Σκοταδισμός σήμερα: Round 2 - To σύστημα

Round Two: Τι είναι και πως δουλεύει.
(ο πρώτος γύρος εδώ)

'Οταν έγινε ο Χριστιανισμός καθεστώς η ελευεθριότητα σκέψης που είχαν οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι σε σχέση με την φιλοσοφία, τα "αιώνια ερωτήματα" κτλ άρχισε να εκλείπει, ενώ το γενικό ποσοστό μόρφωσης έπεφτε υπό του μηδενός.
Σε κάθε νέο βήμα, σε κάθε ανακάλυψη, νέα θεωρία ή καινοτόμο έρευνα, η (μονοθεϊστική) και καθολική μέσω βίαιων επιβολών) θρησκεία πηγαινε κόντρα. Κάθε νέο βήμα ήξερε ότι της έκοβε και λίγη από την μάσα, έστω δυνητικά. Kαι η μάσα ήταν ο σκοπός της ύπαρξής της. Η μονή Βατοπεδίου πχ, που είναι και trendy δεν έκανε τίποτε περισσότερο απ' ότι έχει συνηθίσει να κάνει ανά τους αιώνας.

Ο λόγος είναι απλός. Η θρησκευτική εξουσία είχε, ή ήθελε να έχει, πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο τί και πως θα κάνεις, στο τί είναι σωστό και τί λάθος. Με την πεποίθηση πως η εξυπνάδα και η μόρφωση είναι κάτι "κακό", με την εφεύρεση του "προπατορικού" αμαρτήματος με την οποία σε πληροφόρησαν πως από την στιγμή της γέννησής σου και πέρα είσαι αμαρτωλός, (δηλάδή ένοχος) άρα οφείλεις να τους υπακούς μπας και σωθείς, συν την καταπίεση της σεξουαλικότητας πέτυχαν να γεμίσουν τον κόσμο στερημένους και επικίνδυνους φανατικούς (και εδώ κολλάει η απόλυτα σοφή παροιμία "δεν γαμιέσαι να ασπρίσεις!"). Η παρατηρούμενη σε όλη την Ευρώπη έλλειψη μόρφωσης και η έντεχνη διασπορά της δεισιδαιμονίας έκαναν το παπαδαριό τον φόβο και τον τρόμο υποτακτικών και αρχοντων. Ο λόγος του ιερέα ήταν νόμος, έτσι και αλλιώς όσο ξέπεφτε η αυτοκρατορία νόμοι ΔΕΝ υπήρχανε, ειδικά στην δύση. Η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε κρατήσει έναν χαρακτήρα κράτους ο οποίος όμως σιγά σιγά ξέπεφτε στην θεοκρατία.

Αλλά επειδή κανείς δεν είναι αλάθητος, ο μόνος τρόπος να επιτύχουν να μην σφάλλουν στο διηνεκές ήταν να παγώσουν την ιστορία, όπως έλεγε και ο θείος Όργουελ. Aν ο χρόνος και η εξέλιξη σταματήσουν να ρέουν, τότε τα σημερινά σωστά, θα είναι σωστά για πάντα, (και) αυτός ήταν ο τρόπος σκέψης. Επίσης το πάγωμα του χρόνου σε μια βολική στιγμή θα μπορούσε να διαιωνίσει την ίδια εξουσία για πάντα. Στην Μεσαιωνική Ευρώπη ο λόγος του παπα μετραγε πιο πολύ απ' όλων των βασιλιάδων μαζί, και αυτό γιατί ο πάπας έχοντας αντιπροσώπους του παντού, οι οποίοι είχαν τα κλειδιά της αιώνιας βασιλείας μπορούσε να πιέσει εύκολα καταστάσεις. Έτσι και αλλιώς το μορφωτικό επίπεδο των τότε αξιωματούχων σπανίως πέρναγε το όριο του να ήξεραν να γράφουν το όνομά τους. Να σταματήσουν τον χρόνο, και για ένα διάστημα τα κατάφεραν, καθώς στην Ευρώπη δεν έγινε πρακτικά τίποτε καινούργιο για χίλια περίπου χρόνια. Για χρόνια όποιος τολμούσε να ξεφύγει από τα καθιερωμένα συνήθως γινόταν σις κεμπαπ, ίσως και κοντοσούβλι. Πολλές φορές αναγκαζόντουσαν να "διορθώσουν" το παρελθόν (είτε μέσω αλλαγής εγγράφων είτε μέσω της φωτιάς) προκειμένου να παραμένουν αλάνθαστοι, και όχι μόνο αυτό, αλλά και να εξαλειφθεί η οποιαδήποτε φωνή μπορεί να διαφοροποιούνταν, έστω και στο ελάχιστο.

