Αντιγράφω από http://amaliasday.blogspot.com/ , ευπρόσδεκτες οι προτάσεις όλων, εδώ , εκεί και παραπέρα :)
(Σημ. Εννοείται πως ο καθένας μπορεί να αναρτήσει ότι ποστ θέλει σχετικά με το θέμα - αν επίσης το θέλει. Το παρόν είναι μια πρόταση)
25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.
01.06.08: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.
Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.
Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Οσο έτρεχε η συλλογή υπογραφών στο κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Αμαλία/Για την Υγεία», το δημόσιο ενδιαφέρον στράφηκε στις πυρκαγιές και τις επερχόμενες εκλογές. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Aκόμη και κάποιες υποσχετικές εξαγγελίες των ημερών, εξανεμίστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές.
«Η επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.» αποτελεί αυτή τη στιγμή ανέκδοτο, πέραν κομματικών στεγανών. Η δημόσια περίθαλψη βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πέρισυ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* ελλείψεις κρεβατιών σε ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) που στοιχίζουν τη ζωή σε 3.000 συνανθρώπους μας το χρόνο,
* βρέφη και παιδιά που πεθαίνουν από ελλείψεις σε ασθενοφόρα,
* μεταγγίσεις αίματος που πραγματοποιούνται χωρίς παρουσία γιατρού ή/και ελέγχους,
* γιατροί που κρατούν κρεβάτια για «δικούς» τους ασθενείς στερώντας θέσεις από «λίστες» αναμονής,
* γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκούν (οι διαδικασίες π.χ. για προσλήψεις 6.000 νοσηλευτών και 4.500 γιατρών ακόμη εκκρεμούν, καθώς δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα κονδύλια στον προϋπολογισμό), με αποτέλεσμα το να καταδικάζονται οι ασθενείς σε ελλειπή φροντίδα και ο υπάρχον εξοπλισμός σε αχρηστία,
* πλήρη απουσία ουσιαστικού και αποτελεσματικού σχεδιασμού εφημεριών κι έτσι το φακελάκι να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ,
* τεράστια ελλείμματα στα νοσοκομεία που επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος χωρίς να υπάρχει έλεγχος των οικονομικών τους,
* σταδιακή «έξοδο» του ΙΚΑ από τον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης και την εκμετάλλευση των υφιστάμενων υποδομών των θεραπευτηρίων από ιδιώτες, να είναι πλέον γεγονός,
και δεν θα μας έφταναν μπλογκς ολόκληρα για να καταγράψουμε την αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ.
Οσοι συνεχίζουμε τη διαμαρτυρία φέτος, ένα χρόνο μετά, εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή, ούτε ανήκουμε σε κάποιο "κίνημα μπλόγκερς" (το οποίο δεν υφίσταται σαν έννοια, απλώς βόλεψε να ονομαστεί από τα μήντια έτσι). Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!
Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία. Να μην ζήσουν όσα έζησαν και ζουν ακόμη τόσοι άλλοι ασθενείς που καταταλαιπωρούνται στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.
Αυτός είναι ο τελικός σκοπός: να αλλάξει η νοοτροπία.
Κάτι που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την πρώτη ώρα που ταχθήκαμε σε αυτή την κίνηση. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών αποτύπωσε με διαφάνεια και σε ικανοποιητικό βαθμό (απ’ό,τι φάνηκε από το δημόσιο διάλογο στο μπλογκ «Για την Υγεία») τα ζητούμενα, αλλά παρ’όλ’αυτά δεν έφερε το αποτέλεσμα που ευχόμασταν.
Τι θα γίνει όμως, θα περιμένουμε να μπούμε πάλι σε προεκλογική περίοδο για να «τσούξει» η ανακίνηση του θέματος; Θα περιμένουμε να δημοσιοποιήσει πάλι κάποιος συνάνθρωπός μας τον πόνο του για να συγκινηθούμε; Θα αδρανούμε μέχρι να πεθάνει κάποιος δικός μας και μετά να καταγγείλουμε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις;
Αρκετά αδρανήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθεί αυτό το σύστημα. Ολοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Πόσο ακόμη θα το υπομένουμε και θα το ανατροφοδοτούμε με μια αποκοιμισμένη κοινωνική συνείδηση; Το πρόβλημα είναι καθημερινό, το ζούμε όλοι μας κάποια στιγμή και δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα για να κινητοποιηθούμε. Δεν είναι δυνατόν να σταθούμε αμέτοχοι μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως το δικαίωμα στην Υγεία.
Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Η ως τώρα πορεία της διαμαρτυρίας έδειξε ότι ο αρχικός ενθουσιασμός στην Ελλάδα ξεφουσκώνει γρήγορα και η κατάσταση μένει ως έχει. Το πιο εύκολο είναι να πούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό, να τα παρατήσουμε και να γυρίσουμε στο βόλεμα και τη λήθη.
Οσο όμως υπάρχουν όλοι εκείνοι που γονατίζουν από το Ε.Σ.Υ, π.χ. οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, που περιμένουν στις ουρές του ΙΚΑ με τις ώρες, ή τα παιδιά που στοιβάζονται και τα «ξεπετάνε», συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης, εμείς που έχουμε φωνή, θα κάτσουμε στ’αυγά μας;
Δεν μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.
Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.
Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:
1. Ανεβάζουμε το κείμενο αυτό στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.
2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει και να παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.
3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:
«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο www.gopetition.com/online/12922 και προώθησε το σε όσους γνωρίζεις.»
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία.
Συνεχίζουμε!
(Σημ. Εννοείται πως ο καθένας μπορεί να αναρτήσει ότι ποστ θέλει σχετικά με το θέμα - αν επίσης το θέλει. Το παρόν είναι μια πρόταση)
25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.
01.06.08: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.
Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.
Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Οσο έτρεχε η συλλογή υπογραφών στο κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Αμαλία/Για την Υγεία», το δημόσιο ενδιαφέρον στράφηκε στις πυρκαγιές και τις επερχόμενες εκλογές. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Aκόμη και κάποιες υποσχετικές εξαγγελίες των ημερών, εξανεμίστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές.
«Η επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.» αποτελεί αυτή τη στιγμή ανέκδοτο, πέραν κομματικών στεγανών. Η δημόσια περίθαλψη βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πέρισυ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* ελλείψεις κρεβατιών σε ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) που στοιχίζουν τη ζωή σε 3.000 συνανθρώπους μας το χρόνο,
* βρέφη και παιδιά που πεθαίνουν από ελλείψεις σε ασθενοφόρα,
* μεταγγίσεις αίματος που πραγματοποιούνται χωρίς παρουσία γιατρού ή/και ελέγχους,
* γιατροί που κρατούν κρεβάτια για «δικούς» τους ασθενείς στερώντας θέσεις από «λίστες» αναμονής,
* γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκούν (οι διαδικασίες π.χ. για προσλήψεις 6.000 νοσηλευτών και 4.500 γιατρών ακόμη εκκρεμούν, καθώς δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα κονδύλια στον προϋπολογισμό), με αποτέλεσμα το να καταδικάζονται οι ασθενείς σε ελλειπή φροντίδα και ο υπάρχον εξοπλισμός σε αχρηστία,
* πλήρη απουσία ουσιαστικού και αποτελεσματικού σχεδιασμού εφημεριών κι έτσι το φακελάκι να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ,
* τεράστια ελλείμματα στα νοσοκομεία που επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος χωρίς να υπάρχει έλεγχος των οικονομικών τους,
* σταδιακή «έξοδο» του ΙΚΑ από τον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης και την εκμετάλλευση των υφιστάμενων υποδομών των θεραπευτηρίων από ιδιώτες, να είναι πλέον γεγονός,
και δεν θα μας έφταναν μπλογκς ολόκληρα για να καταγράψουμε την αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ.
Οσοι συνεχίζουμε τη διαμαρτυρία φέτος, ένα χρόνο μετά, εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή, ούτε ανήκουμε σε κάποιο "κίνημα μπλόγκερς" (το οποίο δεν υφίσταται σαν έννοια, απλώς βόλεψε να ονομαστεί από τα μήντια έτσι). Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!
Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία. Να μην ζήσουν όσα έζησαν και ζουν ακόμη τόσοι άλλοι ασθενείς που καταταλαιπωρούνται στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.
Αυτός είναι ο τελικός σκοπός: να αλλάξει η νοοτροπία.
Κάτι που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την πρώτη ώρα που ταχθήκαμε σε αυτή την κίνηση. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών αποτύπωσε με διαφάνεια και σε ικανοποιητικό βαθμό (απ’ό,τι φάνηκε από το δημόσιο διάλογο στο μπλογκ «Για την Υγεία») τα ζητούμενα, αλλά παρ’όλ’αυτά δεν έφερε το αποτέλεσμα που ευχόμασταν.
Τι θα γίνει όμως, θα περιμένουμε να μπούμε πάλι σε προεκλογική περίοδο για να «τσούξει» η ανακίνηση του θέματος; Θα περιμένουμε να δημοσιοποιήσει πάλι κάποιος συνάνθρωπός μας τον πόνο του για να συγκινηθούμε; Θα αδρανούμε μέχρι να πεθάνει κάποιος δικός μας και μετά να καταγγείλουμε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις;
Αρκετά αδρανήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθεί αυτό το σύστημα. Ολοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Πόσο ακόμη θα το υπομένουμε και θα το ανατροφοδοτούμε με μια αποκοιμισμένη κοινωνική συνείδηση; Το πρόβλημα είναι καθημερινό, το ζούμε όλοι μας κάποια στιγμή και δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα για να κινητοποιηθούμε. Δεν είναι δυνατόν να σταθούμε αμέτοχοι μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως το δικαίωμα στην Υγεία.
Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Η ως τώρα πορεία της διαμαρτυρίας έδειξε ότι ο αρχικός ενθουσιασμός στην Ελλάδα ξεφουσκώνει γρήγορα και η κατάσταση μένει ως έχει. Το πιο εύκολο είναι να πούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό, να τα παρατήσουμε και να γυρίσουμε στο βόλεμα και τη λήθη.
Οσο όμως υπάρχουν όλοι εκείνοι που γονατίζουν από το Ε.Σ.Υ, π.χ. οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, που περιμένουν στις ουρές του ΙΚΑ με τις ώρες, ή τα παιδιά που στοιβάζονται και τα «ξεπετάνε», συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης, εμείς που έχουμε φωνή, θα κάτσουμε στ’αυγά μας;
Δεν μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.
Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.
Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:
1. Ανεβάζουμε το κείμενο αυτό στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.
2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει και να παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.
3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:
«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο www.gopetition.com/online/12922 και προώθησε το σε όσους γνωρίζεις.»
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία.
Συνεχίζουμε!
Η φωτο με την ουρά στις πληροφορίες νοσοκομείου είναι από Βήμα, με τα κίτρινα μεταλλικά κρεβάτια του ΠΙΚΠΑ από Tα Νέα, με το ματωμένο φακελάκι από kaltsovrako.
Να πούμε όμως και κάτι καλό τουλάχιστον για τους γιατρούς που βαράνε σαραντάωρα και χειρουργούν με μισή ώρα ύπνο στην καρέκλα, ιδίως στα περιφερειακά νοσοκομεία...Εμένα τουλάχιστον κάποιοι τέτοιοι με είχαν σώσει πέρισυ, χωρίς φακελάκι και με χειρουργούσαν επί 7 ώρες εκτός της (διπλο) βάρδιας τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ! ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές.
ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ, ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΜΑ΄ΛΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΚΑΘΩΣ Η ΕΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΘΕΣΕ ΠΛΑΦΟΝ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΙ)
ΖΑΦΟΝΤ ΒΑΛΕ ΛΙΝΚ ΣΤΟ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΜΑΛΙΑ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ (ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΤ)
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΜΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΤΟΠ ΤΕΝ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΛΙΝΚ ΜΙΑ ΣΤΟ ΤΟΣΟ...
