Ουφ πεσατε να με φάτε! Άντε και να δούμε ποιος θα φορολογήσει ποτέ την εκκλησία!

Σάββατο, Ιανουαρίου 31, 2015

Οξυγόνο μεν, αντιδράσεις δε

Δεν νομίζω πως μεχρι στιγμης η κυβέρνηση έχει καταφέρει κάτι ιδιαίτερο, με την εξαίρεση του ξηλώματος του ΤΑΙΠΕΔ. Στα υπόλοιπα μένουμε στις (σημαντικες μεν αλλά....) κινήσεις συμβολισμού και στην ταχύτητα με την οποια δειχνει να συγκροτείται. Τα υπόλοιπα, με τους Ευρωπαίους κτλ ειναι ακόμα πολύ νωρίς για να κριθούν, αν και ομολογουμένως ο Βαρουφάκης εξελίσσεται στον νέο sex star της Ελλάδας, κάτι που σίγουρα βγάζει το γέλιο του.


Αρχικά ήθελα να γράψω μόνο πως η νέα κυβέρνηση δείχνει να φέρνει φρέσκο οξυγόνο στην Ελλάδα. Και μόνο η σημειολογία φτάνει. Πέντε χρόνια ο κλασικός, ο μαλάκας, ο Έλληνας εχει εκπαιδευτεί στο να τρομοκρατείται και να αντιδρα συντηρητικά και υστερικά. Εχουμε φτασει σε κοινωνικό low, στο οποίο συμπαγεις κοινωνικές ομάδες κανιβαλίζονται ενώ παραλληλα το μέσο και μεσαιο εισόδημα ροκανίζεται συστηματικά προς όφελος μερικών, ελαχίστων μεγαλοκαρχαριών. Και η παρηγοριά του μαλάκα ειναι το "σκάσε διοτι θα μπορούσαμε να σου κάνουμε χειρότερα". Και παρολα αυτά οι απερχομενοι κυβερνώντες, επενδύοντας στο φόβο κατάφεραν να πείσουν (κυρίως τις γριές) και να πάρουν ένα ποσοστό γύρω στο 32%, κάτι που αποκλείεται να αντιστοιχει στο ποσοστό των ωφελημένων απο αυτη τη διακυβέρνηση. Συμπερασματικά, ΝΔΣΟΚ ψήφισαν είτε οι "άρρωστοι", είτε οι μεγαλοκαρχαρίες που λέγαμε προηγουμένως, είτε το πόπολο που εχει εθιστεί στην τρομοκρατία και ζητάει και άλλο.

Με το που ξεκίνησε η νέα κυβέρνηση λοιπόν, ο στόχος ηταν προφανής. Να τινάξουμε πέρα το φόβο. Μόνο και μονο η εκπαραθύρωση των Βενιζέλου, Λοβέρδου, Βορίδη, Ντινόπουλου, Βούλτεψη, Γεωργιάδη και Σαμαρά και η αντικατάστασή τους με φρέσκιες φάτσες, που δεν εχουν αποκοπεί από την κοινωνία και έχουν (ακομα;) ένα ίσιο παϊδι πάνω τους, ε, όσο να 'ναι ήταν μια βελτίωση. Παρά τις γκρίνιες μερικών πως οι Καμμένοι ειναι.....καμένοι, λες και δεν το ξέραμε. Το πρόβλημα ήταν πως, όπως έχω γράψει και παλαιότερα, η νέα κυβέρνηση ήταν καταδικασμένη να βάλλεται απ΄όλους και από την πρώτη μέρα, οπότε τα πυρά ξεκίνησαν από νωρίς. 

Αστειες ήταν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα και αναμενόμενες στο εξωτερικό. Δηλαδή:
* Στο εξωτερικό γενικώς αρχίσανε οι προειδοποιητικές βολές, κάτι αναμενόμενο, όπως και οι πρώτες πιστολιές από το ΣΥΡΙΖΑ
* Στο εσωτερικό τα πράγματα ήταν μικτά. 
** Η ΝΔ εμεινε στην αντιπολίτευση που έκανε στην τότε αντιπολίτευση, οπότε αρχισε τα οτι ο Τσιπρας ειναι του Σατανά κτλ, λογικό μιας και έχουν αρκετη ομφαλοσκήπηση να κάνουν για τα του οίκου τους. Περασαν 2-3 μέρες μέχρι να πάρουν τα ίσια τους, και πάλι ομως....
** Το ΚΚΕ αναμενόμενα παραμένει εκτός πλανήτη και πραγματικότητας.






** Το ΠΑΣΟΚ τα ίδια με μια δόση κινδυνολογίας, όπως και οι Ποταμίτες οι οποίοι ακόμα ψάχνουν να βρουν την πρόταση τους για να την καταθέσουν




Ετσι κύλησαν οι πρώτες μέρες και ήδη νιώθαμε καλύτερα. Κάγκελα φεύγουν, προειδοποιητικές βολές από και προς την ΕΕ ρίχνονται, αυτοκίνητα χοντρών πουλιώνται, υπάρχει ρε παιδι μου μια θετική κινητικότητα.

