Of course you know this means....

WAR!!!!!!!!!!!!!!!!!


Τι να λέμε τώρα..... Έμαθα για τα νέα μέτρα που λήφθησαν για να βγούμε από το τούνελ. Με το συμπάθειο δηλαδής αλλά εγώ βλέπω τούνελ στην άκρη του τούνελ και να μου το θυμηθείτε. Το τούνελ μπορεί να μην είναι δημοσιοοικονομικό αλλά άλλου είδους. Για όσους δεν κατάλαβαν μπορώ να θυμήσω την παροιμία με τον γάιδαρο του Χότζα. Μόλις έμαθε ο ρουφιάνος να μην τρώει πήγε και ψόφησε!!!!

Μικρά ανακλεφαλαίωσις: Το ότι οικονομικώς, ως χώρα δηλαδής, δεν πάμε καλά το ξέρουμε. Έτσι και αλλιώς είναι μέσα στην "υγεία" του συστήματος να μην πηγαίνουμε καλά. Το χρέος είναι περίπου η υγεία του συστήματος. Το πλέον δυνατό κράτος στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, οι ΗΠΑ δηλαδής, έχει ένα φέσι ΝΑ με το συμπάθειο και δεν δείχνει να έχει τέτοια θέματα. Δεν έχει και μεγάλη σημασία για το σύστημα αν χρεωκοπήσουν μερικές τράπεζες, εφοσον το (οποιο) κράτος μπορει να εγγυάται την φερεγγυότητα και την συνέχεια του ιδιου του συστηματος. Και αυτό το κάνουν οι ΗΠΑ ακολουθώντας την αρχη too big to fail και στον εαυτό τους διοτι άπαντες γνωρίζουσι πως αν φουντάρουν αυτές θα φουντάρει ο καπιταλισμός όπως τον γνωρίζουμε. (και) Σε αυτήν την πίστη βασίζονται και αυτές και εμείς και όλοι. Το πρόβλημα που έχει η Ελλάδα ειναι πως εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ δεν παράγει τίποτε ή ακόμα χειρότερα αυτό που παράγει απλά δεν το θέλει κανένας. Η μυστήρια λέξη "παραγωγή" μπορει να απλοποιηθεί. Αναφέρεται σε προϊόντα που χρησιμοποιούνται (βιομηχανία), σε προϊοντα που τρώγονται (αγροτική και ζωική παραγωγή) και σε παροχή υπηρεσιών. Τα ρέστα φραγκοδίφραγκα.


Και βάλτα κάτω ρε μόρτη. Τι βιομηχανία έχουμε; Μηδεν εις το πηλίκιον που έλεγε και κάποιος. Απο αγροτική και τα λοιπά παραγωγή καταφέραμε να δουλεύουμε δια τας επιδοτήσεις - πλην τιμητικών εξαιρέσεων. Όσο δια την παροχή υπερεσιώνε να 'ουμε βραστα. Και μην το παίζετε μάγκες και πείτε αμέσως πως "οι άλλοι", "το Δημόσιο" κτλ. Παροχή υπηρεσιών δεν είναι μονο ΕΛΤΑ ΗΠΑΠ ΗΣΑΠ ΟΣΕ ΟΓΑ και ΦΚΕ που λέει και ο Τζιμάκος ο τρισμέγιστος. Είναι και το ξενοδοχείο που πάτε στις διακοπές σας και το πληρώνετε χρυσό για να κάνετε παρέα με τις κατσαρίδες, είναι το εστιατόριο που θα φάτε και θα πάθετε βιοχλαπάτσα, είναι 1000 πράγματα στα οποία στην καλύτερη ο μέσος όρος είναι μετρίως μέτριος (και μην ξεχνάμε και την σχεση μεταξύ τιμής-παρεχόμενης υπηρεσίας, το λεγόμενο value for money).