ΦΙΛΙΑ
Γειά χαρά σε όλους.Εδώ σχέδον κ 10 μέρες διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον όλα αυτά που γράφονται κ ειλικρινά το σκέφτηκα πάρα πολύ μέχρι να αποφασίσω να πώ κ 'γώ 2 πράγματα για το θέμα.Καταρχήν συμφωνώ κ ΄γω για τους γιατρούς εκείνους που παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουν καθημέρινα,εξακολουθούν να τιμάνε τον όρκο που δώσανε κ να αντιμετωπίζουν τη ζώη με την αξία που της πρέπει!Δυστυχώς όμως κ το λέω με πόνο ψυχής είναι λίγοι οι Ανθρωποι-Γιατροί!Μερικοί απο μας έχουν βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να το ανακαλύψουν απο πρώτο χέρι κ 'γώ είμαι μία απο αυτούς που βίωσα κ τις 2 κατηγορίες!Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο άσχημη εμπειρία απο το να αγωνιάς για τη ζωή του δικού σου ανθρώπου να έχεις τον πόνο σου κ τον πανικό ζωγραφισμένο στα μάτια σου να κρέμεσαι κυριολεκτικά απο τα χείλη του γιατρού κ αυτός να σου δίνει εξιτήριο ξεφτυλίζοντας σε,κουρελιάζοντας κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια σου επειδή δεν τον ευχαρίστησες,όχι δια στόματος φυσικά αλλά δίνοντας του χρήματα!Ολα αυτά συνέβησαν στο κατά τα άλλα ΔΗΜΟΣΙΟ νοσοκομείο Ιπποκράτειο!Ευτυχώς γνώρισα κ την άλλη πλευρά του συστήματος,την ανθρώπινη,στα πρόσωπα των γιατρών του νοσοκομείου ΣΩΤΗΡΙΑ!Την ταλαιπωρά φυσικά της ΑΜΑΛΙΑΣ στον βαθμό που εκείνη κ η οικογένεια της πέρασε εμείς δεν την περάσαμε!Μπορώ όμως να την καταλάβω!Ολοι λίγο-πολύ τα χάλια της ΔΗΜΟΣΙΑΣ(εδώ γελάνε)υγείας τα έχουμε ζήσει γι'αυτό όπως μπόρουμε κ με όποιο τρόπο καλό θα είναι να αντιδράσουμε!Το πιο πιθανό είναι να μη καταφέρουμε τίποτα αλλά δεν θα βλάψει κ κανέναν μας να το προσπαθήσουμε!Οσοι πάλι το βλέπουν τελείως άσκοπο ας μην το κάνουν!Δεν βάζουμε σε κανέναν το μαχαίρι στο λαιμό!Μην αποθαρύνουν κ τους υπόλοιπους που είναι αναποφάσιστοι!Ούτως ή άλλως ο καθένας μας δίνει το δικό του αγώνα μόλις βρεθεί στην ίδια θέση που βρέθηκε η άτυχη η ΑΜΑΛΙΑ κ πλήθος απο συνανθρώπους μας!Εύχομαι σε κανέναν σας να μην βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση!Ας είναι ελαφρύ λοιπόν το χώμα που σκεπάζει την ΑΜΑΛΙΑ κ ο καθένας μας ας δώσει το δικό του αγώνα όπως εκείνος νομίζει!Ας ευχηθούμε όλοι μαζί η ΑΜΑΛΙΑ να είναι το τελεύταιο θύμα αυτής της τόσο νοσηρής κατάστασης που διαδραματίζετε στα Ελληνικα νοσοκομεία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ας ευχηθούμε όλοι μαζί η ΑΜΑΛΙΑ να είναι το τελεύταιο θύμα αυτής της τόσο νοσηρής κατάστασης που διαδραματίζετε στα Ελληνικα νοσοκομεία μας!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι, μακάρι, μακάρι....
Αλλά οι θάνατοι από ασυνείδητους (καμμία σχέση με όσους τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη, έτσι?), συνεχίζουν καθημερινα.
