Ενώ όλοι ασχολούνται με ροζ βίντεο και επικήδειους....

**** Στο τέλος του κειμένου υπάρχει εκνευρισμένο και εκνευριστικό update*****


Έλλειψις χρόνου, στάσις ημερολογίου και εμπνεύσεως.
Μετά τις παπαριές που μας έχουν φάει τα αυτιά με την Θεμομακιάδα, τα dvdια και τη siemens, συν το γεγονός ότι όλοι και μονίμως πέφτουν από τα σύννεφα, λες και η χώρα μας αποτελείται απο αγίους έρχονται 2 (τουλάχιστον) νέα να μας υπενθυμίσουν που ζούμε και ποια είναι η χώρα των απογόνων των ΕΛ. Μας κουμαντάρουν οι ημιμαθείς τραμπούκοι, και οι μέτριοι σε όλα πλην χριστιανικής εθνικοφροσύνης. Ζηλεύω ρε γαμώτο τις χώρες που ΔΕΝ έχουν καμία ιστορία, κανένα αρχαίο πολιτισμό, τίποτε. Στην Ελλάδα άνθισε κάποτε ένας πολιτισμός, ο οποίος ακόμα και σήμερα χρησιμεύει ως φάρος. Και οι ντόπιοι κατάφεραν να το κάνουν βαρύδι στην εξέλιξή τους!!


Αρχικά αναδημοσιεύω το ποστ της Έλλης το οποίο και με τέντωσε κυριολεκτικά. Το έχει πάρει το μάτι μου και αλλού.
Εντυπωσιακή είναι και η ολική αποσιώπηση του γεγονότος (όχι τόσο της απεργίας πείνας αλλά αυτών που καταγγέλει η κυρία) από τα ΜΜΕ



(από mail που μου έστειλαν)


ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ
Όσο ασχολούνται όλοι με ΜΑΚΗ-ΛΑΚΗ-ΘΕΜΟ-ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ και λοιπούς
υποκοριστικούς μονοκύτταρους οργανισμούς, η κυβέρνηση και τα media
στέλνουν στον Καιάδα την αλήθεια.
Η κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα,
όταν έβγαλε φόρα παρτίδα κονδύλια που προορίζονταν ως οικονομική
ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και
παρακρατικούς φορείς. Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό
σώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ: Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και
πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι
'μεσάζοντες') σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των
δικαστηρίων!
Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο
Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των
παραπάνω θεμάτων. Όμως, η προσωπική ασφάλεια του κου Καραμανλή
φρόντισε να την απομακρύνει βίαια, όπως θα δείτε και στο παρακάτω
βίντεο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ
ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο YouTube η μαζική διανομή του
βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η ένδειξη 'Embedding disabled by
request')

http://www.youtube.com/watch?v=jglCyU8TPJw

Επόμενη αναδημοσίευση το εξαιρετικό άρθρο του Ροϊδη, έτσι για να θυμόμαστε τι σημαίνει σε αυτήν την χώρα δημοκρατία και ελευθερία του λόγου. Παρεμπιπτόντως πότε θα φάμε καμιά μήνυση εμείς οι Σουβλακιστές;;



Την περασμένη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξέδωσε την πέμπτη (!) κατά σειρά καταδίκη της χώρας μας για την παραβίαση της ελευθερίας έκφρασης των δημοσιογράφων.
Ομόφωνα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΕΔΔΑ) δικαίωσε τον δημοσιογράφο κ. Μανώλη Βασιλάκη για τους χαρακτηρισμούς (απόψεις, λέμε εμείς) που εξαπέλυσε κατά μιας εθνικιστικής οργάνωσης την περίοδο του σκανδάλου Οτσαλάν.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να καταλάβει (χοντρικά) και ο τελευταίος αναγνώστης την όλη αθλιότητα.

1. Το 1999 ο κ. Βασιλάκης μιλώντας σε εκπομπή του Νικήτα Λιοναράκη, καταφέρθηκε κατά του «Δικτύου 21», μέλη του οποίου είχαν αναμειχθεί στη θλιβερή για τη χώρα μας υπόθεση.