Αυτα τα ολίγα όσον αφορά την "ανταγωνιστικότητα" της ελληνικής οικονομίας. Αν είχαμε λιγότερη θάλασσα και ήλιο θα είχαμε ψοφήσει όλοι της πείνας και να λέμε ευτυχώς που η... παγκοσμια θερμοκρασία ανεβαίνει, καθώς το καλοκαίρι μας θα μεγαλώνει αρα και ο διαθέσιμος χρόνος που εχουμε για να δίνουμε τα γονίδια μας στις τουριστριες εξ εσπερίας και βορρα. Καποιος τρολοειδης βλακεντιος θα πέταγε πως γι αυτή τη "μη ανταγωνιστικότητα" ευθύνεται ο μεσος Έλληνας που "είναι μη παραγωγικός" και τεμπέλης. Ουδεν ψευδεστερον τουτου θα έλεγα. Αν εξαιρεσουμε πολιτικους και μεγαλοστελεχάρες ο μέσος Έλληνας εργάζεται αρκετες ώρες περισσότερο από τον μέσο Ευρωπαίο και μάλιστα με κατά κανόνα μικρότερες αποδοχές. Οι λόγοι είναι λίγο πιο σύνθετοι και τραβανε σε μάκρος και ειναι κυρίως πολιτικοί/θεσμικοί*, ειναι δηλαδή αποτέλεσμα συνεχόμενων κεντρικών πολιτικών επιλογών που "επιβραβεύουν" ή ενθαρρύνουν κάποιες συμπεριφορές**.

Το ότι φτάσαμε, αν φτάσαμε, στο "χειλος του γκρεμού" είναι και αυτό πολιτική επιλογή, ή μάλλον αθροισμα συνεχόμενων πολιτικών επιλογών και όχι νομοτέλεια.
Δεν καρπώθηκε ο μέσος Έλληνας την διαφορά στην μεγάλη λοβιτούρα του Χρηματιστηρίου, ούτε κονομησε από το όργιο που έγινε στους Ολυμπιακούς αγώνες, ούτε κέρδισε κάτι από την υπερκοστολόγηση των δημοσίων έργων (κάτι άκουσα για δρομους με 50(;)πλάσιο κόστος/χλμ απο αντίστοιχους της Πορτογαλίας). Δεν κέρδισε ο ίδιος κάτι όταν πουλήθηκε ο ΟΤΕς, αντιθέτως είδε το μέλλον του και των παιδιών του να υποθηκεύεται όταν κλήθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώσουν ΟΛΕΣ τις εθελούσιες για να έχει ο όποιος ΟΤΕς "λιγοτερα λειτουργικά έξοδα". Δεν ευθύνεται ο μέσος Έλληνας που δημοσιες μονοπωλιακές εταιρείες (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ) καταφεραν (γιατι περί κατορθώματος πρόκειται) να είναι παθητικές. Δεν ευθύνεται ο μέσος Έλληνας για το γεγονός πως αυτήν την στιγμή υπάρχουν ληξιπρόθεσμα οφέλη στο δημόσιο της τάξης των 30 δις ευρώα! (υπενθυμίζω πως τα τελευταία μέτρα είναι της τάξης των 5-6 δις ευρώ. Είπατε τίποτα;). Δεν είναι στο χέρι του μέσου Έλληνα η διεργασία των οικονομικών ελεγχων εταιρειών ή των ΕΔΕ που βγάζουν λάδι σχεδόν άπαντες. Σε καμία σοβαρή χώρα δεν θα έπαιρναν αυτοί οι κύριοι προαγωγές (μην νομίζετε πως είναι εκτός θέματος. Είναι πολύ μα πολύ εντός)

Μια μόνο ευθύνη έχει ο μέσος Έλληνας για αυτη την παρακμή και είναι από μόνη της αρκετά μεγάλη. Πως μιας και ζούμε σε "δημοκρατία" επιλέγει ο ίδιος τους πολιτικούς που τον κυβερνούν. Κοινώς βαλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας και καλά να πάθουμε. Αλλα εδώ υπεισέρχεται ο Βυζαντινισμός που λέγαμε (στο πρώτο *). Ένα σκληρό ποσοστό του πληθυσμου προτιμά να δημιουργεί σχέσεις "καραγκιοζικου"/χατζηαβατικου τύπου παρά να ασχολείται με την αληθινή παραγωγή. Είναι η πίστη*** τέτοια που νομιζεται πως "αυτος ειναι ο καλύτερος τρόπος και οι άλλοι δεν αποδίδουν".