Aυτονόητο είναι πως το "παγωμα" σε μια στιγμή του παρελθόντος, στην προσπάθεια να κρατηθούν τα αλάθητα κάποιων, μοιραία θα φέρει κάποιες στιγμές αμηχανίας ή υπερμετρης χαζομάρας, διότι απλούστατα όσο φρένο και να πατήσεις ο κόσμος προχωρά:

Στην Ελλάδα η εποχή αυτή καλείται Μεσαίωνας, αλλά το διαδεδομένο διεθνώς όνομά της είναι Dark Ages, και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί. Επίσης είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί στο ευρωσύνταγμα όταν πρωτοπαρουσιάστηκε δεν υπάρχει καμία αναφορά στο "χριστιανικό παρελθόν" της Ευρώπης (θυμάστε, τότε που γκρίνιαζαν οι Χριστοδουλοι και σία), όπως και οι Γερμανοί (λογικά) όταν αναφέρονται στον πολιτισμό τους δεν κάνουν καμία αναφορά στους Ναζί. Δεν έχει κανένα λόγο η Ευρώπη να είναι περήφανη για το Χριστιανικό παρελθόν της, το οποίο δεν αποτέλεσε με τίποτε πολιτιστική πρόοδο σε σχέση με τους Έλληνες, τα ελληνιστικά χρόνια, τους Ρωμαίους. Ακόμα και οι σύγχρονοί της Άραβες ή οι αρχαίοι Πέρσες είχαν πολύ υψηλότερο παραγωγής επίπεδο πολιτισμού απ' ότι η "εν Χριστώ" Ευρώπη. Χωρίς τους Άραβες πολλά από τα αρχαία συγγράμματα και ίσως και η μαθηματική επιστήμη η ίδια να είχαν εξαφανιστεί, μιας και οι περγαμηνές που είχαν τέτοια περιεχόμενα συνήθως....σβήνονταν για να γραφούν πάνω τους ψαλμοί. Mε αυτά δεν υποστηρίζω πως οι πριν τον Χριστιανισμό ήταν άγιοι. Απλά υποστηρίζω πως ο Χριστιανισμός δεν ήταν πρόοδος, ειδικά όταν άρχισε να ασκεί εξουσία. Μπορεί τα σημερινά έθνη να δημιουργήθηκαν υπό την χριστιανική αιγίδα, και χωρίς αυτήν να μην υπήρχαν, αλλά αν εξεταστεί η παραγωγή πολιτισμού, και το μέσο βιοτικό επίπεδο στον Μεσαίωνα, ακόμα και η παρακμή της ρωμαϊκής εποχής ήταν ανώτερη σε όλους τους βαθμούς.

Κάντε ένα τεστ στον εαυτό σας. Πόσα βιβλία ή/και συγγραφείς στην Ευρώπη συνολικά γνωρίζετε από το 350 μχ έως το 1000 μχ; Πόσα από αυτά έχετε διαβάσει; Πόσα από αυτά διαβάζονται από έναν σύγχρονο άνθρωπο χωρίς να βάλει τα γέλια; Τα απομεινάρια των φιλοσόφων της Ιωνίας και μόνο (μην άλλες εποχές ή περιόδους γιατί θα βάλω τα κλάματα) ξεπερνούν και ποσοτικά και ποιοτικά την πανευρωπαϊκή παραγωγή για 600 (και βάλε!) χρόνια!

Όλη η πνευματική παραγωγή, που συνήθως ακολουθεί την κοινωνική πρόοδο, εκμηδενίστηκε και πάνω της γράφτηκαν δυο λέξεις: Αγία Γραφή. Η έμπνευση έγινε Θεοπνευστία. Τα φιλοσοφικά ερωτήματα αναλώθηκαν στην διαφορά Ομοούσιος-Ομοιούσιος.

Παρένθεση: Η προέλευση των "ιερών" βιβλίων έχει εξηγηθεί. Πολλοί αρχαίοι λαοί έφτιαχναν νόμους. Της προκοπής μερικοί, άστα βράστα άλλοι. Δυστυχώς στους Εβραίους, το μικρό ποσοστό του πληθυσμού που είχε τα +ιερά+ κονέ, έκανε νόμους ακραίους, οι οποίοι χρειάζονταν σε έναν κυνηγημένο πληθυσμό που ζούσε στην έρημο. Για να επιβιώσουν και οι ίδιοι και οι υποτελείς τους, έντυσαν τους νόμους του με Θείο περίβλημα, και έκαναν και την ιστορία τους "ιερή" ιστορία.

