Σκοταδισμός σήμερα: Round 4 - Και τώρα τι;

Μέρος τέταρτον και τελευταίον, ελπίζουμε. Μετά το πέρας ικανού χρονικού διαστήματος, τα ποστ θα μπουν με αντίστροφη σειρά, έτσι ώστε αν κανένας πέσει πάνω τους κατά τύχη να μην καταμπερδευτεί.
(προηγούμενα επεισόδια: 1, 2, 3)

Round Four: To νού σας!

Ενώ γενικά η εκκοσμίκευση του πολιτισμού μας προχωράει, μέσω της επιστήμης (επιστήμη δεν είναι μόνο η θετική της πλευρά για να μην παρεξηγούμαι. Τεράστια ζημιά στον σκοταδισμό έχουν κάνει και οι θεωρητικές επιστήμες με πρώτη την φιλολογία) και της τεχνικής, ενώ πλέον γίνονται διαχρονικά δεκτές μόνο οι ορθολογικές απαντήσεις στα όποια ερωτήματα, παρατηρείται μια ισχυρή αντίδραση εκ μέρους της θεοκρατίας, ή του σκοταδισμού αν θέλετε.

Δεν είναι πισωγύρισμα, κατ' εμέ, ούτε τίποτε τέτοιο. Αυτοί οι άνθρωποι πάντα υπήρχαν και πιθανόν να υπάρχουν στο διηνεκές. Και πιθανόν θα παραμένουν ανίκανοι να καταλάβουν οποιαδήποτε διαφορετική άποψη. Απλά η βελτίωση των τηλεπικοινωνιών τους έφερε ένα βήμα εξω από την πόρτα ανθρώπων που δεν είχαν ιδέα περί αυτού. Ποιος από εμάς ήξερε τους Ταλιμπάν ή τους τηλε-Ευαγγελιστές την δεκαετία του '80; Άντε να τους είχε ακούσει μία, το πολύ δύο φορές σε καμιά ταινία ή στις ειδήσεις. Τώρα ακόμα και τα παιδάκια του νηπιαγωγείου τους γνωρίζουν.
Επίσης η "βελτίωση" των διαθέσιμων όπλων μας κάνει και ανησυχούμε. Ένας τρελάρας με ακόντιο, όσο τρελός και να είναι πόσους μπορεί να φάει; Ενας λιγότερο τρελός αλλά με ατομική βόμβα στο χέρι είναι απείρως πιο επικίνδυνος.

Ανησυχητικό δεν είναι μόνο πως δείχνουν πλέον να έχουν περισσότερη δύναμη απ' ότι παλαιότερα, αλλά και πως "κάποιοι" τους δίνουν ισότιμο βήμα λόγου και διαλόγου. Εδώ θα καταθέσω την δικιά μου διαφωνία και πέστε με όσο φασίστα γουστάρετε. Ενώ είμαι υπέρ του διαλόγου, και συμφωνώ πως όλες οι γνώμες πρέπει να ακούγονται και να εξετάζονται δεν μπορώ να δεχτώ πως η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Κάποιες απόψεις παραμένουν απλούστατα λάθος, και αυτό δεν είναι θέμα ιδεολογίας αλλά πραγματικότητας. Δεν είναι "ισοδύναμες θεωρίες" ο δημιουργισμός και η εξέλιξη, όπως δεν είναι ισοδύναμες θεωρίες η επίπεδη και η σφαιρική γη, και η αλήθεια δεν είναι "κάπου στην μέση". Βεβαίως ο καθένας μπορεί να έχει την γνώμη του, αλλά και γω μπορώ να έχω την γνώμη, αφού έχω εξετάσει τα δεδομένα, πως κάποιος λέει μαλακίες. Μπορεί να επιμένω, ο άλλος να δείχνει πιο "διαλλακτικός" και να κερδίζει πόντους, αλλά σε μερικά πράγματα η υποχώρηση εστω και κατ' ελάχιστο συνιστά προδοσία προς την ίδια την ανθρωπινη ύπαρξη. Δεν είναι "επιστημονικός φονταμενταλισμός". Είναι η γαμημένη πραγματικότητα. Αν διαφωνεί με κάποιες δοξασίες, ας προσέχανε. Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες έχουν κάνει και αυτοί λάθη και τα ομολόγησαν και αυτό είναι κίνηση δύναμης όχι αδυναμίας. Φανταστείτε το ακραίο παράδειγμα: να πρέπει να εξετάζουμε την φύση της βαρύτητας και ακόμα να τίθεται στο τραπέζι η άποψη του Αριστοτέλη, πως δηλαδή "πέφτει πιο γρήγορα το πιο βαρύ" και να έπρεπε να επαναλάβουμε 300 χρόνια πειράματα που αποδεικνείουν το αντίθετο μπας και πείσουμε τους Αριστοτελικούς! Η να πούμε πως η αλήθεια είναι κάπου στην μέση! Αλλιώς θα ήμασταν...δογματικοί!

