί πως έκανε λάθος πολιτική και μάλιστα για χρόνια.

* Το οτι το μνημόνιο τελειώνει οσονούπω δεν σημαίνει πως οι παπαρολογίες Σαμαρά ισχυαν ποτέ. Πιστός στο δόγμα της κατακρεούργησης της κοινωνίας για να βγουν οι αριθμοί, ο Σαμαράς θα συνέχιζε απτόητος την πολιτική του success story ξεσκίζοντας τα πάντα και ανγοώντας νομους, συμβάσεις και σύνταγμα. To mail Χαρδούβελη ήταν απλά ενδεικτικό του τι θα γινόταν. Ασε που αν βάλουμε στην εξίσωση και τους τόκους/χρεολύσια που έχει να πληρώσει το κράτος για φέτος, οι λογαριασμοι δεν έβγαιναν με καμία χριστοπαναγία και θα ήμασταν σε καθεστώς failed state μέχρι τον Σεπτέμβριο. Οποτε η αλλαγή τιμονιέρη και πολιτικής ήταν επιβεβλημένη, ασχέτως ακολουθούμενου προγράμματος μιας και η κυβερνητική αναλγησια και ανικανότητα είχαν ταβανιάσει. Ακόμα και οι ομοϊδεάτες του, οπως ο Σόιμπλες και ο Σουλτς πχ έδειχναν να έχουν απηυδήσει με τις κυβερνητικές πολιτικές οι οποιες το παράκαναν. 

* Προς αποφυγη παρανόησης: Προφανώς οι "εταιροι" και δανειστες μας, θα βολεύονταν με μια ακόμα κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά δεν ήταν και κορόιδα να κάψουν τις γέφυρες με την διαφαινόμενη αλλαγή και νέα πραγματικότητα γι αυτό και απέσυραν σιγά σιγά την υποστηριξή τους (πλην του θλιβερού Ραχόι) από το πρόσωπο του και άρχισαν τις πιστολιές για την κακη εφαρμογή του προγράμματος και τα λοιπά και έτσι έμεινε ο Αντωνάκης να κινδυνολογεί μονος, παρέα με τον Άδωνη και τη Σοφία. Ακομα και η παρέμβαση Στουρνάρα ήταν μικρή, λίγη και αστεία σε σχέση με το τι θα μπορούσε να γίνει συνολικά.

Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Οπως πάντα, ειδικά στις κινησεις πολιτικών, μην δίνετε σημασία στο τι λέει κανεις, αλλά στο τι κάνει ο καθένας. Ειδικά για έναν τακτικιστη σαν τον Βαρουφάκη (αλλά και τους Σόιμπλε, Σουλτς, Γιουνκερ και σία) το τι λεει ή πως το παίζει ειναι αδιάφορο. Ειδικά ο Βαρουφάκης ειναι ικανος να εμφανιστεί μνημονιακότερος των μνημονιακών προκειμένου να ....βγάλει άκυρο το μνημόνιο. Άσε που μέχρι στιγμής όλοι το παίζουν καλα παιδιά και δεν θελουν να στεναχωρούν τους ...άλλοι ακομα και όταν διαφωνούν. Αμα ειχαν τσακωθεί ο Βαρουφάκης με τον Σόιμπλε δεν θα μιλάγανε κοντά δύο ώρες, θα είχαν τελειώσει σε ένα τέταρτο.

Ποιο ειναι το πρόβλημα;

Το βασικό σε μια διαπραγμάτευση, στην οποια τα αντιπαραβαλόμενα μέλη θέλουν a priori να συμφωνήσουν τελικά, ειναι να βρεις το κοινο συμφέρον και να το κάνεις κυρίαρχο θέμα της ατζέντας. Και εδώ το κοινό συμφέρον πρέπει να βρεθεί κυρίως στο τι θα πουλήσουμε στους ψηφοφόροι, μιας και όλα τα συμβαλλόμενα μέρη ειναι εγκλωβισμένα στην ρητορεία πέντε ετών. Και για το μέλλον ο κοινός τόπος επιλεχθηκε (οχι τυχαία) να ειναι το θεμα της φοροδιαφυγής και προνομιακης μεταχείρισης των πλουσίων στην Ελλάδα. Ο συριζα μπορει να το πουλήσει αυτό εσωτερικά, ενώ και οι Γερμανοι δεν έχουν πρόβλημα να το περάσουν στο προτεσταντικης ηθικής κοινό τους. Ο Συριζας θα δεχθεί να "μπει σε πρόγραμμα" αν του ...επιτραπει να κρεμάσει μερικούς megaλους στα κάγκελα, και οι ...προτεσταντες θα δεχθούν μια ...χαλάρωση προκειμένου να πουλήσουν την ηθικολογική τους παπαρολογια στο εσωτερικό, πως εξυγίαναν δηλαδή μια φίλη χώρα. Ετσι οι μεν πουλάνε αριστεροσύνη, τιμιότητα και νομιμότητα, οι δε δεξιοσύνη, χρηστικότητα  και αποτελεσματικότητα και κάπου ενδιάμεσα υπάρχει μια συμφωνία με όρους κάπως καλύτερους από τους προηγούμενους και για τα δύο μέλη.