Αποτέλεσμα αυτών των συμπεριφορών (και τις ενθαρρυνσης/ανταμοιβής τους) είναι και η στελέχωση/διαδικασία αμοιβών που γίνεται στο δημόσιο (ή και οι χρηματοδοτήσεις μερικών ΜΚΟ ή άλλων φορέων). Είμαστε μια χώρα που οι κλητήρες ενος υπουργείου (καθαρά βυσματική θέση) παίρνουν περισσότερα χρήματα από έναν καθηγητή πανεπιστημίου (που όσο να 'ναι ένα δυο πτυχια τα έχει και έχει στρώσει και τον απαυτό του κάμποσα χρονακια να μάθει και 5 πράγματα). Οι ταμίες (απόφοιτοι Λυκείου στην καλύτερη) της ΔΟΥ του Δήμου σας παίρνουν περισσότερα από τους δασκάλους και τους καθηγητές. Τον αγρότη τον συμφέρει πολλές φορές να καταστραφεί η παραγωγή του μιας και θα βγάλει περισσότερα από τις αποζημιώσεις παρά από την ίδια την παραγωγή. Τα παιδιά της γενιάς μου προσλαμβάνονται στις ΔΕΚΟ με μισθό τάξεως 700-1000 ευρώ, ενώ τόσα βγάζουν τα .....στελέχη (δεν μιλάω για μανατζερς, αλλά για τους "παλιούς" που δεν πρόλαβαν τις εθελούσιες) από τις πλασματικές υπερωρίες (εκτος εδρας, άλλα επιδοματα κτλ.... δεν θα τα χαλάσουμε!) και μόνο.

Πως μπορεί να συνδυαστεί αυτό με την ανάγκη για άμεση είσπραξη χοντρού χρήματος από το κράτος; Και πως να δεχτούν οι εργαζόμενοι την απώλεια κεκτημένων ετών και ετών με την δικαιολογία πως δεν έχουμε; Μα δεν τα έφαγαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Ακόμα και οι στυγνα εκμεταλευθέντες stagiers (πως στο διάολο γράφεται) φταίνε λιγότερο απ' ότι ο πολιτικός νους που τους έβαλε σε αυτές τις θέσεις εκμετάλευσης. Ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει για λάθη που δεν ευθύνεται παρά μόνο έμμεσα και παραλείψεις που έγιναν στο όνομα του αλλά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του. Τόσα χρόνια οι Ελληνες ψήφιζαν με κριτήριο "τον καλύτερο διαχειριστή" και οι διαχειριστές του αποδείχθηκαν πολιτικάντηδες, χατζηαβατιδες ολκης†.