Και έρχεται ο Ντάισελμπλουμ. Ναι, ο ίδιος Ντάισελμπλουμ που η ....Καθημερινή (παλιότερα) σνομπάρει και θεωρεί περίπου άχρηστο. Και του είπε, και του είπε ο άλλος και του απάντησε και τον άφησε παγωτο και άλλα τέτοια χαριτωμένα και περίπου ανούσια. Ετσι και αλλιως η διαπραγμάτευση τώρα ξεκινά, και ειναι κοινός τόπος πως το πρόγραμμα στο οποιο μπήκε η Ελλάδα, μπορεί να φαινόταν το καλύτερο (για μερικούς) τότε, αλλά ήταν σίγουρα ένα κακό πρόγραμα, το οποίο περίπου παρέβλεπε την πραγματικότητα για να βγάλει τους στόχους του, με τον ίδιο τρόπο που μερικοί θέλουν να βγάλουν απο την μύγα ξύγκι. Εκτος και αν ο στόχος του προγράμματος δεν ηταν η επιτυχία του, αλλά η αποτυχία του και ταυτόχρονα η ισοπέδωση της μεσαίας και κατώτερης τάξης, η προλεταριοποίηση του συνολου του ελληνικου πληθυσμού, αλλά τότε θα πρέπει να μιλήσουμε με άλλους όρους και στην παρούσα φάση το προσπερνάμε.

Αυτο που πρέπει να εμπεδώσουμε είναι πως το ελληνικο πρόβλημα δεν ειναι απεξω. Είτε έτσι είτε αλλιώς με τους ξένοι θα τα βρούμε, είμαστε αμφότεροι αναγκασμένοι από τις συνθήκες, άσε που κανείς δεν έχει όρεξη για χοντρά ντράβαλα εν μέσω τόσης ανασφάλειας και πολέμων πολύ κοντά στην Ευρώπη για να αγνοηθούν. Το πρόβλημα ειναι πως οι εγχώριοι μεγαλοκαρχαρίες που λέγαμε προηγουμένως, οι Έλληνες ολιγάρχες (που αναφέρει και ο Σουλτς), αυτοι οι οποίοι κονομάνε από την κρίση αλλά και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και δυστυχώς τα φερέφωνά τους συνεχίζουν να ακούγονται δυνατότερα απ΄ όλους, μιας και - πλην ιντερνετ- εχουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης πληροφόρησης. Αυτοι που μας τρομοκρατούσαν τόσο καιρό συνεχίζουν να μας τρομοκρατούν. Γιατί ξέρουν πως ο τρόμος μας ειναι η τροφή τους. Γιατί ξέρουν πως χάριν στον τρόμο μας κάποιοι κέρδιζαν.


Οταν έρχεται ο κάθε Ντάισελμπλουμ και ο κάθε Σουλτς και βλέπεις τον κάθε Αδωνη και τον καθε Μπάμπη, να ....πανηγυρίζει που έκανε (;) τα μούτρα κρέας του κάθε Ελληνα υπουργού, βλέπεις που τελειωνει ο "πατριωτισμός" του καθενος τους. Στην τσεπη του, ή για την ακρίβεια στην τσέπη του κάθε ολιγαρχη τον οποίο γλύφει. Θα μπορούσα να γράψω διάφορα παραδείγματα, αλλά δεν ειναι της ώρας. 



Θα μείνω σε αυτό το ποστάρισμα ενός υποψήφιου Βουλευτή και στελεχους του Ποταμιού


το οποιο ειναι ενδεικτικό νοοτροπίας και δείχνει πολύ εύγλωττα γιατί το Ποτάμι δεν θεωρήθηκε ποτέ δόκιμος σύμμαχος για τον ΣΥΡΙΖΑ, και δικαίως.

Α, να πω την κακία μου. Ο Λιαρόπουλος μπαινοβγαίνει σε αργομισθες δημόσιες (ή σχεδόν δημόσιες) θέσεις από το ....1975! Και αυτός, ναι ρε αυτός το παίζει διαφωτιστής έναντι στον ...."φουστανελά" Βαρουφάκη που έχει γυρίσει τα μισά πανεπιστήμια του πλανήτη διδάσκοντας οικονομικά.

Τελος πάντων, τι να κάνεις που οι εποχες ειναι ζόρικες και δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές. Οταν με το καλό πάμε, αυτό το στάτους θα το κάνω σημαία.



Παραπέρα, συνιστώ ψυχραιμία. Μπορει να ειναι δύσκολο να καταπιουν μερικοι πως η κυβέρνηση δεν έκανε την κωλοτούμπα που ανέμεναν (ετσι και αλλιως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ειναι και η πεμπτουσία του ριζοσπαστισμου, ευρω-κεντροδεξιό θα μπορούσες να το πεις), ή πως η δουλειά των υπουργών δεν ειναι να υπογράφουν άκριτα ότι τους βάζουν στο χέρι, ή πως η διαπραγμάτευση προϋποθέτει διαφωνία ή ακόμα πως σημασία στην πολιτική έχει το τι κάνεις και όχι το τι λες. Ενδιαφέροντες καιροί μας περιμένουν, δεν θα βαρεθούμε, αυτό ειναι σίγουρο. Η ερώτηση ειναι, ακόμα και στα χειρότερα της παρούσας κυβέρνησης, αν θυμόμαστε την εναλλακτική στην οποία θα μας έστελνε (νομοτελειακά και με υπογραφές) η ΝΔ.




 Τα πράγματα δεν ειναι εύκολα, αλλα it aint over till its over, για την ακρίβεια μόλις αρχίσαμε, αν και -για να πω την κακία μου - ίσως να ειναι ήδη πολύ αργά και να έχουμε περάσει το point of no return προς την χαοτική χρεοκοπία. Η ευκαιρία της Ελλάδας μπορεί όντως να χάθηκε το 2012 μιας και έκτοτε το ΝΔΣΟΚ μας έδεσε χεροπόδαρα.




1 σχόλιο:

  1. Αυτά τα όχι έπρεπε να τα είχαμε πεί το λιγότερο το 2012. Τώρα παίζει όντως να είναι αργά. Έστω και για λίγες μέρες πάντως είναι όμορφο να ξέρεις πως κάποιος από τους κυβερνώντες μας είπε όχι σε κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

aeisixtir