Για μισό λεπτό...

Πιέστε και έναν καφέ ακολουθεί σεντονιάδα σε παραδοσιακό aeisixtir style!




Συλλήψεις δημοσιογράφων που έγραφαν στο press-gr, μηνύσεις, εκβιασμοί, παραπληροφόρηση του κερατά, πιθανόν και εκδοτικός πόλεμος. Η Αθηνά πολύ σωστά απορεί με το τι λέγεται. Ποιοι λογαριασμοί πληρωμών του blogspot ρε μπαγλαμάδες;


Επειδή όμως μιλάμε για δημοσιογράφους, οι οποίοι δεν εμπνέουν και μεγάλη εμπιστοσύνη τώρα τελευταία (μανιάτικο το κρατάω), θα κρατήσω τις αποστάσεις μου και θα μιλήσω γενικά.

Γενικώς έχουμε μπερδέψει ελαφρώς το σώβρακο με την γραβάτα και την πούτσα με την βούρτσα. Εξηγούμαι: Οι άτιμες οι δημοκρατίες έχουν και υψηλό πολιτισμικό κόστος. Γι αυτό και λέμε πως η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβληθεί έξωθεν, αλλά είναι αποτέλεσμα διεργασιών μόλις ο πληθυσμός φτάσει σε κάποιο επίπεδο. Εδώ έχουμε δημοκρατία στο περίπου μιας και:
* Μπορείς να λες την γνώμη σου, αλλά....όχι και πολύ
* Αν θεωρείς κάποιον μαλάκα, και τον πεις μαλάκα τότε μπορεί να έχεις και χοντρό πρόβλημα.
* Πιο συγκεκριμένα. Μπορεί να είναι κάποιος καταχραστής. Μπορεί να το μάθεις και να το κυκλοφορήσεις. Το πιθανότερο είναι να φας καμια μήνυση "επι εξυβριση" και να πληρώνεις και από πάνω. Η υπόθεση "Βασιλάκης VS Ελλάδας", όπου ποινικοποιήθηκε η διατύπωση άποψης, ακόμα δεν μας έχει διδάξει και πολλά. Από την άλλη η δικαιοσύνη μας, ελάχιστη εμπιστοσύνη εμπνέει, όπως φάνηκε στην προαναφερθείσα υπόθεση και αλλού. Θυμάστε τον Ψωμιαδη να πηγαίνει με την πουράκλα να κάνει αίτηση αποφυλάκισης επειδή έχει....φυματίωση; Ή το ότι ο Σ. Ξηρός ανακρινόταν όταν ήταν στην...εντατική, χωρίς δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο;
* Μπορεί να κοροϊδέψεις κάποιον στα μούτρα του και να είναι όλα καλά. Εκτός και αν τον λένε ..... (δεν το γράφω! χεχεχε)

Έχουμε γεμίσει εύθικτους δικομανείς, λάτρεις του προσωπικού δικαιου. Που η άποψη τους για το τι γίνεται είναι η μόνη σωστή. Που αν γράψεις/πεις/τραγουδήσεις κάτι που δεν τους αρέσει στην καλύτερη θα σε δείρουν και στην χειρότερη θα σε τρέχουν καμιά δεκαριά χρόνια στα δικαστήρια. Και αν σε δείρουν και κάνεις το λάθος να τους μηνύσεις μπορεί να πληρώσεις και αποζημίωση που ο άνθρωπος "έσπασε το χέρι του" εξαιτίας.....του σβέρκου σου. Σε μια χώρα που οι ζαρτινιέρες επιτίθενται αναιτίως τί άλλο να περιμένεις;

Πρέπει να υπάρχει η ασφαλιστική δικλείδα της επωνυμίας, η δικλείδα του να είσαι επιχείρηση και να μπορείς να πληρώσεις τις συνέπειες του νόμου, είτε στην τελική τον παρέβηκες είτε όχι. Σαν να είσαι σε ένα καφενείο και να πρέπει να κρατάς την ταυτότητά σου στο χέρι όταν μιλάς, γιατί ας μην νομιστεί από κανέναν πως τα blogs (για τους Έλληνες bloggers τουλάχιστον) είναι κάτι λιγότερο ή περισσότερο από τα παλιά καλά καφενεία, όπου γίνονταν του κόσμου οι ζυμώσεις, πολιτικές, οπαδικές ή και ταβλικές, χωρίς κατ ανάγκη νόημα και σκοπό.