Με τη διαφορά ότι όλοι αυτοί οι χριστιανοί δεν έχουν μπλογκ να τους βγάλουν τους απαράδεκτους, τους επικίνδυνους, τους ντροπή-για-το-λειτούργημα γιατρούς, στη φόρα...
Συνεχίζουμε λέμε!
Έχω την εντύπωση ότι το θέμα έχει ατονίσει κατά πολύ, κάτι που στην Ελλάδα είναι καθημερινότητα στα πάντα, και με λυπεί αφάνταστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε λαός διαχυτικός, παρορμητικός, συναισθηματικός και ζαμανφουτίστας, κι όλα αυτά ταυτοχρόνως.
Χαίρομαι που μας το ξαναθυμίζεις, γιατί αλλιώς ο αγώνας της θα ήταν άσκοπος.
Καιρός να σπάσουν κάποια κατεστημένα ντροπής.
σωστά αναφέρεσαι σε αλλαγή νοοτροπίας. Οι αλλαγές ωστόσο, είναι σαν την κίνηση της γης. Δεν το νιώθουμε, αλλά αυτή γυρίζει. Οι σωστές αλλαγές τουλάχιστον. Πιστεύω οτι η αλλαγή νοοτροπίας, που θα φέρει φυσικά και αλλαγή της κατάστασης, δεν επιβάλλεται σε κανέναν από κανέναν. Ούτε συντελείται με μοχλό πίεσης μερικές εκατοντάδες, ή και χιλιάδες αν θέλεις, υπογραφές. Ή φωνές. Η ορθή αλλαγή νοοτροπίας μπορεί να συμβεί μόνο μέσω της παιδείας, κι αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο, ξεχωριστό θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά εύχομαι να πάει καλά η κίνηση που σχεδιάζετε.
Νομίζω ότι η καθιέρωση της 1ης Ιουνίου, όπως και η προσπάθεια να μεταβληθεί σε κίνημα μια απλή διαμαρτυρία, είναι υπερβολικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σύστημα υγείας πονά, και πονά θανάσιμα. Η διαφθορά, η διαπλοκή, η αδιαφάνεια διατρέχουν όλον τον κοινωνικό ιστό και δυστυχώς αποτελούν δευτέρα φύση στον νεοέλληνα. Το χτύπημα πρέπει να γίνει στις εκλογές, την μόνη ημέρα που ο πολίτης μπορεί να τιμωρήσει τους ενόχους και τους συντηρητές αυτού του συστήματος.
doctor
Ήμουν προημερών σε μια κουβέντα, περί καθηγητών-εκπαιδευτικών σχολείων που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές τους. Κατακριτέο και επισύρει ποινές ασφαλώς. Αλλά ο τύπος προσπάθησε να πείσει ότι οι εκπαιδευτικοί είναι ο πιο βρώμικος κλάδος που υπάρχει στο δημόσιο και οι καημένοι οι γιατροί τι κάνουν; Απλά ζητάνε ένα φακελακι για να σου δώσουν προτεραιότητα στην εγχείριση... Αλήθεια, νομίζουμε ότι θα αλλάξει κάτι τελικά σε αυτή την χώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήDoc
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυ γαρ έρχεται μόνον.
Δυστυχώς φοβάμαι ότι μία τέοια κίνηση δε θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Οι κινητοποιήσεις εντασσόμενες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διεκδίκησης μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Όταν όμως γίνοτναι επετειακά και σπασμωδικά μένουν πυροβολισμοί στο αέρα και μόνο ζυμώνουν λίγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς απολογούμαι για το γεγονός πως έδειχνα απών....μιας και ήμουν :)
ΑπάντησηΔιαγραφή(και τώρα να δείτε το καλοκαίρι κάτι απουσίες να σου γυρίσει το μάτι ανάποδα!)
@patsiouri
Το σύστημα υγείας νοσεί αλλά οι γιατροί είναι ο τελευταίος τροχός της αμαξης. Εϊναι σαν να λέμε πως οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για τα χάλια της παιδείας και να ρίχουμαι συγχοροχάρτι στους άλλους.