Με αυτά και με αυτά φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Και καλούμεθα να πληρώσουμε την λέζα. Η γενιά μου όμως σπανίως έως ποτέ δεν "έφαγε" από αυτά. Οι γονείς κάποιων μπορεί να έφαγαν, τα ίδια τα παιδιά, πρωτογενώς τουλάχιστον, όχι. Όσο θα μπορούν να τα χώνουν οι δικοί τους από πίσω, η πλειοψηφία θα συντηρείται με τα 700 εουρος/μηνᆆ. Μολις όμως απέλθει η προηγούμενη γενιά τι θα γίνει; Ασε που η παρατεταμένη λιτότητα, μαζί με τις χοντρες λοβιτούρες που υπέστησαν τα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο από τις εθελουσιες, τα υπερτιμημένα εξοπλιστικά προγράμματα, τον διορισμό σε αργομισθίες υψηλά αμοιβομένων κομματικών κηφήνων, την καθεστωτική πλέον και "επιβραβευομενη" εξάπλωση της μαύρης εργασίας, τις παμπολλες επιδοτήσεις "φορεων" κάτω από το τραπέζι, έχουν φέρει ακόμα και πολλούς απο τους μέχρι πρότινος "κρατούντες" σε δύσκολη θέση. Ο κόσμος αρχίζει και νιώθει όχι πείνα (ακόμα), αλλά κάτι χειρότερο. Την αίσθηση πως δεν υπάρχει ελπίδα για ανάκαμψη ούτε στο εγγύτερο ούτε στο απώτερο μελλον. Την αίσθηση πως έχει πιαστεί - και χοντρά - μαλάκας †††. Ο Γιώργος σε μια εντυπωσιακή έκλαμψη το είδε αυτό, γι αυτό και κάλεσε στο Υ.Σ. την δικαστική ηγεσία και είπε αυτά που είπε. Ξέρει πολύ καλά την ατιμωρησία που επικρατεί σε μερικούς κύκλους και ξέρει πως αν δεν αλλάξει αυτό τοτε το ίδιο το μέλλον της χώρας και του πολιτικού της συστήματος (κυριως αυτού) μπορεί να κινδυνεύσει.



Καπου εδώ ερχεται και κολλάει ο τιτλος του post. Μιλάμε για άγρια πλεόν ταξική μάχη, καθώς η εργατική τάξη βλέπει τα εισοδήματά της να μειώνονται και καλειται να πληρώσει λάθη και παραλείψεις κυρίως άλλων, των "μεγάλων", και όχι δικά της. Εκτος και αν ευθύνεται ο μπετατζής που μας έβαλε τα τσιμέντα για την οικονομική πορεία της χώρας περισσότερο από τους υπουργους, τους τραπεζικούς και τους βιομήχανους . Δεν ξέρω αν θα πιάσει στον κόσμο η πολιτική των μέτρων (έτσι και αλλιώς η προπαγάνδα που ακολουθείται περί αναγκαιότητος των μέτρων είναι άγρια) αλλά ξέρω πως δεν θα πιάσει αν η διαδικασία σταματήσει στη μείωση αποδοχών και στην αύξηση των φόρων. Ακόμα και η "εκτακτη εισφορά" όσων εχόντων κάνουν την ......"ανοησία" να δηλώνουν το πλήρες εισόδημά τους δεν θα φτάσει για να καλύψει την οργή μερικών όταν στο τέλος του έτους συνειδητοποιήσουν πως έχασαν το 10%-20% του εισοδηματός τους εν μια νυκτί, και όχι μόνο αυτό αλλά καλούνται να δουλεψουν και περισσότερο και αυτό με αβέβαιο μέλλον, αποδοχές και συντάξεις. Ορθως, ορθότατα πολλοί ευρωπαίοι (αλλά και έλληνες) αναλυτές βλέπουν πιθανή κοινωνική αναταραχή. Και αυτήν την φορά δεν ξέρουμε που και πως θα τελειώσει όταν και αν αρχίσει. Ο μόνος τρόπος κατ' εμέ να πεισθεί ο κόσμος να κάνει υπομονή δεν είναι μόνο η "δικαιοσύνη" των μέτρων (που δεν την βλέπω εγώ) αλλά η αίσθηση πως επιτέλους επικρατεί το δίκαιο στην κοινωνία γενικά. Κάποιοι πρέπει να τιμωρηθούν και μαλίστα αυστηρά. Κάποιοι πρέπει να διαπομπευθούν, να πάνε φυλακή η ακόμα και να λυντσαριστούν (υπενθυμίζω πως άλλο πράγμα το δίκαιο, άλλο το "αίσθημα του δικαίου" και άλλο η συντεταγμένη υπηρεσία που λέγεται δικαιοσύνη). Η αίσθηση μου είναι πως ο κόσμος διψά για αίμα και αν δεν του δοθεί (χρησιμοποιώντας έστω και κάποιους αποδιοπομπαίους τράγους) για να υπάρξει μια εκτόνωση και μια αίσθηση επικράτησης του "περί δικαίου αισθήματος" τότε θα έχουμε περίεργες εξελίξεις.

