Ζωή σε σας

Λίστα με τραγούδια τα οποία πρέπει δια ροπάλου να απαγορευτούν από όλα τα και καλούα ροκάδικα-ροκόμπαρα:

• Smoke On The Water
• Child In Time
• I surrender
• Όλα των Pink Floyd
• Whole Lotta Love
• Stairway To Heaven
• Οτιδήποτε έχει την φωνή του Coverdale
• Sunday Bloody Sunday
• Παπακωνσταντίνου γενικώς
• (Update) Scorpions γενικώς. Mου τους θύμησε η industrial daisies.
  

Και άλλα πολλά. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Αμάν! Είπαμε και μεις ρε παιδί μου να βγούμε, να τα πιούμε, να χορέψουμε βρε αδερφέ και στο τέλος ζητήσαμε κόλλυβα και συλλυπούμασταν τους συγγενείς του μακαρίτη! Παρακαλετά στο αφεντικό, απειλές στο dj, τιποτα, εκεί αυτοί. Η αποθέωση της ξενέρας και της κοινοτοπίας. Ρε είναι δυνατόν να είσαι τριαντάρης, έχων σώας τας φρένας και να χαβαλεδιάζεις με το Smoke on the Water; Πλάκα μας κάνετε ρε; Το άσμα είχα βαρεθεί να το ακούω όταν ήμουν 17, υπάρχει περίπτωση να το ανεχτώ τώρα;

Όταν τέλος πάντων μας έκανε καμιά χάρη και έπαιζε τπτ "πιο της προκοπής" και ανέβαινε και λίγο η διάθεση ρε παιδί μου ερχόταν η αλλαγή - τυρόπιτα και σε έβγαζε από τα ρούχα σου!

Θυμήθηκα ένα σκηνικό πέρισυ τέτοια εποχή που ο χαρίδημος εξηγούσε τα αυτονόητα στο dj, εγώ βάραγα το κεφάλι μου απελπισμένος στην μπάρα και η Δήμητρα του πέταγε φυστίκια στο κεφάλι (από απόσταση περίπου 4 μέτρων).

Μετά λέμε πως το ροκ πέθανε και δεν το πάνε οι νέες γενιές. Μα τι να πάνε με τον κάθε κολλημένο που έχουν μπλέξει; Ο μόνος λόγος τελικά που έγινε trendy η house, το trance κτλ είναι πως σαφέστατα υπάρχουν εκεί σοβαροί d-τζέδες που πρώτα απ' όλα προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο να χορέψει και όχι να βαρεθεί την ζωή του. Ρε φίλε άμα ήθελα να αράξω στον καναπέ και να το παίξω κουλτούρα, καθόμανε και σπίτι μου!

Το έχουμε κάνει το σύστημα "Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει". Α στο διάολο πια. Στην Ελλάδα αν θες να χορεψεις και να δεις και άλλους να το κάνουν πρέπει να πας σε σκυλάδικο! Θεωρείται αμαρτία εμείς οι προχώ, οι ροκάδες, οι έτσι, οι αλλιώτικοι, οι πασαλιμανιώτικοι να σκάσουμε χαμόγελο ή να βγούμε έξω και όντως να διασκεδάσουμε! Ρε μπας και το γέλιο και ο χαβαλές είναι ιεροσυλία μπροστά στην ανυπέρβλητη ιερότητα των τραγουδιών που παίζει ο κάθε μπαγλαμάς; Άσε που γενικώς αν σε δει κάποιος να κουνιέσαι λίγο παραπάνω από το κανονικό θα στραβώσει γιατί του μειώνεις το οπτικό πεδίο του κοζαρίσματος (και να έκαναν και τπτ ρε παιδί μου να πω χαλάλι. Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν την πέφτει).

Έγινε αστείο πλέον. 'Ασκηση θάρρους και χαβαλέ: Όταν πάτε σε ροκάδικο και έχετε όρεξη να δείτε βλέμμα απόγνωσης στο πρόσωπο του d-τζε ζητήστε του κάτι τέτοιο:







Υπάρχει καλή πιθανότητα να βάλει τα κλάματα, να ζητήσει συγνώμη, να πει πως "έχω ρε παιδιά, μην νομίζετε, αλλά ξέχασα το cd σπίτι" κτλ. Σε όλους αρέσουν οι άτιμοι αλλά κανείς δεν τους παίζει!

Ξεκολλάτε ρεεεεεεεεεεεε!



Υ.Γ. Ροκάδικο που δεν παίζει Ramones ΔΕΝ είναι ροκάδικο!


Update: Θυμήθηκα το εξής ξεκαρδιστικό, στο ίδιο ροκάδικο πέρισι: Μπαίνουμε μέσα βρίζοντας (πάλι θα μας ξενερώσει ο μαλάκας κτλ) και έκπληξη! Ο κλασικός παππούς - κολλητός του Gillan (:P) απουσιάζει και παίζει μουσική ένας πιτσιρικάς. Τίποτε το συγκλονιστικό, ωραία μουσικούλα όμως για να κάνουμε κέφι, να κουνηθούμε λίγο και να πιούμε 5-6 ποτά ο καθένας. Μια χαρα ήταν! Πρώτη φορά είδαμε το boss να χορεύει μεσα από την μπάρα. Του λέει ο χαρίδημος:
"Είδες που στα λέγαμε; Άλλαξες μουσική και γέλασε το χειλάκι σου!"
Ένα τριήμερο που έλειπε ο κολλημένος περάσαμε χάρμα!

Update2: Εμπνεόμενος από τον χαριδημο
σας κερνάω και ένα videακι που τσίμπησα. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!