Το ζήτημα είναι πως έμπρακτα οι κυβερνήσεις μας τα έχουν κάνει σκατά, εδώ και πολλά χρόνια σε πολλούς τομείς. Ο δε εγχώριος τύπος, συνήθως, το πιο πολύ που κάνει, αντί να φιλάει τον κώλο της κάθε κυβέρνησης, είναι να φιλάει τον κώλο της κυβερνησης-wannabe η οποία και περιμένει στον πάγκο. Καλά έγραψε ο humma, οι δημοσιογράφοι πλέον είναι διαχειριστές της είδησης και όχι προμηθευτές της. Γιατί πως να τολμήσουν να βγάλουν πραγματικές ειδήσεις όταν οι μισές εφημερίδες ζουν χαρη στις κρατικές διαφημίσεις (για τα κανάλια ...άστο!) ; Όσες δεν παίρνουν διαφημιστικά πακέτα, απλά θα πάρουν στην επόμενη αλλαγή ηγεσίας, αν είναι καλά παιδιά. Πιστεύει μήπως κανείς πως αν κάποιος δημοσιογράφος μάθει βρωμιές για την όποια κατασκευαστική (ή έστω για το υπουργείο από το οποίο η κατασκευαστική παίρνει δουλειές) στην οποία είναι μέτοχος το αφεντικό του, θα τις κοινοποιήσει;

Με αυτόν τον τρόπο, την δηλαδή κηδεμονία των ΜΜΕ (είτε μέσω διαφημίσεων είτε μέσω συμμετοχής των εφημερίδων σε γκρουπ επιχειρήσεων που συναλλάσσονται με το δημόσιο) επετεύχθη ένα "φιλτράρισμα" της όποιας από κάτω δυσαρέσκειας. Άλλα θέλει ο κόσμος και άλλα λέγονται. Ο κόσμος τα διαβάζει και λέει πως "για να το λένε αυτοί, σημαίνει πως το λένε και άλλοι σαν και μένα, άρα εγώ ήμουν υπερβολικός".

Το είδαμε αυτό πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην εναλλαγή κυβερνήσεων. Οι άχρηστοι μεταβάλλονταν εν μια νυκτί σε σωτήρες και τούμπαλιν, και ο κόσμος ξέχναγε τις παλιές αμαρτίες και έκανε τα λαμόγια σωτήρες και τους σωτήρες λαμόγια.

Αλλά έγιναν κάτι κουφά τώρα τελευταία μιας και οι εκλεκτοί (ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές και Μπένι στις ενδοπασοκικές) των ...εκπροσώπων μας δεν.....τα κατάφεραν! Τρελό τελείως! Οι πολιτες διαφώνησαν με τους εκλεκτούς της κυρίαρχης μερίδας των ΜΜΕ. Τι φταίει; Σιγουρα πάντως όχι τα blogs, μιας και όπως έχω ξαναπεί είναι μέσο, άσε που και οι "εκλεκτοί" και μη, πλέον bloggaρουν και επίσημα. Απλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις πάρα πολλούς για πάρα πολύ καιρό, και σίγουρα όχι με το ίδιο παραμύθι. Αυτό που φταίει κατ εμέ ΔΕΝ είναι οτι ο κόσμος ξύπνησε αλλά πως α) σκυλοβαρέθηκε και β) έμαθε και 1-2 πράγματα που παλαιότερα δεν θα τα μάθαινε (αναλογιστείτε. Πριν δέκα χρόνια θα μαθαίναμε τπτ από μια περίπτωση ανάλογη με της Αμαλίας;)