2. Μέλη του «Δικτύου 21», χρησιμοποιώντας τον τυποκτόνο νόμο της χώρας μας, κατέθεσαν 21 πανομοιότυπες αγωγές για τις ίδιες εκφράσεις(!!!)

3. Παρά το γεγονός ότι όλες (και οι 21) αγωγές ήταν πανομοιότυπες, δεν δέχτηκε να τις επιδικάσει από κοινού, ταλαιπωρώντας έτσι τους δύο δημοσιογράφους σε ένα οκταετές πήγαιν’ έλα στα δικαστήρια.

4. Η ελληνική Δικαιοσύνη αντί να προστατεύσει την ελευθερία του λόγου και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων επιδίκασε εξοντωτικές αποζημιώσεις.

5. Η πιο εξωφρενική όλων ήταν η καταδίκη του για ένα ανυπόγραφο κείμενο μιας εφημερίδας στην οποία ουδέποτε εργάστηκε, και παρά τη ρητή έγγραφη κατάθεση του εκδότη - διευθυντή της ότι ο κ. Μ.Βασιλάκης δεν έχει καμιά σχέση με το εν λόγω δημοσίευμα. Δηλαδή η ελληνική «Δικαιοσύνη» καταδίκασε άνθρωπο για ένα κείμενο το οποίο… δεν ήταν γραμμένο από αυτόν!

6. Ο Νικήτας Λιονάρακης δικαιώθηκε στο Στρασβούργο (5.7.2007) λίγο πριν από τον πρόσφατο θάνατό του, μολονότι ως προσφεύγων έκανε μόνο την εκπομπή. Εκείνος που είχε διατυπώσει τις επίμαχες εκφράσεις ήταν ο φιλοξενούμενος στην εκπομπή, ο Μανώλης Βασιλάκης.(!!!) (μήπως θυμίζει υπόθεση…Blogme.gr;)

Ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης τελειώνοντας το άρθρο του στη «Καθημερινή» γράφει τα εξής: «Στην απόφαση, το ΕΔΔΑ(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) έκρινε ότι τα σχόλια για υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, όσο δριμεία ή καυστικά και να είναι, προστατεύονται από την ελευθερία της έκφρασης. Πολύ περισσότερο μάλιστα που η υπόθεση Οτσαλάν είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των μέσων και «οι επίδικοι χαρακτηρισμοί εγγράφονταν στα συμφραζόμενα μιας συζήτησης με έντονο δημόσιο ενδιαφέρον». Το ΕΔΔΑ θεωρεί ότι οι όροι «παρακράτος» και «νευροπαθείς ψευτοπατριώτες» είναι «αξιολογικές κρίσεις». «Ακόμα περισσότερο, αφού ο Μανώλης Βασιλάκης ανέφερε ρητά ότι οι όροι (αυτοί) είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από έναν άλλο δημοσιογράφο (Βλάσση Γαβριηλίδη), ο οποίος το 1894 χαρακτήρισε έτσι τους οπαδούς της Μεγάλης Ιδέας. (…) Οι επίδικοι χαρακτηρισμοί δεν στερούνταν ολοκληρωτικά πραγματικής βάσης. Αντιθέτως, ο Φ.[αήλος] Κ.[ρανιδιώτης] (σ.σ.: εις εκ των εναγόντων και ηγετικό στέλεχος του «Δικτύου 21») είχε συναντήσει τον κ. Οτσαλάν κατά την παραμονή του στην Κένυα για να του παραδώσει μηνύματα και έγγραφα και (…) είχε δώσει πολλές συνεντεύξεις για το θέμα αυτό». Το χειρότερο όμως για την ελληνική Δικαιοσύνη είναι η απορία που καταγράφει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην απόφασή του. «προκαλεί έκπληξη» το γεγονός ότι τα ελληνικά δικαστήρια δεν ξεχωρίζουν μεταξύ «γεγονότων» και «αξιολογικών κρίσεων», αλλά εξετάζουν κατά πόσο οι λέξεις μπορούν να επιφέρουν προσβολή στη προσωπικότητα κάποιου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους το γενικότερο πλαίσιο μέσα στις οποίες εκφράζονται»

