5 cents

Μερικές λέξεις - κλειδιά που έπεσαν στο τραπέζι αυτες τις μέρες:

* Διπλωματική απομόνωση. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως από την ΝΔ και ...το ΣΚΑΙ στον απόηχο των επισκέψεων Σουλτς - Νταϊσελμπλουμ στην Ελλάδα. Προφανώς και δεν ισχύει επί της αρχής, αλλα να θυμόμαστε πως η διπλωματική απομόνωση δεν ...σημαίνει τίποτα. Ειλικρινά τίποτα. Ειναι πολλά τα παραδείγματα χωρών που επέλεξαν πρόσκαιρα την "διπλωματική απομόνωση" από την απώλεια συμφερόντων που θεωρούν ζωτικά, με το Ισραήλ να αποτελεί διαχρονικό παράδειγμα. Θα μου πεις: ειμαστε Ισραηλ; Οχι. Αλλά ούτε και διπλωματικά απομονωμένοι είμαστε, πόσο μάλλον επειδή το ρομπότ Ντάισελμπλουμ αντέδρασε άγαρμπα.

* Κωλοτούμπα. Σημαίνει πλέον: ότι κάνει η κυβέρνηση, ακόμα και οταν δεν κάνει τίποτα (οπως πχ ισχύει μέχρι τώρα). Το να μιλάς με τους εταίρους σου, το να δίνεις προσωπικό στίγμα στην εξωτερική πολιτική (πχ Ρωσία), το να δέχεσαι στήριξη από τις ΗΠΑ (!), δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη κωλοτούμπα, σημαίνει πως η πολιτική ειναι κάτι ζωντανό και διαρκώς μεταβαλλόμενο, σημαίνει πως τα συμφέροντα της στιγμής δεν συνάδουν με τα προηγούμενα και πως στα πλαίσια της διπλωματίας μπορεί να δούμε διάφορα κουφά. Κωλοτούμπα για το Συριζα θα ειναι:

** Αν δεν περάσει το αφορολόγητο στα 12000

** Αν δεν περάσει (άντε εντος διετίας) το βασικό στα ελάχιστα 751 ευρώ

** Αν δεν κάνει διεθνείς διαγωνισμούς για τις τηλεοπτικές συχνότητες

** Αν δεν βγάλει καμια 250αρια σκάνδαλα του ΝΔΣΟΚ στον αέρα.

Τα υπόλοιπα ειναι ρητορείες.

* Συμφωνία/διαφωνία με τους εταίρους. Οπως θα σας πει και ο τελευταίος πολιτικός επιστήμονας το βασικό σε μια συμφωνία δεν είναι η συμφωνία η ίδια, όσο το τί συμφωνείται. Τα παραδείγματα των συμφωνιών του Νταβός και του Δουβλίνου ΙΙ θα έπρεπε να αρκούν για να μας πείσουν, ακόμα και αν δεν είχαμε το γκραντ σουξέ που λέγεται Mνημόνιο. Αν τα τοποθετημένα εντός μιας συμφωνίας δεν μας κάνουν, ειναι προτιμότερο να ειμαστε εκτός συμφωνίας παρά εντός και ριγμένοι. Στην φάση δε που οι σχέσεις ειναι καλές και οι συμφωνίες "όχι ακόμα καλές" συνήθως επικρατεί το τέχνασμα της "συμφωνίας να τα ξαναπούμε μεχρι να τα βρούμε" κάτι που ακολουθείται στην παρούσα φάση, όπου κανένας δεν δείχνει διάθεση να τραβήξει το σκοινί παραπάνω από το κανονικό.