Σε blogs δεν πρωτοβγήκε το θέμα της Αμαλίας; Σε blogs δεν πρωτοβγήκαν τα 5,5 μαύρα μύρια του Θέμου; Σε blogs δεν πρωτοδιαβάσαμε τις υπόγειες διεργασίες για τις πασοκικές εκλογές; Τα ποσοστά από τα exit polls; Είναι αυτά εκβιασμοί ή σπορά ψευδών ειδήσεων; Στα blogs δεν κυκλοφορούν πολλά για αυθαίρετα υπουργών, λοβιτούρες κτλ; Στα blogs δεν μάθαμε πως μπορούν να γίνουν διαδηλώσεις (εκεί βεβαίως είχα διαφωνήσει, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο) χωρίς κανένα κομματικό φορέα από πίσω; Αν δεν ήταν τα παιδιά στο utube και στα blogs θα μαθαίναμε για τις φιλικές συμμαχίες ΕΛΑΣ- Χρυσής Αυγής (έχουν γραφτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες αλλά στην τουβού πέρναγε στο ντούκου) ή για τα βασανιστήρια την προσβολή προσωπικότητας στο Α.Τ. Ομονοιας ή για τους διωγμούς μεταναστών στην Πάτρα; Είστε σίγουροι πως αν δεν υπήρχε το δίκτυο θα βλέπαμε ποτέ τα video αυτά;

Η προώθηση ειδήσεων δεν συνιστά ούτε έγκλημα, ούτε εθνική προδοσία ούτε τίποτε παρά μόνο αυτό που είναι: Προώθηση ειδήσεων. Και είναι βεβαίως δουλειά των δημοσιογράφων. Όταν όμως αυτοί (όχι όλοι ΟΚ;) ΔΕΝ την κάνουν, ε...θα βρεθεί να την κάνει κάποιος άλλος. Oι δικοί μας ξέρουν πχ να κοροϊδεύουν τους αμερικάνους συναδελφους του για το πως μεταδίδουν τον πόλεμο στο Ιρακ ή στο Αφγανιστάν, αλλά την δικιά τους καμπούρα δεν την βλέπουν με τίποτα. *Update. Κλέβω μια πολύ καλή παράγραφο του φίλου: "Όταν οι εφημερίδες αντί να διαφημίζουν αρθρογράφους και κείμενα, διαφημίζουν τις κυριακάτικες προσφορές τους, από cd, dvd και περιοδικά μέχρι ομπρέλες και αδιάβροχα, αυτό δείχνει ότι τον πολίτη αντί να τον ενδιαφέρεται για το ποια εφημερίδα του προσφέρει καλύτερη και πιο έγκυρη ενημέρωση και πιο σύγχρονες και ανεξάρτητες αναλύσεις της επικαιρότητας, τον ενδιαφέρει η εφημερίδα που κουβαλάει μαζί της τις πιο διασκεδαστικές προσφορές". Tελος Update *

Συγκρίνετε το πως έδρασε η πλειονότητα των ιντερνετικών μέσων και των τηλεοπτικών σχετικά πχ με το θάνατο του Χριστόδουλου. Από την μία η ηρεμία (ακόμα και οι υπερασπιστές του έκαναν σωστότερες αναλύσεις απ' ότι πχ οι πρωινές ειδησεογραφικές εκπομπές) και η τάση για ρεαλιστική ανάλυση από την άλλη μια τελείως ταλιμπανέζικη υστερία, ή τουλάχιστον έτσι το εισέπραξα εγώ.