Και σε μένα δεν έχει ζητηθεί φακελλάκι, ακόμα τουλάχιστον, και μάλιστα μια φορά που είχα κάνει μια επεμβασούλα, όταν ρωτήσαμε γιατί υπάρχει καθυστερηση (υπονοώντας πως ο γιατρός ήθελε λάδι), αυτός με έβαλε σοτ χειρουργείο σφαίρα, τσαντισμένος κιόλας που το υπονόησα!
Καλοί και κακοί λειτουργοι υπάρχουν σε κάθε επαγγελμα. Η ατιμωρισία δείχνει τους καλούς κακούς και τους κακούς καλύτερους!
@athena
Μόλις θυμήθηκα πως υπάρχουν φουλ εξοπλισμένα νοσοκομεία, που είναι ανενεργά επειδή δεν έχουν δρομολογηθεί οι προσλήψεις και τα πήρα στο κρανίο! Επίσης υπάρχουν πολλά επαρχιακά νοσοκομεία που υπολειτουργούν... τι να σου κάνει και ο γιατρός όταν η πολιτεία των απαξιώνει;
@goofy
Δεν θέλω ανθρώπους-γιατρούς. Θέλω ΓΙΑΤΡΟΥΣ.
"Ας ευχηθούμε όλοι μαζί η ΑΜΑΛΙΑ να είναι το τελεύταιο θύμα αυτής της τόσο νοσηρής κατάστασης που διαδραματίζετε στα Ελληνικα νοσοκομεία μας!"
Αυτός είναι ο στόχος φίλτατε, και όχι μια ημέρα-μνήμης ανευ περαιτέρω νοήματος!
@aphrodite
Σαφώς και συνεχίζουμε!
@jenny
Πολλές φορές δεν είμαστε τόσο ξεχασιάρηδες. Νομίζω πως αν ο καθένας μας φέρει τον εαυτό του στην θέση της Αμαλίας θα τα πάρει στο κρανίο, και αυτό σε ωθεί να φωνάξεις...
@osela
Συμφωνούμε εν μέρει. Σίγουρα οι υπογραφές από μόνες τους δεν κάνουν τίποτε.
Δεν κάνουν και κακό όμως. Παιδεία δεν είναι μόνο το σχολείο. Υπάρχει κα η κοινωνική παιδεία και τα blogs πλέον ανήκουν σε αυτήν (με την ίδια πάνω κάτω έννοια που ανήκουν και τα ΜΜΕ)
@doctor
Εγώ ποτε δεν έχω ψηφίσει κόμμα εξουσίας, οπότε αυτό που λες το κάνω πράξη εδώ και χρόνια :)
5-10-1000 άτομα που συμφωνούν σε ένα δυο πράγματα δεν συνιστούν κίνημα, αλλά...χμμ...προσπάθεια αλλαγής του zeitgeist
Mια bloggική προσπάθεια δεν μπορεί να ανατρέψει το σύστημα. Αλλά αν επηρεάσει (πχ στις επόμενες εκλογές) έστω και λίγους θα έχει επιτελέσει το σκοπό της...
@ellie
ΑΠό εμένα πές τους με κάθε αγάπη να πάνε να γαμηθούν :)
Τι τραβάμε και μεις οι επιστήμονες ρεεεε!!!
Πλάκα πλάκα το ζήτημα είναι πολιτικό και συνάρτηση της οικονομίας της χώρας μας. Όσο αυτή είναι μπουρδελο, τέτοιοι θα είναι και οι δημόσιοι τομείς της παιδεία, υγεία κτλ
Αλλά όχι ρε συ να μου συγκρίνουν το φροντηστίριο με τον εκβιασμό πάνω στο κρεβάτι του πόνου!
@χρήστος
Σωστός!
@δείμος
Εξαρτάται τι αποτέλεσμα προσδοκά ο καθένας.