Παρένθεση: Πολλοί δεν έχουν καταλάβει πως λειτουργεί η επιστημονική πρόοδος. Όταν λέμε πως μια θεωρία διαψεύδει μια προηγούμενη, δεν λέμε πως η προηγούμενη πετιέται στα σκουπίδια. Απλά, επειδή πλεον οι γνωσιακοί μας ορίζοντες έχουν φτάσει μακρυά, όσο βελτιώνονται οι παρατηρησιακές μας ικανότητες, τόσο οι νέες παρατηρήσεις ξεφεύγουν από την γνωστή μας Μηχανική, που είναι η Νευτώνεια, και η οποία χρειάζεται συμπλήρωση. Παρηγορηθείτε όμως. Όσο είμαστε σε αυτόν τον πλανήτη και κινούμαστε με ταχύτητες της τάξης των τωρινών η Νευτώνεια μηχανική μπορεί να θεωρηθεί μια χαρά αλάνθαστη, παρόλο που δεν "είναι αληθής". Κάθε νέα θεωρία συμπληρώνει αυτήν την μηχανική σε περιοχές που ο άνθρωπος δεν μπορεί να φτάσει ως παρουσία, είτε γιατί είναι πολύ μακρυά, είτε γιατί οι διαστάσεις είναι απαγορευτικά μικρές ή απαγορευτικά μεγάλες. Το καλό που εφερε ο επιστημονικός φορμαλισμος (παρατήρηση/θεωρία/απόδειξη/πρόβλεψη/επιβεβαίωση) είναι πως πλέον είμαστε σίγουροι γι αυτά που ξέρουμε, και παραπέρα κάνουμε εικασίες μεν, με ισχυρές ενδείξεις όμως δε και με την απαιτηση στο δικό μας όριο, να συναντούν αυτά που βλεπουμε καθημερινά. Η επόμενη σεντονάρα μπορεί να είναι και γι αυτο το θέμα, αν και δεν έχω και πολύ όρεξη :)

