Ουφ πεσατε να με φάτε! Άντε και να δούμε ποιος θα φορολογήσει ποτέ την εκκλησία!

Κυριακή, Απριλίου 18, 2010

Παιδεια και Mythbusting

Σε προηγουμενα ποστ (εδώ και εδώ) σχετικά με το θέμα αναφέρθηκαν, είτε από εμένα σε διαλογική μορφή, είτε από σχολιαστές (καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα δεν εχει σημασία) διαφορα δεδομένα αλλά και μύθοι για την Παιδεία μας, οποτε ειπα να κανω ένα καλό ξεδιάλεγμα δίνοντας και τις προσωπικές μου θέσεις. Λογω μεγαλύτερης ειδίκευσης θα αναφερθω κυρίως στην Ββθμια εκπαίδευση. Καλουνται ιδιαιτερα οι συναδελφοι που με διαβασουν να καταθέσουν τον οβολο τους.
Τα αριθμώ κιόλας για να ξέρουμε για τι μαλλιοτραβιόμαστε!


1. Η παραπαιδεία κάνει κακό και πρέπει να εξοβελιστεί. Το ίδιο από την ανάποδη λέει πως η παραπαιδεία κάνει καλο, ενώ η Δημόσια Παιδεία όχι, και πρέπει όλη η Παιδεία να ιδιωτικοποιηθεί.
Για κουνήστε λίγο το κεφάλι σας. Κάπου ακουσα μια υπέροχη παρομοίωση: Η παραπαιδεία παίζει το ρόλο που παίζουν τα ταξί σε σχέση με τις δημόσιες συγκοινωνίες και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Καλύπτουν τα κενά τους ή απλά το γουστο κάποιου. Μόνο κάποιος ηλίθιος θα έλεγε να καταργηθούν τα ταξί αφού έχουμε το Μετρο ή να διαλυθεί το Μετρό γιατί τα ταξί σε πάνε πιο γρήγορα στην δουλειά σου. Ο δε κανόνας ειναι πως όσο βελτιώνενται τα ΜΜΜ τόσο μειώνεται η αναγκαιότητα των ταξί στην αγορά. Το σωστό θα ήταν να απαιτούμε και από τις δημόσιες συγκοινωνίες και απο τους ταξιτζήδες να κάνουν σωστά την δουλειά τους και να καταγγέλουμε παρανομίες ή δυσλειτουργίες. Κανείς δεν διανοήθηκε να αποκαλέσει τους ταξιτζήδες "μάστιγα των μαζικών μεταφορών". Θες να περιορισεις την παραπαιδεια κυρα Αννα μου; Φτιάξε καλό δημόσιο σχολείο, μην το απαξιώνεις (όπως έκανες έμπρακτα με την αύξηση του οριου των απουσιων 1 μηνα πριν τις πανελλήνιες. Όλα τα Λύκεια θα αδειάσουν και με δικιά σου υπαιτιότητα)


2. Υπευθυνοι για τα κενα στα σχολεία ειναι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί.
Μάλιστα. Το γεγονός πως το Υπ. Παιδείας δεν έχει προκυρήξει θέσεις διοικητικών εδώ και 10 τουλάχιστον χρόνια δεν φαίνεται να έχει σχέση. Αποσπασμένοι ξαποσπασμένοι όταν κάποιοι απουσιάζουν αυτό κοινοποιείται και μάλιστα άμεσα - και μπορεί να καλυφθεί άμεσα μιας και υπάρχουν δεξαμενές πρακτικά ανεξάντλητες. Σαν δικαιολογία λοιπον δεν στέκει και το ζήτημα κάλυψης των κενών είναι κυρίως θέμα πολιτικής βούλησης (και τσιγκουνιάς). Το γεγονός πως σε αυτό το νομικό κενό βρήκαν πατημα διάφοροι είτε για να βολέψουν ημετέρους είτε για να βολευτούν οι ίδιοι δεν έχει να κάνει με τα κενά τα ίδια όσο με το δικό τους βόλεμα. Κολαστέοι και τιμωρητέοι οι περισσότεροι εξ΄αυτών, κυρίως οι αργόμισθοι εντος του Υπουργείου (3 σε ένα φωτοτυπικό) αλλά όχι πως είναι και η αιτία του κακού. Ας μην ξεχνάμε πως η πολιτεία τους επιβραβευε κιολας, μιας και όντας αποσπασμένοι πχ στο κέντρο έπαιρναν τα μόρια της αρχικής θέσης (συνήθως σε κάποιο δυσπρόσιτο σχολείο). Κάτι ακούστηκε επίσης και για διπλούς μισθούς αλλά δεν το πολυπιστεύω. Τέλος πάντων, σε κάποιες υπηρεσίες (ειδικά του υπουργείου) χρειάζονται εκπαιδευτικοί και όχι...απόφοιτοι γυμνασίου. Σε προηγούμενα ποστ ειχα αναφερθεί με αριθμούς στο θέμα. Οι αποσπασμένοι που δεν ειναι σε σχολεία / γραφεία δευτεροβάθμιας (γιατι αν ειναι σε σχολείο και πάλι δουλευει ως εκπαιδευτικος) ειναι (αρκετά) λιγότεροι από 2000, οποτε στην ουσία μιλάμε για μια μεγάλη φούσκα που προβλήθηκε για να καλύψει την τσιγκουνιά του υπουργείου. Αυτα τα νούμερα έχω ως περίπου συνολικά από "καλά πληροφορημένες" πηγές. Παρακαλώ να με διορθώσετε αν κάνω λάθος.

3. Έχουμε πολλούς καθηγητές ανα μαθητή σε σχέση με άλλες χώρες.
Εγραψα στο προηγούμενο για τα νησιά και τις παραμεθόριες περιοχές, μην τα ξαναλέμε. Σε τέτοια μέρη αν υπάρχει σχολειο πρεπει να έχει καθηγητές όλων των ειδικοτήτων. Επειδή τα παιδιά όμως είναι λίγα αυτοί θα έχουν λογικά μειωμένο ωράριο μιας και δεν θα υπάρχει άλλο σχολείο κοντά. Οι υπεράριθμοι συνήθως παίρνουν διοικητικές θέσεις μιας και το Υπουργείο, το ξαναλέω, δεν προκυρήσσει (ή αν το κάνει το κάνει σπανιότατα) θεσεις διοικητικών, αλλα το δουλεύει εσωτερικά το πράγμα. Οταν κάποιος μετρά και τους (λιγότερους από 2000) αποσπασμένους σε διοικητικές ή άλλες δημόσιες θέσεις τότε κάνει διπλό λάθος, μιας και αυτοί πλεον δεν ειναι εκπαιδευτικοί αλλά διοικητικοί ΠΕ στην ουσία. Καταλαβαίνουμε την διαφορά; Εκτος και αν νομίζετε πως ο μαθηματικός που δουλεύει σε τράπεζα πχ εργάζεται ως ....εκπαιδευτικός! Προσθέστε και τον αριθμό συναδέλφων που διδάσκουν άχρηστα μαθήματα (οι Θεολόγοι έρχονται πάντα πρώτοι στο μυαλό όσων το λέω είτε αυτοί ειναι θρήσκοι είτε όχι) και αναρωτηθήτε πόσο κουτόχορτο μας ταϊζουν.

4. Το πτυχίο πρέπει να είναι η μόνη προϋπόθεση για να προσληφθεί κάποιος στο δημόσιο.
Κυκλοφορεί μεταξύ πολλών συναδέλφων και φοριέται πολύ πως το Υπουργείο "υποχρεούται" να μας διορισει, με διαφορες παραλλαγες βαρύτητας (θα το δουμε και αργότερα).
Με εξαίρεση τα κατεξοχήν παιδαγωγικά επαγγέλματα (νηπιαγωγοι, δάσκαλοι) διαφωνώ επί της αρχής. Δεν διδάχθηκα καμία διδακτική στο πανεπιστήμιο, δεν έκανα καμία πρακτική εξάσκηση σε σχολείο και αποφοίτησα φυσικός και ουχί εκπαιδευτικός. Φυσικός παραμένω και αυτήν την εποχή ασχολούμαι με την εκπαίδευση. Αύριο μπορεί να αλλάξω γνώμη και να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δεν θεωρώ πως το κράτος έχει κάποια περαιτέρω υποχρέωση απέναντι μου μιας και μου εξασφάλισε δωρεάν (δηλ χωρίς δίδακτρα γιατί στα υπόλοιπα....) παιδεία αρκετά υψηλού θα έλεγα επιπέδου.

Το γεγονός πως θεωρείται πως "έχουμε παιδαγωγική επάρκεια" δεν σημαίνει πως έχουμε κιόλας. Ειναι απλα ευτυχής η σύμπτωση πως είμαι (μαλλον) καλός στην εκπαίδευση. Παλαιότερα διαφωνούσα με αυτήν την άποψη μέχρι που πήγα.....φαντάρος και είδα πως η μούρλια που μπορεί να πετύχει κανείς εκεί έξω είναι πολύ περισσότερη απ΄ότι φανταζόμουν. Δεν ξέρω για παιδαγωγική επιμόρφωση (1-2 μαθηματα παιδαγωγικής αρκούν, μην κοροϊδευομαστε. Για τα υπόλοιπα φροντίζει η εμπειρία που αποκτάς γιατί κάποια πράγματα δεν μπορούν να διδαχθούν καθοτι ο τροπος λειτουργίας του καθενός ειναι προσωπικός) αλλά μερικά (ενδελεχή και περιοδικά) ψυχοτεστ χρειάζονται. Αλλά και αυτό που ακούω πως θα γίνει με το ένα επιπλέον έτος που λέγεται πως θα χρειαστεί να παρακολουθησει κάποιος υποχρεωτικά για να πάρει το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης είναι τουλάχιστον ηλίθιο. Θα γίνουν οι καθηγητικές σχολές δηλαδή 5ετείς όπως τα Πολυτεχνεία; Για 1100 ευρώ το μήνα; Τι λετε ρε;

5. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι μόνιμοι.
Η άποψη μου είναι πως οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι καλοπληρωμένοι είτε είναι μόνιμοι, είτε προσωρινοί, είτε αναπληρωτές είτε ο,τιδήποτε. Να έχουν λόγο και κίνητρο να κάνουν την δουλειά τους, και οχι να χρησιμοποιούν την δουλειά τους σαν δόλωμα για να έχουν καλύτερη 2η δουλειά (καταλαβαινόμαστε ε;). Η μονιμότητα δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μπαίνει στην εξίσωση (οχι πως ειναι κακό, αλλά είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις υπάρχουσες εργασιακές συνθήκες. Σε λίγο θα γίνουμε μόνιμοι σκλαβοι έτσι όπως πάει η δουλειά). Η ωρομισθία των 7-9 ευρώ την ώρα είναι περίπου κοροϊδία. Το ίδιο το κράτος που "αντιπαλεύεται" την μονιμότητα, την υπερασπίζεται κιόλας. Αν πχ αρνηθείς σε μια σεζόν μια θέση αναπληρωτή, σου απαγορεύει επί διετία να ξανακάνεις αίτηση. Αν παραιτηθείς απο μόνιμη θέση επειδή βρήκες μιαν επαγγελματική ευκαιρία και θέλησες να την ακολουθήσεις είναι περίπου αδύνατον να επανέλθεις. Στην ουσία αυτός που δεν θέλει να ειναι μόνιμος αλλά κυνηγά τις καλύτερες συνθήκες τιμωρείται! Όταν ο εκπαιδευτικός αμοίβεται με τα χρήματα ανειδίκευτου εργάτη (ειδικά ο ωρομίσθιος) δεν μπορώ να καταλάβω πως θα κάνει σωστά την ειδικευμένη εργασία του, ειδικά όταν αντιμετωπίζει αντικειμενικό πρόβλημα επιβιωσης. Η δε απαίτηση του Υπουργείου στους ωρομίσθιους να μην εργάζονται αλλού ειναι τουλάχιστον ηλίθια (και σε αυτό θα επανέλθω). Ποιος μπορει βρε ****** να ζήσει με τα max 300 ευρώ/μήνα, όπως τον υποχρεώνετε εσείς;

6. Μά γιατί κάποιοι κακοί εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ξηλωθούν ποτε;
Το προβλημα "ατιμωρησίας μερικών" είναι το ίδιο με όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, μην γελιόμαστε, και η νοοτροπία του φτάνει μέχρι και την βουλή. Σε ενδεχόμενο ατόπημα κάποιου τον ελέγχουν οι δικοί του και όχι κάποιοι ανεξάρτητοι με αποτέλεσμα τελικά να μην τιμωρείται κανένας και να ενθαρρύνεται η ασυδοσία. Στους εκπαιδευτικούς τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα και πολλές φορές το πρόβλημα λύνεται εκ των έσω. Πολλές "κακες" περιπτώσεις (πχ wannabe παιδόφιλοι, εχοντες ψυχολογικά προβλήματα (εχω δει και κυρίως ακούσει κάτι περιπτωσάρες...ουάου) κτλ διότι δεν ειναι καθόλου εύκολο πράγμα η είσοδος σε μια σχολική αίθουσα και κανένα "προπαρασκευαστικό" έτος δεν μπορει να σε προετοιμάσει γι αυτό) συνήθως αποσπώνται σε γραφεία (σε θεσεις που ειναι απαραίτητες btw) και μπορούν έτσι να παράξουν (διοικητικό και χρήσιμο) έργο χωρίς να γίνονται επικίνδυνοι για κανέναν. Επίσης ξέρω περιπτώσεις που γνώρισαν διάφορες βαθμίδες διοικητικών ποινων (παυση, διαθεσιμότητα, αλλαγή σχολείου) για σχετικές παραβάσεις του κώδικα. Αρα δεν ειναι τοση η ατιμωρησία όση νομίζουμε. Αλλα δεν μπορει να γκρινιάζει κάποιος συνέχεια και μέχρι εκεί. Εντόπισες παραβατική συμπεριφορα φίλε μου; Πολίτης είσαι, κατάγγειλέ το. Αλλιώς μόκο, είσαι και συ συνυπεύθυνος. To ζήτημα όμως δεν ειναι η τιμωρία. Είναι η πρόληψη και η μέριμνα έτσι ώστε
α) να γίνει η δουλειά μας
β) να γίνει σωστά
γ) να μην πάθει κανείς τίποτε

