2058

Υπότιτλος: Ποτέ δεν είναι αργά, απλά η εμπνευση αργει!


Εδώ και κανένα μήνα έλαβα πρόσκληση από την συνβλογέρισα Αθηνά για να καταθέσω τα πολιτικά μου και μη οράματα σχετικά με το μέλλον της ρημαδοανθρωπότητας.

Μπορεί να άργησα λίγο, αλλά με τα μπάνια και τα λοιπά (μην θυμηθώ και τους γάμους που παραήταν πολλοί φέτος, αμάν ρε παιδιά) ήταν δύσκολο να συγκεντρωθώ και όταν το έκανα με βίαζε η καθημερινότης να γράψω γι άλλα!

Κατ' αρχάς διαβάστε το αριστούργημα σε δύο μέρη που έγραψε ο polse (χοιρομέρι - μπουτιμέρι) σχετικά με το θέμα. Αισθάνομαι καλυμμένος και δεν νομίζω να γράψω κάτι καλύτερο, αλλά ας είμεθα αισιόδοξοι.

Πάμε λοιπόν!

2058: Κατ' αρχάς ξεχάστε αυτά που ξέρατε κουφάλες!

(παρένθεση: Μερικοί υποψήφιοι τρόποι εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους μέχρι το 2058:

1. Πυρηνικός πόλεμος. Όσο άνθρωποι σαν τον Bush και σία έχουν μερίδιο στην εξουσία, όσο κάποιοι θέλουν να γίνει πυρηνικό ολοκαύτωμα γιατί σε αυτό βλέπουν την....δευτέρα παρουσία, τόσο οι πιθανότητες ανεβαίνουν. Πιθανότητες καλές.
2. Πολύ απλά θα πεθάνουμε από την πείνα. Πιθανότητες ελάχιστες. Πάντα κάποιοι θα μασάνε και κάποιοι όχι. Στα ποσοστά θα τα χαλάσουμε;
3. Από τους πολικούς πάγους "σκάει" κάποιος ξεχασμένος εδώ και χιλιάδες χρόνια ιός, στον οποίο δεν έχουμε αντισώματα. Πιθανότητες....έλα ντε!
4. Σε κάποιο εργαστήριο δημιουργείται κάποιος πανέξυπνος ιός ο οποίος και ξεφεύγει. Το έχουμε δει σε τόσες ταινίες, ε κάποτε μπορεί να γίνει κιόλας. Πιθανότητες ικανοποιητικές.
5. Σενάριο Matrix /Terminator. Σκοντάφτουμε πάνω στην Α.Ι. η οποία και βλέποντας τι μαλάκες είμαστε μας επιτίθεται σφόδρα. Κομματάκι χλωμό το τελευταίο. Μια χαρά τα βγάζουμε τα μάτια μας και μόνοι μας.
6. Μας την πέφτει αστεροϊδής - κοτρώνα και μας αλλάζει τα φώτα. Πιθανότητες γύρω στο μηδέν.
7. Εισβολή εξωγήινων. Πιθανότητες μικρότερες από το προηγούμενο.

κλείνει παρένθεση)


Ας πιάσουμε αρχικά το απαισιόδοξο σενάριο, δηλαδή το περιβαλλοντολογικό. Αν δεν αλλάξει η παγκόσμια ενεργειακή πολιτική γενικώς και άμεσα, θα έχουμε μια γκάμα από τα εξής τρισχαριτωμένα:

* Μολυσμένες - νεκρές θάλλασες. Κάτι που σημαίνει πως εκτός από την απώλεια του προσφιλούς μου σπόρ (μπάνιο και μπυροκατάνυξη by the kyma), θα έχουμε μείωση της παγκοσμίως διαθέσιμης μάσας και, ακόμα χειρότερα μείωση σε τρομακτικό ποσοστό του διαθέσιμου οξυγόνου, μιας και (πολύ) μεγάλο μέρος της παραγωγής γίνεται μέσω του θαλασσίου πλαγκτόν.

* Με το λιώσιμο των πάγων λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αναμένεται να ανεβαίνει συνεχώς η στάθμη της θάλασσας, κάτι που σημαίνει χοντρές αλλαγές στον παγκόσμιο χάρτη, με ότι αυτό συνεπάγεται, δηλ. μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, εξαφανισμό χωρών (πχ Ολλανδία), λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς και άλλα χαριτωμένα.