Το κακό που έχει η συνεχόμενη "πρόοδος" είναι πως ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να την παρακολουθήσει, είναι πλέον πολύ γρήγορη. Όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν το κινητό τους, αλλά ελάχιστοι να καταλάβουν πως και γιατί δουλεύει, ποιες θεωρίες για την φύση του κόσμου και αρχές το διέπουν. Αν αρχίσεις κιόλας να το εξηγείς παθαίνουν αλλεργία (να δείτε τι παθαίνω εγώ όταν μου εξηγεί ο estarian τοπολογίες. Αφρούς από το στόμα βγάζω). Θα ήταν ίσως προτιμότερο γι αυτούς να έλεγες "μαγικό ξόρκι" ή "θαύμα".
Η δε τεχνική πρόοδος, ενώ συντελεί στην εκ των πραγμάτων αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων, δίνει ελάχιστες απαντήσεις στα όποια φιλοσοφικά ερωτήματα διότι δεν είναι αυτή η δουλειά της. Οι φυσικές επιστήμες, που είναι η δουλειά τους η εξήγηση του κόσμου, είναι πρόβλημα διότι πλέον οι θεωρίες είναι δύσκολες, αντιβαίνουν την "κοινή λογική" και ακόμα χειρότερα: αλλάζουν κάθε μέρα. Όσο βελτιώνονται οι παρατηρησιακές μας ικανότητες και τα επιστημονικά μας εργαλεία, καταλαβαίνουμε πόσο πιο πολύπλοκος είναι ο κόσμος μας από αυτό που νομίζαμε αρχικά. Στην επιστήμη, δεν υπάρχει μια απόλυτη, εξ΄αποκαλύψεως αλήθεια. Υπάρχει ο κόσμος και μεις που προσπαθούμε να τον καταλάβουμε. Τα βήματα πλέον είναι σίγουρα μιας και η βάσανος του πειράματος/παρατήρησης/πρόβλεψης/επαλήθευσης καθορίζει τι είναι πραγματικό και τι όχι. Κάθε τόσο οι γνώσεις μας εμπλουτίζονται, και παλαιότερες απόψεις αναθεωρούνται. Αυτό δημιουργεί μιαν γόνιμη απουσία σταθερότητας η οποία αντιμετωπίζεται από την επιστημονική κοινότητα σαν κάτι "καλό".
Κάποιος όμως μπορεί να μην καταλαβαίνει, να μην προλαβαίνει να παρακολουθήσει και βεβαίως, να μην του αρέσει ένας τέτοιος (πραγματικός όμως) κόσμος. Μπορεί να θέλει απλές απαντήσεις και μονοσήμαντες σχέσεις αιτίου-αιτιατού, πχ αν κάτι δεν πάει καλά στη ζωή του, να είναι θεϊκή τιμωρία επειδή είναι αμαρτωλός. Μπορεί να μην καταλαναίνει πως ο καιρός είναι χαοτικό σύστημα και δεν μπορεί να γίνει προβλεψη, αλλά να θεωρεί πως ο Θεός "κρύβει" ττα μελλούμενα. Μπορεί γενικά να θεωρεί πως μένει γυμνός από (επιστημονικές) απαντήσεις, κυρίως λόγω ελλιπούς κατανόησης ή αδυναμίας κατανόησης, και εδώ έρχεται η θρησκεία να τον πιάσει από το χεράκι και να του δώσει έτοιμο φαγητό, και μια απάντηση-πασπαρτου. Δεν έχει σημασία αν ισχύει ή όχι. Είναι εύκολη και απλή και κυρίως την πιστεύουμε. Και την πιστεύουμε, γιατί έχει δίκιο, γιατί την πιστεύουμε, επειδή έχει δίκιο. Τα δε ζεύγη ερωτήσεων - απαντήσεων που θέτει είναι φτιαγμένα κυρίως για όποιους δεν θέλουν να χρησιμοποιούν την λογική τους, ή προτιμούν να την χρησιμοποιούν όπως ένα παιδί 5 ετών. Είναι απλές, εύκολες στην κατανόηση, και έχουν και μερικά αυτονόητα πραγματάκια μέσα για να λένε πως αφού είναι σωστές εκεί, τότε είναι και παντού. Και μετά σκάει όλο το μεταφυσικό, εξουσιαστικό, μη αποδείξιμο παραλήρημα.
Η αθάνατη ψυχή, η μετεμψύχωση, η κόλαση, τα θαύματα, οι ενοχές, η τυφλή υπακοή σε αυτά που λέει ο Θεός μεσω του ιερέα, η απολυτη και διαχρονική αλήθεια, το μίσος απέναντι σε αυτούς που δεν την βλέπουν κτλ κτλ... Σε ποιο βαθμό θα πειστεί και θα φανατιστεί ο καθένας εξαρτάται από το πόσο πρόθυμος είναι να χρησιμοποιήσει το άλογο μέρος του μυαλού του, το οποίο υπάρχει και παραϋπάρχει διότι τα χρόνια που ζούσαμε τρώγοντας χόρτα και ψείρες είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που ζήσαμε φορώντας ρούχα.

Αν πεις σε έναν καμπούρη πως η καμπούρα του είναι μερος κάποιου θεϊκού σχεδίου, τότε μπορεί να νιώθει ίσως και τυχερός για την καμπούρα του. Αν του πεις όμως πως είναι πιθανό αποτέλεσμα της κρούσης ενός αδέσποτου μορίου ή ενός νετρίνου με ένα μόριο DNA μπορεί να τρελαθεί. Όμως η 2η εξήγηση είναι πολύ πιο πιθανή από την πρώτη. Μπορεί να φαντάζει άδικη και απάνθρωπη, αλλά είναι μέρος της πραγματικότητας και η φύση δεν δουλεύει κάτω από φιλευσπλαχνία αλλά κάτω από την ψυχρή φυσική επιλογή.

Η ιδέα που έχει ο μέσος άνθρωπος για τον κόσμο (γι αυτά που ξέρουμε για τον κόσμο δηλαδή), για την επιστήμη, ακόμα και για την ίδια του την φύση, είναι συνήθως λανθασμένη. Η λάθος άποψη αυτή είναι συνήθως θέμα ελλιπούς μόρφωσης, διότι είπαμε πως οι γνώσεις μας προοδεύουν συνέχεια, είτε εγγενούς χαζομάρας που έχει ενσταλαχθεί από το παπαδαριό και σία εξ' απαλών ονύχων. Υπάρχουν πολλοί επιστήμονες που είναι θύματα αυτής της διεργασίας. Ξέρουν πως στον τομέα τους για να εργαστούν σωστά πρέπει να αναιρέσουν κάποιες "πνευματικές" προϋποθέσεις, απλά υποθέτουν πως στους άλλους τομείς της πραγματικότητας η θρησκεία έχει δίκιο. Το φαινόμενο το είχε παρουσιάσει ενδελεχώς ο Όργουελ και το ονόμασε Διπλή Σκέψη. Αν αθροίσουμε όμως τις αναιρέσεις αυτές μπορεί να δούμε πως η θρησκεία δεν έχει δίκιο πρακτικά πουθενά.