* Αποπληρωμή χρέους. Ας μην κοροϊδευομαστε, το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι όλο, του ελληνικού χρέους θα αποπληρωθεί. Οχι γιατι δεν μπορει να κουρευτεί, ασφαλώς και μπορεί, απλα κανεις δεν θέλει να το κουρέψει, και κανείς δεν θέλει να κουρευτεί. Και μην μας το παίζουν μάγκες τα συντρόφια του ΚΚΕ, και η ΕΣΣΔ δάνειζε με τόκο (και είχε ξενερώσει με την πάρτη της ο Τσε) και τα έπαιρνε τα λεφτά της. Αυτό που δεν σας είπα όμως ειναι το πότε θα αποπληρωθεί. Όταν όταν ξέρουμε πως  η Αγγλία αποπλήρωσε φέτος δάνειο του....1790, η Γερμανία έπαιρνε ελαφρυνση χρέους με ρήτρα ανάπτυξης κτλ, το μόνο που μας μένει ως συμπέρασμα ειναι πως τα διακρατικά χρέη πληρώνονται μεν, αλλά ο τρόπος αποπληρωμής τους ποικίλει, ειδικά όταν οι διακρατικές σχέσεις ειναι τέτοιες που να ευνοούν την .....χαλάρωση. Δηλαδή αν πχ ο ελληνικό χρέος αποπληρωθεί το ...2300 με ρυθμό τέτοιο ώστε να μην μας προκαλεί εσωτερικά προβλήματα (κατι που τώρα δεν ισχύει μιας και δεν αντέχουμε ούτε καν το .....τζαμπα επιτόκιο που μας δίνουν οι εταίροι), ε τότε κανείς δεν θα έχει πρόβλημα να το πληρώσει. Οπως έλεγε και ο τέκης, θα σας το πληρώσουμε στο ακέραιο, αλλά δεν σας λέμε πότε.

* Σχέδιο. Κοψτε τις μαλακίες. Σχέδιο ασφαλούς εξόδου από την κρίση δεν έχει κανένας, γι αυτό και οι πολιτικές αλλάζουν και όλοι ψάχνονται, άσε που οι πολιτικοί ταγοι παγκοσμίως όλο και βγάζουν λαγους απ'τα καπέλα τους μεχρι να δουν τι θα γίνει. Το Μνημόνιο ένας τέτοιος λαγός ήτανε, ο οποίος όμως δεν δουλεψε. Απλα μερικές κινήσεις έχουν την λογική τους, τι θέλει καθείς να κόψει και τι θεωρεί ζωτικό μέχρι να περάσει η φουρτούνα. Και το πρόβλημα ειναι πως το "σχέδιο" που έχει ο κάθε Σόιμπλε στο κεφάλι του δεν βολεύει εμένα, και πιθανότατα ούτε και σένα φίλε αναγνώστη. Θα μου πεις με βολεύει το σχέδιο Ομπάμα; Οχι βεβαίως, το σχέδιο ΚΚΕ σε βολεύει αλλά δεν σε βλέπω έτοιμο να κάνεις επανάσταση, να βγεις εκτός ευρώ και να κάνεις κολεκτιβοποιημένη οικονομία, σε έναν κόσμο που λειτουργεί λιιιιιιγο διαφορετικά.

* Δεν κάνεις διαπραγμάτευση μπροστά στις κάμερες. Το είπε ο υπεργκέφαλος Τελλογλου, οποτε καλο ειναι να το αποδομήσουμε. Προφανώς κανεις δεν κάνει τώρα διαπραγμάτευση μπροστα στις κάμερες, αλλά να θυμόμαστε πως στις δημοκρατιες (και ο Τσιπρας και η Μερκελ πχ ειναι εκλεγμένοι απο το λαο) ο πολιτικός πρέπει συνέχεια να φαίνεται, και ότι το μισό παιχνίδι ειναι επικοινωνιακο, μιας και τα λεφτά τα πληρώνουν (πάντα ρε γμτ) οι πολίτες κάθε κράτους, οπότε πρέπει να πειστούν για τα λεφτά που δίνουν. Οταν οι Ελληνες (αυτο)δαιμονοποιούνταν συνέχεια ως τεμπέληδες και χαραμοφάηδες, όταν η κάθε κωλοφυλλάδα κατασυκοφαντούσε εναν ολόκληρο λαο, αυτό που έκανε ουσιαστικά ήταν πως έδινε άλλοθι στην κάθε Μέρκελ να μας συντρίψει οικονομικά, για τους δικούς της λόγους μιας και το κοινό της πειθόταν πως η κυβέρνηση του έπραττε σωστά. Το trolling των συριζαίων με τους ευρωπαίους αξιωματούχους (Βαρουφάκη προεξάρχοντος) μπροστά στις κάμερες έχει κύριο στόχο να αποδομήσει μια ολόκληρη φιλολογια και ως τέτοιο ειναι πολύ καλό so far (βλ εδώ σχετικά για το πως φάνηκε σε φυσιολογικά ευρωπαϊκά μάτια η συνάντηση Βαρουφάκη - Ντάισελμπλουμ, εξ΄ου και η σχετική "απολογια" Νταισελμπλουμ ελαχιστο χρόνο μετά). Οταν ο Βαρουφάκης θέλει να περάσει πως δεν θέλει οι ευρωπαίοι πολίτες να πετάνε λεφτά σε μια μαύρη τρύπα, ε αυτό θα το πει εκτός θυρών και όχι εσωτερικά, και το ακροατήριό του μόνο το τοπικό-εθνικό δεν ειναι, αλλά αντε αυτό να το εξηγήσεις στον Τέλλογλα. 