Αλλά: να μην ξεχάσω και την μαλακία του ΕΛ γονέα που νομίζει πως το μπουμπούκι του ειναι το άλας της γής ενω μπορεί να ειναι ο μεγαλύτερος αληταράς του γνωστού σύμπαντος. Και οταν επιχειρεί κάποιος να τον τιμωρήσει ή να τον συνετίσει με κάποιον τρόπο τελος πάντων το πιθανότερο ειναι να βρει τον μπελά του. Αυτο ειναι το καλο που έχουμε εμείς οι "απέξω". Εχουμε το δικαίωμα να πουμε αει σιχτίρι εσύ και το κωλοπαιδο σου και ούτε να σας ξαναδώ. Περιέργως όμως σε μας (πιθανόν επειδή πληρώνουν) σπανίως γίνονται ακρότητες, γίνονται όμως άλλα χαριτωμένα και απείρου κάλλους σκηνικά, διότι απλούστατα η ίδια μαλακία εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο.

Αυτα όμως εντος του σχολείου δεν παίζουν και όταν κάποιος προσπαθήσει να επαναφέρει το παιδί σε μια τάξη πολυ εύκολα μπορεί να γίνει στόχος αλλοφρονεμένων γονέων. Τελικά η ρήση που λέει πως οι χειρότεροι στον κόσμο στο να μεγαλώνουν παιδιά ειναι οι γονείς, είναι πέρα για πέρα αληθής. Ειδικά και οι ιδιαίτερα οι Ελληνες γονείς για ένα σωρό λόγους που δεν ειναι της παρούσης η ανάλυση τους. Όποιος έχει περάσει έστω και λιγο από το χώρο ξέρει και καταλαβαίνει.

7. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μένουν υποχρεωτικά στον τόπο πρώτου διορισμού τους για κάποιο χρονικό διάστημα (πχ διετία).
Σωστό. Γι αυτό θα πρότεινα κιόλας οι προσλήψεις να γίνονται σε επίπεδο νομών - Καλλικρατικών Δήμων και όχι κεντρικά. Ειδικά στις παραμεθόριες περιοχές πρέπει να ισχύσει αυτό, ίσως και με κριτήρια "εντοπιότητας".

8. Δεν θα γίνονται αποσπάσεις - μεταθέσεις πριν υπάρξει αναπλήρωση.
Σωστό, εκτός και αν το γυρίσουμε πάλι στην τσιγκουνια και ΔΕΝ φέρνουμε αναπληρωση για να κανουμε οικονομία, που πολύ φοβάμαι πως αυτό μας λένε στην ουσία.

9. Ισχυων νόμος: Οι ωρομίσθιοι (δηλ max 300ευρα/μήνα) εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να απασχολούνται σε φροντιστήρια. (το ανέφερα και πιο πάνω, αλλά επειδή το τρώω στην μάπα ε, θα το αναλυσω λίγο παραπάνω).
Μάλιστα. Άρα είτε πρέπει να ζουν με 300 ευρώ το μήνα είτε προτιμάμε έναν εκπαιδευτικό που δουλεύει σε τράπεζα ή σουπερ μάρκετ από έναν που είναι ενεργός στην αγορά σαν τέτοιος. Προτιμάμε για εκπαιδευτικούς άτομα που δεν εργάζονται ως εκπαιδευτικοί! Τι να πω, συγχαρητήρια! (φαντάζομαι πως ο λόγος θα ειναι για να μην "τσιμπάνε ιδιαίτερα" μέσω της ωρομισθίας. Μα η αντιμετώπιση ειναι απλή. Βάλε ελκυστικούς όρους εργασίας για να μην το κάνουν και δεν θα το κάνουν. Ή έστω βάλε δικλείδες πως θα δουλεύουν ωρομίσθιοι εκτός της επαγγελματικής τους έδρας. Γιατι δηλαδής (thanx hades) οι (επίσης πενιχρότατα μισθοδοτούμενοι) γιατροί στα νοσοκομεία δεν έχουν και ιδιωτική απασχόληση; Φαντάζεστε γιατρό που να του λέει το κράτος πως θα τον απασχολεί με 300 ευρω το μήνα, και όχι μόνο αυτό αλλά θα του απαγορέψει κιόλας να ασκήσει αλλού το επάγγελμα του;) Δηλαδή αν το υπουργείο φτιάξει ένα κτίριο υποχρεώνει τον εργολάβο να υπογράψει πως δεν φτιάχνει άλλα για ιδιώτες; Οταν υπέγραψα το σχετικό κείμενο (οχι θα κάτσω να σκάσω) ρώτησα την συνάδελφο που εκτελούσε χρέη γραμματείας τι μαλακίες ειναι αυτές αφού όλοι εργαζόμαστε εκεί έξω σε τέτοιες δουλειές και οι ίδιοι το ξέρουν μιας και αυτοί μας δίνουν τις σχετικές άδειες. Και ειλικρινέστατα μου απαντάει: Σε αυτήν την χώρα κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλο. Εσείς υπογράφετε ψέμματα και μεις κάνουμε τους μαλάκες.

Σχεδον ολοι οι ωρομίσθιοι εργαζονται παράλληλα στην παραπαιδεία. Λογικό δεν ειναι; Ειναι απαράδεκτο, το κράτος, από την στιγμή που δεν σου δίνει πλήρη απασχόληση, να σου λέει τι θα κάνεις για να βγάλεις τα προς το ζην.

10. Το κράτος έχει υποχρέωση να μας διορίσει. (βλ και το 4.)
Δυστυχώς όχι. Το κράτος έχει υποχρέωση να προσλάβει όσους χρειάζεται. Είτε σας αρέσει είτε όχι σπουδάσαμε επιστήμονες και όχι εκπαιδευτικοί (ποσο μαλλον εκπαιδευτικοι του δημοσιου) και η εκπαίδευση ειναι μόνο μία παράμετρος του πτυχίου μας, ασχετα αν εν Ελλάδι οι υπόλοιπες μένουν περίπου σε αχρηστία. Απο την στιγμή που υπάρχουν παραπάνω ενδιαφερόμενοι από τις προσφερόμενες θέσεις θα υπάρξει αναγκαστικά μια επιλογική διαδικασία η οποία θα είναι (περίπου a priori) άδικη. Ότι σύστημα και να βάλεις, ποτέ δεν ξέρεις πως θα είναι κάποιος στην τάξη. Τώρα όποια και αν είναι αυτή η διαδικασία δεν σημαίνει πως θα γινει για μας ούτε πως θα μας αρέσει. Τουλάχιστον να ειναι διαφανής και κατά το δυνατόν αξιοκρατική. Το προηγούμενο σύστημα θεωρώ πως το είχε αυτό, αν και υπήρχαν 17 διαφορετικοί τρόποι για να "μπει μεσα" κανεις, τουλάχιστον όμως ήταν σαφέστατα μετρήσιμοι και δεν έπαιζαν ρόλο τα μέσα, αλλά κάποιες παράμετροι που το Υπουργείο ειχε θεωρήσει "αντικειμενικές".

Το ζήτημα ειναι πως η πάγια θέση του Υπουργείου ειναι να διοριζει λιγότερους απ όσους χρειάζεται και να βγάζει με πλάγιες μεθόδους την διαφορά. Γι αυτό στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς υπάρχουν κενά, γι αυτό θα αυξησει το όριο των μαθητών ανα τάξη, γι αυτό και χρησιμοποιεί ωρομίσθιους και αναπληρωτές (που ειναι φτηνότεροι και αποκλείεται να βγουν στην σύνταξη από το Δημόσιο, ενώ τις πληρωμές τους (ειδικά των ωρομισθίων) τις καθυστερεί χαρακτηριστικά) ενώ υπάρχουν δεδομένα οργανικά κενα. Η δικαιολογία των "αποσπασμένων" δεν αρκεί για να καλύψει την δεδομένη τσιγκουνιά του κράτους σε αυτόν τον τομέα. Ούτε και η δικαιολογία των εκπαιδευτικών αδειών μιας και υποτίθεται πως το υπουργείο θέλει οι υπάλληλοι του να επιμορφώνονται και να βελτιώνονται.



11. Η αξιολόγηση ειναι καλο πράγμα.
Το ίδιο και οι βόμβες. Αρκει να τις ρίχνεις στον εχθρό και όχι στο κεφάλι σου. Η Δημόσια παιδεία έχει καποια θέματα. Σωστό. Χρειάζεται αξιολόγηση. Αιντε να το δεχθούμε. Αλλά αν αξιολογούν τους νέους οι παλιοι (και εχοντες τα θέματα) τότε γιατί να βελτιωθεί το πράγμα; Ενας από τους λογους που τα ΚΕΠ ειναι η μοναδικη δημόσια υπηρεσία που λειτουργεί και μάλιστα πολύ καλυτερα από το "καλά" ειναι πως δεν έχουν παλιούς. Εχω γνωστούς που διορίστικαν σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, νεα παιδιά είναι, όρεξη για δουλειά έχουν, και οι παλιοι τους την λένε κιολας γιατί τους κάνουν να δείχνουν άχρηστοι. Τα ίδια τα ΚΕΠ σαμποτάρονται από τις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες για τον ίδιο λόγο. Αρα η αξιολογηση της εκπαιδευτικής επάρκειας ενός νέου από έναν παλιό που μπορει (εδώ δίνω έμφαση. Μπορει σημαίνει πως το κάνουν κάποιοι, όχι όλοι. Εννοείται πως αυτοι ειναι μειοψηφία. Όμως υπάρχουν.) να έχει μαθει στο ψαρεμα μαθητων για ιδιαιτερα, σε απολυταρχικές μεθόδους διδασκαλίας, στο Πατρις - Θρησκεία - Οικογένεια, στην παθητική δωροδοκία (αμ τι νομίζατε;), στο να την πέφτει στα πιτσιρίκια (εχω να λέω ιστοριες) κτλ δεν ειναι και η καλύτερη των ιδεων, νομίζω; Αρα η αξιολογηση από τον "μέντορα" ειναι θεόχαζη και ελπίζω να μην φτάσει στο επίπεδο που ήταν η σχέση νέου - παλιού στο στρατό. Ίσως ο σύλλογος γονέων κ κηδεμόνων να ειναι καλύτερος αξιολογητής παρέα με κάποιο ψυχοτεχνικό τιμ (σε αυτό θα επιμείνω, όπως επιμένω στο ίδιο για τα σώματα ασφαλείας μπας και ηρεμήσουμε από σκηνικά που μας κάνουν παγκοσμίως ρόμπα)

* H ιδέα του δόκιμου εκαιδευτικού παντως δεν ειναι κακή. Ο τρόπος που προτείνεται για αξιολόγηση ειναι κατά τη γνώμη μου λανθασμένος


12. Τι γίνεται με τις πανελλήνιες;
Της πουτάνας. Αποδεδειγμένα αυτό το μοντέλο δεν τσουλάει. Οι μαθητές που παράγει δεν σούρνουν, και - πιστέψτε με - στα ιδιωτικά σχολεία ειναι πολύ χειρότερα τα πράγματα. Αυτο που κάνει "περιζήτητους" τους αποφοιτους αυτών των σχολείων ειναι η μασονικού τύπου "ταξική" τους αλληλεγγύη και όχι η πρωτογενής ικανότητα τους. Κλασικό και ακραίο παράδειγμα ο G Bush ο νεότερος ένα από τα μεγαλύτερα βλήτα παγκοσμίως. Και όμως φοίτησε στα καλύτερα πανεπιστήμια και δούλεψε σε χοντροφραγκάτες δουλειές και έγινε και πρόεδρας.
* Βάση του 10. Τα λέγαμε και στο προηγούμενο. Προσυπογράφω το σχόλιο του πολύ περισσότερο γνώστη του πράγματος από μένα Δείμου (σε αυτό το ποστ, οπου τοποθετήθηκε συγκεντρωτικά):

"το 10 είναι η κορωνίδα ενός πλήρως ταξικού συστήματος, καθώς η βαθμολογία εξαρτάται απόλυτα από το οικογενειακό εισόδημα, την κοινωνική προέλευση του μαθητή και το οικογενειακό μορφωτικό επίπεδο. Επιπλέον, μία εξεταστική προσπαθεί να συνδυάσει πληθώρα σχολών με διαφορετική και ηλίθια βαθμολογική αξιολόγηση (μία βαθμολογική βάση που εξαρτάται πλήρως από τη ζήτηση και τον κανιβαλισμό/ανταγωνισμό)."

Πιθανόν η δημιουργία ενός ενδιάμεσου έτους (που ανάλογα θα κοπει ειτε απο την 3βαθμια είτε από την 2βαθμια βαθμίδα) που θα λειτουργεί ως κρισάρα να ειναι ευεργετική. Όσοι θελουν να σπουδάσουν θα πηγαίνουν εκεί και όσοι δεν ενδιαφέρονται ή δεν έχουν δυνατότητες θα το σκεφτούν διπλά. Όπως έχει συνδυαστεί το σχολείο με την προσβαση στο πανεπιστήμιο η εκπαιδευτική διαδικασία μπαχαλοποιείται. Ετσι μπορεί επιτέλους το σχολείο να αποδεσμευτεί απο την βαθμοθηρία και το κυνήγι "στόχων" και να εξυπηρετήσει το ρόλο του που ειναι η ενστάλαξη βασικών στοιχειωδών γνώσεων στα παιδιά καθώς και η πρώτη κοινωνικοποίηση τους.

13. Αναλυτικά προγράμματα.
Μπουρδέλο ανευ οριών. Γιατί κανείς δεν θυμάται πως ο εκπαιδευτικός ειτε σε σχολειο είτε σε φροντιστήριο ακολουθεί τα αναλυτικά προγράμματα απαρέγκλιτα, τουλαχιστον σε επίπεδο διδαχθέας ύλης. Ο τρόπος που τα παιδιά (ορίζει το υπουργείο να) διδάσκονται Θετ. Επιστήμες αλλά και Ιστορία - Ελληνική Γλώσσα ειναι τουλάχιστον αστείος. Υπάρχει σαφής δυνατότητα κάποιο παιδί να βγάλει το σχολείο και να μην καν έχει ακούσει την Νευτώνεια Βαρύτητα, τον Αϊνστάιν και την Εξέλιξη. Να μην γνωρίζει βασικές λογικές και αριθμητικές πράξεις. Κοινώς να μην γνωρίζει τι ειναι ο κόσμος και πως λειτουργεί (και αυτό χωρίς να παραβιαστούν τα αναλυτικά προγραμματα ή να προσπεραστεί εξεταστεα ύλη). Καλύπτουμε ενα εκατομμυριο πράγματα, αναγκαστικά βιαστικά, και πολλά βασικά αναγκαζόμαστε να τα προσπερνάμε. Αν πιάσω δε την ιστορία και το πως διδασκεται θα γελάμε τρεις μέρες. Αμ αν βάζεις τις θέσεις του Καρατζαχέρη στο ίδιο ζύγι με τις θέσεις πανεπιστημιακών ιστορικών έτσι γίνεται η δουλειά. Το ρεζουμέ είναι πως ο "στόχος" των προγραμμάτων παραμένει η "αξιολόγηση" των επιδόσεων και όχι η ίδια η γνώση, όπως και η Ελ.Ελ.Χρ. διαμόρφωση των παιδιών. Ένας ημιμαθής εθνικαράς χειραγωγείται πιο εύκολα από έναν συνειδητό πολίτη. Ενθαρρύνεται (ακόμα) η παπαγαλία και κόβονται όσα κομμάτια ειναι δύσκολα στην κατανόηση ή δεν μπορούν να έχουν εύκολα "μετρησιμη" απόδοση ή μπορεί κάποιο (α-)think tank να έχει θέματα με αυτά, όπως γίνεται με την Εξέλιξη πχ

Μην ξεχάσω και εδώ να αναφέρω την ύπαρξη μαθηματων που όχι μόνο ειναι άχρηστα και τρώνε τζάμπα χρόνο από τα παιδια αλλά ειναι και δυνητικά επιβλαβή στην συσχετισή τους με άλλα μαθήματα ή με την πραγματικότητα, όπως ειναι τα θρησκευτικά (που μεσα γινεται ακόμα λόγος για την Γέννεση του Ανθρώπου από τον Αδαμ και την Ευα, υπαρχει διαχυτο το πνευμα πως η Γη ειναι το κεντρο του Συμπαντος, "εξωραϊζεται" το τελος του αρχαιου κοσμου απο τους χριστιανούς, αναφερονται "εθνικοί" μύθοι όπως το Κρυφό Σχολειο και αλλα τέτοια....επιστημονικά). Αυτό το μάθημα είτε πρέπει να καταργηθεί επειγόντως είτε να αλλάξει άρδην η ύλη και ο τρόπος διδασκαλίας του.

Επίσης να μήν ξεχάσω να αναφέρω πως τα παιδια (της θεωρητικής κατεύθυνσης) καλούνται να μάθουν δύο νεκρές γλώσσες (αρχαία, λατινικά) αλλά αγνοούν βασικούς ορθογραφικούς κανόνες και συντακτικό της δικιάς τους. Όπως είπε και η Σοφία σε ένα σχετικό σχόλιό της μερικά έχουν δυσκολία κατανόησης ακόμα και στον ...Αστερίξ!

14. Ολοήμερο σχολείο.
Ειναι το προφανές επόμενο βήμα. Μακάρι να γίνει. Αν γίνει σωστα μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα (ιδιαίτερα του φορτωμένου ωραρίου των παιδιών. Υπάρχουν παιδιά που για τρια-τεσσερα χρόνια δεν έχουν προλάβει να πιουν ενα γαμωκαφέ, να παίξουν ή να γκομενίσουν με τους συμμαθητές τους ρε αδερφέ). Αλλά για να γίνει θέλει πολλά χρήματα και δεν νομίζω να έχει δείξει τετοια δείγματα απλοχεριάς η παρούσα κυβέρνηση. Εκτος και αν το κάνουν και αυτό κουτσουρεμένα και τσιγγούνικα χειροτερεύοντας τα πράγματα.

15. Συμπέρασμα;
Το εύλογο σε κάθε τέτοια περίπτωση. Η Παιδεία ειναι το μέλλον μιας χώρας. Παράγει τους επόμενους πολίτες, οπότε κάθε σχεδιασμός δείχνει τι πολιτες θέλει το κράτος για το μέλλον του. Για να λειτουργήσει θέλει πολλά λεφτά. Για να λειτουργήσει σωστά θέλει ακόμα περισσότερα και σε όλες τις βαθμίδες. Δεν σημαίνει αυτό πως αμα τα χώσεις καθάρισες. Για τους ανόητους τρολομανείς θα κάνω μια απλή παρομοίωση. Καμία ποδοσφαιρική ομάδα δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό διαρκείας με ερασιτέχνες παίχτες. Πρέπει να φέρει ή να δημιουργήσει καλούς παίχτες, σοβαρό προπονητικό και υποστηρικτικό τιμ, να έχει εγκαταστάσεις, ακαδημίες κτλ. Κάτι σαν την Μπαρτσελόνα ή τον Παναθηναϊκό ένα πράγμα!:)
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως αυτά αρκούν. Είναι απλά ικανές, όχι αναγκαίες ....αναγκαίες αλλά όχι ικανές συνθήκες (thanx polse!). Χρειάζεται επίσης προγραμματισμός και τρέξιμο. Κάποιες ομάδες με υποδειγματικό προγραμματισμό μπορούν να μειώσουν κάπως τα έξοδα τους καθώς ειναι άψογος ο τροπος λειτουργίας τους (όπως ο Αγιαξ πχ που -παλαιοτερα τουλάχιστον- σπανιότατα έκανε ακριβές μεταγραφές διότι δούλευαν ρολόι οι ακαδημίες του. Έπαιρνε 500 μαυράκια από τις αποικίες, τα τάιζε, τα πότιζε και τα προπονούσε. 5 να έβγαιναν καθάριζε. Δεν νομίζω να διέλυσε τις Ακαδημίες ως αποτυχημένες αν και όταν έβγαλαν μια κακή φουρνια. Επέμεινε και σε βάθος χρόνου δικαιώνεται), αλλά και πάλι δεν κάνουν πρωταθλητισμό με το budget του ΠΑΣ Γιαννινα (ο Αγιαξ της Ηπείρου!), δεν πα να έχουν το πρόγραμμα σχεδιασμένο από τον Θεό τον ίδιο!

Στο δικό μας θέμα, εκτός από τα χρήματα που πρέπει να μπουν για αύξηση αμοιβών, νεους διορισμούς, μείωση (επειγόντως) του αριθμού των μαθητών ανα τάξη, υλικοτεχνική υποστήριξη, κτίρια (υπάρχουν ακόμα σχολεία που στεγάζονται σε προκατ), χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός μαρκοχρόνιας πνοής και αγνόησης πολιτικού κόστους από και - καλά "θιγόμενες ομάδες" (Καρατζαφεραίοι, πασοκοθρεμμένοι συνδικαλιστές, Εκκλησία Α.Ε.) που εν πολλοίς ειναι άσχετοι με το θέμα.

Αλλά χωρίς χρήματα το πράγμα δεν μπορεί να κινηθεί. Υποβαθμίζοντας το θέμα, μειώνοντας δηλαδή τα λειτουργικά εκπαιδευτικά έξοδα νομοτελειακά υποβαθμίζεις το μέλλον της χώρας. Και το κάνουν οι τωρινοί αλλά και όλοι οι προηγούμενοι κυβερνώντες γιατί μιας και έχουν χρόνο ζωής στην εξουσία 4 με 8 χρόνια ενώ οι συνέπειες των πράξεων τους μπορεί να φανούν σε 20 δεν τους νοιάζει. Προτιμούν να λένε πως "πέτυχαν" τον στόχο τους που ειναι η μείωση εξόδων και το σύστημα φαινομενικά να λειτουργεί. Όταν όμως λουστούμε τις συνέπειες αυτοί θα είναι σπίτια τους "ευδοκίμως" ολοκληρώσαντες την πολιτική τους πορεία και εμείς θα έχουμε μια καμένη γενιά για να αναλάβει τη χώρα, και ειναι κρίμα γιατί το δυνητικό της επίπεδο ειναι πολύ ανώτερο από αυτό που είχαμε εμείς ή οι παλιότεροι μας και σε πολλά επίπεδα (και σίγουρα σαν μέσος όρος όσο και αν σας παραξενεύει αυτο. Η ισοπέδωση έχει γίνει προς τη μέση και όχι προς τα κάτω) είναι πιο μορφωμένοι απ΄ότι ήμασταν εμείς στην ηλικία τους.

Το νομοσχέδιο λοιπόν μου φαίνεται σαν να ειναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των περιβόητων ....μέτρων του ΔΝΤ. Budget cutting κυρίως και λίγα "ποιοτικά" πασπαλίσματα. Μακάρι να κάνω λάθος. Πάντως ομολογώ πως ειναι συγκινητική η προσπάθεια του Υπουργείου να με κάνει πλούσιο (νμζ πως η φροντιστηριακή παιδεία θα γνωρισει μεγάλες δόξες), αλλά ενυπάρχει και ο φόβος του φεσιού. Αν ο άλλος δεν έχει χρήματα (γιατι η αγορά πάει για "στέγνωμα" κατά τα φαινόμενα) πώς στο καλό θα με πληρώσει;

32 σχόλια:

  1. Διαφωνώ με την "ταξικοποίηση" της βάσης του 10. Στις φουρνιές μας είχαμε μια χαρά βάση το 10 και είχαμε και περίπου ενάμιση τόνο καρακαταμπατίρηδες συμφοιτητές που μέναν εστία, τρώγαν λέσχη και η έξοδός τους ήταν μια μπύρα την εβδομάδα. Αλλά μια χαρά είχαν μπει στο πανεπιστήμιο, μερικοί μάλιστα και χωρίς φροντιστήρια.
    Θα έλεγα ότι ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ κιόλας δεν ισχύει αυτό που λέτε, αναντάμ παπαντάμ. Οι γενιές που σπούδασαν -βάζοντας ως ορόσημο το πότε γεννηθήκαμε εμείς πχ, για να χουμε και τους πρόσφατους- τα τελευταία χρόνια, περιείχαν πάμπολλα φτωχόπαιδα από κωλοχώρια, που ο μπαμπάς ήταν βοσκός και η μαμά αγελάδα. Παρ'όλα αυτά μπήκαν στα πανεπιστήμια, σπούδασαν και έγιναν τουλάχιστον στα χαρτιά, επιστήμονες.
    Το φροντιστήριο (που είναι και αυτό που πληρώνουν οι "πλούσιοι" μπαμπάδες κλπ κλπ κλπ) μπορεί να υπάρχει απο τα 60's ως έννοια, αλλά φαντάζομαι ότι μέχρι τα τέλη του 80 ήταν κυρίως συγκεντρωμένο σε μεγάλες ή μεγαλομεσαίες πόλεις.
    Και εσύ τι λες εδώ; ότι μέχρι ένα σημείο, φτωχόπαιδα από την επαρχία δεν περνάγαν στο πανεπιστήμιο, επειδή έπρεπε να γράψουν τουλάχιστον 10 και δεν είχαν τρόπο επειδή δεν πλήρωναν φροντιστήρια;; πα καλά ρε; στο χωριό της μάνας σου είχε φροντιστήριο; εδώ δεν έχει καν παπά ακόμα :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eπίσης διαφωνώ και με το θέμα της δαιμονοποίησης του ανταγωνισμού (και του υγιούς ανταγωνισμού μαζί με την καννιβαλίζουσα υπάρχουσα κατάσταση).
    Ναι πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός για να μπεις στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, πως να το κάνουμε ρε συ Zaph. Αλλά ο ανταγωνισμός πρέπει να περνάει από τη γνώση και όχι από το ποιος τα θυμόταν απόξω εκείνη τη μέρα. Αυτό ίσχυε μια χαρά όταν δίναμε εμείς πανελλήνιες. Ειδικά στην πρώτη δέσμη. Δεν πα να είχες μάθει τα βιβλία απ έξω; υπήρχε περίπτωση να γράψεις πάνω απο 8 αν δεν ήξερες τι σου γίνεται; Τώρα που βάζουν ασκήσεις μέσα από το βιβλίο, ναι χαίρω πολύ. Ανταγωνισμός του κώλου. Και αν τους βάλεις στην άσκηση χ2 αντί 2χ (χ ο άγνωστος όχι το σύμβολο του πολ/μου), μπερδεύονται γιατί στο βιβλίο δεν είναι έτσι. (Πραγματικό περιστατικό που μου τυχε).
    Εγώ είμαι υπέρ του ανταγωνισμού, όταν αυτός προωθεί τον ανταγωνισμό στη γνώση και όχι στην αποστήθιση. Αν ξέρω εγώ περισσότερα από σένα και μπορώ να τα επεξεργαστώ καλύτερα από σένα, φυσικά ρε φιλαράκι, να μπω εγώ στο πανεπιστήμιο.
    Αλλά ο ανταγωνισμός δεν είναι θέμα μόνο εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι και θέμα σπιτιού. Άλλο ο γονιός που πρήζει το βλαστάρι του να βγάλει 19.2 και όχι 19.1, για να μπορεί να καμαρώνει σα γυφτικο σκερπάνι ότι τους πέρασε όλους και άλλο ο γονιός που το βλαστάρει βγάζει 19.9 μεν αλλά του κατεβάζει γαμωσταυρίδια επειδή δεν ξέρει ότι ο ήλιος ΔΕΝ γυρίζει γύρω απο τη γη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. παρένθεση, ναι οκ στην 3η και 4η στην Ιστορία, στις φουρνιές μας τα μαθαίναν όλα απ΄έξω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσα έγραψες, ρε; Λοιπόν ας αρχίσουμε και βλέπουμε πού θα φτάσουμε σε ένα σχόλιο.

    1) η παραπαιδέια παράγει παιδεία, ιδέες, σκέψεις. Είναι παιδευτικός θεσμός κι όποιος θέλει ας κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Είναι μαζική και λειτουργική σε πολλαπλά επίπεδα.

    2)Οι αποσπάσεις φταίνε σημαντικά για το ανοργάνωτο της υπόθεσης. Ωστόσο, η Υπουργός ανέλαβε της ευθύνες της πολιτείας και βλέπω να αλλάζουν πολλά. Σίγουρα δε φταίνε μόνο οι αποσπάσεις, αλλά και αυτές σιγοντάρουν ποσώς.

    3)συμφωνώ.Η στατιστική δε λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιομορφίες και την απομόνωση περιοχών και είναι μόνο για λόγους επικοινωνιακούς. Εξάλλου, διοικητικό προσωπικό δε διορίζεται όσο πρέπει.

    4) διαφωνούμε καθέτως στο δεύτερο σκέλος. Η Παιδαγωγική Επάρκεια έιναι αναγκαία για να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Και εδώ ενσωματώνουμε και τη Διδακτική των ιδιαίτερων αντικειμένων. Χρόνια μελετώ -από ψώνιο και τη λογική της διά βίου κατάρτισης- παιδαγωγικά. Κάθε φορά μαθαίνω κι εφαρμόζω καλύτερα τα δεδομένα αυτά στο μάθημά μου. Πόσοι είναι οι εκπαιδευτικοί της Μέσης Εκπαίδευσης που γνωρίζουν βασικές αρχές παιδαγωγικής; Ακόμα κάποιοι υπερηφανεύονται ότι "αγαπούν τους μαθητές τους". Ας θυμηθούμε ότι τους μαθητές δεν τους αγαπάμε, τους στηρίζουμε, τους διδάσκουμε πώς να μαθαίνουν...

    5)-6) όλα τα ζητήματα τούτα θα τα λύσει η αξιολόγηση. Μία αξιολόγηση με αντικειμενικά κριτήρια που όμως θα προβλέπει και τιμωρίες και επαίνους (μισθολογικά, άδειες, μοριοδοτήσεις κτλ μου είναι αδιάφορο). Μόνο αν η αξιολόγηση είναι έντιμη και παραδειγματική θα λύσει τέτοια ζητήματα. Προσωπικά μου είναι αδιάφορη μονιμότητα εφόσον έχω δικαιώματα εργασιακά.
    Ο μέντορας είναι μία θετική κίνηση (αστείο το όνομα, αλλά δεν πειράζει καλύτερο από το καθοδηγητής). Μέχρι τώρα όλοι είχαν κάποιον μέντορα, έναν παλιό, ο οποίος ήταν ανεύθυνος και ουσιαστικά έστρεφε το νεοδιορισμένο να πειραματίζεται παιδαγωγικά και διδακτικά. Δεν κατάλαβα πώς θα αξιολογεί αυτός (πού το βρήκες; γιατί φαίνεται ότι θα αξιολογεί μόνο ο διευθυντής). Στην αξιολόγηση πρέπει να συμμετέχουν και οι μαθητές με ερωτηματολόγια και ο σύλλογος γονέων. Δε θα είναι δημόσιες σχέσεις, αφού μιλάμε για καθημερινή επαφή και συνεργασία.

    7, 8, 9, 10) Συμφωνούμε απολύτως.

    Για τα άλλα θα επανέλθω σε άλλο σχόλιο. Πάντως το εξεταστικό εισαγωγικό μοντέλο δεν αποδίδει γιατί πρωτίστως σκοτώνει τη δημιουργικότητα και τα ταλέντα-εφέσεις των μαθητών. Δική μου θέση είναι ένα corpus από εργασίες κι άλλες δημιουργικές δράσεις, η εθελοντική δράση, η συμμετοχή σε πολιτιστικά δρώμενα κτλ που κάθε σχολή σε όλη τη χώρα θα τα αξιολογεί με αριθμητική κλίμακα ποιότητας. Έτσι, ούτε εξετάσεις θα υπάρχουν ούτε και θα αποκλείεται κάποιος από σχολές (για κανένα λόγο πλην της προσωπικότητας και της συνολικής σχολικής τους καριέρας) συν του γεγονότος ότι όταν ενηλικιωθεί και θα ξέρει να αμφισβητεί, να κρίνει, να ερευνά, να αναζητά και να μαθαίνει μόνος τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @estarian
    10 και ταξικότητα: Σε καταστάσεις που εξετάζουμε πολιτικές και όχι άτομα αναγκαστικά μιλάμε με μέσους όρους. Κατά μέσο όρο (παρτο μπακαλικα γιατι θελει πολύ ανάλυση)λοιπόν το παιδι αμόρφωτων γονέων τεινει να έχει χαμηλότερη βαθμολογία. Δεν χρειάζεται ΚΚ-φιλοσοφηση του πράγματος!
    Προσπάθησα συνειδητά στο ποστ να αποδεσμεύσω το σχολείο από την τριτοβάθμια. Ενα προβλημα της παιδείας μας ειναι πως δεν κανει ακριβώς αυτό

    ανταγωνισμός: ειναι κακή θεώρηση του πράγματος το μπλεξιμο της μαθησιακης διαδικασιας με τον ανταγωνισμό. Στο πανεπιστήμιο μάθαμε την συνεργασία (ομάδικα projects κτλ) και ομολογώ πως αυτά μου έμειναν περισσότερο.


    "Πρέπει να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, πως να το κάνουμε ρε συ Zaph."
    Δεν σκεφτόμαστε με τέτοιους όρους. Ειναι σαφέστατα αναχρονιστικοί και αποδείχθηκαν λανθασμένοι. Δεν ειναι η "ήρα" γενετικά κατώτεροι άνθρωποι, ειναι αποτυχίες του συστήματος και ως τέτοιες αντιμετωπίζονται παντού. Όταν ένα σύστημα παρουσιάζει λάθη πρέπει να το επιδιορθώσεις ώστε να παρουσιάζει λιγότερα την επόμενη φορά. Βεβαίως πάντα ενα ποσοστό θα αποτυγχάνει ό,τι σύστημα και να έχεις. Το ίδιο το σύστημα όμως οφείλει να μεριμνά για μειωση και όχι αύξηση του ποσοστού αυτού. Αυτη ειναι η ουσια και το προβλημα με μέρη του νομοσχέδιο. Πως θα αυξήσει το ποσοστό της ήρας ΜΕ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ


    Στη φυσική κατά κανόνα το 4 θέμα ειναι πίπα και σαφώς πολύ πιο δύσκολο από τα δικά μας. Το πρόβλημα ειναι πως τα παιδιά δειχνουν να αδυνατούν να κατανοήσουν μια μεθοδολογία. Ακόμα και τις ασκήσεις τις παπαγαλίζουν (όλοι από τους άριστους έως τους σκράπες). Αν αλλάξεις μια παράμετρο ξαφνικά τρελαίνονται.


    Περί σπιτιου και γονεών συμφωνούμε απόλυτα.

    Με μπέρδεψε το 3ο σχόλιο σου, αποσαφήνισε :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @δειμος 1
    Μεταξύ μας, εσένα περίμενα!!!!!!

    1) Ευχαρισθώ!

    2) Για να δούμε...

    3) Συμφωνώ απολύτως!

    4) Ωπ! μάλλον δεν με κατάλαβες. Θεωρώ και γω πως χρειάζεται η παιδαγωγική επάρκεια, απλά δεν νομίζω πως πρεπει να είναι τόση ώστε να γεμίσει ένα Ακαδημαϊκό έτος! Στα ρέστα συμφωνούμε.

    5) "Προσωπικά μου είναι αδιάφορη μονιμότητα εφόσον έχω δικαιώματα εργασιακά."
    Σαφέστατα! Χαίρομαι που το λέει και κάποιος από "μέσα"!

    Μεντορας: αν θυμάμαι καλά νομίζω πως θα αξιολογειται από τριμελή επιτροπή, μέλος της οποίας θα ειναι και ο μέντορας. Δεν το έχω διασταυρώσει όμως και μπορεί να κάνω λάθος.

    "Στην αξιολόγηση πρέπει να συμμετέχουν και οι μαθητές με ερωτηματολόγια και ο σύλλογος γονέων."

    Σαν καλό μου ακούγεται αυτό , με τις επιφυλάξεις μου για τον ΕΛ γονέα. Άσε που μπορείς να το παίξεις έμπορας, να βάλεις σε όλους άριστα και να σε έχουν οι ΕΛ στα ώπα ώπα!

    7-10) Φαίνεται πως είσαι άνθρωπος με γούστο!!!
    :)


    Η κατακλείδα σου όλα τα λεφτά!

    Α, ξανάκουσα (στο ΣΚΑΙ μόλις τώρα) την ίδια μπαρούφα με τους πολλούς καθηγητές ανάλογα με τους μαθητές και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι αν έχουν ιδέα σε ποια χώρα ζουν τα άτομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ καλό το πόστιον.

    1)Είμαι υπέρ της Δημόσιας και Δωρεάν (ναι με κεφαλαία!!:P) Εκπαίδευσης, αλλά ως πρόσφατος καρπός του συστήματος, πρέπει να το παραδεχτώ.Η παραπαιδεία προσφέρει τα μάλα.Μέχρι στιγμής, η παραπαιδεία είναι το μόνο πράγμα που παράγει έργο, μαζί με το μετρό της Αθήνας(:P).Τα αρνητικά της παραπαιδείας με την σημερινή μορφή βέβαια είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν μια τυποποιημένη γνώση, με αποτέλεσμα ο μαθητής να καλείτε να αποστηθίσει στην ουσία αυτά που μαθαίνει.Και επειδή γενικώς μου αρέσει να προσαρμόζω την θεωρία στα γεγονότα και όχι το αντίστροφο, θα παραθέσω 2 μικρά παραδειγματάκια.
    α)Πρώτο έτος, συζήτηση των ψαριών του 1ου εξαμήνου.Ρωτάω έναν που είχε καβαλήσει τον κάλαμο."τι είναι το ολοκλήρωμα".Η απάντηση που πήρα είναι "εμβαδόν".Γιατί?Γιατί πολύ απλά μόνο για αυτό το χρησιμοποιούσαμε.(το παιδί είχε 95/100 μαθ κατ.)Και β) Τα βοηθήματα που κάνουν τα παιδιά είναι επιπέδου Γκαρούτσου που έχουμε εμείς τώρα εδώ, μόνο που είναι μεγαλύτερα.Η θεωρεία που έχουν δεν αξίζει μία.(Η σωστή σειρά είναι 1)θεωρία 2) ασκήσεις)
    Σε αυτό το γεγονός ίσως να οφείλεται το ότι και οι "καλοί" μαθητές είναι στουρνάρια.Γιατί είναι παράγωγα ενός συστήματος που προάγει αν θέλετε ένα μηχανιστικό τρόπο σκέψης(δεν εξαιρώ τον εαυτό μου)

    3)Στην τάξη στο σχολείο ο αριθμός ποτέ δεν έπεσε κάτω των 25.Μεταξύ αυτών κάγκουρες, emo,φλώροι,"φλώροι", μεταλάδες και καλείται ο καθηγητής να βάλει τάξη.Ε ρε παίδες είπαμε..

    12)Πολύ σωστός για τα ιδιωτικά.Κανονικά και με το νόμο μασονικού τύπου.Αλλά και γενικότερα για το κακό του συστήματος των Πανελλαδικών.
    Η συνάρτηση επιτυχίας ορίστηκε κακά
    από τον δείμο και θα διαφωνήσω.
    Δεν έχω γνωρίσει ακόμα παιδί που να πέτυχε 18κ+ μόρια και να μην έκανε φροντιστήριο.Απεναντίας έχω γνωρίσει άπειρους (αρκετοί φίλοι μου)που ο μπαμπάκας ήταν φραγκάτος και αυτοί δεν την πάλεψαν στην τελική.(δεν θα εξετάσω τους λόγους).Η βαθμολογία εξαρτάται μεν από το οικογενειακό εισόδημα, αλλά αν το παιδί δεν κάτσει να ξεστραβωθεί δεν γίνεται δουλειά.Αν βέβαια το κίνητρο και την θέληση για διάβασμα το θέτεται ως βασική προϋπόθεση και δεν το αναφέρατε διότι τα ευκόλως ενοούμενα παραλείπονται τότε πάω πάσο.Για την κοινωνική προέλευση και το μορφωτικό επίπεδο των γονέων, διαφωνώ καθώς αποτελεί ικανή και όχι αναγκαία συνθήκη.Συμπέρασμα?
    Επιτυχία=Φράγκα+Διάβασμα.period

    15)"Παράγει τους επόμενους πολίτες, οπότε κάθε σχεδιασμός δείχνει τι πολιτες θέλει το κράτος για το μέλλον του."

    Την γαμησαμέεεεεεεεεεεεεεεε!!!

    Μου φαίνεται πως πρέπει να φέρουμε τον guardiola για optimus prime minister.(αλλά μην κρυβόμαστε πίσω από το δείκτη μας,Μέσι και Τσάβι όλα τα φράγκα.)

    @Estarian

    Από ένα σημείο και μετά ισχύει κύριος.Τρία πράγματα λένε δεν κρύβονται με τίποτα.Ένα από αυτά το χρήμα.Για να μπεις πλέον σε σχολές 17k+ μόρια(αλλά και όχι μόνο) είναι απαραίτητη προϋπόθεση η οικονομική άνεση.Και ειδικά στις μεγάλες-μεγαλομεσαίες τα πράγματα χειροτερεύουν.Οι τιμές για ιδιαίτερα εκτινάσσονται.Έχω ακούσει μέχρι και 60 την ώρα για καθηγητή θερμοδυναμικής του ΤΕΙ.

    peace.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @oblivion

    1) Η παραπαιδεια παραγει το εργο των κενων του δημοσιου συστήματος. Υπάρχει ακόμα και σε φουλ σοβαρες χωρες (κατι που παλαιοθεν δεν ηξερα). Οσο καλύτερο το δημοσιο σύστημα τόσο μικρότερος ο ιδιωτικός τομέας και αντ΄στροφα. Εν πολλοίς ισχύει ο νόμος της αγοράς και της ζήτησης. Το κακο που εχει ειναι πως εχω γινει μαρτυρας πολλων χυδαιων συμπεριφορών συναδέλφων (ειτε διορισμενων ειτε αδιοριστων) στο βωμό του χρήματος.

    Η παραπαιδεια, αφου ακολουθεί κοινά προγράμματα, εχει αναγκαστικά τα ίδια χαρακτηριστικά τροπου διδασκαλιας με την Δημόσια Παιδεια


    3) δεν ξερω ποτε τελειωσες. Υπήρξε οδηγία που μείωνε τον αριθμο των μαθητων ανα ταξη σε max 25. Τωρα αυτό αναιρέθηκε.


    "από τον δείμο και θα διαφωνήσω."
    Μήπως τον μπερδεψες με τον estarian;

    Ειπα ηδη πως περιπτωσεις ξέρουμε όλοι. Αυτα που αναφερεις απλα ειναι πιο συμφωνα με τον γενικό κανόνα. Εξαιρεσεις παντα θα υπάρχουν προς ολες τις κατευθύνσεις και δεν έχουν και σημασία στην τελική.


    Ενας παράγοντας "αποταξοποιησης" του συστήματος ήταν και η (απαξιωμένη) ΠΔΣ η οποία 'εδινε την ευκαιρία σε παιδιά χαμηλών εισοδημάτων να κανουν απογευματινά μαθήματα δωρεάν. Επειδής ήταν καινοτόμα ιστορία είχε λίγο πολύ απαξιωθεί απ όλους, διότι έτσι λειτουργεί ο Εληνας. Στην αρχη κοροϊδευει, μετά απαξιώνει και πολύ μετά το ζητάει (βλ Καποδιστριας και πατάτες. Πιθανον να ειναι μύθος, την νοοτροπία όμως την έχει πιάσει η ιστορία ακριβώς). Τα τελευταία χρόνια όμως τα παιδιά αρχισαν να τη ζητάνε, τουλάχιστον για τα μαθήματα που δεν ήταν της κατέυθυνσης τους, διοτι δεν υπήρχε λόγος να πληρώνουν φροντιστήριο πχ για να τους κάνει τις ασκήσεις της Φυσικής Γενικής Παιδείας ή να τους ξαναλέει την θεωρία.

    Αρχισαν επίσης να έρχονται και παιδια στην ΠΔΣ που δεν είχαν λεφτα για φροντιστήριο γενικώς και αρκετά μάλιστα (δειλα δειλά) έδωσαν και πανελλήνιες έτσι. Ειμαι περήφανος μάλιστα που μια τότε μαθήτρια μου ειναι τώρα μελλοντική μου συνάδελφος και σπουδάζει στο πανεπιστήμιο. Αν δεν υπήρχε η ΠΔΣ και οι ωρομίσθιοι και κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί της μπορεί να μην πήγαινε τόσο καλά.


    Με αυτά που ακούω η υποψία μου είναι πως του χρόνου θα κοπεί η ενισχυτική διδασκαλία και πολλά παιδιά που αξίζουν τον κόπο δεν θα πάρουν αυτό το boost.


    Α, οποιος θέλει φροντιστίριο φυσικής να με πάρει τηλ / στείλει mail και στις τιμές δεν θα τα χαλάσουμε!

    (60 ευρώ!! Ουάου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εμένα φίλος μου ξαναδίνει πανελλήνιες και επειδή δεν έχει πολλά λεφτά διαθέσιμα για φροντιστήρια πηγαίνει στο σχολείο μόνο στα μαθήματα κατ.(το πρωί) και πάει και στην ενισχυτική τα απογεύματα.Respect.
    Και ναι εγώ εν γένει συμφωνώ πως το σύστημα εισαγωγής στα ΕΛ πανεπιστήμια πρέπει να "αποταξικοποιηθεί".
    Όχι δεν τον μπέρδεψα με τον estarian γιατί ο δείμος είχε πει στο σχόλιο του από τι συναρτάται η επιτυχία στις εξετάσεις.Δες το καλύτερα.(από το προηγούμενο thread που έκανες ήταν το σχόλιο του).

    "Με αυτά που ακούω η υποψία μου είναι πως του χρόνου θα κοπεί η ενισχυτική διδασκαλία και πολλά παιδιά που αξίζουν τον κόπο δεν θα πάρουν αυτό το boost."

    Από νερά θυμάσαι τίποτα?:P:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Διόρθωση.

    Στα εισαγωγικά έπρεπε να μπει το

    "Α, οποιος θέλει φροντιστίριο φυσικής να με πάρει τηλ / στείλει mail και στις τιμές δεν θα τα χαλάσουμε!"

    (όχι φροντιστήριο αλλά καμία απάντηση μέσω mail σε τυχόν απορία:P)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και ομως ο δειμος εχει δικιο. Αν το δεις σε μεσους ορους επαναλαμβανω. Ενα υπουργειο που χαρασει εθνικη πολιτική μονο έτσι πρεπει να σκεφτεται, δηλ συνολικά.

    Αν λες για δυναμικη ρευστων κτλ δεν θυμαμαι τπτ. Πρεπει να τα ξαναδιαβασω

    χεχεχεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ενδιαφέρουσα ανάλυση, σίγουρα εσύ που είσαι "από μέσα" τα βλέπεις πολύ καλύτερα.

    Tο μεγάλωμα των παιδιών είναι μια δουλειά για επαγγελματίες που εκ των πραγμάτων αφήνεται στον κάθε ερασιτέχνη γονιό. (σιγά το δύσκολο να γκαστρωθει -σει κανείς τσ, τσ, τσ).

    Για τις πανελλαδικές προτείνω το φάρμακο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν στον τομέα, την METONOMAΣIA τους. π.χ. σε Πανεψιλονιακές. :-P

    A! Λες "... Είναι απλά ικανές, όχι αναγκαίες συνθήκες...". Μάλλον εννοείς το ανάποδο, αναγκαίες αλλά όχι IKANEΣ. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @polsemannen

    Μπορει να τα βλεπω καπως πιο καθαρα, αλλα ζητάω και γνώμες δια το που βαδιζομεν. Μεχρι στιγμης ολοι οι συναδελφοι πο υεχω κουβεντιασει λενε πανω κατω το ιδιο ρεζουμε. Τσιγκουνια. Τα υπολοιπα ειναι τελικά ψιλα γραμματα.

    Πανεψιλονιακες!!!
    Χχαχαχαχαχαχχαχα!!!!!


    Μάλλον εννοείς το ανάποδο, αναγκαίες αλλά όχι IKANEΣ. ;)

    Εχετε δικαιον. Αντι να το παιξω μαντειο και να το κάνω ικανές όχι, αναγκαίες θα αλλάξω την σειρά! Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το πρόβλημα λοιπόν της παραπαιδείας είναι η λάθος στοχοθέτησή της: Ενδιαφέρεται για «αποδοτικότητα», κοινώς «επιτυχόντες», κοινώς μαθαίνει τα παιδιά να περάσουν τις εξετάσεις και όχι να σκέφτονται. Το πρόβλημα της δημόσιας παιδείας είναι πως αδιαφορεί γιατί… προτιμά να πάρει χρήματα ο δάσκαλος μέσω της παραπαιδείας!
    Η γνώμη μου είναι πως με την σημερινή «ιδεολογία» δραστηριοποίησης, η οποία επιζητά τη μεγιστοποίηση του κέρδους, η παραπαιδεία δεν μπορεί να διορθωθεί. Ενώ την εποχή του Αριστοτέλη, όπου η ιδεολογία των ανθρώπων ήταν άλλη, η παραπαιδεία δεν δημιουργούσε προβλήματα στην παιδεία των ανθρώπων.

    Τώρα φυσικά οι ελλείψεις προσωπικού είναι ελλείψεις προσωπικού και γι’ αυτό οφείλεται η διαχείριση ανθρωπίνων πόρων που κάνουμε. Αλλά οι διαχειριστές έχουν την εξυπνάδα να αποποιούνται τις ευθύνες τους βάζοντας τη μάζα να τις αναλαμβάνει!

    Μπορεί τελικά να έχουμε πολλούς καθηγητές ανά μαθητή σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά τότε… γιατί έχουμε τάξεις με 30 άτομα; Που, για να μην κοροϊδευόμαστε, μόνο οι άσχετοι έχουν την εντύπωση πως μπορεί να γίνει διδασκαλία σε 30 μαθητές στο σχολείο!

    Το πτυχίο φυσικά και δεν δίδει τη γνώση «παιδαγωγικής»! Κάποτες υποτίθεται ότι ή έπαιρνες μαθήματα διδακτικής στη σχολή, ή περνούσες μια ΣΕΛΕΤΕ μετά για να μπορείς να διδάξεις. Αλλά μετά… το χάος! Γιατί άραγε;

    Και φυσικά παιδεία χωρίς υποδομές και με άδειο στομάχι δεν γίνεται. Γενικά κάποτε λέγαν πως νηστικό αρκούδι δε χορεύει, αλλά μετά βγήκε ένας Ναστραδίν και έμαθε το γάιδαρό του να μην τρώει! Το ότι ψόφησε το ζωντανό αποδίδεται σε… γαστρεντερίτιδα από το νερό!

    Πάντως, για να φτιάξει η παιδεία στις μέρες μας πρέπει πρώτα να υποχρεωθούν οι γονείς σε σεμινάρια ανατροφής! Και μετά, ο γονιός που αποχαυνώνει το παιδί του στα DVD και δεν το μαθαίνει από όρια και ότι «τα αγαθά κόπεις κτώνται» να τιμωρείται! Και όχι να αφήνεται λυτός πηγαίνει να τα πρήζει του δασκάλου…

    Το κράτος τώρα έχει υποχρέωση απλά να φροντίσει ώστε να υπάρχουν οι κατάλληλες θέσεις εργασίας για τους πολίτες του. Αλλά τώρα θα περάσουμε και πάλι στο «τί ιδεολογία έχει το κράτος». Ας μην μπούμε σε αυτό το τερτίπι, με όποιον τρόπο, θα πρέπει να εξασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, ας το κάνει. Αλλά όταν από την άλλη ο κόσμος, διδαγμένος με τα διδάγματα της εποχής, προσπαθεί να συσσωρεύσει εργασία για να συσσωρεύσει πλούτο, μάλλον κανένα κράτος δεν θα το πετύχει…
    Ευτυχώς για τον Αριστοτέλη έζησε μεταξύ πιο ανθρώπινων ανθρώπων!

    Η αξιολόγηση είναι καλό πράγμα μόνο όταν υπάρχει σχέδιο διαχείρισης του συνόλου των αξιολογηθέντων, επιτυχόντων και αποτυχόντων. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η αξιολόγηση θα αποτύχει.

    Τι γίνεται με τις πανελλήνιες;
    Θα σου πω: Γίνεται μια διαστρέβλωσή τους. Οι πανελλήνιες είναι απολυτήριες εξετάσεις! Η μετατροπή τους σε «εισαγωγικές» εξετάσεις δημιουργεί τρομερά προβλήματα! Γιατί κύριέ μου, δεν μπορεί να παίρνει απολυτήριο ένας μαθητής που έγραψε κάτω από 10! Δεν είναι θέμα ταξικότητας, είναι θέμα του ότι πρέπει να επαναλάβει το λύκειο!!!

    Το υπουργείο και τα προγράμματά του είναι για μπάτσες, το είπαμε, απλά η αστυνομία δέρνει πάντα τους λάθος ανθρώπους! (Θέμα παιδείας ή ιδεολογίας;)

    Όσο για το ολοήμερο σχολείο τώρα, δεν μπορώ να τοποθετηθώ… φοβούμαι ότι πάλι τα παιδιά δεν πρόκειται να παίξουν ούτε με αυτό… Δεν είναι θέμα παιδείας, αλλά θέμα απουσίας χρόνου (και διάθεσης) από τους γονείς…
    Θέμα «ιδεολογίας» δηλαδή και πάλι!

    Μέχρι να ψοφήσουν όλοι οι γαϊδάροι λοιπόν, και όχι μόνο του Ναστραδίν, αλλαγή δε βλέπω…

    Πάω στα φυντάνια μου τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Α, ωραία, να τί χρειάζεται να διαβάζει κανείς αμέσως μετά από μάθημα (σήμερα και στα 2 μου σχολεία) για να έρχεται στα ίσα του και να ενεργοποιείται και κάνα εγκεφαλικό κύτταρο, που τα πρωινά, υποφέρουν τα μάλα!!
    ;-Ρ

    Λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί είμαστε δόκιμοι τα πρώτα δύο χρόνια του διορισμού μας στην εκπαίδευση. Μετά, με έκθεση μονιμοποίησης από τον διευθυντή, περνάμε σε status μονίμου. Γενικά, όλοι μονιμοποιούνται. Κραυγαλέες περιπτώσεις ψυχάκηδων, συνήθως δρομολογούνται σε γραφεία και άλλα διάφορα. Αυτά, σε μέρη που λειτουργούν τα σχολεία και οι διευθύνσεις με κάποια στοιχειώδη λογική και ενδιαφέρον προς τη σχολική κοινότητα, και όχι ως μαγαζάκια. Το σχολείο, είναι απλά ένα κομμάτι μιας ευρύτερης κοινωνίας. Και καλοί υπάρχουν, και κακοί και βαρεμένοι και εξαιρετικοί (αρκετοί μάλιστα, έχω γνωρίσει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ εκπαιδευτικούς, αλλά και βέβαια, περισσότερους απλά ανούσιους), αλλά επειδή ο μηχανισμός της εκπαίδευσης έχει πάρα πολλά προβλήματα, δεν βρίσκονται λύσεις πάντα.

    Αυτό με τον μέντορα (sensei, χεχεχε, θα προτιμούσα, και μάλιστα, άμα είχαμε και μια εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες, σίγουρα θα ήταν και πιο εκτιμητέες από την μαθητιώσα νεολαία, αλλά και πολύ χρήσιμες στο σχολείο, και όποιος διαφωνεί, να έρθει να χωρίσει πιτσιρίκια που πλακώνονται, και άμα δεν φάει μερικές, να του πω μπράβο...) είναι λίγο κάπως... Πρώτον και κυριότερον, υπάρχουνε οι σύμβουλοι. Ας γίνουν περισσότεροι, και ας δουλέψουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αυτά τα ΠΕΚ σωστά.... Ο παλιός εκπαιδευτικός στο σχολείο (χεχε, κι εγώ είμαι παλιοσειρά τελικά) έτσι κι αλλιώς, αν πιάνει μία, θα σε συμβουλέψει και θα σου πει πέντε δέκα πραγματάκια που θα σε βοηθήσουνε στην τάξη. Οι περισσότεροι όμως, αυτή τη στιγμή, σαφώς και έχουνε λιγότερη κατάρτιση από μένα (για να μιλήσουμε με πραγματικά δεδομένα), μικρότερη αντοχή, λιγότερη ευελιξία και επίσης, περισσότερη κούραση, κάτι που έχω αρχίσει να το βλέπω και πάνω μου (και μιλάμε για το ultra υπερκινητικό, δραστήριο και ενεργοποιημένο άτομο, έτσι? ;-Ρ). Δεν θέλω μέντορα προσωπικά, θέλω τακτικά σεμινάρια στο αντικείμενό μου, και επιμόρφωση κανονική και όχι για τα μπάζα. Και κυρίως, να λαμβάνει υπόψην πραγματικά δεδομένα τάξης, και όχι θεωρίες και ιδεολογήματα, γιατί όταν εγώ στην τάξη μου έχω ένα πιτσιρίκι που έρχεται σχολείο από τα πρόβατα, 1 κακομαθημένο που τα ΣΚ οι γονείς του το αφήνουνε να πηγαίνει στο γήπεδο στην Αθήνα και να τα σπάει, 3 που τα δέρνουνε σπίτι τους, 2 με μαθησιακά προβλήματα, και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, οκ, θα με βοηθήσει περισσότερο ένας σχολικός (ΜΟΥΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑ) ψυχολόγος στο μάθημά μου και την λειτουργία της τάξης παρά οποιοσδήποτε άλλος. Γιατί, στην ουσία, το κάθε παιδί, αποζητάει την αμέριστη προσοχή του εκπαιδευτικού την οποία όμως, είναι πρακτικά αδύνατον να την έχει όπως πρέπει, στις σημερινές τάξεις, που πρέπει ΠΡΩΤΑ να διαχειριστείς την συμπεριφορά τους και την δυσκολία τους να λειτουργήσουν κάτω από κάποιους βασικούς κανόνες και ΜΕΤΑ να τους κάνεις το συγκεκριμένο μάθημα.

    Και σίγουρα ΔΕΝ θέλω να με αξιολογεί ένας Σύλλογος Γονέων, που στο σύνολό του τα μέλη τους δεν έχουν αγοράσει ποτέ στο παιδί τους ένα βιβλίο, ένα επιτραπέζιο και δεν τους έχουνε διδάξει βασικούς κανόνες συμπεριφοράς. Σαφώς και ΔΕΝ θέλω να εξαρτάται η επαγγελματική μου εξέλιξη από το αν το σχολείο μου είναι καλό ή όχι γιατί αυτό μόνο κατά ένα ελάχιστο ποσοστό θα εξαρτάται από μένα, σε σχέση με την υλικοτεχνική υποδομή, το κοινωνικό και κυρίως, πολιτιστικό, επίπεδο μιας περιοχής, αν είναι τουριστική αν ο διεθυντής είναι ευθυνόφοβος και για τα μπάζα, και ένα σωρό άλλα πράγματα. Είναι τόσοι οι παράμετροι, που καν δεν έχω αρχίσει να τους αναφέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. (συνέχεια από το προηγούμενο... ;-Ρ)
    Θα πω, το εξής απλό: για μένα, είναι απόλυτα αδιανόητο να υπάρχουν σχολεία, χωρίς σχολική βιβλιοθήκη ενημερωμένη και να λειτουργεί. Αν δεν έχεις αυτό το πολύ βασικό, τί σόι εργασίες να βάλεις? Πως θα μάθεις το παιδί να ανατρέχει σε πηγές, να μπορεί να βρει ένα λήμμα στο λεξικό ή την εγκυκλοπαίδεια και επιτέλους, να διαβάζει ρε παιδί μου.... Εμείς, πάντως, στο σχολείο μου, βιβλιοθήκη με κάτι άλλο εκτός από κάτι εγκυκλοπαίδειες, και κλασσική ελληνική λογοτεχνία (που, apropos, ΔΕΝ μπορεί να διαβάσει κανένα παιδί γιατί στερείται εργαλίων κατανόησης νοημάτων και εννοιών της ίδιας του της γλώσσας αλλά και χρόνου και διάθεσης) και κάποια εφηβικά, αποκτήσαμε από τις δωρεές ανώνυμων και επώνυμων συμπατριωτών μας, αλλά κυρίως, από τους Κύπριους καθηγητές, που δωρίσανε από 9.000 ευρώ στα πυρόπληκτα σχολεία της περιοχής. Και επειδή, στροφάρουμε και είμαστε ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΙ ΤΥΠΟΙ, κάναμε εύστοχες αγορές με αποτέλεσμα ακόμα και οι μαθητές μας που δεν ξέρουν σχεδόν να διαβάζουν να έρχονται να δανείζονται κόμικς ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ... (Άσε, που ξηλώσαμε το Κάτοπτρο, του οποίου η υπεύθυνη πωλήσεων απόρρησε ΠΩΣ ξέραμε τις εκδόσεις τους και κάναμε τέτοιες παραγγελίες... χεχεχεχεχε.. Για να μην πω για λογοτεχνία φαντασίας, επιστημονικής φαντασίας, κόμικς και τα σχετικά, έτσι?? ;-ΡΡΡΡ) Οπότε, αυτοί που θέλω να με συμβουλεύουνε και να με καθοδηγούνε, ΑΠΑΙΤΩ να είναι αναλόγων προσόντων και αντιλήψεων, και βέβαια, οι περισσότεροι γονείς, κυρίως σε μέρη όπως αυτά που συνήθως δουλεύω, έχουν έλλειψη αγωγής οι ίδιοι, πώς να την διδάξουν λοιπόν στα παιδιά τους, και πώς να έρθουνε κι εμένα να με αξιολογήσουνε για το μάθημα και τον τρόπο που δουλεύω στο σχολείο?

    Το να δουλεύεις στο σχολείο, και μάλιστα ειδικά στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, είναι επάγγελμα ιδιαίτερα κουραστικό. Αν είσαι συνειδητοποιημένος και θες το παιδάκι που έχεις απέναντί σου να το μάθεις να καταφέρνει ένα πράγμα παραπάνω από αυτά που ήδη ξέρει, να το μάθεις να γίνεται αυτάρκες, να έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, να αυξάνει τις δεξιότητές του και εν τέλει, να μάθει να μαθαίνει, τότε, έχεις να παλέψεις με πάρα πολλά πράγματα, και διαπιστώνω, ότι σταδιακά, ο περισσότερος κόσμος χάνει σιγά σιγά την όρεξή του, πράγμα απόλυτα λογικό. Γιατί, ενώ είμαστε εκπαιδευτικοί, τελικά καταλήγουμε σε πάρα μα πάρα μα πάαααρα πολλές περιπτώσεις να αντικαθιστούμε τους γονείς και να προσπαθούμε να συμπληρώσουμε τις ελλείψεις τους σε μια μεγάλη γκάμα θεμάτων.

    Θα συμφωνήσω και με τον Darthiir και με τον Estarian σε αυτά που γράφουνε, αλλά και σε πολλά άλλα. Όσο για την ΠΔΣ, σκεφτείτε πως στα μικρά μέρη, πολλά παιδιά δεν μπορούν να την παρακολουθήσουνε, απλά και μόνο, επειδή μετά, δεν υπάρχει συγκοινωνία να επιστρέψουν στα χωριά τους. Σκεφτείτε επίσης, πως σε πολλά ακόμα μέρη, υπάρχουνε παιδιά που φεύγουν από το σπίτι τους στις 6 το πρωί, για να πάνε σχολείο στις 8, γιατί τότε περνάνε τα λεωφορεία. Δεν είναι όλα τα μέρη αστικά κέντρα, υπάρχει πολύς κόσμος, λίγο παραδίπλα μας που ζει κάτω από συνθήκες προηγούμενων αιώνων, και πολιτιστικά, και πραγματικά.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @darthiir the abban

    H αρχική μου αναφορά στον Αριστοτέλη ήταν κυρίως χιουμοράκι :)

    Η Παιδεία στους αρχαιοι (αλλα και παγκοσμιως μεχρι προσφατα) ήταν ιδιωτική υπόθεση. Εξαιρεση πρεπει να ηταν η Δημοκρατία των Αθηνων οπου υπήρχε μέριμνα του κράτους για μερικά πράγματα (πχ "ταξιδια" των νεων στις αποικιες, δωρεαν εισοδος στις παραστασεις για τους φτωχοτερους πολιτες κτλ)

    Η εννοια της γενικοτερης δωρεαν δημοσιας παιδειας ειναι κατάκτηση των τελευταίων καιρων

    Αυτο το πολύ λογικό: "Μπορεί τελικά να έχουμε πολλούς καθηγητές ανά μαθητή σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά τότε… γιατί έχουμε τάξεις με 30 άτομα; "
    Απ ότι φντ ακόμα και η κερα Αννα αρχιζει και το χαμπαριάζει. Εμαθα πως ο αριθμος απο 35 (!) που ήταν αρχικά, έπεσε στους 30 και τώρα πάει στο ..."25 +10%" δηλαδη στους 27μιση μαθητες!

    Αν θελει να αποδειξει πως μεριμνα για την ποιοτητα η πρωτη κίνηση ειναι να ρίξει τον max αριθμο μαθητων ανα τάξη στους 20 (θα έλεγα και πιο κατω αλλα ας πάμε σε εναν αριθμο που ειναι βιώσιμος οικονομικά). Αλλιώς απλά κοροϊδεύει


    Εξαιρετικό άρθρο για τη βαση του 10 και την πολιτική του πράγματοςεδώ

    Θα υπενθυμίσω πως ειναι λαθος κατ εμε η λογικη του estarian περι ηρας και σταριου μιας και αναγκαστικά το ανάγει το πράγμα σε "μεταφυσικούς" όρους (τεμπελιά, αναξιοτητα κ.α.) οι οποιο ομως διαμορφωνονται συνήθως κοινωνικά και η αντιμετώπιση τους ειναι το θέμα της εκπαιδευσης. Στο πανεπιστήμιο δεν υπάρχει όριο στο να περάσουν κάποιοι ένα μαθημα. Όποιος το ήξερε το πέρναγε. Κάπως έτσι πρέπει να γίνει και η πρόσβαση στην τριτοβάθμια, ιδιαιτερα που ξέρουμε πως υπάρχει η ιδιωτική διέξοδος (δηλ οι αποτυχημένοι των πανελληνιών γίνονται επιτυχημένοι σπουδαστες κολεγίων στερώντας παράλληλα την οικογενεια τους απο ενα μερος του εισοδδηματος της)

    Αλλο ομως αυτο και άλλο η προσβαση στην 3βαθμια. Νομιζω πως εδω ολοι συμφωνουμε. Εχει μπλεξει το σχολείο με την προσβαση στο επόμενο επίπεδο με αποτέλεσμα να γινεται ο χαμος.


    Oλοήμερο: γι αυτο και ειπα ΑΝ εφαρμοστεί σωστά. Εχουμε τους ίδιους φόβους. Ενα κανονικά εφαρμοζόμενο ολοήμερο σχολείο δημιουργεί αυτο που λέμε "η τσαντα να μένει στο σχολείο" αλλά δυστυχώς η εδώ εφαρμογή του (στα δημοτικά) κατέληξε να κάνει
    χειρότερα τα πράγματα

    Περι Χοτζα και γαϊδάρου δυστυχώς συμφωνούμε (δυστυχώς γιατί μάλλον έτσι πάνε τα πράγματα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Sophia

    Δοκιμοι, μεντορες κτλ. Νομιζω πως εχεις δικιο. Η "αξιολογηση" ειναι προβλημα μιας και δεν μπορει να βρεθει καποιος a priori φερέγγυος για να την κάνει ! (εδω ειναι και η διαφωνια μου με την Δειμο)

    Γι αυτο και ειπα και εγώ για ψυχολόγους κτλ, οι οποίοι θα καλούνται απλά να κάνουν την δουλειά τους.
    Μια καλή λύση θα ήταν για μερικά χρόνια η συνδιδασκαλία μαθημάτων (παλιός-νέος), έτσι ώστε τουλάχιστον ο παλιος να αντιληφθεί αν έχει να κάνει με κανένα ψυχάκια.

    "Γιατί, στην ουσία, το κάθε παιδί, αποζητάει την αμέριστη προσοχή του εκπαιδευτικού την οποία όμως, είναι πρακτικά αδύνατον να την έχει όπως πρέπει, στις σημερινές τάξεις, που πρέπει ΠΡΩΤΑ να διαχειριστείς την συμπεριφορά τους και την δυσκολία τους να λειτουργήσουν κάτω από κάποιους βασικούς κανόνες και ΜΕΤΑ να τους κάνεις το συγκεκριμένο μάθημα. "

    Καταδικάζω αλλά επιβεβαιώνω!

    Στα υπόλοιπα συμφωνώ πλην της συμφωνίας σου με τον Estarian με τον οποιο εχω χομπι να σφάζομαι φοιτητιόθεν!


    ΠΔΣ: Το αστείο ειναι πως πολλοί δήμοι ΕΧΟΥΝ δικά τους λεοφωρεία που μεταφέρουν δωρεάν τους μαθητές δίκην σχολικού! Απαγορεύεται όμως να το κάνουν για την ΠΔΣ και είτε το Υπουργείο πληρώνει ταξί (ανεβάζοντας το κόστος υπέρμετρα, νμζ πως φέτος σταμάτησε) είτε τα παιδιά πληρώνουν από την τσέπη τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Χμ.. θεωρώ ότι υπάρχουνε πολλοί στην εκπαίδευση οι οποίοι έχουνε και τις γνώσεις και το ταλέντο να αξιολογήσουνε σχολικές μονάδες και εκπαιδευτικούς γιατί τους βλέπω γύρω μου και συνεργάζομαι μαζί τους σε επίπεδο προγραμμάτων, δικτύων και τα σχετικά. Το θέμα όμως είναι, ότι οι περισσότεροι από αυτούς, είναι εξαιρετικά καλοί, γιατί στόχος και σκοπός τους είναι η δουλειά με τα παιδιά και έχουν εξαιρετικό ταλέντο σε αυτό, όχι η συμμετοχή στην εκπαίδευση σε τέτοιες θέσεις. Αντίθετα, πολύ λίγα από τα στελέχη της εκπαίδευσης, είναι πραγματικά ικανά να αξιολογήσουνε έργο εκπαιδευτικών και μονάδων υπό αυτό το πρίσμα και όχι με μηχανιστικές διαδικασίες. Ένα μεγάλο μέρος τους κολλάνε στην επιφάνεια και στην πολιτική του Υπουργείου χωρίς να εμβαθύνουνε ή να λύνουνε προβλήματα, είναι στην ουσία καρεκλάκηδες. Και σίγουρα, από τέτοιους, δεν θέλω να αξιολογηθώ εγώ, θέλω αυτός που θα με αξιολογήσει, και εμένα και την δουλειά μου, να ανήκει σε αυτήν την κατηγορία και μάλιστα να έχει προηγούμενο έργο παρόμοιο, και όχι μόνο βιβλιογραφικές αναφορές. Και κυρίως, να μου προτείνει αυτό που εγώ δεν έχω σκεφτεί ακόμα.

    Η σημερινή σχολική τάξη, είναι ένα περιβάλλον πολύ απαιτητικό στην διαχείρισή της και απαιτεί δουλειά σε πολλούς τομείς και όχι μόνο στο γνωστικό επίπεδο. Είναι ανησυχητικό το γεγονός, ότι αντί να διαβάζω και να προσπαθώ να ενημερωθώ σε εφαρμογές νέων εργαλείων στην τάξη μου (στην ουσία, το μάθημά μου θα έπρεπε κανονικά να έιναι το πιο ανοικτό στην κοινωνία και τον κόσμο, μιας και τα παιδιά το έχουν διδαχτεί τόσες ώρες στην διάρκεια της μαθητικής τους ζωής) καταναλώνω τον περισσότερο χρόνο μου, στο να διαβάζω βιβλία και κείμενα για την διαχείριση παραβατικών συμπεριφορών και μαθησιακών προβλημάτων, όχι για ένα ή δύο παιδιά ανά τάξη, αλλά για το σύνολο της τάξης με μερικές εξαιρέσεις... Και οι περισσότερες συζητήσεις μας στους συλλόγους και με συναδέλφους, αφορούν αυτό, και όχι το πώς μπορούμε να κάνουμε ΑΚΟΜΑ περισσότερα πράγματα μέσα στην τάξη. Αναλωνόμαστε για να κατορθώσουμε να κάνουμε τα απλά και τα απολύτως βασικά, συχνά, με μικρή επιτυχία.

    Και ίσως, οι περισσότεροι από εσάς να μην δείτε ποτέ το παιδάκι που σχεδόν δεν ξέρει να γράφει και να διαβάζει, στις τάξεις και τα φροντιστήριά σας, εγώ όμως το έχω μέσα στην τάξη μου και πρέπει να το μάθω να λειτουργεί σε ένα περιβάλλον και να πάει λίγο παραπέρα από εκεί που είναι. Και αυτό, συχνά, είναι πολύ δύσκολο, αλλά πολύ γοητευτικό άμα το καταφέρεις!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το ξέρω βρε ότι ήταν χιουμοράκι, αλλά ήταν και πολύ εύστοχη παρατήρηση για να αναδείξει ότι δεν είναι ο τύπος της παιδείας (δραστηριοποίησης) που έχει το πρόβλημα, αλλά η διαχείριση και στοχοθέτησή του είναι που δημιουργούν τα προβλήματα! Έτσι λοιπόν, σε μια κοινωνία που είχε ως αξίες το «ευ ζην» και την «υστεροφημία» και το χρήμα έμπαινε σε δεύτερη μοίρα, η ιδιωτική παιδεία ήταν πολύ αποτελεσματική! Σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή!
    (Να μου προσέχεις τον «μισό» μαθητή, καλά;;;)
    Εγώ προτιμώ τις τάξεις των 15, και δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος ότι δεν θα ήταν οικονομικά βιώσιμες! Αν και σίγουρα θα θέλαμε μερικά σχολικά κτίρια ακόμα… Αλλά τώρα αν βάζουμε την οικονομία πάνω από την παιδεία… ε να τί μας φταίει!!!
    Ο διαχωρισμός ήρας από σταριού βρε ‘συ δεν έχει να κάνει με μεταφυσική. Άμα ο πιτσιρικάς δεν τηνε παίρνει την αρχή διατήρησης της ενέργειας, θα πρέπει να του δώκεις δύο επιλογές: Η μία είναι να σε ξαναπαρακολουθήσει, η άλλη να στραφεί αλλού. Βέβαια, η δική μου εκτίμηση είναι πως τέτοια απλά πραματάκια οφείλει να τα μάθει με οποιοδήποτε τρόπο γιατί αλλιώς είναι τροχοπέδη για την κοινωνία, αλλά λέμε τώρα… έστω ότι είμαι επιεικής . Το να του δώσεις όμως το δικαίωμα να πάει στην επόμενη τάξη, η οποία προϋποθέτει ότι ξέρεις την αρχή διατήρησης της ενέργειας, και τώρα θα μάθεις πως την εφαρμόζεις για να βρεις την τελική ταχύτητα πτώσης, αντιλαμβάνεσαι ότι θα αρχίσει να δημιουργεί αλυσιδωτά προβλήματα σε όλους!
    Στα υπόλοιπα «κοινωνικά φαινόμενα» έχεις δίκιο, αλλά εδώ έχουμε ένα μεγάλο «πολιτικό» πρόβλημα: Θυσιάζουμε την παιδεία για να κρύψουμε τα κοινωνικά προβλήματα, που δημιουργούνται από ένα κάρο άλλες αιτίες, κάτω από το χαλάκι; Ή χρησιμοποιούμε και αναδιαρθρώνουμε την παιδεία αλλά και άλλα μέτρα για να λύσουμε όλα τα προβλήματα; Γιατί χωρίς αξιολόγηση των μαθητών την παιδεία την ισοπεδώνουμε.
    Όσο για το ότι το σχολείο πρέπει να απεμπλακεί από την εισαγωγή, νομίζω ότι η συζήτηση το έχει καταδείξει εδώ και δεκαετίες, αλλά οι πολυχρονεμένοι μας πασάδες κωφεύουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Sophia
    Περι αξιολογησης συμφωνουμε. Το θεμα ειναι κυριως να βελτιώνεται η παρεχομενη εργασια και οχι η καθαυτό αμοιβη ή τιμωρία κάποιων οι οποίες μονο ως κίνητρα πρεπει να εφαρμοζονται.


    Παιδια σαν αυτα που αναφερεις εχω δει πολλα. Αυτο που με σοκαρει ειναι πως ακομα και οι πολύ καλοι μαθητες εχουν χοντρα θεματα κατανόησης απλών όρων, ενώ οι κακοί μαθητες είναι (σε σχέση με τις δικές μου εποχές) σε καλύτερο επίπεδο. Γι αυτο και εγραψα πως η ισοπέδωση έχει γίνει προς την μέση


    @darthiir the abban

    Toν μισό μαθητή θα τον έχω σαν τα μάτια μου. Λογικά αυτά θα αλλάζουν μέχρι να ψηφιστεί το Ν/Σ. Το κουτσομπολιο της ημέρας πάντως λέγει πως τα περι κοψίματος της βάσης του 10 στις Πανεψιλονιακες Εξετάσεις ήταν ιδέα του Πανάρετου. Λογικό το βρίσκω. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Aννούλα σιγά μην χαμπάριαζε μονη της (προσεχώς: ανέκδοτα για τη νοημοσύνη των Πολ. και μή Μηχανικών)


    Επαμφοτεριζεις αντιμεταθετικα και αλλαζογνωμιαζεις μπερδευτικά :)
    (τι εργαψα ο λογοπλάστης)

    Μένω στο:
    "Βέβαια, η δική μου εκτίμηση είναι πως τέτοια απλά πραματάκια οφείλει να τα μάθει με οποιοδήποτε τρόπο γιατί αλλιώς είναι τροχοπέδη για την κοινωνία"
    το οποιο το δεχομαι αναφανδον και πανταχόθεν διότι εκεί ειναι το μπέρδεμα. Το σχολείο δεν πάει να χωρίσει κάτι από κάτι άλλο. Πάει να μάθει πέντε βασικά πράγματα στα παιδια, τα οποία και πρέπει να τα μαθουν, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον. Οπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να διαφωνήσω με την επανάληψη της τάξης κάποιου που για x,ψ,z λόγους δεν κατανόησε την ύλη. Υπενθυμίζω παντως την βασική αρχή πως η αποτυχία ενός παιδιού (στην κατανόηση) ειναι και αποτυχία του συστήματος συνολικά. Όσες περισσότερες αποτυχίες έχουμε τόσο χειρότερα λειτουργεί το σύστημα. Εκει αιτιάζω τον estarian για μεταφυσικότητα. Νμζ πως θεωρεί πως το ίδιο το παιδί ειναι υπευθυνο και ενώ εν πολλοίς μπορεί να είναι ατομικά (διατί ο καθείς κανει τις επιλογές του) δεν μπορεί όμως να ειναι συνολικά-στατιστικά (διοτι οι επιλογες ....επιλεγονται απο μια γκαμα που προσφέρεται μέσω κοινωνικών συνήθως καταστάσεων. Για τον ίδιο λόγο που δεν μπορώ εγώ να επιλέξω να ειμαι αύριο δισεκατομμυριούχος:Ρ)


    "Γιατί χωρίς αξιολόγηση των μαθητών την παιδεία την ισοπεδώνουμε."
    Όχι κατ αναγκη. Μας έχουν φάει τα αυτιά οι μονδέρνοι παιδαγωγοί περί "άλλων κόλπων" τα οποία έρχονται για να αλλάξουν και το δασκαλοκεντρικό σύστημα αλλά και το αξιολογικό μοντέλο ως (ημι)αποτυχημένα.

    Η αξιολογηση παντως αν και όταν γίνεται πρέπει να γίνεται με βάση έναν πρότυπο (πχ περνας/κόβεσαι στο μάθημα, έτος κτλ) και όχι με βάση τη σύγκριση με τους υπόλοιπους (πχ αριστεία, σημαίες, πανελ. εξετ. ταυτοχρονα με τις απολυτήριες) διοτι πρωτα απ όλα δεν είναι καθόλου μα καθόλου αντικειμενικό και δευτερον ειναι επιζήμιο για το ίδιο το παιδι, ειδικά και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες.


    Το πολιτικό πρόβλημα για μένα είναι πάντα το ίδιο. Τί πολίτες θελουμε να μεγαλώσουμε και πόση σημασία έχει για το κράτος η επομενη γενιά. Στην ολότητα της και όχι οι "επιτυχημένοι" ή οι "αποτυχημένοι" του όποιου εισαγωγικου/εξαγωγικού συστήματος.


    Επαναλαμβάνω πως το κριτηριο ειναι να περιοριστεί η αποτυχία και όχι να ξεχωριστουν καποιοι. Αυτο ας πούμε (για τα δεδομένα της εποχής) ήταν το μόνο θετικό της περιοδου Αρσένη. Η σχολική εγκατάλειψη (πριν τελειώσει η υποχρεωτική εκπαίδευση) τότε υποδεκαπλασιάστικε, για να μην πω μηδενίστηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χεχεχεχεχε.. για αυτό εγώ γουστάρω τους μέτριους προς κακούς μαθητές... αν δε, μάλιστα, έρθει οποιοσδήποτε εξ αυτών και λογοπλάσει (;-Ρ) έστω και μισή λέξη ή πρόταση σαν αυτές που φτιάνς για τον Abban, μιλάμε τον υιοθετώ με την μία! (Ναι, είμαι και πολύ της επιστημονικής φαντασίας όπως βλέπετε... ;-Ρ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Sophia
    Χεχεχε!!

    Κατα βάθος δικιά μας εισαι!!!!
    :)

    Α, νεοτερες εξελίξεις εδώ όπου το υπουργείο λέγει πως:
    «Διευκρινίζουμε ότι: 1. Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία αναφορά στο ωράριο των εκπαιδευτικών, 2. Πουθενά δεν γίνεται λόγος για τον αριθμό και τη σύνθεση των τμημάτων των μαθητών, 3. Οι προσλήψεις στο χώρο της εκπαίδευσης θα γίνονται με βάση τις πραγματικές ανάγκες και τα πραγματικά κενά».

    Για να δουμε τι θα δουμε. Δεν αγνοούμε όμως πως αυτές οι διατάξεις είτε μπορούν να έρθουν σε νέο νόμο είτε να βγουν με μια υπουργική απόφαση διοικητικού περιεχομένου. Ειδικά το νο 3 ειναι τοσο φλου που δεν λέει τπτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Χεχεχεχε.. (ξανά..)!!
    Μωρέ, και στην επιφάνεια, δικιά σας είμαι!
    ;-Ρ

    Ναι, ναι, τα διάβασα τα γραφόμενα! Και αύριο με την απεργία, θα μου δωθεί η ευκαιρία να διαβάσω περισσότερα!!
    ;-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη εκτίμηση στην αννούλα, δεν διαθέτω δε καμία εκτίμηση στον πανάρετο, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ;;;
    ΕΕΕΕΕ;;;;;;
    (Για κάνε την προσευχή σου και ρίξε d8…)

    Δεν επαμφοτερίζω, αναγνωρίζω το πολυσύνθετο του προβλήματος και επιζητώ έναν ολοκληρωτικό σχεδιασμό του που θα χρησιμοποιεί όλες τις δικλείδες! Το σχολείο δεν διαχωρίζει, διδάσκει. Σίγουρα η αποτυχία ενός μαθητή είναι αποτυχία του συστήματος, και σίγουρα το σύστημα δεν μπορεί να τον απορρίψει (διαχωρίσει), μπορεί όμως να του ζητήσει να επαναλάβει, να εξετάσει ίσως τους λόγους της αποτυχίας, να τον ανακατευθύνει σε τελευταία ανάλυση αν χρειάζεται. Ίσως η διαχείριση θα έπρεπε να είναι πιο σύνθετη από το να επαναλάβει απλώς την τάξη, αλλά με κάποιο τρόπο θα πρέπει να αξιολογηθεί τελικά ο μαθητής, αλλιώς μετατρέπεται σε «συσσωρευμένο πρόβλημα» όσο προχωράει. Σε τελευταία ανάλυση, κάθε αποτυχία υπό αυτό το πρίσμα, ακόμα και του εκπαιδευτικού, ή του διευθυντή, κοκ, αποτυχία του συστήματος είναι!

    Όταν από την άλλη οι μονδέρνοι παιδαγωγοί (έχω βέβαια μια ένσταση: το μοντέρνο δεν είναι κατ’ ανάγκη σωστό) προτείνουν μια ολοκληρωμένη «ανακατασκευή» του συστήματος, θα το συζητήσω!

    Φυσικά και η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση πρότυπα και όχι «συγκριτικά». Η ανταγωνιστική τακτική στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι καταστροφική. Για την ακρίβεια, είμαι εναντίων του ανταγωνισμού γενικότερα, αναγνωρίζω μόνο τον συναγωνισμό και σύγκριση με πρότυπα και όχι τον κανιβαλισμό του «ο θάνατός σου η ζωή μου».

    Στο πολιτικό πρόβλημα έχεις φυσικά απόλυτο δίκιο, όλα εξαρτώνται από το τι ακριβώς θέλουμε για το μέλλον. Και δεν βλέπω να έχει συζητηθεί πουθενά, ούτε τώρα, ούτε κατά τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις!

    Πιστεύω λοιπόν ότι η αποτυχία μπορεί να περιοριστεί αν αξιολογείται ο μαθητής σε κάθε στάδιο και έτσι μπορεί να διαχειριστεί την αποτυχία του στο στάδιο που βρίσκεται, ειδάλλως, οι συσσωρευμένες αποτυχίες μόνο πλήρη αποτυχία μπορούν να επιφέρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @sophia
    :)


    @darhiir
    Καθεις εφ ων ετάχθη. Όπως δεν πάω εγώ να σχεδιάσω ένα σπίτι, έτσι και δεν θέλω οι πολ. μηχανικοί να μου το παίζουν ειδήμονες. Περι γελιων με μηχανικούς ρώτα τον estarian διοτι τους ειδαμαν παρέα στο μεταπτυχιακό!

    :)

    Πάντως ο ΜΟΝΟΣ πτυχιουχος που έχω δει να έχει τα άπαντα του Λιακοπουλου στην κατοχή του είναι πολιτικός μηχανικός!
    :ΡΡΡ


    Περι αποτυχιών και επαναληψης συμφωνούμε απόλυτα.

    Μονδερνο: Μην το μπερδευουμε. Δεν εννοούσα τρεντι αλλά τας τελευταίας επιτυχημένας παιδαγωγικάς πρακτικάς που βασίζονται στην διορθωση προηγουμενων λαθών

    Στα λοιπά συμφωνούμε, ειδικά στην αξιολόγηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ Zαφώνιδα

    Kοίτα και ο Bασίλης Λεβέντης Πολιτικός Mηχανικός είναι, αλλά δεν το κάνουμε θέμα έτσι;

    :-PPPPP

    Eίμαι σίγουρος ότι το παλικαράκι είχε τα άπαντα του Λιάκουρα για να τα στηλιτεύσει!!! :-DDD

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @polse
    Αντε ρε....προβοκάτορα!!

    :ΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Κοίτα, το ότι οι πολιτικοί μηχανικοί έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να υποκαταστήσουν όλους τους υπόλοιπους (μηχανικούς) είναι γνωστό βρε παιδί μου, έχει πει ο γιατρός να τους λέμε πάντα ναι!

    Τώρα, το «τελευταίο» δεν είναι a priori σωστό.
    Δεύερον, το «τελευταίο», a priori δεν είναι πετυχημένο γιατί η επιτυχία του θα κριθεί στο μέλλον!
    Τρίτον, το τελευταίο, δεν αποτελεί a priori «διόρθωση» των «παλαιών λαθών». Αποτελεί «σύγχρονη αναμόρφωση», η οποία μέσω της κρίσης της στο μέλλον θα αποδειχθεί αν αποτελούσε διόρθωση!

    Λαμβάνοντας τώρα υπ’ όψη τη σημερινή κατάντια, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι οι «μονδέρνες βελτιώσεις» της δεκαετίας του ‘80, παρότι φάνταζαν «σωστές», αποδείχθηκαν πως δεν ήταν διορθώσεις, μιας και οδήγησαν σε υποβιβασμό του εκπαιδευτικού έργου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @dartiir

    Ειδες που τα βρηκαμε για τους μηχανικούς;
    (και μην θυμηθώ μια πολ. μηχ. γκομενίτσα που δεν μου ειχε κάτσει. Εκει να δεις γελια. Την σκυλόβρισα και κατόπιν μου.... ζήτησε συγνώμη!)


    Μα στην Ελλάδα ουδεπόποτες (ούτε και τώρα) χρησιμοποιήθηκε κάποιο "νέο" μοντέλο. Μια ζωή χρησιμοποιούσαμε μοντέλα που (είχαν ήδη αποτύχει και αλλάξει) σε άλλες χώρες.

    Τα σκανδιμαβικά μοντέλα (που θεωρούνται τα πιο πετυχημένα) ειναι και τα πιο ακριβά, οπότε ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι μοντέλο θέλει να ακολουθήσει το υπουργείο με 27μιση μαθητές ανα τάξη και γενικότερη μείωση κονδυλίων

    Η ενδοξη 10ετια του 80 ηταν μια δεκαετια βολέματος κοντρα στις πολλές δεκαετίες βολέματος των ...άλλων. Με αυην την εννοια μπορει να αποκαλείται ως γενικότερα χαμένη δεκαετία.

    Και όμως, οι μαλακίες στην παιδεία ήταν πολύ μικρότερες απ΄ότι σε όλους τους άλλους τομείς και αυτό γιατί ο εκπαιδευτικός είτε καλός είτε κακός έχει ένα πτυχίο ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΙΖΟΤΑΝ κομματικα οπως σχεδόν σε όλες τις άλλες δημ. υπηρεσίες.

    Ναι μεν λοιπόν η παιδεία μας ειναι προβληματική, αλλά που να σου λέω για..... (καταλαβαινόμαστε ε;)


    Υ.Γ. Α δεν ξέρω αν φντ, μπορεί διδακτικές στο πανεπιστήμιο να μην πήρα, αλλά ένα μάθημα εκπαιδευτικής πολιτικής το είχα πάρει !

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

aeisixtir