Όπως είπα και στον προηγούμενο γύρο, την εξουσία πλέον δεν την ασκεί η εκκλησία. Την ασκούν άλλοι, οι οποίοι και χρησιμοποιούν το παπαδαριό (κάνοντάς του χάρες και δίνοντάς του μέρος της εξουσίας) για τους δικούς τους σκοπούς. Ούτε ο μισαλλόδοξος Μπους, ούτε η Σάρα Πέιλιν, ούτε ο Μπιν Λάντεν είναι ιερωμένοι. Φανατικοί μπορεί, πιστοί ίσως, αλλά ο στόχος τους, και ειδικά των Αμερικάνων κυβερνώντων που είναι και πιο σπουδαγμένοι από τον μέσο Ταλιμπάν, δεν είναι "πνευματικός" αλλά καθαρά εξουσιαστικός. Και εκμεταλεύονται τον θρησκευτικό φανατισμό των "υπηκόων" για να τον πετύχουν. Η θρησκεία και ο φανατισμός που μπορεί να δώσει σε κάποιους παραμένουν το ιδανικό εργαλειο στα χέρια της όποιας εξουσίας. Ακόμα και οι (άθεοι) ΚΚ στην Ρωσία πρακτικά έφτιαξαν μια νέα θρησκεία με Θεό και Σωτήρα τον Στάλιν (αμ πως) για να έχουν σούζα το λαουτζίκο. Όταν έφυγε ο "πατερούλης" Θεός έγινε το απρόσωπο Κόμμα και ....καθάρισαν.

Αυτό που έγινε είναι πως πρακτικά πλέον οι (δυτικοί τουλάχιστον) εξουσιαστές κατάλαβαν πως δεν μπορούν να κηρύττουν ενάντια στην μόρφωση και στην πρόοδο, καθώς πλέον γίνονται γραφικοί. Από την άλλη το τεχνικό επίπεδο του πολιτισμού μας προϋποθέτει ένα άλφα επίπεδο απ' όλους για να μπορούν να ζήσουν σε αυτόν. Και επειδή η θρησκεία είναι καθαρά εξουσιαστικό δημιούργημα, δεν την παίρνει να πάρει τα βουνά ή να το προτείνει μιας και τότε θα μείνει από πελατεία. Ακόμα και οι μοναχοί (που υποτίθεται πως είναι "έξω" από τον κόσμο) έφιταχναν τα μικρά, δικά τους εξουσιαστικά μαγαζάκια, που παλαιότερα είχαν όλα τα χαρακτηριστικά των φεουδαρχών, και μερικά τα έχουν ακόμα. Οπότε αυτό που έμενε ήταν η εκ των έσω διάβρωση των εχθρών της εξουσίας. Του ορθού λόγου και της επιστήμης. Πως το έκανε αυτό; Οι παραλλαγές είναι πολλές και όλες στοχεύουν στην εκμετάλευση του αλογου μέρους του μυαλού μας. Είτε με την διάδοση ανορθολογικών στοιχείων στην επίσημη παιδεία, όπως τα δικά μας θρησκευτικά, είτε με την παραχάραξη εν μέρει των εθνικών ιστοριών έτσι ώστε να μπουν σε ένα δυικο πνεύμα καλού/κακού, είτε με την ακατάσχετη ηθικολογία, είτε με την δημιουργία ψευδων επιστημών εκ του μηδενός για να έχει και ο ανορθολογισμός το δικό του επιστημονικοφανές θεωρητικό οπλοστάσιο. Η θεωρία του ευφυούς σχεδιασμού ειναι ένας τέτοιος Δούρειος Ίππος και σαν τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Αυτό που θελουν είναι πρακτικά ένας νέος, ιδιότυπος Μεσαίωνας. Θα υπάρχει η απαραίτητη εκπαίδευση, έτσι ώστε να συντηρείται και να προάγεται η τεχνική, αλλά θα είναι ευνουχισμένη από τη βασικότερη αρχή της: τον Ορθό Αδογμάτιστο Λόγο. Η επιστήμη θα μπορεί να ερευνά μόνο τα ...επιτρεπόμενα από τις Γραφές και οι αντιρρησίες θα στιγματίζονται ως δογματικοί(!), αρνητές του Θεού και ....γενικώς, υβριστές και άλλα κουλά. Η τεχνική και η επιστήμη θα γίνουν..."δώρα Θεού" από το....παράθυρο, ξεχνώντας πως ξεκίνησαν σαν άρνηση Θεού, ή ακριβέστερα σαν άρνηση της εξουσίας αυτών που έκφεραν τον "Θείο Λόγο".