Όταν έγιναν κράτος, για να διατηρήσουν την εξουσία τους, όχι μόνο συνέχισαν να προβάλλουν την ιερότητα του νόμου, αλλά υπενθύμιζαν πως θα ήταν ασέβεια προς τους προγόνους τους, η αλλαγή ή έστω η ελάχιστη παραλλαγή τους. Στην ουσία η ίδια εξουσιαστική κλίκα κατάφερε να διαιωνίσει την εξουσία της. Σε καιρούς αιχμαλωσίας η "ιερή" ιστορία, εξωραϊζόταν ακόμα περισσότερο, μιας και "παλιά ήταν καλύτερα" και δρούσε και ως συνεκτικός κρίκος. H διασπορά του λαού παραδόξως αλλά αληθινά δεν πολυβοήθησε την αλλαγή των πραγμάτων. Σαν παράδειγμα εδώ μπορώ να αναφέρω τους Έλληνες μετανάστες, οι οποίοι για να διαφυλάξουν τα "έθιμα" τους, πολλές φορές ζουν και φέρονται με τον τρόπο που είχαμε εδώ στα '60s. Σημείωση πως το παραπάνω δεν είναι ρατσιστικό, απλά κρίνουμε την ιδεολογία των "ιερών" βιβλίων. Εβραίος ήταν και ο Αινστάιν και ο Φρόυντ, δύο από τις μεγαλύτερες μορφές της επιστήμης. Εβραίος είναι και ο Γούντι Άλεν, ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Ο ρατσισμός, μπορεί να είναι Βιβλική πατέντα, αλλά δεν φταίει σε τίποτε ο Α ή Β άνθρωπος, όπως και εγώ δεν ευθύνομαι για τις μαλακίες του Γρηγόριου του Ε ή του Κωνστάντιου. Αυτά, για τον οποιονδήποτε απόστολο των ΕΛ που θέλει να νομίζει πως συμφωνούμε.

Όταν η ευκαιρία στην Ευρώπη ήταν βολική, οι εξουσιαστές είχαν έτοιμη την ιδεολογία που χρειαζόντουσαν όπως και το κατάλληλο σχήμα εξουσίας. Δηλαδή η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο από τους τότε μανιακούς της εξουσίας με πρωτο τον καλούμενο Μέγα Κωνσταντίνο. Ούτε ο ίδιος όμως δεν θα μπορούσε να υπολογίσει τις συνέπειες της (έξυπνης πολιτικά) τότε πράξης του, μιας και μετά στην ουσία θεοποιήθηκε η αμορφωσια, η απλυσιά και χαζομάρα. Από ένα σημείο και μετά και επικράτησε ολική αμορφωσιά σαν αποτέλεσμα των αλλεπάληλων διωγμών και της γενικότερης παρακμής του ρωμαϊκού κράτους.

Να κάνω και μια αποσαφήνιση. Αν τα γραπτά των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων χρησιμοποιούνταν σήμερα ως θέσφατα και ως απόλυτος, αναλλοίωτος, αναντίρρητος και αλάνθαστος τρόπος να ζει κανείς θα είχαμε πρόβλημα. Θα είχαμε πρόβλημα αν ζούσαμε με τους νόμους του Λυκούργου ή του Σόλωνα γιατί είναι φτιαγμένοι για άλλες εποχές και άλλες κοινωνίες. Θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα αν κάποιος συμβουλευόταν τον Αριστοτέλη για να μου πει πότε θα κάνω σεξ, ή τον Όμηρο για το αν θα πρέπει να τιμωρηθεί κάποιος και με τι ποινή.
Αντιθέτως μπορώ άνετα να γράψω πως ο Αριστοτέλης περί βαρύτητας έγραφε κοτσάνες και πως οι ιδέες του Πλάτωνα μου φαίνονται μια μεταφυσική ελαφρά φασίζουσα ιδέα - από τα λίγα που διάβασα. Μπορούμε να κάνουμε φιλολογικές μελέτες, και να αποφανθούμε αν κάποιο από τα κείμενα που έχουμε είναι "διορθωμένο" ή έχει λάθη.

Η Π.Δ. και η Κ.Δ. έχουν μέσα (και) όμορφα κείμενα, καλογραμμένα, και έχουν και μέρος της ιστορίας ενός λαού, άρα είναι ένα χρήσιμο ανάγνωσμα, όπως είναι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, έστω και αν είναι κατωτέρου επιπέδου, κατά την ΕΛ γνώμη μου.