Το ζήτημα είναι πως η διαχείριση της είδησης και της γνώμης πλέον δεν περνά από ελέγξιμα κανάλια. Μπορείς να δημοσιοποιήσεις ότι γουστάρεις πχ, ακόμα και να κοροϊδέψεις κάποιον "μεγάλο" και αυτός δεν μπορεί να σου κάνει τίποτε! Το παράδειγμα των ιπποτών funel, ακόμα είναι εύκαιρο, όπου ο "μεγάλος" λύσσαξε να τους...βουλώσει το στόμα (με μεγάλο αμάρτημα των ιπποτών την....κοροϊδία, όχι σπορά ψευδών ειδήσεων, όχι προσβολή ιδιωτικής ζωής, όχι εκβιασμούς) και το μόνο που κατάφερε είναι να κλείσει κάποιο ..δικτυακό περίπτερο (ο funel βεβαίως το έκλεισε -πολύ- αργότερα το μαγαζί, για τρέχα γύρευε λόγους). Οι "μεγάλοι" δεν τα σηκώνουν όμως αυτά. Θέλουν να μπορούν να στο βουλώσουν αν ενοχλούνται. Αδιάφορο αν αυτό που θα γράψεις θα είναι σωστό, λάθος, αστείο ή μαλακία. Η "αρέσκειά" τους είναι και το μέτρο της πραγματικότητας. Στα έρμα τα blogs όμως τί να κάνεις; Άσε που είναι τζάμπα, άσε που είναι ανώνυμα, άσε που δεν μπορείς να τα....κατεβάσεις από τον τοίχο ή να τα κάψεις, όπως σου αρέσει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να απαντήσεις σε ίσους όρους και αυτό ξέρω πως δεν σου αρέσει!

Η σάτυρα, του οιουδήποτε μεγέθους, είναι θεμιτή, αρκεί να γίνεται σε δημόσια πρόσωπα, τα οποία και ηθελημένα εκτίθενται. Δηλαδή έπρεπε να μηνύσω τον estarian που με έχει κάνει ρόμπα 2 φορές;

Πολύ απλά οι πολιτικοί, οι δικηγόροι, οι επιχειρηματίες μας ΔΕΝ έχουν μάθει ακόμα πως το δικαίωμα στo να λέω την άποψή μου είναι αναφαίρετο, ρε δεν πα 'να ναι και η μαλακία του αιώνα.

Το μόνο που είναι κατακριτέο είναι η σπορά ψευδών ειδήσεων, η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και η απειλή εκβιασμού (αν δεν μου τα σκάσεις θα τα βγάλω στην φόρα) κυρίως όμως σαν παράβαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και μετά σαν ποινικό αδίκημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν συλληφθεί (ή έστω ξεβρακωθεί) ουκ ολίγοι δημοσιογράφοι. Ή δεν θυμάστε πχ την υπόθεση με τους εκβιασμους στο όνομα της 17 Ν;




Επανέρχομαι σε αυτό που είχα γράψει στην αρχή. Οι άτιμες οι δημοκρατίες είναι πρόβλημα. Όπως είχε πει και ο Τσώρτσιλ είναι το χειρότερο πολίτευμα. Αμέσως μόλις βρούμε κάτι καλύτερο θα τις αλλάξουμε. Αλλά μέχρι τότε θα ζητούσα λίγο ηρεμία. Το νετ, τα blogs η άνοδος των μέσων γενικά, έχουν δώσει στον οποιοδήποτε πολίτη μια φωνή, μια φωνή η οποία είναι προς το παρόν τουλάχιστον νομιμοποιημένη, ή έστω δεν είναι a priori απαξιωμένη, όπως πχ το να γράφει κάποιος την μαλακία του σε κάποιον τοίχο. Η δυνατότητα αυτή, μέχρι παλαιότερα πολύ απλά ΔΕΝ υπήρχε. Οι επαγγελματίες μεταφορείς της γνώμης μου το έκαναν για μένα, μόνο που ο τρόπος τους δεν με γέμιζε. Έτσι και αλλιώς για μένα τα λέω καλύτερα ΕΓΩ.
Δεν είμαι - και δεν έχω και όρεξη να γίνω- ούτε δημοσιογράφος, ούτε εκπρόσωπος κάποιου ρεύματος ούτε τίποτε. Είμαι ένας πολίτης και λέω την γνώμη μου με παρρησία (σχετική, διότι ακόμα φοβάμαι - και δικαίως με αυτά που βλέπω- να γράψω επωνύμως). Από το οπαδικό μου, το τι φαγητό μου αρέσει, πως τον παίζω όταν είμαι μόνος τα βράδυα (σπανίως διότι είμαι και γαμώ τους γκόμενοι :Ρ) μέχρι και πολιτικές αναλύσεις και πολύ super high να 'ουμ'. Το αν σου αρέσει ή όχι είναι δικαίωμά σου, όπως δικαίωμα σου είναι και να με πεις μαλάκα.