Εϊπαμε πως η μέθοδος που ακολουθείται είναι η υπόσκαψη της επιστήμης εκ των έσω. Το γεγονός πως η επιστήμη το μόνο δόγμα (πρακτικά) που έχει είναι η λέξη "απόδειξη", άρα εξετάζει αμερόληπτα όλες τις απόψεις πριν κρίνει, έκανε μερικούς χαρούμενους μιας και άρχισαν να πετάνε τούβλα σε ρυθμό πολυβόλου. Εξετάστε αυτό (δημιουργισμός), εξετάστε το άλλο (ευφυης σχεδιασμός), εξετάστε εκείνο (η γη έχει ηλικία 6000 χρόνια). Τι και αν δεν υπάρχουν στοιχεία που να τα στηρίζουν; Τι και αν όλες οι ενδείξεις που έχουμε διαφωνούν; Όοοοοχι. Κάποιος εξυπνάκιας διάβασε την Βίλβο, ψευτοδιάβασε και 5 σελίδες βιολογία ή φυσική, και βγήκε να κάνει το κομμάτι του. Και πρέπει εμείς να το έξετάσουμε σοβαρά! Και όχι μόνο αυτό, αλλά να διδάσκεται στα παιδιά μας ως "ισοδύναμη" θεωρία!

Το ακόμα χειρότερο είναι πως ενώ πολλές φορές υπάρχουν ερωτήματα που δεν έχουμε απαντηση ακόμα, εκεί σκάει η φράση "ελλείψη άλλης θεωρίας κερδίζει....". Αυτό είναι χαζομάρα ολκής. Οι θεωρίες δεν πετάγονται έτσι, και δεν κερδίζουν όταν δεν υπάρχει αντίλογος. Κερδίζουν (δηλ τις θεωρούμε ισχύουσες) όταν πατάνε στην παρατήρηση και οι προβλέψεις τους επαληθεύονται στην πορεία. Αν πω δηλαδή πως ένας πλανήτης γύρω από ένα άστρο 1000 έτη φωτός από εδώ κατοικείται από μικρα πράσινα ανθρωπάκια και δεν υπάρχει θεωρία που να διαφωνεί, σημαίνει πως έχω δίκιο; Βεβαίως δεν σημαίνει πως έχω και άδικο, για την ακρίβεια δεν σημαίνει τίποτε απολύτως, είναι μια κοτσάνα μέχρι να έχουμε στοιχεία για να κρίνουμε. Για την ακρίβεια δεν είναι καν θεωρία αλλά ένας αφορισμός της πλάκας. Μπορώ όμως να το πιστεψω, να κάνω και άλλους να το πιστέψουνε και να φτιάξουμε μια μη-πραγματικότητα ιδιωτικής φύσεως. Και αν γίνουμε και αρκετά ισχυροί να διαμαρτυρόμαστε και να απαιτούμε η μη-πραγματικότητα μας να διδάσκεται και στα σχολεία ή έστω να εξετάζεται η πιθανότητά της....

Στην ουσία βολεύονται ψάχνοντας να βρουν ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί ακόμα, και γράφουν από πάνω την απάντηση "Θεός" και καθαρίζουν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αχαριστία απέναντι στο ερευνητικό πνεύμα που μας έβγαλε από τις σπηλιές, που μας έμαθε γραφή και φιλοσοφία και μας έβγαλε από το Μεσαίωνα. Στο ερευνητικό πνευμα του "δυτικού" τύπου ανθρώπου, ο οποίος προσπαθεί συνέχεια να φτάσει λίγο παραπέρα από αυτά που ξέρει.