* Μείωση της διαθέσιμης καλλιεργήσιμης γης, μιας και αφενός το διαθέσιμο νερό θα λιγοστεύει και αφετέρου η γη θα εξαντληθεί λόγω υπερκαλλιέργειας. Αν συνυπολογίσουμε και διάφορα χαριτωμένα φαινόμενα τύπου όξινης βροχής, και ατμοσφαιρικής ρύπανσης το πρόβλημα αναμένεται να οξυνθεί με αλματώδεις ρυθμούς. Αυτό συνεπάγεται μείωση (και πάλι) της διαθέσιμης τροφής και σαφέστατα μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, με πρώτους υποψήφιους προς εξαφάνιση τους κάτοικους της Αφρικής και της Ασίας, ως οικονομικά και τεχνολογικά ασθενέστερους.

* Γενικότερη αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη, η οποία εκτός από το λιώσιμο των πολικών πάγων κτλ κτλ θα προκαλεί με μεγαλύτερη άνεση ακραία φαινόμενα (τυφώνες, πλημμύρες και άλλα χαριτωμένα) τα οποία και θα χτυπάνε (εννοείται) κυρίως τους ασθενέστερους οικονομικά (όπως Αμερική και Ν. Ορλεάνη)

* Μείωση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού και πετρελαίου. Αναμένεται λογικά το πρώτο να λυθεί μέσω αφαλάτωσης (και γενικότερου καθαρισμού) των θαλασσίων υδάτων και το δεύτερο μέσω εκμετάλλευσης της πυρηνικής ενέργειας (ξέρω πως περιμένατε να διαβάσετε τπτ περί πράσινης πολιτικής, αιολικής ενέργειας κτλ αλλά η πυρηνική ενέργεια είναι μεγαλύτερη μπίζνα, σόρι).


Ένα θετικό σημείο είναι πως η τεχνολογία θα αναπτύσσεται συνέχεια, βρίσκοντας πιθανόν τρόπους λύσης σε κάποια από τα προβλήματα. Το ανησυχητικό είναι πως οι τρόποι αυτοί θα δημιουργούν νέα προβλήματα κ.ο.κ. Πχ:

* Θα δημιουργηθούν μεταλλαγμένα είδη ζώων και φυτών, τα οποία και θα αντέχουν στις δυσμενέστερες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η συμβατότητα τους με το DNA μας όμως ενδέχεται να μην είναι και η καλύτερη δυνατή, με αποτέλεσμα κάμποσες γενιές να θεριστούν μέχρι να επικρατήσει η φυσική επιλογή. Πράγμα που σημαίνει πως και ζωή θα υπάρχει, και ο άνθρωπος μαζί της, αλλά όχι κατ' ανάγκη εσείς και εγώ.
* Θα υπάρξει, μοιραία, πιο ορθολογιστική και αυστηρότερη διαχείριση των υπαρχόντων ενεργειακών και περιβαλλοντικών πόρων. Μειονέκτημα είναι πως θα χρειαστούν πολύ αυστηρότερες και ταχύτερες από τις υπάρχουσες αρχές διακυβέρνησης για να διαχειριστούν το επερχόμενο οικολογικό και πολιτισμικό χάος.
* Πολύ λογικά θα υπάρχει δυνατότητα παράτασης του χρόνου ζωής κάποιου μέσω δημιουργίας τεχνητών μελών ή φυσικών μέσω καλλιέργειας βλαστοκυττάρων ή κλώνων. Τώρα, το ποιοι θα έχουν τα φράγκα για να χρησιμοποιήσουν αυτές τις τεχνολογίες είναι δύσκολο να απαντηθεί. Αν υποθέσουμε πως γίνονται κάποτε κοινός τόπος αναμενόμενα ο πλανήτης θα γεμίσει (στην κυριολεξία!) κωλόγερους και θα πρέπει να αραιώνουμε σιγά σιγά.
* Ενδεχόμενα χαοτικά περιβαλλοντικά φαινόμενα θα οδηγήσουν στην ανάγκη δημιουργίας κλειστών κατοικήσιμων οικοσυστημάτων, όπως υπόγειες πόλεις ή πόλεις περικλειόμενες από αεροστεγείς θόλους. Μην χαίρεστε νομίζοντας πως θα είστε εσείς μέσα!
* Πολύ λογικά κάποιοι θα την κοπανήσουν για....άλλους πλανήτες με πρώτο υποψήφιο τον Άρη, μιας και εκεί η βαρύτητα είναι πολύ κοντά στην γήινη. Το 2058 λογικά κάποιοι, είτε εκπρόσωποι της ελίτ, είτε κατάδικοι (αλά Αυστραλία), είτε και τα δύο θα βρίσκονται στον κόκκινο πλανήτη. Από την άλλη θα υπάρχει πλέον η τεχνολογία κατασκευής διαστημοπλοίων - κιβωτών τα οποία και μπορούν να φιλοξενήσουν αυτοτελή οικοσυστήματα και να έχουν δικιά τους βαρύτητα (αυτό πιθανόν να μπορεί να γίνει και με τα υπάρχοντα τεχνολογικά μέσα, είναι όμως τρομερά πολυέξοδο). Γενικώς να ανησυχείτε γι αυτό, διότι μόλις κάποιοι αισθανθούν σίγουροι, μπορεί να μην το φέρουν και βαρέως να μας ρίξουν καμία ατομική βόμβα στο κεφάλι.