Και ενα τελευταίο: περα απο λαϊκισμους κτλ. Η κάθε κυβέρνηση για να περάσει τέτοιες χοντρές αλλαγές στην πολιτική πρέπει να έχει συνεχή και έντονη λαϊκή νομιμοποιηση, κάτι που οι προηγούμενες δεν είχαν μιας γείωναν το πρόγραμμα τους την επόμενη της ανάδειξης τους στην εξουσία. Οι κινήσεις Τσίπρα - Βαρουφάκη, παρόλο που δεν στόχευαν στο ελληνικό ακροατήριο, πέτυχαν αυτην την νομιμοποιηση  μιας και κοινωνείται η ιδέα "τήρησης της λαϊκής εντολής" μια ιδέα πανίσχυρη πανευρωπαϊκά. Όλοι ξέρουν πως αν γινουν αύριο εκλογες ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει 40% και οι ΑΝΕΛ 10%. Αν ομως την χάσει την νομιμοποιηση μέσα, τότε και οι έξω θα το χοντρύνουν, άσε που ο Σαμαράς δεν θα μαζεύεται πια. Η συνεχής "γκρινια" και κινδυνολογία των καναλιων την πρωτη εβδομαδα "αριστερης διακυβέρνησης" εκει αποσκοπούσε: στο πριονισμα της νομιμοποιησης. Και τώρα που ο Βαρουφάκης γίνεται σουπερ σταρ και είδωλο του σεξ, αρχιζει να αποδομείται η "καταλληλότητα" της υπολοιπης κυβέρνησης, έτσι αφηρημένα, (η οποια πλέον ούτε δηλώσεις δεν κάνει) - πλην Βαρουφάκη, καθώς η προσπάθεια απονομιμοποιησης συνεχίζεται απ όπου μας παίρνει

* Μεταρρυθμίσεις. Ο πιο φλου όρος ever, μαζί με την "αξιολόγηση". Τι σημαίνει μεταρρύθμιση; Εχει κάποιο νόημα σαν σκέτη λέξη; Ειναι μεταρρύθμιση ας πούμε η κατακρεούργηση εργασιακών δικαιωμάτων και η απαξίωση της ίδιας της εργασίας; Ειναι βήμα προόδου η εγκαθίδρυση κομματικού κράτους, όπως κατέληξε η αξιολόγηση του ΝΔΣΟΚ; Ειναι μεταρρύθμιση το ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής της δημόσιας περιουσίας; Όταν ο "ξένος" λέει μεταρρύθμιση, και ο ΝΔΣΟΚος λέει πάλι "μεταρρύθμιση" για ποιον λόγο νομίζετε πως εννοούν το ίδιο; Το πρόβλημα παραμένει το ίδιο όπως και αν το ονομάσουμε. Το ελληνικό κράτος, η ελληνική οικονομια συνολικά δεν λειτουργεί φυσιολογικά. Μεταρρύθμιση ειναι κάθε βήμα προς τον εξορθολογισμό, και ειδικά στο κράτος στην αξιοποιηση των χρηματων του πολιτη σε αξιοπιστες και αποδοτικές υπηρεσίες. Αν θεωρείτε πως οι μεταρρυθμίσεις του ΝΔΣΟΚ ωφέλησαν την κρατική λειτουργία, τότε μάλλον ζείτε σε άλλη χώρα. 