Με αυτήν την λογική κάποτε "Θεός" ήταν ότιδήποτε έξω από την σπηλια, έξω από την οπτική μας εμβέλεια, έξω από την γη, έξω γενικώς απ' ότι ξέραμε. Σιγά σιγά όμως μαθαίναμε και ο Γιαχβικός Θεός, άρχισε να χάνει δόντια. Αν ήταν σαν τον Δία, κυβερνήτης και μόρτης, δεν θα είχε πρόβλημα. Θα έλεγε πως και σε αυτά κάνει κουμάντο και μπράβο που τα βρήκατε. Αλλά όχι! Ήταν δημιουργός, και όχι μόνο αυτό αλλά μας είχε γράψει και την ιστορία της δημιουργίας μέσα από τους "σοφούς" βοσκούς συγγραφείς του. Μόνο που το γνωστικό πεδίο ενός βοσκού πριν 3000 χρόνια δεν μπορούσε με τίποτε να περιλαμβάνει ηλιοκεντρικό σύμπαν, ατομική θεωρία της ύλης, εξέλιξη των ειδών, μαύρες τρύπες και άλλα κουλά. Ο Θεός άρχισε να κρύβεται από την εποχή του Νεύτωνα και δώθε, διότι κάθε νέα ανακάλυψη/θεωρία του έκοβε και μια φέτα από την "αφατη" παντοδυναμία και την εκανε πραγματικότητα, πεζή ίσως και "χωρίς πνευματικότητα" αλλά πραγματικότητα. Στο τέλος θα φτάσουμε στο αναποφευκτο συμπέρασμα πως η "υπόθεση Θεός", είναι λογικά περιττή για την εξήγηση του κόσμου σε κάθε επιπεδο, όπως και το έχουμε κάνει ήδη για όλους τους άλλους Θεούς, εκτός από αυτόν που πιστεύουμε. Κάποιοι, όπως λέει και ο Dawkins, προχωρήσανε απλά ένα Θεό παραπέρα.

Σου λένε οι κύριοι δημιουργηστές κτλ πως "Θεός είναι αυτό που δεν ξέρουμε." Και όταν, μοιραία θα το μάθουμε; Θα πουνε πως δεν υπάρχει Θεός ή πως Θεός είναι τελικά το επόμενο που δεν θα ξέρουμε; Και που θα πάει αυτή η δουλειά μεχρι να καταλάβουν πως αν υπάρχει Θεός αποκλείεται να είναι τόσο χαϊβάνι και κομπλεξικός όσο θέλουν αυτοί; Για να γίνω κακός, θα πω πως η συνεχόμενη ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων είναι μια πολύ ισχυρή ένδειξη πως δεν υπάρχει Θεός.