Το πρόβλημα ειναι το πως θα βρούμε κοινα συμφέροντα για το παρον, διοτι στην παρούσα φάση τα θέλω των ηγεσιών ειναι ακρως αντίθετα.

Δηλαδή:

* Η Γερμανια, η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ κτλ κτλ θελουν να "πουλήσουν" μια επιτυχία, ένα πετυχημένο πρόγραμμα, το οποιο είναι το πακέτο Μνημονιου. Περα απο το δούλεμα, καλο ειναι να μην το γελάμε, μιας και ειχε αρκετές "καλές πατεντες": διακρατική συνεργασία, "αλληλεγγύη" μεταξύ εταίρων, έβγαλε νέους θεσμούς και συνήθεια και κυρίως έδειξε μια συνολική πολιτική βούληση. Το ότι ήταν για τον πούτσο καβάλα σε πολλούς τομείς ειναι λεπτομέρεια μπροστά στα υπόλοιπα, ειδικά για όσους δεν λούστηκαν τις συνέπειες. Ετσι και αλλιως, οπως εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, επρόκειτο για ένα πειραμα σε μικρό πληθυσμό, εντος Ευρωζώνης, σε σχετικά απομονωμένο περιβάλλον. Πρέπει λοιπον το ...πείραμα να τελειώσει και να δώσει μερικά απτά, μετρήσιμα και τελικά αποτελέσματα έτσι ώστε, αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον (Ι-ΤΑ-ΛΙ-Α), αυτούσιο ή με παραλλαγές, να υπάρχει έτοιμο, διαθέσιμο και ολοκληρωμένο σε καποιο συρτάρι και να μην χρειάζεται να τρέχουν οι επίτροποι και πρωθυπουργοί πέρα δώθε ξανά και να χαλάνε τα νευράκια τους.

* Η συριζική Ελλάδα θέλει να πουλήσει πως το μνημόνιο τελειωσε, πέτυχε δεν πέτυχε, πως ήταν λάθος πολιτική και πως η χώρα αλλάζει σελίδα άμεσα. Εδω έρχεται η αντίθεση με τους εταίρους-δανειστες και το μικρό δίκιο που έχει ο Σαμαρας. Το μνημόνιο τελειώνει 28/2. Μετά θεωρητικά μηδενίζεις το σκορ, και συνεχίζεις. Το ότι η πολιτική του Σαμαρά θα ήταν μετά ακόμα χειρότερη δεν ακυρώνει την αρχική παραδοχή. Το ότι ο Σαμαρας είχε γαμήσει τα πάντα δυομισι χρόνια τώρα δεν ακυρώνει την αρχική παραδοχή, ούτε και το γεγονός πως η κυβέρνηση του πλεον έδειχνε ολοφάνερα σημάδια ανικανότητας και χαζομάρας (διπλωματικά αυτό ονομάζεται "κυβερνητική κόπωση"). 