Ιδεολογικά και πολιτικά το πρόβλημα παραμένει δύσκολο.
* Ο ανορθολογισμός, στο πρόσωπο των θρησκειών κυρίως, κερδίζει έδαφος. Η τεχνολογία και η γνώση ενώ μας δίνουν μέσα, φτάνουν να είναι ακατανόητες πλέον για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, οι οποίοι και επιστρέφουν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα - να πιστεύουν. Έτσι και αλλιώς θα είναι κοινή η διαπίστωση πως χάρις στην τεχνολογία φτάσαμε σε αυτά τα χάλια. Βεβαίως θα το λένε οι ίδιοι που δεν θα μπορούσαν με τίποτε να ζήσουν με τα μέσα που υπήρχαν πριν καμια 200αριά χρόνια αλλά αυτό δεν θα έχει και μεγάλη σημασία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως και σήμερα που μιλάμε υπάρχουν θετικοί (;) επιστήμονες που πιστεύουν στην ιστορία της Γέννεσης και δεν δέχονται την εξέλιξη. Που θεωρούν πως ο πλανήτης ΔΕΝ υπερθερμαίνεται.
Υπάρχει ακόμα κόσμος που νομίζει πως η γή είναι επίπεδη - και κέντρο του σύμπαντος κιόλας!
* Οι υπάρχουσες πολιτικές δομές φτάνουν σε αδιέξοδα μιας και οι (ψευδεπίγραφες έτσι και αλλιώς) δημοκρατίες μαστίζονται από τόσα φαινόμενα διαφθοράς, ανικανότητας και κληρονομικού μεταβιβασμού της εξουσίας που ξεπέφτουν στα μάτια του κόσμου. Αλλιώς φαντάζομαι πως ο Γιώργος Παπανδρέου ο γ' θα κοντράρεται και τότε με τον Κώστα Καραμανλή τον γ' για τα εδώ κουμάντα!



Πώς μεταφράζονται όλα αυτά; Πολυ απλά, οι μέρες της αφθονίας σας (μας) είναι μετρημένες.

Οι ήδη υπάρχουσες τάσεις είναι πάνω κάτω οι εξής:

Για πάμπολλα χρόνια το ανθρώπινο είδος επιζούσε όπως πάνω κάτω τα υπόλοιπα. Καθημερινή μάχη για την επιβίωση, φυσική επιλογή και (φυσικά) πολύωρη και συνεχής εργασία. Βεβαίως από την τελευταία απαλλάσσονταν οι ελάχιστοι έχοντες (παπαδαριό, φεουδάρχες) κουμανταδόροι οι οποίοι και ζούσαν από τον κόπο των υπόλοιπων (η ελίτ που λέγαμε πιο πάνω). Η άνθιση τεχνολογιών και μέσων επέφερε κάποια πρόοδο μιας και δεν χρειαζόταν πλέον να δουλεύουμε μέχρι σκοτωμού για ένα πιάτο φαϊ. Νέες έννοιες όπως ισότητα, διαφωτισμός, ανεξιθρησκεία, διαφορετικότητα, οκτάωρο, δημοκρατία και άλλα κουλά έγιναν σιγά σιγά κτήμα, σε διαφορετικούς βαθμούς, πολλών κοινωνιών. Για ένα διάστημα οι όποιοι εξουσιαστές έχασαν, μερικώς τουλάχιστον, τον έλεγχο των κινήσεων μιας και οι κοινωνίες προόδευαν χωρίς και ενάντια σε αυτούς. Εύκολο είναι να δειχθεί πως όλες οι σήμερα καλούμενες μεγάλες κοινωνικές προοδευτικές κινήσεις (πχ απελευθέρωση σκλάβων, ισότητα αντρών -γυναικών, επιβολή οκταώρου, συνταξιοδότηση απομάχων, κοσμικός χαρακτήρας κράτους, εισαγωγή της έννοιας του κοινωνικού κράτους κτλ) έγιναν ενάντια στους τύπους που είχαν την εξουσία (τράπεζες, παπαδαριό, φεουδάρχες κτλ).