Υπάρχουν πολλές τέτοιες νοητικές παγίδες, στις οποίες μπορούμε να πέσουμε εύκολα μεσα, εκτός και αν έχουμε ισχυρό οπλοστάσιο παιδείας και λογικής. Στην ουσία, δίνουμε δύναμη στους εξουσιαστές άθελα μας, καθώς απορρίπτουμε έστω και μέρος της λογικής μας και πέφτουμε στην μεταφυσική ή στην ηθικολογία η οποία και είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Ορίστε μερικές :
* Δεν πιστεύω στους παπάδες, αλλά πιστεύω στο Θεό. Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από τον ακίνδυνο, "γενικά" (παν)θεϊσμό, μέχρι την χαζομάρα πως πιστεύει κάποιος στις γραφές αλλά όχι στους σημερινούς ιερείς. Σαν να νομίζει κάποιος πως οι γραφές γράφτηκαν μόνες τους ή πως περιγράφουν τον κόσμο διαφορετικά απ' ότι τον λένε οι παπάδες! Ή πως οι σημερινοί παπάδες βγήκαν με παρθενογέννεση και δεν είναι (πνευματικά) παιδιά αυτής της εξουσιαστικής κλίκας! Το ποιο έργο είναι "θεόπνευστο" ή όχι είναι καθαρά απόφαση της εκκλησίας, όπως και η "απόδοση" που θα γίνει σε αυτά. Ακριβώς επειδή τα κείμενα αυτά ήταν ενίοτε γεμάτα αρλούμπες ή απλά ερχόντουσαν σε αντίθεση μεταξύ τους και με την πραγματικότητα, επιλέχθηκε η οδός της "ερμηνείας", έτσι ώστε να βγάζουν και το επιθυμητό νόημα. Όσα κείμενα διαφωνούσαν με το "νόημα" αυτό, απλούστατα θεωρώντουσαν "μη κανονικά". Οι φονταμενταλιστές χριστιανοί είναι πολύ πιο τίμιοι με την πίστη τους, απ΄ ότι οι δικοί μας, διότι αυτοί τουλάχιστον τηρούν τα πιστεύω τους και αποδίδουν τα κείμενα κατά γράμμα, έστω και αν λένε χαζομάρες (είπα τίμιοι, δεν είπα έξυπνοι, ΟΚ;)
* Μπορεί να λένε μαλακίες, αλλά εγώ πιστεύω ότι .....(βάλτε ότι μεταφυσικό θέλετε)....... υπάρχει. ΟΚ, αποδείξεις πέραν της πίστης αυτής έχουμε; Πρακτικά η άποψη αυτή λέει πως συμφωνεί με κάτι που λέει η θρησκεία, διαφωνόντας μαζί της. Και το πιστεύει επειδή της αρέσει το γεγονός ότι το πιστεύει.
* Μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά οι τάδε (βάλτε ότι γουστάρετε μέσα: πούστηδες, μετανάστες, μαύρους, εραστές της αστακομακαρονάδας, άσπρους, κίτρινους κτλ) δεν είναι άνθρωποι. Αυτή είναι η κλασική βιβλική λογική. Το αλλότριο, το ξένο, το διαφορετικό είναι αποτρόπαιο. Δεν χρειάζεται καν να το ξέρουμε, αρκεί να εκλείψει. Πλέον που "εκπολιτιστήκαμε" δεν λέμε τους διαφορετικούς "αλλόφυλους", όπως τους έλεγε η Βίβλος αλλά.....μη φυσιολογικούς ή κατώτερους ή έχοντες "κουσούρι". Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
* Εμένα όμως ο Θεός με βοήθησε/άκουσε/μίλησε όταν...... Η απόδοση σκοπού σε κάποια πράγματα δεν σημαίνει πως είναι κάτι παραπέρα από εκλογίκευση κάποιων πραγματων που θα συνέβαιναν έτσι και αλλιώς. Πολλές φορές shit happens. Πως είστε τόσο σίγουροι πως πρακτικά δεν μιλάγατε με τον εαυτό σας ή με έναν "φανταστικό φίλο" σαν αυτόν που έχουν πολλά παιδάκια; Μια ερμηνεία ενός φαινομένου, η οποία βασίζεται στο "θελω", "πιστεύω", "καλό θα ήταν" κτλ κτλ δεν είναι και η μοναδική, ούτε και η σωστή κατ' ανάγκη. Όταν κάποιος νομίζει πως είναι ο μέγας Ναπολέοντας τον κλείνουμε μέσα και του φοράμε πουκάμισο που κουμπώνει ανάποδα. Όταν νομίζει πως του μιλάει ο Θεός, ή πως ο Θεός τον ακούει τον αφήνουμε έξω, διότι για κάποιο λόγο αυτή η περίπτωση μας φαίνεται πιο ακίνδυνη. Και αν ο Θεός του "πει" πως πρέπει να θυσιάσει το παιδί του για παράδειγμα, τι θα κάνουμε; Ή αν του πει να ρίξει ένα αεροπλάνο πάνω σε κάτι ψηλά κτίρια; Ή καμιά ατομική βόμβα στα κεφάλια των αλλόθρησκων; Θα τον αφήσουμε να εκφράσει ελεύθερα το θρησκευτικό του συναίσθημα; Ποιος μπορεί να κρίνει σε ποιον μιλάει όντως ο Θεός και σε ποιον όχι; Πως το εξετάζουμε, τον βάζουμε να ορκιστεί; Ή αρκεί να είναι γραμμένο σε βιβλία που έγραφαν αγράμματοι νομάδες; Στον άλλο τον χαμένο που τον διέταξε να θυσιάσει το παιδί του, και το κάθαρμα ήταν έτοιμος κιόλας, δεν του "μίλαγε" κατά τας Γραφάς; Όταν διέταξε τον Μωυσή να σφάξει τους μισούς συμπατριώτες του, και ο Μωυσής υπάκουσε, δεν του μίλαγε ο Θεός; Φαντάζεστε να τον είχαν σήμερα πρόεδρο στο Αμέρικα; Ο Μπους θα μας φαινόταν λατρεία και άγιος μπροστά του. Απλά επειδή τα ήθη μας έχουν αλλάξει, δεχόμαστε μεν την "ομιλία" του Θεού, αλλά όχι όταν γίνεται απροκάλυπτα επικίνδυνη, και αυτό όχι όλοι. Εκτός και αν το πάμε δημοκρατικά και πούμε πως ο καθενας έχει δικαίωμα στην μαλακία του, αρκεί να μην αντιβαίνει τους νόμους του κράτους. Τότε ΟΚ, αλλά μην ξανακούσω ηθικολογία ή έννοια του καλού/κακού προερχόμενη από την Βίβλο, εντάξει;
* Ναι, αλλά ο ...(βάλτε εσείς όνομα)....γέροντας..... Μάλιστα. Και που να σας λέω εγώ ιστορίες για τον Μέγα Αλέξανδρο και το καταραμένο φίδι. Σοφοί άνθρωποι υπάρχουν, ενίοτε βγαίνουν ακόμα και μέσα από περίεργα δόγματα, ε και τι έγινε; Το τελευταίο δεν το πολυπιστεύω, αλλά το γράφω κατ΄οικονομίαν. Γιατί η εξήγηση στο ότι κάποιος έκανε κάτι να είναι: "άρα υπάρχει Θεός" και να μην είναι: "ας ψάξουμε να δούμε πως το έκανε". Δηλαδή ο Κόπερφιλντ είναι απόδειξη πως υπάρχει Θεός ή Διαβολος ή απλά απόδειξη πως ο άνθρωπος είναι εφευρετικό όν και επίσης όν το οποίο μπορεί να ξεγελαστεί από έναν άλλο επιδέξιο άνθρωπο; Παράδοξα κατορθώματα, όχι κατ΄ανάγη αποτέλεσμα τρικ, έχουν παρατηρηθεί και καλό θα ήταν να ερευνηθουν, μπας και μάθουμε και τίποτε παραπάνω για μας και τις όποιες δυνατότητές μας αντί να το ρίχνουμε στο Θεό.
* Ναι, αλλά αυτή η εικόνα είναι θαυματουργή. Και εγώ βαριέμαι να εξηγήσω το φαινόμενο placebo. Θαύματα έτσι και αλλιώς έχουν να παρουσιάσουν όλες οι θρησκείες, άρα μάλλον ο μηχανισμός πίστης είναι που τα ενθραρρύνει και όχι ο όποιος Θεός, και όχι όλα, γιατί πολλά είναι σκέτη παραμύθα:

