Ουφ πεσατε να με φάτε! Άντε και να δούμε ποιος θα φορολογήσει ποτέ την εκκλησία!

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2006

Το τελευταίο Σ-Κ..

Αφιερωμένο στην Μαρία

Αυτό το Σ-Κ πήγα Πάτρα. Είχε έρθει και ο Στέφανος που κάνει τη θητεία του στα ... σύνορα -> Άραξο μεριά. Φυλάει φαντάζομαι την Ελλάδα από τα βατράχια που έχει εκεί κοντά.

Ορεξάτος ο φαντάρος, έκανε δηλώσεις. Να βγούμε, να κάνουμε, να πιούμε, να έτσι, νά αλλιώς...ανεβαινω που λέτε Πάτρα. Και βγαίνουμε Σάββατο βράδυ. Λουλούδι αρχικά. Ωραίοι, μοιραίοι και ντυμένοι στα μαύρα λες και είμαστε μέλη των Sisters Of Mercy (που τους θυμήθηκα τώρα αυτούς;)...

Στο τρίτο ποτό άρχισα να βαριέμαι και πάμε κατά room μεριά. Δώσε ντίσκο γαρνιρισμένη με Σταμάτη Γαρδέλη. Πολύ γέλιο αλλά ακόμα τα πράγματα ήταν αρκούντως ήρεμα. Πίνουμε μια-δυο....τεκίλες (;!;) και γινόμαστε αλφάδια.

Και αρχίζει ο χορός. Δώσε! Ο Στέφανος να έχει βγάλει την (επίπεδη ...περίπου) στομάχα όξω και να την κοπανάει δίκην ταμπούρλου! Μην γελάτε, έπιασε και ερχόντουσαν διάφορες να παίξουν με την Απολλώνεια (μην γελάτε ρε) κορμάρα - τύμπανο!

Αποφασίζω πως αφού αυτός κάνει την αρκούδα καιρός είναι να κάνω και εγώ τον γύφτο να μην μένω πίσω και ανοίγω το πουκάμισο να φανεί το τριχωτό μου στέρνο....ευτυχώς και δεν άδειασε το μαγαζι... Καλά ήτανε γελάσαμε....

Γινόμαστε ξανά κύριοι και παγαίνουμε στο Ιράκ, στην Βαγδάτη πιο συγκεκριμμένα. Ώρα ελαφρώς προχωρημένη, αλκοόλ στο αίμα ίσαμε ένα αυτόφωρο άμα οδηγάς....

Στην Βαγδάτη χαμός! Παλιές αλησμόνητες εποχές. Χοροί στην μπάρα και από κάτω, ο παππούς - τραβεστί και ο Μανώλης ο Μανάβης! Πολύ γέλιο, είδα φάτσες που είχα να δώ χρόνια. Σκηνικά απείρου κάλλους.

Να ανεβαίνει ο Παντελής ο μπάρμαν πάνω στην μπάρα με ένα μπουκάλι βότκα σηκωμένο, να το γυρίζει ανάποδα και να περνάμε από κάτω κάνοντας ντους προσπαθώντας να πιούμε!
Μια κυρία άρχισε να τα βγάζει ώσπου είδαμε πως για κυρία ήταν πολύ...κύριος και τρομάξαμε!
Ένας τύπος μου την έπεσε επειδή λέει κοίταγα την γκόμενά του.. Εδώ του είπα δεν βλέπω μπροστά μου, την γκόμενα σου θα κοιτάξω;, Τίποτα αυτός το χαβά του, τσμπουκάς και τέτοια... Εντέλει τον έπεισα...και μόλις έγινε αυτό και γίναμε κολλητοί, η γκόμενά του άρχισε να με χουφτώνει! Φαίνεται χαλάστηκε που δεν τσακωθήκαμε και ήθελε να δει αίματα πριν πάει για ύπνο... Φεύγω και πάω για κατούρημα επειγόντως....Έπιασα δύο να...καταλαβαίνετε στις τουαλέτες!!! Καλά παιδάκια ήταν και η κοπελιά φυσική ξανθιά. Μέχρι να γυρίσω το ζευγαράκι είχε φύγει αλλά ο χαβαλές ήταν ακόμα εκεί.

Ναι θα μου πείτε, και εμείς; Τί θα καθόμασταν και θα κοιτάγαμε το χαμό; Βουρ λοιπόν και μεις μην γίνει καμία μαλακία και γυρίσουμε σπίτι άπρακτοι...Χοροπηδητά, σφηνάκια - ποδόλουτρα, γελαστές φάτσες, γίναμε μια οικογένεια! Τα παραπέρα είναι αρκούντως προσωπικά και δεσμεύομαι από τον κώδικα καμακωτικής δεοντολογίας και δεν μπορώ να τα αποκαλύψω...Πάντως σπίτι δεν ξύπνησα...ο Στέφανος ακόμα δεν ξέρω που στο καλό χάθηκε γιατί τον βρήκα την Κυριακή το βράδυ για να δούμε κανένα αγώνα...



Καλά δεν ήταν; Αν σκεφτείτε πως νυστάζω και έχω πονοκέφαλο, λόγω εργασίας, καλό το κομματάκι ε; Πριν πάθει όμως η Μαρία κανένα εγκεφαλικό, και αρχίζει να εκτοξεύει παντόφλες, υποχρεούμαι να βάλω τα πράγματα στην θέση τους..
Πίπες κυρίες και κύριοι το πιο πάνω κείμενο!! Ο φαντάρος μας φλόμωσε στην μπαρούφα και έπεσε για ύπνο νωρίς καθότι τόσες μέρες άγρυπνος φρουρός της πατρίδας νύσταζε πια.... Οπότε αφού δεν έγινε τίποτα και είχα υποσχεθεί να φτιάξω ένα post με αυτά που θα κάναμε έπρεπε είτε να γράψω ένα κενό post είτε να το ρίξω στην αρβάλα όπως και εγένετο....Βρήκα μια παλιά ιστορία που είχα γράψει, πήρα ένα σκηνικό, το διάνθισα με παλιά περιστατικά και κάτι βγάλαμε για να γελάσουμε...Συγκρατήθηκα όμως και δεν έβαλα ούτε δράκους, ούτε πριγκήπισσες, ούτε ένα σφάξιμο βρε αδερφε! Την άλλη φορά θα κάψουμε την πόλη και μετά θα σώσουμε το σύμπαν !
Ευλογημένοι οι νυσταγμένοι γιατί σύντομα θα αποκοιμηθούν.....

2 σχόλια:

  1. Χαχαχαχαχαχαχαχα, έγραψες πάλι!
    Εμ, στα'λεγα εγώ να έρθεις όσο ήταν ο φαντάρος στην Αθήνα να βγούμε, δε μ'άκουγες! Καλά να πάθεις τώρα! :P

    Πάντως απ' ότι μου είπε εξιλεώθηκε με τα ψητούρια! :)

    Μάλιστα μου είπε "Γιατί δεν είσαι κι εσύ σαν το Γεράσιμο; Άμα δε βγαίνουμε να στο αναπληρώνω με μπριζόλες;"

    Τι να πεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Του gerry ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει και δεν δωροδοκείται με μπριζόλες. Απλά κατά το γνωστό ρητό "δεν γαμείς που δεν γαμείς δεν πας για ψάρεμα;" έπνιξα τον πόνο μου στο φαΐ. Πάντως ο δικός σου παραμένει και γαμώ τους μαγείρους!
    Περί Αθήνας το πνεύμα πρόθυμον....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

aeisixtir