Κανένας όμως δεν σου δίνει το δικαίωμα να μου βουλώνεις το στόμα.

Αλήθεια τα παιδιά από το αμερικάνικο comedy central πόσες μηνύσεις θα είχαν φάει αν ήταν εδώ; Δεν ντρέπεστε ρε, ένα έθνος χεστών (μιλάμε για μια χώρα που φοβάται την ... Κούβα!) και προκατειλημμένων τύπων, όπως το αμερικάνικο, να έχουν ΠΟΛΥ μεγαλύτερο σεβασμό στην ελευθερία του λόγου απ' ότι εμείς; Το παίζετε υπεράνω και δημοκράτες αν ακούτε αυτά που θέλετε να ακούσετε; Σιγά το κατόρθωμα!

love&kisses
zaphod

Υ.Γ. 1 Ξαναλέω πως δεν έχω και μεγάλη πληροφόρηση για την υπόθεση press-gr και η τοποθέτησή μου είναι γενική. Γνωρίζοντας πάντως πως η δικομανία είναι της μόδας αναρωτιέμαι.... Από την άλλη έχω διαβάσει και δει στο κουτί κάποια πράγματα που τρομάζω (κυρίως ηθελημένης ή αθέλητης παραπληροφόρησης->κακής επαγγελματικής νοοτροπίας για να μην πω και τίποτε χοντρό), όπως την μαλακία πως βρέθηκαν οι λογαριασμοί πληρωμής των εξόδων (!) του blog ή πως το blogspot έδωσε την ip κάποιων (κάτι που για να το κάνει πρέπει να υπήρχαν ή χοντρές πιέσεις ή χοντροτατες ενδείξεις, ή πολύ απλά δεν ισχύει). Οπότε για το φλέγον...απλά περιμένουμε.
Υ.Γ. 2 Το να κατηγορείς (ή κατηγοριοποιείς) όλα τα blogs συλλήβδην για κάτι είναι σαν να διάβασες κάτι που δεν σου αρέσει σε μια εφημερίδα και να κατηγορείς την....τυπογραφία. Η ευθύνη ήταν, είναι και θα είναι προσωπική. Από την άλλη αν πάω κάπου δικτυακώς και ότι διαβάσω εκεί δεν μου αρέσει, τότε ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΩ -και αν έχω και όρεξη γράφω και την γνώμη μου γι αυτό. Θυμάστε αυτό που έγραψα πιο πάνω για ίσους όρους; Σε πολλούς δεν αρέσει.
Υ.Γ. 3 Ακόμα ως pontifex maximus του Σουβλακέα του Μέγιστου που είμαι, περιμένω όλος περιέργεια να με βρίσει κάποιος επειδή του θίγω τα θεία. Θα φάει μετά τέτοια μηνυσάρα επειδή μου θίγει το δικό μου θρησκευτικό συναίσθημα που θα του γυρίσει το μάτι ανάποδα! Και πιστέψτε με, με το τιμ θεοκρατών που έχω οι δικές μας γραφές θα είναι πιο αληθοφανείς από τις δικές τους....

Update

1 Oι εξηγήσεις του Ανδρέα Καψαμπέλη και το πολύ καλό άρθρο του geokalp που διάβασα γύρω από το θέμα.
2. Μετά την βόλτα μου στο blog της Αθηνάς σας λέγω πως οι εξελίξεις τρέχουν. Ψηφίζουμε!
3. Ρε γαμώτο οι εξελίξεις τρέχουν. Επειδή ακούμε τόσα και τόσα κάποιοι αναγκάστηκαν να γράψουν τα....αυτονόητα! Ξεκίνησε στη μπλογκόσφαιρα η διάδοση του Μανιφέστου των blogs που πρωτοδημοσιεύθηκε στο nylon.gr.

1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.


2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.


3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.


4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.


5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.


6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.


7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.


8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.


9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.

4. Διαβάστε και αυτό!