Αντί όμως να αναγνωρίσουμε αυτό το κείμενο (ΠΔ και ΚΔ) σαν αυτό που είναι, ένα μάτσο κείμενα διαφορετικών συγγραφέων*, διαφορετικών εποχών που μας δίνουν πλούσιες και ενίοτε καλογραμμένες πληροφορίες για τα ήθη και τα έθιμα παλαιών εποχών, εμείς κάνουμε θέσφατα και νόμους και προσπαθούμε να ζούμε με αυτούς, νόμους που ήταν κατάλληλοι για μια νομαδική κοινωνία βοσκών που ζούσε στην έρημο, ή νόμους ενός θεοκρατικού ιμπεριαλιστικού κράτους ή ακόμα και ενός λαού που ζούσε υπό κατοχή. Λες και σήμερα πρέπει να ζήσουμε με το "φωτιά και τσεκούρι" του 1821! Τί μπορούν να σημαίνουν για μας πχ οι 10 εντολες σήμερα;

Kαι αν βγήκαν κάπως έτσι;





Το πρόβλημα παραμένει. Ο Θεϊκός νόμος, όπως και αν γράφτηκε, παραμένει ένα εργαλείο ελέγχου. Όσο πιο παράλογος και ανεφάρμοστος είναι, τόσο μεγαλύτερος ο έλεγχος που έχουμε επί των πιστών, διότι κανείς δεν θα είναι αθώος. Ο μόνος τρόπος να βγεί κάποιος από το αδιέξοδο αυτό είναι να μάθει, πως δεν έχει ο ιερέας δίκιο, ειδικά a priori. Για να το καταλάβει όμως αυτό, κάποιος πρέπει να "ανοίξει τα μάτια του", αλλιώς το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να βελάζει. Ένα σύνολο βελάζοντων υπηκόων (πιστών) είναι το ιδανικό ακροατήριο κάθε θρησκείας. Γι αυτό εκ φύσεως πολεμά την αλλαγή, την μόρφωση και τελικά την ίδια την λογική. Αν η εκκλησία μπορούσε τώρα, δεν θα άφηνε κανέναν να μορφωθεί, εκτός από τους δικούς της. Ο λόγος δεν είναι βεβαίως, ούτε η σωτηρία της ψυχής, ούτε η ευσέβεια προς τους "ιερούς νόμους" ούτε κανένα άλλο τέτοιο πρόσχημα. Ο λόγος παραμένει ο ίδιος εδώ και αιώνες. Δύναμη. Εξουσία. Αυτό έγινε πραγματικότητα για πολλά χρόνια και τις συνέπειές του τις γνωρίζουμε.

Συνεχίζεται.......

---

*Παρεμπιπτόντως έχει αποδειχθεί πλέον πως είναι πολύ εύκολο να φτιάξει κάποιος μια θρησκεία, που να στηρίζεται σε "κείμενα" και να μπορεί (εύκολο με την εκ των υστέρων γνωση της ιστορίας) να "πατά" σε γεγονότα. Το έκαναν οι...πιστοί του FSM για να μπούνε στο μάτι των δημιουργιστών, το κάναμε και μεις διότι πιστεύουμε πως το πιτόγυρο είναι πιο νόστιμο από το σπαγγέτι. Άσε που το συγγραφικό μας επίπεδο είναι λίγο καλύτερο από αυτό που είχαν κάτι μουσάτοι αμόρφωτοι νομάδες. Επίσης οι ιστορίες μας έχουν καλύτερη συνοχή και φτιάχνουν και πιο διασκεδαστική μυθολογία. Αν είχαμε και την δύναμη της εξουσίας, νομίζω πως θα βγάζαμε χοντρή μάσα....
Οι αποδείξεις των Σουβλακιστών με αυτές των Χριστιανών για την ύπαρξη του Θεού τους έχουν πάνω κάτω την ίδια αξία. Εμπνεύσεις της στιγμής γύρω από ένα προκαθορισμένο σχέδιο.... μόνο που εμείς απλά το ομολογούμε. Αναρωτιέμαι αν σε 500 χρόνια από σήμερα εορτάζεται ο όσιος Zaphod (βοήθειά σας οι αβοήθητοι.) Αν γίνεται παρακαλώ να θυμούνται οι πιστοί μου πως πίνω, καπνίζω, κάνω σεξ αυστηρά εκτός γάμου και όταν δουλεύω βαριέμαι και δεν γουστάρω.