Ο κ. Γουσέτης στην εφημερίδα «Αυγή» στις 26.01.2008 τελειώνει και αυτός το εξαιρετικό του κείμενο με τίτλο Υπόθεση: «Βασιλάκης κατά Ελλάδας» γράφει: «Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποτελεί κόλαφο για την Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά και για τον ΔΣΑ. Και τις δύο υποθέσεις στο ΕΔΔΑ χειρίστηκε ο αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης.
Το βράδυ της ημέρας που εκδόθηκε η απόφαση ο Μανώλης, αντί να χαρεί, βυθίστηκε σε θλίψη. Θλίψη για τα οκτώ χρόνια της ζωής του που έχασε εγκαταλελειμμένος από όλους πλην ελάχιστων φίλων, μέσα στο άγχος και την οικονομική απομύζηση. Θλίψη και για την κατάντια της χώρας· για τις σκοπιμότητες που υπηρετούν οι θεσμοί της, αντί για αρχές. Θλίψη και για κάποιους επαγγελματίες των κοινωνικών αγώνων, που αργότερα –για άλλη υπόθεση– τον ύβριζαν σαν… Μακάρθι και, όταν απαντούσε στις συκοφαντίες, αυτοί λογόκριναν τον «Μακάρθι». Αλλά προφανώς δεν θα μείνει γνωστός έτσι, αλλά ως ο συγγραφέας της «Μάστιγας του Θεού».

Τα εξαιρετικά άρθρα του κ. Μανδραβέλη στην «Κ» και του κ. Γουσέτη στην «Αυγή» μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_08/02/2008_258576
http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=479677&-w=&-V=hpress_int&-P

NB: Όλες οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.

.

***Update***

Ομολογώ πως δεν είχα ιδέα περί του θέματος. Τον Βασιλάκη τον ήξερα μόνο ως συγγραφέα του βιβλίου "Η μάστιγα του Θεού" και είχα ρίξει 1-2 βόλτες στο blog του. Ο άνθρωπος τόλμησε να πει την γνώμη του σε μια εκπομπή και οι "δημοκράτες" του ανέξοδου πατριωτισμού τον έσκισαν στις μηνύσεις. Όπως και τον δημοσιογράφο που τον κάλεσε επειδή του επέτρεψε να μιλάει. 21 μηνύσεις πανομοιότυπες με αλλοπρόσαλλες αποφάσεις, αναβολές και τελική επιδίκαση αστρονομικών αποζημιώσεων. 21 μηνύσεις που ο κάθε κατήγορος εμφανιζόταν ως δικηγόρος ή μάρτυρας στις υπόλοιπες δίκες. Τα δε ελληνικά δικαστήρια ουδέποτε διέγνωσαν το προφανές: Τον άμεσο συσχετισμό των μηνύσεων και το σχέδιο ηθικής και οικονομικής καταστροφής που ενέδρευε. Ο κατηγορούμενος υποχρεώθηκε να υπογράψει και δήλωση μετανοίας, ενώ καταστράφηκε οικονομικά. Όπως διάβασα σε ένα πολύ εύστοχο σχόλιο στο αντίστοιχο άρθρο του Ροΐδη ο στόχος της πατριωτικής και δημοκρατικής οργάνωσης ήταν όχι μόνο η οικονομική αλλά και η ηθική καταστροφή του Βασιλάκη, και μαζί η οριστική χρήση του ως διαχρονικό παράδειγμα του τί παθαίνει όποιος τολήσει να τους πάει κόντρα. Ήθελαν να κρεμάσουν τις καταδικαστικές εναντίον του αποφάσεις, με τον ίδιο τρόπο που κάποιοι άλλοι είχαν κρεμάσει το κεφάλι του Βελουχιώτη.

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...