**5 κλικ παραπάνω; Αδιάφορο και ανούσιο.
** Πτώση της κυβέρνησης; Ελαφρώς κουφό
** Γνωστοποίηση μιας κατάστασης σε ακόμα περισσότερο κόσμο; Πιθανόν
** Αλλαγή (έστω αρχή της αρχής του ξεκινήματος της προσπάθειας για αλλαγή. Όλοι οι δρόμοι αρχίζουν με ένα βήμα) του τρέχοντος μοντέλου συμπεριφοράς (βλ σχόλιο έλλης) που θεωρεί το φακελάκι "φυσιολογικό"; Μακάρι!
love&kisses
zaphod
Όλοι νομίζω θέλουμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές σύστημα που δε θα μας κάνει να θέλουμε να πεθάνουμε για να γλιτώσουμε από το κωλοχανείο. Κανείς δε νομίζω να θέλει το φακελάκι, αλλά όλοι απλά μιλάνε. Προτιμώ συνεχείς μικρές ακι εμγάλες δράσεις για το θέμα και όχι επετειακές. Αυτό είπα μόνο. Χαίρομαι που κάποιοι λιγοστοί στο χωριό θυμούνται ακόμη την Αμαλία, αλλά δυστυχώς είναι λίγοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Δείμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σέβομαι αυτό που λες. Αν είναι να θυμόμαστε το πρόβλημα μια φορά το χρόνο, ε τότε κάναμε μια τρύπα στο νερό....
Μια πτυχή του προβλήματος είναι η εγκατεστημένη σε πολλους νοοτροπία πως πρέπει να τα χώσεις για να "σε προσεξουν"...Νμζ πως η κίνηση μας είναι καλή, στην απομυθοποίηση τουλάχιστον αυτού του πράγματος...
"Χαίρομαι που κάποιοι λιγοστοί στο χωριό θυμούνται ακόμη την Αμαλία, αλλά δυστυχώς είναι λίγοι."
ΤΟ αστείο είναι πως όταν ΔΕΝ γράφουμε για την Αμαλία μας λένε αμνημονες και όταν γράφουμε μας λένε καπηλευτες!
Ελπίζω να μη βάζεις σε αυτούς που κατηγορούν. Η συλλογή υπογραφών είναι ένα μέσο μόνο και μόνο για την ανάδειξη ενός προβλήματος και τη συνειδητοποίησή του από μεγαλύτερο με΄ριδα του κοινού. Νομίζω ότι τούτο επετεύχθη πέρυσι. Φέτος θέλει άλλες ενέργειες. Φέτος πια χρειάζεται να χτυπήσουμε συλλογικά τις πόρτες των καναλιών, θέλει παρουσία διαμαρτυρίας στο υποργείου του ατσαλάκωτου και πάει λέγοντας. Η συλλογές υπογραφών θα χρησιμοποιηθούν μια φορά και θα χαθούν. Δεν εντάσσονται -τουλάχιστον αυτή τη στιγμή- στη δική μου κινηματική λογική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και ότι κάποιοι θέλησαν να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους, το ξέρουμε καλά ότι εκέι σκόπευαν ή ότι μαζί με άλλα το εκμεταλλεύτηκαν.
Καθόλου δεν σε βάζω στους κατήγορους, απεναντίας. Το ότι υπάρχει μια διαφωνία δεν είναι απαραίτητα κακό. Στο προηγούμενο ποστ, αν θυμάσαι, ζήταγα ιδέες, τις οποίες και δίνεις, άρα είμαστε ΟΚ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που με χάλασε είναι η αρνητικότητα μερικών ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ, δεν με χάλασε η διαφωνία σε επιμέρους ζητήματα.
Πιθανότατα η δική σου λογική να είναι πιο σωστή, απλά αφού το είχαμε αρχίσει (petition) θέλαμε να το τελειώσουμε σωστά...
"Αλλά και ότι κάποιοι θέλησαν να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους, το ξέρουμε καλά ότι εκέι σκόπευαν ή ότι μαζί με άλλα το εκμεταλλεύτηκαν."
Συμφωνώ απόλυτα, κυρίως για όσους έγραψαν για την Αμαλία, λέγοντας πως ΔΕΝ πρέπει να γράφουμε για την Αμαλία !