Κρατικοποιηση ή ιδιωτικοποιηση δεν σημαίνουν τίποτα απο μόνες τους. Το να το κάνεις σωστα όμως σημαίνει πολλά. Ο κάθε ξένος, ο κάθε δανειστής μας θέλει τα λεφτά του και σου λέει φτιάξε τα πράγματα και δώσε μου το χρήμα. Το αν εσύ διαλέξεις να πουλήσεις τον ΟΠΑΠ σε τιμή ευκαιρίας, για να βγάλεις ένα πρόσκαιρο κρατικό κέρδος, δεν σε κάνει μεταρρυθμιστή, σε κάνει εκποιητή. Οταν ο κάθε (καπιταλιστής του κερατά) Ντάισελμπλουμ κρατικοποιεί επιχειρήσεις στην χώρα του και σου ζητάει ιδιωτικοποιήσεις εδώ, ε κάπου πρέπει να αρχίζεις να ψυλλιάζεσαι πράγματα. Προφανως ο γραφων δεν ειναι υπερ της κρατικίστικης οικονομιας. Στον ιδιωτικό τομέα εργάζομαι από πάντα μου άλλωστε. Αλλά ειμαι υπερ ενός κράτους που λειτουργεί και στο οποιο οι φόροι μας επιστρέφοντα πρώτα και κύρια στον πολίτη ως υπηρεσίες, όχι στους δανειστες ως τόκοι αδιαφορωντας για τις υπηρεσίες που το κράτος πρέπει να επιστρέφει στον πολίτη.

Για την αξιολόγηση ένα τελευταίο. Οταν είσαι νέος στο Δημόσιο και σε αξιολογεί ο διορισμένος επί Πάκη ή επι ΠΑΣΟΚ κομματάρχης, τότε μονο αντικειμενική αξιολογηση δεν μπορεις να έχεις. Αν έχεις κοχόνες και θες αξιολογηση βάλτην στον "πελάτη": οι μαθητες να αξιολογούν τους δασκάλους (και οποιος πει πως αν κανεις χαλαρό μάθημα θα αξιολογηθείς χαλαρά να πα να διδάξει σε καμια αίθουσα. Πιο αυστηροι κριτές από τα παιδιά δεν υπάρχουν), οι φορολογούμενοι τους εφοριακούς, οι ασθενείς τους γιατρούς, τα νοσοκομεία κτλ κτλ. Εκει δεν διαφωνει κανένας. Αν συμφωνούμε πως η κρατική μηχανή ειναι διεφθαρμένη και δυσλειτουργική, το να βάζουμε τους παλιούς καρεκλοκένταυρους της να αξιολογούν τους καινούργιους ειναι μονόδρομος προς την καταστροφή.

* Η τρόικα ειναι το ίδιο με ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Οχι δεν ειναι, όπως δεν είναι το ίδιο και ο ταμίας με τον διευθυντή μιας τράπεζας, πόσο μάλλον με τον ιδιοκτήτη. Η τροικα ήταν μια ομάδα υπαλλήλων που επιθεωρούσε την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου προγράμματος, άσε που τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη την είχαν καταγγείλει πολλές φορές πως εξυπηρετούσε ...άλλα συμφέροντα. Σε πολιτικό επίπεδο η τρόικα δεν μπορεί να διαπραγματευτεί διότι δεν έχει τέτοια εξουσιοδότηση (οπως δεν έχει ούτε ο Ντάισελμπλουμ λχ). Οταν επιδιώκεις νέα συμφωνία, πας με αυτόν που μπορεί να την κάνει, όχι με τους υπαλλήλους του οι οποίοι δεν έχουν τέτοιες αρμοδιότητες. Η τρόικα λοιπον δεν σημαίνει τίποτα αν θες να αντικαταστήσεις το υπάρχον πρόγραμμα. Γι αυτο ειπε ο Τσίπρας πως δεν υπάρχει γι αυτόν τρόικα, και είχε και δίκιο. Προφανώς θα πας σε μια νέα συμφωνία/επιτήρηση, όλοι το θέλουν αυτό (πλην ΚΚΕ-ΧΑ για διαφορετικούς λόγους ο καθένας), αλλά επαναλαμβάνω: σημασία έχει το τί συμφωνείται, όχι έτσι απλά το να υπάρχει συμφωνία.

* Αλλάζει το κλιμα υπερ της Ελλάδος. @@. Το κλιμα ηταν αυτο που ήταν, οι συνθήκες παραμένουν. Απλά η παρατεταμένη πίεση σε μερικούς επιφέρει αλλαγές, όπως αναμένονται στην Ισπανία. Ο Ομπάμας όμως δεν τα έβγαλε απο την κοιλιά του χτες, τα λέει τόσα χρόνια. Απλά η ελληνική κυβέρνηση και η ντόπια ολιγαρχία ειχαν προσδεθεί στην Γερμανική Ορθοδοξία για τους δικούς τους, ιδιοτελείς, βεβαίως λόγους.