Ο μηχανισμός πίστης όμως είναι μεσα στο κεφάλι μας και όχι απέξω. Δεν προέρχεται από κανέναν Θεό, γιατί δεν έχουμε δει κανένα, αλλά από εμάς. Αντί λοιπόν να ανάβουμε κεράκια, καλό θα ήταν να ψάξουμε να βρούμε πως δουλεύει.

Για να τελειώνουμε, υπενθυμίζω πως ο κόσμος είναι πολύ πιο πολύπλοκος απ΄ότι νομίζουμε και ακόμα περισσότερο απ ότι νομιζαν αυτοι που έγραψαν τα "Ιερά Βιβλία", γιατί και αυτοί τόσα ήξερα, τόσα έγραφαν. Το να ξεκινάμε με "πίστη" να αποδείξουμε κάτι, που θεωρούμε από πριν σωστό, συνήθως είναι μονόδρομος προς το λάθος. Ο σωστός επιστήμονας δεν πρέπει να έχει τέτοια κολλήματα. Όπως έλεγα και σε έναν που με ρώταγε κάτι τέτοιο "αν πίστευα δεν θα έκανα καλά την δουλειά μου". Η δουλειά του επιστήμονα είναι να μην πιστεύει, αλλά να αποδεικνύει αν κάτι είναι αληθές ή όχι. Έτσι και αλλιώς όλα τα συστήματα πίστης έχουν αλλάξει τόσο στην διάρκεια των αιώνων που οι αρχικοί, "πιστοί" δεν θα τα γνώριζαν. Απλά υπάρχει ο παραλογισμός των τωρινών να αποδείξουν πως πάντα ήταν έτσι - και πάντα είχαν δίκιο. Η επιστήμη δεν έχει τέτοια κολλήματα, απλά δέχεται πως η άποψη που έχουμε για τον κόσμο διαρκώς αλλάζει, και αυτό δεν είναι κακό, μιας και κανένας δεν είναι αλάθητος.

Κάποτε για να μορφωθείς, έπρεπε να το κάνεις μέσα από τον μόνο φορέα που επέτρεπε κάτι τέτοιο, δηλαδή την εκκλησία. Τώρα με ποιο δικαίωμα, κάποιος που θέλει να αποκαλεί τον εαυτό του επιστήμονα, ταυτόχρονα ομολογεί πως είναι και πιστός σε κάποιο δόγμα;

Outro:

Galaxy Song Lyrics

love&kisses
zaphod

Y.Γ.:

Kαι να θυμάστε: