O μικρός Αρούλης και η Δημοκρατία

Εναλλακτικοί τίτλοι: Επιλεκτική δημοκρατία, Η δημοκρατία και οι ναζί, η δημοκρατία και οι χαζοί, φασιστική δημοκρατία και άλλα τέτοια.

Εχει διαγνωστεί απο πολύ πιο έγκυρους απο εμένα η ύπαρξη "σταγονιδίων" εντος της ΝΔ. Για την ακριβεια ετσι όπως την έκανε ο Σαμαράς την ΝΔ έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη κατι σταγονιδίων μεγέθους Ωκεανού συσκευασμένων σε μπανιέρα, αλλά τέλος πάντων.

Διευκρίνησις: δεν ειμεθα άσχετοι. Γνωρίζουμε πως το λεγομενο σύστημα, οι αστοί, η ρημάδα η δεξία, δεν έχει εν γένει μεγάλα προβλήματα συναγελασμού με τούτα τα καθίκια γιατί ξέρει πως είναι το στήριγμα της σε καιρούς κρίσης, όταν δηλαδή το πόπολο απειλεί να της πάρει την κουτάλα. Με αυτήν την έννοια οι αστοι γενικώς είναι όσο δημοκράτες χρειάζεται, αρκεί να τους μείνει η κουτάλα. Αν έχουν κουτάλα γίνονται πολύ γλυκούληδες, σιουπιοειδείς και χαριτωμένοι. Η απειλή υφαρπαγής της κουτάλας τους βγάζει έναν καθικισμό και ξεχνούν δημοκρατίες και άλλα τέτοια. Με αυτή την έννοια όλοι μας λίγο πολύ είμαστε δημοκράτες μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, και όχι μόνο οι αποπάνω. 

Ιστορική αναδρομή/διασαφήνιση όρων: Ξεκινάμε λοιπον με την παραδοχή πως ιδιαίτερο ιδεολογικό ή ...παρεολογικό πρόβλημα δεν έχουν. Αυτό δεν σημαίνει πως τους γουστάρουν κιόλας. Κανεις δεν γουστάρει το καυγατζίδικο μαντρόσκυλο του, οι Lannister δεν γουστάρουν τους Freys και όλα τα σχετικά. Η παλαί ποτέ Καραμανλική δεξιά, ειδικά και ιδιαίτερα αφού κατάλαβε πόσο πολύ τα σκάτωσε προχουντικά άρχισε λοιπόν να διαχωρίζει την θέση της απο τούτα τα φρούτα τα οποία ηταν πλεον τόσο επικίνδυνα που όχι μόνο δάγκωναν το χέρι που τα τάιζε αλλά πήγαν να το κόψουν απ΄τον ώμο, ενώ ταυτόχρονα παραλίγο να καταστρέψουν και τη χώρα.

Καπου εκει ο Καραμανλης θειος πήρε τα χαμπάρια του, θυμήθηκε την Δημοκρατία, νομιμοποίησε το ΚΚΕ, έκανε άνοιγμα στο Κέντρο και κυβέρνησε για άλλα 7 χρονια αφήνοντας παρακαταθήκη ένα κόμμα που γυρίζει ακόμα στα πέριξ. Οι περιπτώσεις Μητσοτάκη και Καραμανλή jr το ψιλομόνταραν λίγο παραπάνω ξηλώνοντας πολλές στραβές απο το πουλόβερ. Προφανώς όχι όλες, διότι ειναι τέτοιο το πουλόβερ που δεν θα έμενε και τίποτα σοβαρό. Ειδικά επί Καραμανλή jr με την έξοδο Καρατζαφέρη και άλλων φρούτων το κόμμα ανάσανε και άρχισε δειλά δειλά να δείχνει ένα πρόσωπο που ίσως κατα βάθος και για λίγο να έμοιαζε κάπως πιο ευρωπαϊκο. Η κατάρα ήταν πως καπου εκεί εξαντλήθηκε η ικανότητα κουμανταρίσματος του Καραμανλή, το κόμμα κυβερνώντας τα έκανε μαντάρα, το ΠΑΣΟΚ μανταρότερα και η συγκυβέρνηση σκατά.

Τελος πάντων όσο και να γκρινιάζουμε μπορούμε να διακρίνουμε φαντάζομαι μια ποιοτική διαφορά μεταξύ παλαιοκαραμανλικών στελεχών και παλαιοσαμαρικών.

Οι Κρανιδιώτης, Λαζαρίδης, Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης, Μπαλτάκος, (συμπληρώστε) δεν θα είχαν καμία θέση σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση, κόμμα, παρέα στην ταβέρνα (κυρίως εκεί) ενός Καραμανλή. Δεν λέμε πως οι υπόλοιποι ειναι τίποτα τρελοί δημοκράτες (ο Μαρκογιαννάκης είναι ενα αρκούντως αηδιαστικό παράδειγμα), αυτοί γενικώς σπανίζουν εν Ελλάδι, αλλά πως τουλάχιστον νογάνε και πέντε πράγματα.

Και φτάνουμε στον Αρούλη.

Τελος πάντων όταν ζητά την Δημαρχία της Αθήνας ένα θεωρούμενο Καραμανλικό στέλεχος όπως ο Αρούλης και ενθυμούμενοι πως ο τελευταίος ΝουΔουΔήμαρχος ο Νικήτας ο Πριονέιτορ ήταν τουλάχιστον αποτυχία, χάλια, άχρηστος και μαλάκας, όσο να' ναι, θεωρητικά, ξεκινάς αισιόδοξα. Θυμάσαι τον Αβραμό και τα κάγκελα, λες θα γελάσουμε, θυμάσαι την Ντόρα και λες επιζήσαμε και από αυτό, και αισιοδοξείς. Θεωρητικά. Θεωρητικά διότι ο Καμίνης μια χαρά ήταν σε σχέση με όλους τους προηγούμενους, νοικοκύρεψε κάπως το χάος που άφησαν και άρχισε να δείχνει και μια νορμάλ συμπεριφορά. Οκ, μπορεί να κολλησε λίγο βλαχοδημαρχίτιδα προς το τέλος, αλλά εδώ είναι Ελλάντα, οπότε κανείς δεν σώνεται. Αν είχαν λίγο, ελάχιστο, τοσοδα μυαλό στην ΝΔ θα τον στήριζαν και θα έπαιρναν 65%. Αλλά ποιος έχασε το μυαλό του να το βρει ο Σαμαράς, γαμώ το κεφάλι μου;

Ο μικρός Αρούλης λοιπόν, γέννημα θρέμμα μηνάρας με το λι του και με το νι του, αποφάσισε πως είναι βέρος Κολωνακιώτης και πως το δημαρχιλίκι πάει με το ελαφρά γκριζαρισμένο και γοητευτικό μαλλί και τι καλα θα ήταν να τα λέμε στην Μύκονο τα Σ/Κ για τις δημαρχικές δυσκολίες. Τελος πάντων θα υπήρχαν πολλοί τρόποι που ένας γοητευτικός, χαριτωμένος, κοσμοπολίτης και όλα τα σχετικά Αρης θα μπορούσε να πολιτευτεί. Ο ίδιος όμως, θες οι κακές παρέες, θες τα ένστικτα του δεξιού που λέγαμε πιο πάνω, θές η μαλακία που τον δέρνει ρε αδερφε, θες οι υπουλες σκέψεις των γκαλοπολόγων, θες όλα μαζί αποφάσισε να πολιτευτεί με τον πλέον σιχαμένο, αντιδημοκρατικό και βλακώδη τρόπο.

- Οι υποψήφιοι δημοτικοί του σύμβουλοι είναι κυρίως υλικό κουτσομπολίστικων περιοδικών

- Παρόλες τις διαμαρτυρίες του υπόλοιπου, και πιο νορμάλ, σύμπαντος έβαλε έναν ακροδεξιό του κερατά, σαν τον Πλεύρη μέσα. Ελπίζοντας να πάρει τις ψήφους των ΧΑτων στον 2ο γύρο.

- Και έκανε σημαία του το δημοψήφισμα για την ανέγερση τζαμιού. Η μόνιμη επιτομή δημοκρατικότητας που επικαλείται η ΧΑ. Συνέχεια. Γιατί όλοι οι (ακρο)δεξιοί ζητάνε δημοψήφισμα για αυτά που τους συμφερουν και μόνο;

Γιατί κανείς δεν ζήτησε δημοψήφισμα για το αν θα πρέπει να περικοπεί η μισθοδοσία της εκκλησίας απο το κράτος; για το αν θέλει η Μύκονος να αυτονομηθεί; για το  αν πρέπει να είναι υποχρεωτική η αποτρίχωση στις γυναίκες; 

Και γιατί όλοι ζητάνε δημοψήφισμα μόνο όταν θεωρούν πως έχουν την νίκη στο τσεπάκι και μονο επί ζητημάτων που δεν τους αφορούν; (πχ η σεξουαλικότητα του άλλου ξαφνικά έγινε θεμα μας για το αν θα τον αφήνουμε να συζεί με το άτομο που γουστάρει με νομικά αναγνωρισμένο τρόπο)

Προσοχή, ο γράφων ειναι απολυτα υπέρ των δημοψηφισμάτων. Αλλά όταν έχουν νόημα σαν δημοψηφίσματα, όχι σαν φασιστικές επιβουλές μιας πλειοψηφίας στην μειοψηφία.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψήφισμα και αν μπαίνουν, μπαίνουν για όλους, όχι για όσους δεν γουστάρει ο Αρούλης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν αξία όταν αναγνωρίζονται (ή περικόπτονται) καθολικά, όχι σε ορισμένες μόνο μερίδες. Ο διαχωρισμός σε ίσους και λιγότερο ίσους δεν είναι πρόοδος αλλά επιστροφή στο Μεσαίωνα. Δικαίως ο Αρούλης χλευάζεται σε κάθε tweet-ανακοίνωσή του. Π.χ.:

Απέλαση ή εκτέλεση; Κάνε δημοψήφισμα. RT @aris_spiliotop σε 5 χρόνια από σήμερα να μην υπάρχει κανένας άστεγος στην Αθήνα. #athinamporeis

— Γιώργος Ντόπουλος (@yX__) May 6, 2014

@aris_spiliotop θα τους εκτελεσουμε όλους ή θα τους στείλουμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης; Προτείνω δημοψήφισμα

— zaphod b (@aeisixtir) May 6, 2014

Το να ζητάς δημοψήφισμα που να θέτει υπό ερώτηση τα καθιερωμένα ως καθολικα συνταγματικά δικαιώματα μιας μειοψηφίας, στην ουσία ειναι προσχηματική φασιστική επιβολή του γούστου σου. Όταν αποφασίσαμε πχ να δώσουμε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, δεν είπαμε ξερω γω μόνο στις παρθένες, αλλά καθολικά. Το δικαίωμα ανέγερσης ναων αμόρφωτε αντιδημοκράτη και φιλοναζιστή εκ των πραγμάτων Αρούλη το έχουν ή όλοι ή κανένας. Ευχαρισθώ.

Αν είσαι μάγκας Αρούλη μου, θέσε το δημοψήφισμα όπως πρέπει και εδώ είμαστε να ψηφίσουμε. Πως πρέπει:

1. "Θελετε να υπάρχουν ναοί στην Αθήνα;" Προφανώς ναοί κάθε θρησκείας και θρησκεύματος. Γενικώς. Διοτι το δικαίωμα στην ελεύθερη και ανεμποδιστη ασκηση θρησκευτικών καθηκόντων αναγνωρίζεται απο τον ΟΗΕ, την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τις διακρατικές συμφωνίες που δεσμεύουν την χώρα (ακόμα και η ένταξη στην ΕΕ το εμπεριέχει το ρημαδι) και ακόμα χειρότερα, ακόμα και χώρες όπως το Ιραν που είναι κάργα θρησκομανείς και μισαλλόδοξες επιτρέπουν την παρουσία ναών άλλων θρησκειών. Εκτος και αν αποφασίσουμε, όλοι μαζί, πως δεν θέλουμε να το έχουμε. Εδώ το θέτω μόνο κατ΄οικονομίαν, κυρίως γιατί ξέρουμε την απάντηση a priori, αλλά το κάνω για να δείξω πόσο φασιστική ειναι η σκέψη του Αρούλη. Δεν θα σου άρεσε φίλε αναγνώστη να τεθει  για ψήφισμα το γούστο σου να πηγαίνεις τακτικά για λιβάνισμα, έτσι δεν είναι;

2. "Θέλετε οι ναοί να χτίζονται με δημόσιο χρήμα;" Προφανώς οι ναοί κάθε θρησκείας διοτι πέρα απο επίσημες και καθιερωμένες και προνομιακές και τα λοιπά οι ναοί ειναι ναοι, και τα λεφτά λεφτά. θες φίλε ναο; Οκ πληρωσέ τον, εγώ που ΔΕΝ θέλω τι σκατά φταίω; Αν αυτή η λογική ειναι οκ για τα τζαμιά (που θεωρώ πως είναι ΟΚ) τότε είναι ΟΚ και για τους ορθόδοξους ναούς. Δεν μπορείς να έχεις και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο.

3. Για δες που το έβαλα. Α, ναι: "Θέλετε να είμαστε στο Μνημόνιο;" θεωρώ πως αυτό το ερώτημα είναι πολύ πιο καίριο και σίγουρα αφορά όλους τους πολίτες γιατί τζαμί ξετζαμί τον πίνεις και συ και ο άλλος. Για κάποιο λόγο η ψήφος για το τζαμί ειναι άσκηση ....δημοκρατίας ενώ η ψήφος για το μέλλον της χώρας για τα επόμενα 500 χρόνια είναι....λαϊκισμός. 

Από την άλλη γιατί να μην τρολάρουμε και λίγο; Σε μια χαζη ερώτηση δεν πρέπει να απαντάς και πολύ σοβαρά. Οι προτάσεις μου λοιπόν για δημοψήφισμα είναι κυρίως οι εξής:

4. "Κατά τη γνώμη σας πρέπει να εκτελούμε έναν Δημαρχο στο πέρας της θητείας του, αν τον θεωρούμε αποτυχημένο;". Αυτήν την ερώτηση πιστεύω πως δεν θα την δούμε, αλλά εγώ νομίζω πως η απάντηση των Αθηναίων σε ένα τόσο καίριο ερώτημα ειναι κρίσιμη και χρήσιμη για την χάραξη πολιτικής. Και οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν εκτελέσει/εξορίσει πολλούς άρχοντες τους όταν δεν τα πήγαιναν καλά και έχουν και την πατέντα της (άμεσης) δημοκρατίας.

5. "Θεωρείτε πως ο Άρης ειναι gay;". Ασχέτως του τι ειναι ο Αρης, θα ήθελα να δώ ένα τέτοιο δημοψήφισμα, για να ξέρουμε τη γνώμη του αθηναϊκού λαου για ένα.....τόσο σημαντικό ζήτημα. Ας καταπιέσουμε και λίγο την προσωπικότητα του Άρη, αυτός ακόμα δεν βγήκε και καταπιέζει με πάθος την λογική μας!