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ειναι πως θέλει να τελειώσει το μνημόνιο από την ημέρα εκλογής του και μετά, γι αυτο και οι φωτοβολίδες των υπουργών αμα τη αναλήψει καθηκόντων. Αναμενόμενο ήταν λοιπον να συναντήσει αντιδράσεις στο εξωτερικό, όχι τόσο για τις διαφωνίες επι της πρακτέας πολιτικής (που υπάρχουν και είναι πολλές) αλλά και διότι έπρεπε να τελειώσει το γαμημένο το πρόγραμμα no matter what. O φόβος στο εσωτερικό, μην τα πάει καλά ο συριζα εκεί που οι προηγούμενοι τα σκάτωσαν, δεν αγγίζει τόσο το εξωτερικό μιας και την ουρίτσα τους την έβγαλαν απέξω και γρήγορα (βλ. δήλωση Σουλτς: "τα μέτρα τα έκανε η κυβέρνηση, όχι εμείς" ). Ο φόβος στο εξωτερικό ειναι μην χαλάσουν οι αγορες και οι μπιζνες, τα ρέστα θα τα βρούμε, ακόμα και με τα κομμούνια. Προφανώς προτιμάνε Σαμαρά και Ραχόι, από ΣΥΡΙΖΑ και PODEMOS, αλλά δεν θα σκασουν κιολας, ούτε και θα ρισκάρουν τα ωραια τους γραφεία γι αυτό. Φοβούνται προφανώς το πετυχημένο υπόδειγμα που θα(;) φέρει η αριστερά κάπου, οπουδηποτε, αλλά αυτα τα ζητήματα κουλαντρίζονται εύκολα αν και όταν η χώρα τους πάει καλά, άσε που στην Ελλάδα δεν υπάρχει στην παρούσα φάση αντίπαλο δεος και βλεπουν πωςοι μόνοι που έχουν να επωφεληθούν απο την ενδεχόμενη πτώση του Συριζα ειναι οι ΧΑτες και όχι ο θλιβερός Σαμαράς. Ο Βαρουφάκης δεν το είπε αυτό με τους ναζί, για να το ακουσει ο Σόιμπλε που λογικά τα ξέρει τα κόζα (τι ξέρει, ενδέχεται να έχει πιο αντικειμενική άποψη της ελληνικής κοινωνίας από τον Σαμαρά), αλλά για να το ακούσουν οι γερμανοί ψηφοφόροι του Σόιμπλε οι οποιοι ενδέχεται να μην έχουν καθαρή εικόνα.

Πως λοιπον θα γίνουν τα αντιθετα συμφέροντα κοινα; Με τυπικό ευρωπαϊκό τρόπο. Περιμένοντας μέχρι το παρόν να γίνει μέλλον. Και αυτή ηταν η επιφοίτηση που μου ήρθε. Θα κουβεντιάζουν ολοι "καλη τη πίστη", θα κανει βόλτες και θα τρολάρει ο Βαρουφάκης, θα αρνείται η Γερμανία ακόμα και τις παραχωρήσεις που έκανε στο Σαμαρά, θα ανεβοκατεβαίνουν σαν τρελά τα χρηματιστήρια, θα κάνει η ΕΚΤ λίγο τον Ταρζάν, αλλα οχι και πολύ μην παραπέσει το ευρώ, θα μιλάμε και θα αναλύουμε και τελικά.....θα τελειώσει το Μνημόνιο στις 28/2. Θα βγει μια έκθεση πεπραγμενων, αποτελεσματων, πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων, θα τελειώσει το πρόγραμμα, ο ΣΥΡΙΖΑς θα λέει πως το τελείωσε νωρίτερα, απλά τώρα έσκασε η τυπική του λήξη, οι "άλλοι" θα λένε πως τελείωσε κανονικά με μια μικρή υστέρηση λόγω των εκλογών (έτσι γενικά, διοτι οι εκλογες εν Ελλάδι πάντα φέρνουν μια αναμπουμπουλα στην κρατική μηχανή) και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Αν παίξει αυτο το σενάριο θα ειναι ένας θρίαμβος της πολιτικής απέναντι στην "οικονομία", δηλαδή στις αγορές.

Οι Ευρωπαίοι θα πουλήσουν την ολοκλήρωση και την αλληλεγγύη, οι Έλληνες την αλλαγή πολιτικής και τον....ευρωπαϊσμό, άσε που θα έχουν μπροστά τους τέσσερα χρόνια μείον ένα μήνα για να υλοποιήσουν το όποιο πρόγραμμά τους (εκτος και αν μας τα παραπρήξει ο Καμμένος, οποτε μετά τον σουτάρουμε και είτε ο Συριζα ποταμίζει είτε πάει σε εκλογες). Το μνημόνιο θα έχει αναγνώσεις επιτυχίας (...ανάπτυξη μετά από 7 χρόνια ύφεσης, σιγά το δύσκολο), μερικές αποτυχίες (αυξηση ανεργίας, μείωση ΑΕΠ), κανα δυο τόνους παρατηρήσεις και θα πάμε για φρέσκα. Τότε τα φρέσκα θα είναι μια μίξη αυτών που έλεγα εδώ(στο τέλος), τα οποία οριοθετούν το status της κυβερνητικής επιτυχίας και θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι :

* Ανοδος του ελάχιστου μισθού, έστω και όχι άμεσα, αλλά όχι και ....στο τέλος της τετραετίας.
* Αφορολόγητο για όλους στα 10.000 - 12.000 και άμεσα.
* Αλλαγή του ΕΝΦΙΑ στο...σοσιαλιστικότερο
* Μετακύλιση του κρατικού χρέους στις καλένδες ή έστω απαλλαγή από τοκους/χρεολύσια για φέτος, για να τσουλήσει η χρονιά και να δουμε αν η κυβέρνηση μπορεί να κάνει πράξη τις απαραίτητες αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία.
* Μείωση του απαιτούμενου πρωτογενους πλεονάσματος από τα ανεδαφικά συμφωνημένα του ΝΔΣΟΚ 

Προφανώς το χρέος θα μειωθεί αλλά....δεν θα μειωθεί, θα βρεθεί δηλ. καποια βαρουφάκεια διατύπωση με την οποία θα είναι όλοι ευχαριστημένοι, οι τόκοι θα μειωθούν, ίσως και να χαριστούν για 1-2 χρόνια μιας και αλλιώς ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Προφανώς ο κύριος όγκος του χρέους θα παραμείνει μιας και ειναι ο μοναδικός τρόπος που έχουν η ΕΕ και η ΕΚΤ για να ελέγξουν κάπως τις πολιτικές των κρατών μελών.

Θα πάρουν όμως και κάτι χοντρό και οι γερμανοί και οι ρέστοι βόρειοι για να πουλήσουν στο δικό τους εσωτερικό, ίσως ένα κόψιμο της ελληνικής χρηματοδότησης, δηλ. κάτι τύπου κάντε πολιτική αλλά όχι με δικά μας λεφτά και εδώ να σε δώ μάγκα μου. Επίσης θα υπάρχει καποια επιτήρηση, αλλά σε πιο "αιρετό" επίπεδο, ίσως μια μιξη eurogroup - ευρωκοινοβουλίου μαζι με τους γνωστους ΕΕ, ΕΚΤ κτλ. Επίσης αν δουν στο εξωτερικό, πως υπάρχει διαδοχη κατάσταση για τον ΣΥΡΙΖΑ (πχ καποια "νεα" και πιο ευρωπαϊκή στη συμπεριφορά ΝΔ) τότε θα το παίξουν πιο άγριοι και οι όροι θα ειναι πιο ζόρικοι. Αλλιώς θα ...καλωσορίσουν και επίσημα το ...αριστερό πείραμα στο απομονωμένο περιβάλλον που λέγαμε και προηγουμένως.

Ανησυχίες....

Αν και όχι πολλές.

Μεσα στην αναμπουμπούλα που γίνεται εσχάτως, που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδι τη μανα, θα ήθελα να προειδοποιήσω την κυβέρνηση για κάτι. Το μοναδικό, καιτοι πανίσχυρο πλεονέκτημα που έχει, εντός και εκτός, ειναι η, σταδιακή για κάποιους, απότομη για κάποιους άλλους, εγνωσμένη απο πριν για πολλους, πεποιθηση, πως δεν έχουν ετούτοι οι καινούργιοι καμία μα καμία σχέση με τους προηγούμενους. Αυτο απο μόνο του δεν ειναι κακό ή καλό μιας και το "καμία σχεση" δεν εχει κατ΄ανάγκη περιεχόμενο, ή αν έχει και ειναι δύσκολα αντιληπτό, ο καθείς μπορεί να το γεμίσει κατά το δοκουν όπως ο ίδιος θεωρεί σωστό. Ητοι δεν ήταν απροσμενες οι εξελίξεις στο εσωτερικό επίπεδο όταν η κυβέρνηση βρήκε μερικούς ανεπιθύμητους συμμάχους, όπως τους παρακρατικούς εγκληματίες της ΧΑ, το φασιστικό χουντικό απομεινάρι Αμβρόσιο, την ημίτρελη (τουλάχιστον) Ελένη Λουκά και τον αναξιοπαθούντα ΜΚΟ Κραουνάκη.