Κάποιες κοινωνίες παρέμειναν πίσω, μιας και είτε ήταν προτεκτοράτα είτε δεν χρειάζονταν (ή δεν ήρθαν με το ζόρι) νέες έννοιες και ανάγκες. Η γενική κοινωνική ανισότητα έγινε ανισότητα μεταξύ κρατών. Οι "δυτικοί" ζούσαν σε βάρος του "αναπτυσσόμενου" κόσμου μετακομίζοντας το βάρος της εξτρά εργασίας σε αυτούς.


Η άνεση που έχει εν πολλοίς ο "δυτικού τύπου" πολίτης, να δουλεύει λιγότερο και να σκέφτεται περισσότερο, ήταν πρόβλημα. Όταν κάποιος δεν δουλεύει όλη μέρα έχει την άνεση να μορφωθεί και να σκεφτεί . Να θέσει ερωτήματα αμφισβητώντας θεωρούμενες αλήθειες, και σαφέστατα να θέσει το ερώτημα "γιατί αυτοί και όχι εγώ;", ίσως και να κόψει από πολλές αυθεντίες τα προνόμια τους. Μια λύση θα ήταν η κατάργηση κάποιων μέσων, αλλά αυτό δεν θα έφερνε εύκολα αποτελέσματα. Το "μικρόβιο" της (τεχνικής τουλάχιστον) προόδου είναι βαθιά ριζωμένο στον, δυτικό τουλάχιστον, άνθρωπο. Είναι τρομακτικά δύσκολο να απαγορευτεί πχ η τυπογραφία ή το internet και η προληπτική λογοκρισία είναι επίσης δύσκολο να εφαρμοστεί. Μια λύση που θα οδηγούσε σε τέτοιες καταστάσεις θα ήταν ο ολοκληρωτικός και διαρκής πόλεμος μεταξύ κρατών, οπότε με το πρόσχημα της "εθνικής" ασφάλειας θα επιτρέπονταν τέτοιες πολιτικές. Κάτι τέτοιο όμως σιγά σιγά ολοένα και δυσκολεύει προς εφαρμογή.

Οι συρράξεις γενικώς είναι λιγότερες απ' ότι παλαιότερα, απλά τώρα μας φαίνονται πιο έντονες λόγω της γενικευμένης χρήσης της τηλεόρασης. Λογικά η τάση αυτή θα ενισχυθεί και ο πόλεμος σταδιακά θα βγει από το επίπεδο της πολιτικής, με εξαίρεση μερικούς τρελάρες εχθρούς των Νεφελίμ ίσως :)

Το ποτάμι είναι πρακτικά αδύνατο να γυρίσει πίσω, μπορεί όμως να εκτραπεί.

Το πρόβλημα του ελευθερου, διαθέσιμου προς σκέψη, χρόνου αντιμετωπίστηκε (χοντρικά) με την εισαγωγή του καταναλωτισμού αφενός και την τόνωση του θρησκετικού/εθνικιστικού αισθήματος αφετέρου. Οι δε παλαιές αυθεντίες, παραδόξως αλλά τελείως αληθινά, κάνουν εντυπωσιακό come back. Επίσης η παιδεία άρχισε να δίνει περισσότερη σημασία στην τεχνική απ' ότι στην θεωρία ή ανάπτυξη "κρίσης".