Και δεν χρειάζονται ούτε εξεταστικές επιτροπές ούτε τίποτε για να γίνει το πρώτο βήμα. Άιντε επειδή είμαι και καλός θα δώσω ιδέες στο κυβερνητικό (οικονομικό και όχι μονο) επιτελείο: Κατάργηση όλων των πολιτικών ασυλιών, άντε πλην Προέδρου της Δημοκρατίας. Μείωση αμοιβών όλων των πολιτικών στελεχών. Μείωση αμοιβών πολιτικού προσωπικού και αιρετών αρχόντων. Αύξηση ποινών σε παρανομούντες πολιτικούς και ιδιαίτερα υπουργούς, ακόμα και για αδικήματα άσχετα με την πολιτική. Καμία παραγραφή σε αδικήματα πολιτικών (εχω ξαναγράψει πως εννοείται πως θέλουμε ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Δεν καταλαβα καθόλου καλά αυτήν την πασοκικής εμπνέυσεως παντόφλα. Δηλαδή ο άλλος μπορεί να ζημιώνει το κράτος 500 μύρια και μετά να λέει με τιμώρησε ο λαός στις εκλογές και καθάρισε; Τι λέτε ρεεε!!!!). Καμία πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ, ακόμα και για σκουπιδιάρηδες. Πάγωμα χρηματοδοτήσεων εκκλησίας, ΜΚΟ, και διάφορων "συλλογων" ή "φορέων" της πλάκας για όσο κρατεί η κρίση (και βάλε). Απαιτηση άμεσης καταβολής όλων των χρεωστούμενων στο δημόσιο από τις Α.Ε. Σε περίπτωση μη κάλυψης του χρέους κρατικοποίηση (αλα Ομπάμα ή/και Πούτιν) ή κλεισμο. Καμια αναθεση δημοσίου έργου σε εταιρείες που του χρωστάνε (αλλά και ταχύρυθμη εκπλήρωση των υποχρεώσεων του ίδιου του δημοσίου που πολλές φορές κάνει χρόνια και χρόνια να πληρώσει). Αμοιβαία ελληνοτουρκική μείωση των εξοπλισμών (απ ότι διάβασα και ο Ερντογάν δεν χαλιέται για αυτό) και κυρίως: ποινές, ποινές, ποινές. Τέτοιες στιγμές καταλαβαίνει κανείς καλύτερα τον Ροβεσπιέρο και τους δικούς του εκείνα τα χρόνια. Καλύτερα να καρατομηθούν μερικοί τώρα παρά να έχουμε χειρότερα αργότερα. Τα συνόψισε όλα ο Τζιμάκος, και έβαλε και τα αστειάκια του μέσα ο άτιμος, μέσα σε δύο μόλις λεπτά:



Τωρα τα υπόλοιπα που ακουστηκαν περι "ανθελληνισμού" των Γερμανών κτλ τα αντιπαρέρχομαι γιατί είναι ανόητα. Στον εφαρμοζόμενο σήμερα καπιταλισμό (και στις σχεσεις εταιρειών και κρατών μεσα σε αυτόν) μετρά η χρησιμότητα ή έστω η πίστη γι αυτήν και τίποτε παραπέρα. Όποιος κάνει πολιτική σήμερα ενθυμούμενος τις γερμανικές αποζημιώσεις, τα "ιερα και τα όσια" της φυλής και τέτοιες παπάτζες αντί να κοιτάζει το δωθέν πρόβλημα, απλά δεν είναι σοβαρός πολιτικός.

Επιμυθιακό update!
Δεν είδα χτες τα παλουκάρια στο ράδιο αρβύλα και πολύ το μετάνιωσα!!!!!

Χωρίς σχόλια:



Οπως καταλαβαινετε μας έφαγε η googloκρισία!!!!

Δειτε λοιπον την διακριτική version:

---

*Ενδεικτικά αναφέρω πως κληρονομήσαμε σχεδόν αυτούσιο τον Βυζαντινό ωχαδερφισμό/θεοκρατισμό (με αποκορύφωμα την κρατική ξεφτίλα στα τελειώματα του Βυζαντίου να αναγκάζεται το κράτος να παίρνει μισθοφόρους "δια την αμυναν" διότι οι περισσότεροι στρατεύσιμοι είχαν γίνει μοναχοί. Αντε ρε σου έλεγαν. Η όλοι να νικήσουμε ή όλοι να πεθάνετε) και το οθωμανικό "μπαχτσίσι" αυτούσια μαζί με μπολικη δόση καραγκιοζιλικίου (όπως ακριβώς δηλ. διαβίωνε ο ομώνυμος ήρωας του θεάτρου σκιών: κατεργαριά, κομπίνα, κουτοπονηριά). Δεν είναι τυχαίο το μπαμ που έγινε με το παγωμα των αγροτικών επιδοτήσεων διοτι καθυστερούσε η ψηφιακή καταγραφή των εκτάσεων. Εμ έτσι ειναι όταν οι επιδοτούμενες εκτάσεις στην Κρήτη πχ έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια στα χαρτια από το ίδιο το νησί!

** Και πάλι ενδεικτικά αναφέρω μια ρύθμιση που έγινε απο την κυβέρνηση Καραμανλή και αφαίρεσε την απαίτηση για ασφαλιστική/φορολογική καθαρότητα των εταιρειών (να μην χρωστάνε δηλαδής) που παίρνουν δημόσια έργα. Ή πως η καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων ξεκίνησε από κρατικά χέρια με την μορφή που πήραν εν Ελλάδι τα προγραμματα stage.

*** Eπιμένω στην λέξη πίστη διότι αυτή είναι η ίδια η πεμπτουσία του σημερινου καπιταλιστικού συστήματος. Θυμηθείτε πχ πως τα χρήματα που έχετε στα χέρια σας δεν έχουν καμία πραγματική αξία, η αξια τους είναι θέμα συμφωνιών μεταξύ αυτών που τα χρησιμοποιούν.

† Μερικά κατορθώματα των οποίων για τα οποια "είμαστε περήφανοι" είναι το φούσκωμα των δημόσιων εσόδων μέσω "αορατων" δανείων, το παίξιμο χρημάτων ταμείων και ΝΠΔΔ στο χρηματιστήριο μέχρι κάποιες εκλογές για να "φαίνεται" πως "λειτουργεί θετικά η οικονομική μας πολιτική", η είσοδος στο ΑΕΠ των χρημάτων που βγάζουν οι πουτάνες, η χορήγηση πακτωλών χρημάτων σε διάφορους τυχάρπαστους τύπου Αλληλεγγύη και άλλα εσπεριδοειδή. Θα ήταν ίσως καλά για σενάρια κωμωδίας, αλλά όταν το τρως στα μούτρα δεν γελας καθόλου μα καθόλου

†† Μην νομίσει κανείς πως είναι κατ' ανάγκη "άσχημα" τα 700 ευρώ το μήνα. Μια χαρά μπορουν να ειναι για κάποιον ο οποίος ξεκινάει να εργάζεται. Το ασχημο είναι όταν μετά από 1, 2, 3, 5, 10 χρόνια παραμένουν 700 ευρώ, και το σημαντικότερο χωρίς δυνατότητα και πιθανότητα αυξησης τους.

††† Και μεταξύ μας δεν έχει και μεγάλη σημασία αν πιάστηκε ή όχι μαλάκας, γιατί και ο ίδιος μπορεί να έχει γούνα που να χρειάζεται μπόλικα ράμματα. Και ο τελευταίος πολιτικός επιστημονας θα σας πει πως στις κοινωνίες το φαντασιακό καθορίζει το πραγματικό :))