* Εχουμε δίκιο. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω ειναι πως "το δίκαιον" δεν διαμορφώνει τις διακρατικές σχέσεις. Το ζήτημα του δικαιου/αδίκου έγκειται στην (ηλίθια) ηθικολογία που μπορει να ειναι καλή για εσωτερική κατανάλωση όταν διαδηλώνεις για το ονομα της ΠΓΔΜ, αλλά στις διακρατικές σχέσεις δεν μετράει ούτε κατά λάθος. Γι αυτό και η πρόταση Βαρουφάκη δεν ξεκινά απο τα "εθνικά δίκαια" αλλά απο το "κοινό συμφέρον", κάτι το οποιο ειναι κατανοητό σαν όρος και όσο να 'ναι ειναι αποδεκτός απο τους ...διαφωτιστές Ευρωπαίους.

* Η ΕΕ ειναι εχθρός της Ελλάδας. Πάτε καλα; Στην παρούσα φάση η ΕΕ ειναι η μοναδική νησίδα ασφάλειας που έχουμε σαν χώρα. Το ότι η ΕΕ δεν πάει καλα, δεν σημαίνει πως η έξοδος απο αυτην θα μας οδηγήσει σε καλυτερους δρόμους. Απλά αν η ΕΕ συνεχίσει να ειναι αυτή που ειναι, αν δηλαδή συνεχίσει να μας αντιμετωπίζει ως Ευρωπαίους β΄κατηγορίας, ισως η έξοδος απο αυτήν να ειναι προτιμότερη, παρότι απευκταία. 

Τελευταίο αλλά όχι έσχατο:

* Θα κερδίσουμε/θα χάσουμε. Δεν θα γίνει τίποτα απο τα δύο, μιας και ειναι δύσκολο να οριστούν. Ειδικά η "ηττα" θα ειναι ήττα για όλους, άντε σε διαφορετικούς βαθμούς, αλλά ήττα έτσι και αλλιώς. Οποτε το ζήτημα δεν ειναι να "γαμήσουμε τους ξένοι" (και ας μας γαμούσαν τόσο καιρο, έτσι για να μαθαίνουμε πως τελικά, ίσως οι εκλογές να έχουν σημασία). Ειναι να φτάσουμε σε μια συμφωνία που να μπορει να τηρηθεί απ΄όλους. Οπότε το βασικό ειναι να αρχίσουμε να ορίζουμε το σημείο από το οποιο και μετά η συμφωνία μπορει να θεωρηθεί νικη της Ελλάδας, παρότι αποκλείεται να πάρουμε τα πάντα (κάτι που για λόγους πολιτικού εγωισμού των "αντιδικων" το θεωρώ προφανές), δηλαδή να ορίσουμε ένα σημείο απο το οποίο και μετά πρεπει η ελληνική κυβερνητική προσπάθεια να θεωρηθεί πετυχημένη και πίσω απο το οποίο να θεωρηθεί αποτυχημένη. Κατ΄εμέ αυτό οριοθετείται από :

* Ανοδος του ελάχιστου μισθού, έστω και όχι άμεσα, αλλά όχι και ....στο τέλος της τετραετίας.

* Αφορολόγητο για όλους στα 10.000 - 12.000 και άμεσα.

* Αλλαγή του ΕΝΦΙΑ στο...σοσιαλιστικότερο 

* Μετακύλιση του κρατικού χρέους στις καλένδες ή έστω απαλλαγή από τοκους/χρεολύσια για φέτος, για να τσουλήσει η χρονιά και να δουμε αν η κυβέρνηση μπορεί να κάνει πράξη τις απαραίτητες αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία.
* Μείωση του απαιτούμενου πρωτογενους πλεονάσματος από τα ανεδαφικά συμφωνημένα του ΝΔΣΟΚ

Οτιδήποτε πέρα απο αυτό για μένα θα συνιστά πολιτικό θρίαμβο, οτιδήποτε λιγότερο θα ειναι μια ήττα μιας και θα υπονομεύει όλο το προγραμμα του Συριζα αλλά στο τέλος τέλος και την κοινωνία την ίδια. Καπου εκεί μεσα να δεις πως θα κάτσει η μπίλια έτσι και αλλιώς.

Υ.Γ. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η Ελλάδα ηταν ένα πειραματόζωο για ένα πείραμα που δείχνει να μην "βγαίνει". Ίσως ειναι ώρα να γίνει πειραματόζωο για άλλου είδους πείραμα, αλλά αυτό ειναι θέμα για άλλο και μακροσκελέστατο ποστ.