Οι ίδιοι οι πολίτες ζητάνε πλέον να δουλεύουν περισσότερο για να αγοράζουν περισσότερα. Υπάρχουν και τώρα άνθρωποι που είναι φαν κάποιας μάρκας και "εχθροί" κάποιας άλλης. Όσοι (έχουν χρόνο να) διαβάζουν είναι εύκολο να πέσουν σε κάποια ιδεολογική λούμπα και να κυνηγάνε φαντάσματα και "προαιώνιους" εχθρούς είτε "εθνικούς" είτε θρησκευτικούς είτε και τα δύο, μιας και η κριτική ικανότητα απουσιάζει. Εκπαιδευομαστε κυρίως στο να επεξεργαζόμαστε/αναπαράγουμε και όχι στο να παράγουμε πρωτογενώς ή να αξιολογούμε την πληροφορία. Αυτό είναι δουλεία ολίγων.

Πριν από μερικά χρόνια ο λόγος ηγετών, όπως των σημερινών Αμερικάνων ρεπουμπλικάνων θα αντιμετωπίζονταν από την υπόλοιπη ανθρωπότητα με φρίκη, αντί με συγκατάβαση.


Tι θα φερει λοιπόν το μέλλον; Λογικά δεν θα φέρει την επανάσταση :)
Αυτονόητα οι υπάρχουσες κρατικές δομές θα πέσουν. Αν πάρουν μαζί τους την υπάρχουσα τραπεζική/επιχειρηματική ελίτ ή όχι εξαρτάται. Μπορεί να φτάσουμε σε μια κοινωνία σαν αυτή του δικαστή Dredd, με μια νέα, αυστηρή και αποτελεσματική για τις συνθήκες, ελίτ να αναδεικνύεται. Ή μπορεί πιο απλά η υπάρχουσα οικονομική ελίτ να ρίξει τις μάσκες και να αδράξει για τα καλά την εξουσία. Τα κρατικά/εθνικά μορφώματα θα σταματήσουν να υπάρχουν, εδώ ήδη υπάρχουν με το ζόρι. Είτε θα πάμε σε καθεστώς εμπόλεμων υπερκρατών σαν αυτά που περιγράφει ο polsemannen (τύπου 1984), είτε σε μικρά, αυτόνομα κρατίδια (εδώ μου αρέσει ο όρος του Θ. Βέμπου : τηλεδημοκρατίες), τα οποία και θα είναι μίξη κράτους/επιχείρησης. Αν υπάρχουν μεγαλύτερα μορφώματα θα είναι οικονομικοί συνεταιρισμοί (όπως μπορεί να γίνει η Ε.Ε.) και όχι κράτη.
Το θετικό του τελευταίου μοντέλου είναι πως θα μπορεί να χειριστεί καλύτερα το επερχόμενο οικολογικό χάος μιας και οι επιχειρηματίες δεν έχουν τα ιδεολογικά κολλήματα πολλών αιρετών ηγετών, και ξέρουν πολύ καλά πως ένας ολοκληρωτικός πόλεμος είναι τελικά οικονομικά (και οικολογικά, γιατί πλέον θα μας νοιάζει και θα μας κόφτει) επιζήμιος, από την άλλη γενικά το χρήμα δεν έχει θεό, εκμεταλλεύεται όμως την πίστη σε αυτόν για το συμφέρον του. Όταν οι τραπεζίτες πάρουν την εξουσία η μάσκα του Θεού δεν θα χρειάζεται. Επίσης στην ελεύθερη αγορά ο κάθε συμβαλλόμενος είναι χρήσιμος στον άλλο για να μπορούν να γίνονται οι όποιες συναλλαγές. Άσε που οι λογής λογής διαφορές λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας κτλ θα εξαφανιστούν σταδιακά. Όταν σκάσουν τα πρώτα ανθρώπινα υβρίδια με βράγχια πχ, λίγη σημασία θα έχει τι χρώμα έχουν. Αυτό δεν σημαίνει πως κατ' ανάγκη δεν θα υπάρχουν κάστες και διαχωρισμοί, αλλά πως δεν θα έχουν την σημερινή φορτισμένη σημασία, όπως και σήμερα δεν έχουν την σημασία που είχαν πριν 50 ή 100 χρόνια.

Επίσης η πολιτική γενικά είναι χρονοβόρα διεργασία, και πολλές φορές οι αποφάσεις δεν παίρνονται στην ώρα τους υπό τον φόβο του πολιτικού κόστους. Μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση δεν έχει τέτοιους περιορισμούς, το μόνο που πρέπει να προσέχει είναι μην της πεθάνουν οι υπήκοοι της πείνας ή μην αυτομολήσουν ομαδικά για κάπου αλλού.