Οι εξηγήσεις ειναι απλες: οι παρακρατικοί αναγνωρίζουν την νέα ταξη πραγμάτων και ψάχνουν να βρουν θέση σε αυτην, πάντα εντός του συστήματος εξουσίας, οι χριστιανοταλιμπάν θυμούνται ένδοξες μέρες Βυζαντίου οταν και έγλυφαν τον κώλο κάθε αυτοκράτορα, αρκει να μην τους έκοβε τους υπερ των φόρους, για την τρελή δεν εχει σημασία αν ειναι αθεος ο Βαρουφάκης, αρκεί που δεν πήρε πίπα στον Ντάισελμπλουμ, λες και κάτι έτρεξε στα γύφτικα, και ο Κραουνάκης νομίζει πως θα συνδιαλλαγεί με το "νεο ΠΑΣΟΚ" που ήρθε στην εξουσία, μιας και το παλιό του τα έσταζε.

Να πάτε να γαμηθείτε κύριοι. Κατανοώ πως τα προβλήματα αυτή τη στιγμή ειναι πολύ σοβαρά για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά μαζί σας, οποτε και επιβιώνετε....ασχολίαστοι, αλλά μην νομίζετε πως δεν ξέρουμε τι είστε και κυρίως τι δεν είστε. Η θεση των ΧΑτων ειναι στην φυλακή και όχι στην Βουλή, της Λουκά στο τρελάδικο και όχι στους δρόμους, του Κραουνάκη στην ελευθερη αγορά εργασίας για ατάλαντους και όχι στις επιδοτήσεις των υπουργείων και του Αμβροσιου καπου αναμεσα σε φυλακη και τρελάδικο ανάλογα με το τι θα βγάλουν οι ελεγκτες αν και όταν περάσουν από το γιατάκι του και αν παρ' ελπίδα δεν βρουν τίποτε, ε η δουλειά του ειναι στον ναό του και όχι στα τηλεπαράθυρα και στις εφημερίδες

Όλοι αυτοι οι "σωτήρες μας" από την αριστερά, απο την αθεϊα και τον πάπα, από την διανόηση και τον επάρατο διαφωτισμό ουουου σιξ σιξ σιξ και από την σωστή διαχείριση των πόρων του κράτους πρέπει να θυμούνται πως ο Συριζα ειναι αριστερο κομμα, ο Συριζα θεωρεί τους μετανάστες κανονικούς ανθρώπους, ο Συριζα ειναι "άθεο" - κοσμικό κόμμα και όχι απογονος της θεοκρατίας και θέλει να "κατεβάσει τις εικονες από τα δημόσια κτίρια", και πως όταν τα λεφτά λιγοστέψουν θα κόψει και άλλο τις αμαρτωλές επιδοτήσεις σε ΜΚΟ της πούτσας για να τα δώσει σε καναν εργαζόμενο.

Κατανοώ πως στην διαφαινόμενη τσαμπουκαλίδικη πολιτική που δείχνει να ακολουθεί η κυβέρνηση θα προσκοληθούν διάφοροι πουθενάδες προσδοκώντας είτε να το παίξουν "το ξερα απο πριν ρε" ή "εγω τα έλεγα αλλά", κατανοώ πως οι μέτριας νοημοσύνης λουμπεν προλετάριοι του "γένους" ελκυονται απο χαρισματικές φιγούρες και νιώθετε και σεις την αναγκη να το παίξετε και καλά συμμέτοχοι για να μην φάτε ντομάτες αλλά να θυμάστε κύριοι πως ειστε συνυπευθυνοι για τον εσμό στον οποιο ζούμε τόσα χρονια τώρα. Το καλύτερο που θα είχατε να κάνετε θα ήταν να εξαφανιστείτε από προσώπου γης και να ελπίζετε να σας ξεχάσουν, μπας και έτσι πάρετε άφεση.

Να πάτε να γαμηθείτε λοιπόν κύριοι. Θυμομαστε ποιοι ειστε και τι είστε. Και αν ο Σύριζα, στην ανάγκη του για εσωτερική νομιμοποιηση, διοτι αναμένονται ακόμα χοντρά κολπα με τους ευρωπαίοι, πέσει στην λούμπα και κάνει πως το ξεχνάει, ε να πάει να γαμηθεί και αυτός.