Νομίζω πως το τελευταίο θα υπερισχύσει έναντι της πρότασης του polse μιας και ήδη υπάρχει υπερβολικός συγκεντρωτισμός σε λαούς που δεν έχουν κατ' ανάγκη και πολλά κοινά σημεία μεταξύ τους. Αυτονομιστικά κινήματα υπάρχουν σε πολλά μέρη του πλανήτη. Κάποιοι μπορεί να επιστρέψουν στην Θεοκρατική οδό, όπως πολλές μουσουλμανικές χώρες ή όπως θα ήθελαν οι πολιτείες της "ζώνης της Βίβλου" να γίνει η Αμερική. Το πιο λογικό είναι η κάθε ομάδα να φτιάξει το δικό της κράτος-μαγαζί που ανάλογα με τις ανάγκες του θα συναλλάσσεται ή όχι με τα υπόλοιπα. Το πεδίο διαμαχών θα είναι πλέον καθαρά τεχνολογικό/εμπορικό/ενεργειακό και ο "ζωτικός χώρος" θα ανήκει σε αυτό το πεδίο. Όταν στο παιχνίδι παραγωγής ατομικής ενέργειας θα μπουν και άλλες χώρες/ομάδες το ενεργειακό πετρελαϊκό μονοπώλιο θα εκλείψει.


Ο γενικός ανθρώπινος πληθυσμός θα δεχτεί γενναίες μειώσεις μιας και ήδη είμαστε πολλοί, ή τουλάχιστον είμαστε πολλοί για τον "δυτικό" τρόπο ζωής. Το ποιοι θα μείνουν θα εξαρτηθεί όχι τόσο από την αμιγώς στρατιωτική αλλά από την τεχνολογική/ενεργειακή υπεροπλία κάθε τηλεδημοκρατίας και από την ικανότητά της να ταϊσει τους πολίτες/καταναλωτές/υπηκόους της. Έτσι και αλλιώς, πολύ λογικά, οι πολυέξοδοι υπερεξοπλισμοί θα σταματήσουν μιας και η συλλογική προσπάθεια θα κατευθυνθεί από την μία στην προσπάθεια ελέγχου του κλίματος και από την άλλη στην επισιτισμό όσων μείνουν. Η ελίτ ξέρει πως αν η πείνα χτυπήσει μαζικά την πόρτα του αναπτυγμένου μέρους του κόσμου, τότε οι μέρες της είναι λίγες, οπότε εύλογα το μεγαλύτερο βάρος των πόρων και της ανθρώπινης εργασίας θα πέσει εκεί.

Ένα μεγάλο μέρος των ηπειρωτικών εδαφών θα είναι πρακτικά μή κατοικήσιμο. Πρώτη υποψήφια ήπειρος γι αυτό παραμένει η Αφρική, μιας και η υπερθέρμανση και υπερμόλυνση του πλανήτη είτε θα γιγαντώσει τις υπάρχουσες ερήμους είτε θα αγριέψει σε μεγάλο βαθμό τις τροπικές ζούγκλες, στις οποίες νέα, μεταλλαγμένα είδη θα κάνουν την εμφάνισή τους.

Αυτά βλέπω (;) σαν ένα ρεαλιστικό σενάριο. Γενικά είμαι πιο αισιόδοξος, αλλά η πραγματικότητα είναι πρόβλημα. Ενώ γενικότερα υπήρχε μια πορεία προς τα "εμπρος" την βλέπω σιγά σιγά να ανακόπτεται και οι εναλλακτικές λύσεις που μένουν δεν είναι και πολλές.

Διαφωνήστε ή συμπληρώστε ελευθερα.



Update! Ωωωωωπ και το ξέχασα!

Όλα αυτά μπορεί να γίνουν βεβαίως αν δεν:
* Έρθει ο Αντίχριστος το 2013 κατά +γεροντα+ Μάξιμο
* Έρθει η δευτέρα παρουσία το 2018 κατά τον +ίδιο+
* Ή δεν κυβερνήσουν οι ΕΛ τον ρημαδοπλανήτη κατά ++++προφήτην++++ Λιάκουρα τον +μεγαλοπρεπή+ κατά το 2024!


(Υπάρχει στο sidebar του blog μαζί με διάφορες άλλες +σημαδιακές+ προφητείες η αντίστροφη μέτρηση γι' αυτα τα αναμφισβήτητα (χιχιχιχι) μελλούμενα, το copyright του οποίου ανήκει εις τους εν θοπλοκουλτούρα κολλέγηδες jungle-reportιανους)